Εξαιρετική ξενάγηση με τίτλο "Και οι πέτρες μιλούν" από τον αδελφό Κέρι Γιακουμή...
Η Κόρινθος ήταν «μια ξακουστή και ακόλαστη πόλη, όπου συναντιούνταν οι φαυλότητες Ανατολής και Δύσης». Βρισκόταν πάνω στο στενό ισθμό που ένωνε την Πελοπόννησο με την ηπειρωτική Ελλάδα, κι έτσι έλεγχε την κύρια οδό προς την ενδοχώρα. Στις μέρες του αποστόλου Παύλου είχε περίπου 400.000 κατοίκους, και οι μόνες πόλεις που την ξεπερνούσαν σε πληθυσμό ήταν η Ρώμη, η Αλεξάνδρεια και η Αντιόχεια της Συρίας.
Η αρχαία Κόρινθος ήταν χτισμένη σε έναν ισθμό ανάμεσα στο ηπειρωτικό τμήμα της Ελλάδας και στη χερσόνησο της Πελοποννήσου στο νότο. Στον Κορινθιακό Κόλπο βρισκόταν το Λέχαιο, το οποίο εξυπηρετούσε τη θαλάσσια συγκοινωνία με την Ιταλία, τη Σικελία και την Ισπανία στη δύση. Στο Σαρωνικό Κόλπο, οι Κεγχρεές εξυπηρετούσαν τη ναυτική κίνηση προς και από το Αιγαίο, τη Μικρά Ασία, τη Συρία και την Αίγυπτο.
Εφόσον τα ακρωτήρια στο νότιο άκρο της Πελοποννήσου ήταν ανεμοδαρμένα και επικίνδυνα για τη ναυσιπλοΐα, οι θαλασσοπόροι προτιμούσαν συνήθως να αγκυροβολούν σε ένα από τα δύο λιμάνια της Κορίνθου, να μεταφέρουν το φορτίο τους διά ξηράς και να το ξαναφορτώνουν στο άλλο λιμάνι. Τα ελαφρά πλοία μπορούσαν μάλιστα να τα ρυμουλκήσουν στην άλλη πλευρά του ισθμού πάνω σε έναν πλακόστρωτο δρόμο με δύο παράλληλες αυλακώσεις, το λεγόμενο δίολκο, ο οποίος εκτεινόταν από τη μια θάλασσα ώς την άλλη.
Ως εκ τούτου, η θέση της πόλης τής επέτρεπε να κυριαρχεί στο θαλάσσιο εμπόριο μεταξύ ανατολής και δύσης, καθώς και στο χερσαίο εμπόριο μεταξύ βορρά και νότου. Η μεγάλη εμπορική κίνηση έφερε στην Κόρινθο, όχι μόνο πλούτο, αλλά και τη διαφθορά που είναι κοινή σε πολλά λιμάνια. Την εποχή του αποστόλου Παύλου, η Κόρινθος ήταν πρωτεύουσα της ρωμαϊκής επαρχίας της Αχαΐας και σημαντικό διοικητικό κέντρο.
Η θρησκευτική ποικιλομορφία της πόλης πιστοποιείται από το γεγονός ότι διέθετε ναό για τη λατρεία του αυτοκράτορα, ναούς και ιερά αφιερωμένα σε πολλές ελληνικές και αιγυπτιακές θεότητες, καθώς και Ιουδαϊκή συναγωγή.—Πράξ. 18:4. Τα είδαμε όλα αυτά στην εκδρομή μας. Απομεινάρια τους θα δείτε και στις επόμενες αναρτήσεις ξεκινώντας από αύριο σε τούτο το web site. Σήμερα θα μείνουμε σε όσα αφορούσαν τον καιρό που πήγε ο απόστολος Παύλος και έζησε εκεί... Αυτό θα μας κάνει να κατανοήσουμε καλύτερα μερικά πράγματα που μας αφορούν...
Σ’ αυτή την ακμάζουσα, αλλά ηθικώς διεφθαρμένη μητρόπολη του ρωμαϊκού κόσμου, ο απόστολος Παύλος έφτασε γύρω στο 50 Κ.Χ. Στη διάρκεια της 18μηνης παραμονής του ιδρύθηκε εκεί μια Χριστιανική εκκλησία. (Πράξ. 18:1-11) Πόση αγάπη έτρεφε ο Παύλος για εκείνους τους πιστούς, στους οποίους αυτός πρώτος μετέδωσε τα καλά νέα για τον Χριστό! Μέσω μιας επιστολής τούς υπενθύμισε τον πνευματικό δεσμό που υπήρχε μεταξύ αυτών και εκείνου, λέγοντας: «Εάν έχητε μυρίους παιδαγωγούς εν Χριστώ, δεν έχετε όμως πολλούς πατέρας· επειδή εγώ σας εγέννησα εν Χριστώ Ιησού δια του ευαγγελίου».—1 Κορ. 4:15.
Το βαθύ ενδιαφέρον για την πνευματική τους ευημερία υποκίνησε τον Παύλο να γράψει την πρώτη του επιστολή προς τους Χριστιανούς της Κορίνθου, στη διάρκεια της τρίτης ιεραποστολικής του περιοδείας. Είχαν περάσει μερικά έτη από τότε που έμεινε στην Κόρινθο. Τώρα ήταν περίπου το 55 Κ.Χ., και ο Παύλος βρισκόταν στην Έφεσο. Προφανώς είχε λάβει μια επιστολή από τη σχετικά νέα εκκλησία της Κορίνθου, στην οποία έπρεπε να απαντήσει.
Επιπρόσθετα, ο Παύλος είχε μάθει ανησυχητικά νέα. (7:1· 1:11· 5:1· 11:18) Όλα αυτά του προξένησαν τόση λύπη, ώστε ο απόστολος αναφέρθηκε στην επιστολή με τις ερωτήσεις που του είχαν στείλει οι Κορίνθιοι, μόνο όταν έφτασε στο 1ο εδάφιο του 7ου κεφαλαίου της δικής του επιστολής. Κυρίως λόγω των νέων που είχε μάθει, ο Παύλος αισθάνθηκε την έντονη ανάγκη να γράψει στους συγχριστιανούς του στην Κόρινθο. Περισσότερα, αύριο…
Σχόλια (2)