Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Μαζική Συμμετοχή στην 3ωρη Στάση Εργασίας

Posted in Επικαιρότητα

Από τη χθεσινή απεργιακή κινητοποίηση. Όσοι πήραν μέρος ήταν αποφασισμένοι και για τη συνέχεια...

Πραγματοποιήθηκε χθες Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010 με μαζική συμμετοχή, η 3ωρη στάση εργασίας και συγκέντρωση της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ στην Πλατεία Κλαυθμώνος. Κεντρικό αίτημα η απόκρουση των κοινωνικά άδικα οικονομικών μέτρων της κυβέρνησης που οδηγούν τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους στην φτώχεια και την εξαθλίωση.

Οι εργαζόμενοι μαζί με τα Συνδικάτα έδωσαν αγωνιστική απάντηση στη συνεχιζόμενη πολιτική περικοπών, εξέφρασαν την αποφασιστικότητά τους να συνεχίσουν τον αγώνα για να περιφρουρήσουν τις χρόνιες κοινωνικές κατακτήσεις τους, τις Σ.Σ. Εργασίας, τα Ασφαλιστικά και τα Εργασιακά τους Δικαιώματα.

Ο Αγώνας συνεχίζεται με την 24ωρη Γενική Απεργία που διοργανώνουν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ στις 15 Δεκεμβρίου 2010, ενάντια στις Νεοφιλελεύθερες πολιτικές που επιβάλλουν η Τρόικα, η Κυβέρνηση και οι οικονομικά ισχυροί.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ!

Η ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ είναι στην πρωτοπορία των αγώνων. Αυτό είναι και μια εξήγηση γιατί βρίσκεται στο στόχαστρο των παπαγαλάκιων της εξουσίας αυτή την περίοδο...

Γενική συνέλευση στο “Βήμα” αύριο

Posted in Δημοσιογραφικά

Σε γενική συνέλευση καλεί τους εργαζόμενους στο “Βήμα” ο εκπρόσωπος τους Τάσος Αναστασιάδης, αύριο Σάββατο, στις 11.00 το πρωί, στον πρώτο όροφο του κτιρίου της ΕΣΗΕΑ, για να συζητηθούν οι επιπτώσεις από το “λουκέτο” στο ημερήσιο “Βήμα”.  Η πρόσκληση που έχει αναρτηθεί στο http://etovima.blogspot.com/ αναφέρει τα εξής:

Από: Τάσο Αναστασιάδη
Προς: Εργαζόμενους(-ες) Βήματος
Κοιν/ση: ΕΣΗΕΑ, ΠΟΕΣΥ, Διασωματειακό του τύπου, Εργασιακή Επιτροπή ΔΟΛ
Θέμα: Σύγκληση Γενικής Συνέλευσης εργαζομένων του Βήματος

25/11/2010

Αγαπητοί συνάδελφοι (-σες),

Μετά τις γενικότερες εξελίξεις στα media γενικά και στην εφημερίδα μας ειδικότερα, οφείλω καταρχήν να μεταφέρω την ενημέρωση από το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, καθώς και από το Διασωματειακό του τύπου, που αποφάσισαν αργά σήμερα το βράδυ γενική απεργία στον τύπο την Τρίτη, 30/11/2010, την οποία και πρέπει να ετοιμάσουμε. Μόλις έχω τις αντίστοιχες ανακοινώσεις, θα τις κοινοποιήσω.
Κατά δεύτερον, όπως διαπιστώθηκε και στην ενημέρωση που μας έγινε από τον διευθυντή της εφημερίδας μας νωρίτερα το βράδυ, είναι επιτακτική η ανάγκη να βρεθούμε σε Γενική Συνέλευση για να εξετάσουμε τη στάση μας απέναντι στην αιφνιδιαστική αναστολή της καθημερινής «έντυπης έκδοσης» της εφημερίδας μας, παρά τις πρόσφατες περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις από την ιδιοκτησία (μόλις πριν από 58 μέρες). Πρέπει επίσης να υιοθετήσουμε μια θέση απέναντι στις εργασιακές ανακατατάξεις από την αναστολή του καθημερινού εντύπου και, ασφαλώς, και απέναντι στις προγραμματιζόμενες μαζικές απολύσεις συντακτών του Βήματος («περίπου όσοι είχαν προσληφθεί κατά την έκδοσή του» -δηλαδή κάπου 100 συνάδελφοι) επίσης παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις της ιδιοκτησίας («δεν θα απολυθούν δημοσιογράφοι, αλλά μόνοι διοικητικοί»).
Κατά συνέπεια και έπειτα από σχετική απόφαση και εξουσιοδότηση των σωματείων μας, δηλαδή της ΕΣΗΕΑ, αλλά και του Διασωματειακού του τύπου, συγκαλείται επί τούτοις Γενική Συνέλευση όλων των εργαζομένων στο Βήμα το Σάββατο, 27/11/2010, στις 11.00 π.μ., στον 1ο όροφο του κτιρίου της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20).
Ευχαριστώ,
Τάσος Αναστασιάδης
εκπρόσωπος εργαζομένων του "Βήματος"

Τέλος εποχής και για ΤΟ ΒΗΜΑ

Posted in Επικαιρότητα

Το σημερινό τεύχος αρ. 16116 του ΒΗΜΑΤΟΣ είναι το τελευταίο τυπωμένο στο χαρτί καθημερινά στο χαρτί. Από αύριο μόνο ηλεκτρονικά. Συνεχίζει κανονικά η κυριακάτικη έκδοση.

Από χθες “βούιξε” ο κλάδος. “Κλείνει” ΤΟ ΒΗΜΑ. Δεν θέλαμε να το πιστέψουμε. Μόλις πριν ένα μήνα έκλεισε η ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ αφήνοντας 130 εργαζόμενους στο δρόμο. Και τώρα ΤΟ ΒΗΜΑ με πόσους άλλους εργαζόμενους;

Σήμερα το πρωί επιβεβαιώθηκε η κακιά είδηση. Η εφημερίδα στην πρώτη της σελίδα κάτω δεξιά, σε ένα καρεδάκι, ανακοινώνει την αναστολή της έκδοσης με το κείμενο που ακολουθεί και υπό τον τίτλο “Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ”

“Ένας σκληρός αγώνας δρόμου έχει ξεκινήσει για το ποιος θα δημιουργήσει τα καλύτερα μέσα ενημέρωσης στο Ιnternet. Εδώ και καιρό οι αναγνώστες που διαβάζουν τις ημερήσιες εφημερίδες ηλεκτρονικά είναι συντριπτικά περισσότεροι από όσους προτιμούν την έντυπη έκδοση. Αποδεχόμενο την πρόκληση των καιρών «ΤΟ ΒΗΜΑ» παύει να τυπώνεται στο χαρτί. Από σήμερα οι αναγνώστες του θα μπορούν να το διαβάζουν ηλεκτρονικά στην οθόνη του υπολογιστή τους. «ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» θα συνεχίσει να εκδίδεται κανονικά στο χαρτί”.

  • Μ' αυτό τον τρόπο ΤΟ ΒΗΜΑ στη σελ. 3 αναγγέλει το πέρασμά του από το χαρτί στην ηλεκτρονική ενημέρωση. Δείτε ΕΔΩ. Φυσικά ούτε μια λέξη από αυτούς που κάθε μέρα έβαζαν πλάτη για να βγει το φύλλο. Σιγά τώρα...
  • Οι εργαζόμενοι όμως έχουν λόγο. Διαβάστε τον ΕΔΩ.

Στάση εργασίας, δύσκολη η κίνηση...

Posted in Επικαιρότητα

Αυτή είναι μια πρόταση που έρχεται από τη μακρινή Ασία. Λύνει όμως το πρόβλημα της μετακίνησης σήμερα. Ε, τώρα εσείς δεν χρειάζεται να το παρακάνετε. Και τρικάβαλο καλό είναι...

Η είδηση σήμερα είναι σαφής: Αποκλεισμένο θα παραμείνει από τις 12 έως τις 3 το μεσημέρι σήμερα Πέμπτη το κέντρο της Αθήνας, εξαιτίας των συλλαλητηρίων που έχουν προγραμματιστεί από ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, σαν ένδειξη διαμαρτυρίας στα μέτρα λιτότητας της κυβέρνησης, την απώλεια δεκάδων θέσεων εργασίας και τις αλλαγές στις κλαδικές συμβάσεις εργασίας.

Την ίδια στιγμή, νέος γύρος ταλαιπωρίας περιμένει το επιβατικό κοινό που χρησιμοποιεί τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς για τις μετακινήσεις του, καθώς οι οδηγοί σηκώνουν χειρόφρενο από τις 12 το μεσημέρι έως και τις 4 το απόγευμα, προκειμένου να μπορέσουν να συμμετάσχουν στις απεργιακές κινητοποιήσεις.

Χωρίς αστικά λεωφορεία θα παραμείνει η Αττική, καθώς οι οδηγοί θα ακινητοποιήσουν τα οχήµατά τους από τις 5 έως τις 7 το πρωί και από τις 10 το βράδυ µέχρι και τη λήξη της βάρδιας.

Οι συρμοί του ΗΣΑΠ και του μετρό δεν θα λειτουργούν από τις 12 έως τις 4. Οι υπάλληλοι του μετρό αποφάσισαν αργά το απόγευμα της Τετάρτης τη συμμετοχή τους στην παναττική στάση εργασίας.

Ακινητοποιημένοι θα παραμείνουν από τις 12 το µεσηµέρι έως τις 3 το απόγευµα και οι συρµοί του προαστιακού σιδηροδρόµου, του τραμ και του ΟΣΕ, ενώ στο ίδιο διάστηµα δεν θα κινηθούν ούτε τα τρόλεϊ.

Οι τεχνικοί της ΕΘΕΛ θα κάνουν τετράωρη στάση εργασίας από τις 12 το µεσηµέρι µέχρι τις 4 το απόγευµα, ενώ όλοι οι εργαζόµενοι στα λεωφορεία θα πάρουν µέρος σε ξεχωριστό συλλαλητήριο που οργανώνουν για τις 3 το µεσηµέρι στην Πλατεία Κλαυθµώνος.

Μη με ρωτάς, δεν θυμάμαι... Να θυμόμαστε τα καλά ελλληνικά τραγούδια...

85.000 επισκέψεις δεν είναι και λίγες

Posted in Επικαιρότητα

Μια ατέλειωτη ποδηλατοδρομία είναι αυτή η καθημερινή επικοινωνία μαζί σας...

Κάθε πέντε χιλιάδες «χτυπήματα» από διαφορετικές IP συνηθίζω σ' αυτό το χώρο να κάνω μια αναφορά στην ύπαρξη και λειτουργία τούτης εδώ της ιστοσελίδας. Και να, που φτάνουμε αισίως τα 85.000 πια, μέσα σε ενάμιση χρόνο ενεργούς λειτουργίας.

Αυτό σημαίνει ότι όλοι εσείς που φτάνετε ως εδώ, αναζητώντας κάτι διαφορετικό μας επιφορτίζετε με την ευθύνη να χρησιμοποιούμε με περισσότερη φειδώ το χώρο για την ενημέρωση. Έτσι, όπως την εννοούμε εμείς την ενημέρωση. Απλά, λιτά, χωρίς υπερβολές και μεγάλα λόγια, σε χαμηλούς τόνους και χωρίς εξάρσεις και τυμπανοκρουσίες.

Τον τελευταίο καιρό δοκιμάζω τις νέες τεχνολογίες στο internet. Facebook και Twitter. Έχουν βέβαια το γούστο τους, δε λέω, αλλά νομίζω ότι τίποτα  δεν θα μπορέσει να βγάλει στην άκρη τη μοναδική μορφή επικοινωνίας που υπάρχει μέσα από αυτή την ιστοσελίδα.

Αυτή η καθημερινή επαφή έχει κάτι ξεχωριστό. Μπορώ να γράψω για ότι θέλω. Από τα προσωπικά μου, μέχρι γενικότερα ζητήματα, είτε αυτά αφορούν στα εργασιακά, είτε στον κοινωνικό περίγυρο. Μου αρέσει κι εμένα αυτή η εθελοντική συνεισφορά.

Δεν θα ξαναγράψω για τα σχόλια σας. Έχω διαπιστώσει πως όταν θέλετε κι όπου θέλετε γράφετε. Έτσι συνεχίστε. Χωρίς καμιά πίεση από καμιά μεριά.

Έτσι, άλλωστε θα κάνω κι εγώ για τη συνέχεια. Δεν πρόκειται να αγχωθώ αν μια μέρα δε έχω τίποτα να «ανεβάσω», αν και η εμπειρία μου τόσα χρόνια στο χώρο του Τύπου μου λέει ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί εύκολα. Θα το «παλεύω» και θα το χαίρομαι κάθε φορά που θα «ανακαλύπτω» και θα προσθέτω κάτι καινούργιο σ' αυτό τον ιστότοπο.

Όπως είναι η αναζήτηση εργασίας που εκτιμώ ότι θα βοηθήσει ουσιαστικά όσους ψάχνουν για δουλειά αυτή την περίοδο. Ή όπως την μπάρα δεξιά όπου, όπως θα 'χετε διαπιστώσει, αλλάζει πολύ συχνά. Σπάνια θα δείτε τα ίδια στοιχεία. Ή όπως το σχόλιο που μπαίνει μέσα στο κίτρινο φόντο που έχει να κάνει με την άμεση επικαιρότητα σε θέματα που μας αφορούν και μας ενδιαφέρουν.

Το μόνο που μπορώ να σας υποσχεθώ, μαζί με τα 85.000 «ευχαριστώ» είναι ότι θα συνεχίσω να το «παλεύω» και στους καιρούς που έρχονται. Θα λέω τις αλήθειες μου χωρίς το φόβο ότι κάποιοι θα μου τις «χρεώσουν». Και θα είμαι πάντα ανοιχτός σε όσους φίλους θέλουν να συνεισφέρουν με την αρθρογραφία τους...

Σαββατοκύριακο θα «στήσω» ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ

Posted in Δημοσιογραφικά

Ο Μανώλης Φωτόπουλος, πρόεδρος των συνταξιούχων ΗΣΑΠ είναι ο άνθρωπος που έχει πάρει στις... πλάτες του τον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ. Είναι άλλωστε και ο άνθρωπος που μαζί του, με τον κάλεσμά του και με την εμπιστοσύνη του, ξεκινήσαμε μαζί πριν 16 χρόνια την εφημερίδα καταφέρνοντας να κάνουμε σταδιακά μεγάλα βήματα προόδου.

Την αρχή τη βγάλαμε 4σέλιδη, ασπρόμαυρη και γυρίσαμε μερικά τυπογραφεία μέχρι να καταλήξουμε στην PRΕSSLINE του Νίκου Πανδή, εκεί στη Μάγιερ11, δυο βήματα από την πλατεία Βάθη, αλλά και τα παιδιά που τη «στήνουν» ξέρουμε πια, όπως ξέρουμε και τον Σάκη, τον υπεύθυνο για το τυπογραφείο.
Έχουμε έτσι μια καλή συνεννόηση με αποτέλεσμα να προχωρεί καλά η δουλειά. Και το χαίρομαι κι εγώ. Γιατί στις δύσκολες μέρες που περνάμε εμείς μέσα από τον ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ και το site που «στήσαμε» το καλοκαίρι παρακολουθώντας τις εξελίξεις της εποχής μας.

Ο Μανώλης λοιπόν, μου τηλεφώνησε από τη Δευτέρα το απόγευμα: «Έχω έτοιμο το φύλλο, Νίκο. Θα περιμένω όμως ώς την Παρασκευή να στη δώσω μήπως και υπάρξει καμιά εξέλιξη». Κι όταν ο Μανώλης λέει ότι είναι «έτοιμος» το εννοεί. Πόσο μακριά πέφτει η Παρασκευή; Δυο βήματα είναι...

Θα τον δουλέψω Σαββατοκύριακο. Κασέ, σελιδοποίηση. Για να τον δώσω έτοιμο το πρωί της Δευτέρας ώστε να έχουμε χρόνο για διορθώσεις. Έτσι θα μπορέσουμε μέσα στην ερχόμενη εβδομάδα να ολοκληρωθεί και να σταλεί στο πιεστήριο για εκτύπωση.

Και βεβαίως, αμέσως μετά από αυτό θα πρέπει να «σπρώξω» πολύ γρήγορα και τη ΦΩΝΗ. Να μη μας «πιάσουν» και τα Χριστούγεννα στα τυπογραφεία για τις εκδόσεις που έχω σε εκκρεμότητα.
Αστεία - αστεία πλησιάζουμε στις γιορτές... Κι αυτό θα το βλέπετε στις στολισμένες βιτρίνες γύρω σας που όσο πάνε και πληθαίνουν. Όσο κι αν είναι δύσκολες οι εποχές, όλοι έχουμε ανάγκη για κάποιες αλλαγές προκειμένου να υποδεχτούμε τη νέα χρονιά...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA