Στη λαϊκή μπορείς να βρεις πολλά πράγματα να ψωνίσεις, φρέσκα και σε καλές, σχετικά, τιμές...

Πάντα μου άρεσε η λαϊκή πάνω από την πλατεία Αττικής. Το γεγονός ότι λειτουργεί μια τέτοια μέρα της εβδομάδας, ελεύθερη από υποχρεώσεις την κάνει πιο ελκυστική. Βέβαια μόνο με μηχανή μπορείς να την προσεγγίσεις. Δεν υπάρχει χώρος να παρκάρεις το Ι.Χ. Κι ο κόσμος που πάει να ψωνίσει είναι συνήθως πολύς. Ίσως γιατί έχει τα ίδια με μένα ζητήματα στη διαχείριση του χρόνου.

Πρωί, ώρα 10.00 Με μια όμορφη μέρα, από πλευρά καιρού, μπροστά... Μπορεί να έχει την ψυχρούλα του, αλλά ο ήλιος έχει κάνει κιόλας αισθητή την παρουσία του.

Στη λαϊκή, ακόμα κι αυτές τις δύσκολες μέρες που περνάμε, ο κόσμος είναι πολύς. Ίσως γιατί συνεχίζει να έχει καλές τιμές και φρέσκα προϊόντα. Ύστερα, τους χαίρομαι τους ανθρώπους που πουλάνε πράγματα εκεί για το χιούμορ τους. Και υπάρχουν πολλοί στους πάγκους. Πουλάνε την πραμάτεια τους με κέφι και, αν μη τι άλλο, σου φτιάχνουν τη διάθεση.

Είδα αμύγδαλα ξερά, αφράτα με την ένδειξη “ΗΠΑ”. “Αυτοπροσώπως” ο παραγωγός! Αλλά πολύ λευκός για Αμερικανός. Και ωραία κάστανα από την Αγιά με 4 έυρώ το κιλό. Όχι σαν αυτά που μου έφερε χθες ο φίλος μου Σταύρος από την Ασέα, σκέτη αποτυχία ήταν φέτος. Τα μισά σχεδόν είναι χαλασμένα. Αρά και πού, θα βρεις ένα καλό.

Τα πορτοκαλομαντάρινα τους τρέλα. Όλο και κάτι θα πάρω για το καλάθι μου. Πάντα μου άρεσαν τα ξινά, αν και τούτες οι κλημεντίνες γλυκίζουν... επικίνδυνα.

Πιπεριές, ντομάτες και τα... τελευταία σταφύλια που τα είδα στα 2.30 ευρώ το κιλό. Υπερβολή, μιας και μόνο στην όψη πια μοιάζουν με το είδος τους. Καμιά σχέση στη γεύση...

Εκείνο το φρούτο που είδα και... λιμπίστηκα, αλλά αντιστάθηκα και δεν το πήρα, ήταν ο λωτός. Τον θυμάμαι από τα παιδικά μου χρόνια. Είχε λωτούς το περιβόλι της Τζίμενας που κρατούσαμε για κάμποσα χρόνια στο χωριό και με ξετρέλαινε η ιδιόμορφη γεύση του. Άσε που στο μυαλουδάκι μας έχει γίνει ένας αχταρμάς με το φρούτο που έδωσε ο η Ευα στον Αδάμ. Ποιο... μήλο τώρα, λωτός ήταν...

Εδώ μπορείς να κάτσεις με τις ώρες. Βόλτες και ψώνια. Να κόψουν από τα φρούτα που πουλούν, να σου δώσουν να δοκιμάσεις. Όλοι καλόβολοι ή εγώ έχω την καλύτερη διάθεση και τα βλέπω έτσι; Όπως και να 'χει μου άρεσε αυτή η βόλτα στη λαϊκή αγορά. Και όποτε μπορώ, δεν το χάνω. Καταλάβατε τώρα, πως δεν είναι μόνο οι προμήθειες...

Μου άρεσε χθες το βράδυ στο καφέ που είχαμε μαζευτεί τα παιδιά από τη Συντακτική Ομάδα του “Μηνύματος” να κάνουμε μια κουβέντα για το φύλλο που κυκλοφόρησε μέσα στις εκλογές με νέο λουκ, αφού άρχισε να... αποδεσμεύεται από τα σχολεία που το δημιούργησαν.

Ο Σεραφείμ, συνταξιούχος δάσκαλος, δηλώνει ευθαρσώς ότι δεν του άρεσε η νέα βινιέτα του λογότυπου. Σε “παιδικό” λέει του φέρνει. Αν και είναι πολύ σοβαρές και προσεγμένες οι τοποθετήσεις του, συνήθως, εδώ νομίζω ότι έχει άδικο.

Ο Κώστας και η Γιώτα έχω την αίσθηση ότι έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν και το αποτέλεσμα φαίνεται με την πρώτη ματιά. Τα παιδιά κατάφεραν το... ακατόρθωτο. Να κάνουν ένα περιοδικοεφημερίδα. Συσκευασία των δύο σε ένα... Δύσκολο, για όποιον έχει στοιχειώδεις γνώσεις στη δημοσιογραφία μπορεί να κατανοήσει τι εννοώ.

Η διαδικασία που ακολουθείται εδώ μου αρέσει. Υπάρχει ο εισηγητής των θεμάτων. Ακολουθεί κριτική, τοποθετήσεις, ομαδική δουλειά. Το περιβάλλον βέβαια στο καφέ, δεν είναι το καλύτερο για μια τέτοια δουλειά. Η τηλεόραση παίζει, οι παρέες δίπλα συζητούν μεγαλόφωνα και μπερδεύονται με τις δικές μας κι εμείς πρέπει να έχουμε συγκεντρωμένη την προσοχή μας στους εισηγητές. Ας είναι. Τα παιδιά που έχουν το καφέ είναι εξαιρετικά. Διαθέσιμα να μας εξυπηρετήσουν σε ότι τους ζητήσουμε με το χαμόγελο. Απλά ο χώρος δεν ενδείκνυται για μια τέτοια σοβαρή δουλειά.

Είπα “σοβαρή” και νομίζω ότι πρέπει να μείνω για λίγο εδώ και να σχολιάσω τη χθεσινή ανάρτηση με τις ξανθιές. Όσοι με παρακολουθούν, χρόνια τώρα, θα έχουν προσέξει πως προσπαθώ στις αναρτήσει μου να μη βάζω ελαφρά θέματα. Θεωρώ ότι ο χώρος μπορεί να βοηθήσει για λίγο παραπάνω προβληματισμό πάνω σε ζητήματα διαχρονικά ή επίκαιρα και πολλές φορές αναδεικνύει μικρά θέματα που θεωρεί ότι έχουν παραπάνω αξία.

Όμως, δεν ξέρω αν σας έχει συμβεί, έρχονται ώρες που θες, το 'χεις ανάγκη να “ξεσπάσεις” λίγο, να χαλαρώσεις από την πίεση της καθημερινότητας. Και το Σαββατοκύριακο είναι ιδανικό για τη χαλάρωση.

Σ' αυτό το πλαίσιο έβαλα και τα ανέκδοτα με τις ξανθιές. Όχι με διάθεση ρατσισμού, αλλά επειδή μου τα έστειλαν με e-mail και τα βρήκα χαριτωμένα. Εξάλλου η ίδια η ζωή έχει αποδείξει πως δεν είναι το χρώμα των μαλλιών αυτό που κάνει τη διαφορά στην εξυπνάδα στον άνθρωπο. Άλλα πράγματα είναι αυτά που διαμορφώνουν την προσωπικότητά μας...

Αλλά οι ξανθιές, πανέξυπνες σαν τους Πόντιους δεν παρεξηγήθηκαν ποτέ από τα ανέκδοτα που κατά καιρούς τους βγάζουν. Ξέρουν πως η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική κι αυτό τους αρκεί.

Αυτά, σαν απάντηση σε κάποια προφορικά σχόλια σας...

• Δείτε ΕΔΩ το τελευταίο τεύχος του "Μηνύματος για όλους" που κυκλοφορεί.
  

Λέει η πρώτη ξανθιά στην δεύτερη:
"Εγώ θα πάω στο φεγγάρι...."
Λέει η δεύτερη:
"Και εγώ θα πάω στον ήλιο...."
Λέει η πρώτη :
"Helloo, ο ήλιος καίει..."
Και απαντάει η δεύτερη:
"Helloo, ΘΑ ΠΑΩ ΒΡΑΔΥ!!!"

Γιατί οι ξανθιές κρατούν το κινητό ανάποδα;
Για να μην πέφτουν οι μονάδες!!!!!!

Ήταν μια ξανθιά μέσα σε ένα λεωφορείο και ήρθε η ώρα να κατέβει στη στάση της. Οπότε φωνάζει στον
οδηγό: -Στάση, καλέ στάση, στάση
Φώναζε όλο και πιο δυνατά.
Και ο οδηγός της λέει:
-Πατήστε το κουμπί.
Πατάει η ξανθιά το κουμπί και λέει:
-Τώρα ακούγομαι;

Διάλογος δύο ξανθιών :
- Άσε χρυσή μου, σήμερα πήγα και έκανα τεστ εγκυμοσύνης...
- Και τι σε ρώτησαν καλή μου, εύκολα ή δύσκολα ;

Μια ξανθιά πάει στον πάγκο δανεισμού της Βιβλιοθήκης και λέει :
- Δανείστηκα ένα βιβλίο την προηγουμένη βδομάδα, αλλά ήταν το πιο βαρετό    βιβλίο που έχω διαβάσει ποτέ. Δεν είχε καθόλου υπόθεση, αλλάείχε υπερβολικά πολλούς χαρακτήρες.
- Ώστε εσείς λοιπόν μας πήρατε τον τηλεφωνικό κατάλογο!!!!!!!!!


Η μάνα μιας ξανθιάς:
-Έλα μέσα χιονίζει
-Σιγά και έξω χιονίζει

Τα ξινόμηλα είναι το μόνο φρούτο που επιτρέπεται να τρώνε οι διαβητικοί. Και βεβαίως πρέπει να μένουν μακριά από ζάχαρη και άμυλο, προτιμώντας σαλάτα και κρέας... Ή μήπως τίποτε απ' όλα αυτά δεν ισχύει; Και μόνο στο άκουσμα της έκφρασης «έχεις ζάχαρο», ο περισσότερος κόσμος χλωμιάζει. Δεν είναι και ό,τι καλύτερο να σκέφτεσαι ότι πρέπει να αποχαιρετήσεις όλες τις - αλμυρές και γλυκές - απολαύσεις της ζωής.

Την σκέψη αυτή, όμως, απ' ό,τι φαίνεται μάλλον πρέπει να την διαγράψουμε από το μυαλό μας. Παρότι εμείς δεν έχουμε πάρει... χαμπάρι, εδώ και τουλάχιστον δύο δεκαετίες έχει πάψει να είναι αυστηρή και στερητική η διατροφή που συνιστούν οι ειδικοί στους διαβητικούς.

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ο Χάρης Δημοσθενόπουλος, κλινικός διαιτολόγος-βιολόγος και προϊστάμενος του Διαιτολογικού Τμήματος στο Λαϊκό Νοσοκομείο της Αθήνας, και η Αστερία Σταματάκη, κλινική διαιτολόγος-διατροφολόγος και επιστημονική συνεργάτιδα της Γαστρεντερολογικής Κλινικής του Γενικού Κρατικού Νικαίας, έχουν τις απαντήσεις.

* Μην τρώτε μια φορά την ημέρα. Χρειάζεστε οπωσδήποτε τα τρία κύρια γεύματα (πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό) και πιθανώς 2-3 ενδιάμεσα (σνακ) - αυτό εξαρτάται από το είδος της θεραπείας που κάνετε και τον τρόπο ζωής σας.

* Ναι στο ψωμί. Και γενικότερα στους υδατάνθρακες και στα τρόφιμα με άμυλο, όπως ζυμαρικά, ρύζι, πατάτες, φρούτα, δημητριακά πρωινού. Αυτού του είδους τα τρόφιμα πρέπει να αποτελούν το 45-55% των ημερήσιων θερμίδων σας, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα είναι επεξεργασμένα αλλά όσο το δυνατόν πιο ακατέργαστα και θα κατανέμονται σε όλα τα γεύματα της ημέρας. Συνεπώς, να διαλέγετε τις ποικιλίες ολικής άλεσης - και να φροντίσετε να τρώτε σε κάθε γεύμα της ημέρας κι από λίγο.

* Φάτε φρούτα. Δεν χρειάζεται να τρώτε μόνο τα ξινά, όπως το ξινόμηλο και το γκρέιπ φρουτ. Μπορείτε να φάτε όποια θέλετε, αρκεί να έχουν μέτριο μέγεθος και μέση ωρίμανση (δεν πρέπει να είναι «παραγινωμένα»). Να προτιμάτε τα φρούτα εποχής και να τα καταναλώνετε με την φλούδα τους (όταν αυτό είναι εφικτό) για να μην χάνετε τις φυτικές ίνες τους. Πιο συχνά να τρώτε φρούτα όπως το μήλο, το αχλάδι και το ακτινίδιο, και πιο αραιά φρούτα όπως η μπανάνα, το καρπούζι, το σύκο και το σταφύλι.

* Να τρώτε ντομάτες. Πέρασε η εποχή που οι διαβητικοί έτρωγαν μόνο μαρούλι και κολοκυθάκια. Σήμερα μπορούν να καταναλώνουν και ντομάτες στη σαλάτα τους, αρκεί να μην είναι πολύ ώριμες και να συνοδεύονται από άλλα λαχανικά με πολλές φυτικές ίνες. Καλό είναι να αποφεύγετε να τις τρώτε μαγειρεμένες (π.χ. στα γεμιστά) γιατί λόγω θέρμανσης γίνονται πιο γλυκές.

* Μην ξεχνάτε τη σαλάτα - με ξίδι. Καθημερινά χρειάζεστε ποικιλία από φρέσκα λαχανικά μεσημέρι και βράδυ, στα οποία καλό είναι να προσθέτετε λίγο ξίδι διότι μελέτες έχουν δείξει ότι συμβάλλει στην καλύτερη ρύθμιση του σακχάρου. Τα λαχανικά σας μπορείτε να τρώτε ωμά ή βρασμένα.

* Μην στερείστε τα γλυκά. Επίσημη σύσταση για το πόσα γλυκά επιτρέπεται να τρώτε, δεν υπάρχει. Όμως για πολλούς είναι πολύ δύσκολο να τα αποκλείσουν εντελώς από τη διατροφή τους. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα τρώτε μια πάστα την μέρα. Μπορείτε να απολαμβάνετε το γλυκάκι σας μια ή το πολύ δυο φορές την εβδομάδα, αρκεί να είναι καλά ρυθμισμένο το σάκχαρό σας. Καλό είναι επίσης το γλυκό που θα διαλέξετε να μην περιέχει πολλά λιπαρά. Καλές επιλογές γλυκών είναι ζελέ χωρίς ζάχαρη, γλυκά παρασκευασμένα με τεχνητά γλυκαντικά, πικρή σοκολάτα, απλό παγωτό βανίλια και γλυκά τύπου τάρτα ή μηλόπιττα (βάλτε όσο περισσότερα μήλα μπορείτε και όσο το δυνατόν λιγότερο παντεσπάνι).

* Μην το παρακάνετε με τα κρέατα. Κρέας, ψάρια, πουλερικά και τυριά είναι η κύρια πηγή πρωτεϊνών στο διαιτολόγιό μας. Ωστόσο, πρέπει να παρέχουν το 10-20% των ημερήσιων θερμίδων σας και όχι να αποτελούν τον κορμό του διαιτολογίου σας. Από τα πρωτεϊνούχα τρόφιμα συνιστάται συχνότερα η κατανάλωση ψαριού - έπονται κοτόπουλο (χωρίς πέτσα), γαλοπούλα και στο τέλος άπαχο μοσχαρίσιο ή χοιρινό κρέας. Τα γαλακτοκομικά πρέπει να αποτελούν συμπλήρωμα του φαγητού και όχι κύριο γεύμα, και βεβαίως να επιλέγετε τα λίγων λιπαρών.

* Βάλτε λάδι. Όχι με τον τόνο, αλλά βάλτε. Το σημαντικό είναι να μην τρώτε πολλά κορεσμένα λίπη (προέρχονται από ζωικής προέλευσης τρόφιμα, δηλαδή κόκκινο κρέας, πλήρες γάλα και πλήρη γαλακτοκομικά), για να αποφύγετε τα καρδιαγγειακά νοσήματα που είναι πάρα πολύ συχνά στους διαβητικούς. Από την άλλη, δεν πρέπει να το παρακάνετε με το ελαιόλαδο επειδή δεν ανεβάζει το «ζάχαρο». Ει μη τι άλλο, έχει θερμίδες και παχαίνει, και τα περιττά κιλά είναι επιβαρυντικά για εσάς. Συνεπώς, να βάζετε λάδι στο φαγητό και στην σαλάτα σας - αλλά λίγο.

* Πιείτε ένα ποτηράκι. Η γενική σύσταση είναι «να πίνετε αλκοόλ με μέτρο, αρκεί να μην έχετε και κάποια άλλη πάθηση που το απαγορεύει». Αυτό σημαίνει ότι ένα ποτό την ημέρα για τις γυναίκες και 2-3 για τους άντρες δεν πρόκειται να επιβαρύνουν το σάκχαρο. Καλό είναι να πίνετε το ποτό σας μαζί με το φαγητό (αυτό είναι απαραίτητο, αν παίρνετε ινσουλίνη), για να αποφεύγετε τις υπογλυκαιμίες. Αν εκτός από διαβήτη έχετε και υπέρταση, αυξημένα τριγλυκερίδια ή περιττά κιλά, πρέπει να το αποφεύγετε. Και επίσης μην ξεχνάτε να υπολογίζετε τις θερμίδες του αλκοόλ στο σύνολο της ημέρας.

* Βάλτε κανέλα. Νέες μελέτες έχουν δείξει πως λίγη κανέλα την ημέρα μπορεί να συμβάλλει στη καλύτερη ρύθμιση του σακχάρου.

Πηγή : ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ - ΤΑ ΝΕΑ

Κάποιοι συνεχίζουν και το παλεύουν. Και γίνονται παράδειγμα προς μίμηση. Όταν μάλιστα η Τέχνη μπαίνει μπροστά τότε η χαραμάδα αισιοδοξίας γίνεται ακόμα μεγαλύτερη για όλους μας. Έφτασε στο e-mail μου το παρακάτω μήνυμα:

Φτιάξαμε μια χαρούμενη γειτονιά με Εργαστήρια για το περιβάλλον,

Aφήγηση παραμυθιού από τη Ζωή Νικητάκη,

Παράσταση από την ομάδα Μαρμελάδα,
Ζωντανή Μουσική, Διανομή πολλών ΔΩΡΩΝ για μικρούς & μεγάλους

20 & 21 Νοεμβρίου πεζόδρομος Δράκου (Μετρό Συγγρού-Φιξ) 11.00-14.00

Από την "Παιδί & Οικογένεια" Δείτε αναλυτικά στο www.kidsfestival.gr (Μενού "ΟΙ ΔΡΑΣΕΙΣ ΜΑΣ)...

Η "ΠΑΙΔΙ & ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ - KID & FAMILY" εκτός της στήριξης στο ευρύ κοινό των οικογενειών, ανέλαβε την καθημερινή φροντίδα 130 οικογενειών στην Αθήνα.

ΠΑΙΔΙ & ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ KID & FAMILY

Κοινωνία Σημαίνει Ενωμένοι Ενεργοί πολίτες σε όλες τις ηλικίες

OTAN TO EΓΩ ... ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΜΕΙΣ
Ένα μήνυμα που θέλουμε να καλλιεργήσουμε με επικέντρωση στο παιδί & την τρίτη ηλικία OUR HUMAN MANIFESTO

Ήταν ένα μικρό κύμα, που μονολογούσε πολύ λυπημένο: «πόσο δυστυχισμένο είμαι… τα άλλα κύματα είναι τόσο μεγάλα και δυνατά και εγώ είμαι τόσο μικρό και ασήμαντο. Γιατί η ζωή είναι τόσο άδικη;»

Ένα μεγάλο κύμα που βρισκόταν εκεί κοντά, το άκουσε και αποφάσισε να του  απαντήσει: «Το λες αυτό διότι δεν καταλαβαίνεις την πραγματική σου φύση. Νομίζεις ότι είσαι ένα κύμα και νομίζεις ότι είσαι μικρό και ασήμαντο, ενώ στην πραγματικότητα δεν είσαι τίποτα από τα δύο». Ξαφνιασμένο το μικρό κύμα απαντά: «Πώς; Δεν είμαι κύμα;! Μα δεν βλέπεις τον κυματισμό μου; Δεν βλέπεις τα απόνερά μου; Αν και μικρό, είμαι κύμα! Τι εννοείς, δεν είμαι κύμα;» Ήρεμο το μεγάλο κύμα αποκρίνεται:

«Αυτό που καλείς ‘κύμα’ δεν είναι τίποτε άλλο από μια προσωρινή μορφής σου. Στην πραγματικότητα, δεν είσαι παρά νερό! Όταν κατανοήσεις την βάση της φύσης σου, θα απαλλαγείς από την μιζέρια σου και θα δεις ότι εγώ είμαι εσύ, εσύ είσαι εγώ, και οι δύο είμαστε κομμάτι του ίδιου Όλου».... "Κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον είμαστε ήδη νεκροί"

Ένα υπέροχο τραγούδι από τη δεκετία του '80 με τον Μανώλη Μητσιά, να μας φτιάξει τη διάθεση...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 20/11/2010

Άκουγα την περασμένη Τετάρτη από τα ΜΜΕ, μεσημέρι και μετά, σε τακτά χρονικά διαστήματα και διαπίστωσα με θλίψη, είναι αλήθεια, ότι ένα μεγάλο μέρος του χρόνου τους το έδιναν για να ενημερώσουν και να δώσουν έκταση σε κάποια μικρά επεισόδια από την πορεία στην αμερικανική πρεσβεία.

Κουβέντα για το μέγεθος της συμμετοχής, αργότερα μάθαμε από την αστυνομία ότι ήταν διπλάσιοι από πέρσι, για το ποιος ήταν αυτός ο κόσμος που αγνόησε τον βροχερό καιρό, τον ασφυκτικό κλοιό των αστυνομικών που πλησίαζε τις 7.000 ένστολους και πήγαν σιωπηλοί να συνταχτούν με αυτό το ανώνυμο πλήθος και να εκφράσουν, με το δικό τους τρόπο, τη διαμαρτυρία τους για τα όσα βιώνουν αυτόν τον καιρό.

Καμιά προσπάθεια να αναδείξουν μη επώνυμους ανθρώπους που ήταν στο Πολυτεχνείο εκείνες τις δύσκολες μέρες του '73. Να μιλήσουν για τις εμπειρίες τους, να συνεισφέρουν ουσιαστικά στην κουβέντα.

Δεν μας έχει συνηθίσει έτσι η τηλεόραση. Υπάρχουν, ευτυχώς και κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις, αλλά στην πλειοψηφία τους ασχολούνται με χαμηλού επιπέδου υλικό. Είδα, μια ματιά, και διαπίστωσα πως την ώρα που ήταν σε εξέλιξη η πορεία κάποια κανάλια δεν μπορούσαν να ξεφύγουν από τη βλαβερή συνήθεια των μεσημεριάτικων εκπομπών κουτσομπολιού.

Ντροπή βρε παιδιά!... Έλεος, δηλαδή... Δεν υπάρχει ένας αρχισυντάκτης που να φορά παντελόνια για να τους τραβήξει το αυτί; Και εντέλει, τι είναι καλό για την τηλεόραση; Μόνο ότι είναι φτηνό; Έχουν άδικο εκείνοι που σφυρίζουν αδιάφοροι μπροστά στη δήθεν πρόκληση της ψηφιακής τεχνολογίας που διαφημίζει η οικογένεια Κλικλίκου; Πόσο πιο «όμορφα» θα είναι όλα αυτά τα σκουπίδια αν έχουν κρυστάλλινη εικόνα και ήχο;

Ναι, έχω την απαίτηση εγώ που πληρώνω υποχρεωτικά, μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ την κρατική ΕΡΤ να μου δίνει την καλύτερη ενημέρωση. Την ίδια απαίτηση έχω και από τους ιδιωτικούς ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς που χρησιμοποιούν κρατικές συχνότητες, ενώ υποτιμούν τόσο τη νοημοσύνη μας.

Φαντάζομαι μια Πολιτεία που θα... υποχρέωνε όλα αυτά τα ΜΜΕ να «παίξουν» τον αληθινό ενημερωτικό τους ρόλο. Πείτε με αιθεροβάμονα ή ρομαντικό, αλλά αυτή είναι η άποψη μου και έχω πολύ δυνατά επιχειρήματα για να την υπερασπιστώ, αν χρειαστεί.

Στη χώρα που ανθεί η... φαιδρά πορτοκαλαία πρέπει μάλλον να θεωρούμε φυσιολογικό μόνο σε κάποιες σχολικές αίθουσες, με πρωτοβουλία φωτισμένων εκπαιδευτικών να γίνονται γιορτές για το Πολυτεχνείο. Στα ΜΜΕ που οφείλουν, εκ των πραγμάτων, να έχουν και εκπαιδευτικό χαρακτήρα, αυτά είναι ψιλά γράμματα.

Ποιος άραγε θα μπορούσε να θέσει ένα τέτοιο θέμα για συζήτηση; Η ΕΣΗΕΑ, ως συνδικαλιστική έκφραση, είναι ανύπαρκτη με τη δράση της ξεχασμένη, χρόνια τώρα και απομακρυσμένη από την ουσία των ζητημάτων που αφορούν τους επαγγελματίες δημοσιογράφους.

Το χειρότερο ύστερα από αυτό είναι ότι στο χώρο του Τύπου εμφανίστηκαν άνθρωποι που ήταν περισσότερο έμποροι, εργολάβοι και πάντως καμιά σχέση με τους παραδοσιακούς εκδότες που αγαπούσαν με πάθος τη δουλειά τους. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι το κέρδος τους και μετά να παίξουν τα μέσα που διαθέτουν τον πραγματικό τους ρόλο.

Η φετινή πορεία του Πολυτεχνείου και η δημοσιογραφική κάλυψή της έδωσε αφορμή γι' αυτές τις μελαγχολικές σκέψεις από έναν άνθρωπο που έχει βιώσει όλες τις μεγάλες αλλαγές στο χώρο του Τύπου τα τελευταία 30 χρόνια.

Απογοήτευση λοιπόν; Όχι ακριβώς. Πάντα πιστεύω ότι υπάρχουν περιθώρια για αλλαγές. Αρκεί οι αναγνώστες, οι τηλεθεατές, οι ακροατές να απαιτήσουν να τους σέβονται. Δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στη στήλη μου.