Περάσαμε και τις 25.056 μοναδικές επισκέψεις στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ...

25000

Μας αρέσει να περνάμε παραγωγικά τον ελεύθερο χρόνο μας, προθέτοντας κάτι όμορφο στη ζωή μας. Και χαιρόμαστε όταν τον βλέπουμε να έχει την αποδοχή σας. Να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται, καταγράφοντας την καθημερινότητα, από μια άλλη σκοπιά... Να, λοιπόν που περάσαμε και τις  25.056 επισκέψεις, από εντελώς διαφορετικές Ι.Ρ.. Σας ευχαριστούμε.  Δείτε το πατώντας πάνω σ' αυτή τη φωτογραφία και θα σας πάει αυτόματα στο νέο site... Το εντυπωσιακό είναι ότι λειτουργεί άψογα, ενώ συνεχίζει παράλληλα, να είναι ζωντανό και το αρχείο. Το βλέπετε δώ, άλλωστε, μπροστά σας...

24006
Το χτίζουμε καθημερινά με πολύ υπομονή και αγάπη... Δυο μήνες μετά το νέο ξεκίνημα μας, φτάσαμε τις 2.000 επισκέψεις. Και συνεχίζουμε. Δείτε το ΕΔΩ. Έτσι κλείσαμε αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας. Και υλοποιήσαμε τα σχέδια μας, να  μην "κατέβει" το site αυτό. Παραμένει ως ιστορία, σαν αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα που κάναμε τον Σεπτέμβρη του 2020, τότε που οι βροχές δοκίμασαν και το χωριό μου. Η μνήμη λειτουργεί άψογα και "δένουμε" το χθες με το σήμερα...

23001

Χωρίς να το θέλω, δυσκόλεψα και δυσκολεύω πολλούς που δεν ξέρουν και δεν μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει το όνομα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Αν και μέσα στον ιστότοπο το εξηγώ αναλυτικά, δεν είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι  διαβάζουν, το κάνουν αυτό προσεκτικά. Ας το αναφέρω άλλη μια φορά, ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι το όνομα του ανθρώπου που γεννήθηκε στο Θραψανό! Δείτε ΕΔΩ μια ανάρτηση που κάναμε τον Μάιο του 2020, όταν το συνεργείο του ALPHA επισκέφτηκε τα αγγειοπλαστεία του χωριού μου.

22000
Αυτό το site λοιπόν πέρασε στην ιστορία και λειτουργεί ήδη ένας νέος ιστότοπος, φρέσκος,όσο φρέσκο μπορεί να είναι το διαδίκτυο, με σύγχρονα χαρακτηριστικά που καταγράφουν τα πράγματα, από εδώ και πέρα, με το δικό του πρωτότυπο τρόπο. Με αληθινές ιστορίες που μιλάνε για το παρόν και δεν κάνουν διαγωνισμούς ειφυήας για να αποκτήσουν αναγνωσιμότητα. Δεν έχουμε διαφημίσεις και με επιλογή μας δεν λειτουργούμε εμπορικά, δεν μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Δείτε ΕΔΩ άλλη μια ανάρτηση από την επίσκεψη του ALPHA στα ανθοκήπια του Θραψανού.

21.000
Σιγά –σιγά, υπομονετικά, ανοίγουμε νέους δρόμους με τον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΙΩΤΗ. Και να που ξεπεράσαμε και τις 21.000 επισκέψεις  από διαφορετικές Ι.Ρ, Είμαστε χαρούμενοι, επειδή ξέρουμε πώς υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω, που περιμένoυν καθημερινά να δουν την ανάρτηση μας, σ’ αυτό τo site, ενώ έχουν και τη δυνατότητα να τη σχολιάσουν. Δείτε μας ΕΔΩ.

