Εκατομμύρια άνθρωποι, παγκόσμια, παρά το μεγάλο πρόβλημα με την οικονομία που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους, γκρινιάζουν γιατί με τα μέτρα που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις, τις αυξήσεις και τον πληθωρισμό που εξανεμίζουν μισθούς και συντάξεις, δεν θα μπορέσουν να γιορτάσουν όπως έχουν "μάθει" και τους πρέπει τα φετινά Χριστούγεννα. Βλέπεις, τα ήθη και τα έθιμα θέλουν να γιορτάζονται με κάθε μεγαλοπρέπεια και με τεράστιες οικονομικές θυσίες. Επιμένουν όλα αυτά να είναι στο μυαλό τους και να τους ταλαιπωρούν...
Σκληρή σαν τη ζωή, αλλά και αληθινή επίσης, έτσι είδαμε την ταινία «Αντιρρησίας Συνείδησης»
Αυτή είναι η αφίσα της ταινίας. Εμπορική; Βεβαίως, αλλά αρκούντως αληθινή… Μέσα από τις χαραμάδες του Χόλιγουντ, μπαίνει πολύ φως στις καρδιές που έχουν ανοιχτές τις διάνοιες και την ψυχή τους…
Κι αυτό είναι το τρέιλερ της ταινίας στα ελληνικά. Ρίξτε του μια ματιά, πριν πάρετε την απόφαση να πάτε να το δείτε. Ίσως σας βοηθήσει να πάρετε πιο καθαρά την όποια απόφασή σας.
Και αυτά είναι τα εισιτήρια μας στα VILLAGE CINEMAS του Αγ. Ιωάννη Ρέντη που χθες βράδυ τουλάχιστον είχε πολύ κίνηση. Ίσως γιατί ο κινηματογράφος με τις προσφορές που κάνει, είναι μια προσιτή διασκέδαση.
Ναι, σίγουρα έχει σκληρές εικόνες, ενός πολέμου που αποτελεί κομμάτι της ιστορίας. Ναι, ήταν σίγουρα ένα μάθημα ζωής για όλους όσους νομίζουν πως αυτή είναι ένας περίπατος που αφορά μόνο τους νικητές. Ναι, ήταν ένας ύμνος στην πίστη και στην αγάπη έστω κι αν ο καθένας από τους θεατές της κατάμεστης αίθουσας 14 στα VILLAGE CINEMAS του Αγ. Ιωάννη Ρέντη στην παράσταση των 19:50, όπου παρακολουθήσαμε χθες βράδυ μια προβολή του «Αντιρρησία Συνείδησης».Η αίθουσα ήταν γεμάτη. Εμείς βρήκαμε τρίτη θέση αριστερά μπροστά στα πλάγια… Γενικότερα τα πολυσινεμά χθες είχαν πολύ μεγάλη κίνηση. Ρωτήσαμε γιατί και μάθαμε ότι αυτό συμβαίνει τις Τετάρτες, επειδή πολλά δίκτυα κινητής τηλεφωνίας δίδουν κωδικούς με τους οποίους μπορεί κανείς να παρακολουθήσει μια παράσταση με πιο οικονομική τιμή.
Η ταινία τώρα, αν εξαιρέσεις τα πλάνα του πολέμου που είναι πάρα πολύ σκληρά και πρέπει να τα μετρήσει κανείς στην απόφαση του να πάει να δει την ταινία, είναι πολύ αληθινή και αποπνέει μια ευαισθησία μέσα σ’ αυτή τη σκληρότητα, ενώ αποτυπώνει πολύ καλά το κλίμα της εποχής…
Όσοι από μας, πριν γνωρίσουμε την αλήθεια, κάναμε τη θητεία μας στο στρατό μπορούσαμε άνετα να αντιληφθούμε πως οι σκηνές που αφορούν τη βασική εκπαίδευση του στη στρατιωτική μηχανή και τη σκληρή αντιμετώπιση του ήρωα της ταινίας, Ντος Ντέσμοντ από τους «συναδέλφους του» μετά την άρνηση του να πάρει όπλο ήταν πέρα για πέρα αληθινή.
Στο τέλος της ταινίας μιλά ο πραγματικός ήρωας, ο οποίος δεν ζει πια. Απεβίωσε το 2003, όπως και στρατιωτικοί εν ζωή που εκείνος τους έσωσε τη ζωή οι οποίοι προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν αυτόν τον άνθρωπο που πήγε σε μια από τις πιο σκληρές μάχες της ιστορίας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου κι αντί να σκοτώνει, έσωζε ανθρώπινες ζωές.
Αν και η ταινία έχει μια στόχευση πατριωτική (τι στο καλό πόλεμος θα ήταν αυτός αν δεν συνέβαινε κάτι τέτοιο…) ο ήρωας της ταινία έχει ένα τέτοιο πάθος στο πεδίο της μάχη που σώζει τη ζωή ακόμα και σε δυο… εχθρούς Ιάπωνες!...
Πραγματικά ο σκηνοθέτης Μελ Γκίμπσον, τουλάχιστον την ώρα που δίνει ρεαλιστικά τις σκηνές από τη μάχη της Οκινάβα, μιας εκ των πλέον αιματηρών μαχών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, βάζει τον θεατή να παίρνει θέση υπέρ των «καλών» Αμερικανών και κατά των «κακών» Γιαπωνέζων. Όμως, αν τα καταφέρεις και δεν μπεις στο κλίμα αυτό με το υποσυνείδητο σου, τότε είναι εύκολο να δεις ξεκάθαρα το έργο του διαβόλου στην πράξη καθώς τα ανθρώπινα όπλα σπέρνουν τον όλεθρο και τον θάνατο παντού…
Προσωπικά, έφυγα από τον κινηματογράφο πιο ενδυναμωμένος για την πίστη μου. Και για άλλη μια φορά μέσα, ευχαρίστησα τον ιεχωβά, γιατί με βοηθάει να βλέπω καθαρά τα πράγματα και χωρίς καμιά μισαλλοδοξία, αλλά μόνο με αγάπη για τον άνθρωπο και τη δημιουργία του.
Αν και ο βασικός ήρωας της ταινίας είναι ενταγμένος σε μια θρησκεία, τους αντβεντιστές της Έβδομης Ημέρας, που απ’ ότι έμαθα έχουν και μια εκκλησία στην Αθήνα, πρέπει να καταθέσω εδώ, ότι θαύμασα τον ήρωα της ταινίας για τη σταθερότητα στην πίστη του. Δεν υπέκυψε, παρά τις πολυποίκιλες πιέσεις. Έδωσε τη μάχη μόνος τους χωρίς καμιά βοήθεια ή ίσως με την ελάχιστη πρακτική βοήθεια από τη σύζυγο του και τον πατέρα του.
Επιπλέον η ταινία του Μελ Γκίμπσον, ότι μηνύματα κι αν θέλει να περάσει ( και μερικές φορές δεν είναι τα καλύτερα…) χωρίς να το θέλει, κάνει γνωστό ένα μεγάλο ζήτημα, τους Αντιρρησίες Συνείδησης!
Ξέρω ότι πολλοί από τους αναγνώστες μου υπήρξαν αληθινά τέτοιοι, σε δύσκολα χρόνια στο παρελθόν… Ξέρω πως πλήρωσαν με πολύχρονες φυλακίσεις για να διακρατήσουν την ακεραιότητα τους στον Ιεχωβά Θεό, αρνούμενοι όχι μόνο να πάρουν όπλο, αλλά και να ντυθούν φαντάροι. Ξέρω ότι κάποιοι ανάμεσα τους, έχασαν τη ζωή τους με αφορμή τη σταθερότητα στην πίστη τους.
Πέρα από αυτά, υπάρχουν δύο βιβλία που αν δεν τα έχετε διαβάσει, πρέπει να ψάξετε, να τα βρείτε και να τα διαβάσετε. Πρόκειται για το βιβλίο του Θανάση Ρέππα «Για λόγους συνειδήσεως» και αυτό του δημοσιογράφου Κώστα Τσαρουχά «Αντιρρησίες Συνείδησης».
Με σεβασμό σε όλους εκείνους που έδωσαν το καλύτερο κομμάτι του εαυτού τους για να διακρατήσουν την ουδετερότητα τους γράφτηκε αυτό το σημείωμα και δεν αποτελεί διαφήμιση της ταινίας ή προτροπή για να τη δείτε, αν η συνείδηση σας δεν σας το επιτρέπει.
Αφορμή υπήρξε, απλά για να ξαναθυμηθούμε όλα αυτά και να νιώσουμε πολύ όμορφα που υπηρετούμε με την καρδιά μας και τη διάνοια μας ένα Θεό Αγάπης, τον Ιεχωβά Θεό…
Αγαπητέ μου φίλε και αδελφέ Νίκο,
Χαίρομαι ιδιαίτερα που έχω την ευκαιρία και πάλι να επικοινωνήσω μαζί σου, έστω και ηλεκτρονικά. Διαβάζω αυτές τις ημέρες με πολλή περίσκεψη, στοχασμό και προσοχή τα άκρως αξιόλογα δημοσιεύματα, τοποθετήσεις...
Αγαπητέ μου φίλε και αδελφέ Νίκο,
Χαίρομαι ιδιαίτερα που έχω την ευκαιρία και πάλι να επικοινωνήσω μαζί σου, έστω και ηλεκτρονικά. Διαβάζω αυτές τις ημέρες με πολλή περίσκεψη, στοχασμό και προσοχή τα άκρως αξιόλογα δημοσιεύματα, τοποθετήσεις και απόψεις πολλών αγαπητών φίλων και αδελφών σχετικά με την ταινία "Αντιρρησίας Συνείδησης".
Επιπρόσθετα, τα μάτια μου γεμίζουν δάκρυα καθώς παρατηρούν τις εκατοντάδες αφίσες σε κεντρικά σημεία της πόλης, ιδιαίτερα σε σταθμούς του Μετρό, σχετικά με την διαφήμιση της συγκεκριμένης ταινίας και πηγαίνω πίσω στα χρόνια που "τάσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά"!
Ναι, θυμάμαι με συγκίνηση τα πολύ δύσκολα εκείνα χρόνια της 10ετίας του 1960 και 1970, όταν οι μοναδικοί Αντιρρησίες Συνείδησης που υπήρχαν στην Ελλάδα ήταν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, οι οποίοι βασανίζονταν με τον πλέον απάνθρωπο τρόπο και μάλιστα μέχρι θανάτου, (περίπτωση Βασίλη Καραφάτσα), όταν και μόνο στο άκουσμα της λέξης "Αντιρρησίας συνείδησης", σε χαρακτήριζαν "προδότη, πουλημένο, μίασμα, δειλό, άνανδρο" και τόσα παρόμοια που σου κολλούσαν, αποκόπτοντας από το σώμα της κοινωνίας άτομα που ο γνωστός συγγραφέας και δημοσιογράφος Βασίλης Βασιλικός χαρακτήρισε ως "χρυσάφι αδιύλιστο"!
Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί, ότι μετά από μερικές 10ετίες θα γυριζόταν και ταινία, και ότι εκατομμύρια άνθρωποι θα κατέκλυζαν τους κινηματογράφους για να δουν τα.........κατορθώματα ενός "αντιρρησία", έστω και "νοθευμένου"!
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, ότι έστω και με αυτόν τον τρόπο, η Αντίρρηση Συνείδησης γίνεται ευρύτατα γνωστή και ασφαλώς θα προβληματίσει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Παράλληλα, είμαι βέβαιος πως θα υπενθυμίσει σε χιλιάδες συμπατριώτες μας τα όσα έζησαν προσωπικά στα στρατόπεδα, κάθε φορά που όρθωνε το ανάστημά του κάποιος νεαρός Αντιρρησίας, αρνούμενος όχι μόνο όπλο αλλά και την στολή, ναι, αρνούμενος οποιαδήποτε συμμετοχή στον πόλεμο και στη στρατιωτική υπηρεσία γενικά.
Θα ήθελα πολύ να πω περισσότερα, αγαπητέ μου Νίκο, αλλά τα δύο βιβλία που παραπέμπεις, του αγαπητού μας αδελφού Θανάση Ρέππα και του πολύ φίλου δημοσιογράφου Κώστα Τσαρούχα, είναι αρκετά ενημερωτικά και διαφωτιστικά για το συγκεκριμένο ζήτημα.
Σε χαιρετώ με αισθήματα γνήσιας αδελφικής αγάπης,
ο φίλος και αδελφός σου, αλλά και Αντιρρησίας Συνείδησης, με 8 1/2 χρόνια φυλάκισης στο ενεργητικό του,
Βασίλης Δεδότσης
Η χαρά μου είναι απερίγραπτη αδελφέ και φίλε μου Βασίλη… Είχα ένα άγχος και μια αγωνία αν κατάφερα να «πιάσω» τα μηνύματα της ταινίας και να τα μεταφέρω σωστά στην ανάρτηση μου στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.
Μπορώ να αισθάνομαι πολύ όμορφα που ένας πραγματικός...
Η χαρά μου είναι απερίγραπτη αδελφέ και φίλε μου Βασίλη… Είχα ένα άγχος και μια αγωνία αν κατάφερα να «πιάσω» τα μηνύματα της ταινίας και να τα μεταφέρω σωστά στην ανάρτηση μου στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.
Μπορώ να αισθάνομαι πολύ όμορφα που ένας πραγματικός Αντιρρησίας Συνείδησης με 8 ½ χρόνια φυλακή στην πλάτη του, στέκεται θετικά στο δημοσίευμα. Τα στοχαστικά σου λόγια μας βάζουν σε σκέψεις… Μερικά πράγματα αξίζει να τα θυμόμαστε για πάντα… Τότε ο Ιεχωβά ευλογεί…
Σχόλια (2)