Όμορφες αναμνήσεις από τα αθώα παιδικά μου χρόνια… Ψηφίδες, η ζωή μου!

ego.sta 4

Την βρήκα μέσα στα πράγματα μου. Ναι, είμαι εγώ στην ηλiκία των 4-5 χρονών. Φωτογραφημένος στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, στο χωριό, μπροστά σε μia πολύ μεγάλη και πολύ όμορφη μαργαρίτα που είχε στο περδικάρι μας. Η φωτογραφία γράφει πίσω: "22-1-64 προς τον Αγαπημένο μου αδελφό Κώστα για ενθύμιο της παιδικής μου ζωής" Αυτά κι αν είναι ενθυμια! Υπήρξα παιδί...

sxolio

Θυμάμαι αυτή τη φωτογραφία... Θα πρέπει να είμαι τρίτη δημοτικού ή μικρότερος και ήταν από τις κλασικές φωτογραφίες που βγάζαμε στο σχολείο. Νομίζω ο ίδιος φωτογράφος μας την έκανε και κορνίζα. Η μητέρα μου, την είχε σε περίοπτη θέση στο πατρικό μας κι εγώ την κληρονόμησα. Θα τη δείτε σπίτι μου... Παραπέμπει σε όμορφες παιδικές μνήμες...

ikogenia
Τις φωτογραφίες αυτές τις έχει η Στασούλα μας, στο δικό της σπίτι… Αν θυμάμαι καλά τις είχαμε στο πατρικό μου, πριν βάλω μπροστά να το φτιάξω στη σημερινή του μορφή, όπως το βλέπετε στο τέλος αυτής της ιστοσελίδας, χαμηλά. Σ’ αυτή εδώ, είναι όλη η οικογένεια μου και εγώ. Όρθιοι, από αριστερά, η Στασούλα, δίπλα της η Γεωργία (δεν ζει πια…), ο Κωστής μας (που κι αυτός δεν ζει πια) και η Μαλάμω. Και καθιστοί, η μητέρα μου Παπαδιώ, με εμένα πάνω στα πόδια της και φυσικά ο πατέρας μου, Λευτέρης Θεοδωράκης (του Κουμαλή). Θα πρέπει να είναι τραβηγμένη από κάποιον πλανόδιο φωτογράφο, στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας, από αυτούς με τον τρίποδα και τις πλάκες που περνούσαν από τα χωριά τα παλιά χρόνια κι έβγαζαν μεροκάματο με τέτοιες φωτογραφίες.  Έτσι ήταν τότε οι εποχές...

mbambas.mama
Μια ακόμα φωτογραφία του πατέρα μου με τη μητέρα μου, όταν ήταν νεώτεροι, που επίσης είναι μεγάλη κορνίζα σήμερα στο σπίτι της Στασούλας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αυθεντική. Απ’ ότι θυμάμαι από τις διηγήσεις τους, ο πατέρας μας, "έπεσε" χρονικά να πάει στρατιώτης, σε μια εποχή που τα πράγματα δεν ήταν και τόσο αυστηρά, λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή. Και επειδή είχε (τότε) τρία παιδιά να μεγαλώσει, συχνά «έφευγε» από το στρατό για ένα – δυο χρόνια, μέχρι που η αστυνομία (χωροφυλακή τότε…) να τον εντοπίσει και να του ζητήσει να… επιστρέψει πίσω στη μονάδα του.

Εδώ, μάλλον πρόκειται για μοντάζ. Τα έκαναν αυτά, στην εποχή των παιδικών μου χρόνων... Με ένα πρωτόγονο τρόπο, αλλά τα έκαναν, οι πλανόδιοι φωτογράφοι... Δηλαδή μόνταραν, δυο διαφορετικές φωτογραφίες σε μία και σε πολλές περιπτώσεις έβαζαν μάλιστα και… χρώματα, σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σε μια εποχή που η χρωματιστή φωτογραφία δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, ευρύτατα, στη ζωή μας. Δεν μπορώ να φανταστώ την τεχνική, αλλά ήταν σαν να... ζωγράφιζαν, τη φωτογραφία!

Αχ, πώς λαχταρώ τη στιγμή που θα τους ξαναδώ και θα τους σφίξω στην αγκαλιά μου και τους δύο! Η μητέρα μου, πρόλαβε και γνώρισε την αλήθεια, αλλά και στον πατέρα μου, θα του δοθεί η ευκαιρία να μάθει… Ήταν δεκτικός, έντιμος, δίκαιος, καθαρός...

dimotiko

Και άλλη μια φωτογραφία από το σχολείο μας. Στην κάτω αυλή. Με τη δασκάλα μας κ. Καλλιόπη Κριτσωτάκη που την αγαπούσαμε πολύ κι "έφυγε" τόσο γρήγορα από κοντά μας... Πολλούς από αυτούς τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριες, έχω χρόνια να τους δω... Αλλά μερικοί θυμούνται τα πάντα. Και είναι αλήθεια ότι όσο μεγαλώνουμε τέτοιες μνήμες είναι που τρυβελίζουν το μυαλό μας. Κι ας μη θυμόμαστε τι φάγαμε χθες! Έχω βάλει τον εαυτό μου μέσα σε ένα κόκκινο πλαίσιο. Έτσι κι αλλιώς, όλοι, μια... κοψιά είμαστε!

Επετειακή... κατάληψη στο σχολείο

Posted in Μαρτυρίες

Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα στο σχολείο μας τη Δευτέρα που μας πέρασε. Στην επέτειο των δύο χρόνων από τη δολοφονία του 15χρονου αγοριού, Αλέξη Γρηγορόπουλου. Αυθόρμητα και χωρίς πολλές κουβέντες οι μαθητές του 54 Γυμνασίου, με μπροστάρη το 15μελές, έκαναν κατάληψη.

Το γεγονός πέρασε στα ψιλά, δεδομένου ότι οι καθηγητές θα έφευγαν, έτσι κι αλλιώς στις 12 για δουλειά του συνδικαλιστικού τους φορέα. Είδα το γνωστό λουκέτο στην εξώπορτα, θρανία που είχαν στρώσει κολτσίνα και τάβλι μαθητές που επέμεναν μια μέρα κατάληψης ήταν «στη μνήμη του Αλέξη».

Την επομένη όμως ξαναέκαναν κατάληψη, Χωρίς αιτήματα, χωρίς ενημέρωση, απλά και μόνο γιατί η διευθύντρια τους είπε ότι θα τους κόψει τις εκδρομές. Κάθισα αρκετή ώρα το πρωί στο σχολείο προσπαθώντας να βρω άκρη. Δύσκολο. Κάποιοι γονείς, δυστυχώς πολύ λίγοι ήρθαν και συζητήσαμε το πρόβλημα.

Το μεσημέρι όμως πήρα ένα μήνυμα πως και αύριο θα συνεχίσουν την κατάληψη επειδή άγνωστοι «προξένησαν ζημιά στην ταφόπλακα του Αλέξη». Αν είναι δυνατόν...

Περνά που περνά η Παιδεία τα δύσκολα της με τις περικοπές στα κονδύλια, είναι δυνατόν να χρησιμοποιείται αυτό ως αιτία για τη συνέχιση της κατάληψης; Δεν θέλω να αποδώσω ευθύνες στο 15μελές. Παιδιά μας είναι κι απ' οτι μπορώ να ξέρω, η πλειοψηφία τους είναι πολύ υπεύθυνα παιδιά.

Στις συζητήσεις μαζί τους διαπίστωσα ότι μέλη του προεδρείου, διαφωνούν με τέτοιου είδους ενέργειες. Το ζήτημα είναι να βρεθεί ο Σύλλογος Γονέων κοντά τους και να τους στηρίξει. Αλλά ποιοι; Οι μισοί έχουν πάει τα παιδιά τους στο Λύκειο. Οι άλλοι μισοί προσπαθούν να κάνουν γενική συνέλευση για να οδηγήσουν το Σύλλογο σε εκλογές. Θα τα καταφέρουν;

Για την Παρασκευή στις 7 μ.μ. είχαν ορίσει εκλογοαπολογιστική συνέλευση, αλλά ακόμα δεν καταφέραμε να μοιράσουμε την ανακοίνωση - ενημέρωση στους γονείς. Ελπίζω να λήξει η κατάληψη και να μπορέσουμε να την μοιράσουμε.

Μέχρι τότε βλέπω η κρίση στην κοινωνία να εμφανίζεται και στο σχολείο μας. Μακάρι να δω περισσότερους γονείς να ασχολούνται. Μας χρειάζονται τα παιδιά μας.

Χωρίς συγκοινωνίες την Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου

Posted in Επικαιρότητα

Ακινητοποιημένα θα παραμείνουν για όλο το 24ωρό αύριο Τετάρτη μπλε λεωφορεία, τρόλεϊ, ηλεκτρικός σιδηρόδρομος, μετρό και τραμ, καθώς οι εργαζόμενοι πραγματοποιούν απεργία, αντιδρώντας στο νομοσχέδιο για την ανασυγκρότηση των συγκοινωνιών, που αναμένεται να ανακοινώσει η Κυβέρνηση.

Δε θα πραγματοποιηθεί επίσης κανένα δρομολόγιο του Προαστιακού και του ΟΣΕ, λόγω της 24ωρης απεργίας που πραγματοποιούν οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ διαμαρτυρόμενοι για την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, τις προωθούμενες μετατάξεις και την περικοπή δρομολογίων.

Μιλώντας στη ΝΕΤ 105,8 ο υφυπουργός Μεταφορών Γιάννης Μαγκριώτης, χαρακτήρισε τις αστικές συγκοινωνίες δημόσιο αγαθό, που χρειάζεται επαναπροσδιορισμό ως προς τη σχέση κόστους και κοινωνικού οφέλους που προσφέρει.

Κινητοποιήσεις θα υπάρξουν και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ενώ τρίωρη στάση εργασίας, από τις 12:00 έως τις 15:00 έχει κηρύξει για αύριο η ΟΤΟΕ, ζητώντας να σταματήσουν οι επιθέσεις στις συλλογικές συμβάσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Αντιλαμβάνεστε πως αν δεν έχετε σοβαρό λόγο δεν χρειάζεται να κατέβαιτε στο κέντρο. Θα είναι σκέτη κόλαση...

Ο Αλέξης ζει, η ΕΛ.ΑΣ. ψεκάζει

Posted in Επικαιρότητα

Θύμιζε Δεκέμβρη 2008... Στην κατάχρηση των χημικών και των χειροβομβίδων κρότου-λάμψης, στις συγκρούσεις με τις δυνάμεις των ΜΑΤ, στις πέτρες, στα μάρμαρα και στη διάσπαρτη κίτρινη σκόνη του πιπεριού που, μαζί με τα υπολείμματα των καμένων σκουπιδιών, έμειναν πίσω στους άδειους δρόμους της Αθήνας... Μα, πάνω απ' όλα στην οργή που ξεχείλιζε: κι αυτή τη φορά δεν ήταν μόνο για τη δολοφονία του Αλέξη.

Όσοι αναρωτιούνταν, πέρσι τέτοια μέρα, «πού πήγε η γενιά των εξοργισμένων νεαρών;», χθες πήραν την απάντησή τους. Τα παιδιά -εντός και εκτός εισαγωγικών- ξαναβγήκαν στους δρόμους.

Συμμετέχοντας σε μια πορεία που είχε συγκρούσεις με τα ΜΑΤ και επιθέσεις με μολότοφ, πέτρες και κομμάτια από μάρμαρο από τη μία, κρότου-λάμψης και χημικά από την άλλη, πριν καν ξεκινήσει. Πράγμα το οποίο έγινε με το «έτσι θέλω» της ΕΛ.ΑΣ., την κατάλυση του πανεπιστημιακού ασύλου και την επίθεση των ανδρών των ΜΑΤ στο κυρίως σώμα της πορείας, λίγο αργότερα, πιθανότατα ως απάντηση.

Η πορεία ολοκληρώθηκε τελικά, όπως όπως, σπασμένη σε δύο κομμάτια, εξαιτίας της εκτεταμένης χρήσης χημικών, και πάλι μπροστά από τα Προπύλαια, με απολογισμό περισσότερους από 10 τραυματίες, 96 προσαγωγές, από τις οποίες 42 συλλήψεις, μικρές ζημιές σε ένα ξύλινο κιόσκι (Κοραή), στάσεις λεωφορείων, εκδοτήρια εισιτηρίων, τηλεφωνικούς θαλάμους, βιτρίνες καταστημάτων, καθώς και συγκρούσεις, οδοφράγματα και δύο καμένα Ι.Χ. στους δρόμους γύρω από το Πολυτεχνείο, στα στενά των Εξαρχείων.

Μέχρι νωρίς χθες το βράδυ από την αστυνομία δεν είχε γίνει αναφορά για τραυματίες. Ωστόσο ένας μεσήλικας, πιθανότατα διερχόμενος, τραυματίστηκε σοβαρά από κομμάτι μαρμάρου στο κούτελο, όταν βρέθηκε πίσω από διμοιρία των ΜΑΤ, στη συμβολή της Σταδίου με την Αιόλου. Ο άνθρωπος, που βρισκόταν αιμόφυρτος στο οδόστρωμα για αρκετή ώρα, μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο «ΚΑΤ».

Στον «Ευαγγελισμό», όπου τους έγιναν ράμματα, πήγαν και πέντε φοιτητές της Νομικής και της Φιλοσοφικής -ανάμεσά τους και μία κοπέλα- οι οποίοι ποδοπατήθηκαν και χτυπήθηκαν άγρια με κλομπιές από τα ΜΑΤ, όταν η πορεία έφτανε στο τέλος της, στη διασταύρωση της Πανεπιστημίου με την Αμερικής. Αυτοί και ένας ακόμη άνδρας, ο οποίος ξυλοκοπήθηκε όταν εντοπίστηκε από διαδηλωτές στην πορεία και πρόκειται πιθανότατα για αστυνομικό με πολιτικά, είναι οι πιο σοβαρά τραυματισμένοι. Υπήρξαν και άλλοι τραυματίες, ανάμεσά τους και μια γυναίκα υπάλληλος ταχυφαγείου.

Οι συγκρούσεις με τις αστυνομικές δυνάμεις και ο κλεφτοπόλεμος συνεχίστηκαν και στην οδό Στουρνάρη, αλλά και την πλατεία Εξαρχείων, όπου κινήθηκε μεγάλη μερίδα διαδηλωτών, μέσω της οδού Πατησίων (οι υπόλοιποι ωθήθηκαν ακολουθούμενοι από τα ΜΑΤ προς Ομόνοια).

Η περιοχή των Εξαρχείων αποκλείστηκε περιμετρικά από ισχυρότατες αστυνομικές δυνάμεις και μέσα σε λίγα λεπτά η ατμόσφαιρα έγινε αποπνικτική. Η ανταλλαγή... πυρών, με πέτρες και μολότοφ από τη μια, χημικά και κρότου-λάμψης από την άλλη, το κυνηγητό στα στενά και την πλατεία συνεχίστηκαν μέχρι τις 10 το βράδυ.

Δύο αυτοκίνητα, ένα στην οδό Ναβαρίνου και ένα στην οδό Στουρνάρη, μετατράπηκαν σε φλεγόμενα οδοφράγματα.

  • Από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της ΑΡΓΥΡΩΣ Κ. ΜΩΡΟΥ

25 πορείες στη μνήμη Αλ. Γρηγορόπουλου

Posted in Επικαιρότητα

Κλειστό είναι το κέντρο της Αθήνας σήμερα Δευτέρα, από τις 10 το πρωί , καθώς έχει διακοπεί η κυκλοφορία σε πολλούς δρόμους, ενώ η στάση και η στάθμευση οχημάτων απαγορεύεται, λόγω των εκδηλώσεων μνήμης για τα δύο χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.

Η ΑΔΕΔΥ έχει προγραμματίσει παναττική στάση εργασίας από τις 12 έως τις 3 μετά το μεσημέρι και συλλαλητήριο στα Προπύλαια.

Συλλαλητήρια στα Προπύλαια έχουν προγραμματίσει ακόμη ΟΛΜΕ, φοιτητές και μαθητές, αντιεξουσιαστές και ΚΚΕ.

Η κυκλοφορία θα διακοπεί από τις 10:00 π.μ. της Δευτέρας 6 Δεκεμβρίου έως τις 07:00 το πρωί της Τρίτης 7 Δεκεμβρίου, ενώ θα απαγορεύεται η στάση και η στάθμευση των οχημάτων από τις 06:00 το πρωί της Δευτέρας έως τις 07:00 το πρωί της Τρίτης στις εξής οδούς και λεωφόρους του Δήμου Αθηναίων:

Αλεξάνδρας, σε όλο το μήκος της και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας, καθώς και τις καθέτους αυτής

Σταδίου, σε όλο το μήκος της, καθώς και στις καθέτους αυτής

Ακαδημίας, σε όλο το μήκος της, καθώς και στις καθέτους αυτής Βασιλίσσης Όλγας, σε όλο το μήκος της, καθώς και στις καθέτους αυτής

Πανεπιστημίου, σε όλο το μήκος της, καθώς και στις καθέτους αυτής

Αμαλίας, σε όλο το μήκος της, καθώς και στις καθέτους αυτής

Φιλελλήνων, σε όλο το μήκος της, καθώς και στις καθέτους αυτής

Συγγρού, στο τμήμα μεταξύ των οδών Αθ.Διάκου και της Λεωφόρου Βασ. Όλγας και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας

Πατησίων, στο τμήμα μεταξύ των οδών Κοδριγκτώνος και Πανεπιστημίου και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας, καθώς και στις καθέτους αυτής

Πειραιώς, στο τμήμα της από την Ιερά Οδό έως την πλατεία Ομονοίας και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας, καθώς και στις καθέτους αυτής

Βασ.Σοφίας, στο τμήμα μεταξύ των Λεωφόρων Βασ. Κων/νου και Αμαλίας και στα δύο ρεύματα κυκλοφορίας, καθώς και στις καθέτους αυτής

Ρηγίλλης, στο τμήμα μεταξύ των Λεωφόρων Βασ. Γεωργίου Β' και Βασ.Σοφίας

Υψηλάντου, στο τμήμα μεταξύ των οδών Μ.Πετράκη και Ηροδότου

Κόκκαλη, σε όλο το μήκος της Μάρνη, στο τμήμα από την πλατεία Βάθης έως την οδό Πατησίων

Στουρνάρη, στο τμήμα μεταξύ των οδών Ζαΐμη και Γ' Σεπτεμβρίου

Μπουμπουλίνας, στο τμήμα μεταξύ των οδών Στουρνάρη και Βασ. Ηρακλείου

Γ' Σεπτεμβρίου, στο τμήμα από την οδό Μάρνη έως την πλατεία Ομονοίας, καθώς και στις καθέτους αυτής

Οι δρόμοι γύρω από τις πλατείες Ομονοίας, Συντάγματος, Κοτζιά, Κάνιγγος

Η Διεύθυνση Τροχαίας Αττικής παρακαλεί τους οδηγούς των οχημάτων, για την εξυπηρέτησή τους και την αποφυγή πρόσθετων κυκλοφοριακών προβλημάτων, να αποφύγουν την κίνησή τους στην ευρύτερη περιοχή του κέντρου της Αθήνας.

Η μέρα της γιορτής μου...

Posted in Τα δικά μου

Όταν η ίδια η φύση προσφέρει ένα μπουκέτο λουλούδια στη γιορτή μου...

Κάθε χρόνο η ίδια ιστορία... Το τηλέφωνο χτυπάει ασταμάτητα. Οι φίλοι παίρνουν για να ευχηθούν ή στέλνουν SMS και e-mail. Τώρα μάλιστα με το Fecebook και το Twitter η... επίθεση αγάπης αναμένεται ακόμα μεγαλύτερη.

Είναι, ωστόσο, όμορφο να σε θυμούνται στη γιορτή σου. Και, επιτέλους, κάτι αλλάζει στην καθημερινότητά μας. Πέρα από τα καθιερωμένα. Δουλειά, τρέξιμο, ξανά δουλειά και ξανά τρέξιμο, ώρα για κάτι πιο χαλαρό.

Μικρός τάιμ άουτ. Από αύριο όλα θα γίνουν, αλλά με το χρόνο τους. Στη γιορτή μου προτιμώ να περνάω πιο ήρεμα και παρέα με φίλους και με αγαπημένους ανθρώπους.

Του Αγίου Νικολάου συμβαίνουν τα καλύτερα. Μισό αιώνα τώρα. Δεν ξέρω ώς πότε, αλλά όσο συμβαίνει θα το απολαμβάνω. Έχω, νομίζω αυτό το δικαίωμα.

Σας ευχαριστώ όλους που με θυμηθήκατε κι εφέτος στη γιορτή μου. Να είστε όλοι καλά!...

Επιστροφή στην Αθήνα

Posted in Επικαιρότητα

Τα τέσσερα πιγάδια... Το ωραίο είναι ότι έχουν και νερό...

Απόγευμα Κυριακής την... κάναμε για Αθήνα. Ωραίο ήταν το διάλειμμα και η επαφή μου με την επαρχία είναι ζωογόνα..

Αυτή την περίοδο δεν έχει πολύ κόσμο το χωριό. Βράδυ Σαββάτου, ελάχιστος κόσμος κυκλοφορεί στην πλατεία και στα μαγαζιά γύρω από αυτήν.

Ίδια η κατάσταση και στο Bar του ξενοδοχείου “Ελληνικόν”. ΟΙ σερβιτόροι έχουν μόνο εμάς να εξυπηρετήσουν και είναι διαθέσιμοι για συζήτηση.

Μα, πού πήγαν όλοι; Ο καιρός παρ' όλες τις προσπάθειες δεν είναι ιδιαίτερα χειμωνιάτικος. Το πρωί σήμερα είχε μια λιακάδα, άλλο πράγμα. Καμιά σχέση με τη χθεσινή μαυρίλα, τη βροχή, την καταχνιά. Έχει βέβαια την ψυχρούλα του, αλλά, διάολε, χειμώνας είναι, άμα δεν την βγάλει τώρα την ψυχρούλα, πότε θα τη βγάλει;

Είναι ωραία να περπατάς στο χωριό και να βλέπεις τις καμινάδες να καπνίζουν που σημαίνει ότι η σόμπα ή το τζάκι, καίει. Τη ζητάς λίγη ζεστασιά...

Η ομορφιά της φύσης είναι μοναδική αυτή την εποχή...

“Τρομοκρατία” στα δυο χρόνια του Αλέξη

Posted in Επικαιρότητα

Υπέροχο φυτό με κίτρινα άνθη στη άκρη του δρόμου. Απίστευτα όμορφα ανθισμένο στο έμπα του χειμώνα. Λες κι έχει πάθε πλάκα κι αυτό με την περίεργη εποχή. Δεν ξέρω το όνομά του, αλλά θα προσπαθήσω να το μάθω...

Από χθες το βράδυ οι ειδήσεις της τηλεόρασης των 8 κυριαρχούνταν από τις γιάφκες που, εντελώς συμπτωματικά, δυο μέρες πριν από την επέτειο των δύο χρόνων από τη δολοφονία του μικρού Αλέξη στα Εξάρχεια από τις σφαίρες των αστυνομικών.

Την ίδια ώρα στο θέατρο “Ακροπόλ” γινόταν η επεισοδιακή συνεδρίαση του Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ. Αποσπάσματα με τις τοποθετήσεις του προέδρου Γιάννη Παναγόπουλου και των υπευθύνων των συνδικαλιστικών παρατάξεων ΔΑΚΕ και “Αγωνιστική Συνεργασία”, είδαμε στην τηλεόραση, επίσης. Λίγο μετά αποχώρησαν. Ωραία μάχη δίνουν μπροστά στο ενδεχόμενο κατάργησης των κλαδικών συμβάσεων μετά τις απαράδεκτες προτάσεις του ΣΕΒ για μειώσεις έως και 12% στους ήδη μικρούς βασικούς μισθούς των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα.

Και ξαφνικά προκύπτει η μεγάλη επιτυχία της αντιτρομοκρατικής με τη σύλληψη μελών της Σέχτας και την εισβολή στα κρησφύγετα στη Νέα Σμύρνη και στο Φάληρο όπου, κατά τις ανακοινώσεις, βρήκαν οπλισμό. Αναρωτιέμαι πώς γίνεται κάθε φορά που προκύπτει μεγάλο θέμα να 'σου και μια μεγάλη “επιτυχία” της αντιτρομοκρατικής.

Το τι γίνεται μετά είναι γνωστό. Δείτε την υπόθεση των “Πυρήνων της φωτιάς”, προφυλακίστηκαν και... χάθηκαν από την επικαιρότητα. Τα ίδια θα γίνουν και τώρα. Μετά τη... μεγάλη επιτυχία κι αφού εξαντληθούν, για μερικές εβδομάδες τα ΜΜΕ με την αναπαραγωγή των ίδιων ρεπορτάζ θα υπάρξει σκότος και καταχνιά.

Στο μεταξύ τη Δευτέρα το μεσημέρι στις 12 νεολαίοι σχεδιάζουν πορεία σε ανάμνηση τιμής στον Αλέξη Γρηγορόπουλο. Πριν δυο χρόνια, απόγευμα της 6 Δεκέμβρη έχασε το παλικάρι τη ζωή του χτυπημένο από τις σφαίρες αστυνομικού. Σύμβολο πια (θυμάστε τι είχε γίνει το 2008 το Δεκέμβρη στην Αθήνα...) για τους ανυπότακτους νέους.

Σε πολλά σχολεία τα μαθητικά συμβούλια έχουν ετοιμάσει καταλήψεις. Θα τα δούμε αυτά από Δευτέρα. Μην ξαφνιαστούμε. Και πέρσι το ζήσαμε στο σχολείο του Λάμπρου και μάλιστα μια ολόκληρη εβδομάδα.

Ήρεμα εδώ, πιο ήσυχα, μπορώ να δω πώς “παίζεται” το παιχνίδι. Με τις αποκαλύψεις από τα παπαγαλάκια της ασφάλειας για τις επιτυχίες στις συλλήψεις των δολοφόνων του Σωκράτη Γκιόλια επιχειρούν να ποδηγετήσουν την κοινή γνώμη, να φοβίσουν κι άλλο τον ήδη φοβισμένο κόσμο (λες κι αυτοί κινδυνεύουν από την όποια Σέχτα...).

Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Και αποδυναμώνουν το συλλαλητήριο της Δευτέρας και φοβίζουν τους εργαζόμενους που δέχεται απανωτά “χτυπήματα” στους μισθούς και τη δουλειά του.

Το “παιχνίδι” ξεκίνησε από την προηγούμενη εβδομάδα, όταν προέκυψαν εκκωφαντικά οι προτάσεις του ΣΕΒ για μειώσεις μισθών. Σε πολλά ΜΜΕ βέβαια περνά ήδη, σχεδόν ανώδυνα,το μέτρο πριν καν αυτό θεσμοθετηθεί. Σιγά μην περίμεναν την όποια κυβέρνηση να νομοθετήσει. Πρωτοπόροι στην οπισθοδρόμηση, μπορούν να... προηγηθούν.

Την ίδια ώρα, η μια μετά την άλλη, μεγάλες εφημερίδες κλείνουν, αφήνοντας στο δρόμο εκατοντάδες εργαζόμενους, ενώ δεκάδες απολύσεις κυοφορούνται και πέφτουν στα... μαλακά με τα υποψήφια θύματα να περιφέρονται στους διαδρόμους, ενώ αν αποφασίσουν να προχωρήσουν στη μη δημοσίευση των ισολογισμών, πολλά μικρά πολιτικά έντυπα και οικονομικές εφημερίδες πάνε για κλείσιμο. Όχι πως στην τηλεοπτική αγορά τα πράγματα είναι καλύτερα.

Ένας λαός φοβισμένος, που δεν ξέρει τι θα του ξημερώσει με μια κυβέρνηση που – τι απογοήτευση...- κατ' ευφημισμό, σοσιαλιστική και από την εποπτεία της τρόικας που μας... φροντίζει για να μην κηρύξουμε πτώχευση. Ας μην τους ακολουθήσουμε στην κατάθλιψη που μας οδηγούν. Εμάς, που χρωστάμε στις τράπεζες, ας μας προστατεύσουν αν θέλουν να πάρουν πίσω τα λεφτά τους με τους τόκους τους, αλλιώς αυτές θα χάσουν. Εμείς έτσι κι αλλιώς, χαμένοι είμαστε...

Άλλη μια εικόνα από το χωριό. Όμορφο χειμωνιάτικο τοπίο...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA