Μια βόλτα στο Άλσος Ηλιούπολης. Με τη φαντασία μας, φυσικά, πώς αλλιώς να πάει κανείς;

Μια βόλτα στο Άλσος Ηλιούπολης. Με τη φαντασία μας, φυσικά, πώς αλλιώς να πάει κανείς;

Αυτές τις όμορφες φωτογραφίες, τις "ανέβασε" την προηγούμενη εβδομάδα στον τοίχο της στο Facebook, η φίλη μας Παναγιώτα Βερικίου και μας άρεσαν πολύ. Αποτυπώνουν της φύση στο αστικό περιβάλλον της Ηλιούπολης, στο εκεί πάρκο. Και η αλήθεια είναι πως ούτε καν το γνώριζα.

parko.iliupolis2.191220

Μου αρέσει όμως πολύ το χρώμα των φύλλων των δέντρων, αυτό το κίτρινο ανάμεσα στο λίγο πράσινο που κάνει έντονα την παρουσία του, αυτή την εποχή. Με τις μουριές να κυριαρχούν, καθώς ρίχνουν τα φύλλα τους. Αυτό βέβαια το δέντρο δεν είναι μουριά. Αλλά ούτε και ξέρω πώς το λένε.

parko.iliupolis3.191220

Φυσικά η Παναγιώτα έσκυψε και κάτω και πήρε το πράσινο της γης που μετά τις βροχές αναπτύχθηκε Και καθώς δεν έχουν ακόμα πέσει πολύ οι θερμοκρασίες, αυτά φούντωσαν, αναπτύχθηκαν δυνατά και κάνουν όμορφη την επιφάνεια της γης. Ο χειμώνας σε μια ήπια, για την ώρα μορφή.

parko.iliupolis4.191220

Μερικές φορές αναρωτιέμαι, πώς τόσα χρόνια στην Αθήνα και να μην έχω πάει σ' αυτό το πάρκο; Αλλά όσοι ξέρουν, η περιφέρεια της Αθήνας είναι πολύ μεγάλη. Και επιπλέον χρειάζεται να έχεις έναν λόγο να πας μέχρι εκεί. Να έχεις δηλαδή φίλους να επισκεφτείς.

parko.iliupolis5.191220

Αλλά, όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες, μάλλον αξίζει μετά την καραντίνα να το προγραμματίσει κανείς. Με το αυτοκίνητο οι αποστάσεις μικραίνουν. Αρκεί να υπάρχει θέληση και όλα μπορούν να γίνουν. Αρκεί μόνο αυτό. Τα υπόλοιπα είναι εύκολο να γίνουν.

parko.iliupolis6.191220

Ευχαριστούμε την Παναγιώτα για την ξενάγηση στο πάρκο Ηλιούπολης, έστω και μέσα από αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες. Εμάς τουλάχιστον μας έβαλε την ιδέα να το επισκεφτούμε, μόλις αυτό είναι εφικτό. Κι αν θυμάμαι καλά έχουμε και φίλους, εκεί κοντά, να δούμε. Ευκαιρία!

Εικόνες όμορφες από το χιονισμένο Βανκούβερ. Δεν υπάρχουν πια, αλλά αξίζει να τις δούμε

Πόσο κρατάει το χιόνι; Όχι πολύ. Μια - δυο μέρες και μετά λιώνει και χάνεται. Και αυτό ακριβώς είναι που το κάνει πολύ όμορφο στα μάτια όλων και όχι μόνο των παιδιών... Θυμάστε ότι πρόσφατα σας είχαμε δώσει εικόνες από το χιονισμένο Βανκούβερ του Καναδά;

xionismeno.vnacuver2

Ας το ξαναθυμηθούμε λοιπόν, πατώντας ΕΔΩ. Τις φωτογραφίες μας τις είχε στείλει ο γιος της Σούλας, ο Κώστας. Λίγο μετά, πήραμε αυτές που βλέπετε σήμερα. Παρμένες από τη σύζυγο του, Άννυ... Δεν είναι φανταστικές; Και δεν σας περνά η ιδέα πως θα θέλατε κι εσείς να είστε εκεί;

xionismeno.vnacuver3

Ασφαλώς! Εμείς τουλάχιστον την κάναμε αυτή τη σκέψη... Επειδή όλη αυτή η ομορφιά δεν κρατάει και πολύ. Λίγη βροχή, λίγη αλλαγή στη θερμοκρασία και τα χιόνια λιώνουν. Κι όλα ξαναγυρνάνε εκεί που ήταν και είναι πάντα. Στην καθημερινότητα.

xionismeno.vnacuver4

Αλλά μας αρέσουν πολύ, όλα αυτά τα χιονισμένα τοπία... Και είναι ωραία να ξεκινάς έτσι τη χρονιά σου. Έστω και με όνειρα μακρινά, αφού ο Καναδάς είναι στην άλλη πλευρά του πλανήτη και θέλεις 14 ώρες με το αεροπλάνο για να πας. Αξίζει όμως τον κόπο, δεν νομίζετε;

xionismeno.vnacuver5

Οπωσδήποτε αξίζει! Κι εμείς εδώ στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ το κάνουμε συχνά μέσα από τις φωτογραφίες. Μερικοί φίλοι μας λένε ότι τους ξεσηκώνουμε σε μια εποχή που λόγω καραντίνας δεν μπορούν να μετακινηθούν και να πάνε, όπου θα ήθελε η ψυχή τους. Ίσως και να έχουν δίκιο.

xionismeno.vnacuver6

Από την άλλη όμως μεριά, δείτε τη δική μας άποψη που λέει, ότι αν δεν τα κάναμε κι αυτά τα φανταστικά ταξίδια θα περνούσαμε δραματικά την καραντίνα και τον αποκλεισμό. Το πνεύμα μας η καρδιά μας, λαχταρά να αλλάξει περιβάλλον, να δει κι άλλους ανθρώπους. Να ζήσει!

Ας είναι λουλουδιασμένη η πρώτη ανάρτηση για τη νέα χρόνια 2021 που μπήκε στη ζωή μας

Όχι, δεν θα δείτε από εμάς ευχές στο ξεκίνημα μιας νέας χρονιάς. Είναι εντελώς υποκριτικές ή από συνήθειο, άρα δεν έχουν κανένα νόημα και επιπλέον δεν είναι στο χέρι μας να τις υλοποιήσουμε… Εκπαιδευμένοι λοιπόν στην αλήθεια και παρέα με αυτήν, θα προσπαθήσουμε να σας δώσουμε μια σειρά από λουλούδια. Όπως αυτό το τριαντάφυλλο από την Άνδρο, αμέσως μετά τη βροχή.

avli5.151220

Ή αυτή την κίτρινη μαργαρίτα από το μπαλκόνι μας που έχει "τραβήξει" η Σούλα… Όμορφες, μικρές, αληθινές στιγμές που αξίζει να ζούμε. Τα λουλούδια δίνουν χαρά στους ανθρώπους. Γεμίζουν συναισθήματα και αν το καλοσκεφτείς, δεν είναι καθόλου συμπτωματικό και τυχαίο που έχουμε στη διάθεση μας μια τεράστια ποικιλία.

triantafilo2.andros281220

Η φίλη μας Ευαγγελία από την Άνδρο, μετά τη βροχή, ήρθε κοντά στην τριανταφυλλιά και κατάγραψε λεπτομέρειες από το λουλούδι… Οι σταγόνες της είναι εμφανείς. Έτσι δεν είναι; Τι βλέπετε; Τις βλέπετε, είμαι βέβαιος! Κρατήστε όλη αυτή την ομορφιά σήμερα. Αυτή είναι η αλήθεια της ζωής και όχι οι ευχές που κάποιοι επιλέγουν να κάνουν σήμερα.

luludi.261220

Αυτό το υπέροχο λουλούδι, έτσι το λέμε στην Κρήτη, το εντόπισε η Σούλα, όταν πήγαμε στο Σκαραμαγκά (είδατε ήδη ένα πρώτο δημοσίευμα, σας το υπενθυμίζουμε ΕΔΩ). Την ώρα που εγώ είχα πάει μέσα στις εγκαταστάσεις του παλιού οικοτροφείου, εγκαταλειμμένου πια στην τύχη του και την καταστροφή, εκείνη «κράτησε» στο φακό του κινητού της, αυτή τη φωτογραφία.

giasemi.spitiu

Κι ένα γιασεμί, επίσης από το μπαλκόνι μας… Έτσι όμορφη θέλαμε να είναι η πρώτη ανάρτηση μας στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ για το 2021! Μακάρι να μπορούσαμε να σας κάνουμε να νιώσετε και να αισθανθείτε το άρωμα τους. Απλά πράγματα χρειαζόμαστε για να είμαστε καλύτερα. Και τα χρειαζόμαστε όσο τίποτα άλλο, αυτούς τους δύσκολους καιρούς.

Αναμνήσεις που μας ακολουθούν τη χρονιά που έρχεται, το 2021! Επιστροφή στο παρελθόν

Posted in Τα δικά μου

Έψαχνα να βρω κάτι ωραίο, για να κλείσω τις αναρτήσεις μου για το 2020. Κάτι που να φέρει λίγη αισιοδοξία μιας και πολύ "μαυρίλα" μας έφερε η χρονιά αυτή. Όχι δηλαδή πως το 2021 που έρχεται υπόσχεται κάτι, αλλά ας είμαστε αισιόδοξοι. Το χρειαζόμαστε, το έχουμε όσο τίποτα άλλο, ανάγκη.

skaramagas2.261220

Θα σας προετοιμάσουμε για δυο αναρτήσεις που σχεδιάζουμε να κάνουμε, αν όλα πάνε καλά, το 2021 και αφορούν ένα κομμάτι της ζωής μας, της πρώτης μας επαφής με την Αθήνα, καθώς ήρθα 15 χρονών παιδί από το χωριό μου, με όλη την αθωότητα αυτής τη ηλικίας. Αναμνήσεις τρυφερές και σκληρές συνάμα…

skaramagas3.261220

Όλες οι φωτογραφίες που βλέπετε σήμερα είναι από τον Σκαραμαγκά… Και η ιστορία, μας πάει πίσω στο 1975! Κι εγώ μόλις είχα «μείνει» στην τρίτη τάξη του Γυμνασίου Καστελίου. Δεν ήμουν ο καλός μαθητής, ούτε όμως και άξιζα να απορριφθώ και να μείνω στην ίδια τάξη. Ο μικρόκοσμος του χωριού με έπνιγε, ένιωθα ντροπή για την αποτυχία μου και ήθελα να φύγω. Όσο πιο μακριά γινόταν.

skaramagas4.261220

Ο Σκαραμαγκάς φάνηκε ως η λύση… Δούλευε εκεί ένας χωριανός μου, ούτε που θυμάμαι πια το όνομα του. Μας έλεγε, ότι αν πηγαίναμε να σπουδάσουμε στη σχολή μαθητείας του ΟΑΕΔ θα γινόμασταν… ναυπηγοί. Εκ των υστέρων διαπιστώσαμε δυο πράγματα: Το πρώτο ήταν ο ίδιος δεν είχε δουλέψει ποτέ στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τότε ιδιοκτησίας Νιάρχου, αφού ήταν φύλακας στο γήπεδο των Ναυπηγείων.

skaramagas5.261220

Το δεύτερο, είχε να κάνει με μας… Όσους δηλαδή πήγαμε. Και ήμασταν κάμποσοι από το χωριό… Το μόνο που θα μπορούσες να μάθεις ήταν η τέχνη της ηλεκτροσυγκόλλησης, της οξυγονοκόλλησης, της ελασματουργείας ή της σωληνουργείας. Δεν υποτιμώ καμιά εργασία. Όχι, απλά εγώ άλλα ζητούσα. Αυτά που μου είχαν υποσχεθεί. Και δεν τα έβρισκα. Είχα παγιδευτεί.

skaramagas6.261220

Ήταν αδύνατον να επιστρέψω στο χωριό μου με τη στάμπα της "αποτυχίας". Για όλα αυτά όμως θα σας γράψω σε λίγο… Οι αναμνήσεις ξύπνησαν καθώς επισκέφτηκα έναν τόπο, το οικοτροφείο, όπου έζησα πριν από 45 χρόνια με καμιά 150ριά παιδιά από όλη την Ελλάδα. Τα βήματα μας, επέστρεψαν μισό αιώνα, σχεδόν, πίσω. Κι αξίζει να το δούμε λίγο.

Πριν ο ήλιος δύσει στην Αναστασιά των Σερρών. Έτσι, καθώς οδεύουμε στο τέλος του 2020

Παρακολουθούμε την επικαιρότητα. Με τον ίδιο τρόπο που το κάνετε κι εσείς. Και ζούμε την κάθε στιγμή, όπως ακριβώς κι εσείς... Να, ας πούμε, ακολουθήσαμε στο χθεσινό απογευματινό του περπάτημα, τον φίλο μας Ηλία από την Αναστασιά Σερρών. Δυο χιλιόμετρα έκανε να πάει κι άλλα τόσα να γυρίσει.

pefka.srron2

Η περιοχή ονομάζεται Πεύκα και από τις φωτογραφίες διαπιστώνουμε ότι δεν πήρε άδικα το όνομα της. Έχει όντως πολλά πεύκα, εκεί. Το σημαντικό όμως δεν είναι αυτό. Ο Ηλίας πέτυχε την καλύτερη ώρα. Λίγο πριν γύρει στη δύση του ο ήλιος, τότε που όλη η φύση χρυσίζει και το δειλινό είναι μοναδικό!

pefka.srron3

Μου είχε "μιλήσει" στο messenger, ότι σχεδίαζε να το κάνει. Όχι ακριβώς αυτό... Ήθελε να ανέβει με τη μηχανή του στο βουνό. Δεν τα κατάφερε όμως, οπότε είπε να μην πάει χαμένος ο χρόνος του και περπάτησε ώς τα Πεύκα. Και όπως μας είχε υποσχεθεί, έστειλε τις φωτογραφίες αυτές.

pefka4

Και τον ευχαριστούμε γιατί χάρη σ' αυτόν μπορέσαμε και... βγήκαμε από την καραντίνα του σπιτιού μας. Και είδαμε την ομορφιά της ώρας, αυτή τη σπάνια πανέμορφη στιγμή. Έκανε καλό και στον εαυτό του, την υγεία του και σε σε όλους εμάς που απολαμβάνουμε τέτοια όμορφα στιγμιότυπα.

pefka.srron5

Κάπως έτσι φαίνεται το χωριό του, η Αναστασιά, από αυτή την περιοχή που πήγε περπατώντας. Κι ένας φορυφορτωμένος ουρανός από σύννεφα που κουβαλούν τη βροχή που έρχεται προειδοποιεί ότι πρέπει να επιστρέψει. Να προλάβει να μπει σπίτι του. Γιατί τέτοιες δυνατές βροχές, ποτέ δεν ξέρεις τι επιφυλάσσουν.

Επιστροφή στη Νορβηγία μέσα από τα μάτια φίλων μας! Υπέροχα τοπία από τη βόρεια Ευρώπη

Για τη Νορβηγία στα βόρεια της Ευρώπης, έχουμε ξαναγράψει στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ (δείτε ΕΔΩ) κι απ’ ότι φαίνεται θα επανέλθουμε αρκετές φορές, αφού έχουν εργαστεί για μας φίλοι που βρέθηκαν εκεί, τους προηγούμενους μήνες… Πήραν περισσότερες από 350 φωτογραφίες σε υψηλή ανάλυση και έτσι έχουμε πολύ υλικό στην καβάτζα μας.

norvigia2.271220

Με το αυτοκίνητο τους διέσχισαν τη χώρα και πήγαν ειδικά για μας, πράγμα το εκτιμούμε πολύ, σε μέρη πολύ όμορφα που θα έχουμε την ευκαιρία τμηματικά και κατά καιρούς, να τα δούμε. Εξάλλου, όπως θα έχετε παρατηρήσει, αν είσαστε τακτικοί αναγνώστες μας, δεν κάνουμε συνεχόμενα δημοσιεύματα για το ίδιο θέμα.

norvigia3.271220

Μας αρέσει να λειτουργούμε με τη λογική του πολυσυλλεκτικού site. Και να καταγράφουμε τη ζωή με τη μορφή του Blog, όπως ακριβώς τη ζούμε ή την φανταζόμαστε ή την ονειρευόμαστε, την κάθε στιγμή. Δεν είναι λοιπόν δύσκολο μια τέτοια απίθανη παραλία, να τη δούμε στην πανέμορφη και ξεχωριστή Νορβηγία.

norvigia4.271220

Όλες αυτές οι φωτογραφίες είναι σε πολύ υψηλή ανάλυση, ίσως επειδή όσοι δεν γνωρίζουν πώς λειτουργεί το διαδίκτυο, νομίζουν ότι τα πράγματα είναι όπως στην τυπογραφία. Εκεί όντως υπάρχει η ανάγκη για υψηλές αναλύσεις. Για να δείτε αυτές τις φωτογραφίες που συνοδεύουν το κομμάτι χρειάστηκε να τι μικρύνω στο 15% μόλις!

norvigia5.271220

Τοπία λοιπόν από τη Νορβηγία! Και είναι ωραίο να ταξιδεύουμε με το μυαλό σε μια εποχή που, λόγω κορονοϊού Covid-19, δεν μπορούμε να βγούμε έξω από το σπίτι μας. Βάζοντας εδώ, όλο αυτό το υπέροχο φωτογραφικό υλικό, ελπίζουμε να σας παρασύρουμε κι εσάς σ’ αυτό το ωραίο ταξίδι.

norvigia6.271220

Πανέμορφα μέρη και τόσο διαφορετικά από την Μεσόγειο, νότια της Ευρώπης, τον τόπο που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε εμείς. Θα συνεχίσουμε λοιπόν… Κι αφού λείπει η βοήθεια από πληροφορίες σε σχέση με τόπους που δείχνουν οι φωτογραφίες, θα συνεχίσουμε να τα συνοδεύουμε με τις δικές μας σκέψεις.

Το είπαν και έγινε! Χάλασε ο καιρός... Στην Αθήνα άρχισε να βρέχει, από χθες το απόγευμα...