Κι ενώ η ζέστη στην Αθήνα συνεχίζεται, ας πάμε στο Μενοίκιο, όρος των Σερρών
Ναι, μια νέα εργάσιμη εβδομάδα αρχίζει από σήμερα, αλλά μερικοί από μας έχουμε απηυδήσει με το φετινό Αύγουστο και το πόσο ζεστός τελικά είναι… Το ζήτημα βέβαια δεν είναι να ζεις με το αιρκοντίσιον στο γραφείο, αλλά να μπορείς όπως ο Ηλίας και οι φίλοι του να ανέβεις στα 1.963 μέτρα υψόμετρο και εκεί να χαλαρώσεις λίγο…
Ο Ηλίας βέβαια έχει το προνόμιο να ζει στην Αναστασιά των Σερρών. Και το χωριό του δεν είναι σε κάμπο. Στα 450 μέτρα είναι το υψόμετρο και τη δροσιά του την έχει το βραδύ, αν και ο Ηλίας έχει γεμάτο με δέντρα που κάνουν ίσκιο το σπίτι του… Όμως το να ανεβαίνεις ακόμα πιο ψηλά, είναι ακόμα πιο όμορφο… 
Έτσι πριν λίγες μέρες πήρε τους φίλους του και με το αυτοκίνητο του ξεκίνησαν ένα μοναδικό οδοιπορικό πάνω στο βουνό Μενοίκιο που είναι κοντά στο χωριό του την Αναστασία Σερρών. Έφτασαν ψηλά, σε ένα τόπο που ξέρουν και πάνε όταν θέλουν και οι ίδιοι να χαλαρώσουν… Έχει τρεχούμενα νερά και πλατάνια. Πάγος. Καταλαβαίνετε φαντάζομαι…
Είναι καταπληκτικό, αλλά έπιανε το κινητό του τηλέφωνο εκεί. Με πήρε λοιπόν και μιλήσαμε… Μου είπε πού βρισκόταν και μου περιέγραψε πόσο όμορφα ήταν. Ζήλεψα. Κι επειδή η φαντασία μου δεν με βοηθούσε να «φύγω» από το γραφείο μου στο κέντρο της Αθήνας και να πάω κοντά τους, ζήτησα να μου στείλει μερικές φωτογραφίες.
Ο Ηλίας ανταποκρίθηκε άμεσα… Το ίδιο βράδυ ήρθαν στην κατοχή μου δεκάδες φωτογραφίες από εκεί. Και όλες, όπως βλέπετε κι εσείς πανέμορφες από αυτές που δημοσιεύω εδώ… Χρειάστηκε να διαλέξω εννιά φωτογραφίες για να δημοσιεύσω στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ… Έτσι είναι ο Ηλίας... Γίνεται χαλί να τον πατήσεις, όταν έχει να κάνει με φίλους.
Προτίμησα να ξεκινήσω έτσι την εβδομάδα… Η ζέστη, λέει η ΕΜΥ, θα υποχωρήσει λίγο μέσα στην εβδομάδα και ίσως δούμε κι εδώ μερικές βροχές που θα φέρουν λίγη δροσιά. Αλλά όλα αυτά είναι προγνώσεις… Ας έχουμε ως τότε τη δροσιά από τον περίπατο του Ηλία ψηλά στο βουνό Μενοίκιο με την υπέροχη ομορφιά του…
Ένας τόπος ήρεμος ήσυχος… Με τα ζώα να μην ενοχλούνται καθόλου από την παρουσία των ανθρώπων… Κι εμείς που νομίζαμε ότι κάτι τέτοια, συμβαίνουν μόνο στις ταινίες και τα ντοκιμαντέρ… Να λοιπόν που είναι αλήθεια. Οι φωτογραφίες του Ηλία, είναι αδιάψευστος μάρτυρας όλων των παραπάνω…
Γενικότερα η ζωή στην επαρχία μας αρέσει… Έχει άλλους ρυθμούς από την πρωτεύουσα, η πίεση απουσιάζει… Οι άνθρωποι είναι πιο χαμογελαστοί αφού και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν σε σχέση με τους ανθρώπους της πόλης είναι σαφώς λιγότερα και ελεγχόμενα… Συχνά – πυκνά κι εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ μ’ αρέσει να γυρνώ σ’ αυτά…
