Σήμερα πραγματοποιήθηκε στο Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθήνας η Ημερίδα που οργάνωσε η Επιτροπή Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα. Τη θεματολογία της την έχω αναφέρει και σε χθεσινή ανάρτηση.

Είναι, ωστόσο, πολύ θετικό που φτάσαμε ώς εδώ. Την αρχή η νίκη με το οικόπεδο της Νομαρχίας Αθηνών, ύστερα το Blog, η εφημερίδα, οι ανακοινώσεις, η ευαισθητοποίηση των πολιτών της περιοχής...

Πήγαμε και παρακολουθήσαμε τουλάχιστον την πρώτη θεματολογία. Υπάρχει αρκετός κόσμος στους αίθουσα αν και είναι κακή η σημερινή συγκυρία δεδομένου ότι από χθες έχει προϊδεαστεί ο κόσμος για τις σημερινές ανακοινώσεις του πρωθυπουργού σχετικά με την περικοπή του 14ου μισθού κατ’ αρχήν στους δημόσιους υπαλλήλους και έπεται η συνέχεια για τους ιδιωτικούς… Στους δρόμους δεν υπάρχει κίνηση, απεργούν για δεύτερη μέρα οι ταξιτζήδες..

Εδώ όμως έχει κόσμο. Κι αυτό είναι όντως ενθαρρυντικό. Αν έχεις την πολυτέλεια σε τέτοιους δύσκολους καιρούς να μιλάς για πολιτισμό. Πολυτέλεια; Όχι, ανάγκη για ζωή. Το άνοιγμα της Ημερίδας έγινε με τους πρώτους χαιρετισμούς κι αμέσως μετά ξεκίνησε η πρώτη θεματική ενότητα. «Ρουφώ» τις στιγμές. Μοναδικές.

Ο πρώτος εισηγητής κ. Καρασμάνης μας… παρασύρει στο πως έγινε και «στήθηκε» από τον Πλάτωνα η Ακαδημία του. Ακούω πρωτόγνωρα πράγματα και… κακίζω τον εαυτό μου που δεν τα γνώριζα. Δεν μπορούσα να φανταστώ το έργο που γίνονταν στα μαθηματικά, στη φιλοσοφία, κριτικής. Έχουμε τρεις περιόδους λειτουργίας της Ακαδημίας.

Ο κ. Κοντογιώργης λέει ξεκάθαρα πως κάποιοι έπρεπε να πάνε φυλακή για την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η Ακαδημία του Πλάτωνα. Το κράτος έχει μηδενικές φιλοδοξίες. Σε πέντε υπουργούς, ως πρύτανης του πανεπιστημίου, υπέβαλα προτάσεις και ουδείς ενδιαφέρθηκε. Γιατί ο Πλάτωνα είναι επίκαιρος στις μέρες μας; Οι αναγνώσεις του Πλάτωνα ανάγονται σε ένα ιστορικό παρελθόν.

Με απλό, κατανοητό τρόπο τοποθετούνται οι εισηγητές. Και μακάρι να ήταν εδώ περισσότεροι από όσους χωράει η αίθουσα (γύρω στους 100) στον πρώτο όροφο του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθηνών. Ευτυχώς όλο αυτό το υλικό, οι άνθρωποι της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνα σχεδιάζουν να το εντάξουν σε ένα ξεχωριστό αφιέρωμα μέσα στο επόμενο φύλλο της εφημερίδας. Έτσι, έστω και σε περίληψη θα φτάσουν στον κάθε ενεργό πολίτη που θέλει και ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερα πράγματα γι’ αυτή την ιστορική περιοχή της Αθήνας.

Τελικά ήταν πολύ καλή ιδέα της ΕΚΑΠ γι’ αυτή την Ημερίδα. Και μακάρι να ήταν εδώ «ευαίσθητοι» πολιτικοί από τη συγκροτημένη Πολιτεία (αν υπάρχει τέτοια…) και να άκουγαν τους εισηγητές και τον κόσμο που διατύπωνε τις ερωτήσεις και τις απορίες τους. Θα κέρδιζαν, καθώς από τη γνώση θα γίνονταν καλύτεροι άνθρωποι και θα αντιμετώπιζαν αλλιώς τους πολίτες. Αλλά πού;…

Αύριο Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010, 10.00 π.μ. στο Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθήνας, Ακαδημίας 18 1ος όροφος
πραγματοποιείται Ημερίδα με θέμα: "Η Ακαδημία του Πλάτωνος στον παγκόσμιο πολιτισμό και ο Χώρος στην Αθήνα του σήμερα".
Στόχος μας είναι να αναδειχθεί η πολιτιστική και ιστορική σημασία της Ακαδημίας του Πλάτωνος η σωτηρία, ανάπλαση και ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου και της ευρύτερης περιοχής του. Η περιοχή μας βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή. Ή θα σωθεί με την ανάπλαση και την ενοποίηση των αρχαιλογικών χώρων ή θα παραδοθεί βορά στα εργολαβικά συμφέροντα που σχεδιάζουν την κατασκευή εμπορικών κέντρων γύρω-γύρω από το Αρχαιλογικό χώρο. Τώρα είναι η κρίσιμη στιγμή για την Ακαδημία Πλάτωνος.
Η Ημερίδα την Τετάρτη 3 Μαρτίου στις 10.00 το πρωί είναι μια ακόμη δράση της Επιτροπής Κατοίκων. Ελάτε να συζητήσουμε και να προωθήσουμε την ανάπλαση της περιοχής μας.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Α’ θεματική ενότητα
«Η Ακαδημία του Πλάτωνος στον παγκόσμιο πολιτισμό» Εισηγητής: Καρασμάνης Βασίλης, καθηγητής Τμήματος ΕΜΦΕ ΕΜΠ
«Ο Πλάτων και η Ακαδημία» Εισηγητής: Κοντογιώργης Γιώργος, καθηγητής στο τμήμα πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (Το ζήτημα της πολιτείας στον Πλάτωνα)
Ρηγοπούλου Πέπη, καθηγήτρια Τμήματος ΕΜΜΕ Πανεπιστημίου Αθηνών «Ακαδημία Πλάτωνoς –Ιστορικές Διαδρομές».

ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ
Παρεμβάσεις φορέων
Β’ θεματική ενότητα
«Ανάπλαση-ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου και της ευρύτερης περιοχής» Εισηγήτρια: Αυγερινού Σοφία, καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής Σχολής ΕΜΠ , αντιπρόεδρος ICOMOS, μέλος του Διεθνούς Εκτελεστικού Συμβουλίου ICOMOS
«Η Aνάδειξη των Aρχαιολογικών Xώρων στο σύγχρονο Aστικό Iστό» Εισηγητής: Γκανιάτσας Βασίλης, Αν. καθηγητής Αρχιτεκτονικής Σχολής ΕΜΠ
"Η Ακαδημία Πλάτωνος ως θέμα διαλόγου και αποθέματος αξιών" Εισηγήτρια: Πορτάλιου Ελένη καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής Σχολής ΕΜΠ
«Ακαδημία Πλάτωνος και ευρύτερη περιοχή: τακτοποίηση ή Ανάπλαση;» Παρουσίαση εργασίας των Γιακουμάκη Ελένη, Σταθοπούλου Αφροδίτη, Χόντος Χρήστος, φοιτητών Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΕΜΠ.

Να είμαστε όλοι εκεί!

• Δείτε από το Blog της Επιτροπής Κατοίκων τι γράφει ο Γκάρντιαν για την Ακαδημία Πλάτωνος.
  

Η Τατιάνα Λύγαρη μιλάει για την παράσταση.

Το αμαξοστάσιο θέατρο «Το Τρένο στο Ρούφ» λειτουργεί 14 χρόνια. Η Τατιάνα Λύγαρη το’ χει πάρει στις πλάτες της και αν και γυναίκα, έχει φτιάξει ένα πολύ «ζεστό» χώρο τέχνης όπου ο κόσμος διαγκωνίζεται για να βρει μια θέση στις παραστάσεις του.

Δίνει την αίσθηση και είναι ένα πραγματικό τρένο σαν το Οριαντ Εξπρές. Μάλιστα ένα εντελώς όμοιο βαγόνι έχει δοθεί για τις καθημερινές μουσικές παραστάσεις. Ο Λάμπρος ανέβηκε και περπάτησε στην καρβουνομηχανή. Τράστια, εντυπωσιακή με δύο σημαίες πάνω της.

Το περασμένο Σάββατο πήγαμε να το δούμε. Αφορμή η θεατρική παράσταση «Το κολιέ της Ελένης» με τρεις ηθοποιούς στο ειδικά διαμορφωμένο βαγόνι που χωρά 90 άτομα όλα κι όλα.

Γροθιά στο στομάχι ήταν αλλά αυτό δεν απογοήτευσε και δειπνήσαμε μαζί με άλλους που είχαν την ίδια ιδέα με μας.

Κοινό το ζήτημα της Μέσης Ανατολής. Η μουσική από την πρώτη στιγμή που μπαίνεις στα βαγόνια παραπέμπει στο Λίβανο, στη Βυρηττό, εκεί όπου διαδραματίζεται και η υπόθεση του έργου.

Η Τατιάνα Λύγαρη επανέρχεται στη σκηνή του Θεατρικού Βαγονιού της Αμαξοστοιχίας-Θεάτρου το Τρένο στο Ρουφ και παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα την πολυβραβευμένη γαλλόφωνη Καναδή συγγραφέα Carole Fréchette με το εξαιρετικά επίκαιρο θεατρικό έργο ΤΟ ΚΟΛΙΕ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ.

Η Ελένη, μία γυναίκα από τη Δύση, που συμμετέχει σ’ ένα συνέδριο σε μια ζεστή και χαοτική πόλη της Μέσης Ανατολής, χάνει ένα μικρό κολιέ με άσπρες πλαστικές πέρλες. Σε μία τρελή αναζήτηση, ψάχνει αυτό το ταπεινό και εύθραυστο αντικείμενο στους πολυσύχναστους και δαιδαλώδεις δρόμους της πόλης.

Ο Ναμπίλ, ένας ταξιτζής, είναι ο οδηγός και προστάτης της σ’ αυτή την ξέφρενη κούρσα. Πρόκειται για μια ευαίσθητη διαδρομή γνώσης και συνειδητοποίησης μέσα από την οποία προβάλλεται η επιτακτική ανάγκη μετατόπισης από το ανώφελο «εγώ» στο δημιουργικό «εμείς», που τόσο απουσιάζει στην εποχή μας.

Μέσα από την κατανόηση του άλλου που μιλάει άλλη γλώσσα και έχει άλλη νοοτροπία αλλά βιώνει τα ίδια αισθήματα απώλειας, μοναξιάς και αγιάτρευτου πόνου, μπορούμε να μετακινηθούμε ως προς τις αντιλήψεις μας, να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τους φόβους και τις αμφιβολίες μας και να αποδεχτούμε τις προσωπικές μας απώλειες.

Γραμμένο το 2001 στη Βηρυττό και μεταφρασμένο ήδη στα γερμανικά, πορτογαλικά και αγγλικά, το έργο αντλεί τη θεματολογία του από την καθημερινότητα της Μέσης Ανατολής αναδεικνύοντας την παγκόσμια, πλέον, ηθική και κοινωνική απαίτηση για ισότητα και ειρήνη.

Είναι ένα «μαργαριτάρι» ανθρωπισμού, γεμάτο συγκίνηση και αισιοδοξία που οδηγεί τον Βορρά να δει τον Νότο, τη Δύση να δει την Ανατολή, τις αντιθέσεις, τις αντιφάσεις τους αλλά και το παντοδύναμο κοινό στοιχείο τους που είναι η ανθρώπινη υπόσταση.

Ταυτόχρονα αποδεικνύει ότι το θέατρο μπορεί να μην αλλάζει τον κόσμο, αλλά σίγουρα μπορεί ν’ αλλάξει τη ματιά μας γι’ αυτόν. Στο Wagon-Bar και Wagon-Restaurant φέτος σε συνδυασμό με την ατμόσφαιρα της παράστασης γευστικά πιάτα με Ανατολίτικες πινελιές. Στο ούτι και την κιθάρα ο Γιάννης Κουτής.

Φύγαμε αργά το βράδυ. Ένα ταξί μας έφερε σπίτι. Καλό θα ήταν να περπατάγαμε, αλλά τέτοια ώρα, γύρω στις 12 δεν είναι και ότι καλύτερο σ’ αυτή τη συνοικία.

Ήταν πάντως μια διαφορετική εμπειρία κι έτσι το είδε και ο μικρός Λάμπρος που ακολουθεί στις εξόδους.

• «Το τρένο στο Ρούφ» μέσα από την ιστοσελίδα του στο διαδίκτυο. Προσθέτει στον Πολιτισμό της Αθήνας. Κι ευτυχώς είναι πάρα πολλοί αυτοί  που το επισκέπτονται…

Το τραγούδι για τον Μάρτη από τον Παντελή Θαλασσινό και το «Καλεντάρι του», πάντα όμορφο...

Με το «έμπα» της νέας εβδομάδας, Δευτέρα σήμερα, έκανε την εμφάνιση του κι ο Μάρτης. Η άνοιξη παρά πόδας ή μήπως να περιμένουμε να χτυπήσει «κόκκινο» η εαρινή ισημερία.

Το βέβαιο είναι ότι ο καιρός ζεσταίνει κι αν η λαϊκή ρήση λέει «Μάρτης - γδάρτης» το κρατάμε απλά σαν επισήμανση με όση αξία εμπεριέχει...

Κρατάω από τον Μάρτη την ετήσια απολογιστική συνέλευση της ΠΕΤ ΟΤΕ, που φέτος γίνεται, για πρώτη φορά στο παραθεριστικό κέντρο της Τέμενης Αιγίου. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω να πάω. Και τις δύο μέρες (Σαββατοκύριακο 13 - 14/3) έχω προγραμματισμένες δουλειές στην Αθήνα.

Θα δούμε μέχρι τότε πώς θα γίνει. Αφήστε που το Πάσχα είναι μια ανάσα πια...

• Να και οι τελευταίες εικόνες από τα χιόνια. Πατήστε ΕΔΩ να δείτε υπέροχες φωτογραφίες. Σε λίγο κι αυτές θα είναι παρελθόν...
• Ξημερώματα Σαββάτου έγινε ο μεγάλος σεισμός στη Χιλή με 8,8 Ρίχτερ που προκάλεσε το θάνατο σε πάνω από 700 ανθρώπους. Πάντα μας τρόμαζαν τα στοιχεία της φύσης που δεν μπορούν να ελεγχθούν από τον άνθρωπο. Δείτε ΕΔΩ το σημερινό δημοσίευμα του ΕΘΝΟΥΣ.