Όμορφα ήταν όλες οι μέρες του προηγούμενου μήνα… Νιώσαμε υπέροχα, επειδή κάθε μέρα είχε να δώσει και κάτι ξεχωριστό. Και τώρα να, που πρέπει να επιστρέψουμε στη δουλειά, στο γραφείο, την ώρα που άλλοι συνάδελφοι, είτε έφυγαν, είτε ετοιμάζονται να το κάνουν τις επόμενες μέρες…


Φορτωμένοι όμορφες αναμνήσεις το κάνουμε αυτό… Αναμνήσεις που έχουν καταγραφεί εδώ ως αναρτήσεις οι περισσότερες και σε άλλες που δεν πρόλαβαν να αποτυπωθούν σε κείμενα παρά μόνο σε εικόνες πατάμε για το σημερινό δημοσίευμα, διότι όπως είπαμε, είναι πολύ μεγάλο πράγμα να ζεις την κάθε μέρα, ξεχωριστά…


Τώρα, στο γραφείο πια, πρέπει να ξαναβάλω τα πράγματα σε μια σειρά, να ξαναπιάσω το νήμα από εκεί που το άφησα, τον Ιούνιο, όταν έφυγα για τις διακοπές μου… Υποσχέθηκα τότε, ότι πρώτο μου μέλημα με την επιστροφή, είναι να βγάλω τον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ. Θα πρέπει να ανταποκριθώ στο προγραμματισμένο ραντεβού, στις 11 το πρωί, για να πάρω ύλη από τα χέρια του προέδρου του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, Θύμιο Ρουσιά...


Και η μέρα είναι ζεστή… Όπως ήταν και εκεί που ήμασταν μέχρι χθες… Μόνο που εκεί, ήταν τόποι διακοπών και χαλάρωσης. Λίγη δροσιά θα ήταν σίγουρα διαθέσιμη. Και μια βουτιά στα γαλάζια νερά. Το γραφείο δεν είναι όπως τη θάλασσα, αν και έχει κλιματισμό επαρκή για να καλύψει τις ανάγκες μου. Αλλά μήπως δεν το ήξερα ότι θα συνέβαινε έτσι; Και βέβαια το γνώριζα…


Μάθαμε να λέμε πως με φορτισμένες τις μπαταρίες μπορούμε να τα καταφέρουμε καλύτερα. Αυτό θα κάνουμε… Κι ας είμαστε στην Αθήνα της ζέστης, του καύσωνα και της αποφοράς… Με όλη την επαγγελματική υπευθυνότητα, όπως αρμόζει στις μέρες και τους καιρούς… Δεν θα είναι η πρώτη φορά, άλλωστε και δεν πρόκειται να ξαφνιαστούμε…


Το γραφείο μου μπορεί να μην έχει την ομορφιά των τόπων που επισκεφτήκαμε και ζήσαμε στις διακοπές μας… Σίγουρα δεν την έχει. Έχει όμως κλιματισμό όπως είπα και ησυχία οπότε υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις  για εργασίες… Κι εγώ που αγαπώ τη δουλειά μου, αυτό το κάνω με πολύ καλή διάθεση… Ήμουν άλλωστε προετοιμασμένος και κάποιοι φίλοι και συνεργάτες περίμεναν με λαχτάρα την επιστροφή μου.


Η ενσωμάτωση θα γίνει με ένα όμορφο τρόπο., Όχι βίαια, όχι πιεστικά… Τόσα χρόνια στο επάγγελμα είμαι σε θέση να διαχειρίζομαι καταστάσεις παρόμοιες μ’ αυτήν που ζω… Δεν νιώθω καθόλου άσχημα, επειδή το περίμενα, το ήξερα πως έτσι θα γινόταν… Αλλά οι φωτογραφίες από τις διακοπές θα μου θυμίζουν πάντα το πόσο όμορφα περάσαμε, είτε μόνοι μας, είτε κοντά σε φίλους μας… Οι σημερινές φωτογραφίες είναι από τα Τέμπη, που κάναμε μια στάση χθες, στην επιστροφή...