Και μετά την Ανάσταση, για τους Ορθόδοξους, όλα είναι ένα σουβλιστό αρνί και έθιμα

PenaΧθες λύπη για το θάνατο του Ιησού, σήμερα χαρά για την Ανάσταση. Την πιστεύουν όμως; Όχι, δυστυχώς, όλα αποτελούν έθιμα, σουβλυστό αρνί αν ο καιρός το επιτρέπει και μαγειρίτσα... Η γιορτή του Πάσχα, με τη μορφή που έχει σήμερα, δεν βασίζεται στην Αγία Γραφή. Επιπλέον, πολλά από τα έθιμά της προέρχονται από αρχαίες ειδωλολατρικές γιορτές της γονιμότητας. Και σήμερα Κυριακή, τσίκνα από τα σουβλιστα αρνιά, τσούγκρισμα με βαμμένα κόκκινα αυγά και στημένες οικογενειακές στιγμές... 

Ιστορική προέλευση: Το Πάσχα ήταν γιορτή των Εβραίων την οποία τηρούσαν σε ανάμνηση της απελευθέρωσής τους από την Αίγυπτο. Ο Χριστός όμως το κατάργησε και το αντικατέστησε με την τήρηση της Ανάμνησης του θανάτου του. (1 Κορινθίους 11:24) Το Πάσχα εισάχθηκε στη Χριστιανοσύνη μετά τους αποστολικούς χρόνους.

Ο καθηγητής θεολογίας Ν. Καλογεράς αναφέρει ότι “οι πρώτοι που εισήγαγαν τις ετήσιες γιορτές των Ιουδαίων στην εκκλησία δίνοντάς τους έννοια χριστιανική, ήταν οι εξ Ιουδαίων χριστιανοί, οι οποίοι και μετά τη μεταστροφή τους στη Χριστιανοσύνη εξακολουθούσαν να τηρούν τις γιορτές του ιουδαϊκού νόμου”. (Χριστιανική Αρχαιολογία, σ. 134, Αθήνα 1902, Έκδοση Α. Κωνσταντινίδης)

Ωστόσο, η Αγία Γραφή καταδίκαζε εκείνους που επέμεναν να τηρούν τον Ιουδαϊκό νόμο.—Γαλάτες 4:9-11.

Κουνέλια και λαγοί: Αυτά είναι σύμβολα της γονιμότητας τα οποία «προέρχονται από αρχαίες τελετουργίες και συμβολισμούς ειδωλολατρικών γιορτών της άνοιξης που γίνονταν στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή». —Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (Encyclopædia Britannica).

Αβγά: Οι ιστορικοί συνδέουν τα αβγά του Πάσχα με τις ανοιξιάτικες γιορτές της γονιμότητας. Για παράδειγμα, ο καθηγητής Στίλπων Κυριακίδης, σε ειδική μελέτη του, τα συνδέει με την προσφορά αβγών κατά τη λατρεία θεών της γονιμότητας όπως ο Άττις, ο Άδωνις και άλλοι. Ο θάνατος και η ανάσταση του Άττιος γιορτάζονταν από 22 έως 25 Μαρτίου, «όπως περίπου και το Πάσχα». 

Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι δεν πρέπει να λατρεύουμε τον Θεό, ακολουθώντας παραδόσεις και έθιμα που τον δυσαρεστούν. (Μάρκος 7:6-8)

Το εδάφιο 2 Κορινθίους 6:17 αναφέρει: «“Βγείτε από ανάμεσά τους και αποχωριστείτε”, λέει ο Ιεχωβά, “και πάψτε να αγγίζετε αυτό που είναι ακάθαρτο”». Επομένως, όσοι θέλουν να ευαρεστούν τον Θεό, δεν γιορτάζουν αυτή τη γιορτή.

pasxa

Το Πάσχα είναι ο Ιουδαϊκός εορτασμός της θεϊκής απελευθέρωσης των Ισραηλιτών από την αιγυπτιακή δουλεία το 1513 Π.Κ.Χ. Ο Θεός, έδωσε εντολή στους Ισραηλίτες να θυμούνται αυτό το σπουδαίο γεγονός κάθε χρόνο τη 14η ημέρα του ιουδαϊκού μήνα Αβίβ, ο οποίος ονομάστηκε αργότερα Νισάν.—Έξοδος 12:42· Λευιτικό 23:5.

Η λέξη «Πάσχα» προέρχεται από μια εβραϊκή λέξη που σημαίνει «προσπέραση» και αναφέρεται στην περίπτωση κατά την οποία, ο Θεός γλίτωσε τους Ισραηλίτες από τη συμφορά που θανάτωσε κάθε πρωτότοκο στην Αίγυπτο. (Έξοδος 12:27· 13:15)

Προτού επιφέρει ο Θεός αυτή την καταστροφική πληγή, είπε στους Ισραηλίτες να τινάξουν στο ανώφλι και στους παραστάτες της πόρτας των σπιτιών τους το αίμα ενός σφαγμένου αρνιού ή κατσικιού. (Έξοδος 12:21, 22, υποσημείωση). Ο Θεός θα έβλεπε αυτό το σημείο και θα “προσπερνούσε” τα σπίτια τους, γλιτώνοντας έτσι τα πρωτότοκά τους.—Έξοδος 12:7, 13.

Ο Ιησούς γιόρτασε το Πάσχα στις 14 Νισάν του 33 Κ.Χ. και αμέσως μετά εγκαινίασε έναν νέο εορτασμό: το Δείπνο του Κυρίου. (Λουκάς 22:19, 20· 1 Κορινθίους 11:20) Το γεύμα αυτό αντικατέστησε το Πάσχα, επειδή τηρείται σε ανάμνηση της θυσίας “του Χριστού [ο οποίος είναι] το πασχαλινό αρνί”. (1 Κορινθίους 5:7)

Η λυτρωτική θυσία του Ιησού είναι ανώτερη από την πασχαλινή θυσία επειδή ελευθερώνει όλους τους ανθρώπους από τη δουλεία στην αμαρτία και στον θάνατο.—Ματθαίος 20:28· Εβραίους 9:15. 

Δείτε περισσότερα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Αχ και να ήταν αλλιώς τα πράγματα, θα μας έκανε καλό να πάρουμε τους δρόμους με το Ι.Χ.

Posted in Επικαιρότητα

dromos.norvigia1
Είναι απίστευτο, αλλά καθώς για άλλη μια εβδομάδα είμαστε σε οριζόντια καραντίνα, ελπίζοντας ότι η διασπορά του ιού Covid-19 θα περιοριστεί, η φυγή, το ταξίδι είναι "καρφωμένα" στο μυαλό μας και τη σκέψη μας... Ας επιχειρήσουμε λοιπόν και σήμερα ένα ταξίδι με τη φαντασία μας.

dromos.norvigia2
Θα μας βοηθήσουν πολύ αυτές οι φωτογραφίες τραβηγμένες ειδικά για τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ μέσα από ένα αυτοκίνητο καθώς κινούνταν στη Νορβηγία... Μια υπέροχη διαδρομή, όπως αυτή έχοντας τη θάλασσα στα αριστερά μας και τα δεξιά μας και μεγάλες γέφυρες να ενώνουν το ένα νησί με το άλλο.

dromos.norvigia3
Αλλά κι εδώ όπου ο δρόμος περνάει πολύ κοντά στο σημείο που ενώνεται το βουνό με τη θάλασσα, όλα είναι υπέροχα... Φανταστείτε τον εαυτό σας σε ένα τέτοιο ταξίδι. Ανοίγεις λίγο τα παράθυρα του αυτοκινήτου (αν το κρύο υποφέρεται...) και πέρα από την ομορφιά αισθάνεσαι τη θαλάσσια αύρα να χαϊδεύει το πρόσωπο σου.

dromos.norvigia4
Όλα λοιπόν είναι δρόμος... Με την απόλυτη ομορφιά που μπορεί να έχει το περιβάλλον από εκεί που περνάμε, πάντα με το αυτοκίνητο μας. Εξοχή, ουρανός καθαρός και... καλή παρέα για συζήτηση. Είναι ότι καλύτερο μπορούμε να έχουμε. Ιδιαίτερα για τους ανθρώπους της πόλης, όλα αυτά είναι πανέμορφα.

dromos.norvigia5
Εγώ, από τη θέση του συνοδηγού και όχι με την ευθύνη της οδήγησης, θα συνεχίσω να απολαμβάνω το ταξίδι... Γενικά, τα ταξίδια μου αρέσουν πολύ. Είναι ο δρόμος που απλώνεται μπροστά μου, το πράσινο δεξιά και αριστερά, το βουνό με την πρασινάδα του, ο ανοιχτός ορίζοντας που αλλάζει συνεχώς, όλα αυτά έχουν την ομορφιά τους.

dromos.norvigia6
Να, ένας σοβαρός λόγος να το κάνω θέμα σήμερα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Δρόμοι όμορφοι, ξεχωριστοί που αναζωογονούν την καρδιά και την ψυχή. Ελπίζω να τα κατάφερα να παρασύρω κάποιους από εσάς τους αναγνώστες μου, επειδή είμαι βέβαιος ότι κι εσάς σας απασχολεί αυτό το συνεχές κλείσιμο μέσα λόγω καραντίνας.

5 νέα πάρκα τσέπης «φυτρώνουν» στην Αθήνα, ένα από αυτά είναι και το δικό μας παρκάκι

Posted in Επικαιρότητα

parkaki1
Μέχρι τώρα βλέπαμε απλά τα έργα να προχωρούν στο μικρό παρκάκι στον Κολωνό. Δείτε όμως τι διαβάσαμε χθες στο site του ΑΘΗΝΟΡΑΜΑΤΟΣ: Στην ευρωπαϊκή και διεθνή κουλτούρα αστικής ανάπτυξης, τα πάρκα τσέπης αποτελούν αναγκαία ανάσα για το βεβαρυμμένο από τσιμέντο δίκτυο των μεγαλουπόλεων.

parkaki2
Και πραγματικά μικρές εκτάσεις (έως μισού στρέμματος), αξιοποιούνται ως χώροι πρασίνου και ανάπαυσης για τους κατοίκους, προσφέροντας καθημερινή διέξοδο σε επίπεδο γειτονιάς. Εμείς παρακολουθούμε, όπως θα έχετε διαπιστώσει από τοις αναρτήσεις μας, σταδιακά αυτά τα βήματα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Μιλάμε για τα έργα που γίνονται στη γωνία Κιλκίς και Αλαμάνας.

parkaki3
Μετά την παρέμβαση στην Άνω Κυψέλη, στη συμβολή των οδών Ευδοκίας και Καρτερίας όπου δημιουργήθηκε το πρώτο «pocket park» επίβλεψης του Δήμου Αθηναίων με τη συνεργασία ιδιωτών, ετοιμάζονται ακόμη πέντε αντίστοιχοι χώροι σε πυκνοκατοικημένες περιοχές της Αθήνας.

parkaki4
Στο Παγκράτι, τα Σεπόλια, τον Νέο Κόσμο, τα Πατήσια και τον Κολωνό προγραμματίζονται οι επόμενες παρεμβάσεις του προγράμματος, οι οποίες πρόκειται να παραδοθούν εντός δύο μηνών, με τελικό στόχο να δημιουργηθούν συνολικά 30 πάρκα τσέπης το 2021. Δείτε τρία ακόμα δημοσιεύματα που έχουμε κάνει ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

parkaki5
Πρόκειται για χώρους ανοιχτούς προς χρήση, οι οποίοι φυτεύονται με διάφορες ποικιλίες ανθέων και φυτών και φωτίζονται εκ νέου από τα συνεργεία του δήμου. Αρμόδιος του προγράμματος είναι ο αντιδήμαρχος Πρασίνου και Ηλεκτροφωτισμού Ευγένιος Κολάτος. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι κάνουν καλή δουλειά!

6parkaki6
Και τους αξίζουν μπράβο. Έχουμε μάλιστα ετοιμάσει ένα ακόμα δημοσίευμα όπου οι άνθρωποι έβαλαν και δέντρα και λουλούδια, αλλά αυτό σας το κρατάμε για την άλλη εβδομάδα... Και συγνώμη τώρα που έχουμε δώσει τόση μεγάλη έκταση προβολής σε ένα μικρό παρκάκι, αλλά είναι πολύ σημαντικό για μας.

Στα χαμηλά ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης. «Τσάμπα» πήγε, επικοινωνιακά, η όλη ιστορία

Posted in Δημοσιογραφικά

orkwmosia kybernisi
Οι εφημερίδες της χώρας μας πρόβαλαν πολύ χαμηλά το θέμα του κυβερνητικού ανασχηματισμού... Θες οι αργίες, θες το ζήτημα που προέκυψε ως πονοκέφαλος για την κυβέρνηση με το «αντάρτικο» της Ορθόδοξης Εκκλησίας σχετικά με το γιορτασμό των Φώτων, ούτε τα φυλοκυβερνητικά φύλλα, βρήκαν χώρο για προβολή. Η φωτογραφία είναι από την Eurokinissi.

ethnikoskiriks070121
logos070121Πραγματικά μόνο η ομογενειακή εφημερίδα της Νέας Υόρκης ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ έδωσε έμφαση στο ζήτημα, αλλά κι αυτοί απομόνωσαν το σχετικό στιγμιότυπο από την ορκωμοσία του πρωθυπουργού με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Χριστόδουλο. Α, είχε και η πρωινή εφημερίδα ΛΟΓΟΣ ένα σχόλιο στην πρώτη της σελίδα την επομένη της ορκωμοσίας, όχι και τόσο κολακευτικό για την κυβέρνηση, που το παραθέτουμε εδώ...

Προέκυψαν μετά και τα γεγονότα με τους διαδηλωτές, τους πέντε νεκρούς από τη εξέγερση στην Ουάσιγκτον στο Καπιτώλιο και η είδηση του ανασχηματισμού της κυβέρνησης του κ. Μητσοτάκη πήγε «άπατη». Ούτε τα ονόματα των νέων υπουργών δεν προλάβαμε να μάθουμε...

Ας είναι, ίσως με τον καιρό, τα καταφέρουμε... Αν και δεν είναι αυτό το ζήτημα. Εμείς έτσι κι αλλιώς, ζούμε την πραγματικότητα...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 9/1/2021

Μια «νέα» κυβέρνηση λοιπόν, πόσο πολύ θάρρος, κουράγιο και δύναμη μπορεί να δώσει στους ταλαιπωρημένους από τον κορονοϊό Covid-19, συνανθρώπους μας; Μάλλον καθόλου και σε τίποτα δεν ωφέλησε αυτή η κίνηση.

Η απογοήτευση είναι διάχυτη παντού. Κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τις δυνατότητες των νέων μελών της κυβέρνησης. Ανεξάρτητα από τα ταλέντα ή τις ικανότητες που μπορεί να είχαν το βέβαιο είναι ότι οι ανθρώπινες δυνατότητες τους, είναι περιορισμένες.

Ας είναι. Κάποιοι θα πανηγυρίσουν, ενώ άλλοι θα κριτικάρουν, επειδή νομίζουν ότι κάπου εκεί εξαντλείται η προσφορά τους στο κοινωνικό σύνολο και κάποιοι θα δουν το ζήτημα εντελώς αδιάφορα.

Στην εποχή του κορονοϊού Covid-19, όλα είναι πολύ διαφορετικά. Ακόμα και ο ανασχηματισμός… Όταν δεν ξέρεις αν αύριο ζεις, όταν δεν μπορείς να κάνεις μακροπρόθεσμα σχέδια για το μέλλον, δεν έχει και τόσο σημασία ποιος κατέχει το τάδε ή το δείνα χαρτοφυλάκιο.

Ίσως να έχει κάποια αξία, κυρίως γι’ αυτούς που θα τρέξουν στα ταμεία του κράτους για να εισπράξουν την παχυλή τους αποζημίωση. Απλά δεν ξέρω αν τους απασχολεί το γεγονός, εφόσον με την κατάρρευση της οικονομίας, ο κρατικός κορβανάς συνεχίζει να έχει χρήματα για αυτούς…

Και νομίζω έτσι, σχετικά αδιάφορα το αντιμετώπισαν και τα έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Εκείνοι που επέμεναν από τη μια ή την άλλη πλευρά, είναι όσοι ζουν και «ποτίζονται» από τον φανατισμό, κυρίως τον κομματικό και ο οποίος έχει να κάνει με τα μεγάλα πολιτικά κόμματα και τον αγώνα που κάνουν για εναλλαγή στην εξουσία.

Όντως, ζούμε σε εποχές τόσο διαφορετικές… Είδαμε την Ορθόδοξη Εκκλησία, μέσω της Ιερά Συνόδου, αλλά και την Εκκλησία της Κρήτης, να καλούν σε «αντάρτικο» τους πιστούς, απαιτώντας να ανοίξουν οι ναοί για τον εορτασμό των Φώτων, κόντρα στην κυβερνητική απόφαση, για γενικό οριζόντιο λοκντάουν.
episimansis.neo
Ένας δείκτης για το πώς πάνε τα πράγματα και αν οι κατέχοντες εξουσία είναι σε θέση να διαχειριστούν καταστάσεις δύσκολες αποτελεί και το άνοιγμα της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Κι εμείς, όπως και πολλοί συμπολίτες μας, διακρίνουμε μια προχειρότητα στη λήψη και την εφαρμογή αποφάσεων.

Όλα γίνονται στο πόδι, εξυπηρετώντας κάποιες ανάγκες και όχι πάντα εκείνες που είναι απαραίτητες και άκρως αναγκαίες, σύμφωνα και με τις εισηγήσεις των λοιμοξιολόγων.

Έχουμε υπομονή να περιμένουμε; Και βέβαια έχουμε! Αν μάθαμε κάτι όλους αυτούς τους μήνες που αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα με την πανδημία, είναι ότι εκπαιδευτήκαμε πάνω σ’ αυτή την ιδιότητα.

Ακούμε με προσοχή και υπευθυνότητα, όλα όσα μας λένε οι ειδικοί γιατροί για να μη συμμετέχουμε στη διασπορά τους ιού, προς βλάβη τόσο του εαυτού μας, όσο και των φίλων μας.

Είναι δυνατόν ένας κυβερνητικός ανασχηματισμό, να μας δυσκολέψει, περισσότερο από ότι είναι τώρα η ζωή μας; Ή μπορεί να μας γεμίσει φρούδες ελπίδες και μια επίπλαστη αισιοδοξία; Όχι βέβαια!

Αφήνουμε τα παιχνίδια της πολιτικής σ’ αυτούς που έχουν μάθει να ζουν μ’ αυτά. Κι ενώ παρακολουθούμε από απόσταση τα τεκταινόμενα, αρνούμαστε γα γίνουμε γρανάζι και ιμάντας της προπαγάνδας τους.

Για μας, το έχουμε πει πολλές φορές ως τώρα και θα το ξαναπούμε, αυτό που έχει μεγάλη αξία, είναι η ίδια η ζωή. Και οφείλουμε να την προστατεύουμε, Τα όποια παιγνίδια τους, δεν μας αγγίζουν.

Αυτό που περιμένουμε από όσους ασκούν εξουσία, είναι να παίξουν με σοβαρότητα το ρόλο τους. Χρειαζόμαστε ήρεμους, και σοβαρούς, ψύχραιμους και αποτελεσματικούς ανθρώπους, να μας κυβερνήσουν. Τουλάχιστον για όσο διαρκεί αυτό το σύστημα πραγμάτων. Μετά, όλα θα πάρουν το δρόμο τους…

  1. Το κείμενο αυτό θα δημοσιευτεί στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ, που θα κυκλοφορήσει το Σάββατο 9/1/2021 στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Μερικά πράγματα μας αρέσουν! Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορούμε να τα απολαύσουμε

Posted in Επικαιρότητα

tiganites.stasula
Οι τηγανίτες της Στασούλας μας στο πιάτο με το δικό τους εξαιρετικό μέλι, είναι ότι καλύτερο αυτή την εποχή. Εκείνη βέβαια τους ετοίμαζε και τον καιρό που υπήρχαν οι ελιές, γιατί είναι ένας καλός μεζές για τη ρακή στο δεκατιανό διάλειμμα και μάλλον από εκεί είναι κι αυτές που βλέπετε εδώ.

neratzia
Αυτή η νεραντζιά είναι από το Σκαραμαγκά, φωτογραφημένη την ημέρα που πήγαμε με τη Σούλα και είδα ξανά ύστερα από σχεδόν μισό αιώνα το οικοτροφείο που έμενα, όταν ήρθα από το χωριό μου στην Αθήνα... Έτσι φορτωμένες από καρπό είναι φέτος κι εδώ στη γειτονιά μου. Αχ, και να ήταν όλα αυτά λεμόνια...

lotos
Αυτό το δέντρο του λοτού, μας έρχεται από τις Σέρρες... Είναι στην αυλή του φίλου μας, Ηλίας Θεολόγου. Και προσέξτε το, παρακαλώ, έχει χάσει όλα τα φύλλα του το δέντρο, αλλά κρατάει, με θυσίες, τον υπέροχο καρπό του. Σκέτο μέλι, όταν ωριμάσει σωστά. Φαντάζομαι το έχετε δοκιμάσει και το ξέρετε.

musmula.ximoniatika
Κι αυτή είναι μια... χειμωνιάτικη μουσμουλιά! Η Ηλίας επιμένει ότι δεν μου κάνει πλάκα κι ότι αληθινά, αυτό είναι το πραγματικό της όνομα. Δεν έχω λόγους να μην τον πιστέψω, αν και κρατάω μια επιφύλαξη, επειδή συχνά κάνει τα αστεία του με πολύ σοβαρό τρόπο.

lotos1
Το δέντρο του λοτού με τους καρπούς του... Ένα πιο κοντινό πλάνο μας φέρνει πιο κοντά σ' αυτό το θαύμα της φύσης. Να κρατά πάνω στα γυμνά κλαδιά του, μόνο τον καρπό του! Ευχαριστώ τον Ηλία που μου τις έστειλε. Γενικά, μου στέλνει πολλά πράγματα που τα χρησιμοποιώ κάθε τόσο.

manitari
Κι ένα μανιτάρι που μας αρέσει. Δεν ξέρω καν αν τρώγεται. Έχω μια επιφύλαξη δικαιολογημένη με τα άγρια, επειδή μερικά είναι δηλητηριώδη. Αλλά εμπιστεύομαι απόλυτα όσα βρίσκει ο Αγησίλαος. Κι αν είμαστε στο χωριό στην εποχή τους, τα γευόμαστε στη σόμπα ή στο τηγάνι. Κρασομεζές άριστος!

Στο οικοτροφείο Σκαραμαγκά η ζωή δεν ήταν και το πιο εύκολο πράγμα. Ποια κοινωνικότητα;

Posted in Τα δικά μου

ikotrofio.skaramagka1.261220
Το να έρχεσαι από ένα χωριό της Κρήτης στην Αθήνα και να χρειαστεί να μείνεις σε ένα οικοτροφείο, σε ένα μέρος που βλέπεις για πρώτη φορά στη ζωή σου, και για πρώτη φορά μόνος σου μαζί με 150 άλλα παιδιά από όλη την Ελλάδα ήταν, όπως και να το κάνεις, μια δοκιμασία… Η πρώτη εικόνα του κτιρίου όμως επιβλητική! Ακόμα και σήμερα, 46 χρόνια μετά που έχει εγκαταλειφθεί στην καταστροφή.

ikotrofio.skaramagka2.261220
Το οικοτροφείο του ΟΑΕΔ, δίπλα στις εγκαταστάσεις εκπαίδευσης της σχολής μαθητείας του ίδιου Οργανισμού, όπου πηγαίναμε τα απογεύματα, μετά τη δουλειά και μια μικρή μεσημεριανή ανάπαυση, αμέσως μετά το φαγητό, ήταν λοιπόν το πρώτο «σπίτι» μου στην Αθήνα. Ήταν πολύ κοντά στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και μέσα στο πράσινο όπως βλέπετε… Τόσο κοντά που πηγαίναμε με τα πόδια, κάθε πρωί στη δουλειά....

ikotrofio.skaramagka3.261220
Αυτό ήταν από τα καλά στοιχεία που μου άρεσαν... Η ησυχία, η ηρεμία...  Συχνά μάλιστα τις Κυριακές, ανέβαινα μόνος μου πάνω στις πλαγιές στο όρος Αιγάλεω με τα πόδια, διασχίζοντας τον Σχιστό και εκεί καθόμουν και έγραφα στους γονείς μου Ήταν ήσυχα και μου άρεσε πολύ! Εκεί διαπίστωσα για πρώτη φορά, πόσο πολύ μου άρεσε το γράψιμο. Δείτε ΕΔΩ, το πρώτο δημοσίευμα που κάναμε γι' αυτές τις αναμνήσεις...

ikotrofio.skaramagka4.261220
Στο οικοτροφείο, ήμουν για τα δεδομένα εκεί, «μορφωμένος», αφού είχα πάει ως την τρίτη γυμνασίου, ανεξάρτητα αν την είχα τελειώσει ή όχι. Πολλά παιδιά, είχαν βγάλει μόλις το δημοτικό σχολείο και δεν ήξεραν να γράψουν ή να διαβάσουν, ούτε δυο λέξεις στα γράμματα που τους έστελναν οι δικοί τους. Με επιστολές γινόταν τότε η επικοινωνία... Μην κοιτάτε που τώρα στα γραμματοκιβώτια βρίσκεται μ΄πονο λογαριασμούς. Τότε οι άνθρωποι, έστελναν γράμματα... 

ikotrofio.skaramagka5.261220
Έτσι, σιγά – σιγά έγινα ο προσωπικός «γραμματέας» κάποιων συμμαθητών μου. Σε μένα έδιναν να τους διαβάσω τα γράμματα που λάβαιναν κι εγώ έπρεπε να απαντήσω ως να ήμουν αυτοί… Αλλά κάπου μου άρεσε όλη αυτή η διαδικασία και το διασκέδαζα, πράγμα που είχα ανάγκη στη μοναξιά μου. Βλέπωντας αυτές τις εικόνες εγκατάλειψης λυπήθηκα πολύ. Τι κρίμα να αφήνουν οι άνθρωποι να καταστρέφονται έτσι, αυτά που έχουν φτιάξει.

ikotrofio.skaramagka6.261220
Τις Κυριακές επίσης μπορούσαμε να πάμε με τα πόδια ώς τη στάση του λεωφορείου, στον κεντρικό δρόμο Αθήνα – Ελευσίνα και να πάρουμε το αστικό που θα μας κατέβαζε στην Αθήνα. Κάπως έτσι γνώρισα το κέντρο της, την Ομόνοια, το φαρμακείο Μπακάκου ως τόπο συναντήσεων, την Ακρόπολη κ.α. Έμεινα εδώ, κοντά δυόμιση χρόνια… Περισσότερα, σε λίγο...

Χάλασε από χθες ο καιρός κι έβαλε τα χειμωνιάτικα του. Βροχές δυνατές και καταστροφές

Posted in Επικαιρότητα

vurkoti8
Κι αυτή τη φορά οι μετεωρολόγοι έπεσαν μέσα στις προβλέψεις τους. Από χθες το απόγευμα ακόμα και στην Αθήνα είχαμε δυνατές βροχές και κεραυνούς που έκαναν τη νύχτα μέρα. Κι εμείς νιώσαμε την ανάγκη να "ξαναπάμε" στη Βουρκωτή, χρησιμοποιώντας τις τελευταίες από μια σειρά φωτογραφίες.

vurkoti9
Να υπενθυμίσουμε δυο ακόμα δημοσιεύματα που έχουμε κάνει εδώ, στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Μπορείτε να τα δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Και είναι ωραίο ότι τα ερεθίσματα μας γι' αυτές τις αναρτήσεις είναι μέσα από την πραγματική ζωή, όχι μέσα από τη φαντασία μας, όπως κάνουν τα περισσότερα Site.

vurkoti10
Μας αρέσει να ιχνηλατούμε τέτοιες ομορφιές της φύσης. Και η αλήθεια είναι, ότι στην Άνδρο θα βρεις πάρα πολλές. Κι ενώ, όταν πήγαμε πριν από τρία χρόνια, για 10 μέρες, οι φίλοι μας, φρόντισαν να μας γνωρίσουν πολλά μέρη, διαπιστώνουμε πως υπάρχουν ακόμα πολλά που δεν ξέρουμε.

vurkoti11
Θα μας αρέσουν πάντα, όταν η ομίχλη τα κάνει πιο... μαγικά, όταν προσθέτει πάνω στην ομορφιά της εικόνας και όλα γίνονται ακόμα πιο όμορφα. Χαίρομαι να βλέπω τέτοιες φωτογραφίες. Και ευχαριστώ τον Λεωνίδα που μας είχε στη σκέψη του και μας τις έστειλε.

vurkoti12
Είμαι σίγουρος πως τα κιτρινισμένα φύλλα θα πέσουν μ' αυτές τις τελευταίες δυνατές βροχές. Αλλά οι εποχές θα κάνουν τον κύκλο τους. Και με κορονοϊό ή όχι, η άνοιξη θα έρθει ξανά και θα πρασινίσουν τα δέντρα και θα ανθίσει η φύση. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο.

vurkoti13
Κρατήσαμε τελευταία αυτή την εικόνα, επειδή μας αρέσει πολύ. Αποτυπώνει μια ελπίδα, μια αισιοδοξία, καθώς στο κέντρο της έχει μια λάμψη, πράγμα που μπορεί και να σημαίνει να μην απογοητευόμαστε, επειδή όλα μπορούν να αλλάξουν και να γίνουν καλύτερα. Και θα γίνουν!

Χαρούμενοι που τα καταφέραμε και μαζέψαμε τις λίγες φετινές ελιές. Βγάλαμε λάδι δυο χρόνων

Posted in Τα δικά μου

barka.eleies1.151120
Η πρώτη καλή είδηση του 2021 έχει την... ουρά της πίσω, στη χρονιά που πέρασε... Με τη βοήθεια της ανιψιάς μου Ελένης, κόρης της αδελφής μου Γεωργίας, του συζύγου της, Μιχάλη και του γιού της Γιάννη, μαζεύτηκαν οι ελιές μας κι έτσι μπορούμε πια να πούμε με σιγουριά πως εξασφαλίσαμε το λάδι μας και για φέτος και για του χρόνου.

elies.stin.barka2.221220
Αισθανόμαστε λοιπόν την ανάγκη να πούμε ένα μεγάλο "ευχαριστώ" στην Ελένη που ανταποκρίθηκε με την οικογένεια της στο κάλεσμά μας. Και βέβαια πληρώθηκαν για την προσφορά τους οι άνθρωποι, αλλά και πάλι, για μας, η βοήθεια τους είναι ανεκτίμητη. Οφείλουμε να το πούμε και δημόσια.

elies.stin.barka3.221220
Όλες οι σημερινές φωτογραφίες είναι ακριβώς από την ημέρα που πήγαν στις ελιές μας στην Μπάρκα. Κι εδώ βλέπουμε τον σύζυγο της Ελένης, τον Μιχάλη Παναγιωτάκη, την ώρα που εργάζεται, κρατώντας το ραβδιστικό του μηχάνημα... Να είναι καλά και να έχουν πάντα τη δύναμη και την προθυμία να προσφέρουν.

elies.stin.barka4.221220
Κι αυτός είναι ο γιός της, Γιάννης Παναγιωτάκης... Παλικάρι πια! Μεγάλωσε και εργάζεται κανονικά, προσφέροντας στην οικογένεια του. Μπράβο του! Και μπράβο και στους γονείς του που τον γαλούχησαν με καλά χαρακτηριστικά, ώστε να είναι κοντά τους και να τους βοηθά, αντί να ρεμπελεύει στο καφενείο, όπως κάνουν πολλοί της ηλικίας του.

elies.stin.barka5.221220
Και τι να πούμε γι' αυτόν τον άνθρωπο; Τον Αγησίλαο. Ήταν εκεί στην Μπάρκα και όχι μόνο με το τρακτέρ του για να φορτώσει τις ελιές, να τις πάει στο ελαιουργείο και να επιστατήσει στην παραγωγή του λαδιού στο άλεσμα τους. Ο Θεός να τον έχει πάντα καλά. Τον αγαπούμε!

elies.stin.barka6.221220
Δημοσίευση χρέους, ήταν η σημερινή... Εκφράσαμε εδώ την αγωνία μας για τις φετινές ελιές που αν δεν τις μαζεύαμε θα χανόντουσαν και θεωρήσαμε χρέος μας να πούμε δυο κουβέντες τώρα που όλα ολοκληρώθηκαν καλά και το λάδι είναι πια στο πιθάρι μας... Ιδιαίτερα εσένα Στασούλα, σε ευχαριστούμε για όλα!

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA