Η Ιαπωνία στο κόκκινο... Φοβερό το βίντεο που μου έστειλε η Μαριέττα Μουρούτη, με διαφορά ημερών μου το έστειλε και ο καλός φίλος Δημήτρης Ασημακόπουλος. Δείτε το προσεκτικά...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 16/04/2011

Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν βαν Ρομπέι είναι ένας συμπαθητικός ανθρωπάκος. Αν μάλιστα τον έβλεπες στο δρόμο τυχαία, ούτε που θα σου περνούσε από το μυαλό ότι πρόκειται για ένα πολιτικό που κατέχει ένα πολύ σημαντικό πόστο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Γεννήθηκε στις 31 Οκτωβρίου του 1947 στις Βρυξέλλες και σπούδασε φιλοσοφία και εφαρμοσμένη οικονομία στο καθολικό πανεπιστήμιο της Λουβαίνης. Αρχικά εργάστηκε στη Εθνική Τράπεζα του Βελγίου και από το 1975 μέχρι το 1978 ήταν σύμβουλος του φλαμανδόφωνου χριστιανοδημοκράτη πρωθυπουργό του Βελγίου, Λεο Τίντεμανς. Το 1988 έγινε πρόεδρος του φλαμανδόφωνου χριαστιανοδημοκρατικού κόμματος και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ενώ την περίοδο 1993 - 1980 ανέλαβε το πόστο του υπουργού Προϋπολογισμού του Βελγίου.

Το Δεκέμβρη του 2008 ανέλαβε πρωθυπουργός, μέχρι το Νοέμβρη του 2009, οπότε και εκλέχθηκε πρώτος πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Από την αρχή της θητείας του βρέθηκε αντιμέτωπος με την κρίση του δημοσίου χρέους της Ευρωζώνης και υπό την προεδρίας του ολοκληρώθηκε, τον προηγούμενο μήνα, η πλέον δύσκολη διαπραγμάτευση στην ιστορία της. Όσοι τον γνωρίζουν από κοντά λένε ότι διαθέτει δύο σπάνια χαρίσματα για πολιτικό: Δεν αυτοπροβάλλεται και έχει χιούμορ.

Αυτός ο άνθρωπος ήρθε στη χώρα μας την περασμένη εβδομάδα. Ο ερχομός του «έπεσε» πάνω στην 4ήμερη απεργία των ΜΜΕ και δεν καλύφθηκαν όσο θα έπρεπε οι επαφές του και οι συναντήσεις που είχε στη χώρα μας.

Ωστόσο έχει μεγάλο ενδιαφέρον όταν ένα στέλεχος τέτοιου βεληνεκούς της Ε. Ε. έρχεται στην Ελλάδα, ιδιαίτερα όταν δηλώνει ότι «υπάρχει πολιτική βούληση να βοηθήσουμε αλλήλους». Δεν ξέρω πώς θα βοηθήσουμε εμείς την Ε. Ε. την ώρα που ζητούμε επιτακτικά τη στήριξή μας μαζί με το Δ. Ν. Τ. αλλά είναι κι αυτό «χάρισμα» των ανθρώπων της πολιτικής για να περνάνε «ανώδυνα» τις θέσεις τους.

Ο κ. Χέρμαν βαν Ρομπόι λέει τα αυτονόητα, αυτά δηλαδή που θα ήθελαν να ακούσουν οι Έλληνες που δοκιμάζονται σκληρά. «Είναι αναγκαίο να προσφέρουμε στους ανθρώπους κάποια ελπίδα και να δείχνουμε ότι οι θυσίες που τους ζητάμε να κάνουν σήμερα είναι απαραίτητες για να υπάρξει ένα καλύτερο αύριο».

Στην αποκλειστική συνέντευξή που έδωσε στον Κώστα Καρκαγιάννη για την «Καθημερινή» καλεί τους Έλληνες να δείξουν υπευθυνότητα και την κυβέρνηση να κατανήμει τα βάρη ισότιμα και δίκαια. Μας ζητά μάλιστα να θυμηθούμε πώς ως έθνος βγήκαμε ισχυρότεροι από προηγούμενες κρίσεις. Τονίζει ότι «είναι πεπεισμένος πως ο ελληνικός λαός θα ξεπεράσει τις παρούσες δυσκολίες και θα ανακάμψει».

Χωρίς να έχει ιδιαίτερο πρόβλημα που παρεμβαίνει στα εσωτερικά της χώρας μας (αν υπάρχουν ακόμα τέτοια...) εκτιμά ότι τα επόμενα χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις πρέπει να εξακολουθήσουν να εφαρμόζουν πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής, να δώσουν προσοχή στην παροχή υψηλής ποιότητας παιδείας και πρόνοιας, να βελτιώσουν τις υποδομές και το σύστημα απονομής δικαιοσύνης και να τονώσουν την επιχειρηματικότητα που θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας.

Όποιος μπορεί να «διαβάζει» πίσω από τις γραμμές ενός ευπρεπούς κειμένου, είναι εύκολο να αντιληφθεί ότι οι Ευρωπαίοι μας... κουνάνε το δάκτυλο, δείχνοντας αποφασισμένοι να εφαρμόσουν τις πολιτικές και τις μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνει το πρόγραμμα λιτότητας που εφαρμόζει η κυβέρνηση, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του μνημονίου.

Ο καλοσυνάτος κύριος των Βρυξελλών μάλλον δεν ήρθε για καλό στη χώρα μας.

• Το κομμάτι αυτό δημοσιεύεται σημερα στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη...