Ότι βλέπετε δεν είναι τυχαία. Είναι με την κάμερα του Κώστα Κίτσιου που εμπιστεύομαι. Είναι η δεύτερη, βροχερή μέρα στο Σύνταγμα. Από τότε πάνε δύο εβδομάδες και ο κόσμος συνεχίζει να μαζεύεται κάθε απόγευμα στο Σύνταγμα και τις μεγάλες πλατείες της χώρας...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 11/06/2011

Είναι μέρες τώρα που θέλω να γράψω κάτι για το κίνημα της πλατείας, έτσι όπως το παρακολουθώ στο Σύνταγμα που είναι κοντά μου, αλλά αδυνατώ. Τα μηνύματα είναι αντιφατικά και πάντως εκτιμώ ότι δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο περί τίνος ακριβώς πρόκειται.

Αντί αυτού στο σημερινό κομμάτι θα καταγράψω την εμπειρία ενεός μαθητή της Β' Λυκείου, του Γιάννη Ξεζωνάκη, όπως τη διάβασα στο διαδίκτυο:

Τετάρτη 25 Μαΐου, απόγευμα στο Σύνταγμα. Ασυνήθιστα αυξανόμενη η κίνηση των τελευταίων ωρών στη πλατεία. Κάθε λογής άνθρωποι πηγαινοέρχονται επίμονα από το ένα μέρος του χώρου στο άλλο. Άνθρωποι απλοί, καθημερινοί, κυρίως νέοι σε ηλικία αλλά και μεγαλύτεροι,γονείς με τα παιδιά τους, που υπό άλλες συνθήκες η συνέρρευση τους θα φάνταζε ουτοπική, τώρα σχηματίζουν και διαμορφώνουν σταδιακά και σιωπηρά ένα δυναμικό πλήθος με κύρια χαρακτηριστικά του,την ανομοιογένεια και πολυμορφία.

Οι συζητήσεις τους κάνουν λόγο για χρεοκοπημένο κοινωνικοπολιτικό σύστημα, ριζωμένο και διαμορφωμένο από την ελληνική πολιτική σκηνή κυρίως μετά την μεταπολίτευση. Συζητήσεις που επικεντρώνονται και κλιμακώνονται πολλές φορές γύρω από τις οικονομικές εξελίξεις αλλά και τα βίαια μέτρα που προωθούνται από την κυβέρνηση και πλήττουν χωρίς προηγούμενο τις μεσαίες και ασθενέστερες τάξεις της χώρας.

Χωρίς καμία αμφιβολία πλέον,έχουμε τη δυνατότητα να μιλήσουμε και να ερμηνεύσουμε ένα κίνημα, μια δράση αναδυόμενη από τους κόλπους μιας αγανακτισμένης κοινωνίας που μόλις σηκώθηκε από τον καναπέ της (στον οποίο χρόνια τώρα είχε εναποθέσει τις ελπίδες της, εκπίπτωντας στο ένα πολιτικό σφάλμα μετά το άλλο, αδιαφορώντας για το κοινό καλό και τις τύχες της πολύπαθης χώρας, που την διατηρούσαν δέσμια των επιλογών της) και να αναζητεί ένα μέλλον καλύτερο και περισσότερα υποσχόμενο, με επιδιώξεις που στρέφονται προς την πραγματική δημοκρατία, την ισονομία και την αξιοκρατία.

Μέρα με τη μέρα το κίνημα αυτό κορυφώνεται, μέρος του οποίου γίνεται ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού. Η μεγάλη αποδοχή που γνωρίζει από τον κόσμο στηρίζεται στην βασική του αρχή που θέτει το ίδιο μακριά από κόμματα, συνδικαλιστικές οργανώσεις και περαιτέρω πολιτικούς φορείς. Σε κάθε συγκέντρωση ή εκδήλωση των αγανακτισμένων κυριαρχεί η αυτονομία, επιλέγεται η αυτοοργάνωση ώστε να αναδειχθεί και να προωθηθεί η αμεσοκρατική δημοκρατία με σκοπό ο πλουραλισμός αντιλήψεων και ιδεολογιών να οδηγήσει στην απομάκρυνση του παρόντος πολιτικού συστήματος.

Αντιλήψεις που αναμφίβολα διαφέρουν μεταξύ τους και αρκετές φορές τις χωρίζουν χαοτικές αποστάσεις εκφράζονται χωρίς το φόβο αποδοκιμασιών και συζητούνται κάτω από την εποπτεία της παρρησίας και της ίσης κατανομής του λόγου. Τέτοιου είδους στοιχεία την διαφοροποιούν από αντίστοιχες συγκεντρώσεις του παρελθόντος κι αποτελούν σημαντικά σημάδια ανάκαμψης της ελληνικής κοινωνίας μπροστά στα οικονομικά και κοινωνικά διλήμματα. Στοιχεία όμως που αν δεν εμπλουτιστούν με την παρουσίαση νέων, ανανεωτικών και ριζοσπαστικών προτάσεων σχετικών με την αναδιάρθρωση, αλλά και ριζική αλλαγή του κοινωνικοπολιτικού και οικονομικού φάσματος της πολιτείας μας, θα χαθούν στο βωμό της αγανάκτισης και συνεχής ανούσιας αποδοκιμασίας.

Επομένως η σωστή πρόταση που θα έπρεπε να διατυπώνεται από το κίνημα και τους ακολούθους του θα ήταν... είμαι αγανακτισμένος αλλά με ουσιαστικές και καινοτόμες προτάσεις προσπαθώ να αλλάξω το σκηνικό γύρω μου. Διότι αν η εμμονή μας περιστρέφεται διαρκώς γύρω από την αγανάκτηση, τη μούτζα και τα συνθήματα τότε η ελάχιστη ελπίδα που θα μπορούσε να γεννηθεί, θα χαθεί για πάντα.

Γιατί επέλεξα αυτό το κείμενο; Γιατί θεωρώ πως τα μάτια των παιδιών είναι πιο καθαρά από τα δικά μας και ίσως βλέπουν πράγματα που εμείς, οι μεγαλύτεροι, αδυνατούμε να δούμε...

• Το κείμενο αυτό δημοσιεύεται σήμερα στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην τακτική ομώνυμη στήλη μου.
  

Συνεχίστε μ' αυτή την τακτική παιδιά κι αφήστε τον κόσμο να μας βρίζει...

Χρειάστηκαν τέσσερις άκαρπες συνεδριάσεις στο μέγαρο της Ακαδημίας 20 για να αποκαλυφθεί πλήρως ποιοι είναι αυτοί που με τα γνωστά συνδικαλιστικά τερτίπια τους, κωλυσιεργούν στη συγκρότηση προεδρείου, παίζουν καθυστερήσεις, διαφοροποιώντας από συνεδρίαση σε συνεδρίαση τους όρους τους, αφήνοντας τους εργοδότες να αλωνίζουν στα μαγαζιά.

Η μεθόδευση που ακολουθούν δέκα μέρες τώρα, αποκαλύπτει και το βαθύτερο στόχο τους. Οι ενέργειες τους διευκολύνουν τους εργοδότες που συνεχίζουν ακάθεκτοι να απολύουν, να εκβιάζουν, να τρομοκρατούν.

Σήμερα το απόγευμα συγκαλείται για 5η φορά το ΔΣ με μόνο θέμα τη συγκρότηση του προεδρείου. Στα μαγαζιά η κατάσταση βράζει.

Η εκτίμηση των εκπροσώπων στο Μεικτό «Δεν είναι δυνατόν τη στιγμή που η κοινωνία έχει βγει στο δρόμο και καθημερινά στον κλάδο σημειώνονται απολύσεις, μειώσεις μισθών, ατομικές συμβάσεις κλπ, τα 11 μέλη του Δ.Σ. να επιδεικνύουν τέτοια αδιαφορία και να κρύβονται πίσω από σκοπιμότητες, προσωπικές ή παραταξιακές», αποτυπώνει την αγωνία των δημοσιογράφων που βιώνουν καθημερινά και συνεχώς την εργοδοτική επίθεση.

Έφθασε όμως η στιγμή να διαχωρισθούν οι ευθύνες που όλοι επικαλούνται με τόση ευκολία για να ξεφύγουν από την πίεση των δημοσιογράφων.

Η «Πρωτοβουλία για την Ανατροπή» ξεκαθάρισε από την αρχή πως υπάρχουν οι προϋποθέσεις στο συνδικαλιστικό όργανο των δημοσιογράφων να συγκροτηθεί ένα μαχητικό, διεκδικητικό προεδρείο που θα βάλει στην πρώτη γραμμή την αντιμετώπιση της εργασιακής λαίλαπας. Η πρόταση απορρίφθηκε από όλες τις παρατάξεις με διαφορετικό σκεπτικό. Στην ουσία όλοι επέλεξαν εξ΄ αρχής να συζητήσουν στη βάση συγκρότησης αναλογικού προεδρείου, ανοίγοντας το συνδικαλιστικό παιχνίδι για τα πρόσωπα. Η συζήτηση έφθασε ήδη σε αδιέξοδο εξαιτίας της στάσης συγκεκριμένων παρατάξεων να ανοίξουν τα χαρτιά τους και να πουν καθαρά αυτό που θέλουν και επιθυμούν.

Οι προτάσεις είναι λίγο πολύ γνωστές:

• Η «Συσπείρωση» με δυο έδρες στο ΔΣ επιμένει στο αναλογικό-αντιπροσωπευτικό. Στην 4η κατά σειρά συνεδρίαση έθεσε υποψηφιότητα για τη θέση του προέδρου ο Δημήτρης Τρίμης επικεφαλής της παράταξης. Έλαβε 4 ψήφους υπέρ, 4 κατά και 3 λευκές. Απέρριψαν λοιπόν συγκεκριμένες δυνάμεις και αυτή την «εναλλακτική» μέθοδο άρσης του αδιεξόδου στη συγκρότηση προεδρείου.
• Η «Δημοσιογραφική Συνεργασία» με επίσης 2 έδρες στο ΔΣ  συμφωνεί στο αναλογικό προεδρείο αλλά ρίχνει το μπαλάκι των πρωτοβουλιών στις άλλες παρατάξεις. Δεν αποδέχθηκε την ψηφοφορία μόνο για το πρόσωπο του προέδρου, με το επιχείρημα ότι είναι προτιμότερο να επιλεγεί συνολική πρόταση.
  
• Οι «Δημοσιογράφοι για τη δημοσιογραφία» με 2 έδρες, καταρχήν αποδέχθηκαν το αναλογικό προεδρείο αλλά με όρους που άλλαζαν από συνεδρίαση σε συνεδρίαση. Αρχικά έπρεπε να εφευρεθούν δυο ακόμη θέσεις στο προεδρείο και από 5μελές να γίνει 7μελές για να πάρουν όλοι από μια θέση! Μετά από μερικές μέρες ο όρος άλλαξε. Είπαν πως δεν ψηφίζουν πρόσωπα που θα έχουν θέση υπέρ των απεργιών μαζί με τους άλλους εργαζόμενους τη χώρας.
  
• Η «Κίνηση επαγγελματιών δημοσιογράφων» με επίσης 2 έδρες, στα λόγια συμφώνησε με το αναλογικό προεδρείο αλλά υπό την έννοια του «οικουμενικού». Αργότερα πρόσθεσε τον όρο ότι δεν πρόκειται να συμφωνήσει με πρόσωπα στο προεδρείο τα οποία δεν θα δηλώσουν την αντίθεση τους στη μείωση μισθών κατά 10%. Αργότερα, έθεσε όρο για «κόκκινες γραμμές» χωρίς περαιτέρω διευκρινίσεις.
• Οι «Μαχόμενοι δημοσιογράφοι» με 1 έδρα στο ΔΣ πρότειναν και επιμένουν σε προγραμματικό προεδρείο με μίνιμουμ συμφωνία σε 8 σημεία.
• Η «Δημοσιογραφική μεταρρύθμιση» προτείνει προεδρείο που θα αναλάβει διαπραγμάτευση με τους εργοδότες, χωρίς όρους. Αλλά δεν ψηφίζει πρόσωπα που είναι υπέρ των απεργιακών κινητοποιήσεων! Και στους διαδρόμους δηλώνει πως έχει εξουσιοδότηση η παράταξη από τους δημοσιογράφους της να ζητήσει διορισμό προεδρείου από το δικαστήριο.
  

Όπως είναι φανερό από τους όρους που θέτουν πολύ συγκεκριμένα μέλη των «11 του ΔΣ», από τα «ψιλά γράμματα» της συνδικαλιστικής πρακτικής στον 5ο όροφο των συνεδριάσεων, οι στόχοι είναι εντελώς διαφορετικοί από τη συγκρότηση ενός προεδρείου που θα σταθεί από την αρχή της δράσης του ως κυματοθραύστης στην εργοδοτική επίθεση.
Η «Πρωτοβουλία για την ανατροπή» με 1 έδρα στο ΔΣ παραμένει σταθερά στις αρχές και το στόχο της. Η πρότασή της ήταν η μοναδική ρεαλιστική που θα μπορούσε να συγκεντρώσει πλειοψηφία. Από τη στιγμή που απορρίφθηκε καταρχήν από τη «Δημοσιογραφική Συνεργασία»,  άρα και από τις άλλες δυνάμεις που όλο το προηγούμενο διάστημα συγκρούστηκαν στα μαγαζιά και τον κλάδο με τη λογική των παρατάξεων του Π. Σόμπολου- Δ.Τσαλαπάτη, δεν θα σταθεί εμπόδιο στη συγκρότηση του με οποιοδήποτε τρόπο.

Και ούτε είναι διατεθειμένη να μπει στο παιχνίδι και το παζάρι των προσώπων και των θέσεων. Αντιθέτως θα ασκήσει με όλες της τις δυνάμεις την πίεση που χρειάζεται εντός του ΔΣ προκειμένου να πάρουν πλέον ανοιχτά θέση όσοι το αποφεύγουν, επιδιδόμενοι σε ασκήσεις μποϋκοτάζ, πιστεύοντας πως θα μετακυλήσουν την πίεση στην «Πρωτοβουλία για την ανατροπή» για να κρύψουν τη δική τους ανεπίτρεπτη στάση.

Η «Πρωτοβουλία για την Ανατροπή» περιμένει τα μέλη του ΔΣ εκεί που θα έπρεπε να είναι η θέση τους. Στα μαγαζιά που δοκιμάζονται, στις εφημερίδες που ανησυχούν, στα ηλεκτρονικά Μέσα που εκβιάζονται, στα ηλεκτρονικά site που στήνονται ως εργασιακές γαλέρες.

Η ανοχή μας, όπως και όλων των δημοσιογράφων, τελείωσε.

Να γιατί το ipad δεν πρόκειται να αντικαταστήσει ποτέ την εφημερίδα. Αδίκως φοβούνται συνάδελφοι, γι' αυτό ας προσέξουν περισσότερο την ποιότητα του προϊόντος που παράγουν...Εκτός κι αν "πέσουν" σε κάτι... σαϊνια τύπου Ζαγοριανίτη...

Τι είναι αυτό το κακό με τις εφημερίδες του Ηρακλείου; Τόσο χάλια είμαστε λοιπόν και δεν το έχουμε πα΄ρει είδηση; Τι στο διάβολο συμβαίνει και κανείς από τους κυβερνώντες δεν συγκινείται;

Με μια απλή αναζήτηση στο Google διαπιστώνει κανείς ότι τον τελευταίο χρόνο είναι δεκάδες οι τίτλοι με αναγραμματισμό του λήμματος μνημόνιο. Και κατά... δαιμονική σύμ-πτωση σε όλες τις περιπτώσεις όπως και στο χθεσινό πρωτοσέλιδο του «Εθνους» επικρατεί η εκδοχή ΜΝΗΝΟΝΙΟ

Το χθεσινό λάθος στον πρωτοσέλιδο τίτλο του "Εθνους" αποδεικνύει ότι το μνημόνιο, εκτός από δαίμονας της κοινωνικής και οικονομικής ζωής, εξελίσσεται και σε δαίμονα της τυπογραφίας.

Νομίσαμε ότι θα είχαμε γίνει διάσημοι από ένα λάθος. Στον πρωτοσέλιδο τίτλο του χθεσινού "Εθνους" ο γνωστός δαίμων του τυπογραφείου έβαλε στόχο τη λέξη ΜΝΗΜΟΝΙΟ και την έκανε αγνώριστη. Τη μετέτρεψε σε ΜΝΗΝΟΝΙΟ.

Τελικά μας είχαν προλάβει άλλοι και μάλιστα πολλοί. Ετσι χάθηκε η ευκαιρία. Το μνημόνιο εκτός από δαίμονας της κοινωνικής ζωής αναδεικνύεται, επίσης, σε αρχιδαίμονα του τυπογραφείου και της φωτοσύνθεσης.

Αρκεί να πατήσει κανείς το πλήκτρο στη διαδικτυακή μηχανή αναζήτησης Google και θα διαπιστώσει ότι τον τελευταίο χρόνο είναι δεκάδες οι τίτλοι με αναγραμματισμό του λήμματος μνημόνιο. Και κατά... δαιμονική σύμπτωση σε όλες τις περιπτώσεις επικρατεί η εκδοχή ΜΝΗΝΟΝΙΟ.

Στην επίσημη ιστοσελίδα της "Ελεύθερης Αττικής" (16 Οκτωβρίου 2010) γίνεται λόγος για την παρέμβαση του τότε υποψήφιου νομάρχη Αλέκου Αλαβάνου σε διεθνή διάσκεψη, που οργάνωσε το Αριστερό Βήμα Διαλόγου και Δράσης. Ο τίτλος: "Α. Αλαβάνος για το ΜΝΗΝΟΝΙΟ, στο Βήμα Διαλόγου"

Το Αθηναϊκό Πρακτορείο μετέδωσε ανακοίνωση (3 Μαΐου 2010) του υπ. Περιβάλλοντος σχετικά με τη συνεργασία Ελλάδας ? Κατάρ για αξιοποίηση φυσικού αερίου. Την τιτλοφόρησε: "ΜΝΗΝΟΝΙΟ συνεργασίας για φυσικό αέριο και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας υπέγραψε η υπουργός ΠΕΚΑ με τον ομόλογο του Κατάρ".

Δεν είναι μόνο το μνημόνιο, που ως τυπογραφικό λάθος απασχόλησε αυτές τις ημέρες. Την ημέρα που στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών μίλησε ο Μίκης Θεοδωράκης, υπήρξε ιστοσελίδα μεγάλης αθηναϊκής εφημερίδας που τον ανέφερε ως Μίκυ Θεοδωράκη.

Και πάλι με αναζήτηση στο Google μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας ότι δεν είναι ούτε ένας ούτε δύο αυτοί που γράφουν λάθος το όνομα του συνθέτη.

Από την εποχή που εφευρέθηκε η τυπογραφία μέχρι σήμερα δεν μπόρεσε να βρεθεί το φάρμακο που θα εξολοθρεύσει αυτόν τον ενοχλητικό δαίμονα, στον οποίο φορτώνεται κάθε λάθος, μικρό ή μεγάλο.

Σε αυτόν αποδίδονται ανεμπόδιστα όλες οι αστοχίες συγγραφέων, μεταφραστών, τυπογράφων, φωτοστοιχειοθετών, σελιδοποιών, επιμελητών, ακόμα και διορθωτών. Στη σύγχρονη Ελλάδα όλες οι επαγγελματικές κατηγορίες συνήθως διαθέτουν προστάτη άγιο. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με το εκδοτικό κύκλωμα είναι οι μόνοι που αντί για άγιο απέκτησαν προστάτη δαίμονα.

ΔΑΙΜΩΝ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ
Επινοήθηκε το 1590 για να σωθεί το γόητρο του Πάπα

Ο δαίμων του τυπογραφείου επινοήθηκε για να σωθεί το γόητρο του Πάπα της Ρώμης Σίξτου Ε' στα τέλη του 16ου αιώνα. Το 1590 ο Πάπας διόρθωσε τη Βουλγκάτα, τη λατινική μετάφραση της Αγίας Γραφής, με σκοπό να την εκδώσει χωρίς λάθη. Oμως παρεισέφρησαν τόσα λάθη, που το κείμενο έγινε αγνώριστο. Eτσι επιστρατεύθηκε ο μύθος του δαίμονα για να σωθεί το γόητρο του (;) αλάνθαστου ποντίφικα. Είναι αλήθεια ότι ο δαίμων άργησε να εξελληνιστεί. Μόλις τον 19ο αιώνα άρχισαν να τον επικαλούνται οι Ελληνες εκδότες.

Λέγεται ότι από τυπογραφικό λάθος στο πρώτο φύλλο της εφημερίδας "Εστία" η πρώτη σελίδα τυπώθηκε στη θέση της τελευταίας. Και από τότε υιοθέτησε τη δαιμόνια πρόταση να τυπώνεται ανάποδα. Ετσι κυκλοφορούσε μέχρι πρόσφατα. Συνηθέστερα λάθη είναι οι αναγραμματισμοί. Αρκεί η απαρίθμηση σχετικά πρόσφατων περιστατικών:

• Πολλά μάτια θα πέσουν πάνω στον τίτλο σε διαφορετικά στάδια επεξεργασίας. Ολοι επί παραδείγματι θα διαβάσουν το "κέδρος" ως "κέρδος". Ετσι θα τυπωθεί ο τίτλος "Σκοτώνουν το περιβάλλον για το κέδρος".

• Αρκετοί είναι οι αναγραμματισμοί που τους προλαβαίνει ο διορθωτής στο παρά πέντε ή στο και πέντε. Σε πρωτοσέλιδο τυπώθηκε "Βόβμα", αλλά γρήγορα έγινε αντιληπτό, σταμάτησε η παραγωγή και αντικαταστάθηκε με το σωστό "Βόμβα".

• Οταν η παρείσφρηση δύο γραμμάτων μετατρέπει τη λέξη "βέτο" σε "βίντεο", τυπώνεται ο εξής τίτλος: "Η Ελλάς θα προβάλει βίντεο στο ΝΑΤΟ".

• Υπάρχει περίπτωση που ο Αρειος Πάγος μετατράπηκε σε Αρτιο. Το αποτέλεσμα στον τίτλο ήταν: "Ο Ι. Γρίβας αποχωρεί από τον Αρτιο Πάγο λόγω ηλικίας". Η αβλεψία και η αφηρημάδα βάζουν κι αυτές την ουρά τους.

• Η δημοσιογραφική παράδοση έχει διασώσει ένα περιστατικό σε πολλές παραλλαγές και για διαφορετικές χρονολογικές περιόδους. Στη δεκαετία του 1980, στην πρώτη σελίδα, λεζάντα φωτογραφίας έγραφε ότι ετελέσθη δοξολογία στη μητρόπολη "χοροπηδούντος του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ".

• Το κείμενο έγραψε στο σημερινό ΕΘΝΟΣ, ο ΘΟΔΩΡΗΣ ΡΟΥΜΠΑΝΗΣ. Ε, μας άρεσε που μια εφημερίδα έχει το θάρρος να διακωμωδεί το λάθος της...
  

Άλλη μια παρωδία για τους 20 μήνες ξεθεμελιώματος των πάντων... Αυτή τη φορά με γελοιογραφίες...