Επικαιρότητα

Στατιστικά στοιχεία για το Site που διαβάζετε… Αφορά τον Οκτώβρη. Αργήσαμε λίγο, αλλά…

stat.okt1.2016
Ο πίνακας αυτός, αποτυπώνει την αναγνωσιμότητα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ τους τελευταίους 12 μήνες… Βλέπουμε ξεκάθαρα ότι τον περασμένο Απρίλη είχαμε το πικ της αναγνωσιμότητας. Ήταν τότε που είχαμε πάει στην Κέρκυρα για να γιορτάσουμε τον ένα χρόνο γάμου. Προσπαθούμε ακόμα να… συνέλθουμε από το κραχ του περασμένου Σεπτέμβρη, όταν είχαμε επίθεση από σπαμ.

stat.okt2.2016
Ιδού τα στατιστικά στοιχεία του μήνα… Ο Οκτώβρης στάθηκε ισάξιος του Σεπτέμβρη, ενώ ο Νοέμβρης δείχνει να κινείται σε μια καλύτερη κατάσταση… Σε κάθε περίπτωση έχουμε σταθεροποιηθεί σε ότι αφορά το αναγνωστικό μας κοινό το οποίο δείχνει να συμμετέχει ενεργά στην όλη διαδικασία με τα σχόλια του τα οποία δημοσιεύονται άμεσα…

stat.okt3.2016
Αυτός ο πίνακας μας δείχνει την κίνηση του Site από πλευράς αναγνωσιμότητας όλες τις ημέρες του Οκτωβρίου. Μας κάνει εντύπωση στις 20 του μήνα και κάτι συνέβη και είχαμε μηδενική κίνηση. Προσπάθησα να δω τι ήταν αυτό. Μάλλον επειδή εκείνη την ημέρα τα παιδιά της Friktoria μας άλλαξαν σέρβερ, κουμπώνοντας μας πάνω στον loft.

stat.okt4.2016
Ημερομηνιακά στατιστικά στοιχεία, ενδιαφέροντα. Πάντα για τον Οκτώβρη. Μελετώντας τα μπορεί να βγάλει κανείς ασφαλή συμπεράσματα… Για μας που τον φροντίζουμε καθημερινά, αυτός ο ιστότοπος θέλουμε να έχει ενημέρωση σοβαρή και υπεύθυνη… Για μας κάτι τέτοιο δεν είναι κάτι απλό…

stat.okt5.2016
Και ποια είναι η καλύτερη ώρα του 24ώρου που εσείς επιλέγετε για να επισκεφθείτε τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ; Στις 7 το απόγευμα είναι που το κάνετε αυτό. Έχετε απολαύσει τη μεσημεριανή σιέστα σας και έρχεστε εδώ για μια διαφορετική ενημέρωση, να υποθέσω; Να ξέρετε πως αυτή η ώρα, αν το θέλετε και σεις, μπορούμε να μιλήσουμε ζωντανά μέσα από τη σελίδα αυτή.

stat.okt6.2016
Δείτε τα κι αλλιώς τα ωριαία στατιστικά στοιχεία από την αναγνωσιμότητα του Site και μακράν μπροστά είναι η εβδόμη απογευματινή. Εμείς θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε ότι ώρα του 24ώρου και αν επιθυμείτε να διαβάσετε τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Εξάλλου το… κατάστημα διανυκτερεύει και καθώς μας διαβάζετε από όλο τον κόσμο, πάντα θα υπάρχουν ξύπνιοι αναγνώστες.

Σκληρή σαν τη ζωή, αλλά και αληθινή επίσης, έτσι είδαμε την ταινία «Αντιρρησίας Συνείδησης»

antirisias.sinidisis1
Αυτή είναι η αφίσα της ταινίας. Εμπορική; Βεβαίως, αλλά αρκούντως αληθινή… Μέσα από τις χαραμάδες του Χόλιγουντ, μπαίνει πολύ φως στις καρδιές που έχουν ανοιχτές τις διάνοιες και την ψυχή τους…


Κι αυτό είναι το τρέιλερ της ταινίας στα ελληνικά. Ρίξτε του μια ματιά, πριν πάρετε την απόφαση να πάτε να το δείτε. Ίσως σας βοηθήσει να πάρετε πιο καθαρά την όποια απόφασή σας.

antiris.sinidisis
Και αυτά είναι τα εισιτήρια μας στα VILLAGE CINEMAS του Αγ. Ιωάννη Ρέντη που χθες βράδυ τουλάχιστον είχε πολύ κίνηση. Ίσως γιατί ο κινηματογράφος με τις προσφορές που κάνει, είναι μια προσιτή διασκέδαση.

cine cine logoΝαι, σίγουρα έχει σκληρές εικόνες, ενός πολέμου που αποτελεί κομμάτι της ιστορίας. Ναι, ήταν σίγουρα ένα μάθημα ζωής για όλους όσους νομίζουν πως αυτή είναι ένας περίπατος που αφορά μόνο τους νικητές. Ναι, ήταν ένας ύμνος στην πίστη και στην αγάπη έστω κι αν ο καθένας από τους θεατές της κατάμεστης αίθουσας 14 στα VILLAGE CINEMAS του Αγ. Ιωάννη Ρέντη στην παράσταση των 19:50, όπου παρακολουθήσαμε χθες βράδυ μια προβολή του «Αντιρρησία Συνείδησης».

Η αίθουσα ήταν γεμάτη. Εμείς βρήκαμε τρίτη θέση αριστερά μπροστά στα πλάγια… Γενικότερα τα πολυσινεμά χθες είχαν πολύ μεγάλη κίνηση. Ρωτήσαμε γιατί και μάθαμε ότι αυτό συμβαίνει τις Τετάρτες, επειδή πολλά δίκτυα κινητής τηλεφωνίας δίδουν κωδικούς με τους οποίους μπορεί κανείς να παρακολουθήσει μια παράσταση με πιο οικονομική τιμή.

Η ταινία τώρα, αν εξαιρέσεις τα πλάνα του πολέμου που είναι πάρα πολύ σκληρά και πρέπει να τα μετρήσει κανείς στην απόφαση του να πάει να δει την ταινία, είναι πολύ αληθινή και αποπνέει μια ευαισθησία μέσα σ’ αυτή τη σκληρότητα, ενώ αποτυπώνει πολύ καλά το κλίμα της εποχής…

Όσοι από μας, πριν γνωρίσουμε την αλήθεια, κάναμε τη θητεία μας στο στρατό μπορούσαμε άνετα να αντιληφθούμε πως οι σκηνές που αφορούν τη βασική εκπαίδευση του στη στρατιωτική μηχανή και τη σκληρή αντιμετώπιση του ήρωα της ταινίας, Ντος Ντέσμοντ από τους «συναδέλφους του» μετά την άρνηση του να πάρει όπλο ήταν πέρα για πέρα αληθινή.

Στο τέλος της ταινίας μιλά ο πραγματικός ήρωας, ο οποίος δεν ζει πια. Απεβίωσε το 2003, όπως και στρατιωτικοί εν ζωή που εκείνος τους έσωσε τη ζωή οι οποίοι προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν αυτόν τον άνθρωπο που πήγε σε μια από τις πιο σκληρές μάχες της ιστορίας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κι αντί να σκοτώνει, έσωζε ανθρώπινες ζωές.

Αν και η ταινία έχει μια στόχευση πατριωτική (τι στο καλό πόλεμος θα ήταν αυτός αν δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο…) ο ήρωας της ταινία έχει ένα τέτοιο πάθος στο πεδίο της μάχη που σώζει τη ζωή ακόμα και σε δυο… εχθρούς Ιάπωνες!...

Πραγματικά ο σκηνοθέτης Μελ Γκίμπσον, τουλάχιστον την ώρα που δίνει ρεαλιστικά τις σκηνές από τη μάχη της Οκινάβα, μιας εκ των πλέον αιματηρών μαχών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, βάζει τον θεατή να παίρνει θέση υπέρ των «καλών» Αμερικανών και κατά των «κακών» Γιαπωνέζων. Όμως, αν τα καταφέρεις και δεν μπεις στο κλίμα αυτό με το υποσυνείδητο σου, τότε είναι εύκολο να δεις ξεκάθαρα το έργο του διαβόλου στην πράξη καθώς τα ανθρώπινα όπλα σπέρνουν τον όλεθρο και τον θάνατο παντού…

Προσωπικά, έφυγα από τον κινηματογράφο  πιο ενδυναμωμένος για την πίστη μου. Και για άλλη μια φορά μέσα, ευχαρίστησα τον ιεχωβά, γιατί με βοηθάει να βλέπω καθαρά τα πράγματα και χωρίς καμιά μισαλλοδοξία, αλλά μόνο με αγάπη για τον άνθρωπο και τη δημιουργία του.

Αν και ο βασικός ήρωας της ταινίας είναι ενταγμένος σε μια θρησκεία, τους αντβεντιστές της Έβδομης Ημέρας, που απ’ ότι έμαθα έχουν και μια εκκλησία στην Αθήνα, πρέπει να καταθέσω εδώ, ότι θαύμασα τον ήρωα της ταινίας για τη σταθερότητα στην πίστη του. Δεν υπέκυψε, παρά τις πολυποίκιλες πιέσεις. Έδωσε τη μάχη μόνος τους χωρίς καμιά βοήθεια ή ίσως με την ελάχιστη πρακτική βοήθεια από τη σύζυγο του και τον πατέρα του.

Επιπλέον η ταινία του Μελ Γκίμπσον, ότι μηνύματα κι αν θέλει να περάσει ( και μερικές φορές δεν είναι τα καλύτερα…) χωρίς να το θέλει, κάνει γνωστό ένα μεγάλο ζήτημα, τους Αντιρρησίες Συνείδησης!

Ξέρω ότι πολλοί από τους αναγνώστες μου υπήρξαν αληθινά τέτοιοι, σε δύσκολα χρόνια στο παρελθόν… Ξέρω πως πλήρωσαν με πολύχρονες φυλακίσεις για να διακρατήσουν την ακεραιότητα τους στον Ιεχωβά Θεό, αρνούμενοι όχι μόνο να πάρουν όπλο, αλλά και να ντυθούν φαντάροι. Ξέρω ότι κάποιοι ανάμεσα τους, έχασαν τη ζωή τους με αφορμή τη σταθερότητα στην πίστη τους.

Πέρα από αυτά, υπάρχουν δύο βιβλία που αν δεν τα έχετε διαβάσει, πρέπει να ψάξετε, να τα βρείτε και να τα διαβάσετε. Πρόκειται  για το βιβλίο του Θανάση Ρέππα «Για λόγους συνειδήσεως» και αυτό του δημοσιογράφου Κώστα Τσαρουχά «Αντιρρησίες Συνείδησης».

Με σεβασμό σε όλους εκείνους που έδωσαν το καλύτερο κομμάτι του εαυτού τους για να διακρατήσουν την ουδετερότητα τους γράφτηκε αυτό το σημείωμα και δεν αποτελεί διαφήμιση της ταινίας ή προτροπή για να τη δείτε, αν η συνείδηση σας δεν σας το επιτρέπει.

Αφορμή υπήρξε, απλά για να ξαναθυμηθούμε όλα αυτά και να νιώσουμε πολύ όμορφα που υπηρετούμε με την καρδιά μας και τη διάνοια μας ένα Θεό Αγάπης, τον Ιεχωβά Θεό…

  • Δείτε παρακαλώ ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ μερικά ακόμα δημοσιεύματα που κάναμε τις προηγούμενες μέρες μ’ αυτό το θέμα για να έχετε μια πιο ολοκληρωμένη άποψη για την ταινία.

Όμορφα νιώσαμε στη συναυλία Μίμη Πλέσσα – Κώστα Χατζή στο θέατρο «Μικρό Παλλάς»!

mpalas1
Πήγαμε τη Δευτέρα το βράδυ κατά τις 9 παρά στο «Μικρό Παλλάς», Αμερικής 2 στο κέντρο της Αθήνας. Αν και η τηλεόραση έλεγε ότι το κέντρο θα ήταν δύσκολο λόγω της επικείμενης επίσκεψης του προέδρου των ΗΠΑ κ. Ομπάμα δεν δυσκολευτήκαμε καθόλου να προσεγγίσουμε το χώρο με ταξί… Το θέατρο ζεστό γλυκό, υπέροχο…

mpalas2
Είδαμε πολύ κόσμο σαν κι εμάς, να είναι παρόντες στο Δευτερό-Τριτο ραντεβού με δύο από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της ελληνικής μουσικής, τον Μίμη Πλέσσα και τον Κώστα Χατζή, που συναντιούνται για λίγες μόνο παραστάσεις σ’ αυτό τον όμορφο χώρο του «Μικρού Παλλάς».

mpalas3
«Πες μου τώρα, που δεν μας ακούει κανείς...», εξομολογείται ο Μίμης Πλέσσας στον Κώστα Χατζή... «Περάσανε 6 δεκαετίες; Να κάνω λίγη υπομονή... θα βγάλω καινούργιο μαλλί; Κι αν βγει μαύρο; Θα το βάψω, για να σου μοιάσω... Ένα είναι σίγουρο... ότι δεν θα σ' αρνηθώ...». Διάλογοι όμορφοι των δυο επί σκηνής…

mpalas4
Οι διάλογοι κυκλοφορούν και στο διαδίκτυο, αλλά όπως είπαμε έγιναν και ζωντανά πάνω στη σκηνή: «Ο Μίμης μου έδωσε ένα ποτήρι νερό να περάσω την έρημο...» θυμάται ο Κώστας Χατζής που επιμένει να λέει «Δάσκαλο» τον Μίμη Πλέσσα... Και έχει να πει τόσα γι αυτόν που δεν χωράνε σε ένα κομμάτι χαρτί...

mpalas5
Το κλίμα είναι όμορφο... Ο κόσμος γνωρίζει τα τραγούδια που έχουν επιλεγεί και τα σιγοτραγουδά. Στη σκηνή υπάρχει μιαν πολύ όμορφη ατμόσφαιρα… Όπως δεν χωράει κι ο σεβασμός, η εκτίμηση και η αγάπη που τους δένουν... Μα πάνω από όλα, η λαχτάρα να συναντηθούν μετά από 60 χρόνια, για πρώτη φορά στη σκηνή.....

mpalas6
Έτσι, με τη χαρακτηριστική βραχνάδα του, ο Κώστας Χατζής ερμηνεύει το «Έφυγε η Αγάπη μου», το πρώτο τραγούδι που του έγραψε ο Μίμης Πλέσσας με πλούσιο παρασκήνιο, αλλά και το «Από σένα αρχίζουν όλα», που ο ίδιος διάλεξε με το δικό του χαρακτηριστικό τρόπο που μαγεύει τους θεατές.

mpalas7
Ο Κώστας Χατζής κρατά στις πλάτες του το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματος. Μισό αιώνα τώρα έχει βρει και τη «δική του τη φωνή» και το δικό του μελωδικό τρόπο για να κάνει την «επανάστασή» του… Να καταγγέλλει το σύστημα μέσα από τα τραγούδια του, με σεβασμό, όπως χαρακτηριστικά λέει…

mpalas8
Ύστερα κάθισε ο Μίμης Πλέσσας στο αγαπημένο του πιάνο, και πήρε ο Κώστας Χατζής τη λατρεμένη του κιθάρα και «ανέβηκαν σε ένα αεροπλάνο», όχι μόνο για να δούμε τη γη από εκεί πάνω, αλλά για να φτάσουμε κι ως το φεγγάρι... Ο κόσμος το σιγοτραγουδούσε στο κλείσιμο της συναυλίας μαζί με τον Κώστα…

mpalas9
Και δυο λόγια για τους συντελεστές της μουσικής παράστασης: Ερμηνευτές: Αντωνία Χατζίδη - Μαυρίκιος Μαυρικίου. Ενορχρηστρώσεις: Γιώργος Παγιάτης - Μαυρίκιος Μαυρικίου. Πιάνο: Γιώργος Παγιάτης. Φλάουτο - σαξόφωνο - κλαρινέτο: Ρήγας Σαριτζιώτης. Μπουζούκι - κιθάρα: Χρήστος Βότσης. Τύμπανα - κρουστά: Χρήστος Αλεξόπουλος. Κοντραμπάσο: Αντωνία Τσολάκη. Επιμέλεια Προγράμματος Λουκίλα Καρρέρ Πλέσσα

Μια ομάδα, η Α.Ο. Περιστερίου, παράδειγμα ανθρωπιάς και αθλητικού πνεύματος...

a.o.peristeriu1
Εμείς τώρα αθλητικό Site δεν είμαστε, αλλά μας ενδιαφέρει καθετί που έχει σχέση με την αγάπη γι’ αυτό που κάνει κάποιος με τον αθλητισμό… Διαλέξαμε λοιπόν μ’ αυτό το σημείωμα μας να προβάλουμε αυτή την πλευρά του αθλητισμού που στις μέρες μας, μάλλον δεν τη συναντάς εύκολα.

a.o.peristeriu2
Άνθρωπος του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ ήταν εκεί το Σάββατο. Σε έναν αγώνα που έχασε, αλλά διαχειρίστηκε την ήττα του με ψυχραιμία αξιοθαύμαστη. To βήμα μπροστά που ήθελε να κάνει ο ΑΟ Περιστερίου στο ματς με τον Άρη Πετρούπολης δεν έγινε. Οι φιλοξενούμενοι πέρασαν με το διπλό από το γήπεδο του Ηφαίστου με σκόρερ στο 36’ του Τσέλα (0-1).

a.o.peristeriu3
Το ματς σύμφωνα με όσα γράφτηκαν, δεν είχε ποιότητα και… πήγε στη δύναμη. Μη σας ξαφνιάζει αυτή η περιγραφή. Συνηθίζεται από τους αθλητικούς συντάκτες. Ο Όμιλος είχε δοκάρι για να ισοφαρίσει με τον Κρεμμύδα στο 51’. Πολλά παράπονα έχει ο ΑΟ Περιστερίου από τη διαιτησία του Σύψα.

a.o.peristeriu4
Παρά το αρνητικό αποτέλεσμα η διοίκηση στηρίζει απόλυτα τον Αργύρη Πούλο ένα δικό της «παιδί» που ξεκίνησε από γυμναστής, έγινε βοηθός προπονητή και δικαιωματικά παίρνει την ευκαιρία που του αξίζει και αυτή την ευκαιρία θέλει να τη δώσει μέχρι τέλος της σεζόν. Κι αυτό είναι κάτι που δεν το συναντάς εύκολα. Συνήθως φταίει ο προπονητής για την ήττα.

a.o.peristeriu5
Η σύνθεση των δύο ομάδων ήταν. ΑΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ: Μαρκαντωνάκης, Ιατρούδης, Μπούζας, Μουτζούρης, Γιουβαλάρης, Παπαευθυμίου, Οκσισόγλου (77' Καλαμοτουσάκης), Πλέστης, Λειβαδάς, Χέλμης, Λιαγκόζης (46' Κρεμύδας). ΑΡΗΣ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ: Τσαφάι, Λάπα, Παναγιωτίδης (82' Παούρης), Βασιλάκος, Μπουφίδης, Νίκολι, Λάλα, Τζαμαλής (72' Ζούκας), Κυριαζής (90' Χαλιάσος), Tσέλα, Τσάτσα.

a.o.peristeriu6
Αυτά σε ότι αφορά, το καθαρά αθλητικό σκέλος… Αλλά υπάρχει κι ένα μπαγκράουντ στο οποίο γίναμε κοινωνοί και μας άρεσε.  Ο ΑΟ Περιστερίου είναι μια όμορφη ομάδα που περνάνε καλά μεταξύ τους όσοι συμμετέχουν σ’ αυτή, είτε ως παίκτες, είτε ως παράγοντες, πράγμα δυστυχώς σπάνιο στις μέρες μας, όπου ο ανταγωνισμός κυριαρχεί.

a.o.peristeriu7
Έτσι έστησαν την ποδοσφαιρική ομάδα, σαν παρέα και προωθούν τον υγιή συναγωνισμό που είναι θεμιτός στον αθλητισμό, χωρίς κανένα ιδιαίτερο άγχος… Το ποδόσφαιρο είναι γι’ αυτούς γιορτή γι’ αυτό και πάνε με τα παιδιά τους στο γήπεδο για να παρακολουθήσουν τους αγώνες τους. Το βλέπεις αυτό τα Σαββατοκύριακα που έχουν αγώνες…

a.o.peristeri8
Αυτή η όμορφη ατμόσφαιρα που έχουν «χτίσει», δεν είναι τυχαία. Ξεκινάει από το Δ. Σ. και τις οικογένειες τους. Και επεκτείνεται στους αντιπάλους τους για τους οποίους η φιλοξενία έχει γι’ αυτούς την πρώτη θέση. Στα αποδυτήρια φαίνεται αυτό πιο πολύ, εκεί μακριά από τα μάτια κάποιων φανατισμένων οπαδών.

a.o.peristeriu9
Μπορεί λοιπόν να έχασαν το περασμένο Σάββατο. Ε, και; Ο αγώνας τα έχει αυτά. Νίκη θα έχει, ήττα ή ισοπαλία. Και πάντα θα συνεχίζουν να αγωνίζονται για το καλύτερο αποτέλεσμα, αλλά μέσα σε θεμιτά πλαίσια… Όμορφο παράδειγμα για όλους μας στις μέρες μας… Μακάρι και άλλες ομάδες να υιοθετούσαν τέτοιες τακτικές…

Μια βόλτα κυριακάτικα στην Ελευσίνα με τον παππού Διονύση και φίλους αδελφούς…

elefsina1.081116
Ξεκινήσαμε να πάμε για την Αγιά Σωτήρα, έναν οικισμό μικρό στο δρόμο για τη Θήβα που περνά μέσα από την Ελευσίνα… Τον θυμόταν ο παππούς Διονύσης από τα χρόνια που πήγαινε με τη γυναίκα του, όταν ο δρόμος είχε κίνηση, αφού δεν είχε φτιαχτεί ακόμα ο νέος εθνικός δρόμος γι’ αυτή διαδρομή.

elefsina2.081116
Αφορμή ήταν ο παππούς Διονύσης. Τον τελευταίο καιρό έχει βαρύνει αρκετά… Δεν έχει και τόσο διάθεση να βγει. Του φαίνεται μεγάλο ακόμα και να πάει στον κουρέα του… Αλλά την Κυριακή που μας πέρασε ήταν ωραίος ο καιρός, το είπαμε και στον φίλο μας Βασίλη και πραγματικά το απολαύσαμε το ταξίδι.

elefsina3.081116
Αφού λοιπόν διαπιστώσαμε ότι στην Αγιά Σωτήρα δεν υπήρχε τίποτα πια και οι ταβέρνες, όλες είχαν κλείσει. Μόνο μια λειτουργεί, ως ανάμνηση… Έτσι αφού δεν βρήκαμε τίποτα για να καθίσουμε, επιστρέψαμε στο λιμάνι της Ελευσίνας και βρήκαμε μια όμορφη καφετέρια για να πάρουμε τη ζεστή σοκολάτα μας.

elefsina4.081116
Ο τόπος ήταν πραγματικά υπέροχος. Κι εμείς βρήκαμε την ευκαιρία να φωτογραφηθούμε με τη Σούλα… Πήραμε μερικές και τις ανεβάσαμε στο Facebook  και στο Instagrame… Οι φίλοι μας άρχισαν τα λάικ… Είναι κι αυτός ένας τρόπος για να δείχνουν οι άνθρωποι την αγάπη τους… Αν και πριν από αυτά υπήρχε τρόπος να το κάνουν.

elefsina5.081116
Δεν είναι βέβαια αυτό το ζητούμενο για μας. Καθόλου δεν μας απασχολεί τι λάικ θα μαζέψουμε. Πιο πολύ απ’ όλα μας άρεσε ότι ανταποκρίθηκαν δυο ντόπιες αδελφές μας που είδαν και δήλωσαν προθυμία για γνωριμία και φιλοξενία. Τι όμορφη που είναι η αδελφότητα μας, παντού στον κόσμο! Αληθινά υπέροχη!

elefsina6.081116
Λάβαμε υπόψη μας την κούραση του παππού Διονύση και φύγαμε, αλλά αφήσαμε ανοιχτή την υλοποίηση αυτής της πρότασης – πρόσκλησης για το κοντινό μέλλον. Διότι τι είναι η Ελευσίνα σε απόσταση από την Αθήνα; Με δικό σου μέσο Ι.Χ., κάτι λιγότερο από μισή ώρα είναι αν η κίνηση είναι βατή και χωρίς μποτιλιάρισμα στην εθνική.

elefsina7.081116
Όμως το λιμάνι της Ελευσίνας ας άρεσε πολύ… Πραγματικά ήταν και η ώρα υπέροχη, απόγευμα προς το δειλινό… Φαίνεται άλλωστε σε όλες τις φωτογραφίες, πλάτη… Σύννεφα στον ουρανό και ανάμεσα τους ένας κατακόκκινος ήλιος υπέροχος και μοναδικός. Να τον πιεις στο ποτήρι… Οι πινελιές ομορφιάς του Δημιουργού.

elefsina8.081116
Ναι, τη χαρήκαμε αυτή τη μικρή εκδρομή όλοι στην παρέα. Κι ο παππούς Διονύσης μπορεί να κουράστηκε, αλλά το χάρηκε παρέα μαζί μας. Θέλουμε από καιρό σε καιρό να το επαναλαμβάνουμε. Το γνωρίζει και ο ίδιος και εμείς ότι τα χρειάζεται. Δεν είναι καλό, όσο αντέχει και μπορεί να είναι κλεισμένος στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA