Αυτές τις όμορφες φωτογραφίες, τις "ανέβασε" την προηγούμενη εβδομάδα στον τοίχο της στο Facebook, η φίλη μας Παναγιώτα Βερικίου και μας άρεσαν πολύ. Αποτυπώνουν της φύση στο αστικό περιβάλλον της Ηλιούπολης, στο εκεί πάρκο. Και η αλήθεια είναι πως ούτε καν το γνώριζα.


Μου αρέσει όμως πολύ το χρώμα των φύλλων των δέντρων, αυτό το κίτρινο ανάμεσα στο λίγο πράσινο που κάνει έντονα την παρουσία του, αυτή την εποχή. Με τις μουριές να κυριαρχούν, καθώς ρίχνουν τα φύλλα τους. Αυτό βέβαια το δέντρο δεν είναι μουριά. Αλλά ούτε και ξέρω πώς το λένε.


Φυσικά η Παναγιώτα έσκυψε και κάτω και πήρε το πράσινο της γης που μετά τις βροχές αναπτύχθηκε Και καθώς δεν έχουν ακόμα πέσει πολύ οι θερμοκρασίες, αυτά φούντωσαν, αναπτύχθηκαν δυνατά και κάνουν όμορφη την επιφάνεια της γης. Ο χειμώνας σε μια ήπια, για την ώρα μορφή.


Μερικές φορές αναρωτιέμαι, πώς τόσα χρόνια στην Αθήνα και να μην έχω πάει σ' αυτό  το πάρκο; Αλλά όσοι ξέρουν, η περιφέρεια της Αθήνας είναι πολύ μεγάλη. Και επιπλέον χρειάζεται να έχεις έναν λόγο να πας μέχρι εκεί. Να έχεις δηλαδή φίλους να επισκεφτείς.


Αλλά, όπως φαίνεται και από τις φωτογραφίες, μάλλον αξίζει μετά την καραντίνα να το προγραμματίσει κανείς. Με το αυτοκίνητο οι αποστάσεις μικραίνουν. Αρκεί να υπάρχει θέληση και όλα μπορούν να γίνουν. Αρκεί μόνο αυτό. Τα υπόλοιπα είναι εύκολο να γίνουν.


Ευχαριστούμε την Παναγιώτα για την ξενάγηση στο πάρκο Ηλιούπολης, έστω και μέσα από αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες. Εμάς τουλάχιστον μας έβαλε την ιδέα να το επισκεφτούμε, μόλις αυτό είναι εφικτό. Κι αν θυμάμαι καλά έχουμε και φίλους, εκεί κοντά, να δούμε. Ευκαιρία!