Οι πρώτες φωτογραφίες μας ήρθαν από την Αναστασιά των Σερρών… Τα πρώτα χιόνια, λίγα έστω, έκαναν την εμφάνιση τους. Και ο φίλος μας Ηλίας Θεολόγου βγήκε πρωί – πρωί να τα προϋπαντήσει. Κάποτε, το 1965-1970, θυμάται, είχε πάρα πολλά χιόνια μέχρι 70-80 εκατοστά ύψος, τώρα δεν κάνει πια πολλά χιόνια. Σαν την οικονομία είναι, ούτε χιόνια δεν μας στέλνει... Μπορεί αυτή την ώρα που βλέπτε το δημοσίευμα να μην υπάρχουν πια...


Ο Ηλίας χαρούμενος σαν παιδί, ανέβασε τις φωτογραφίες στον τοίχο του. Και μου έστειλε και μερικές στο messenger… Τις συνόδευσε μάλιστα με μνήμες: Κάποτε οι χείμαρροι που έχουμε δίπλα στο χωριό τέσσερεις στον αριθμό, έτρεχαν σχεδόν από Νοέμβριο μέχρι Απρίλιο συνέχεα… Τώρα τίποτα. Μόνο κάτι λίγο, όταν βρέχει. Πολύ οικονομία φίλε μου και αδελφέ μου.


Νερά έτρεχαν παντού... Σήμερα το βραδύ, περίμενα να δω χιόνι. Ξύπνησα 3.π.μ. έως της 5 τίποτα. Αλλά η Κατερίνα με έπιασε στον ύπνο. «Ηλία, Ηλία, βγες, βγες γρήγορα έξω, τώρα», τώρα… Λες και θα έλιωνε το χιόνι σε 0 χρόνο… Σαν μικρά παιδιά κάνουν και οι μεγάλοι Άνθρωποι. Αυτό θα πει φύση, δημιουργία, χαρά Θεού, που λένε. Τα ξεχνάς όλα! Ευτυχία! Κι ακόμη καφέ δεν ήπιαμε. Από χαρά το ξεχάσαμε...


Το πιο ωραίο όμως είναι, ότι ο Ηλίας θυμάται πάντα και συμμετέχει ενεργά στο στήσιμο αυτής της ιστοσελίδας… Με το δικό του λοιπόν ξεχωριστό τρόπο, στα σχόλια του, αναφέρει την κουβέντα με τη σύζυγό του. «Άντε να βγάλουμε φωτογραφίες Κατερίνα για τον φίλο μου Νίκο και για το facebook. Πάει την κάναμε λαχείο που λένε»... Τον παρακολουθώ με αγάπη… Ο Ηλίας, ο μοναδικός!


Και επειδή όταν πιάνει τον Ηλία να φιλοσοφεί, δεν σταματά εύκολα, συνεχίζει: Ο άνθρωπος και όλη η δημιουργία είναι φτιαγμένα από πανσοφία. Και περισσότερο για την χαρά του ανθρώπου την κορωνίδα της δημιουργίας. Καλημέρα, λοιπόν, από την λευκή Αναστασιά... Ο σκύλος, μόλις με είδε, σηκώθηκε όρθιος από χαρά για να μου πει το νέο... Μάλλον άρεσε και σ’ αυτόν το χιόνι έστω κι αν ήταν λίγο…


Τι όμορφο που είναι, οι άνθρωποι να χρειάζονται μερικά απλά πράγματα, λίγο χιόνι ας πούμε, για να νιώσουν σαν τα μικρά παιδιά και να χαίρονται την κάθε στιγμή... Ο Ηλίας με τον πηγαίο αυθορμητισμό του, μου θύμισε τα δικά μας από το Θραψανό. Χιόνιζε πολύ αραιά, θυμάμαι, στα παιδικά μου χρόνια κι μείς θαυμάζαμε όταν βλέπαμε τις νιφάδες να πέφτουν από τον ουρανό και να το στρώνει…

Αυτή είναι η αφίσα των εκδηλώσεων που οργανώνει το Εργαστήρι. Και όλες οι φωτογραφίες που συνοδεύουν την ανάρτηση είναι από αυτή την έκθεση…

Πρόκειται για μια εκδήλωση πουν μας καλούν να την παρακολουθήσουμε. Τη δημοσιεύουμε εδώ καθώς μπορεί κάποιους από τους αναγνώστες μας να τους ενδιαφέρει:

Με ιδιαίτερη ευχαρίστηση σας  προσκαλώ εκ μέρους του Εργαστηρίου Χωροταξίας και Οικιστικής Ανάπτυξης - ΕΜΠ, στα εγκαίνια της έκθεσης του ερευνητικού προγράμματος MEDNETA με θέμα:

"Υφαίνοντας τη Θάλασσα. Τεχνίτες και Καλλιτέχνες της Μεσογείου δημιουργούν από κοινού", την Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2016, ώρα 15:30 στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών.

Η έκθεση αφιερώνεται στη μνήμη του Δημιουργού Αργυροχρυσοχόου Χάρη Βασιλειάδη.

Σας στέλνουμε για την πληρέστερη ενημέρωσή σας όλο το σχετικό υλικό.

Θα είμαστε ιδιαίτερα ευτυχείς αν μπορείτε να καλύψετε και να προωθήσετε το γεγονός, στα μέσα τα οποία διαθέτετε και θα ήταν ιδιαίτερη τιμή για εμάς η παρουσία σας κατά τη διάρκεια των εγκαινίων της έκθεσης.

Περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα και την έκθεση μπορείτε να βρείτε

στον επίσημο ιστότοπο: https://medneta.eu/  Δείτε ΕΔΩ..

και την σελίδα στο Facebook: https://www.facebook.com/ENPI-CBCMed-Medneta-Project-

Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την θετική σας, ελπίζουμε, ανταπόκριση στο αίτημά μας.

Βρισκόμαστε στη διάθεσή σας για κάθε περαιτέρω πληροφορία που θα σας χρειαστεί.

Με εκτίμηση

Σοφία Αυγερινού Κολώνια

Καθηγήτρια Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ

Επιστημονική Υπεύθυνη Ερευνητικού Έργου MEDNETA


Εργαστήριο Χωροταξίας και Οικιστικής Ανάπτυξης Σχολής Αρχιτεκτόνων, Ε.Μ.Π.

Πρόκειται για μια πρωτότυπη και φιλόδοξη έκθεση πιλοτικών προϊόντων που φιλοτεχνήθηκαν από δημιουργούς – τεχνίτες και καλλιτέχνες- από 7 Μεσογειακές πόλεις στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος MEDNETA (www.medneta.eu) και επικεφαλής το Εργαστήριο Χωροταξίας και Οικιστικής Ανάπτυξης της Σχ. Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ το οποίο διευθύνει η καθηγήτρια Σοφία Αυγερινού Κολώνια.

Στόχος του MEDNETA (2014-2016) αποτέλεσε ο επανακαθορισμός, η ενίσχυση και η ανάδειξη του στρατηγικού ρόλου των δημιουργικών επαγγελμάτων στην αναγέννηση των ιστορικών πόλεων στην λεκάνη της Μεσογείου. Μαζί με την Αθήνα, στο πρόγραμμα συμμετείχαν η Βαλένθια, η Φλωρεντία και το Παλέρμο από τον Βορρά της Μεσογείου και από τον Νότο η Τύνιδα, η Βυρηττός και η Χεβρώνα.

Βασικό όχημα για την επίτευξη του στόχου αυτού αποτελεί η δικτύωση των δημιουργών/παραγωγών, διασφαλίζοντας την επικοινωνία και συνεργασία μεταξύ επαγγελματιών παραδοσιακών επαγγελμάτων τέχνης, με στόχο τη χωρική, κοινωνικο - οικονομική, πολιτιστική ανάπτυξη του αστικού χώρου και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των πόλεων σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο.

Δυο τεχνίτες και δυο σχεδιαστές από κάθε πόλη συναντήθηκαν και δημιούργησαν από κοινού δώδεκα μοναδικά αντικείμενα δημιουργικού και καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος εμπνευσμένα από την ιστορία και την παράδοση της  Μεσογείου.

Η έκθεση “Υφαίνοντας την Θάλασσα” διοργανώνεται με στόχους:

α) την ανάδειξη των δημιουργικών παραδοσιακών και σύγχρονων επαγγελμάτων τέχνης της Μεσογείου (σχεδιαστές υψηλής ραπτικής, κεραμοποιούς, αργυροχρυσοχόους, μεταλλουργούς, καλλιτέχνες, σχεδιαστές επίπλου και πολλούς άλλους) και της ιστορικής τεχνογνωσίας τους και

β) την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των δημιουργικών παραδοσιακών και σύγχρονων επαγγελμάτων τέχνης, μέσω του διασυνοριακού διαλόγου που αναπτύχθηκε, ώστε να υποστηριχθεί το δίκτυο των παραγωγικών τους δραστηριοτήτων που διαμορφώνουν το αστικό και κοινωνικό περιβάλλον αυτών των πόλεων.

Η φιλοξενία της ιδιαίτερης αυτής έκθεσης από – το Μουσείον της Πόλεως των Αθηνών– Ίδρυμα Βούρου – Ευταξία, ένα από τα ιστορικότερα κτίρια της Αθήνας, ενισχύει τους στόχους και τις φιλοδοξίες της και συμπυκνώνει πολλά ιστορικά και παραδοσιακά στοιχεία που αξίζει κανείς να δει και να επισκεφθεί. Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για τους συντελεστές του MEDNETA και τους δημιουργούς που συμμετείχαν.

Όσο εμείς εδώ στην Ελλάδα προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε το κρύο, σε μια δύσκολη μέρα λόγω της 24ωρης απεργίας των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ που κάνει πολλά πράγματα να μην κινούνται με καλούς ρυθμούς, ας πάμε λίγο στο Βανκούβερ του Καναδά που το έστρωσε με τα χιόνια του και θαυμάσουμε λίγο την ομορφιά του.


Αυτή και η παραπάνω φωτογραφία είναι από το σπίτι του Στηβ και της Έστερ στο Νόρθ Βανκούβερ… Εδώ μείναμε πέρσι τον Απρίλιο, όταν πήγαμε με τη Σούλα για να τους γνωρίσουμε. Κι εδώ, με την προτροπή τους καθώς και αυτή του Κώστα και της Άννυ, κάναμε το γάμο μας. Έχει κάτι το ξεχωριστό, όπως κι αν το δεις.


Από δω και κάτω και μέχρι το τέλος του σημερινού δημοσιεύματος, οι φωτογραφίες μας είναι επίσης από το Βανκούβερ, τραβηγμένες από τη φίλη μας Σούλα Καψάλη και ανεβασμένες στα κοινωνικά δίκτυα. Τις μοιράστηκε μαζί μας κι εμείς με τη σειρά μας, μοιραζόμαστε μαζί σας αυτή τη χαρά… Μα, δεν είναι υπέροχες;


Θυμάμαι τις 15 μέρες που ζήσαμε εκεί, τον Απρίλη του 2015… Ήταν γλυκός ο καιρός, ανοιξιάτικος, πολύ κοντά στο δικό μας. Όντας δίπλα από τον Ειρηνικό Ωκεανό ,η πόλη του Βανκούβερ, έχει ένα υπέροχο κλίμα. Ιδιαίτερα εκεί που μένουν τα παιδιά της Σούλας, είναι πολύ όμορφα. Το λέω μετά λόγου γνώσεως…


Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι πολλές κινηματογραφικές εταιρίες του Χόλυγουντ, έχουν διαλέξει την πόλη αυτή για να φτιάξουν τα στούντιο τους. Πολλές μάλιστα από τις ταινίες που έχουμε δει στον κινηματογράφο, τις έχουν γυρίσει εκεί. Σε φυσικούς χώρους... Τα δάση μπαίνουν στα όρια της πόλης, δημιουργώντας μια εκπληκτική ατμόσφαιρα.


Με τα χιόνια όμως, όλα είναι πιο όμορφα… Αυτό το ατέλειωτο λευκό που μας λείπει εμάς εδώ, στην Αθήνα, είναι που ξυπνάνε όμορφα συναισθήματα… Αφήνω τη φαντασία μου να με παρασύρει… Βάζω τον εαυτό μου πίσω από αυτό το παράθυρο, από όπου έχουν τραβηχτεί οι φωτογραφίες που βλέπετε… Μ’ αρέσει!


Ύστερα την αφήνω ακόμα περισσότερο… Μπαίνω μαζί με τον άνθρωπο μου μέσα στο πλάνο και μας αφήνω να παίξουμε χιονοπόλεμο, σαν τα παιδιά… Ο πιο ανώδυνος πόλεμος που συνίσταται και δεν μπορεί κανείς να του αντισταθεί… Πώς το ξεκινήσαμε το θέμα; Σαν ένα διάλειμμα! Ένα υπέροχο διάλειμμα που θα μας δώσει τη δύναμη να συνεχίσουμε τη μέρα μας.