Δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων σήμερα, με... κλειστά τα εμπορικά μαγαζιά....

xristougΕκατομμύρια άνθρωποι, παγκόσμια, παρά το μεγάλο πρόβλημα με την οικονομία που ταλαιπωρεί τους ανθρώπους, γκρινιάζουν γιατί με τα μέτρα που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις, τις αυξήσεις και τον πληθωρισμό που εξανεμίζουν μισθούς και συντάξεις, δεν θα μπορέσουν να γιορτάσουν όπως έχουν "μάθει" και τους πρέπει τα φετινά Χριστούγεννα. Βλέπεις, τα ήθη και τα έθιμα θέλουν να γιορτάζονται με κάθε μεγαλοπρέπεια και με τεράστιες οικονομικές θυσίες. Επιμένουν όλα αυτά να είναι στο μυαλό τους και να τους ταλαιπωρούν...

Ίσως να είστε και εσείς ανάμεσά τους. Από την άλλη μεριά, πιθανόν να μη συνηθίζετε να συμμετέχετε στο θρησκευτικό μέρος, αυτής της τόσο δημοφιλούς γιορτής.

Όπως και αν έχουν τα πράγματα, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα μείνετε ανεπηρέαστοι από τα Χριστούγεννα. Αυτή η γιορτή διαπνέει τον κόσμο του εμπορίου και της ψυχαγωγίας, ακόμη και στις μη Χριστιανικές χώρες. Πραγματικά έτσι είναι, ακόμα και η Κινέζοι στην αγορά τους έχουν... χριστουγεννιάτικα εμπορεύματα! Μια ματιά στο Μοναστηράκι στην αγορά ή στα σούπερ μάρκετ θα σας πείσει.

Αλλά τι γνωρίζετε, αλήθεια, για τα Χριστούγεννα; Έχει Γραφική βάση ο εορτασμός της γέννησης του Χριστού; Τι βρίσκεται πίσω από αυτή τη γιορτή, που λαβαίνει χώρα, κάθε χρόνο στις 25 Δεκεμβρίου;

Η Προέλευση των Χριστουγέννων...xrist...

Η "Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια" (New Catholic Encyclopedia) αναγνωρίζει: «Η ημερομηνία γέννησης του Χριστού δεν είναι γνωστή. Τα ευαγγέλια, δεν αποκαλύπτουν ούτε την ημέρα, ούτε το μήνα . . .

Σύμφωνα με την υπόθεση που πρότεινε ο Χ. Γιούσενερ  και που την αποδέχονται οι περισσότεροι λόγιοι σήμερα, καθορίστηκε για τη γέννηση του Χριστού η ημερομηνία του χειμερινού ηλιοστασίου (25 Δεκεμβρίου στο Ιουλιανό ημερολόγιο, 6 Ιανουαρίου στο Αιγυπτιακό ημερολόγιο), επειδή εκείνη την ημέρα καθώς ο ήλιος άρχιζε την επιστροφή του στον ουρανό του βόρειου ημισφαιρίου, οι ειδωλολάτρες ακόλουθοι του Μίθρα, γιόρταζαν τη γέννηση του ακατανίκητου ήλιου (dies natalis Solis Invicti).

Στις 25 Δεκεμβρίου του 274, ο Αυρηλιανός ανακήρυξε το θεό ήλιο, κύριο προστάτη της αυτοκρατορίας και αφιέρωσε σε αυτόν ένα ναό στο Κάμπους Μάρτιους. Τα Χριστούγεννα είχαν την αρχή τους σε μια εποχή που η λατρεία του ήλιου, ήταν ιδιαίτερα έντονη στη Ρώμη».

Δείτε μέσα από τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ μερικά ενημερωτικά άρθρα σχετικά με τα Χριστούγεννα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

ex.xristugena

Αρκούν, όμως κάποιες πληροφορίες όσο τεκμηριωμένες κι αν είναι, για να αλλάξουμε στάση στη ζωή μας; Όχι βέβαια! Δεν είμαι αιθεροβάμων για να πιστεύω, κάτι τέτοιο.

Η συνήθεια, μοίαζει μερικές φορές, να είναι σχεδόν αδύνατον να ξεπεραστεί... Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο ξέρουν, αντιλαμβάνονται όλες αυτές τις αλήθειες, αλλά «αφήνονται» σ’ αυτά τα έθιμα, επειδή έτσι τα βρήκαν και επειδή, λένε πως τους αλλάζουν την καθημερινότητα τους.

Είναι όμως αυτή, μια υπεύθυνη στάση; Και αξίζει να την ακολουθούμε, όσοι σεβόμαστε τον εαυτό μας και τη λογική μας; Αν θέλουμε να κάνουμε όμορφες αλλαγές στη ζωή μας, να δώσουμε δώρα στους αγαπημένους μας και να δημιουργήσουμε μια όμορφη ατμόσφαιρα, μπορούμε να το κάνουμε κάθε στιγμή…

Δε χρειάζεται να είναι Χριστούγεννα. Απλά πράγματα είναι. Εμείς, τα κάνουμε πολύπλοκα.

Με διάθεση για παιχνίδισμα σήμερα, ας πάμε στη Νορβηγία. Οι άνθρωποι έχουν κέφι για ζωή

Posted in Επικαιρότητα

topio1
Αλλάζουμε περιβάλλον σήμερα... Επιστρέφουμε Νορβηγία. Ανάμεσα στις εκατοντάδες φωτογραφίες που μας έβγαλαν ήταν και αυτές. Ένας υπέροχος καταρράκτης και άνθρωποι που έχουν κέφι και διάθεση για ζωή. Το χρειαζόμαστε, καθώς έχουν έρθει πολλά μαζεμένα και έχουμε ανάγκη από λίγη εκτόνωση.

topio2
Σοβαρά λοιπόν ή αστεία; Ας γίνει η επιλογή, προσωπικό ζήτημα, ανάλογα με ότι έχουμε στην καρδιά μας. Κάπως έτσι κινηθήκαμε κι εμείς. Οι φωτογραφίες μας δείχνουν ένα μοναδικό περιβάλλον σε διάφορες φάσεις. Ας τις απολαύσουμε, όπως εμείς επιθυμούμε στην καρδιά μας.

topio3
Χαμογελάστε παρακαλώ! Το χρειαζόμαστε. Αν όλα όσα ζούμε, ο συνεχής εγκλεισμός και οι απαγορεύσεις που δεν έχουν τέλος, σας έχουν κουράσει, μην αποκάμνετε... Βρείτε το δικό σας καταρράκτη και κάντε δίπλα του, τα δικά σας παιχνίδια, όπως ο άνθρωπος της φωτογραφίας μας.

topio4
Και μετα σοβαρευτείτε, κρατώντας το μέτρο που θέλει η κοινωνια που ζούμε. Έτσι κι αλλιώς, εμείς δεν μπορούμε να πάμε έξω από τον τον Νομό ή την περιφέρεια που ζούμε. Ας το εκλάβουμε λοιπόν αυτό, ως ένα δώρο για να ξεφύγουν το μυαλό μας και οι σκέψεις μας.

topio5
Ίσως κάποιος να μας παρατηρεί. Ότι γίνεται εδώ στο διαδίκτυο είναι ορατό σε όσους θα ήθελαν να το δουν. Και μπορεί να γίνει αντικείμενο σχολιασμού. Ευτυχώς, οι φίλοι που έρχονται ώς τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, αναζητώντας τις καθημερινές αναρτήσεις μας, είναι αλλιώς.

topio6
Πρόκειται για καθαρούς αυθεντικούς ανθρώπους που τους αρέσει να μοιράζονται πράγματα. Το κάνουν και οι ίδιοι, όταν έχουν κάτι να μας δείξουν. Και το κάνουν με χαρά, χωρίς να βαρυγκωμούν, οπότε τι πιο ωραίο. Αυτό το μοίρασμα είναι που μας δίνει χαρά.

Με αναμνήσεις ας ξεκινήσουμε αυτή τη βδομάδα... Στιγμές, με τον Κώστα και την Άννυ!

Posted in Επικαιρότητα

anamnisis1
Ψάχνοντας στο αρχείο μας για αδημοσίευτο υλικό, βρήκαμε μερικές φωτογραφίες που μας έδωσε ο Κώστας, ο γιος της Σούλας, το 2018 όταν είχαν έρθει για τελευταία στην Ελλάδα. Κι επειδή έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα με τον κορονοϊό, δεν ξέρουμε αν τους δούμε κι εφέτος, είπαμε να θυμηθούμε κάποια πράγματα.

anamnisis2
Και αυτή και η προηγούμενη φωτογραφία είναι από το Παρίσι, όπου είχαν πάει, πριν έρθουν στην Ελλάδα. Μάλιστα όπως μας είχε πει η Άννυ, αν θυμάμαι καλά, αυτή η φωτογραφία έχει τραβηχτεί μέσα στον Πύργο του Άιφελ... Εντυπωσιακό, όπως κι αν το δεις. Εμείς δεν έχουμε πάει, ακόμα.

anamnisis3
Εδώ είναι ο Κώστας με τα κορίτσια του, την Άννυ και τη Σούλα στην παραλία Καραθώνα του Ναυπλίου. Μια μέρα που πήγαμε όλοι μαζί εκεί, εκδρομή και ανεβήκαμε και στο Παλαμήδι, περπατήσαμε στην παλιά πόλη και γενικά ήταν μια μέρα πολύ όμορφη και ξεχωριστή.

anamnisis4
Εδώ είναι στον Ισμό της Κορίνθου. Είναι δυνατόν να πηγαίνεις για Πελοπόννησο και να μην κάνεις μια στάση στον Ισθό, από την παλιά διαδρομή, να απολαύσεις ένα σουβλάκι και να πάρεις αναμνηστικά; Δεν γίνεται...

anamnisis5
Και στην ταβέρνα του «Λάμπρου»! Φυσικά και πήγαμε. Κλασική χασαποταβέρνα στους πρόποδες της Πάρνηθας προς το Κατσιμίδι που οι άνθρωποι του μας έχουν κάνει να την αγαπήσουμε πολύ. Ένα μεσημεριανό με κρέατα στα κάρβουνα είναι ότι πρέπει.

anamnisis6
Και μια τελευταία φωτογραφία για σήμερα από το Πασαλιμάνι του Πειραιά. Το τραπέζι μας με τα θαλασσινά, ήταν πάνω στο κύμα. Να, αυτές οι αναμνήσεις είναι που μας κρατάνε τις σκληρές μέρες της καραντίνας. Θα τις ξαναζήσουμε άραγε; Εμείς πιστεύουμε πας ναι και αισιοδοξούμε, επειδή μας έχουν λείψει πολύ.

Το μικρό παρκάκι είναι έτοιμο, αλλά ας δούμε κάτι από τις εργασίες βαψίματος των τοίχων...

Posted in Επικαιρότητα

vapsimo1
Από την αρχή καταγράφουμε βήμα - βήμα τις εργασίες που έγιναν για να φτάσουμε στο σημείο να ολοκληρωθεί και να παραδοθεί το μικρό παρκάκι στη γειτονιά μας. Και μπορείτε να δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ όλα τα μέχρι τώρα δημοσιεύματα. Σήμερα θα σας δείξουμε το βάψιμο του.

vapsimo2
Ένα σοβαρό ζήτημα που είδαμε από την πρώτη στιγμή που πήραμε είδηση ότι ξεκινούν τα έργα, ήταν οι βαμμένοι με συνθήματα τοίχοι, όπως φαίνονται κι εδώ στα δεξιά της φωτογραφίας στα τελευταία απομεινάρια. Βέβαια ότι βλέπαμε εμείς, το έβλεπαν και οι άνθρωποι του Δήμου. Έτσι, μια μέρα ήρθαν και τον έβαψαν.

vapsimo3
Το πιο ωραίο είναι ότι δεν κάλυψαν απλά τα επίμαχα σημεία, αλλά δημιούργησαν ένα πολύ όμορφο περιβάλλον. Με σχέδιο και υπομονή. Όχι βιαστικά και όχι απλά για να καλύψουν το πρόβλημα. Στην ουσία διαμόρφωσαν κυριολεκτικά τον περιβάλλοντα χώρο, στο μικρό παρκάκι.

vapsimo4
Αυτό που μας άρεσε είναι που ότι πρόσεχαν τα πάντα, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Όλα είχαν σχεδιαστεί και όσοι εργάζονταν εκεί, απλά υλοποιούσαν σχέδια. Μάθημα για μας, πως ακόμα και σε μικρά, φαινομενικά, πράγματα είναι ανάγκη να υπάρχουν σχέδια. Αυτά είναι που εγγυώνται το αποτέλεσμα.

vapsimo5
Το ωραίο είναι ότι φίλοι του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ που ζουν, όχι και πολύ μακριά από το παρκάκι βλέποντας τα δημοσιεύματα αυτά μπήκαν στο κόπο να έρθουν να το δουν από κοντά. Και φυσικά τα σχόλια τους ήταν τα καλύτερα. Ποιος δεν χαίρετε, όταν βλέπει τη ζωή του να αναβαθμίζεται ποιοτικά.

vapsimo6
Κάτι που επίσης είναι αξιοθαύμαστο, είναι το γεγονός ότι όλες αυτές οι εργασίες έγιναν εν μέσω καραντίνας και εποχής κορονοϊού. Έτσι τα συνεργεία δούλεψαν απερίσπαστα στο έργο τους. Το εντυπωσιακό όμως, ήταν η συνεργασία τους. Όσες φορές ζήτησα την άδεια να φωτογραφίσω ποτέ δεν μου το αρνήθηκαν.

Με τη σκέψη μας στους αγαπημένους μας, Λούη και Δήμητρα, από τα Αποίκια της Άνδρου...

Posted in Επικαιρότητα

apikia1.050221
Εικόνες πανέμορφές, χθεσινές από το χωριό των καλών μας φίλων Δήμητρα και Λούη από τα Αποίκια της Άνδρου. Το πιο σημαντικό, πέρα από την ουσιαστική αξία των φωτογραφιών, είναι ότι μάθαμε πως η γειτονιά που έχουμε μείνει κι εμείς τον Ιούνιο του 2018 λέγεται Τρίκολι...

apikia2.050221
Οι ντόπιοι, σε κάθε τόπο, το κάνουν αυτό. Δίνουν δικές τους ονομασίες, για να ορίσουν καλύτερα τα πράγματα γεωγραφικά... Έτσι την επόμενη φορά που θα πάμε (αν μας το επιτρέψει ο Ιεχωβά) θα ξέρουμε περισσότερα πράγματα και ευχαριστούμε για επιπρόσθετη ενημέρωση.

apikia3.050221
Πάμε λοιπόν να δούμε αυτή την ομορφιά, όπως αποτυπώνεται αυτή την εποχή, με φόντο τις ανθισμένες αμυγδαλιές. Η εποχή για το μέρος αυτό την Άνδρου είναι πολύ όμορφη, πέρα από το κρύο και την παγωνιά, για την οποία οι άνθρωποι έχουν προετοιμαστεί με ξύλα για το τζάκι τους ή τη σόμπα τους.

apikia4.050221
Δείτε αυτή τη μοναδική φωτογραφία και φανταστείτε για λίγο τον εαυτό σας εκεί, μακριά από την Αθήνα και τα νέα μέτρα που από χθες έβαλαν στη ζωή μας, με ορίζοντα την 15 Φεβρουαρίου. Να περπατάς πιο άνετα και πιο ελεύθερα στη φύση, χωρίς το άγχος για την υγεία σας ή για πρόστιμα.

apikia5.050221
Θαρρείς πως είναι καρτα, όλα αυτό που έχεις μπορστά σου. Κι όμως είναι απλά φωτογραφημένο από την αγαπημένη μας Ευαγγελία που την ευχαριστούμε πολύ. Με την επαφή αυτή, μας κρατούν ενωμένους με τον τόπο που αγάπαμε και τους ανθρώπους του...

apikia7.050221
Κάπως έτσι θα τα κρατήσουμε τα Αποίκια. Και πιστέψτε με, είναι σα να μας άνοιξαν σήμερα μια κουρτίνα και μας επέτρεψαν να δούμε την Άνδρο, όπως ακριβώς είναι. Αν αυτό δεν είναι υπέροχο, τι άλλο να περιμένουμε από τη ζωή μας; Τέτοια μικρά και απλά πράγματα, είναι που μας δίνουν ζωή.

"Παρέα" με την πανδημία του κορονοϊού Covid-19... Φόβος και αγωνία για Ζωή!

Posted in Δημοσιογραφικά

coronavirus
Τον Φλεβάρη τυ 2019, στην Ελλάδα, ακούγαμε τις ειδήσεις από τη Γιουχάν της Κίνας, αλλά δεν δίναμε και τόση σημασία, θεωρώντας, (λάθος) ότι η Κίνα πέφτει πολύ μακριά και άρα δεν... κινδυνεύαμε... Σήμερα ο πλανήτης, ολόκληρος, μετρά εκατομμύρια θύματα και σε μας γιγαντώθηκε η αγωνία και ο φόβος... Δεν είμαι βέβαιος αν το εμβόλιο ηρεμεί και καθησυχάζει τους ανθρώπους, όπως δείχνουν μέχρι στιγμής, τα πράγματα.
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 06/02/2021

Πέρσι τέτοιες μέρες διαβάζαμε όσα συνέβαιναν στην Κίνα και ακούγαμε τις σχετικές ειδήσεις, αλλά δεν δίναμε και τόση σημασία, επειδή νομίζαμε πως η Κίνα πέφτει πολύ μακριά και ο ιός ήταν από αδύνατον έως δύσκολο να φτάσει σε μας… Αλλά πέσαμε πολύ έξω, οπότε ας βάλουμε μυαλό και ας θυμηθούμε μερικά πράγματα.

Στην αρχή, λοιπόν ήταν ο πανικός στην Κίνα, μετά η αδιαφάνεια του κομμουνιστικού συστήματος, τέλος οι κατηγορίες του Ντόναλντ Τραμπ: έναν χρόνο μετά τον θάνατο του πρώτου θύματος της Covid-19, η πολιτικοποίηση της επιδημίας, απομακρύνει τις πιθανότητες να μάθουμε μια μέρα την προέλευση του ιού.

Ας θυμηθούμε λίγο πώς συνέβησαν τα πράγματα: Στις 11 Ιανουαρίου 2020, το Πεκίνο ανακοίνωνε τον θάνατο, δύο ημέρες νωρίτερα, του πρώτου γνωστού θύματος του νέου κορωνοϊού, ενός 61χρονου άνδρα ο οποίος έκανε τακτικά τα ψώνια του σε μια αγορά της Γουχάν, μιας μητρόπολης 11 εκατομμυρίων κατοίκων στο κέντρο της Κίνας. Μια πόλη με πληθυσμό, όσο η χώρα μας.

Τι έγινε μετά; Τον θάνατο αυτού του άνδρα, του οποίου ακόμη και το όνομα παραμένει άγνωστο, θα ακολουθήσουν μέσα σε διάστημα ενός χρόνου σχεδόν 1,9 εκατομμύριο άλλοι σε όλο τον πλανήτη.

Μολονότι είναι σαφές πως η επιδημία εκδηλώθηκε για πρώτη φορά στα τέλη του 2019 στη μεγάλη αγορά Χουανάν της Γουχάν, όπου πωλούνταν ζωντανά άγρια ζώα, η προέλευση του νέου κορωνοϊού δεν εντοπίζεται ωστόσο απαραιτήτως εκεί.

Και αυτό συμβαίνει, απλούστατα, επειδή χρειάζεται χρόνος για να μεταλλαχθεί ένας ιός σε σημείο να γίνει πολύ μεταδοτικός, υπογραμμίζει ο επιδημιολόγος Ντάνιελ Λάσεϊ του πανεπιστημίου Τζορτζτάουν στην Ουάσινγκτον, όπως ανέφερε το ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Το γεγονός ότι ο ιός ήταν πολύ μεταδοτικός όταν επισημάνθηκε, τον Δεκέμβριο 2019, σημαίνει ότι κυκλοφορούσε ήδη από καιρό.

Και δείτε τώρα, ένα ανθρώπινο πρόβλημα: οι κινεζικές Αρχές, θέλοντας να απαλλαγούν από κάθε ευθύνη για την εμφάνιση του ιού, επιχειρούν να επιβεβαιώσουν χωρίς αποδείξεις μια θεωρία, σύμφωνα με την οποία η επιδημία εισήχθη στην Κίνα από το εξωτερικό.
episimansis.neo
Θα επισημάνουν πως ίχνη του ιού ανακαλύφθηκαν σε λύματα στην Ιταλία ή τη Βραζιλία πριν από την εμφάνιση της ασθένειας στην Γουχάν. Όμως οι αναλύσεις αυτές δεν αποδεικνύουν τίποτε όσον αφορά την προέλευση του ιού, σύμφωνα με ειδικούς.

Η πόλη της Γουχάν τίθεται σε καραντίνα στις 23 Ιανουαρίου 2020 και στη συνέχεια ολόκληρη η επαρχία, η Χουμπέι, παγιδεύοντας περισσότερους από 50 εκατομμύρια κατοίκους.

Τον Μάρτιο, το αφήγημα των αρχών αρχίζει να αλλάζει: ο επικεφαλής των κινεζικών επιδημιολογικών υπηρεσιών Γκάο Φου εξηγεί πως η αγορά δεν είναι η πηγή, αλλά «το θύμα» του ιού. Το μέρος όπου η επιδημία απλώς διογκώθηκε.

Όμως το Πεκίνο δεν παρέσχε έκτοτε καμιά άλλη πιθανή εξήγηση για την εμφάνιση του ιού και δεν έδωσε παρά λίγες μόνο πληροφορίες για τα δείγματα που ελήφθησαν στην Γουχάν.

Τίποτα από τα παραπάνω δεν μας κάνει εντύπωση. Έτσι έχει μάθει να κινείται το πολιτικό σύστημα. Βολεύεται να ρίχνει τις ευθύνες, το ένα στο άλλο. Το ζήτημα είναι τι κάνουμε εμείς; Θα επανέλθουμε όταν ολοκληρώσουμε ένα χρόνο με οριζόντιο κλείσιμο των πάντων στην Ελλάδα, αλλά στο μεταξύ όλοι ζούμε κάτω από το κράτος του φόβου και του πανικού.

Το μόνο που θα τονίσουμε για άλλη μια φορά είναι η ανάγκη να ακολουθούμε πιστά τις οδηγίες των ειδικών, γιατί όλα δείχνουν ότι θα πάει μακριά αυτό το πράγμα. Ψυχραιμία, υπομονή, αυτά θα μας βοηθήσουν. Και να έχουμε υποτακτικό πνεύμα, αντί να ακολουθούμε πορεία ανεξαρτησίας και να ψάχνουμε να βρούμε ή να υιοθετούμε σενάρια που περισσεύουν στο διαδίκτυο, αλλά δεν έχουν καμιά σοβαρότητα… Ας αποδεχτούμε ότι τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα και είναι ακόμα δυσκολότερα, μπροστά μας…

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 6/2/2021 στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου "Επισημάνσεις".

Λίγα λουλούδια ακόμα... Αυτή τη φορά από τον Εθνικό Κήπο, τα εντόπισε η Σούλα...

Posted in Επικαιρότητα

luludi.ethniku.kipu1.310121
Χωρίς ονόματα, επειδή δεν τα ξέρουμε, αλλά με περισσή ευαισθησία, η Σούλα στον πρόσφατο περίπατο μας στον Εθνικό Κήπο τα βρήκε και τα φωτογράφησε αυτά τα ανθισμένα λουλούδια που σας έχουμε σήμερα. Δεν είναι όμως υπερβολικό όλα αυτά να είναι μέσα στον Φεβρουάριο και μάλιστα στις αρχές του;

luludi.ethniku.kipu2.310121
Όμως ήταν στο δρόμο μας και ασφαλώς έκαναν πιο όμορφη τη μέρα μας... Περιποιημένα, φροντισμένα, χάρμα οφθαλμών, απόδειξη πως και ο άνθρωπος αν θέλει μπορεί να κάνει πολύ όμορφα πράγματα. Αρκεί να μελετήσει και να δει τι φυτό κάνει πού και τι άνθη δίνει.

luludi.ethniku.kipu3.310121
Αυτοί νομίζω είναι οι ταπεινοί πανσέδες "βασιλιάς" των λουλουδιών αυτή την εποχή. Ομορφαίνει τα πάντα γύρω μας και είναι πολύ οικονομικό εποχιακό φυτό ακόμα και για τη γλάστρα στην αυλή μας, αρκεί να υπάρχει ήλιος και νερό. Δυστυχώς στο μπαλκόνι μας δεν έχει πολύ ήλιο.

luludi.ethniku.kipu4.310121
Η βόλτα μας ήταν πολύ ωραία, ανάμεσα σε τέτοιες ομορφιές. Ήταν κι αυτός ο ήλιος που κρατούσε πάνω από του 15 βαθμούς τη θερμοκρασία γύρω μας, ώστε μερικές στιγμές το μπουφάν που φορούσαμε δεν αντέχονταν... Κι εδώ είναι που χρειάζεται μια προσοχή να μην κρυώσει κανείς.

luludi.ethniku.kipu5.310121
Η Σούλα ακολούθησε τη λογική του Πέτρου... Χρειάζονταν να πάει κοντά με το κινητό της τηλέφωνο, να χαμηλώσει αρκετά στο ύψος του φυτού για να το αποτυπώσει καλύτερα στην κάμερα της. Να γιατί, όταν λέμε ότι ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι ένα προϊόν συνεργασίας, δεν υπερβάλουμε.

luludi.ethniku.kipu6.310121
Μέχρι κι αυτή τη μελισσούλα κατάφερε να "πιάσει" πάνω στο άνθος... Ίσως χρειάζεται λίγη προσοχή μέχρι να την εντοπίσετε, αλλά είναι πολύ όμορφο το όλο σκηνικό. Και είναι τόσο φυσικό, καθόλου στημένο. Κάπως έτσι λειτουργεί η φύση, ακόμα και στο κέντρο μιας πολύβουης πόλης, όπως η Αθήνα.

Όμορφα λουλούδια του δάσους! Αυτά φυτρώνουν και αναπτύσσονται "από μόνα τους"...

Posted in Επικαιρότητα

luludi.dasus1.310121
Μικρό τάιμ άουτ ή πιο ελληνικά, διάλειμμα στην καθημερινότητα... Το κάνουμε ώρες - ώρες, επειδή το έχουμε ανάγκη, προκειμένου να ανασυνταχτούμε, να ξαναβάλουμε σε μια σειρά τις σκέψεις μας, το μυαλό μας, να ξεφύγουμε από την παγίδα του εγκλεισμού και της συνεχούς καραντίνας.

luludi.dasus2.310121
Και τι καλύτερο από το να το κάνουμε αυτό, "ταξιδεύοντας" μέσα από τα μάτια του φίλους μας Πέτρου από τη Χαλκίδα, που συχνά πυκνά ανακαλύπτει, καθώς κινείται στο δάσος για τις δουλειές του, μικρά αγριολούλουδα, πανέμορφα. Και δεν τα κρατά για τον εαυτό του, αλλά τα μοιράζεται μαζί μας.

luludi.dasus1.300121
Πανέμορφο που είναι! Και τι προνόμιο, να μπορούμε να τα χαιρόμαστε μέσα από τη θαλπωρή του ζεστού σπιτιού μας, χωρίς να χρειάζεται να πάμε χιλιόμετρα μακριά και να τα ψάξουμε μέσα στο δάσος. Άσε δηλαδή, που και μπροστά μας να είναι, μπορεί και να περάσουν απαρατήρητα.

luludi.dasus3.310121
Τι θα μπορούσε να το κάνει αυτό; Μα, η έλλειψη εκπαίδευσης. Το γεγονός ότι το μάτι μας δεν είναι εξοικειωμένο, εκπαιδευμένο στη μεγάλη εικόνα της φύσης, αφού το έχουμε "εκπαιδεύσει" κατά κάποιο τρόπο, να είναι περιορισμένο στους τέσσερις του γραφείου ή του σπιτιού μας.

luludi.dasus2.300121
Τι μοναδικές ομορφιές είναι αυτές! Τα βλέπω, τα ξαναβλέπω και δεν τα χορταίνω. Την ώρα που άλλοι φίλοι μας, πιο βόρεια στον πλανήτη, στη Σουηδία ας πούμε, το χιόνι είναι ακόμα παντού, εδώ λίγο πιο νότια είναι σαν να έχουμε... άνοιξη μέσα στο Φλεβάρη. Πρόωρο, αλλά το ζούμε...

luludi.dasu4.310121
Ας τα έχουμε αυτά όλη μέρα κοντά μας, με ότι κι αν τρέχουμε, ότι κι αν κάνουμε. Αυτά είναι που μας δίνουν δύναμη για να αντέξουμε τις δυσκολίες της ζωής. Επειδή μέσα από αυτά μαθαίνουμε πως αν αντέχουν εκείνα στο πουθενά, πόσο μάλλον σε πιο πλεονεκτική θέση είμαστε εμείς, που έχουμε δίπλα μας τη μεγαλύτερη δύναμη στο σύμπαν!

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA