Περάσαμε και τις 25.056 μοναδικές επισκέψεις στο ανανεωμένο site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ...

25000

Μας αρέσει να περνάμε παραγωγικά τον ελεύθερο χρόνο μας, προθέτοντας κάτι όμορφο στη ζωή μας. Και χαιρόμαστε όταν τον βλέπουμε να έχει την αποδοχή σας. Να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται, καταγράφοντας την καθημερινότητα, από μια άλλη σκοπιά... Να, λοιπόν που περάσαμε και τις  25.056 επισκέψεις, από εντελώς διαφορετικές Ι.Ρ.. Σας ευχαριστούμε.  Δείτε το πατώντας πάνω σ' αυτή τη φωτογραφία και θα σας πάει αυτόματα στο νέο site... Το εντυπωσιακό είναι ότι λειτουργεί άψογα, ενώ συνεχίζει παράλληλα, να είναι ζωντανό και το αρχείο. Το βλέπετε δώ, άλλωστε, μπροστά σας...

24006
Το χτίζουμε καθημερινά με πολύ υπομονή και αγάπη... Δυο μήνες μετά το νέο ξεκίνημα μας, φτάσαμε τις 2.000 επισκέψεις. Και συνεχίζουμε. Δείτε το ΕΔΩ. Έτσι κλείσαμε αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας. Και υλοποιήσαμε τα σχέδια μας, να  μην "κατέβει" το site αυτό. Παραμένει ως ιστορία, σαν αυτό ΕΔΩ το δημοσίευμα που κάναμε τον Σεπτέμβρη του 2020, τότε που οι βροχές δοκίμασαν και το χωριό μου. Η μνήμη λειτουργεί άψογα και "δένουμε" το χθες με το σήμερα...

23001

Χωρίς να το θέλω, δυσκόλεψα και δυσκολεύω πολλούς που δεν ξέρουν και δεν μπορούν να καταλάβουν τι σημαίνει το όνομα του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ. Αν και μέσα στον ιστότοπο το εξηγώ αναλυτικά, δεν είμαι βέβαιος ότι όλοι όσοι  διαβάζουν, το κάνουν αυτό προσεκτικά. Ας το αναφέρω άλλη μια φορά, ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι το όνομα του ανθρώπου που γεννήθηκε στο Θραψανό! Δείτε ΕΔΩ μια ανάρτηση που κάναμε τον Μάιο του 2020, όταν το συνεργείο του ALPHA επισκέφτηκε τα αγγειοπλαστεία του χωριού μου.

22000
Αυτό το site λοιπόν πέρασε στην ιστορία και λειτουργεί ήδη ένας νέος ιστότοπος, φρέσκος,όσο φρέσκο μπορεί να είναι το διαδίκτυο, με σύγχρονα χαρακτηριστικά που καταγράφουν τα πράγματα, από εδώ και πέρα, με το δικό του πρωτότυπο τρόπο. Με αληθινές ιστορίες που μιλάνε για το παρόν και δεν κάνουν διαγωνισμούς ειφυήας για να αποκτήσουν αναγνωσιμότητα. Δεν έχουμε διαφημίσεις και με επιλογή μας δεν λειτουργούμε εμπορικά, δεν μας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Δείτε ΕΔΩ άλλη μια ανάρτηση από την επίσκεψη του ALPHA στα ανθοκήπια του Θραψανού.

21.000
Σιγά –σιγά, υπομονετικά, ανοίγουμε νέους δρόμους με τον ανανεωμένο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΙΩΤΗ. Και να που ξεπεράσαμε και τις 21.000 επισκέψεις  από διαφορετικές Ι.Ρ, Είμαστε χαρούμενοι, επειδή ξέρουμε πώς υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω, που περιμένoυν καθημερινά να δουν την ανάρτηση μας, σ’ αυτό τo site, ενώ έχουν και τη δυνατότητα να τη σχολιάσουν. Δείτε μας ΕΔΩ.

Επικαιρότητα

Άλλη μια «επίσκεψη» στο χωριό της Λένας, Πελεκάνος. Σας τη χρωστούσαμε, έτσι δεν είναι;

xorio.lenas9
Εσείς το ξέρετε καλά πως ότι λέμε εδώ, είναι συμβόλαιο… Αυτή η καλή σχέση και η αμοιβαία εμπιστοσύνη γεννήθηκε μέσα από δοκιμασίες χρόνων, αφού καθημερινά εκτιθέμεθα σε όλους εσάς, τους σταθερούς αναγνώστες μας, που μας εμπιστεύεστε… Και φαίνεται ότι αυτό συμβαίνει επειδή ακριβώς κρατάμε το λόγο μας.

xorio.lenas10
Σας χρωστούσαμε λοιπόν μια δεύτερη αναφορά στο χωριό της Λένας της φίλης μας από την Θεσσαλονίκη, τον Πελεκάνο κοντά στην Κοζάνη που θέλουμε να πάμε μαζί της και να το επισκεφτούμε αμέσως μόλις οι συνθήκες μας το επιτρέψουν. Δείτε ΕΔΩ το πρώτο δημοσίευμα που κάναμε για να υπάρξει μια συνέχεια.

xorio.lenas11
Αυτό τον καιρό η περιοχή εκεί κοντά στην Φλώρινα και την Κοζάνη, είναι υπέροχη. Την έχω ζήσει στο παρελθόν. Το 2008 είχα ανέβει στη Δυτική Μακεδονία και με έδρα την Κοζάνη μπόρεσα και τη γύρισα όλη, βήμα – βήμα. Γι’ αυτό και έχω τα καλύτερα να πω. Εδώ η Λένα με τους γονείς της, σε μια βόλτα στα πέριξ του χωριού τους…

xorio.lenas12
Όλα αυτά δεν είναι από διηγήσεις τρίτων, ούτε κομμάτια παρμένα από το διαδίκτυο ως πηγή πληροφοριών, απρόσωπα όμως… Είναι η βάση από τις φωτογραφίες της Λένας που αγαπά τον τόπο που γεννήθηκε και τις λίγες σημειώσεις της που τις συνόδευαν… Ναι, αυτό ήταν το πρωτογενές υλικό που είχαμε στη διάθεση μας…

xorio.lenas13
O Πελεκάνος λοιπόν είναι ένας μικρός ημιορεινός οικισμός του Νομού Κοζάνης. Αλλά δεν είναι ένα όποιο κι όποιο χωρίο. Στο χωριό αυτό γυρίστηκε το πρώτο μέρος της αντιπολεμικής ταινίας «Ουρανός», που εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Φεστιβάλ Καννών το 1963. Βρίσκεται στο δυτικό τμήμα του νομού, στην πρώην επαρχία και νυν δήμο Βοΐου, στις πλαγιές του Άσκιου όρους σε υψόμετρο 760 μ.

xorio.lenas14
Απέχει οδικώς 48 χλμ. από την Κοζάνη, 32 χλμ. από την Καστοριά και 165 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη, με τις οποίες συνδέεται μέσω υπερσύγχρονου παρακείμενου κάθετου άξονα της Εγνατίας Οδού. Βάσει της απογραφής του 2001, το δημοτικό διαμέρισμα Πελεκάνου εκτείνεται σε 29.586 στρέμματα και έχει πληθυσμό 527 κατοίκων, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι ηλικιωμένοι. Πριν την ένταξή του στον Καλλικρατικό Δήμο Βοΐου υπάγονταν στον Καποδιστριακό Δήμο Ασκίου.

xorio.lenas15
Το τοπωνύμιο «Πέλεκον», που αναφέρει ο ιστορικός Προκόπιος και αργότερα τροποποιήθηκε σε «Πέλκα» είναι από τα αρχαιότερα μακεδονικά τοπωνύμια, με προέλευση το σχήμα «πέλεκυς-πελεκώ» και από το «Πέλλα-πέτρα». Η επιτροπή τοπωνυμίων το 1927 άλλαξε το όνομα στο σύγχρονο Πελεκάνος, έχοντας στο νου τους ομώνυμους ξακουστούς μαστόρους πέτρας του χωριού, που έφθαναν μέχρι το Πήλιο και την Πόλη.

Προσπαθώντας να ερμηνεύσουμε την επισκεψιμότητα για το Site του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ…

septembrer1.2016
Ο Σεπτέμβρης που έφυγε πριν από μερικές μέρες δεν ήταν και ότι το καλύτερο διαδικτυακά… Είχαμε δυο μέρες χωρίς παρουσία στο internet (9 – 10 του μήνα), ενώ περάσαμε μια δοκιμασία μέχρι να επαναφέρουμε στα ίσια του τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.

septembrer2.2016
Σας το είπαμε ότι από την ώρα που κατεβάσαμε από την μπάρα του Site τον μετρητή επισκεψιμότητας, επειδή μας είπαν ότι μπορεί να είναι ένα από τα ύποπτα μοντιούλ για σπαμ που έστελνε ανεξέλεγκτα e-mail από αυτό τον ιστότοπο, θα επανερχόμαστε κάθε μήνα  προκειμένου να έχουμε μια πιο πλήρη εικόνα.

septembrer3.2016
Υπενθυμίζουμε ότι τα στοιχεία που χρησιμοποιούμε εδώ είναι από τον σέρβερ της FRIKTORIA που μας φιλοξενεί και έχει πάντα να δώσει ενδιαφέροντα στοιχεία σε σχέση με το προφίλ εκείνων που μας διαβάζουν σε καθημερινή βάση.

septembrer4.2016
Είναι επίσης πολύ ενδιαφέρον από ποιες χώρες έρχονται οι αναγνώστες μας. Να υποθέσω ότι είναι ελληνόφωνες που μένουν εκεί ή ότι εμπιστεύονται τη μετάφραση της Google; Αν συμβαίνει το πρώτο είναι κατανοητή η νοσταλγία για τον τόπο τους. Αν όμως συμβαίνει το δεύτερο δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι πραγματικά κατανοούν τι αναφέρεται εδώ…

metritis031016Έχουμε απόλυτη γνώση ότι αυτός ο ιστότοπος είναι ένας πολύ ζωντανός οργανισμός που φτιάχτηκε και συντηρείται από έναν άνθρωπο που αγαπά τη ζωή και τους ανθρώπους και που, όπως θα έχετε διαπιστώσει διαθέτει πολλές ώρες το 24ωρο για να διατηρεί φρέσκια αυτή τη ζωντάνια και την ενεργητικότητα του.

Επιχειρούμε λοιπόν η θεματολογία του να επικεντρώνεται σε θέματα που μπορούν να μας ενθαρρύνουν και να μας δίνουν τη δύναμη, σε δύσκολους καιρούς, όπως αυτούς που βιώνουμε, να μας στηρίζουν και εντέλει να μας προσθέτουν δύναμη και όχι να μας αφαιρούν.

Είμαι βέβαιος ότι το έχετε αντιληφθεί αυτό. Το βλέπω και από την ειδική εφαρμογή που προσθέσαμε και με την οποία μπορούμε να μιλήσουμε ζωντανά και να ανταλλάξουμε σκέψεις και ιδέες. Χαίρομαι ότι σας βλέπω να το κάνετε αυτό. Και η μέχρι τώρα εμπειρία έχει δείξει ότι μπορούμε να γνωριστούμε καλύτερα. Το χρειαζόμαστε αυτό.

Η επαφή και η επικοινωνία κάνει καλό… Διαφορετικά η κατάθλιψη κυριαρχεί στον κόσμο. Και δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες. Όλοι κινδυνεύουμε εξίσου… Αρκεί να διαγνώσουμε από νωρίς τον κίνδυνο και να φύγουμε πολύ μακριά από τέτοια ζητήματα.

Κάθισα λοιπόν να κάνω ένα απολογιστικό σημείωμα για την αναγνωσιμότητα του Site τον Σεπτέμβριο, ενός μήνα που δοκίμασε πολύ τις αντοχές μας, αλλά και την εμπιστοσύνη μας σε ανθρώπους και καταστάσεις.

Βεβαίως δεν είμαστε αφελείς να πιστέψουμε ότι ο αχανής χώρος του διαδικτύου δεν διέπεται από τους ίδιους σκληρούς νόμους που συναντούμε καθημερινά στην κοινωνία που ζούμε. Αλλά γνωρίζαμε και το πιστεύουμε πραγματικά πως εφόσον χρησιμοποιείται με ορθό τρόπο, έχει να προσφέρει πολλά.

Υπομονετικά λοιπόν και χωρίς κανένα άγχος οικοδομούμε πάνω σε πιο στέρεες και ασφαλείς βάσεις τον ιστότοπο μας. Βάλαμε δε και μια νέα εφαρμογή, απλά να ξέρουμε από ποιες χώρες, πέρα από την Ελλάδα, μας βλέπουν. Το βλέπετε αυτό ως φωτογραφία στην κορυφή του άρθρου αυτού.

Και η αλήθεια είναι ότι κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του καλού φίλου Πάνου Ρεκούτη, αισθανόμαστε καλύτερα, ώστε να αφιερωθούμε αποκλειστικά στη διαχείριση του Site αυτού καθώς εκείνος έχει πια την τεχνική ευθύνη για ότι παρατράγουδο συμβεί…

Εσείς συνεχίστε να είστε ένα ζεστό αναγνωστικό κοινό. Σχολιάστε τόσο ζωντανά ολόκληρο τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ ή αποσπασματικά κάθε άρθρο που ενδεχομένως σας ενδιαφέρει. Να είστε σίγουροι ότι θα υπάρξουν απαντήσεις από τη μεριά μας γιατί εκτιμούμε τον καλόπιστο διάλογο. Προσφέρει όταν οικοδομείται σε καλή βάση. Κι εμείς εδώ τον θέλουμε και τον επιδιώκουμε και τον εποικοδομούμε σε κάθε ευκαιρία.

Και με την ευκαιρία θέλουμε για άλλη μια φορά να σας ευχαριστήσουμε που μας δείχνετε με πολλούς τρόπους την εκτίμηση σας. Επιβάλλεται από τη στάση σας και τη συμπεριφορά σας να γίνουμε καλύτεροι…

Οι ίδιοι οι κάτοικοι της Λευκάδας έχουν βαλθεί να καταστρέψουν ότι πιο ωραίο υπάρχει στο νησί

sos.faragi1
Πριν από δύο χρόνια, κάτοικος της Λευκάδας κάλεσε την υπηρεσία περιβάλλοντος  για να κάνει αυτοψία σχετικά με την καταστροφή που είχε συντελεστεί στο φαράγγι της Μέλισσας. Ασυνείδητοι Λευκαδίτες είχαν ρίξει τα κατάλοιπα των ελαιουργείων (λιόσμο) μέσα στο ποτάμι, με αποτέλεσμα να καταστραφεί η κοίτη του ποταμού και οι όχθες του ανεπανόρθωτα.

sos.faragi2
Η αυτοψία έγινε και ο άνθρωπος που μας κατήγγειλε το περιστατικό παραβρισκόταν εκεί. Ζήτησε να του πουν τι ενέργειες έκαναν για να βρεθεί ο ένοχος. Η απάντηση: Δεν έχουμε στοιχεία για να τον βρούνε και ο φάκελος μπήκε ως συνήθως στο αρχείο. Κι όμως ήταν πολύ εύκολο να βρεθεί ο υπαίτιος αυτής της ανεπανόρθωτης καταστροφής.

sos.faragi3
Ο άνθρωπος μας τους υπέδειξε τον τρόπο, αλλά τα λόγια του έπεσαν στο κενό. Υποκινούμενος από αγάπη για τη φύση από τότε γράφει συχνά στα ΜΜΕ ή όπου αλλού μπορεί για να δημοσιοποιήσει το πρόβλημα. Χαμένος κόπος. Οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται… Κι όμως δείτε από τις σημερινές φωτογραφίες τι μπορούν να προκαλέσουν στο περιβάλλον. 

sos.faragi4
Αυτή η εικόνα υπήρχε πριν αποφασίσουν ορισμένοι ασυνείδητοι να καταστρέψουν το φαράγγι. Ένα υπέροχο μέρος με φανταστική ομορφιά. Δείτε ένα προηγούμενο δημοσίευμα μας για θέμα ΕΔΩ. Εάν δεν το έχετε επισκεφθεί, μπορείτε και τώρα να το κάνετε. Οφείλουμε ωστόσο να πούμε ένα μπράβο στο Δήμο που αποφάσισε να αναστυλώσει τα κάγκελα τα οποία είχαν καταρρεύσει (έκληση προς το Δήμο, ας τελειώσει ότι άρχισε).

sos.faragi5
Και κάτι ακόμα που αφορά τους αναγνώστες μας… Τα δημοσιεύματα καταγγελτικού χαρακτήρα προσπαθούμε να τα περιορίσουμε από τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Κι αυτό διότι όπου κι αν στρέψετε το βλέμμα μας αδικίες υπάρχουν σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων που βρίσκεται στα τελευταία του. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ενθάρρυνση… Ας κρατήσουμε λοιπόν την καλή εικόνα. Προσπαθήστε το μαζί μας…

Φαράγγι Μέλισσας: Ένα «διαμάντι» στην καρδιά της Λευκάδας που κινδυνεύει...

faragi.melisas1
Αυτό είναι το φαράγγι της Μέλισσας. Είναι το διαμάντι του νησιού μας.Ο περίπατος στο φαράγγι της μέλισσας είναι από εκείνες τις εμπειρίες που σε γεμίζουν δέος και απόλαυση, τόσο, που δυσκολεύεσαι να βρεις τις κατάλληλες λέξεις να περιγράψεις την εμπειρία σου. Όλες οι λέξεις μοιάζουν φτωχές.

faragi.melisas2
Δεν είναι μόνο το μεγαλείο της φύσης που προσκυνάς, αλλά μπροστά σου ξετυλίγονται ολοζώντανα κομμάτια της ιστορίας αυτού του νησιού. Στην «Ιστορία της νήσου Λευκάδας» Π. Ροντογιάννη τόμος Α και στη σελίδα 362, αναφέρεται η ύπαρξη οικισμού στη θέση Τούβλο μέσα στο Φαράγγι της Μέλισσας και κοντά στους νερόμυλους.

faragi.melisas3
Ένας ορμητικός χείμαρρος σε συντροφεύει σε όλη τη διαδρομή. Βρίσκεται πότε στα δεξιά και πότε στα αριστερά σου. Από αυτόν το χείμαρρο τροφοδοτούνταν με νερό οι νερόμυλοι της εποχής που σώζονται μέχρι σήμερα. Τους συναντάς τον έναν μετά τον άλλον, δείγματα ζωής, ενέργειας και ανθρώπινου μόχθου.

faragi.melisas4
Η επίσκεψη στο φαράγγι της Μέλισσας είναι προσιτή ακόμα και στο μέσο περιπατητή και περιλαμβάνει τρεις διαδρομές. Λίγο πριν την ξύλινη αψίδα που σε οδηγεί στην «Πηγή Σπηλιάς» συναντάς το πρώτο πετρόχτιστο γεφύρι. Από εκεί και μετά το τοπίο αλλάζει, η φύση απλώνεται μπροστά σου σε όλο το μεγαλείο της. Τεράστια πλατάνια σε υποδέχονται για την πρώτη στάση δίπλα στην ξακουστή βρύση με τα κρυστάλλινα νερά.

faragi.melisas5
Είναι φωλιασμένη κάτω από έναν τεράστιο βράχο και βρίσκεται στη σκιά αιωνόβιων δέντρων. Το κελάρυσμα του νερού, το κελαΐδισμα των πουλιών, το θρόισμα των φύλλων στα δέντρα, είναι οι ήχοι που θα σε συντροφέψουν από δω και πέρα. Στις επόμενες δυο διαδρομές «Απεταστή» και «Κακό Λαγκάδι» τα μονοπάτια είναι πλακόστρωτα και περιφραγμένα με όμορφη ξύλινη περίφραξη. Έχουν τόσο στον τερματισμό όσο και καθ’ οδόν παγκάκια για ξεκούραση και χαλάρωση.

faragi.melisas6
Ο περίπατος στην «Απεταστή» περιλαμβάνει μια διαδρομή δίπλα στο ρέμα. Είναι μια μυσταγωγία, αφού τα δέντρα είναι τόσο ψηλά και τόσο σφιχτά αγκαλιασμένα μεταξύ τους, που κρύβουν τον ουρανό! Το τοπίο σκοτεινιάζει, σχεδόν ξεχνάς που βρίσκεσαι. Την απόλυτη ησυχία διακόπτει κάθε τόσο μόνο το κράξιμο κάποιων πουλιών.

faragi.melisas8
Το «Κακό λαγκάδι» περιλαμβάνει μια διαδρομή εξίσου μαγευτική. Οι νερόμυλοι και τα ξύλινα γεφυράκια διαδέχονται το ένα το άλλο στην αρχή, για να καταλήξεις κατεβαίνοντας τόσο χαμηλά, που σχεδόν έχεις την αίσθηση ότι βρέθηκες κοντά στην πόλη. Οι βράχοι, τόσο στην κοίτη όσο και στις όχθες του ποταμού έχουν πάρει μοναδικά και ξεχωριστά σχήματα, αποτέλεσμα της πορείας του νερού εδώ και χιλιάδες χρόνια.

  • Η βάση του κειμένου είναι της Βιολέττας Σάντα από το http://aromalefkadas.gr/

Μια όμορφη πρόταση να πάμε σε ένα χωριό της Δυτικής Μακεδονίας που την εξετάζουμε σοβαρά

xorio.lenas1
Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ μπορεί να κάνει για μας πιο πολλά από αυτά που μπορούμε ίσως να φανταστούμε. Κι αυτά όχι μόνος. Πάντα σε συνεργασία μαζί σας. Μια συνεργασία που αποδεικνύεται πολύ καλή, καθώς μας προσκαλείτε ακόμα και στο χωριό σας. Όπως εδώ στο χωριό Πελεκάνος, ένα μικρό ημιορεινό οικισμό του Νομού Κοζάνης.

xorio.lenas2
Αυτό ακριβώς συνέβη εδώ και πολύ καιρό, από τη φίλη μας και πνευματική αδελφή μας, Λένα Καρακατσάνη από τη Θεσσαλονίκη και την ευχαριστούμε πολύ γι’ αυτό… Και για να μην είναι η πρόταση γενική και αόριστη, μας έστειλε και φωτογραφίες του χωριού της ώστε να λειτουργήσει ως κίνητρο για να ανταποκριθούμε…

xorio.lenas3
Μας άρεσε πολύ, το χωριό και γενικά, μας αρέσει η ζωή έξω από τα όρια της μεγαλούπολης που είμαστε υποχρεωμένοι, λόγω της εργασίας μας, να ζούμε. Και όπως έχουμε γράψει πολλές φορές ως τώρα, πετάει η σκουφιά μας για τα ταξίδια, εντός και εκτός Ελλάδος. Μια ματιά λοιπόν στο χωριό της Λένας που για να πάμε, πρέπει να περάσουμε την παλιά γέφυρα.

xorio.lenas4
Αλλά δεν είναι πάντα εύκολο να γίνει αυτό που θέλουμε… Είναι οι ετήσιες άδειες που συνήθως εξαντλούμε πολύ πριν τελειώσει η χρονιά. Και είναι και ο παππούς Διονύσης που δεν είναι πια σε θέση να μας ακολουθεί, όσο κι αν το θέλει η καρδιά του. Ούτε και μπορούμε να τον αφήσουμε πίσω χωρίς άνθρωπο, ώστε να του παρέχει κάποια βοήθεια, αν χρειαστεί.

xorio.lenas5
Για μας οι προσκλήσεις αποτελούν μεγάλη τιμή, αναμφισβήτητα. Και δείχνει, αν μη τι άλλο και μια εκτίμηση στο έργο που καθημερινά επιτελούμε εδώ, στο Site που μας διαβάζετε. Και είναι όμορφη αυτή η αμφίδρομη σχέση αγάπης και αλληλοεκτίμησης… Γι’ αυτό και κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, ώστε να μη σας διαψεύσουμε. Εδώ, οι γονείς της Λένας.

xorio.lenas6
Ιδιαίτερα αυτή την εποχή καθώς το φθινόπωρο, αν και δεν κρατά πολύ, είναι κοντά μας, τα ταξίδια στην επαρχία είναι υπέροχα… Όπως είναι και όμορφα, με ότι καιρό κι αν κάνει. Τελικά αυτό που μετράει είναι η καλή διάθεση να περάσεις καλά με τους ανθρώπους που επιλέγεις να το κάνεις και ξέρεις ότι θα περάσεις καλά…

xorio.lenas7
Οι διακοπές, μικρές ή μεγάλες, όποτε και επιλέξεις να το κάνεις είναι σαν το αλατοπίπερο, είναι για να νοστιμίζουν τη ζωή μας. Διότι εμείς οι χριστιανοί, έχουμε μια ζωή γεμάτη από ευχάριστες υποχρεώσεις στην εκπαίδευση μας και στο έργο της διακήρυξης των καλών νέων… Οπότε κάθε στιγμή για ένα διάλειμμα είναι καλή…

xorio.lenas8
Όλες οι φωτογραφίες που βλέπετε εδώ είναι από το χωριό της Λένας, τον Πελεκάνο… Κλασική περίπτωση αγροτικής περιοχής, όπου δεν είναι καθόλου απίθανο να περπατάτε στο δρόμο και ξαφνικά να πέφτετε πάνω σε ένα κοπάδι με πρόβατα… Και επειδή το υλικό είναι πολύ υποσχόμαστε να επανέλθουμε σύντομα. Το αξίζει…

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA