Σήμερα, παίρνω ύλη για το τ. 176, της εφημερίδας "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος"

ilektikos175

Αυτό είναι το φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 175, το φύλλο πουκυκξλοφορεί τώρα. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, η Διοίκηση του. Σήμερα, Παρασκευή 27/12/2024 παίρνω ύλη για το νέο τεύχος.

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  την Παρασκευή 27 Δεκεμβρλίου 2024 κατέβαίνω στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176. Με χειμώνα και ρό, ανάμεσα σε μια μικρή ανάπαυλ!; Όλα θα γίνουν όπως ακριβώς πρέπει, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να μας "γεμίζει" και να μας ενθουσιάζει. 

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Ο κόσμος δεν κρατιέται πια... Μια βόλτα στην Ερμού την Κυριακή με πολλούς αστυνομικούς

Posted in Επικαιρότητα

ermu1.240121
Με όλα τα μέτρα προφύλαξης, είπαμε την Κυριακή που μας πέρασε, να πάμε μια βόλτα στην Ερμού, λίγο πριν το μεσημέρι. Την προηγούμενη μέρα, διαβάσαμε ότι καθώς άνοιξαν τα μαγαζιά είχαν κατακλίσει τον εμπορικό αυτό δρόμο, οι Αθηναίοι. Αν και ο καιρός ήταν καλός. Αλλά φευ...

ermu2.240121
Η αλήθεια, ήταν πολύ διαφορετική. Είχαν διαβάσει και στην αστυνομία την είδηση και έσπευσαν σύσωμοι να κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Με περιπολικά τόσο η αστυνομία, όσο και η δημοτική αστυνομία του Δήμου Αθηναίων, πεζή ή με μοτοσικλέτες, ήταν… περισσότεροι από τους πελάτες - περιπατητές.

ermu3.240121
Όσοι ξέρουν τι σημαίνει Ερμού, είμαι βέβαιος ότι σε αυτή τη φωτογραφία δεν θα δουν την πολυκοσμία και τον συνωστισμό που έλεγαν τα ΜΜΕ. Πώς τους αρέσει να υπερβάλλουν, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι μ' αυτό τον τρόπο δημιουργούν λαθεμένες εντυπώσεις.

ermu4.240121
Ήταν τόσο ήσυχα τα πράγματα που δεν είχε καθόλου πρόβλημα να προσεγγίσει τον δρόμο μια... μπετονιέρα μεγάλων διαστάσεων και να προμηθεύσει το απαραίτητο μπετόν, προκειμένου οι εργάτες του Δήμου να φτιάξουν τον πεζόδρομο. Αλλά είπαμε, ήταν τόσοι οι αστυνομικοί, που κάποιος επόπτευε και τα έργα.

ermu5.240121
Αυτοί με τα γαλάζια μπουφάν, αριστερά στη φωτογραφία είναι αστυνομικοί από το νέο σώμα ΟΔΟΣ, ωστόσο έκριναν πως μπορούσαν να αφήσουν κάπου ασφαλή τα ποδήλατα τους και να περπατήσουν κι αυτοί, είτε για να κουβεντιάσουν, είτε για να θαυμάσουν τις βιτρίνες των μαγαζιών.

ermu6.240121
Άλλο ένα περιπολικό της Δημοτικής Αστυνομίας. Από τα μεγάφωνα τους έβαζαν ένα μήνυμα που έλεγε να φοράμε μάσκες και να προσέχουμε τις αποστάσεις, αλλά ως εδώ, τίποτα άλλο. Το είχαν μάλιστα ηχογραφήσει σε ένα κινητό τηλέφωνο και μέσω αυτού ακούγονταν από τα μεγάφωνα του.

Ένα βήμα ακόμα για το μικρό παρκάκι στη γειτονιά μας... Το παρακολουθούμε από κοντά

Posted in Επικαιρότητα

dentrakia1.parkaki
Μέχρι τώρα, σας έχουμε δείξει τις εργασίες που γίνονταν σταδιακά καθώς ένας άχρηστος και επικίνδυνος χώρος, μετατρέπετε σε ένα υπέροχο πάρκο από το Δήμο Αθηναίων και τους χορηγούς του. Και δεν είναι μόνο αυτό στη γειτονιά μας, (δείτε ΕΔΩ), αλλά εμείς έχουμε εστιάσει σ' αυτό.

dentrakia2.parkaki
Στα λιγκ που ακολουθούν, μπορείτε να δείτε αυτή την πρόοδο, σταδιακά... Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ... Κι έτσι θα συνεχίσουμε να κάνουμε μέχρι να το δείτε ολοκληρωμένο και παραδομένο σε χρήση. Ακόμα κι αν δεν έχει παραδοθεί επίσημα, υποσχόμαστε να βγάλουμε εκεί μια φωτογραφία.

dentrakia3.parkaki
Είναι πραγματικά ωραίο να βλέπεις αυτά τα βήματα να γίνονται από μια ομάδα ανθρώπων, είτε από τη μεριά του Δήμου Αθηναίων όπως αυτούς τους ανθρώπους που προφανώς είναι από το τμήμα κηποτεχνίας, μέχρι τους τεχνίτες του χορηγούς των τσιμέντων ΑΓΕΤ Ηρακλής. Αυτός είναι που προσφέρει το πάρκο στους Αθηναίους.

dentrakia4.parkaki
Ήρθαν ολόκληρα δέντρα και τοποθετήθηκαν στους ειδικά διαμορφωμένους χώρους. Μάθαμε πως είναι νεραντζιές που αντέχουν, όσο για τα δέντρα που δεν έχουν φύλλα οι άνθρωποι μας είπαν τι είναι, αλλά δεν θυμάμαι. Θα τα δούμε στην πορεία του χρόνου, καθώς την άνοιξη θα πετάξουν βλαστάρια.

dentrakia5.parkaki
Με προσοχή και επιμέλεια προχωρούν τα έργα. Η Σούλα έχει τραβήξει αυτή τη φωτογραφία και έχει καταφέρει να βάλει κι εμένα στο πλάνο της, την ώρα που τραβάω τις δικές μου φωτογραφίες από τους ανθρώπους που εργάζονται γι' αυτόν τον υπέροχο χώρο, στο μικρό παρκάκι.

dentrakia6.parkaki
Και τώρα η αγωνία μας είναι, οι άνθρωποι που ζουν στη γειτονιά να σεβαστούν το χώρο... Μακάρι να γίνει έτσι. Γιατί θα ήταν κρίμα να επιλέγουν συνειδητά να ζουν στη μαυρίλα και την αποξένωση του μπετόν της απρόσωπης πόλης... Θα περιμένουμε και θα το δούμε. Όσο πάντως γινόταν η κατασκευή δεν χάλασαν τίποτα...

Επιστροφή στα χιόνια, καθώς ο καιρός βελτιώνεται, εκτός κι αν, όπως λένε, χαλάει πάλι

Posted in Επικαιρότητα

pagomeno.xioni1
Εντάξει, ότι μας αρέσουν τα χιόνια το έχετε αντιληφθεί πια. Και η αλήθεια είναι ότι δεν κρύβουμε τα συναισθήματα μας. Σήμερα λοιπόν θα σας δώσουμε το μετά ή το λίγο μετά, του χιονιού, τον πάγο… Οι εικόνες είναι από την Άνδρο, εκεί που κάναμε την τελευταία ανάρτηση μας (δείτε ΕΔΩ) από τη βουνοκορφή του Κουβάρα…

pagomeno.xioni2
Τα μέρη στη διαδρομή που κάνουμε ώς τη Βουρκωτή, είναι πανέμορφα (σας τα έχουμε δείξει ΕΔΩ). Και όπως δείχνει κι αυτή η φωτογραφία, ακόμα και με τα χιόνια, είναι υπέροχα. Ανάμεσα στα δέντρα, το πράσινο και το χιόνι, τα νερά τρέχουν στο ποτάμι. Μοναδικό να το βλέπεις και να το ζεις κάτι τέτοιο.

pagomeno.xioni3
Αλλά θα συνεχίσει να μας κάνει εντύπωση ο πάγος που δημιουργείται από τις χαμηλές θερμοκρασίες, καθώς το χιόνι λιώνει… Απίστευτο! Και πάνω στα βράχια του ορεινού όγκου. Τόσο φυσικό και όμορφο!… Πού να τις δούμε τώρα εμείς τέτοιες εικόνες στην πόλη που ζούμε και σε εποχή καραντίνας; Ευχαριστούμε εκείνους που μας σκέφτηκαν.

pagomeno.xioni4
Η διαδρομή ώς τη Βουρκωτή είναι πολύ ωραία, ακόμα και τώρα το χειμώνα. Πραγματικά ασυνήθιστη… Οι φίλοι μας, μας ξεσηκώνουν να πάμε σ’ αυτή τη διαδρομή (χωρίς να τους προσάπτουμε καμιά σκοπιμότητα…) όταν με το καλό μπορέσουμε να ξαναπάμε στην Άνδρο κι αν είναι εκεί να μας ξεναγήσουν, τόσο το καλύτερο. Άλλο που δεν θέλουμε.

pagomeno.xioni5
Μέχρι τότε όμως, που δεν ξέρουμε και πότε θα είναι, λόγω της αδυναμίας να κάνουμε συγκεκριμένα ρεαλιστικά σχέδια, με τον κορονοϊό Covid-19 στο… κεφάλι μας. Και χωρίς να υπάρχουν σημάδια ανάκαμψης, τα όποια σχέδια και όνειρα στην καρδιά μας, δεν μας απαγορεύει κανείς να τα κάνουμε. Και ευχαριστούμε που σ’ αυτόν τον αγώνα δρόμου, σας έχουμε κοντά μας.

pagomeno.xioni6
Αυτό που συμβαίνει εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, είναι κάτι πολύ .όμορφο. Δίνει ορμή και ώθηση στα μικρά δημοσιογραφικά μας ταξίδια, κι αυτό γιατί μπορεί να έχουμε αλλάξει προτεραιότητες στη ζωή μας, στόχους και σκοπούς, αλλά μερικά πράγματα παραμένουν ζωντανά ώς το τέλος. Διότι πώς μπορώ, ως συνταξιούχος, να βάλω ην πένα μου στο θηκάρι, όπως θα έκανα αν ήταν σπαθί; Κομμάτι δύσκολο.

Μνήμες από το οικοτροφείο στο Σκαραμαγκά… Τι σκαλίζω τώρα, ύστερα από τόσα χρόνια!

Posted in Τα δικά μου

esoteriko.ikotrofiu1
Έχω γράψει ίσαμε τώρα δύο δημοσιεύματα για το οικοτροφείο που έμεινα όταν ήρθα για πρώτη φορά από το χωριό μου στην Αθήνα σε ηλικία 15 χρονών… Σας τα ξαναθυμίζω ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Σήμερα θα σας ξεναγήσω στο εσωτερικό του, έτσι το βρήκα, μισό σχεδόν αιώνα μετά… Αυτή είναι η ρεσεψιόν του. Υποχρεωτικά από εδώ περνούσαμε για να πάμε στους θαλάμους μας.

esoteriko.ikotrofiu2
Αν θυμάμαι καλά, ο θάλαμος που έμενα εγώ, ήταν στον πρώτο όροφο. Κι αυτός είναι ο διάδρομος, όπως τον βρήκα στο ρημαγμένο πια κι εγκαταλειμμένο κτήριο. Εδώ είχαμε τις μεταλλικές ντουλάπες με τα προσωπικά μας είδη… Αριστερά ήταν οι θάλαμοι με 12 κρεβάτια, ο καθένας, που χρησιμοποιούντα αποκλειστικά ως υπνωτήριο και δεξιά οι τουαλέτες και τα μπάνια για την καθαριότητα μας.

esoteriko.ikotrofiu3
Κι αυτός πρέπει να είναι ο θάλαμος μου. Η φωτογραφία έχει τραβηχτεί από το διάδρομο, πριν μπω μέσα. Θυμάμαι έντονα αυτή την εικόνα, επειδή το μόνο που μπορούσαμε να δούμε, είναι ότι φαίνεται και τώρα στο έντονο φως, στο βάθος, τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Εκεί ήταν η άλλη μισή ζωή μας. Ανάμεσα στα ελάσματα και τις δεξαμενές.

esoteriko.ikotrofiu4
Εμείς «παραλάβαμε» το κτήριο καινούριο. Και ο θάλαμος είχε μόνο έξη διώροφα μονόκλινα μεταλλικά κρεβάτια. Τρία από τη μια πλευρά και τρία από την άλλη. Κάτι σαν το στρατό, δηλαδή και τίποτα άλλο. Αλλά εδώ όπως βλέπετε κι εσείς συνάντησα ξύλινες ντουλάπες πράγμα που σημαίνει πως ο ΟΑΕΔ έδωσε το κτήριο για χρήση αλλού κι εκείνοι έκαναν μικρές αλλαγές.

esoteriko.ikotrofiu5
Αυτό είναι το σαλόνι στο υπερυψωμένο ισόγειο. Ή για να είμαστε ακριβείς, βλέπουμε ότι έχει απομείνει από τη φθορά και την εγκατάλειψη. Εδώ περνάγαμε πολλές ώρες, από τον ελεύθερο χρόνο μας. Και πού να πηγαίναμε στην ερημιά του κόσμου; Σαν φλασιά μου έρχεται στο μυαλό μου, η κασέτα με το τραγούδι του Καζαντζίδη «Υπάρχω» που μόλις είχε κυκλοφορήσει και μας άρεσε να ακούμε με την παρέα μας εδώ.

esoteriko.ikotrofiu6
Κι αυτός είναι ο πίνακας ανακοινώσεων. Πολύ οικείος μου. Εδώ καρφίτσωνα την πρώτη χειρόγραφη εφημερίδα τοίχου που έβγαλα στη ζωή μου. Νομίζω την έλεγαν «Αθλητικό ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΟ». Κυκλοφορούσε κάθε φορά που έπαιζαν αγώνα στο γήπεδο που υπήρχε λίγο πιο κάτω οι δυο ποδοσφαιρικές ομάδες που είχαμε φτιάξει, Άγιαξ και Μπραζίλ. Τα πρώτα μου, δημοσιογραφικά βήματα... 

esoteriko.ikotrofiu7
Κι αυτή ήταν η τραπεζαρία. Εδώ παίρναμε το πρωινό μας, το μεσημεριανό μας και το βραδινό μας. Όμως έτσι όπως την είδα έμοιαζε πιο πολύ με αίθουσα εκδηλώσεων ή όπως αρέσει να λένε αίθουσα πολλαπλών χρήσεων. Στο βάθος είναι η σκηνή από ένα μικρό θεατράκι και δεξιά και αριστερά του, είσοδοι από τα παρασκήνια... Πόσο άλλαξαν κάποια πράγματα, στο πέρασμα του χρόνου…

Μερικές σκέψεις για το εμβόλιο κατά του κορονοϊού Covid-19, επειδή πολλά ακούγονται...

Posted in Δημοσιογραφικά

emvolia
Φαντάζομαι δεν είμαι μόνο εγώ που ακούω διάφορα για τους εμβολιασμούς που ξεκίνησαν με τους ανθρώπους που είναι πάνω 85 χρόνια. Ότι θα μας ελέγχουν (λες και τώρα είμαστε... ελεύθεροι), ότι θα μας βάλλουν το τσιπάκι που λέει ο Μπιλ Γκέιτς (δεν ξέρω περί τίνος πρόκειται, αλλά τσιπάκι μέσα σε υγρό, μάλλον απίθανο φαίνεται) κ.α. από σοβαρά μέχρι αστεία. Γι' αυτό καταθέτω, δημοσιογραφικά, μερικές προσωπικές σκέψεις, χωρίς καμιά παρότρυνση να τις ασπαστείτε ή όχι.
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 23/1/2021

Παρακολουθούμε ότι έχει σχέση με τους εμβολιασμούς, αν και είναι ακόμα πολύ νωρίς... Μόλις έχουν πάρει σειρά, οι άνω των 85 ηλικίας συνάνθρωποι μας. Ακολουθούν τους γιατρούς και νοσοκομειακούς. Τους πολιτικούς που εμβολιάζονται δίνοντας τη σχετική φωτογραφία στη δημοσιότητα, δεν τους υπολογίζουμε. Προφανώς είναι μια εντελώς ξεχωριστή ομάδα...

Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά: 107.335 εμβολιασμοί είχαν πραγματοποιηθεί ώς την ημέρα που γράφτηκε αυτό κείμενο στις 20/1/2021. Και 105700 άτομα είχαν εμβολιαστεί τουλάχιστον με μία δόση του εμβολίου.

Και υπάρχει μια πολύ καλή εφαρμογή που μπορείτε να τη βρείτε πατώντας στο διαδίκτυο της διεύθυνση https://emvolio.gov.gr/ Εκεί θα βρείτε πολύ αναλυτικές πληροφορίες και απαντήσεις σε συχνές ερωτήσεις που γίνονται, σχετικά.

Επίσης, μπορείτε να δείτε τη διαδικασία που θα ακολουθήσετε προκειμένου να εμβολιαστείτε, αν το επιθυμείτε, όταν θα έρθει η σειρά σας, ανάλογα με την ηλικία σας.

Αντί, λοιπόν, να ακούτε τον κάθε άσχετο, καλό είναι να αφουγκραστείτε τι έχουν πουν οι ειδικοί, οι γιατροί, οι επιστήμονες. Θα μάθετε το αυτονόητο, ξεκινώντας από την αρχή: Σε τι χρησιμεύουν τα εμβόλια;

Ο εμβολιασμός ενισχύει την ανοσοποιητική άμυνα του οργανισμού και βοηθά στην αντιμετώπιση κοινών νόσων στις οποίες μπορεί να εκτίθενται οι άνθρωποι. Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, ο εμβολιασμός αποτρέπει την προσβολή από νόσους.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα άτομο μπορεί να προσβληθεί από μια νόσο ακόμη και αν έχει εμβολιαστεί. Ωστόσο, τα συμπτώματα που παρουσιάζει είναι ηπιότερα και η ανάρρωση ταχύτερη.

Ορισμένες από τις νόσους, έναντι των οποίων μας προστατεύουν τα εμβόλια:

Ηπατίτιδα Α και Β, Τέτανος, διφθερίτιδα, κοκίτης, Μηνιγγίτιδα, Μόλυνση από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV), Γρίπη, Ιλαρά, παρωτίτιδα και ερυθρά, Πολιομυελίτιδα, Τέτανος, Φυματίωση

Τα εμβολιασμένα άτομα έχουν λιγότερες πιθανότητες να μεταδώσουν λοιμώδη νόσο σε άλλους. Έτσι, τα άτομα που εμβολιάζονται συμβάλλουν στην προστασία των ατόμων που δεν μπορούν να εμβολιαστούν. Σε αυτά περιλαμβάνονται:

Βρέφη, παιδιά, ηλικιωμένοι, άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, όπως οι καρκινοπαθείς. Οι ομάδες αυτές επωφελούνται από τον εμβολιασμό των άλλων, διότι κατά αυτόν τον τρόπο, η νόσος δεν μπορεί να εξαπλωθεί στην κοινότητα.episimansis.neo

Απαιτείται μεγάλος αριθμός εμβολιασμών προκειμένου να επιτευχθεί η εν λόγω συλλογική ανοσία. Όταν μεγάλος αριθμός ατόμων εμβολιάζεται, οι αλυσίδες λοιμώξεων διακόπτονται.

Ο εμβολιασμός, συμβάλλοντας στη διατήρηση της υγείας περισσότερων ανθρώπων, βοηθά στη μείωση των κοινωνικών και ψυχολογικών επιπτώσεων των ασθενειών στους ανθρώπους και ελαφρύνει την επιβάρυνση των νοσοκομείων και των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης. Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να διατεθούν πόροι για την καταπολέμηση άλλων νόσων, όπως ο καρκίνος ή η νόσος του Αλτσχάιμερ.

Η εκστρατεία εμβολιασμού για την COVID-19, ξεκίνησε. Το εμβόλιο είναι στα χέρια μας. Εγκεκριμένο για την ασφάλεια, την ποιότητα και την αποτελεσματικότητά του από τους αρμόδιους διεθνείς και εθνικούς οργανισμούς, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, τον EMA (European Medicines Agency) και τον FDA (US Food and Drug Administration).

Ο εμβολιασμός, είναι δωρεάν για όλους. Στόχος, να εμβολιαστεί το σύνολο του πληθυσμού, άνω των 18 ετών. Το εμβόλιο είναι προαιρετικό, αλλά απαραίτητο για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας και τους συνανθρώπους μας.

Από την άλλη συνεχίζουμε να ακούμε και είναι πολύ σωστό, ότι το να αποφασίσει κανείς αν θέλει να κάνει ή όχι το εμβόλιο είναι μια πολύ προσωπική υπόθεση, με ευθύνη για τον εαυτό μας, αλλά και για το κοινωνικό σύνολο. Και επειδή πολλοί σπεύδουν να ρωτήσουν, άλλοτε καλοπροαίρετα κι άλλοτε όχι, "εσύ θα το κάνεις;" σας λέω ότι, θα ρωτήσω τον γιατρό μου και αν η κλινική μου εικόνα μου, επιτρέπει και μου πει ναι, ασφαλώς και θα το κάνω...

Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί το Σάββατο 23/1/2021 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και τη στήλη μου "Επισημάνσεις".

Στο ψηλότερο σημείο του νησιού που λέγεται "Κουβάρα". Έχει ύψος, γύρω στα 900 μέτρα!

Posted in Επικαιρότητα

andros.korifi1.190121
Υποσχεθήκαμε από χθες να σας δώσουμε χιόνια από της βουνοκορφές της Άνδρου και συγκεκριμένα από την κορυφή Κουβάρα... Και κρατάμε την υπόσχεση μας. Σε υψόμετρο 900 μέτρα και με θερμοκρασία μόλις 0 βαθμούς. Οι άνθρωποι μας το καταχάρηκαν! Ήταν, λένε, πολύ ωραία στο χιόνι!

andros.korifi2.190121
Και φυσικά μοιράστηκαν μαζί μας τις φωτογραφίες της σημερινής ανάρτησης... Το andros-guide.gr μας δίνει στοιχεία γι' αυτή την υπέροχη διαδρομή που μπορείς να την κάνεις ακολουθώντας το μονοπάτι 12 | Βουρκωτή – Κουβάρα – Προφήτης Ηλίας – Άρνη. Το χειμώνα και με χιόνια όμως, μάλλον είναι αδύνατον.

andros.korifi3.190121
Οι φίλοι μας ακολούθησαν μια άλλη πιο πρακτική διαδρομή. Πήγαν με το αυτοκίνητο ώς τη Βουρκωτή και από εκεί περπάτησαν ως την κορυφή του βουνού... Εμείς εδώ σας έχουμε μόνο χιονισμένα τοπία, αλλά αν βλέπατε τα πρόσωπα τους, η χαρά τους ήταν το κάτι άλλο. Η ευτυχία ζωγραφισμένη…

andros.korifi4.190121
Μια από τις εντυπωσιακότερες διαδρομές της Άνδρου από τον ορεινό οικισμό της Βουρκωτής προς την υψηλότερη κορφή, την Κουβάρα και την καταπράσινη κοιλάδα της Άρνης. Φυσικά, τίποτα από αυτά δεν φαίνεται τώρα, καθώς όλα είναι σκεπασμένα από το χιόνι, αλλά υποσχόμαστε όταν πάμε καλοκαίρι, να το περπατήσουμε.

andros.korifi5.190121
Η θέα από την κορυφογραμμή είναι υπέροχη, ο δασωμένος οικισμός της Άρνης με τις πολυάριθμες πηγές, χαρακτηρίζουν αυτή τη διαδρομή που διαπερνά περιοχές ανεκτίμητης βιοποικιλότητας. Ακόμα κι έτσι, μπορεί κανείς να διακρίνει αυτή την εξαιρετική ομορφιά.

andros.korifi6.190121
Ο χιονιάς λοιπόν έφτασε και στις Κυκλάδες ή μάλλον για να είμαστε πιο σαφείς στο βορεινότερο νησί τους με την ψηλή οροσειρά του Κουβάρα. Χιόνι λοιπόν στις βουνοκορφές του. Ευχαριστούμε τους φίλους μας για τις φωτογραφίες που μας έστειλαν. Και δεν ήταν και λίγες.

Πάμε στη Νέδουσα, ένα χωριό κοντά στην Καλαμάτα, στην καρδιά του όρους Ταΰγετος...

Posted in Επικαιρότητα

nedusa1.180121
Για τη Νέδουσα έχουμε ξαναγράψει... Πρόκειται για ένα πανέμορφο χωριό στον Ταΰγετο. Δείτε ΕΔΩ για να το θυμηθείτε... Είναι το χωριό του Θανάση Σούμπλη και αυτές τις μέρες πήγε να δει το πατρικό του και τους ανθρώπους του εκεί, οπότε και κατέγραψε υπέροχες φωτογραφίες, καθώς έπεσε πάνω στον χιονιά.

nedusa2.180121
Το χωριό, είναι κλασικό για όσους έχουν περπατήσει στην περιφέρεια... Εκεί όπου τα στενά δρομάκια οδηγούν στα μικρά διώροφα σπίτια μιας και η διαμόρφωση του χωριού είναι πάνω στη βουνοπλαγιά. Οπότε, εκμεταλλεύονταν το ανισόπεδο της περιοχής για να οικοδομήσουν.

nedusa3.180121
Σας... προειδοποιήσαμε ότι έτσι θα πάμε σχεδόν όλη την εβδομάδα. Μάλιστα αύριο θα σας πάμε στη χιονισμένη Άνδρο, στο πιο ψηλά σημείο της... Την ίδια ώρα που η Πάρνηθα και η Πεντέλη εδώ στην Αττική, είναι μεν χιονισμένα, αλλά στις βουνοκορφές τους και λίγο πάνω από τη μέση.

nedusa4.180121
Και είναι εντυπωσιακό το πόσο κρύο συνεχίζει να κάνει, αν και χθες είχε έναν ήλιο με δόντια... Εμείς θα συνεχίζουμε να κρατάμε τέτοιες εικόνες όμορφες από την Νέδουσα, το χιονισμένο χωριό του Ταϋγέτου. Να είσαι καλά φίλε Θανάση που σκέφτηκες να τις "ανεβάσεις" στο διαδίκτυο.


nedusa5.180121

Δεν είναι μόνο η καραντίνα που δεν μας επιτρέπει να βγούμε χωρίς σοβαρό λόγο από τα σπίτι μας παρά μόνο με τη χρήση SMS στο 13033. Είναι και η παγωνιά, ένας ακόμα ανασταλτικός παράγοντας, για να βγεις έξω και να κυκλοφορήσεις στη φύση με όλη την προσοχή που χρειάζεται να επιδεικνύει κανείς.

nedusa6.180121
Όλο αυτό το λευκό του χιονιού αυτών των ημερών ομορφαίνει τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Και κάνει κι εμάς να το χαιρόμαστε, σαν παιδιά. Είναι σα να περπατήσαμε μέσα σ' αυτή την ξεχωριστή χιονισμένη βουνοπλαγιά. Κι αύριο, όπως είπαμε, σας έχουμε έναν άλλο κόσμο από την Άνδρο.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA