Tο υπέροχο "Δε Λες Κουβέντα" από το δίσκο "Φράγμα" του Δήμου Μούτση σε στίχους Κώστα Τριπολίτη και ερμηνεία Σωτηρίας Μπέλλου (μαζί με Δήμο Μούτση). Πατήστε δίπλα στο σύνδεσμο να δείτε ένα ντοκιμαντέρ που περιγράφει πώς μας κάνουν να ζούμε όσα ζούμε σήμερα. tvxs.gr | Το δόγμα του σοκ by tvxorissinora Ας ξαναδούμε λίγο το ντοκιμαντέρ “Το Δόγμα του Σοκ” κι ας το συνδέσουμε με όσα ζούμε σήμερα. Εμείς βέβαια τα λέγαμε πολύ νωρίτερα...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 24/09/2011

Στην αρχή δεν μπορούσα να δω ειδήσεις στην τηλεόραση. Αυτή η απόλυτη τρομοκρατία των δημοσιογράφων νόμιζα ότι στόχευε στην τηλεθέαση. Έκανα λάθος και το αναγνωρίζω δημόσια. Εμάς στόχευαν, κατευθείαν στο θυμικό για να μας καθηλώσουν στις πολυθρόνες μας και να δεχόμαστε άβουλα και αδιαμαρτύρητα οτιδήποτε...

Μετά διαπίστωσα ότι αυτό άρεσε στην κυβέρνηση και άρχισε να υιοθετεί το τηλεοπτικό πρότυπο κάτω από την πίεση των δανειστών της τρόικας. Και ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη και μετά να “πυροβολεί” με καθημερινούς ρυθμούς σπέρνοντας τον πανικό και στον πλέον αναίσθητο και απολίτικο πολίτη.

Η ερώτηση της ημέρας είναι πια, τι μέτρα πήραν σήμερα; Ποιους νέους φόρους ανήγγειλαν, τι απολύσεις ή “εργασιακές εφεδρείες” βρήκαν να κάνουν ώστε να τρομάξει και ο τελευταίος εργαζόμενος; Έτσι στο χορό μπήκαν και οι εφημερίδες. Ξύλινοι τίτλοι με υπονοούμενα και σκληρούς χαρακτηρισμούς κι ένας Βενιζέλος αγνώριστος στο ρόλο του κακού... Μου αρέσει που αγωνιά και για το πολιτικό του μέλλον. Αυτό μας μάρανε...

Λοιπόν αυτή η υπόθεση ιστοριών καθημερινής τρέλας κάπου θα μας βγάλει, δε γίνεται... Ή θα υποταχθούμε έρμαια στις όποιες ορέξεις των κυβερνώντων ή θα αποφασίσουμε να βγούμε στους δρόμους και να τους χαλάσουμε τα σχέδια.

Δείτε τι θα πληρώσουμε στο κράτος ως το τέλος του χρόνου και πείτε μου αν έχω δίκιο ή άδικο. Έκτακτες εισφορές αλληλεγγύης, τέλος στην ακίνητη περιουσία, τέλη κυκλοφορίας, εκκαθαριστικό εφορίας για το εισόδημα του 2010, τέλη επιτηδεύματος και δεν έχει τέλος ο κατάλογος. Πιάνεται η ψυχή σου και μόνο να τα διαβάζεις, σκέψου να αρχίσεις και να πληρώνεις.

Το τραγελαφικό είναι ότι όλα αυτά καλούνται να τα πληρώσουν οι εργαζόμενοι που αν δεν ζουν ήδη κάτω από το φάσμα της ανεργίας, νιώθουν καυτή την ανάσα της, οι δημόσιοι υπάλληλοι που βλέπουν για πρώτη φορά ύστερα από πολλά – πολλά χρόνια το φάσμα της ανεργίας, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι των 700 ευρώ, οι ελεύθεροι επαγγελματίες που φυτοζωούν...

Ναι, τώρα πια είμαι σίγουρος... Οι άνθρωποι μένουν σε άλλον πλανήτη, όχι σε άλλη χώρα... Ούτε οσμίζονται, ούτε αντιλαμβάνονται τι προβλήματα αντιμετωπίζει ο λαός, τον οποίο υποτίθεται, υπηρετούν.

Ξεχνούν όμως ότι ο ίδιος αυτός λαός δεν αφομοιώθηκε από τους Τούρκους κατακτητές που για 400 χρόνια ήταν στο σβέρκο του. Υπέφερε, δεινοπάθησε αλλά επαναστάτησε και αποτίναξε το ζυγό. Και η ιστορία θα έπρεπε να μας μαθαίνει... Αλλά πού...

Είμαι βέβαιος ότι κάποια στιγμή θα ξεσηκωθεί. Δεν είναι δυνατόν να παρακολουθεί απαθής το θάνατό του. Θα αντιδράσει. Κι όσο βίαια είναι τα μέτρα που παίρνουν σε βάρος του, άλλη τόση θα είναι η επίθεση σε αυτούς που τον στοχοποίησαν.

Το ΠΑΣΟΚ προδιέγραψε το πολιτικό τέλος του. Έτσι κι αλλιώς τίποτα πια δεν έμεινε από αυτό που αγάπησε ο κόσμος και το στήριξε. Κούφια λόγια και μεγαλοϊδεατισμοί. Εν τέλει ο καλύτερος συνεργάτης της τρόικας. Των δανειστών και τοκογλύφων που καθορίζουν το μέλλον της χώρας. Όποιο μέλλον πια μπορεί να έχουμε.

Ξανακοιτάζω πίσω... Προσπαθώ να βρω ένα λόγο που θα έκανε το σημερινό ΠΑΣΟΚ να ξεχωρίζει από την πιο σκληρή δεξιά της δεκαετίας του ΄60. Συμπαθάτε με, αλλά δεν βρίσκω. Φταίμε κι εμείς... Έχουμε ακόμα “κολλημένες” στο μυαλό μας συγκεχυμένες τις έννοιες “δεξιά” και “αριστερά”. Θεωρούμε ακόμα πολλοί, δυστυχώς, ότι δεν μπορεί αυτοί οι δυο, τόσο διαφορετικοί χώροι, να παίζουν τον ίδιο ρόλο.

Αυτό το λάθος “πληρώνουμε” και θα “πληρώνουν” πολλές γενιές ακόμα με αβέβαιο μέλλον και προοπτική.

Και κοίτα τώρα να δεις. Λέω πως κάποιοι φταίνε που μας οδηγούν συνειδητά στο δρόμο της τρομοκρατίας για να μπορέσουν να περάσουν μέτρα που οδηγούν στον εργασιακό μεσαίωνα και πέφτω ο ίδιος στην παγίδα τους. Να ΄ναι το κομμάτι μου σαν τα μούτρα τους.

Κι όμως ήθελα να έχει λίγη αισιοδοξία, λίγη ελπίδα, να ΄χει από κάπου να πιαστεί ο αναγνώστης που βάλλεται από παντού. Δεν τα κατάφερα. Και νιώθω την ανάγκη να απολογηθώ.

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην στήλη μου ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ
  

Αυτή κι αν είναι σταθερότητα! Θυμηθείτε: Είναι ο ίδιος άνθρωπος που προχθές από τη ΔΕΘ έλεγε άλλα πράγματα...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 17/09/2011

Έλεγα στο κομμάτι μου της προηγούμενης εβδομάδας, ότι αυτή η κυβέρνηση έχει τάσεις αυτοκτονίας κι ότι σ' αυτό το απονενοημένο διάβημα, απειλεί να παρασύρει ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Μερικοί θα είπαν: “Υπερβολικός είσαι στους χαρακτηρισμούς”.

Κι όμως δεν πέρασαν ούτε δύο 24ωρα για να φανεί ότι λίγα είπα. Τα χειρότερα νέα μας τα κρατούσαν σαν άσο στο μανίκι για να τα βγάλουν μέσα στη ΔΕΘ. Με έκτακτα υπουργικά συμβούλια, ζωντανές συνδέσεις, με τον Βενιζέλο και λίγο αργότερα με εκείνη την περιβόητη συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού που έμοιαζε με... τηλεοπτικό πάνελ και πάντως δεν είχε τίποτα κοινό με όσα ξέραμε ώς τώρα για τη ΔΕΘ.

Το νέο “φρούτο” για άμεση αφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων ή “η μεγάλη αρπαχτή” όπως τη χαρακτηρίζουν οι εφημερίδες, είναι ο φόρος πάνω στην ακίνητη περιουσία. Από την Κυριακή και μέχρι σήμερα, έχουν χυθεί τόνοι μελάνης για να υπερασπιστούν τα μέτρα αυτά κι έχουν καταναλωθείς εκατοντάδες ώρες από ειδικούς αναλυτές που θέλουν να μας ενημερώσουν ως προς το τι θα πρόκειται να πληρώσουμε. Διότι οι εγκέφαλοι που το εφηύραν θέλουν να εμπεριέχει και το αίσθημα της Δικαιοσύνης λες και έχουν σχέση αυτοί οι άνθρωποι με ότι αυτό σημαίνει...

Έτσι, κάθισαν κάτω με τα τεφτέρια και υπολόγισαν την επιφάνεια του ακινήτου, του τέλους 0,50 έως 16 ευρώ, ανάλογα με την τιμή ζώνης και τον συντελεστή παλαιότητας ανάλογα με τα χρόνια ηλεκτροδότησης. Εξαίρεσαν βέβαια τους κοινόχρηστους χώρους, αλλά αν και ο φόρος επιβαρύνει τον ιδιοκτήτη του ακινήτου, ο ενοικιαστής θα τον πληρώσει μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ.

Φυσικά κάνουν και σκόντο. Φέτος το ποσό που αναλογεί στον καθένα μας θα εξοφληθεί σε δύο δόσεις, ενώ του χρόνου σε τέσσερις. Εξυπακούεται ότι η μη πληρωμή του λογαριασμού της ΔΕΗ θα συνεπάγεται αυτόματα τη διακοπή της ηλεκτροδότησης του ακινήτου. Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος...

Οι εφημερίδες κυκλοφόρησαν την Πέμπτη με ειδικά αφιερώματα, τουλάχιστον 4 σελίδων, όπου ειδικοί εξηγούν με αναλυτικά παραδείγματα, τι θα πληρώσουμε, ανάλογα με την περιοχή που μένουμε, για το τέλος των ακινήτων.

Λοιπόν ποιος είπε ότι το βαρέλι έχει πάτο; Κάθε μέρα ανακαλύπτουμε πως τίποτα δεν σταματά αυτούς τους ανθρώπους. Το χειρότερο είναι ότι παρά το γεγονός ότι οι “εταίροι” που υποτίθεται ότι θα μας... βοηθήσουν να βγούμε από την κρίση συνεχώς βάζουν και νέα τελεσίγραφα. Συνεχώς ζητούν κι άλλα μέτρα. Απαιτώντας να διαλυθεί κάθε ίχνος κοινωνικού ιστού.

Το χειρότερο είναι ότι με τις στοχευμένες κάθε φορά ενέργειες, όλο και κάποια τάξη θα στραφεί εναντίον μιας άλλης με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ενιαία αντίδραση. Να δίνουμε την αίσθηση ενός αποχαζεμένου λαού που προσπαθεί σε ατομικό επίπεδο να διασώσει ότι μπορεί απ' αυτή την καταστροφική λαίλαπα.

Το ότι κάτι πρέπει να κάνουμε είναι περισσότερο από βέβαιο. Το τι και το πώς θα το βρούμε αν αρχίσουμε να ξανασκεφτόμαστε συλλογικά, αν αποφασίσουμε να ξανακάνουμε πιο ανθρώπινη την κοινωνία μας, ξεκινώντας από μας τους ίδιους...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην στήλη μου, στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ.

• Δείτε ΕΔΩ το σφυγμό της ημέρας...

Υπάρχουν και δημοσιογράφοι που "παίζουν" τη ζωή τους κορώνα - γράμματα υπηρετώντας την αλήθεια...

Ωρα να ξανασκεφτούμε μερικά πράγματα κάτω από άλλη βάση...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 10/09/2011

Είμαι πια σχεδόν βέβαιος, με όσα ακούω και βλέπω τον τελευταίο καιρό. Κάποιοι μέσα στην κυβέρνηση επιχειρούν την... πολιτική αυτοκτονία τους. Δεν εξηγούνται αλλιώς πολλά πράγματα. Δείτε μαζί μου μερικά που βγάζουν μάτι.

Δεν κράτησαν ούτε τρεις μέρες οι... θριαμβολογίες περί εθνικής ανεξαρτησίας του Ευ. Βενιζέλου, προκειμένου να διασκεδάσει τις φήμες που γεννήθηκαν από την εσπευσμένη αναχώρηση των εκπροσώπων της τρόικας ύστερα από μια μαραθώνια συνεδρίαση μαζί τους την προηγούμενη νύχτα. Και μόλις την περασμένη Τρίτη με συνέντευξη Τύπου ανακοίνωσε μια σειρά από μέτρα που θα υλοποιήσει άμεσα η κυβέρνηση.

Συμπτωματικά, τα μέτρα είναι όλα εκείνα για τα οποία κατηγορούνταν ότι δεν είχε γίνει κανένα βήμα παρά τις δεσμεύσεις...

Φυσικά εμείς θα κληθούμε να πληρώσουμε αυτό το νέο πακέτο. Αψυχολόγητα, άκαιρα, πέρασαν μεν τον κάβο της γιορτινής 3ης του Σεπτέμβρη, αλλά λησμόνησαν πως είχαν μπροστά τους αυτό το Σαββατοκύριακο με τον Γ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ υπό την προστασία περισσότερων από 5.000 αστυνομικών.

Και εκεί ξέρετε τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά. Πέρα από τα συνδικάτα που εθιμοτυπικά θα είναι εκεί, έχουν δρομολογήσει και πολλοί αγανακτισμένοι Έλληνες να πάνε και να τους χαλάσουν τη φιέστα. Εδώ θα είμαστε και θα τα δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα.

Ένας άλλος τομέας που θα δοκιμαστεί σκληρά η κυβέρνηση αυτή την εβδομάδα είναι η Παιδεία. Τη Δευτέρα έχει αγιασμό στα σχολεία, λες κι αυτό μας μάρανε. Τα προβλήματα είναι τεράστια κι αυτοί σφυρίζουν ανέμελα κι αδιάφορα σα να ζουν σ' άλλον κόσμο, αρνούμενοι να παραδεχθούν μια πραγματικότητα που δημιούργησαν οι ίδιοι.

Μόλις πριν μια εβδομάδα πέρασε από τη Βουλή το νομοσχέδιο που αφορά τα ΑΕΙ δημιουργώντας σοβαρούς τριγμούς καθώς απέναντί της είχε ολόκληρη την πανεπιστημιακή κοινότητα, καθηγητές και φοιτητές.

Και τώρα ανακάλυψαν ότι τα βιβλία δεν θα δοθούν στους μαθητές με το άνοιγμα των σχολείων, αλλά σταδιακά ώς τα Χριστούγεννα. Την ώρα που ξεκινούν άλλη μια μεταρρύθμιση στα Λύκεια. Τώρα το ερώτημα είναι αν αυτό μπορεί να γίνει με φωτοτυπίες... Και σ' αυτό το ερώτημα μόνο... γιατρός μπορεί να δώσει απάντηση.

Αυτοί θα συνεχίσουν να ασκούν την πολιτική που τους ορίζεται από την τρόικα, χωρίς να είναι σε θέση να δημιουργήσουν δικές τους πολιτικές ικανές να αλλάξουν τη ζωή των πολιτών προς το καλύτερο. Έτσι κι αλλιώς τον τελευταίο καιρό μόνο προς το χειρότερο πάει η ζωή μας. Ένα βήμα κάθε μέρα κι όσο αντέξουμε...

Το χειρότερα όμως δεν είναι αυτό. Το χειρότερο είναι ότι έχουμε ήδη μπει, ως λαός σε μια κατάθλιψη εθνικού χαρακτήρα και δεν αντιδρούμε, δεν ξεσηκωνόμαστε, αλλά μοιάζουμε να αποδεχόμαστε μοιρολατρικά όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας και μας αφορούν.

Αν η κυβέρνηση έχεις τάσεις αυτοκτονίας, ουδόλως μας ενδιαφέρει. Άνθρωποι αρκετά μεγάλοι την απαρτίζουν, υποτίθεται ότι γνωρίζουν τι κάνουν και γιατί το κάνουν. Όμως όταν αποφασίζουν για τις ζωές μας χωρίς να μας ρωτάνε τότε μας αφορά, οπωσδήποτε.

Ωραίες ειδήσεις στο έμπα του Σεπτέμβρη. Πού ο καιρός που κάναμε σχέδια και όνειρα για νέες αρχές... Τώρα μάλλον περάσαμε στην εποχή της παράνοιας. Περιμένουμε στωικά το δικό μας τέλος, παρακολουθώντας το τέλος των διπλανών μας. Και το τραγελαφικό είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν επί... σοσιαλιστικής κυβέρνησης.

Πόση ντροπή χρειάζεται για να κοκκινίσει ένας, στοιχειωδώς σοβαρός άνθρωπος; Ετούτοι εδώ οι κυβερνώντες, δεν κοκκινίζουν με τίποτα. Διότι προφανώς δεν γνωρίζουν την ετυμολογίας της λέξης «ντροπή».

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ
  

Αυτή είναι η πρώτη σελίδα της εφημερίδας Ο ΤΥΠΟΣ τ. 383 που πήρε το δρόμο της για το πιεστήριο. Πατήστε ΕΔΩ για να τη δείτε όπως θα κυκλοφορήσει σε λίγο τυπωμένη...

Σε χρόνο ρεκόρ ετοιμάσαμε τη νέα εφημερίδα των συνταξιούχων σιδηροδρομικών. Η ΟΣΣΕ έβγαλε δεύτερο διμηνιαίο φύλλο «αγνοώντας» όλα τα εμπόδια που βάζει η επίσημη Πολιτεία με την άρση της επιδότησης των ταχυδρομικών τελών αποστολής των εντύπων.

Πιστή στο καθήκον της απέναντι στα Σωματεία που εκπροσωπεί προχώρησε στην έκδοση νέου φύλλου και μέσα στην εβδομάδα συνεδριάζει η Εκτελεστική της για να αποφασίσει τι μέλλει γενέσθαι στο άμεσο μέλλον. Με ποιο τρόπο δηλαδή θα αντιμετωπίσει αυτή τη δύσκολη κατάσταση που έχει να κάνει με τον... τριπλασιασμό των ταχυδρομικών εξόδων σε μια εποχή που... ροκανίζουν τις ήδη ισχνές συντάξεις τους, ενώ καλούνται να αντιμετωπίσουν -όπως και οι άλλοι Έλληνες- τις δυσκολίες της καθημερινότητας.

Με δυο καυτά άρθρα προσεγγίζουν το ζήτημα, εκτιμώντας πως δεν πρέπει να υποκύψουν στον εκβιασμό και θα συνεχίσουν, όσο αντέχουν, να δίνουν λόγο μόνο στους συναδέλφους που εκπροσωπούν.

Τους χαίρομαι τέτοιους ανθρώπους. Ξέρουν τι θέλουν και πώς να το διεκδικήσουν. Γι' αυτό και η συνεργασία μαζί τους, 5-6 μήνες τώρα, είναι μια από τις καλύτερες που είχα ποτέ. Αρκεί μια συνάντηση μαζί τους για να καταλάβω τι θέλουν, να πάρω ύλη, να σχεδιάσω κασέ και να στείλω το υλικό στην Πόπη, την γραφίστρια από τη Σαλαμίνα.

Ξέρει πια τι θέλω, πως το θέλω και υλοποιεί το κασέ μου με τον καλύτερο τρόπο, έχοντας άρτια τεχνική κατάρτιση, γύρω από αυτό που κάνει.

Ούτε μια εβδομάδα δεν παίρνει μέχρι να ολοκληρωθεί η δουλειά. Και δεν πρόκειται για κάτι πρόχειρο. Το αντίθετο. Είναι πολύ προσεγμένη, σε όλα τα επίπεδα, δουλειά.