Ανθισμένα δέντρα είναι γεμάτος ο τόπος κι άλλα ανθίζουν τώρα... Αυτή είναι η άνοιξη!

amigdalia1.2015
Την αρχή τις είδαμε να ξεπροβάλλουν δειλά - δειλά με τα άνθη τους. Ύστερα πιο δυναμικά, ολόκληρες νυφούλες, να διεκδικούν το ενδιαφέρον μας. Αυτές είναι οι ανθισμένες αμυγδαλιές.

amigdalia2.2015
Εδώ, στην πόλη που ζούμε μάλλον είναι λίγο δύσκολο να τις αντιληφθούμε. Εκτός κι αν πάμε σε κανένα λόφο της Αθήνας ή λίγο πιο έξω. Κάτι που έτσι κι αλλιώς μας αρέσει. Κι εκεί θα δούμε κι άλλα δέντρα ανθισμένα αυτή την εποχή...

amigdalia3.2015
Την είπαν τολμηρή επειδή μέσα στο κρύο και μέσα το χιονιά εκείνη ανθίζει. Αλλά μας δίνει κουράγιο και δύναμη να ασκήσουμε κι άλλο την υπομονή μας, παρά τις δυσκολίες, επειδή η άνοιξη, ήρθε αλλά τα σκαμπανεβάσματα της σε ότι αφορά τις θερμοκρασίες, θέλουν πολύ προσοχή εκ μέρους μας.

amigdalies1
Και είναι φοβερό, αλλά κάπως έτσι συμβαίνει και στη ζωή με τους ανθρώπους. Εκεί που νομίζεις ότι έχουν αποκάμει, ότι δεν έχουν κουράγιο και δύναμη, εκεί ακριβώς είναι που κάνουν ένα σάλτο, σηκώνονται και συνεχίζουν. Κάντε λίγη υπομονή ακόμα. Λίγο... 

amigdalies2
Κι αυτά είναι που μας τονώνουν για να μην αποκάμνουμε. Οι αμυγδαλιές θα συμβολίζουν πάντα τη δύναμη, την τόλμη, το θάρρος και την ελπίδα που θα θέλαμε να έχουμε και θα μας δείχνουν το δρόμο που αξίζει να χαράζουμε, χωρίς παρακάμψεις.

amigdalies3

Δημοσιογραφικά

Το τέλος του ALTER...

Κάπως έτσι γράφεται, δυστυχώς, η ιστορία των ΜΜΕ... Κείμενο, δια χειρός Κώστα Χαρδαβέλα, στο site του Newsbomb, σήμερα. Έτσι για να ξέρουμε σε τι κατάσταση βρίσκεται σήμερα το τηλεοπτικό κανάλι ALTER που απασχολεί γύρω στους 700 εργαζόμενους...

Την ώρα που το Alter ζει τις τραγικές του στιγμές καθώς ορισμένοι δημοσιογράφοι του μεταφέρουν σήμερα εκτός σταθμού φακέλους και προσωπικά τους αντικείμενα τρία βασικά στελέχη του Alter μιλάνε σήμερα για την κατάρρευση του σταθμού πως φτάσαμε σε αυτή και ποια είναι η επόμενή του μέρα.

Ο Νίκος Χατζηνικολάου στη σημερινή ραδιοφωνική του εκπομπή στον Real.fm είπε τα εξής: «Θεωρώ εδώ και πολύ καιρό πως η διοίκηση του σταθμού ευθύνεται για το σημερινό κατάντημα. Αν υπάρχει 1% περίπτωση να ανοίξει το Alter εγώ θα είμαι εκεί. Για μένα ένας σταθμός κλείνει όταν μπει λουκέτο στην πόρτα του. Έχω συμβόλαιο που θα το τηρήσω μέχρι να κλείσει ο σταθμός».

Ο Διευθυντής του newsbomb.gr, Κώστας Χαρδαβέλλας γράφει τα εξής για την επόμενη μέρα του Alter: «Τα ψέματα, τα παραμύθια και οι υποσχέσεις τελείωσαν για το Alter και τους εργαζόμενούς του. Ο σταθμός δεν έχει πλέον ζωντανό πρόγραμμα, φυτοζωεί με επαναλήψεις και αυτήν την στιγμή δεν υπάρχει ενδιαφέρον από καμία πλευρά να κρατηθεί όρθιος ο σταθμός, πέραν των εργαζομένων του. Τράπεζες και επενδυτές του έχουν γυρίσει την πλάτη γιατί κανείς δεν αναλαμβάνει μια υπερχρεωμένη με 500 εκατ. ευρώ επιχείρηση.

Είναι εγκληματικό και τραγικό ένα κανάλι (συχνά τρίτο στη γενική τηλεθέαση το 2010) με στελέχη όπως ο Χατζηνικολάου, ο Τριανταφυλλόπουλος, ο Τράγκας, ο Αυτιάς, η Νικολούλη, ο Παυλόπουλος και άλλοι να σέρνεται αυτήν την στιγμή, λίγο πριν το τέλος του. Και δεν θα γινόταν ούτε αυτό εάν και οι ανώνυμοι του Alter (τεχνικοί, ρεπόρτερ, διοικητικοί) δεν έδινα την ψυχή τους εδώ και τέσσερις μήνες για να υπάρχει ο σταθμός. Το ποιος φταίει για αυτό το έγκλημα το ξέρουμε όλοι στο Alter. Και είναι πια θέμα εισαγγελικής έρευνας και παρέμβασης του ΣΔΟΕ ποιοι έκλεψαν το Alter και έβαλαν τα χέρια τους πάνω στις καριέρες όλων μας».

Ο Γιώργος Τράγκας στην εκπομπή του σήμερα στον Real.fm αποκάλυψε ότι: «Ο κύριος μέτοχος του Alter, Γιώργος Κουρής έχει στα χέρια του τιμολόγια και στοιχεία σύμφωνα με τα οποία διαφημιστικές εταιρείες αγόραζαν ταινίες και πρόγραμμα από την ''Modern Times'' προσωπική εταιρεία του διευθύνοντος συμβούλου στο Alter κ. Γιαννίκου και τις μεταπωλούσαν στο Alter με εμπορικό κέρδος 10%.»

Ίσως ο επίλογος γραφεί την Παρασκευή, όπου σε γενική συνέλευση των εργαζομένων με την παρουσία νομικών συμβούλων των σωματείων τους θα υπάρξει ομαδική κατάθεση αγωγών κατά της ιδιοκτησίας για τα οφειλόμενα.

  • Δείτε ΕΔΩ κάποια ενδιαφέροντα δημοσιεύματα σε σχέση με τη... σοβαρότητα των ανθρώπων που ασχολούνται με τα MEDIA στη χώρα μας. Και λειτουργούν ανενόχλητοι... Αλίμονο στους εργαζόμενους....

Προλάβαμε! Έτοιμη και η ΦΩΝΗ

Αγώνα δρόμου κάναμε, αλλά προλάβαμε τις ημερομηνίες. Μας διαβεβαιώνει ο Κώστας Σκηνιώτης ότι θα προλάβει να τυπωθεί, να διπλωθεί, να σακουλοποιηθεί και μέχρι την Παρασκευή το απόγευμα να πάει στο Κεντρικό Ταχυδρομείο, στο Κρυονέρι, προκειμένου να φύγει για τα σπίτια των συναδέλφων.

Έχει ενεργοποιηθεί όλο το σύστημα και μακάρι να τα καταφέρουμε. Ήταν βλέπεις και οι αργίες του Πάσχα που δεν δούλευε τίποτα... Ας είναι. Κάναμε ότι μπορούσαμε και δεν είναι καθόλου κακό το αποτέλεσμα. Ρίξετε μια ματιά εδώ για να το διαβάσετε όπως είναι τυπωμένο...

Στο τελικό στάδιο η νέα ΦΩΝΗ

Κάναμε ένα δυνατό φίνις λίγο πριν το Πάσχα και ολοκληρώσαμε την ύλη για τη ΦΩΝΗ των ΤΕΧΝΙΚΩΝ του ΟΤΕ τ. 244. Μεσολάβησαν όμως οι αργίες των γιορτών και με την επιστροφή η Αμαλία στο ατελιέ της ΚΑΜΠΥΛΗΣ το έβαλε σε μια καλή σειρά και μας έστειλε το PDF να το δούμε, να κάνουμε τις παρατηρήσεις μας και να δώσουμε το «τυπωθείτω».

Κι όλα αυτά πρέπει να γίνουν σήμερα, αν θέλουμε το τεύχος να καλύπτει τους μήνες Ιανουάριο - Φεβρουάριο του 2011. Διαφορετικά είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε τρίμηνη αυτή την έκδοση. Δεν είναι να «παίζεις» οριακά με τις ημερομηνίες. Οι χαρτογιακάδες των ΕΛΤΑ και τη Γραμματεία Τύπου καραδοκούν...

Αμέσως μετά θα πρέπει να βάλουμε μπροστά το τ. 245. Υπάρχει ήδη αρκετό υλικό. Λίγο σωστό σχεδιασμό χρειάζεται και μπορούμε να έχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα. Θα το δούμε ασφαλώς και με τον υπεύθυνο του εντύπου από τη μεριά του συνδικάτου... Ως τότε θα ξεκαθαρίσει και το ζήτημα των διαφημιστικών καταχωρήσεων για τη χρονιά που διανύουμε.

Το βέβαιο είναι ότι υπάρχει καλή διάθεση και αυτό είναι ότι καλύτερο μπορεί να προκύψει μέσα στις δύκολες εποχές που διανύουμε. Εξάλλου η δημοσίευση του Απολογισμού και του Προγράμματος Δράσης του συνδικάτου «πιάνουν» ένα σημαντικό χώρο με αποτέλεσμα να αφήνουν έξω έτοιμες, προγραμματισμένες σελίδες. Σελίδες που δεν θα... πεταχτούν, αλλά θα χρησιμοποιηθούν στο αμέσως επόμενο φύλλο του περιοδικού μας.

Το παλεύουμε γιατί το αγαπούμε. Σελίδα - σελίδα... Η αγωνία μας είναι να κάνουμε τη ΦΩΝΗ χρήσιμη στους τεχνικούς του ΟΤΕ, στους οποίους και απευθύνεται...

  • Θα το γευθήκατε το... φρούτο τώρα με την έξοδο του Πάσχα... Έχουμε την ακριβότερη βενζίνη στην Ευρώπη. Δείτε ΕΔΩ και παρακαλώ μη κάνετε το λάθος και συγκρίνεται μισθούς...

Να μη τους χαρίσουμε και το χαμόγελό μας

Μεγάλη Παρασκευή σήμερα και αξίζει τον κόπο να ακούσουμε, λίγο διαφορετικά, τον επιτάφιο. Η ζωή εν τάφω...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 21/04/2011

Όπου κι αν σταθείς βλέπεις θλιμμένους και σκυθρωπούς ανθρώπους. Είναι όλα αυτά τα συσσωρευμένα προβλήματα που βιώνει ο Έλληνας πολίτης, η ακρίβεια, το «κουτσούρεμα» των μισθών και των δώρων, η ανασφάλεια, η δυσκολία να τα βγάλει πέρα με τις δόσεις των τραπεζών, πώς να χαμογελάσει;

Ωστόσο η στήλη πιστεύει ακράδαντα ότι δεν πρέπει να τους δώσουμε αυτή τη χαρά, μέρες που έρχονται. Ξέραμε πάντα και είχαμε τον τρόπο να γιορτάζουμε το Πάσχα σε τούτο τον τόπο. Με γλέντια, με χορούς, με κρασιά και φαγοπότι. Και με τα αστεία μας στις παρέες, οξυγόνο κι ανάσα για τη συνέχεια.

Αυτό θα κάνουμε κι εφέτος. Θα αγνοήσουμε για λίγο τις προκλήσεις, την οικονομική ύφεση και τα προβλήματά της. Η σκέψη μας θα επικεντρωθεί στο βράδυ της Ανάστασης, στο φιλί της Αγάπης από (και σε) ανθρώπους που εκτιμούμε και μια φλόγα στο κερί μας οδηγός σε πιο αισιόδοξες καταστάσεις.

Η ΕΜΥ λέει ότι θα μας κάνει καλό καιρό το φετινό Πάσχα. Μακάρι να μην διαψευστεί αν και, άμα είσαι αποφασισμένος να περάσεις καλά, θα το κάνεις κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Ένα μικρό τάιμ άουτ από τους αγώνες μας χρειάζεται. Έχουμε έτσι κι αλλιώς νωρίς, την παραπάνω εβδομάδα για το γιορτασμό της εργατικής πρωτομαγιάς. Κι εκεί θα μπορέσουμε να βγάλουμε από μέσα μας ότι μας πνίγει και δε μας αφήνει να ανασάνουμε...

Για την ώρα ας μείνουμε στο κλίμα των ημερών. Που έχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Ότι ακριβώς βιώνουμε κι εμείς σαν λαός. Τον πόνο, τη θλίψη, τις δοκιμασίες. Ελπίδα δυνατή ότι στο τέλος θα προκύψει η Ανάσταση. Τη χρειαζόμαστε και σαν έθνος, μα πιο πολύ την έχουμε ανάγκασε ότι αφορά το μικρό περίγυρό μας.

Πάντα μου άρεσε η μεγαλοβδομάδα... Και θυμάμαι, μικρός στο χωριό, είχαμε τον τρόπο να την κάνουμε να ξεχωρίζει. Δεν ήταν μόνο η νηστεία, ούτε οι τακτικοί εκκλησιασμοί με τη σύνοψη στο χέρι για να παρακολουθούμε τη λειτουργία. Ήταν αυτά κι άλλα τόσα που δεν μπορώ να προσδιορίσω, ύστερα από τόσα χρόνια, κοιτώντας πίσω...

Ήταν όμως και οι καρδιές μας πιο καθαρές, οι ψυχές μας πιο λεύτερες, οι συνθήκες αλλιώτικες. Όλα ήταν διαφορετικά... Σήμερα υπάρχει πολύ πίεση παντού. Στη δουλειά, στο σπίτι, στον περίγυρό μας. Έχει λιγοστέψει απελπιστικά ο ελεύθερος χρόνος, οι παρέες με φίλους, αυτό που λέμε μοίρασμα.

Πού να καταλάβεις, κάτω από τέτοιες συνθήκες ότι είναι Πασχαλιά; Μέχρι και ο καιρός κάνει τα παιχνιδάκια του. Ο χειμώνας έχει «στριμώξει» στη γωνιά την άνοιξη και δεν την αφήνει να πάρει ανάσα. Το ένοιωσα την περασμένη εβδομάδα που είχα την ευκαιρία να περπατήσω λίγο στα ανθισμένα χωράφια, να ψάξω να βρω άγρια σπαράγγια, να νιώσω την ανάγκη να βάλω την ξυλόσομπα για να ζεσταθεί το δωμάτιο...

Ακολουθώντας τα βήματα της Μεγάλης Εβδομάδας προσδοκούμε σε καλύτερες μέρες και μας προετοιμάζουν τα κυβερνητικά παπαγαλάκια ότι οι σούβλες θα μπουν λίγο μετά την Ανάσταση. Κι ας ξέρουμε πως αντί για αρνιά, εμείς θα είμαστε εκεί πάνω...

Αλλά είπαμε, ένα τάιμ άουτ μας χρειάζεται. Ας χαλαρώσουμε λίγο. Την άλλη εβδομάδα θα επιστρέψουμε στην πραγματικότητα. Ας ζήσουμε για λίγο τη γιορτινή ατμόσφαιρα που έχουν οι μέρες που έρχονται. Κι αν αντέξαμε 400 χρόνια τουρκικής σκλαβιάς, δεν θα τα καταφέρουμε τώρα; Γι ' αυτό, χαμογελάτε, κάνετε τους άλλους να ανησυχούν...

  • Το κομμάτι αυτό δημοσιεύεται από χθες στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ που λόγω του Πάσχα κυκλοφόρησε νωρίτερα στα περίπτερα

Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας κουνάνε το δάκτυλο...

Η Ιαπωνία στο κόκκινο... Φοβερό το βίντεο που μου έστειλε η Μαριέττα Μουρούτη, με διαφορά ημερών μου το έστειλε και ο καλός φίλος Δημήτρης Ασημακόπουλος. Δείτε το προσεκτικά...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 16/04/2011

Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπέι είναι ένας συμπαθητικός ανθρωπάκος. Αν μάλιστα τον έβλεπες στο δρόμο τυχαία, ούτε που θα σου περνούσε από το μυαλό ότι πρόκειται για ένα πολιτικό που κατέχει ένα πολύ σημαντικό πόστο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Γεννήθηκε στις 31 Οκτωβρίου του 1947 στις Βρυξέλλες και σπούδασε φιλοσοφία και εφαρμοσμένη οικονομία στο καθολικό πανεπιστήμιο της Λουβαίνης. Αρχικά εργάστηκε στη Εθνική Τράπεζα του Βελγίου και από το 1975 μέχρι το 1978 ήταν σύμβουλος του φλαμανδόφωνου χριστιανοδημοκράτη πρωθυπουργό του Βελγίου, Λεο Τίντεμανς. Το 1988 έγινε πρόεδρος του φλαμανδόφωνου χριαστιανοδημοκρατικού κόμματος και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ενώ την περίοδο 1993 - 1980 ανέλαβε το πόστο του υπουργού Προϋπολογισμού του Βελγίου.

Το Δεκέμβρη του 2008 ανέλαβε πρωθυπουργός, μέχρι το Νοέμβρη του 2009, οπότε και εκλέχθηκε πρώτος πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Από την αρχή της θητείας του βρέθηκε αντιμέτωπος με την κρίση του δημοσίου χρέους της Ευρωζώνης και υπό την προεδρίας του ολοκληρώθηκε, τον προηγούμενο μήνα, η πλέον δύσκολη διαπραγμάτευση στην ιστορία της. Όσοι τον γνωρίζουν από κοντά λένε ότι διαθέτει δύο σπάνια χαρίσματα για πολιτικό: Δεν αυτοπροβάλλεται και έχει χιούμορ.

Αυτός ο άνθρωπος ήρθε στη χώρα μας την περασμένη εβδομάδα. Ο ερχομός του «έπεσε» πάνω στην 4ήμερη απεργία των ΜΜΕ και δεν καλύφθηκαν όσο θα έπρεπε οι επαφές του και οι συναντήσεις που είχε στη χώρα μας.

Ωστόσο έχει μεγάλο ενδιαφέρον όταν ένα στέλεχος τέτοιου βεληνεκούς της Ε. Ε. έρχεται στην Ελλάδα, ιδιαίτερα όταν δηλώνει ότι «υπάρχει πολιτική βούληση να βοηθήσουμε αλλήλους». Δεν ξέρω πώς θα βοηθήσουμε εμείς την Ε. Ε. την ώρα που ζητούμε επιτακτικά τη στήριξή μας μαζί με το Δ. Ν. Τ. αλλά είναι κι αυτό «χάρισμα» των ανθρώπων της πολιτικής για να περνάνε «ανώδυνα» τις θέσεις τους.

Ο κ. Χέρμαν βαν Ρομπόι λέει τα αυτονόητα, αυτά δηλαδή που θα ήθελαν να ακούσουν οι Έλληνες που δοκιμάζονται σκληρά. «Είναι αναγκαίο να προσφέρουμε στους ανθρώπους κάποια ελπίδα και να δείχνουμε ότι οι θυσίες που τους ζητάμε να κάνουν σήμερα είναι απαραίτητες για να υπάρξει ένα καλύτερο αύριο».

Στην αποκλειστική συνέντευξή που έδωσε στον Κώστα Καρκαγιάννη για την «Καθημερινή» καλεί τους Έλληνες να δείξουν υπευθυνότητα και την κυβέρνηση να κατανήμει τα βάρη ισότιμα και δίκαια. Μας ζητά μάλιστα να θυμηθούμε πώς ως έθνος βγήκαμε ισχυρότεροι από προηγούμενες κρίσεις. Τονίζει ότι «είναι πεπεισμένος πως ο ελληνικός λαός θα ξεπεράσει τις παρούσες δυσκολίες και θα ανακάμψει».

Χωρίς να έχει ιδιαίτερο πρόβλημα που παρεμβαίνει στα εσωτερικά της χώρας μας (αν υπάρχουν ακόμα τέτοια...) εκτιμά ότι τα επόμενα χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις πρέπει να εξακολουθήσουν να εφαρμόζουν πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής, να δώσουν προσοχή στην παροχή υψηλής ποιότητας παιδείας και πρόνοιας, να βελτιώσουν τις υποδομές και το σύστημα απονομής δικαιοσύνης και να τονώσουν την επιχειρηματικότητα που θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας.

Όποιος μπορεί να «διαβάζει» πίσω από τις γραμμές ενός ευπρεπούς κειμένου, είναι εύκολο να αντιληφθεί ότι οι Ευρωπαίοι μας... κουνάνε το δάκτυλο, δείχνοντας αποφασισμένοι να εφαρμόσουν τις πολιτικές και τις μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνει το πρόγραμμα λιτότητας που εφαρμόζει η κυβέρνηση, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του μνημονίου.

Ο καλοσυνάτος κύριος των Βρυξελλών μάλλον δεν ήρθε για καλό στη χώρα μας.

  • Το κομμάτι αυτό δημοσιεύεται σημερα στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA