Και μετά την Ανάσταση, για τους Ορθόδοξους, όλα είναι ένα σουβλιστό αρνί και έθιμα
Χθες λύπη για το θάνατο του Ιησού, σήμερα χαρά για την Ανάσταση. Την πιστεύουν όμως; Όχι, δυστυχώς, όλα αποτελούν έθιμα, σουβλυστό αρνί αν ο καιρός το επιτρέπει και μαγειρίτσα... Η γιορτή του Πάσχα, με τη μορφή που έχει σήμερα, δεν βασίζεται στην Αγία Γραφή. Επιπλέον, πολλά από τα έθιμά της προέρχονται από αρχαίες ειδωλολατρικές γιορτές της γονιμότητας. Και σήμερα Κυριακή, τσίκνα από τα σουβλιστα αρνιά, τσούγκρισμα με βαμμένα κόκκινα αυγά και στημένες οικογενειακές στιγμές...
Ιστορική προέλευση: Το Πάσχα ήταν γιορτή των Εβραίων την οποία τηρούσαν σε ανάμνηση της απελευθέρωσής τους από την Αίγυπτο. Ο Χριστός όμως το κατάργησε και το αντικατέστησε με την τήρηση της Ανάμνησης του θανάτου του. (1 Κορινθίους 11:24) Το Πάσχα εισάχθηκε στη Χριστιανοσύνη μετά τους αποστολικούς χρόνους.
Ο καθηγητής θεολογίας Ν. Καλογεράς αναφέρει ότι “οι πρώτοι που εισήγαγαν τις ετήσιες γιορτές των Ιουδαίων στην εκκλησία δίνοντάς τους έννοια χριστιανική, ήταν οι εξ Ιουδαίων χριστιανοί, οι οποίοι και μετά τη μεταστροφή τους στη Χριστιανοσύνη εξακολουθούσαν να τηρούν τις γιορτές του ιουδαϊκού νόμου”. (Χριστιανική Αρχαιολογία, σ. 134, Αθήνα 1902, Έκδοση Α. Κωνσταντινίδης)
Ωστόσο, η Αγία Γραφή καταδίκαζε εκείνους που επέμεναν να τηρούν τον Ιουδαϊκό νόμο.—Γαλάτες 4:9-11.
Κουνέλια και λαγοί: Αυτά είναι σύμβολα της γονιμότητας τα οποία «προέρχονται από αρχαίες τελετουργίες και συμβολισμούς ειδωλολατρικών γιορτών της άνοιξης που γίνονταν στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή». —Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (Encyclopædia Britannica).
Αβγά: Οι ιστορικοί συνδέουν τα αβγά του Πάσχα με τις ανοιξιάτικες γιορτές της γονιμότητας. Για παράδειγμα, ο καθηγητής Στίλπων Κυριακίδης, σε ειδική μελέτη του, τα συνδέει με την προσφορά αβγών κατά τη λατρεία θεών της γονιμότητας όπως ο Άττις, ο Άδωνις και άλλοι. Ο θάνατος και η ανάσταση του Άττιος γιορτάζονταν από 22 έως 25 Μαρτίου, «όπως περίπου και το Πάσχα».
Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι δεν πρέπει να λατρεύουμε τον Θεό, ακολουθώντας παραδόσεις και έθιμα που τον δυσαρεστούν. (Μάρκος 7:6-8)
Το εδάφιο 2 Κορινθίους 6:17 αναφέρει: «“Βγείτε από ανάμεσά τους και αποχωριστείτε”, λέει ο Ιεχωβά, “και πάψτε να αγγίζετε αυτό που είναι ακάθαρτο”». Επομένως, όσοι θέλουν να ευαρεστούν τον Θεό, δεν γιορτάζουν αυτή τη γιορτή.
Το Πάσχα είναι ο Ιουδαϊκός εορτασμός της θεϊκής απελευθέρωσης των Ισραηλιτών από την αιγυπτιακή δουλεία το 1513 Π.Κ.Χ. Ο Θεός, έδωσε εντολή στους Ισραηλίτες να θυμούνται αυτό το σπουδαίο γεγονός κάθε χρόνο τη 14η ημέρα του ιουδαϊκού μήνα Αβίβ, ο οποίος ονομάστηκε αργότερα Νισάν.—Έξοδος 12:42· Λευιτικό 23:5.
Η λέξη «Πάσχα» προέρχεται από μια εβραϊκή λέξη που σημαίνει «προσπέραση» και αναφέρεται στην περίπτωση κατά την οποία, ο Θεός γλίτωσε τους Ισραηλίτες από τη συμφορά που θανάτωσε κάθε πρωτότοκο στην Αίγυπτο. (Έξοδος 12:27· 13:15)
Προτού επιφέρει ο Θεός αυτή την καταστροφική πληγή, είπε στους Ισραηλίτες να τινάξουν στο ανώφλι και στους παραστάτες της πόρτας των σπιτιών τους το αίμα ενός σφαγμένου αρνιού ή κατσικιού. (Έξοδος 12:21, 22, υποσημείωση). Ο Θεός θα έβλεπε αυτό το σημείο και θα “προσπερνούσε” τα σπίτια τους, γλιτώνοντας έτσι τα πρωτότοκά τους.—Έξοδος 12:7, 13.
Ο Ιησούς γιόρτασε το Πάσχα στις 14 Νισάν του 33 Κ.Χ. και αμέσως μετά εγκαινίασε έναν νέο εορτασμό: το Δείπνο του Κυρίου. (Λουκάς 22:19, 20· 1 Κορινθίους 11:20) Το γεύμα αυτό αντικατέστησε το Πάσχα, επειδή τηρείται σε ανάμνηση της θυσίας “του Χριστού [ο οποίος είναι] το πασχαλινό αρνί”. (1 Κορινθίους 5:7)
Η λυτρωτική θυσία του Ιησού είναι ανώτερη από την πασχαλινή θυσία επειδή ελευθερώνει όλους τους ανθρώπους από τη δουλεία στην αμαρτία και στον θάνατο.—Ματθαίος 20:28· Εβραίους 9:15.
Σήμερα και αύριο είναι ξανά ανοιχτές οι κάλπες της ΕΣΗΕΑ. Κυρίως για τα πειθαρχικά όργανα στα οποία για να εκλεγεί κάποιος υποψήφιος από τον πρώτο γύρο έπρεπε να πάρει το 50% + 1 ψήφο των ψηφοφόρων. Πολλοί δεν το έπιασαν, οπότε...
Το κακό είναι ότι μια εβδομάδα τώρα, το νεοεκλεγέν Δ. Σ. Της ΕΣΗΕΑ δεν έχει καταφέρει να συγκροτηθεί σε Σώμα. Τους βγήκε πάλι το σύνδρομο της καρέκλας και κάποιοι μάχονται να πάρουν τη θέση του προέδρου. Ντροπή και κατάντημα είναι, τέτοιες ώρες να αναλώνονται σε τέτοιους υπερφύαλους ανταγωνισμούς και προσωπικές φιλοδοξίες. Μα, δε βλέπουν τι συμβαίνει γύρω τους; Με τις πέτρες θα τους πάρουν σε λίγο οι συνάδελφοι...
Δεν το βλέπουν ότι οδηγούν σε πλήρη ανυποληψία το συνδικάτο και οι εργοδότες, ασύδοτοι, μπορούν πια να κάνουν ότι θέλουν. Ένα μίνιμουμ προγραμματικής δράσης δεν είναι δα και τόσο σπουδαίο πράγμα για να το καταλάβουν.
Έκαναν δυο απανωτές προσπάθειες την περασμένη εβδομάδα και μας άφησαν την εντύπωση ότι το... παλεύουν να βρουν λύση. Όμως τώρα δεν έχουμε την πολυτέλεια που είχαμε πριν δυο χρόνια να περιμένουμε δηλαδή επτά ολόκληρους μήνες για να συγκληθούν σε Σώμα.
Λένε κάποιοι συνάδελφοι, το άκουσα και στην τελευταία Γενική Συνέλευση στον Πανελλήνιο, ότι φταίει το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής. Νομίζω ότι δεν φταίει αυτό Το κακό κεφάλι μα ς φταίει που δεν βλέπει, δεν μαθαίνει και εντέλει δεν ψηφίζει αυτούς που έχει κρίνει από τους αγώνες τους, αλλά επιμένει στα συνήθη πρόσωπα που ευθύνονται για την κατάντια του κλάδου.
Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ τις πρώτες αντιδράσεις. Και φυσικά αν το καθυστερήσουν το πράγμα είναι βέβαιο ότι θα υπάρξουν κι άλλες...
Αυτό είναι το πιο πρόσφατο φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 96 που σήμερα πήρε το δρόμο τους για το πιεστήριο. Δεκάξι “ζουμερές” σελίδες. Για να το διαβάστε, πατήστε ΕΔΩ.
Τα καταφέραμε!.. Ολοκληρώσαμε τον καλοκαιρινό ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ. Η πρώτη από τις τέσσερις εφημερίδες, λίγο πριν φύγουμε για τις καλοκαιρινές μας διακοπές στο Θραψανό.
Παρ' ότι πολυσέλιδη για συνδικαλιστικό έντυπο συνταξιούχων των ΗΣΑΠ εντούτοις, όπως θα διαπιστώσετε κι εσείς αν κάνετε ένα... πέρασμα από τις σελίδες του, τα θέματά του δυνατά, περιεκτικά, χωρίς να χάνουν την ευκαιρία να ακουμπούν στο συναίσθημα του αναγνώστη.
Ο Μανώλης Φωτόπουλος, καταλύτης της προσπάθειας, ετοίμασε μια πολύ όμορφη εφημερίδα. Και χρήσιμη. Με προσανατολισμό, εργαλείο αληθινό για τους αναγνώστες που την περιμένουν πώς και πώς, να τη “ρουφήξουν” στο περιεχόμενο της.
Το πρωί ασχοληθήκαμε μια ώρα με τον Ευθύμη Ρουσιά, τον γραμματέα του Σωματείου, στο τυπογραφείο. Να περάσουμε τις τελευταίες διορθώσεις, να βάλουμε τις πινελιές που θα του δώσουν ένα καλύτερο στιλ και μια πιο όμορφη εμφάνιση εξωτερική.
Ήταν μια ώρα παραγωγική. Όσο περιμέναμε να το ολοκληρώσει η Κατερίνα, εμείς κουβεντιάζαμε. Μα, δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο όμορφα αισθάνομαι όταν μιλάω μαζί τους.
Λόγια απλά, σταράτα, αληθινά. Χωρίς καμιά διάθεση να ξεφύγουν από την αλήθεια. Έχουν τη δύναμη να την κοιτάξουν στα μάτια και να επιχειρήσουν να την ερμηνεύσουν. Κι αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο πράγμα, πρέπει να σας πω. Θέλει δουλειά με τον εαυτό μας, πολύ δουλειά. Γι' αυτό μ' αρέσουν αυτοί οι άνθρωποι...
Καλοκαιρινές διακοπές... Τραγούδι που εμπνέει για όνειρα, για κοντοπρόθεσμα σχέδια, για μικρές ανάσες ζωής. Σε δυο εβδομάδες, νάτες φτάσανε... Καλοκαιρινές διακοπές, όαση ομορφιάς σε δύσκολους καιρούς, αντίσταση στην ισοπέδωση της καθημερινότητας...
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 04/06/2011
Όχι, δεν πρόκειται να τους τη χαρίσουμε, δεν θα ενδώσουμε στις πιέσεις τους για λιγότερες διακοπές. Ας ξελαρυγγιάζεται η κ. Μέρκελ να λέει ότι πρέπει να να κάνουμε, εμείς οι Έλληνες, λιγότερες μέρες διακοπών, να μειώσουμε τις αργίες και να αυξήσουμε τα συνταξιοδοτικά μας όρια. Καλά είναι για εσωτερική κατανάλωση στη Γερμανία, αλλά εδώ δεν πιάνουν. Κακό χαβά βάλαμε στο κεφάλι μας...
Και μόνο από αντίδραση θα προσπαθούσαμε να πάμε και φέτος. Όχι βέβαια σε εξωτικά κοσμοπολίτικα νησιά. Δεν μου άρεσε, έτσι κι αλλιώς ποτέ αυτό το σπορ και δεν το επεδίωξα ποτέ. Τώρα θα το έκανα, στα... γηρατειά μου;
Στο χωριό μου θα πάω, όπως κάθε χρόνο. Κοντά σε ανθρώπους που αγαπώ και με αγαπούν, κοντά στις ρίζες που γεννήθηκα κι έχω δυνατές μνήμες. Να χαλαρώσω λίγο, να ξεκουραστώ, να ξεφύγω από την πίεση της καθημερινότητας. Να σκεφτώ λίγο πιο θετικά, να επανεκτιμήσω κάποια πράγματα σε σχέση με το καινούριο που βιώνουμε. Αυτό θέλω, αυτό έχω ανάγκη, αυτό και θα κάνω.
Μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, στις βεγγέρες που κάνουν οι γειτόνισσες στο δρόμο, στα χωράφια να φάω φρέσκα φρούτα πάνω από τα δέντρα. Κι αν είμαι τυχερός, πριν επιστρέψω στο μαγγανοπίγαδο της δουλειάς, να προλάβω να τσιμπήσω δυο ρόγες λιάτικο σταφύλι από το αμπέλι μας.
Να γιατί ώρες - ώρες, σε τέτοιες μέρες σκληρής κρίσης, αισθάνομαι τυχερός που έχω απάγκιο στο χωριό... Τα στοιχεία που διαβάζω και αφορούν τις διακοπές είναι συντριπτικά: Σύμφωνα με έρευνα το 20% δηλώνει ότι φέτος δεν θα κάνει διακοπές. Από αυτούς το 58% επικαλείται ως αιτία την οικονομική στενότητα. Το 68% από όσους τα καταφέρουν λέει πως θα μείνει Ελλάδα, ενώ μόλις το 7% θα ταξιδέψει στην Ευρώπη και μόλις το 4% εκτός ευρωπαϊκών συνόρων.
Το ξέραμε ότι θα 'ναι από τα πιο δύσκολα το φετινό καλοκαίρι. Άμα ζεις, αναπνέεις τον αέρα, ακούς τις ειδήσεις, ζεις την επικαιρότητα, αφουγκράζεσαι τις δυσκολίες που περνάει ο κόσμος γύρω σου, καταλαβαίνεις...
Σύμφωνα με την κοινοτική δημοσκόπιση Ευρωβαρόμετρο, που καταγράφει τις τουριστικές τάσεις στη Γηραιά Ήπειρο και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι - η τσέπη των οποίων έχει πληγεί από την κρίση- διστάζουν να επιλέξουν φέτος τόπο διακοπών μακριά από τη χώρα τους.
Το σημαντικό για τους Έλληνες είναι ότι το 65% δηλώνει, όπως εγώ, ότι προτιμά τους παραδοσιακούς και «γνωστούς» προορισμούς, ενώ μόλις το 25% προτιμά τους μη παραδοσιακούς και ανερχόμενους προορισμούς.
Άλλα στοιχεία ενδιαφέροντα της έρευνας είναι ότι οι Έλληνες έχουν ως βασικά κριτήρια για την επιλογή τους την πολιτιστική κληρονομιά (32%) τη φύση (32%) και τη διασκέδαση (17%). Μάλιστα. Όχι μόνο χαβαλές... Ψάχνουν και δίνουν προτεραιότητα στην ποιότητα.
Ενδιαφέρον έχει ακόμη η αγάπη μας για το αυτοκίνητο, που το χρησιμοποιούμε για τις διακοπές μας, ενώ το 74% δηλώνει ότι οργανώνονται μόνοι τους, ελάχιστοι απευθύνεται σε ταξιδιωτικά γραφεία, ενώ ένα πολύ μικρό ποσοστό, μόλις το 3,5% κάνει κράτηση μέσω internet.
Βρήκα πιο εύκολο και πιο βολικό να ασχοληθώ με τις διακοπές σ' αυτό το φύλλο. Την άποψη μου για τους αγανακτισμένους στις πλατείες της Ελλάδας και όχι μόνο, επειδή εκτιμώ ότι πρόκειται για κάτι πολύ σοβαρό που είναι σε εξέλιξη, θα τη διατυπώσω αργότερα...
Το κείμενο αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα του Ρεθύμνου «ΡΕΘΕΜΝΟΣ» στην ομώνυμη στήλη μου.
Το καλοκαίρι θα 'ρθεί... Δεν μπορεί, από δω θα περάσει και θα το χαρούμε, φτάνει αν είμαστε καλά... Παρασκευή σήμερα, το τέλος μια εργάσιμης εβδομάδας... Τραβήξαμε γερό κουπί, αλλά ολοκληρώσαμε τον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ, 16 σελίδες. Και ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ μπαίνει στην τελική ευθεία. Την επόμενη εβδομάδα θα είναι έτοιμος...
Ας καλωσορίσουμε με όμορφη μουσική και εικόνες τον ερχομό του Ιούνη στη ζωή μας κι ας ευχηθούμε να είναι καλός μαζί μας... Η επιλογή είναι του Ανδρέα Ανδρεόπουλου από το Facebook.
Σήμερα το μεσημέρι, ώρα 12, μαζεύονται οι έντεκα εκλεγμένοι στο Δ. Σ. της ΕΣΗΕΑ για να προσπαθήσουν να συγκροτηθούν σε Σώμα/ Ποιοι είναι αυτοί; Δημήτρης Τσαλαπάτης, Γιάννης Αγγελής, Μαρία Αντωνιάδου, Μαρία Γκίκα, Χρήστος Κυρίτσης, Ηλίας Κανέλλης, Αντώνης Νταναβέλλος, Νανά Νταουντάκη, Παναγιώτης Ράμμος, Δημήτρης Τρίμης, Γιώργος Φιλιππάκης.
Την ίδια ώρα, συντάκτες από τον ΠΗΓΑΣΟ θα μαζευτούν στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ προκειμένου να πιέσουν να συγκληθούν άμεσα σε Σώμα και να αναλάβουν πρωτοβουλίες, διότι ο εργοδότης του απειλεί ο εργοδότης τους απειλεί να προχωρήσει μονομερώς στην υπογραφή ατομικών συμβάσεων. Όσο κι αν είναι δύσκολη η σύνθεση με τον κατακερματισμό των δυνάμεων, η υπέρβαση πρέπει να γίνει.
Δείτε τι προτείνουν οι ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ που έχουν κι εκείνοι την ίδια αγωνία για τα προβλήματα που βιώνει ο κλάδος αυτή την περίοδο:
Οι «Μαχόμενοι Δημοσιογράφοι» επέλεξαν να κατέβουν στη «μάχη» χωρίς κόμματα, χωρίς πολυτελείς αφίσες, χωρίς μηχανισμούς να τους στηρίζουν (φανερά η υπόγεια), χωρίς SMS, χωρίς τραπεζάκια και χαιρετούρες στην είσοδο, χωρίς φυλλάδια… Και κυρίως χωρίς βρώμικες συναλλαγές και ξεπουλήματα. Είχαμε την εμπιστοσύνη των συναδέλφων και μαζί τους κερδίσαμε μια έδρα στο ΔΣ, κόντρα σε οργανωμένα συστήματα, που χρησιμοποίησαν ακόμη και αθέμιτα μέσα στην προεκλογική διαμάχη. Ευχαριστούμε όσους μας ψήφισαν και περιμένουμε από αυτούς συμμετοχή. Τόσο στην παράταξη όσο και στους χώρους δουλειάς. Εκεί κυρίως θα γίνουν οι επόμενες μάχες. Είμαστε μια ανοικτή παράταξη και θα μείνουμε έτσι. Οι πόρτες μας είναι ανοιχτές για όποιον η όποια συνάδελφο αισθάνεται «μαχόμενος» και θέλει να αντισταθεί στην κατεδάφιση εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Πιστεύουμε ότι πρέπει να συγκροτηθεί προεδρείο στην ΕΣΗΕΑ όσο το δυνατόν συντομότερα. Οι εργοδότες δεν θα περιμένουν πότε «θα τα βρούμε» αλλά θα εκμεταλλευτούν τα κενά μας για να ολοκληρώσουν το σχέδιο αποδόμησης των δικαιωμάτων μας. Άλλωστε… συμμετείχαν στις εκλογές μας, εμφανίζοντας σε ψηφοδέλτια νεόκοπους «συνδικαλιστές», αυτούς που στους χώρους εργασίας τους ήσαν αντίθετοι στην ίδια την ύπαρξη της Ένωσης! Εμείς θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, όπως πάντα, για να συγκροτηθεί προεδρείο άμεσα. Αλλά υπάρχουν αρχές που δεν θα προδώσουμε. Θα δώσουμε τη μοναδική ψήφο που έχουμε στο ΔΣ στα πρόσωπα που θα συμφωνήσουν στα βασικά και αδιαπραγμάτευτα θέματα του κλάδου και δεν θα κυνηγήσουν απλώς την καρέκλα για αλλότρια συμφέροντα. Ως «βασικά και αδιαπραγμάτευτα» ζητήματα, στα οποία όλοι πρέπει να δεσμευτούμε, θεωρούμε τα εξής: 1. Υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Χωρίς εκπτώσεις και με πραγματική διασφάλιση των θέσεων εργασίας. 2. Υπεράσπιση των ασφαλιστικών μας Ταμείων. 3. Υπεράσπιση (ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ και όχι με λόγια) των απολυόμενων, απλήρωτων, απειλούμενων συναδέλφων μας, ανεξάρτητα από παραταξιακές μικροπολιτικές. 4. Αντιμετώπιση του καυτού θέματος της ανεργίας με πρακτικές λύσεις και όχι με ευχολόγια, ούτε με «μαυρογυαλούρικα» μπαλώματα. Κάλυψη θέσεων από τη λίστα ανέργων. 5. Ρύθμιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων δημοσιογράφων στα σάιτ και εγγραφή τους στην ΕΣΗΕΑ. 6. Τήρηση και υπεράσπιση της δεοντολογίας με πρακτικά μέτρα. Εφαρμογή ασυμβίβαστου για διπλές θέσεις σε ΜΜΕ και Γραφεία Τύπου. 7. Εκκαθάριση μητρώου. 8. Συνεργασία με τα αδελφά Σωματεία για τους κοινούς στόχους
Θα ψηφίσουμε ένα προεδρείο που δεσμεύεται στα παραπάνω και θα πολεμήσουμε οποιονδήποτε τα απορρίπτει στην πράξη. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα για την ΕΣΗΕΑ που χρειαζόμαστε και την ουσιαστική συμμετοχή όλων των συναδέλφων μας στην Ένωση.
Δεσμευόμαστε απέναντι στους συναδέλφους μας ότι οι θέσεις και η στάση μας απέναντι σε όλα αυτά τα θέματα θα είναι απόλυτα διαφανής και γνωστή σε όλους. Το ίδιο, όμως, θα κάνουμε και για τη στάση όλων των άλλων μέσα στο ΔΣ.
Για να μην επαναληφθεί το φαινόμενο άτομα που κρατούσαν στάση ουδετερότητας η ακόμη χειρότερα υπονόμευαν την λειτουργία του ΔΣ και του Σωματείου να κρύβονται πίσω από πέπλα σιωπής και νέφη παραπληροφόρησης. «Μαχόμενοι Δημοσιογράφοι»
Οι εκλογές για το νέο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ ολοκληρώθηκαν. 294 συναδέλφισσες και συνάδελφοι (13 περισσότεροι από ό,τι το 2009, παρά την σαφώς μικρότερη προσέλευση) τίμησαν την Πρωτοβουλία για την Ανατροπή με την εμπιστοσύνη και την ψήφο τους. Μας έδωσαν μία έδρα, αλλά και μια καθαρή εντολή: να παραμείνουμε ανεξάρτητοι από τα διάφορα κέντρα εξουσίας και να συνεχίσουμε ασυμβίβαστα τον αγώνα για τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων του κλάδου, που αρνούνται να σκύψουν το κεφάλι στην λαίλαπα που έχουν εξαπολύσει εργοδοσία, κυβέρνηση και τρόικα. Τους ευχαριστούμε.
Τα αποτελέσματα των εκλογών σηματοδότησαν τον καταποντισμό του κύριου εκφραστή του εργοδοτικού και διαπλεκόμενου συνδικαλισμού. Η παράταξη Σόμπολου τιμωρήθηκε από τους συναδέλφους, χάνοντας το 60% των ψήφων της και τις μισές έδρες της σε σχέση με το 2009. Μήνυμα καταδίκης στάλθηκε, όμως, και προς άλλες παρατάξεις που είτε επέμεναν να «κλείνουν το μάτι» προς την κυβέρνηση και την εργοδοσία είτε δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες των συναδέλφων που τις είχαν ψηφίσει μαζικά στις προηγούμενες εκλογές.
Παράλληλα, είναι γεγονός ότι οι συνάδελφοι, με την ψήφο τους, έστειλαν μήνυμα ελπίδας, αντίστασης και αγώνα. Εξέφρασαν την διάθεσή τους για αλλαγή πορείας και την αναζήτησή τους για ένα σωματείο που θα είναι ικανό να υπερασπιστεί τα δικαιώματά τους. Για να γίνει αυτό, για να διεκδικήσουμε αξιοπρεπή δουλειά και αμοιβές, δεν αρκεί ο αγώνας δι’ αντιπροσώπων. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, απαιτείται η ενεργός συμμετοχή όλων στη μάχη.
Από αυτή την άποψη, κανείς δεν δικαιούνται να μείνει αδιάφορος απέναντι στην αύξηση τόσο της αποχής (κατά 15% και πλέον) όσο και των λευκών και άκυρων ψηφοδελτίων (κατά 50%). Με τη στάση τους, εκατοντάδες συνάδελφοι εξέφρασαν τον προβληματισμό ή και τη δυσφορία τους συνολικά για την Ένωση, θέτοντας σε όλους αμείλικτα ερωτήματα για το μέλλον.
Ήρθε η ώρα να κάνουμε τις μεγάλες ανατροπές. Να δημιουργήσουμε τις δικές μας συλλογικότητες στους χώρους δουλειάς και όχι να περιμένουμε τις όποιες «προοδευτικές πλειοψηφίες» στην κορυφή να μας λύσουν τα προβλήματα. Η τακτική αυτή έχει δοκιμαστεί και έχει αποτύχει παταγωδώς. Είναι ανάγκη – τώρα και όχι αύριο – να κάνουμε το μεγάλο άλμα για τη συγκρότηση ενός ταξικού και ανεξάρτητου συνδικάτου όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ.
Σε αυτήν την προσπάθεια, είναι βέβαιο ότι δεν είμαστε μόνοι. Καλούμε σε συστράτευση, από σήμερα κιόλας, όλες τις ριζοσπαστικές κινήσεις και τους συναδέλφους που ελπίζουν και αντιστέκονται. Που επιμένουν να διεκδικούν τον κλεμμένο μισθό, την κλεμμένη σύνταξη, τα κλεμμένα όνειρα, την κλεμμένη ζωή.
Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...
Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη. Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...
Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...
Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!
Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.
Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024 από την ΕΡΤ 3.
Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...
Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.
Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...
Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;
Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...
Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!
Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...
Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου... Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...
Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ
Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.
Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.
Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.
Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...
ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!
Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.
Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.
Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.
Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…
ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...
Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς, “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...
Στο ρόλο του Συνταξιούχου
Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται. Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο!
Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!
Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!
Μικρές πινελιές αγάπης
Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.
Δοκιμασία από τον Covid-19
Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.
Το "φευγιό" της αδερφής μου
Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...
Έφυγε και ο Κωστής μας
Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!