Έχουμε πολύ όμορφες αναμνήσεις από τους φίλους μας Μανώλη και Ευαγγελία από το όμορφο νησί της Άνδρού... Αυτές τις κρύες μέρες του χειμώνα τους σκεφτόμαστε ακόμα περισσότερο. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ μερικά πράγματα για αυτούς. Μας αρέσει να μοιραζόμαστε πράγματα. Και η αγάπη είναι αμοιβαία.


Καθώς ο χειμώνας προχωρεί και τα κρύα είναι δυνατά, δειτε, η μυγδαλιά άνθισε! Πολύ πρόωρα φέτος. Συνήθως αυτό συμβαίνει το Φλεβάρη, αλλά να, που και ο καιρός περνάει τα δικά του ζόρια με τα μεγάλα σκαμπανεβάσματα στη θερμοκρασία. Και τα δέντρα και τα φυτά δοκιμάζονται.


Η Άνδρος, δίκαια κατέκτησε την καρδιά μας... Και δεν έγινε αυτό καθόλου τυχαία... Οι άνθρωποι εκεί μας καλοδέχτηκαν και άνοιξαν την αγκαλιά τους για φιλοξενία. Τη θεωρούμε λοιπόν τόπο μας, αφού ένα κομμάτι της καρδιά μας έχει ριζώσει εκεί, στις ομορφιές και στην αγριάδα της.


Η ανθισμένη αμυγδαλιά είναι μια υπενθύμιση, ότι όλα θα κάνουν τον προγραμματισμένο κύκλο τους και θα επιστρέψουν στην κανονικότητα τους. Το κρύο, η παγωνιά, ο χιονιάς, θα φύγουν κάποια στιγμή. Και θα έρθουν οπωσδήποτε καλύτερες μέρες. Τολμά να μας το δείξει με τα άνθη της.


Ορεινοί όγκοι στο Κυκλαδίτικο νησί, την Άνδρο με κατσικάκια στα πιο δυσπρόσιτα μέρη! Πού βρήκε το θάρρος και την τόλμη να φτάσει ως εκεί, μόνο του αυτό το κατσίκι; Ας αναλογιστούμε τον εαυτό μας, στις δυσκολίες που περνάμε αυτό τον καιρό. Θα δούμε πόσα σπουδαία και μεγάλα πράγματα έχουμε κάνει.


Η Χώρα από ψηλά, μια χειμωνιάτικη μέρα... Όλη η ομορφιά του τοπίου μέσα σε μια φωτογραφία. Ευχαριστούμε τους φίλους μας εκεί, που μας προμηθεύουν κάθε τόσο και μοιράζονται μαζί μας τη χαρά τους, σε δύσκολους καιρούς. Μας δίνουν τη δυνατότητα να το κάνουμε κι εμείς μαζί σας. Δεν είναι σπουδαίο, αυτό;