Χθες πήρα ύλη για το τ. 176, της εφημερίδας "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος"

ilektikos175

Αυτό είναι το φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 175, το φύλλο πουκυκξλοφορεί τώρα. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, η Διοίκηση του. Και χθες, Παρασκευή 27/12/2024 πήρα ύλη για το νέο τεύχος.

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176. Με χειμώνα καιρό, και τα χιόνια να έχουν φτάσει χαμηλά στην Πάρνηθα Όλα όμως θα γίνουν όπως ακριβώς πρέπει, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να μας "γεμίζει" και να μας ενθουσιάζει. 

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

The News

Είδαμε όλοι μαζί το Broadcasting του Ιουνίου. Μια όμορφη συνήθεια γεννιέται…

protzektoras

Με προτζέκτορα έγινε κι αυτή τη φορά η προβολή του προγράμματος του Broadcasting Ιουνίου στην Αίθουσα Βασιλείας που συναθροίζεται η Εκκλησία Αθήνα Αττική, στο Περιστέρι…

Ναι, την απολαύσαμε κι αυτή την προβολή παρέα όλοι μαζί οι αδελφοί της εκκλησίας Αθήνα Αττική. Είναι η δεύτερη φορά που το κάνουμε και φαίνεται ότι μια νέα όμορφη συνήθεια γεννιέται…

Από τον Μάιο που το μηνιαίο πρόγραμμα έχει επίσημη μετάφραση με υπότιτλους στην ελληνική γλώσσα κρίθηκε φρόνιμο, αν και μπορεί πια κανείς να το δει από το σπίτι του, τον υπολογιστή του, φτάνει να έχει μια σύνδεση στο διαδίκτυο, να το βλέπουμε ένα Σάββατο στην Αίθουσα όλοι μαζί ή τουλάχιστον όσοι μπορούνε.

Είναι τόσο απλό και τόσο εύκολο… Μπορεί κι εσείς που διαβάζετε αυτό το κομμάτι να το δοκιμάσετε πατώντας ΕΔΩ. Ωστόσο πόσο πιο όμορφη είναι μια τέτοια εποικοδομητική προβολή όταν γίνεται ομαδικά, και την παρακολουθεί μια παρέα φίλων και αδελφών!

Πιο χαλαρά ντυμένοι, βρεθήκαμε στην αίθουσα 10 λεπτά νωρίτερα από το καθορισμένο ραντεβού μας. Για τις 12:30 είχαμε πει και να ‘μαστε εκεί, οι περισσότεροι προετοιμασμένοι για το τι θα βλέπαμε.

Χαμήλωσαν τα φώτα και η προβολή άρχισε… Με τον προτζέκτορα που γίνονται και οι παρουσιάσεις όταν προβλέπει μέρος που έχει να κάνει με τον επίσημο ιστότοπο jw.org ή με την εκπαίδευση μας.

Πόση είναι η διάρκεια του βίντεο; Μία ώρα και κάτι; Για την ακρίβεια 1:05:37. Όση ώρα γινότανε η προβολή, υπήρχε απόλυτη ησυχία στην αίθουσα. Τα μάτια, το μυαλό και η καρδιά ήταν προσηλωμένα στα θέματα που πραγματευόταν η μηνιαία προσέγγιση από τα κεντρικά γραφεία της Εταιρίας που παρουσιάζει πάντα ένας αδελφός από το Κυβερνών Σώμα.

Αλήθειες που όλοι γνωρίζουμε με απόλυτη σαφήνεια σε μια πεντακάθαρη εικόνα και ήχο απ’ όπου μπορούσαμε να αντλήσουμε διδάγματα και να ωφεληθούμε τόσο οι ίδιοι, όσο και στην απόδοση μας στο έργο κηρύγματος. Αυτό που μπορείς να διακρίνεις με την πρώτη ματιά, είναι ότι η παγκόσμια οργάνωση του λαού του αληθινού Θεού, του Ιεχωβά, είναι σε θέση να παρουσιάζουν παντού το ίδιο πρόσωπο.

Να είστε βέβαιοι ότι θα το διαπιστώσετε κι εσείς αν δοκιμάσετε από ΕΔΩ να το δείτε στον υπολογιστή σας. Αρκεί να μην το κάνετε βιαστικά, αλλά να έχετε το χρόνο, ώστε να βιώσετε πραγματικά τις εμπειρίες που θα δείτε και να διαπιστώσετε την αγάπη και το σεβασμό που είναι διάχυτα παντού…

Μ’ αρέσει η συμμετοχή σ’ αυτή τη προβολή στην Εκκλησία. Και πάντα προσπαθώ να μην την χάνω, αν και είμαι καθημερινά και για πολλές ώρες μπροστά σε ένα ανοιχτό κομπιούτερ συνδεδεμένο στο internet, λόγω της δουλειάς μου. Όμως ετούτη η παρέα είναι άλλο πράγμα… Πιο όμορφη, πιο θετική, πιο παραγωγική…

Μετά την προβολή είχε ετοιμαστεί ένα αναψυκτικό για όσους ήθελαν να βάλουν κάτι στο στόμα τους, λίγο πριν το μεσημεριανό γεύμα. Κατεβήκαμε στο χώρο του ισογείου στο γκαράζ, όπου είχαν ετοιμαστεί τα σχετικά.

Δεν πήρα, όχι από περηφάνια, αλλά επειδή σίγουρα, ως άνθρωπος που έχω ζαχαρώδη διαβήτη τύπου Β, δεν μου κάνει καλό κι έτσι έχω φροντίσει να τα βγάλω από το διαιτολόγιο μου… Ή τουλάχιστον να μη μου είναι απαραίτητα, όπως στα παιδιά. Συμμετείχα λοιπόν με ένα ποτήρι παγωμένο νερό από τον ψύκτη της Αίθουσας…

Χθες, άλλωστε η μέρα ήταν τόσο ζεστή που το χρειαζόμουνα για να νιώσω λίγη δροσιά… Η απότομη άνοδος της θερμοκρασίας είναι ένα πρόβλημα. Θα χρειαστούν ωστόσο μερικά ακόμα σκαμπανεβάσματα μέχρι να καθίσει κάπου σταθερά το θερμόμετρο…

Σχόλια (4)

  1. Βίκυ

Θα ηθελα να ρωτησω το εξης:απο που εχεις παρει αδεια και δημοσιεύεις τέτοιου ειδος υλικό?
Εχεις επισημη αδεια απο το γραφειο τμήματος για να αναπαραγεις ή να παρουσιαζεις δημόσια τέτοιου ειδους υλικο? Οπως π.χ το γαμο του γαρδικιωτη,του...

Θα ηθελα να ρωτησω το εξης:απο που εχεις παρει αδεια και δημοσιεύεις τέτοιου ειδος υλικό?
Εχεις επισημη αδεια απο το γραφειο τμήματος για να αναπαραγεις ή να παρουσιαζεις δημόσια τέτοιου ειδους υλικο? Οπως π.χ το γαμο του γαρδικιωτη,του παπαργυριου,στιγμες απο συνελευσεις και συναθροίσεις των ΜΤΙ? Επιπλεον,εχεις λαβει αδεια απο τα ατομα που ετυχε να βρισκονται στον ιδιο χώρο με σενα τη στιγμη που αυθαίρετα τραβας φωτογραφιες και τις δημοσιευεις? Αν και εχω εναν λογαριασμο στο FB δεν εχω δημοσιεύσει φωτογραφίες,δικες μου ή των παιδιων μου. Εσυ απο πηρες αδεια για να δημοσιεύσεις φωτογραφιες που με απεικονίζουν?

Read More
  Συννημένα
 
  1. Ν. Θεοδωράκης

Αγαπητή Βίκυ, λυπάμαι που σε στεναχώρησα χωρίς να το θέλω με το να δημοσιεύσω φωτογραφία σου… Δεν σε γνωρίζω καν για να μου… χρεώνεις ότι το έκανα σκόπιμα. Η αντίδραση σου δείχνει αντίδραση θυμωμένου ανθρώπου, έτσι ώστε τα βάζεις όλα σε ένα...

Αγαπητή Βίκυ, λυπάμαι που σε στεναχώρησα χωρίς να το θέλω με το να δημοσιεύσω φωτογραφία σου… Δεν σε γνωρίζω καν για να μου… χρεώνεις ότι το έκανα σκόπιμα. Η αντίδραση σου δείχνει αντίδραση θυμωμένου ανθρώπου, έτσι ώστε τα βάζεις όλα σε ένα τσουβάλι και με κατηγορείς για όλα…
Είμαι πολύ νέος στην Αλήθεια. Βαφτίστηκα πέρσι τον Δεκέμβρη. Έχω εισπράξει πολύ αγάπη από όλους τους αδελφούς γύρω μου. Ναι, σε ότι αφορά τους γάμους του Άκη Γαρδικιώτη και του Άκη Παπαργυρίου είχα την άδεια τους να τους δημοσιεύσω. Είναι φίλοι μου. Για όλα τα άλλα δεν ήξερα ότι χρειάζονται τόσες άδειες.
Αν σε ενοχλεί η φωτογραφία που εμφανίζεσαι επεσήμανε τη μου να την κατεβάσω. Ειλικρινά ότι κάνω εδώ το κάνω με πολύ αγάπη. Και το τελευταίο που θα ήθελα είναι να στεναχωρώ ανθρώπους.
Συγνώμη και πάλι… Είμαι έτοιμος να επανορθώσω… Σκέψου όμως ότι 32 χρόνια δημοσιογραφώ… Θεώρησα ότι και από εδώ, μπορώ να δίνω δημόσια μαρτυρία…

Read More
  Συννημένα
 
  1. Βίκυ

Τις αποριες μου εξέφρασα,δεν ειμαι θυμωμένη. Καταλαβαίνω οτι η δυναμη της συνήθειας ειναι πολυ δυνατη. Ο οργανωση εχει δημιουργήσει τον επίσημο ιστότοπο jw.org ετσι ωστε να δίδεται μαρτυρία και διαδικτυακά. Δεν ηθελα/θελω να σε αποθαρρυνω.

  Συννημένα
 
  1. Ν. Θεοδωράκης

Ειλικρινά σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την άμεση τοποθέτηση σου… Μου δίνεις κουράγιο και δύναμη να συνεχίσω με την υπόσχεση ότι θα είμαι πιο προσεκτικός σε ότι αφορά τα πρόσωπα που εικονίζονται στις φωτογραφίες… Ισχύει πάντα ότι είμαι έτοιμος να...

Ειλικρινά σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την άμεση τοποθέτηση σου… Μου δίνεις κουράγιο και δύναμη να συνεχίσω με την υπόσχεση ότι θα είμαι πιο προσεκτικός σε ότι αφορά τα πρόσωπα που εικονίζονται στις φωτογραφίες… Ισχύει πάντα ότι είμαι έτοιμος να κατεβάσω άμεσα τη φωτογραφία που σε ενόχλησε.
Σε ότι αφορά το δεύτερο μέρος του σχολίου σου σε καμιά περίπτωση δεν προσπαθώ να καλύψω το χώρο με το επίσημο Site της οργάνωσης. Θα έχεις παρατηρήσει ότι κάθε φορά που αναφέρομαι σ’ αυτόν, με πολύ σεβασμό, βάζω το ανάλογο λίγκ. Πρόσεξε το και στην πρόσκληση που έχω για τη Συνέλευση στην κορυφή και στην μπάρα δεξιά, όπου διαφημίζεται ο ιστότοπος.
Σε ευχαριστώ πάντως για άλλη μια φορά για τις επισημάνσεις σου. Υπόσχομαι να τις λάβω σοβαρά υπόψη…

Read More
  Συννημένα
 
There are no comments posted here yet

Υποβάλετε το σχόλιό σας

Posting comment as a guest. Sign up or login to your account.
Συννημένα (0 / 3)
Share Your Location

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA