Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Σαββατοκύριακο στην επαρχία

Posted in Επικαιρότητα

Το ξενοδοχείο "Ελληνικόν" λειτουργεί υπό νέα διεύθυνση και με πιο οικονομικούς όρους. Διαθέτει μάλιστα και WiFi. Από εδώ έκανα αυτή την ανάρτηση...

Το ήθελα από καιρό... Νομίζω πως το είχα κι ανάγκη ένα ταξίδι στην επαρχία για το Σαββατοκύριακο. Ξέρω πως το πρωί του Σαββάτου τα παιδιά μαζεύτηκαν στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου και μοίρασαν τα 800 κομμάτια της ανακοίνωσης που τύπωσα για τα σκουπίδια, φτάνοντας μέχρι τα Σεπόλια.

Και την Κυριακή θα μαζευτεί στο σπίτι της Αθηνάς η Συντακτική Ομάδα της εφημερίδας της Επιτροπής Κατοίκων Ακαδημίας Πλάτωνος. Δεν θα είμαι εκεί. Αλλά χρειαζόμουν αυτή την αλλαγή. Η επαρχία έχει καθαρό αέρα, ήρεμο περιβάλλον κι αυτό είναι που χρειαζόμαστε.

Κυριακή βράδυ επιστρέφω Αθήνα. Κι από Δευτέρα, ημέρα της γιορτής μου, ξαναμπαίνω σε μια σειρά τουλάχιστον στην εφημερίδα, γιατί στην ΠΕΤ ΟΤΕ από παράδοση, δεν θα πάω.

Σαββατοκύριακο στις αρχές του Δεκέμβρη με ζεστό ακόμη τον καιρό, αν κι εδώ στα 800 μέτρα υψόμετρο, το κρύο του το 'χει, όπως και να το κάνουμε...

Το χωριό Ελληνικό Γορτυνίας, όπως φαίνεται από τον Αϊ Θανάση. Κυριακή πρωί σήμερα...

Η βροχή ήρθε το μεσημέρι...

Posted in Επικαιρότητα

Πυκνή ομίχλη κατεβαίνει από το Κακαβούλι προς το χωριό και απλώνεται παντού, λίγο μετά τη βροχή. Ένα πολύ ξεχωριστό φαινόμενο...

Κατά το μεσημέρι “ξέσπασε” ο καιρός και άρχισε να βρέχει. Απαλά, σιγανά, όμορφα, χειμωνιάτικα. Ίσα που προλάβαμε να επιστρέψουμε από τα ψώνια της πόλης. Είναι τελικά όμορφος ο χειμώνας στο χωριό. Σκέτη απόλαυση...

Να καίει η σόμπα που έχει ψήσει με αργούς ρυθμούς το κατσίκι στη γάστρα... Και να πέφτουν οι σταγόνες της βροχής στον κήπο. Είναι να πιεις ένα ποτήρι κρασί παραπάνω και να ξαπλώσεις Σαββατιάτικα στο κρεβάτι, χαλαρώνοντας.

Ούτε που με νοιάζει αν θα 'ρθει ο ύπνος ή δεν θα 'ρθει. Χαλαρά... Εδώ ο χρόνος μετράει αλλιώς. Δεν έχει την πίεση και το άγχος της πόλης.

Η βροχή γίνεται πιο δυνατή καθώς περνάει η ώρα. Και η καταχνιά κατεβαίνει από το Κακαβούλι κατά το χωριό. Μια πυκνή, λευκή, ομίχλη... Τα πεσμένα ξερά φύλλα παρασείρονται από τα νερά. Δε θέλει και πολύ να γίνουν μικροί χείμαρροι. Ακούγονται δυνατά πάνω, ήρεμα, οι μουσικές του Δεύτερου... Κάπως έτσι θα 'ναι και στον παράδεισο, χωρίς αμφιβολία. Δεν έχω περιγραφές, αλλά νομίζω ότι μπορώ να αντιληφθώ περίπου πως θα 'ναι τα πράγματα εκεί.

Πόσο μπορεί να κρατήσει αυτή η βροχή; Μια, δυο ώρες; Όσο και να κρατήσει τίποτα δεν θα λιγοστέψει από την ομορφιά της στιγμής.

Είχα δώσει στον Γιώργο το υπόλοιπο από το παλιό βαρέλι που είχε φέρει η Στασούλα από το χωριό για το γάμο της Ειρήνης. Κι εκείνος το κράτησε για όταν θα 'ρχόμασταν. Και να τώρα, που το βρίσκουμε μπροστά μας. Νάμα, τέτοια ώρα μεσημεριανή...

Τελειώσαμε το τραπέζι. Ο Γιώργος άναψε τσιγάρο. Χωρίς αυτό δεν μπορεί. Ο Λάμπρος συνεχίζει το φαγητό του. Εγώ γράφω και πίνω λίγο κρασί ακόμα. Ο μικρός σχολιάζει που δεν αφήνω λίγο τις σημειώσεις μου. Ότι κι αν λέει, εμένα μ' αρέσει. Με γεμίζει, είναι κομμάτι μου...

Η καμινάδα της σόμπας με τους καπνούς δείχνει από μακριά ότι η σόμπα λειτουργεί στο φουλ. Ένα “κλικ” και η στιγμή είναι δική μας.

Σάββατο πρωί, ξημέρωμα στο χωριό...

Posted in Επικαιρότητα

Ο Γιώργος έχει ανέβει στην ελιά στον κήπο του να μαζέψει τις ελιές που έχουν μείνει. Είναι χοντρές ελιές, ιδανικές για βρώσιμες. Ούτε μία δεν θα πάει χαμένη...

Ξύπνησα στο χωριό, ύστερα από ένα πολύ ξεκούραστο ύπνο. Εδώ, όντως, “μυρίζει” χειμώνας. Στις 8 το πρωί ο καιρός είναι συννεφιασμένος και φυσάει ένας δυνατός αέρας. Δεν είναι να κάτσεις για πολύ έξω, μόνο μια “γεύση” να πάρεις, γιατί κάνει κρύο, το νιώθεις...

Τώρα, κάτι μου λένε τα χιόνια στην Ευρώπη και η κακοκαιρία. Αλλά μέχρι χθες εδώ, ο καιρός ήταν καλός. Εντύπωση μου προκάλεσε που άκουσα χθες στις ειδήσεις για 45 νεκρούς από το κύμα κακοκαιρίας. Τι στο διάολο συμβαίνει; Για την Ευρώπη μιλούμε, όχι για την Αφρική...

Αλλά ο οργανισμός τη θέλει αυτή τη μικρή αλλαγή. Θέλει να κάτσει λίγο στη σόμπα, να ψήσει κάστανα, να πιει ένα κρασάκι, να αράξει λίγο παραπάνω στο κρεβάτι. Εδώ το χουζούρεμα έχει μια ξεχωριστή αξία, πιστέψτε με.

Άμα είσαι 220 χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα σε ένα υψόμετρο που φτάνει τα 800 μέτρα, όλα τα βλέπεις διαφορετικά το πρωί. Παρέα με το ζεστό καφεδάκι μου, τον νες, άνοιξα το σημειωματάριο μου.

Σκόρπιες πρωινές σκέψεις. Μέχρι να σηκωθεί ημέρα, να μπουν τα πράγματα σε μια σειρά, να δούμε τι έχουμε και πώς θα το κάνουμε.

Ο Γιώργος στην κουζίνα ασχολείται με το μεσημεριανό τραπέζι. Προετοιμασία για το μεσημεριανό φαγητό. Κατσίκι έχει. Θα το κάνει στη γάστρα, λεμωνάτο, λαδορίγανη. Κι έχει βγάλει ένα μεγάλο πήλινο ταψί, που του 'χω στείλει από το Θραψανό, για να το ψήσει εκεί, σε σιγανή, αργή φωτιά, μέχρι να γίνει “λουκούμι”.

Το 'χω ξαναπεί, δεν ξέρω να ασχολούμαι με τα της κουζίνας, αν και θα ήθελα κάποτε, όταν βρω ελεύθερο χρόνο, να το κάνω. Μ' αρέσει όμως από τώρα να παρακολουθώ όλη αυτή τη διαδικασία, Μερικές φορές το πάθος που έχουν οι άνθρωποι που ασχολούνται μ' αυτό, είναι εντυπωσιακό.

Στο Twitter βλέπω τις ειδήσεις που “τρέχουν” τώρα στα διάφορα ειδησεογραφικά Blog και Site. Εδώ βλέπω πως γιορτάζουν σήμερα οι Βαρβάρες και οι ευχές πέφτουν “βροχή”. Εδώ βλέπω επίσης, πως τελικά δεν είναι ιδέα μου για το χειμώνα. Η ΕΜΥ εξέδωσε χθες, έκτακτο δελτίο πρόγνωσης επικίνδυνων καιρικών φαινομένων. Για να προσέχουμε λίγο...

Στην ειδησεογραφία ο απόηχος της παρέμβασης του Γιωργάκη τους “κοινωνικούς εταίρους” να τα βρουν στη... διαβούλευση. Να βάλουν, δηλαδή, νερό στο κρασί τους οι εργαζόμενοι και δεχτούν τη μείωση, έως και 12% στις αποδοχές τους, όπως προτείνει ο ΣΕΒ. Βρε, δεν πάτε να δείτε αν έρχομαι; Αϊ στο διάολο φερέφωνα του ΣΕΒ. Δεν θα μου χαλάσετε εσείς το Σαββατοκύριακο μου...

Μέσα στις λευκές πετρούλες ο Γιώργος έχει φυτέψει τα μαρούλια του. Καμιά 80αριά που θα του βγάλουν το χειμώνα. Έχει και κρεμμύδια... Και να, που ο χειμωνιάτικο κήπος του συναγωνίζεται τον καλοκαιρινό. Εδώ στο χωριό βλέπεις, την έχεις αυτή την πολυτέλεια...

Ψήφισμα των εργαζομένων στο ΕΘΝΟΣ

Posted in Δημοσιογραφικά

Από την προχθεσινή απεργιακή πορεία των δημοσιογράφων. Το στιγμιότυπο έξω από το υπουργείο Εργασίας στη Σταδίου.

Το πρόβλημα συνεχίζει να μεγαλώνει στο χώρο του Τύπου. Χθες μαζεύτηκαν οι εργαζόμενοι στο ΕΘΝΟΣ και ιδού το ψήφισμα που έβγαλαν μετά από διεξοδική συζήτηση:

Η φωτιά των απολύσεων δεν είναι πλέον στην αυλή του γείτονα, καίει το ίδιο μας το σπίτι. Οι απολύσεις συναδέλφων μας συνεχίζονται με αμείωτη ένταση. 200 περίπου συνάδελφοι στο συγκρότημα ΠΗΓΑΣΟΣ έχασαν την εργασία τους τους τελευταίους μήνες. Εμείς οι εργαζόμενοι στο ΕΘΝΟΣ και το ΕΘΝΟΣ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ αντιστεκόμαστε και δηλώνουμε:

  • Λέμε όχι στις απολύσεις, ζητάμε την άμεση ανάκλησή τους. Αγωνιζόμαστε για να διασφαλίσουμε τις θέσεις εργασία μας, αλλά και το δικαίωμα του ελληνικού λαού να έχει ουσιαστική ενημέρωση.

  • Απαιτούμε από την ΕΣΗΕΑ και τις άλλες ενώσεις να αρθούν επιτέλους στο ύψος των περιστάσεων, εφαρμόζοντας τις αποφάσεις που έχουν λάβει από τις 26 Οκτωβρίου 2010 και όπως φαίνεται φυλάσσονται στο συρτάρι χωρίς να υλοποιούνται. Να προχωρήσει η υλοποίηση της απόφασης για 48ωρη απεργία, Η απόφαση αυτή να στοχεύει στην έκδοση των Κυριακάτικων φύλλων της 12ης Δεκεμβρίου. Θα κάνουμε πλήρη περιφρούρηση της απεργίας, ώστε να μην εξαναγκασθούν οι συντάκτες να παραδώσουν κείμενα νωρίτερα. Η ΕΣΗΕΑ θα πρέπει να συντονιστεί με τις άλλες ενώσεις Τύπου ώστε ακόμα κι αν οι εργοδότες επιχειρήσουν να τυπωθεί το φύλλο, να μην μπορέσει αυτό να κυκλοφορήσει.Τα εκλεγμένα σωματεία Τύπου θα πρέπει να αντιδρούν με όλα τα όπλα που διαθέτουν, όπως απεργιακές κινητοποιήσεις στο σύνολο του Τύπου ή και στοχευμένες απεργίες όπου και όποτε χρειαστεί, για να προασπίσουν το δικαίωμά μας στην εργασία.

  • Διεκδικούμε την υπογραφή της γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας, δεν δεχόμαστε προτάσεις ή “παραινέσεις” για μείωση του μισθού μας, ειδικά αυτού που ορίζεται μέσα από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Καλούμε την εργοδοσία να ξεκαθαρίσει τις θέσεις της για το μέλλον της επιχείρησης.

  • Στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε όλους τους συναδέλφους που ήδη βρίσκονται στην ανεργία, στους συναδέλφους που αγωνίζονται κάτω από δύσκολες συνθήκες όπως στα συγκροτήματα Αλαφούζου και Ψυχάρη, αλλά και στους συναδέλφους στην “Απογευματινή” που δίνουν ηρωική μάχη επιβίωσης.

  • Ενώνουμε τις φωνές μας και αγωνιζόμαστε με όλους τους Έλληνες που δοκιμάζονται από τη βαρβαρότητα των μέτρων κυβέρνησης και τρόικας. Δεν θυσιάζουμε την αξιοπρέπειά μας. Ο αγώνας για τη δουλειά μας είναι αγώνας για την Ενημέρωση και τη Δημοκρατία.

    ΠΕΜΠΤΗ 2 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010

Όχι άλλο κάρβουνο...

Posted in Επικαιρότητα

Συνεχίζεται και θα συνεχίσει και το Σαββατοκύριακο η συζήτηση για τις μειώσεις στους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα μέσα από τις κλαδικές συμβάσεις. Το ζήτημα είναι πόσο κατευθυνόμενη είναι η δημοσιογραφία. Γιατί δηλαδή αναπαράγουν μια ειδησεογραφία που βολεύει συγκεκριμένους ανθρώπους. Το σημερινό ρεπορτάζ του Χρήστου Μέγα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ αναφέρει:

Με κινούμενη άμμο με σκληρές δημόσιες δηλώσεις και «κόκκινες γραμμές» συνεχίστηκε χθες η άτυπη διαπραγμάτευση γύρω από τις δρακόντειες προβλέψεις του Μνημονίου και τη διατήρηση της ισχύος των κλαδικών συμβάσεων.

Η κατ' αρχήν συμφωνία των κοινωνικών εταίρων με διαμεσολαβητή τον πρόεδρο της ΓΣΕΒΕΕ Δ. Ασημακόπουλος, μοιάζει να υπέστη βελτιώσεις μετά την απόρριψη του σχεδίου από τη ΓΣΕΕ και την εμμονή της εργατικής πλευράς πάνω σε τρία θέματα, τα οποία ο πρόεδρος της εργατικής συνομοσπονδίας Γ. Παναγόπουλος έθεσε ως «κόκκινες γραμμές» και συνόψισε ως ακολούθως:

  1. Kαθολική ισχύ των κλαδικών συμβάσεων με ευθεία αμφισβήτηση του Μνημονίου τουλάχιστον σε αυτό το σημείο, κάτι που εν μέρει αποδέχεται ο ΣΕΒ.
  2. Σύναψη επιχειρησιακών συμβάσεων μόνο στις εταιρείες όπου λειτουργεί σωματείο και με ευθύνη του.
  3. Σαφή περιγραφή των προϋποθέσεων κάτω από τις οποίες θα συνάπτονται οι «ειδικές επιχειρησιακές συμβάσεις».

«Απορρίψτε ευθέως τις επιχειρησιακές»

Ειδικά ως προς την προβλέψη του Μνημονίου για μη επέκταση των κλαδικών ρυθμίσεων στα μη μέλη, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ επιμένει στην ευθεία απόρριψη της πρόβλεψης και όχι «σε παράκαμψη ή τροποποίησή της γιατί θα τη βρούμε μπροστά μας».

Στη βελτιωμένη πρόταση, την οποία όμως δεν εγκρίνει η ΓΣΕΕ που επιμένει σε ανοιχτό και δεσμευτικό διάλογο όλων των μερών, που φέρεται να διαβίβασε χθες στην υπουργό Εργασίας Λούκα Κατσέλη ο Δ. Ασημακόπουλος, περιλαμβάνονται οι εξής ρυθμίσεις:

Το Μνημόνιο, σκληρότερο και από τον ΣΕΒ

  • Η επέκταση των συμβάσεων θα είναι καθολική για το σύνολο των εργαζομένων. Ετσι θα καλύπτονται και όσοι απασχολούνται σε επιχειρήσεις που δεν εκπροσωπούνται στις διαπραγματεύσεις. Επ' αυτού συμφωνεί και ο ΣΕΒ, ενώ το Μνημόνιο απαγορεύει την επέκταση.
  • Επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις, όπως το λέει και η έκφραση, θα υπογράφονται μόνο όπου λειτουργεί σύλλογος εργαζομένων. Στις άλλες περιπτώσεις την ευθύνη θα έχει η κλαδική ομοσπονδία.
  • Οι αμοιβές μέσω της ειδικής (επιχειρησιακής) συλλογικής σύμβασης δεν θα μπορούν να κινούνται κάτω του 10%-12% των κλαδικών μισθών.
  • Η σύναψη «ειδικής σύμβασης» θα είναι εφικτή και πέραν της συμφωνίας του οικείου σωματείου, η οποία είναι αναγκαία προϋπόθεση, μετά την παρουσίαση της «κατάλληλης δικαιολογίας».

Οι ανωτέρω προβλέψεις τελούν υπό την αίρεση της τρόικας και, εάν εγκριθούν, θα συζητηθούν την επόμενη εβδομάδα στον υπουργικό συμβούλιο! Και αυτό είναι η αντίφαση που αποκαλύπτει και την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας.

Δεν είναι δυνατόν οι επιχειρηματίες, «εκτός από δύο τράπεζες και 1-2 καναλαρχών» -όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Ασημακόπουλος- να θέτουν τα όρια κάτω από τα οποία θα εργαστούν οι υπάλληλοι, η ΓΣΕΕ να αντιδρά θεωρώντας ότι απελευθερώνονται... φεουδαλιστικές δυνάμεις εκμετάλλευσης των εργαζομένων και η τρόικα να υπαγορεύει ποιο θα πρέπει να είναι το συμφέρον των επιχειρήσεων. Το οποίο δήθεν... απολακτίζουν οι ίδιοι οι εργοδότες.

Το θέμα αφορά «200 μεγάλες επιχειρήσεις που θα έχουν την ευχέρεια υπογραφής ειδικής σύμβασης», σημείωσε στην «Ε» ο κ. Ασημακόπουλος.

ΓΣΕΕ: Δεν συμφωνήσαμε

Η κατ' αρχήν άτυπη συμφωνία με μεσολαβήτρια τη ΓΣΕΒΕΕ συνέπεσε με τις απαιτήσεις του ΣΕΒ για τη σαββατιάτικη εργασία και την 10ωρη ημερήσια απασχόληση χωρίς υπερωριακή αμοιβή, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη οι προετοιμασίες για τη γενική απεργία της 15ης Δεκεμβρίου.

Ετσι προκάλεσε την έντονη αντίδραση της ΓΣΕΕ. Με ανακοίνωσή της τονίζει ότι «δεν συμφώνησε και δεν θα συμφωνήσει σε ανατροπές του θεσμού των Συλλογικών Συμβάσεων και ούτε πρόκειται να συνομολογήσει περικοπές μισθών». Και συνεχίζει: «Δεν αρνούμαστε το διάλογο και την αναζήτηση λύσεων, αλλά δεν διαπραγματευόμαστε σε καμιά περίπτωση την καταστρατήγηση των συλλογικών συμβάσεων».

Αντιθέτως ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος δήλωσε ότι «στις συναντήσεις με τους κοινωνικούς εταίρους το κλίμα είναι πάντα καλό. Τα μπερδέματα έρχονται πάντα από αλλού».

Τέλος, ο κ. Παναγόπουλος επιτέθηκε κατά του Τύπου, που αποκάλυψε την κατ' αρχήν συμφωνία για την παράκαμψη του Μνημονίου, κάνοντας λόγο για «μια μεθοδευμένη αθλιότητα που εξυπηρετεί συμφέροντα εργοδοτικών κύκλων». Φαίνεται ότι επέλεξε την αδικαιολόγητη επίθεση στις εφημερίδες προκειμένου να μην κατηγορηθεί σαν αναθεωρητής. Η αντίσταση της ΓΣΕΕ ας παραμείνει ως πίεση προς την κυβέρνηση, η οποία, έστω και τώρα, πρέπει να διαπραγματευτεί υπεύθυνα με την τρόικα.

  • Δείτε ΕΔΩ πώς αντιμετωπίζει το θέμα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ στην ηλεκτρονική του σελίδα.

Άρχισε να... χιονίζει στο Site

Posted in Επικαιρότητα

Για να αλλάξουμε διάθεση. Ενα όμορφο τραγούδι επιλογή του Κώστα Θωμαϊδη σε μουσική του μεγάλου Μάνου Χατζιδάκι.

Ας ξεκινήσουμε από δω το... χειμώνα. Πριν από λίγο άρχισε.. χιονόπτωση στο Site. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες αυτό θα κρατήσει ως τις αρχές του ερχόμενου χρόνου και εντάσσεται μέσα στο γιορτινό κλίμα των ημερών.

Κάθε χρόνο το κάνουμε αυτό. Να αλλάξουμε λίγο τη διάθεση μας. Διότι ακούμε ότι το 70% των Ελλήνων σε παραγωγική ηλικία βρίσκεται στα όρια της κατάθλιψης, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, σύμφωνα με έρευνα της Εταιρείας Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας.

Όπως ήταν αναμενόμενο, τα υψηλότερα ποσοστά συναντώνται στους ανέργους και όσους έχουν υποστεί μείωση μισθού.

Όπως αναφέρθηκε στην παρουσίαση της έρευνας, το κύριο συναίσθημα που διαπιστώνεται είναι ο θυμός, ενώ επικρατεί απαισιοδοξία και ο φόβος ότι όσα ακούγονται αληθεύουν. Πολίτες που μετείχαν στην έρευνα ομολόγησαν συναισθήματα ενοχής και ντροπής σε σύγκριση με πολίτες άλλων χωρών.

Όσον αφορά στη διαχείριση της κατάστασης, σύμφωνα με την ψυχολόγο Μαρία Λασιθιωτάκη απαιτείται "αισιοδοξία, χιούμορ και εστιασμός σε άλλου είδους αγαθά έξω από τα καταναλωτικά".

Ενα ακόμα όμορφο τραγούδι της Γλυκερίας, επιλογή του Ανδρέα Ανδρεόπουλου...

Η “ανυπακοή” που ζητά ο Μίκης

Posted in Δημοσιογραφικά

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 04/12/2010

Με τον Μίκη Θεοδωράκη μας συνδέουν ένα σωρό πράγματα, παρόλο που δεν έχουν συγγενική σχέση. Μου άρεσε ο τρόπος που έπαιρνε θέσεις πάνω σε σοβαρά κοινωνικά ζητήματα κι ας μη συμφωνούσα πάντα. Είχε το χάρισμα να πιάνει τον παλμό του λαού και να λέει τα πράγματα με το όνομά τους. Έτσι έκανε πάντα έτσι κάνει και τώρα. Διατυπώνει τις δικές τους αλήθειες χωρίς να τον ενδιαφέρει το όποιο αποτέλεσμα.

Τώρα ζητάει «ανυπακοή» απέναντι στις κυβερνητικές αποφάσεις, που -όπως είπε- προέρχονται από τις ΗΠΑ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Ευρωπαϊκή Ένωση, και «εκχωρούν τα εθνικά μας κυριαρχικά δικαιώματα στις ξένες δυνάμεις».
Κατά τη διάρκεια εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στο κτίριο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη, παρουσία του κ. Κακογιάννη, επιχειρηματιών και πλήθος κόσμου, ανακοίνωσε και επισήμως την ίδρυση του Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών, το οποίο φέρει την ονομασία
"Σπίθα".

Ο Μίκης Θεοδωράκης τόνισε ότι η κυβέρνηση δεν έχει την ηθική νομιμοποίηση να εφαρμόζει τέτοια σκληρά μέτρα. Σημείωσε δε, ότι με την υπογραφή του Μνημονίου, η κυβέρνηση έχει εκχωρήσει τα κυριαρχικά μας εθνικά δικαιώματα στους δανειστές μας, λέγοντας ότι λησμονήθηκαν οι αγώνες του ελληνικού λαού για ανεξαρτησία.

Ο καθένας το καταλαβαίνει αυτό. Αναφερόμενος στην κυβέρνηση, υποστήριξε ότι ενώ ανέλαβε την εξουσία για να οδηγήσει τη χώρα στην ανάπτυξη, την οδήγησε στην κηδεμονία των ΗΠΑ και της Ε.Ε.. "Όχι μόνο δεν είχαν πρόγραμμα ανάπτυξης, αλλά δεν είχαν ούτε καν σχέδιο», τόνισε και επισήμανε ότι «οι υπουργοί είναι άπειροι, χωρίς κανέναν συντονισμό".

"Αντί η κυβέρνηση με το που ανέλαβε την εξουσία να δανειστεί για να καλύψει τις ανάγκες της χώρας, οι κύριοι Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου και Προβόπουλος δήλωναν παντού ότι είμαστε φτωχοί με αποτέλεσμα να εκτιναχθούν τα spread. Πέρασαν μήνες χωρίς να κάνουν τίποτα, οδηγώντας μας στο δίλημμα πτώχευση ή ΔΝΤ. Το δίλημμα το προκαλέσαμε εμείς οι ίδιοι και με αυτό το πρόσχημα η χώρα βρίσκεται κάτω από την αυστηρή επιτήρηση του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης", πρόσθεσε.

Ο Μίκης Θεοδωράκης ξεκαθάρισε ότι δεν αποσκοπεί το Κίνημα να μετατραπεί σε πολιτικό κόμμα. "Θέλω να βοηθήσω να δημιουργηθεί ένα κίνημα ζύμωσης ιδεών με επίκεντρο τον ανεξάρτητο πολίτη που έχει ανάγκη να εκφράσει την αντίδρασή του στην κρίση που μας οδήγησε η παγκόσμια οικονομική κρίση", πρόσθεσε.

Ο καταξιωμένος μουσικοσυνθέτης επέκρινε και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κατηγορώντας τον για "παθητική στάση", απέναντι στα όσα διαδραματίζονται στη χώρα.
Πρότεινε δε τη σύσταση Εθνικής Αντιπροσωπείας, η οποία θα συζητήσει με τις κυβερνήσεις ξένων χωρών για την
εξεύρεση λύσεων προς όφελος της χώρας και του ελληνικού λαού.

Οι θέσεις του Κινήματος και η ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη, περιλαμβάνονται σε ένα βιβλίο με τον τίτλο "Σπίθα" και σε ένα dvd, τα οποία διατίθενται από τα βιβλιοπωλεία. Αχ, μωρέ Μίκη. Φάρος που φωτίζει σε δύσκολους και ομιχλώδεις καιρούς είσαι...

  • Το κείμενο αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στη εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ στην ομώνυμη στήλη μου.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA