Από το πρόγραμμα στην "Ιερά Οδό". Όχι δεν το τραβήξαμε εμείς το βίντεο. Το YouTube είναι γεμάτο από τέτοια κομμάτια. Απλά για να πάρετε μια γεύση...

Τον Έλληνα μην τον φοβάσαι. Δεν πα να χαλά ο κόσμος γύρω του θα βρει τον τρόπο να περνάει καλά. Παρασκευή βράδυ στο κέντρο “Ιερά Οδός” καλεσμένοι του Χριστόφορου, του αρραβωνιαστικού της Ειρήνης. Έχει χορό το ραδιοταξί “Αττικα” στο οποίο είναι και ο ίδιος ενταγμένος ως ταξιτζής.

Πήγαμε παρέα. Η αλήθεια είναι ότι προσωπικά δε με τρελαίνει αυτού του είδους η διασκέδαση, αλλά είπαμε, όλοι μαζί θα ήμασταν και σαν παρέα θα ήταν καλά. Ήξερα πως τέτοια θεάματα αργούν να αρχίσουν. Όντως 11,30 άρχισε το πρόγραμμα. Με τον Δημήτρη Μητροπάνο και και την Πέγκυ Ζίνα παρακαλώ. Δεν το είχα ξαναδεί αυτό. Να βγαίνουν πρώτες οι φίρμες του μαγαζιού για ένα τραγούδι ναι, αλλά εδώ είπαν πέντε – έξι επιλογές της Μαργαρίτας Μυτιλιναίου.

Το χάρηκα. Ευχάριστη έκπληξη. Και οι νεαροί που ακολούθησαν βγαλμένοι, λέει η Ειρήνη που τα παρακολουθεί, από το περσινό X-Factor κι ανάμεσά τους το “Τριμητόνιο”, πολύ καλοί. Η αίθουσα είναι τεράστια και γεμάτη. Το κακό είναι ότι τα τραπέζια είναι στριμωγμένα. Ο ένας πάνω στον άλλον και ο ήχος πολύ δυνατός. Φοβερά φωτιστικά, παρ' ότι το τραπέζι μας είναι πίσω, στην άκρη του μαγαζιού.

Είμαστε δέκα άτομα στο τραπέζι. Η Ζήνα είναι πολύ καλή όταν τραγουδά λαϊκά τραγούδια άλλων καταξιωμένων ερμηνευτών. Στα δικά της, αν και το μαγαζί “ξεσηκώνεται”, εγώ δεν τρελαίνομαι.

Μα πού είναι η κρίση για την οποία γράφουν καθημερινά οι εφημερίδες; Εδώ ο κόσμος διασκεδάζει, τρώει, πίνει, γλεντάει... Φίσκα και η επάνω αίθουσα του μαγαζιού. Την έχει “κλείσει” το Πολιτιστικό Κέντρο Εργαζομένων ΟΤΕ Ν. Αττικής.

Κοντεύει δύο και το κέφι έχει απογειωθεί. Οι λουλουδούδες κάνουν χρυσές δουλειές. Τα άνθη ρέουν στους καλλιτέχνες. Κι εκείνοι από τη σκηνή ανταποδίδουν με ατάκες και χαμόγελα όλο νόημα...

Είχα καιρό να ζήσω μια τέτοια βραδιά. Ο Μητροπάνος βέβαια είναι ο άρχοντας της βραδιάς. Μου φάνηκε “κάπως” η φωνή του, αλλά έχει το χάρισμα να απογειώνει τον κόσμο με τα τραγούδια του.

Περπάτησα, γύρω στις 2,30 τα ξημερώματα ανάμεσα στους θαμώνες του κέντρου. Όλοι σχεδόν σιγοτραγουδούν γνωστές επιτυχίες. Είναι ένα όμορφα κλίμα. Μπουάτ στο πιο ηλεκτρονικό και στο έξτρα λάρτζ του...

Στον επάνω όροφο υπάρχει ένα ολόκληρο τεχνικό επιτελείο με δεκάδες κομπιούτερ, κονσόλες για τον ήχο και τα φώτα, οθόνες που ελέγχουν τα πάντα γύρω από την πίστα, τους ήχους και τους καλλιτέχνες. Και τα καθίσματα τοποθετημένα αμφιθεατρικά κι έδώ το ένα πάνω στο άλλο.

Δοκιμάζω να τραβήξω μερικές φωτογραφίες με το κινητό μου. Μάταιος κόπος. Η ποιότητα, όπως βλέπετε και από τις τρεις που δημοσιεύω, είναι πολύ κακή. Το μαγαζί τεράστιο και δεν υπάρχει τρόπος να πλησιάσω τον Μητροπάνου στα δύο μέτρα.

Όσο περνά η ώρα τόσο και γίνεται καλύτερος. Ο γνωστός, ο άπιαστος Δημήτρης Μητροπάνος! Τελικά μάλλον άξιζε τον κόπο να έρθουμε. Και ίσως θα έπρεπε να επανεξετάσω αυτόν τον τρόπο διασκέδασης που επιλέγουν πολλοί Αθηναίοι...

Η Δώρα, αδερφή του Χριστόφορου με βλέπει που κρατάω σημειώσεις στο ημίφως και... γελάει. Με λέει “παπαράτσι” και ότι δηλώσεις θα... κάνει, ως ντίβα, μετά. Γελάω κι εγώ. Φυσικά και δεν είναι αυτός ο ρόλος μου. Μια εμπειρία καταγράφω από ένα νυχτερινό κέντρο διασκέδασης της Αθήνας, έτσι όπως την έζησα ένα βράδυ του Φλεβάρη... Γλυκιά, όμορφη, ελκυστική. Άλλος θα είχε “κατεβάσει” και πέντε – έξι μπουκάλια ουίσκι...

Φύγαμε γύρω στις 3.30. Θα πρέπει να είχε καμιά ώρα πρόγραμμα ακόμα, αλλά τα βλέφαρα άρχισαν να βαραίνουν και τα μαλλιά να... σηκώνονται...

Η κερδοσκοπία στα καύσιμα ήταν πάντα μια... επιστήμη που την κατείχαν οι άνθρωποι της αγοράς. Χρειάστηκε να δημοσιοποιήσει η κυβέρνηση της πρόθεσή της να βάλει δέκα λεπτά στη τιμή του λίτρο, έμμεση φορολογία, να εκτοξευθεί στα πρατήρια η τιμή της αμόλυβδης έως και 1,4 ευρώ.

Ξεπέρασε δηλαδή τις τιμές της Σουηδίας και έφτασε στο επίπεδο που πωλείται στη Μεγάλη Βρετανία!

Όλα τα πρατήρια πωλούν από χθες το πρωί βενζίνη πάνω από 1,20 ευρώ το λίτρο. Λεπτομέρεια: Το καύσιμο που πωλείται τώρα είχε εκτελωνιστεί με τον παλιό χαμηλό φόρο. Ε, και; Ποιος θα τους πάει στον εισαγγελέα; Κανείς. Διότι δεν υπάρχει κράτος που να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των πολιτών του...

Κι έτσι ο κάθε κερδοσκόπος στήνει ανενόχλητος, «πάρτι», σε βάρος του κοσμάκη. Ντροπή να κλέβουν έτσι τον κόσμο σε μια εξελιγμένη κοινωνία. Ντροπή!

Τι δυνατή βροχή ήταν η χθεσινοβραδινή; Είχα καιρό να δώ τέτοιο "ανεμοτσάπουρο"...

Απίστευτο, αλλά αληθινό! Τα 30.000 «χτυπήματα» κλείνουμε σε λίγο σ' αυτή την ιστοσελίδα. Χωρις καμιά διαφήμιση, χωρίς την αγωνια της επισκεψιμόττας, χωρίς κανένα αγχος. Κάνοντας μόνο αυτό που θεωρούμε ότι πρέπει να είναι το σωστό. Και έχοντας, όσο αυτό γίνεται, μια επαφή με την καθημερινότητα.

Λιτά, απλά, χωρίς να επιδιώκουμε τον εντυπωσιασμό. Και πώς το μάθατε και μπαίνετε; Μα, έτσι, όπως πολύ καλά ξέρουμε να κάνουμε στην Ελλάδα: από στόμα σε στόμα. Κάποιος που το είδε, το προτείνει κι αλλού. Κι έτσι γινόμαστε περισσότεροι στην παρέα...

Κοντά διακόσιους επισκέπτες έχει την ημέρα. Κι αυτό κάτι υποδηλώνει. Το γεγονός ότι μπορείτε να σχολιάσετε και να «ανέβει» αυτόματα στη μπάρα, όπως βλέπετε δεξιά, το διαφοροποιεί σε σχέση με άλλα site και το κάνει να θυμίζει... Blog στο πιο σοβαρό του.

Το ζήτημα, βεβαίως, είναι ότι δεν μας ενδιαφέρει να εντυπωσιάσουμε. Απλά καθημερινά πράγματα καταγράφουμε. Κι αυτό είναι, τελικά, το μεγάλο όπλο. Όσο κι αν φαίνεται παράξενο οι άνθρωποι «μπουχτήσανε» με του ξερόλες. Και με τα... βαθυστόχαστα άρθρα που ανακυκλώνονται, καθώς ο ένας «κλέβει» τον άλλον ή τα... δανείζεται από τον άλλον κι ας μην το... ξέρει.

Ο «Θραψανιώτης» αποτελεί συνέχεια του Blog, δουλειά δύο χρόνων που σταμάτησε τον περσινό Ιούλιο μετά τα... τσαλιμάκια των Αμερικανών που μας φιλοξενούσαν στους σέρβερ τους, όχι βέβαια με το αζημείωτο... Εδώ, σε ελληνικούς σέρβερ πια, μπορούμε να αναπτυχθούμε περισσότερο και να επικοινωνούμε με πολλούς φίλους.  Αυτό είναι που έχει την αξία του...

Να μην ξεχνάμε την Αϊτή. Τις δυσκολίες που περνάνε οι άνθρωποι εκεί...

Στην Αϊτή μας χρειάζονται. Είναι μια φτωχή χώρα και περνάνε δύσκολα μετά το μεγάλο σεισμό...

Από την απεργιακή συγκέντρωση της ΑΔΕΔΥ στη Θεσσαλονίκη. Αν και υπό βροχή είχε κόσμο. Στην Αθήνα δεν ήταν τόσο καλά τα πράγματα.

Η πρώτη μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση μετά την εξαγγελία του νέου πακέτου λιτότητας είναι σήμερα με την ΑΔΕΔΥ, την τριτοβάθμια οργάνωση των δημοσίων υπαλλήλων να σέρνουν πρώτοι το χώρο μιας και είναι οι περισσότερο θιγμένοι και στο στόχαστρο.

Δίπλα τους το ΠΑΜΕ και πολλές πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις που θεωρούν ότι είναι ώρα να πουν οι εργαζόμενοι το δικό τους όχι σε όλη αυτή την επίθεση που δέχονται στις κατακτήσεις και τα δικαιώματα τους, τους μισθούς, το ασφαλιστικό.

Οι εφημερίδες βγαίνουν κανονικά και σήμερα και αύριο. Χρειάστηκε να δουλέψουμε χθες κάπως περίεργα, στις 3 μ.μ. είχαμε κλείσει, για να τυπώσουν νωρίς και να μην έχουν πρόβλημα στη διανομή... Εμείς θα απεργήσουμε μαζί με τη ΓΣΕΕ, την ΟΜΕ ΟΤΕ και όλες τις “καθώς πρέπει” ενώσεις, σωματεία και ομοσπονδίες...

Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι υπάρχει πρόβλημα στον κόσμο. Η οικονομία έχει πρόβλημα, εμείς πρέπει να πληρώσουμε. Τα Ταμεία έχουν πρόβλημα, εμείς πρέπει να πληρώσουμε... Ε, πόσο να αντέξουμε κι εμείς να πληρώνουμε;

Δεν είναι μακριά ο καιρός που θα ξεσηκωθεί ο κόσμος. Σήμερα είναι μια πρόβα. Τα χειρότερα θα' ρθουν. Δεν τα έχουμε δει ακόμα...

Από την προσυγκέντρωση του ΠΑΜΕ στους Στύλους του Ολυμπίου Διός, στην Αθήνα...