Η πρώτη καλή είδηση του 2021 έχει την... ουρά της πίσω, στη χρονιά που πέρασε... Με τη βοήθεια της ανιψιάς μου Ελένης, κόρης της αδελφής μου Γεωργίας, του συζύγου της, Μιχάλη και του γιού της Γιάννη, μαζεύτηκαν οι ελιές μας κι έτσι μπορούμε πια να πούμε με σιγουριά πως εξασφαλίσαμε το λάδι μας και για φέτος και για του χρόνου.


Αισθανόμαστε λοιπόν την ανάγκη να πούμε ένα μεγάλο "ευχαριστώ" στην Ελένη που ανταποκρίθηκε με την οικογένεια της στο κάλεσμά μας. Και βέβαια πληρώθηκαν για την προσφορά τους οι άνθρωποι, αλλά και πάλι, για μας, η βοήθεια τους είναι ανεκτίμητη. Οφείλουμε να το πούμε και δημόσια.


Όλες οι σημερινές φωτογραφίες είναι ακριβώς από την ημέρα που πήγαν στις ελιές μας στην Μπάρκα. Κι εδώ βλέπουμε τον σύζυγο της Ελένης, τον Μιχάλη Παναγιωτάκη, την ώρα που εργάζεται, κρατώντας το ραβδιστικό του μηχάνημα... Να είναι καλά και να έχουν πάντα τη δύναμη και την προθυμία να προσφέρουν.


Κι αυτός είναι ο γιός της, Γιάννης Παναγιωτάκης... Παλικάρι πια! Μεγάλωσε και εργάζεται κανονικά, προσφέροντας στην οικογένεια του. Μπράβο του! Και μπράβο και στους γονείς του που τον γαλούχησαν με καλά χαρακτηριστικά, ώστε να είναι κοντά τους και να τους βοηθά, αντί να ρεμπελεύει στο καφενείο, όπως κάνουν πολλοί της ηλικίας του.


Και τι να πούμε γι' αυτόν τον άνθρωπο; Τον Αγησίλαο. Ήταν εκεί στην Μπάρκα και όχι μόνο με το τρακτέρ του για να φορτώσει τις ελιές, να τις πάει στο ελαιουργείο και να επιστατήσει στην παραγωγή του λαδιού στο άλεσμα τους. Ο Θεός να τον έχει πάντα καλά. Τον αγαπούμε!


Δημοσίευση χρέους, ήταν η σημερινή... Εκφράσαμε εδώ την αγωνία μας για τις φετινές ελιές που αν δεν τις μαζεύαμε θα χανόντουσαν και θεωρήσαμε χρέος μας να πούμε δυο κουβέντες τώρα που όλα ολοκληρώθηκαν καλά και το λάδι είναι πια στο πιθάρι μας... Ιδιαίτερα εσένα Στασούλα, σε ευχαριστούμε για όλα!