ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 03/09/2011

Ειλικρινά δεν ξέρω τι θα κάνουν σήμερα στο γήπεδο του ΤΑΕ ΚΒΟ ΝΤΟ, όπου έχουν κληθεί τα στελέχη του κόμματος... Θα γιορτάσουν τη... γέννηση του ΠΑΣΟΚ και θα θυμηθούν τα οράματά του ή θα το... αποτελειώσουν κάνοντας μνημόσυνο εις μνήμη ενός πολιτικού σχηματισμού που όταν το δημιούργησε ο πατέρας του σημερινού πρωθυπουργού ήταν στην πρωτοπορία για κείνους τους καιρούς...

Πολλοί θυμούνται από κείνα τα χρόνια πως οι Τοπικές Οργανώσεις εκτός από τα πορτραίτα του Μάρξ και του Έγκελς είχαν και αυτά του Άρη Βελουχιώτη και του Νίκου Μπελογιάννη, «απαγορευμένα» τότε στο ΚΚΕ. Και οι θέσεις που έπαιρνε με το 13% που εισέπραξε μπαίνοντας στη Βουλή με την εμφάνισή του ήταν πολύ προωθημένες ώστε να κάνουν τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή να το αποκαλέσει ώς «η αριστερά της αριστεράς».

Φυσικά και ο ίδιος ο Αντρέας δεν άντεξε τις διαφορετικές φωνές και κατά καιρούς διέγραφε όσους έφευγαν από τη γραμμή του με την κατηγορία της φράξιας. Θυμηθείτε λίγο πόσοι αγωνιστές εξοβελίστηκαν επειδή απλά πίστευαν σε έναν άλλο δρόμο για τον σοσιαλισμό από εκείνον που πρέσβευε ο ίδιος.

Ύστερα κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι... Ο Αντρέας έγινε πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του παραμέρισε πολλές από τις αρχές που πρέσβευε, όπως τις είχε καταγράψει στο καταστατικό και την ιδρυτική διακήρυξη του κινήματος... Διότι κίνημα το ήθελε και όχι κόμμα. Κι αυτό ήταν που άρεσε τότε στους νέους. Τα κόμματα είχαν δεχθεί τις πρώτες έντονες αμφισβητήσεις. Όπως τώρα και χειρότερα...

Το πρώτο μεγάλο σοκ ήρθε το 1985, τέσσερα μόλις χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας με κείνα τα περίφημα μέτρα λιτότητας που κόστισαν στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους καθώς η ΑΤΑ άρχισε να πνέει τα λοίσθια. Ήταν αδύνατον να κατανοήσουν τότε πως μπορούσε εκείνος που έκανε τη μεγαλύτερη αναδιανομή των εισοδημάτων να οριοθετούσε ξανά τα πράγματα σε βάρος τους αυτή τη φορά.

Δεν θα σταθώ στις ανθρώπινες αδυναμίες του, αυτές που αν και επηρέαζαν με τον ένα ή τον άλλον τρόπο την πολιτική δεν μπορεί να είναι χαρακτηριστικές της πορείας του.

Το κακό μ' αυτούς τους ηγέτες είναι ότι δεν φρόντισε να αφήσει πίσω του αντικαταστάτες ικανούς να υλοποιήσουν τα οράματα που δεν πρόλαβε. Οι τελευταίες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ εφάρμοσαν μια σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική που ούτε η ίδια η δεξιά μπορούσε να υλοποιήσει.

Με αποκορύφωση την πρωθυπουργία του γιου του, Γιώργου. Όπου τα πάντα ισοπεδώθηκαν, ενώ η κοινωνία δέχεται το ένα μετά το άλλο απανωτά χτυπήματα και η χώρα παραδίδεται δέσμια στους πιστωτές της. Ο μεσαίωνας και η ζούγκλα στις εργασιακές σχέσεις ξαναγύρισε, ενώ ο τρόμος για το αύριο και η ανασφάλεια είναι καθημερινά πια στο... πρόγραμμα.

Ύστερα απ' αυτά νομίζετε ότι αδικαιολόγητα αναρωτιέμαι στον τίτλο του κομματιού αν η μάζωξη στο ΤΑΕ ΚΒΟ ΝΤΟ θα είναι κάτι σαν τα γενέθλια (που θα έπρεπε...) ή σαν μνημόσυνο (στη μνήμη εκείνου του πολιτικού φορέα που είχε υποσχεθεί ότι θα οδηγήσει τη χώρα στο... σοσιαλιστικό μετασχηματισμό). Εγώ δεν πρόκειται να πάω, παρ' όλο που πήρα SMS στο κινητό μου να δηλώσω αν θέλω... Ούτε που απάντησα...

Είμαι βέβαιος όμως ότι κάποιοι θα είναι εκεί, με το πανό τους και τις γροθιές τους σφιγμένες, για να θυμίσουν τις... ρίζες που κάποιοι, σκόπιμα, ξέχασαν...

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο, στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ που πεπανακάμπτει ύστερα από δυο εβδομάδες ξακούραση, στη στήλη μου "ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ"