Και μετά την Ανάσταση, για τους Ορθόδοξους, όλα είναι ένα σουβλιστό αρνί και έθιμα

PenaΧθες λύπη για το θάνατο του Ιησού, σήμερα χαρά για την Ανάσταση. Την πιστεύουν όμως; Όχι, δυστυχώς, όλα αποτελούν έθιμα, σουβλυστό αρνί αν ο καιρός το επιτρέπει και μαγειρίτσα... Η γιορτή του Πάσχα, με τη μορφή που έχει σήμερα, δεν βασίζεται στην Αγία Γραφή. Επιπλέον, πολλά από τα έθιμά της προέρχονται από αρχαίες ειδωλολατρικές γιορτές της γονιμότητας. Και σήμερα Κυριακή, τσίκνα από τα σουβλιστα αρνιά, τσούγκρισμα με βαμμένα κόκκινα αυγά και στημένες οικογενειακές στιγμές... 

Ιστορική προέλευση: Το Πάσχα ήταν γιορτή των Εβραίων την οποία τηρούσαν σε ανάμνηση της απελευθέρωσής τους από την Αίγυπτο. Ο Χριστός όμως το κατάργησε και το αντικατέστησε με την τήρηση της Ανάμνησης του θανάτου του. (1 Κορινθίους 11:24) Το Πάσχα εισάχθηκε στη Χριστιανοσύνη μετά τους αποστολικούς χρόνους.

Ο καθηγητής θεολογίας Ν. Καλογεράς αναφέρει ότι “οι πρώτοι που εισήγαγαν τις ετήσιες γιορτές των Ιουδαίων στην εκκλησία δίνοντάς τους έννοια χριστιανική, ήταν οι εξ Ιουδαίων χριστιανοί, οι οποίοι και μετά τη μεταστροφή τους στη Χριστιανοσύνη εξακολουθούσαν να τηρούν τις γιορτές του ιουδαϊκού νόμου”. (Χριστιανική Αρχαιολογία, σ. 134, Αθήνα 1902, Έκδοση Α. Κωνσταντινίδης)

Ωστόσο, η Αγία Γραφή καταδίκαζε εκείνους που επέμεναν να τηρούν τον Ιουδαϊκό νόμο.—Γαλάτες 4:9-11.

Κουνέλια και λαγοί: Αυτά είναι σύμβολα της γονιμότητας τα οποία «προέρχονται από αρχαίες τελετουργίες και συμβολισμούς ειδωλολατρικών γιορτών της άνοιξης που γίνονταν στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή». —Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα (Encyclopædia Britannica).

Αβγά: Οι ιστορικοί συνδέουν τα αβγά του Πάσχα με τις ανοιξιάτικες γιορτές της γονιμότητας. Για παράδειγμα, ο καθηγητής Στίλπων Κυριακίδης, σε ειδική μελέτη του, τα συνδέει με την προσφορά αβγών κατά τη λατρεία θεών της γονιμότητας όπως ο Άττις, ο Άδωνις και άλλοι. Ο θάνατος και η ανάσταση του Άττιος γιορτάζονταν από 22 έως 25 Μαρτίου, «όπως περίπου και το Πάσχα». 

Η Αγία Γραφή μάς λέει ότι δεν πρέπει να λατρεύουμε τον Θεό, ακολουθώντας παραδόσεις και έθιμα που τον δυσαρεστούν. (Μάρκος 7:6-8)

Το εδάφιο 2 Κορινθίους 6:17 αναφέρει: «“Βγείτε από ανάμεσά τους και αποχωριστείτε”, λέει ο Ιεχωβά, “και πάψτε να αγγίζετε αυτό που είναι ακάθαρτο”». Επομένως, όσοι θέλουν να ευαρεστούν τον Θεό, δεν γιορτάζουν αυτή τη γιορτή.

pasxa

Το Πάσχα είναι ο Ιουδαϊκός εορτασμός της θεϊκής απελευθέρωσης των Ισραηλιτών από την αιγυπτιακή δουλεία το 1513 Π.Κ.Χ. Ο Θεός, έδωσε εντολή στους Ισραηλίτες να θυμούνται αυτό το σπουδαίο γεγονός κάθε χρόνο τη 14η ημέρα του ιουδαϊκού μήνα Αβίβ, ο οποίος ονομάστηκε αργότερα Νισάν.—Έξοδος 12:42· Λευιτικό 23:5.

Η λέξη «Πάσχα» προέρχεται από μια εβραϊκή λέξη που σημαίνει «προσπέραση» και αναφέρεται στην περίπτωση κατά την οποία, ο Θεός γλίτωσε τους Ισραηλίτες από τη συμφορά που θανάτωσε κάθε πρωτότοκο στην Αίγυπτο. (Έξοδος 12:27· 13:15)

Προτού επιφέρει ο Θεός αυτή την καταστροφική πληγή, είπε στους Ισραηλίτες να τινάξουν στο ανώφλι και στους παραστάτες της πόρτας των σπιτιών τους το αίμα ενός σφαγμένου αρνιού ή κατσικιού. (Έξοδος 12:21, 22, υποσημείωση). Ο Θεός θα έβλεπε αυτό το σημείο και θα “προσπερνούσε” τα σπίτια τους, γλιτώνοντας έτσι τα πρωτότοκά τους.—Έξοδος 12:7, 13.

Ο Ιησούς γιόρτασε το Πάσχα στις 14 Νισάν του 33 Κ.Χ. και αμέσως μετά εγκαινίασε έναν νέο εορτασμό: το Δείπνο του Κυρίου. (Λουκάς 22:19, 20· 1 Κορινθίους 11:20) Το γεύμα αυτό αντικατέστησε το Πάσχα, επειδή τηρείται σε ανάμνηση της θυσίας “του Χριστού [ο οποίος είναι] το πασχαλινό αρνί”. (1 Κορινθίους 5:7)

Η λυτρωτική θυσία του Ιησού είναι ανώτερη από την πασχαλινή θυσία επειδή ελευθερώνει όλους τους ανθρώπους από τη δουλεία στην αμαρτία και στον θάνατο.—Ματθαίος 20:28· Εβραίους 9:15. 

Δείτε περισσότερα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Εδώ ο καιρός "κρατάει" ακόμα με ηλιοφάνεια. Στον Βανκούβερ του Καναδά όμως, χιόνισε

Posted in Επικαιρότητα

vancuver1.251220
Εικόνες από το Βανκούβερ του Καναδά, προχθεσινές με το χιόνι να έχει καλύψει την πόλη. Και μπόλικο. Το χέρι του Κώστα, του γιού της Σούλας, είναι ο δείκτης πάνω στον ουρανό του αυτοκινήτου. Δέκα πόντους και, μας φαίνεται με την πρώτη ματιά.

vancuver2.251220
Νάτο κι εδώ. Αρκετό για να παίξεις χιονοπόλεμο, αλλά και να διασκεδάσεις σαν παιδί, ακόμα κι αν δεν είσαι πια παιδί... Και θερμοκρασίες χαμηλές που δεν τις καταλαβαίνεις, αφού τα σπίτια εκεί, όλα έχουν κεντρική θέρμανση παντού. Έτσι, εκ του ασφαλούς μπορείς να παίξεις με το χιόνι.

vancuver3.251220
Μια πιο πανοραμική φωτογραφία από ψηλά... Χιονισμένες στέγες και δέντρα στο βάθος. Όμορφες εικόνες που μας ξεσηκώνουν. Πάντα μας άρεσαν τα χιόνια, αν κι στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Αθήνα, δεν τα βλέπεις και τόσο συχνά. Κάνουν τη ζωή πιο απλή, πιο ανθρώπινη.

vancuver4.251220
Έξω από τα σπίτι τα παρκαρισμένα Ι.Χ. δοκιμάζονται κι αυτά από το βάρος του χιονιού. Δεν είναι πάρα πολύ, όπως βλέπετε. Αρκετό όμως για να ξεσηκώσει καρδιές, να αναστατώσει το μυαλό και τη σκέψη. Μας τις έστειλαν χθες με WhatsApp και τους ευχαριστούμε.

vancuver5.251220
Ναι, μας αρέσουν πολύ τα χιονισμένα τοπία. Και όποτε είχαμε τη δυνατότητα να τα ζήσoυμε, απολαμβάναμε την κάθε στιγμή. Δείτε άλλη μια όμορφη όψη της πόλης  του Βανκούβερ που ζουν τα παιδιά της Σούλας. Υπέροχο μέρος και λίγο πιο ανθρώπινο από το μέρος που ζούμε εμείς.

vancuver6.251220
Κλείνουμε μ' αυτή την ξεχωριστή ομορφιά. Το χιόνι στρωμένο, όχι πολύ μεγάλη ποσότητα, αλλά τόσο όσο χρειάζεται για να μας παρασύρει και να ταξιδέψουμε. Αν διακρίνουμε από το φως της λάμπας πρέπει να χιονίζει ακόμα την ώρα που πάρθηκε η φωτογραφία. Φανταστικά!

Τα ωραία του καλού μας φίλου, Πέτρου. Αγριολούλουδα στο δάσος! Πού να τα δούμε εμείς;

Posted in Επικαιρότητα

luudaki.vunu1
Είναι η απλότητα τους που τα κάνει τόσο όμορφα και μοναδικά; Είναι η σπανιότητα τους ή το γεγονός ότι με την καραντίνα που έχουμε είναι αδύνατον να δούμε τέτοιες αυθεντικές, καθαρές εικόνες της φύσης, αυτή τη στιγμή; Ότι κι αν είναι, είμαστε ευγνώμονες στον Πέτρο.

luudaki.vunu2
Εκείνος τις εντοπίζει στο δάσος ή στο δρόμο για το δάσος, καθώς η δουλειά του τον θέλει καθημερινά εκεί, κοντά στη φύση. Και το σημαντικό είναι ότι δεν τις κρατάει για τον εαυτό του, όπως κάνουν πολλοί, όχι. Έχει όλη την καλή διάθεση να τις μοιραστεί με τους φίλους του.

luudaki.vunu3
Κι έτσι γινόμαστε ολοι μια μεγάλη παρέα... Και ευχαριστούμε πολύ τον Πέτρο που μας έχει δώσει τη δυνατότητα, να παίρνουμε αυτό το υλικό και να το χρησιμοποιύμε στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ κάνοντας τις πιο όμορφες αναρτήσεις. Για μας είναι οξυγόνο αυτό.

luudaki.vunu4
Ιδιαίτερα σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς που έχουμε τόσο ανάγκη για αλλαγή εικόνων, οι φωτογραφίες του Πέτρου, μας "παίρνουν" μαζί τους και μας ταξιδεύουν. Χρησιμοποιούμε αυτή την ομορφιά γιατί είναι πολύ ωραίο, αυτό να το κάνουμε καθημερινά πράξη στη ζωή μας...

luudaki.vunu5
Όλη αυτή η ομορφιά στο χειμώνα, στο κρύο και την παγωνιά μας υπενθυμίζει πως ότι ζούμε τώρα είναι κάτι που κάποια στιγμή θα περάσει και θα έρθουν ξανά όμορφες μέρες στη ζωή μας. Δείτε αυτό το λουλούδι του αγρού και ας πάρουμε μαθήματα. Σίγουρα θα ωφεληθούμε όλοι μας, αν το δούμε με καθαρή ματιά…

Συνταγές για να αντέξουμε στα δύσκολα που περνάμε... Χαμογελάστε, σώζει ζωές!

Posted in Δημοσιογραφικά

ilias.katerina241220
Ένα ζευγάρι που αγαπούμε πολύ κι ας μην έχουμε ακόμα ζήσει πολλά πράγματα μαζί τους... Η φωτογραφία είναι χθεσινή και δείχνει τον Ηλία και τη σύζυγο του Κατερίνα, να απολαμβάνουν τον πρωινό καφέ τους στον κήπο του σπιτιού τους. Αν και ο Ηλίας φοράει παλτό, δείχνουν να αντέχουν. Και χαμογελούν από την καρδιά τους!

gata.ilia
Κι αυτή είναι η «κατούδα, η κεραμιδούλα», όπως τη λένε ο Ηλίας και η Κατερίνα... Αυτή η γάτα τους κάνει παρέα, ενώ πίνουν τον καφέ τους. Και οι δυο αγαπούν πολύ τα ζώα, είναι τη συντροφιά τους και έχουν πολλά στη φροντίδα τους. Ο Θεός να τους δίνει δύναμη!
efimerides
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 26/12/2020

Νομίζω πως δεν υπάρχει κανείς άνθρωπος που να μην ήθελε να είναι αλλιώς αυτές οι μέρες. Πιο ανέμελες, πιο ήρεμες και κυρίως με λιγότερο άγχος και φόβο για τις σκληρές συνέπειες του κορονοϊού Covid-19.

Αλλά η ζωή αποδεικνύεται πολύ πιο σκληρή, από το να την ντύνουν σε σελοφάν εορταστικό και να παρουσιάζουν την φωτεινή και σπέσιαλ πλευρά της αγοράς, την ώρα που, ειδικά στις μέρες μας, κανείς δεν μπορεί να τη ζήσει έτσι, αυτή τη δύσκολη συγκυρία.

Ας είναι όμως... Εκείνος που μας έπλασε έχει προμηθεύσει και μια σπουδαία ιδιότητα, ας την πούμε, αντίσταση. Ξέρει πως έχουμε ανάγκη από ηρεμία για να ανασυντάξουμε τις σκέψεις μας και να μπορέσουμε να ξανακάνουμε όνειρα και σχέδια για το αύριο. Όποιο κι αν είναι αυτό.

Το χαμόγελο είναι αυτό το υπερόπλο! Μη βιαστείτε να πείτε: "Σιγά τώρα, τι να σου κάνει ένα χαμόγελο, όταν γύρω σου τα πάντα καταρρέουν;" Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Στο κάτω - κάτω, δεν έχουμε να χάσουμε και τίποτα περισσότερο απ' ότι έχουμε χάσει ως τώρα.

Σκεφτείτε: Το Χαμόγελο συνοδεύεται από ηρεμία. Οι μυς χαλαρώνουν, όπως και το μυαλό και η καρδιά και δέχονται λιγότερες πιέσεις. Έτσι δουλεύουν σε ρυθμούς ρελαντί και φυσικά, όλα λειτουργούν καλύτερα.

Φυσικά, δεν σας μιλώ ως γιατρός, αν και πιστεύω ότι κανείς σοβαρός άνθρωπος που έχει σπουδάσει αυτή την επιστήμη, δεν θα είχε διαφορετική άποψη.

Αλλά, παρακαλώ, μην αποσπάτε την προσοχή σας και τη σκέψη σας... Στην πραγματικότητα, όταν έχουμε ειρήνη διάνοιας καρδιάς μπορούμε να βρούμε λύσεις σε ζητήματα που νομίζουμε ότι ορθώνονται σαν τοίχοι μπροστά μας.episimansis.neo

Και ας δοκιμάσουμε κάτι απλό. Ας σηκώσουμε το τηλέφωνό μας και ας επικοινωνήσουμε με κάποιον φίλο καλό, που η απουσία του μέσα στην καραντίνα μας έχει κοστίσει πολύ. Αυτό καμιά κοινωνική αποστασιοποίηση δεν μπορεί να μας το στερήσει. Τα οφέλη θα είναι πολλαπλά, από όποια πλευρά κι αν το δείτε.

Θα θυμηθείτε στιγμές. Κι αυτές θα επουλώσουν πληγές. Θα πάρετε δύναμη και κουράγιο και θα νιώστε πως τίποτα δεν τελείωσε, επειδή δεν θα κάνετε Χριστούγεννα, όπως τα ξέρατε ή επειδή δεν θα έχετε ρεβεγιόν ακόμα κι αν τα οικονομικά σας το επιτρέπουν, αφού τα κέντρα εστίασης και διασκέδαση είναι κλειστά λόγω πανδημίας και από τις 10 το βράδυ πρέπει να είμαστε σπίτια μας.

Προσπαθήστε να βρείτε κάτι θετικό σε όλες αυτές τις απαγορεύσεις, αντί να λυπάστε που σας στερούν πράγματα. Δεν μας στερούν τίποτα. Απλά κάποιοι ξεβολεύονται από τις συνήθειες τους.

Και μετά, διατηρήστε τη χαρά σας! Βρείτε μια ουσιαστική αιτία για να ζωντανέψετε την ελπίδα σας. Κι αν δεν σας έρχεται καμιά ιδέα, στείλτε το 6 με SMS στο 13033 και βγείτε μια βόλτα με τον άνθρωπο σας σε ένα κοντινό μέρος που να έχει πράσινο. Εκεί θα διαπιστώσετε κάτι που σας διαφεύγει, όλο αυτόν τον καιρό, είτε της πρώτης, είτε της δεύτερης καραντίνας. Η φύση, η δημιουργία, δεν έπαψε ούτε στιγμή να ακολουθεί τους δικούς της ρυθμούς, την εποχή, τον καιρό... Αντιστέκεται με επιτυχία, ακόμα και τότε που εμείς οι άνθρωποι "χαλάμε" κάθε ισορροπία γύρω μας, στην προσπάθεια μας για μεγαλύτερα κέρδη.

Μόνο στην απογοήτευση μην ενδώσετε. Διότι, ίσως να μην το δείτε με την πρώτη ματιά, αλλά η κατάθλιψη καραδοκεί. Προσέξτε αυτή την παγίδα. Είναι πιο ύπουλη και από τον Covid-19 και αν έρθει, «κατσικώνεται». Με δυσκολία, φεύγει.

Θέλουμε να είστε καλά! Να είναι τα πρόσωπα σας χαμογελαστά. Να λέτε αστεία που να εποικοδομούν και να μην ισοπεδώνουν και να συζητάτε με τους φίλους σας. Μην κλείνεστε στον εαυτό σας. Μην επιλέγετε τη σιωπή. Όχι μόνο δεν βοηθάει αυτό, αλλά συνδράμει στη μεγέθυνση του προβλήματος. Και να θυμάστε: Είτε έτσι, είτε αλλιώς, η ζωή συνεχίζεται...

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί το Σάββατο 26/12 στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου "Επισημάνσεις" και έχει γραφτεί από την Κυριακή που μας πέρασε για να προλάβουμε τους χρόνους της εκτύπωσης λόγω των αργιών των ημερών...

Ότι μας λείπει πιο πολύ, εκεί εστιάζουμε... Αχ να μπορούσαμε να πάρουμε τους δρόμους

Posted in Επικαιρότητα

perpatima4
Όλα λοιπόν είναι δρόμος; Μπορεί και να είναι έτσι αυτές τις μέρες, τις δύσκολες λόγω κορονοϊού, καθώς είμαστε κλεισμένοι σπίτια μας, στην καραντίνα μας, προσέχοντας για τον εαυτό μας και τους γύρω μας. Τι φανταζόμαστε λοιπόν; Μα, τι άλλο, δρόμους...

ipo.katarefsi1.191220
Και τι μπορείς να συναντήσεις εκεί; Τα πάντα! Αν, ας πούμε, ζεις σε μια πόλη μεγάλη και παλιά, όπως είναι η Αθήνα, μπορείς να συναντήσεις στο δρόμο σου και τέτοιες εικόνες. Καταδαφισμένα ερείπια, ενός εγκαταλειμμένου σπιτιού. Γκρεμισμένα όχι από χέρι ανθρώπου, όχι. Το βλέπετε, άλλωστε...

perpatima1
Ή μπορείς να συναντήσεις γατιά... Τι θέλουν, λίγο ήλιο ψάχνουν να βγουν για να ζεσταθούν. Να την αράξουν εκεί και να σε κοιτάζουν αμέριμνα. Και να κερδίζουν τη συμπάθεια σου... Αδέσποτα, είναι γεμάτη η Αθήνα. Όσοι έρχονται από άλλες χώρες, περνούν ώρες παρατηρώντας τα.

ipo.katarefsi2.191220
Εικόνες καθημερινές, μιας πόλης που ζει το δικό της δράμα, στην εποχή της πανδημίας... Όπου οι άνθρωποι της πρέπει να είναι συνεχώς σε επιφυλακή και ακούνε συχνά από εκείνους που έχουν την ευθύνη να τους διοικούν ότι "οι επόμενες μέρες, μήνες, εβδομάδες ίσως και χρόνια, θα είναι κρίσιμα".

perpatima2
Πόση υπομονή χρειάζεται να κάνει κάποιος; Έχουμε εκπαιδευτεί πολύ πάνω σ' αυτό, τον τελευταίο χρόνο, οπότε ένας δρόμος προφανώς θα μας έκανε καλό από όποια πλευρά κι αν το δει κανείς... Αλλαγή παραστάσεων χρειαζόμαστε και νέες εικόνες που θα ενισχύσουν την άμυνα μας.

Προχωρούν με αργούς ρυθμούς, αλλά σταθερά τα έργα στο μικρό παρκάκι... Πιστέψτε με...

Posted in Επικαιρότητα

parkaki1.191220
Είναι περίεργα και παράξενα όσα γίνονται στο μικρό, υπό διαμόρφωση παρκάκι στη γειτονιά μας... Σας έχω μεταφέρει ως τώρα δυο δημοσιεύματα. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ. Ένα μήνα μετά τις πρώτες εργασίες, βλέπουμε τι κάνουν και προσπαθούμε να καταλάβουμε, αλλά δεν είναι εύκολο.

parkaki2.191220
Περίεργες μεταλλικές κατασκευές σε σχέδια, μας κάνουν εντύπωση. Αλλά μέχρι εκεί... Τι θα γίνει στη συνέχεια; Πώς θα εξελιχθεί το έργο; Αδυνατούμε να κατανοήσουμε. Έχουμε αρκετή υπομονή όμως. Θα περιμένουμε. Εδώ δεν πιστεύαμε ποτέ ότι θα γίνει κάτι τέτοιο σ' αυτή τη γωνιά. Τώρα που προχωρεί το έργο, θα σταματήσουμε;

parkaki3.191220
Αφήνω το μυαλό μου, τις σκέψεις μου να ταξιδέψουν. Να κάνουν σενάρια, με βάση όσα μου είπαν. Αλλά εδώ που τα λέμε, δεν μου είπαν και πολλά πράγματα. Πιο πολύ την αγάπη τους γι' αυτό που σχεδιάζουν μου μετάφεραν. Τι μένει λοιπόν; Απλά, να παρακολουθούμε πώς εξελίσσονται τα πράγματα.

parkaki4.191220
Αυτό κάνουμε... Κάθε μέρα που πάμε τη μικρή βόλτα μας, αν ο καιρός μας το επιτρέπει, ρίχνουμε και μια ματιά. Και κάθε φορά βλέπουμε και κάτι ακόμα να προστίθεται στο παζλ. Αλλά αν δεν έχεις τη συνολική εικόνα στο μυαλό, τι να καταλάβεις αλήθεια; Όχι και πολλά πράγματα.

parkaki5.191220
Εμείς θα κρατάμε αυτές τις περίεργες μεταλλικές κατασκευές που έχουν φτιαχτεί, ειδικά για το συγκεκριμένο χώρο. Έχουν μελετηθεί και σχεδιαστεί ακριβώς γι' αυτό. Τι άλλο ετοιμάζουν με τις αναμονές, θα το δούμε αργότερα. Όταν το έργο θα αρχίσει να παίρνει πια, την τελική του μορφή.

Βουκαμβίλιες στη γειτονιά μας... Δεν είναι υπέροχο να τις βλέπεις ανθισμένες, αυτή την εποχή;

Posted in Επικαιρότητα

vukambilie1.201220
Τις μέρες της καραντίνας, συνηθίζουμε, όποτε ο καιρός το επιτρέπει, να βγαίνουμε λίγο από το σπίτι μας, για περπάτημα. Το χρειαζόμαστε, κυρίως για λόγους υγείας, αλλά το περπάτημα έτσι κι αλλιώς μας αρέσει... Την Κυριακή το πρωί που βγήκαμε από τον Κολωνό προς το Μεταξουργείο, βρήκαμε αυτές τις ανθισμένες βουκαμβίλιες.

vukambilie2.201220
Δεν ξέρω γιατί, αυτό το φυτό μου αρέσει πολύ. Άμα οι ρίζες του βρουν έδαφος, γίνεται θηρίο. "Αρπάζεται" από όπου βρει και σκαρφαλώνει, όπως εδώ. Αυτό το φυτό θα το δείτε στον Κολωνό, έξω από το μεγάλο Τζάμπο, κοντά στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα... Σκέτη ομορφιά!

vukambilie3.201220
Ή όπως αυτό εδώ στην Άστρους, επίσης στον Κολωνό... Το σπίτι, στην αυλή του οποίου θέριεψε, είναι εγκαταλειμμένο, όπως πάρα πολλά παρόμοια. Βρήκε λοιπόν έδαφος και αναπτύχθηκε, χωρίς δυσκολίες και "αρπάχτηκε" πάνω από το στύλο της ΔΕΗ. Παράξενα πράγματα. Αλλά εντυπωσιάζουν...

vukambilie4.201220
Αυτό το σπίτι, είναι μια άλλη όψη της πρώτης φωτογραφίας, του σημερινού δημοσιεύματος. Μας έκανε εντύπωση ο έντονος χρωματισμός του, τόσο διαφορετικός σε σχέση με τα διπλα του σπίτια, στο Μεταξουργείο... Αλλά η βουκαμβίλια είναι εκεί. Μεγαλώνει και δηλώνει παρούσα, ανθισμένη μέσα στο Δεκέμβρη!

vukambilie5.201220
Εδώ είμαστε στα όρια του Κολωνού με το Μεταξουργείο. Νέα σχετικά η πολυκατοικία, αλλά οι κάτοικοι της σκέφτηκαν πως μια βουκαμβίλια θα της έδινε ιδιαίτερο χρώμα. Και έκαναν πολύ καλή επιλογή, επειδή αυτή μεγαλώνει και απλώνεται, κάνοντας αισθητή την παρουσία της με την ομορφιά της.

vukambilie6.201220
Κι άλλη μια στο Μεταξουργείο, σε ένα μικρό δρόμο στο πλάι της Λένορμαν. Μας άρεσε, γιατί αν και μικρή ακόμα, δεν διστάζει να δώσει έμφαση στον εαυτό της και να ομορφύνει τη γειτονιά. Φαντάσου όταν μεγαλώσει λίγο ακόμα, τι έχει να γίνει...

Για την αγριοτριανταφυλλιά έχουμε ξαναγράψει, αλλά πάντα θα λέει κάτι ξεχωριστό για μας

Posted in Επικαιρότητα

agria.triantafilia3
Στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ το ψάχνουμε λίγο το πράγμα πριν αποφασίσουμε να κάτσουμε να γράψουμε. Έτσι και για την άγρια τριανταφυλλιά. Καλά θυμόμουν λοιπόν πως είχαμε ξαναγράψει. Δείτε ΕΔΩ ένα δημοσίευμα που κάναμε στις αρχές αυτού του χρόνου. Και δες πώς γυρίζουν τα πράγματα...

agrio.luludi.141220
Καθώς η χρονιά φτάνει στο τέλος της, επανερχόμαστε... Μόνο που αυτή τη φορά θα δούμε το θέμα από άλλη οπτική γωνία... Όχι ως γιατρικό, αλλά ως μια ξεχωριστή ομορφιά που μπορεί να κάνει το ανθρώπινο μάτι να χαρεί, καθώς όπως και το υπόλοιπο σώμα, περνά τις δικές του δυσκολίες.

agria.triantafilia1
Και βέβαια δεν όλα αγριοτριαντάφυλλα... Αυτά ναι, είναι! Στη δεύτερη και στην τέταρτη φωτογραφία όμως δεν είναι. Φαίνεται άλλωστε με την πρώτη ματιά, ακόμα και από ανθρώπους άσχετους μ' αυτά τα πράγματα, όπως είμαι εγώ. Η Δήμητρα, η καλή μας φίλη από την Άνδρο μας είπε ότι αυτό τον πυκνό θάμνο, τον λένε πυράκανθο!

agrio.luludi1.141220
Αυτός είναι ο πυράκανθος... Εδώ θέλουμε τη βοήθεια σας. Αν μπορείτε. Δεν είναι και υποχρεωτικό. Προς Θεού! Εδώ θέλουμε να αισθάνεστε καλά. Στην ανάγκη κάντε αυτό που κάναμε εμείς, θαυμάστε ότι περιέχει η φωτογραφία. Έτσι κι αλλιώς είναι υπέροχη. Σας ευχαριστούμε πάντως που ανταποκρίνεστε στο κάλεσμα μας.

agria.triantafilia2
Μερικοί καρποί από την αγριοτριανταφυλλιά μπορούν να μπουν και στο πιάτο μας ως κάτι πολύ ωραίο που διακοσμεί το σπίτι. Δείτε τι ωραία που μπορεί να γίνουν αν έχουμε λίγο κέφι και διάθεση. Στο κάτω κάτω εμείς φροντίζουμε για τη διάθεση μας. Δεν αφήνουμε άλλους παράγοντες να μας τη χαλάσουν.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA