ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 11/12/2010

Το ερχόμενο Σαββατοκύριακο θα δοκιμαστεί η ενότητα των εκδοτών. Για πρώτη φορά στα ελληνικά δεδομένα όλοι οι εμπλεκόμενοι ως εργαζόμενοι στα ΜΜΕ θα πάρουν μέρος στην 48ωρη απεργία που κήρυξαν τα Σωματεία τους ευελπιστώντας ότι αυτό θα λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης προκειμένου να υπογράψουν κλαδική συλλογική σύμβαση και να σταματήσουν τις απολύσεις ή τις μειώσεις μισθών.

Η σύγκρουση είναι ιδιαίτερα μεγάλη αν αναλογιστεί κανείς ότι στις 15 του Δεκέμβρη οι ίδιοι άνθρωποι συμμετέχουν στην 24ωρη πανελλαδική πανεργατική απεργία των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ εκφράζοντας την αντίθεσή της στην ασκούμενη οικονομική πολιτική της κυβέρνησης.

Στη χώρα μας όλοι παρακολουθούν με πολύ προσοχή όσα συμβαίνουν με αφορμή αυτό το πολύ σφικτό απεργιακό πλαίσιο. Και δεν είναι λίγοι αυτοί που εκτιμούν ότι κάτι θα προκύψει και θα σπάσει το μπλοκ των εργοδοτών. Ένας να υπογράψει χάθηκε γι αυτούς το παιχνίδι. Υπάρχει προηγούμενη εμπειρία από το παρελθόν. Κι αυτό το ξέρουν καλά κι εκείνοι κι εργαζόμενοι

Το επόμενο ερώτημα είναι πόσο προετοιμασμένος είναι ο κλάδος να πάει σ' αυτή τη σκληρή σύγκρουση, σε ένα δρόμο που δεν έχει γυρισμό. Το επόμενο βήμα δεν μπορεί παρά να είναι κλιμάκωση του απεργιακού αγώνα. Στο χώρο ακούγονται φωνές και για την επανέκδοση της «Αδέσμευτης Γνώμης» της εφημερίδας που έβγαλε η ΕΣΗΕΑ σε άλλη μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση του κλάδου.

Θα μου πείτε: Μα είναι καιρός τώρα για τέτοια πράγματα; Παντού οι εργαζόμενοι, στο δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα δέχονται σκληρή επίθεση στα εισοδηματικά τους, οι γραβατοφορεμένοι εργάτες του Τύπου θα ξεκινήσουν πρώτοι την επανάσταση; Ε, φαίνεται πως τους «έπεσε» το λαχείο. Και ίσως τα γεγονότα θα 'ναι αυτά που θα καθορίσουν τις εξελίξεις.

Όλη αυτή την εβδομάδα θα υπάρξουν ζημώσεις. Σε όλα τα «στρατόπεδα». Με σκοπό, είτε να έχει επιτυχία, είτε να ματαιωθεί εφόσον προκύψει αποτέλεσμα και οι εκδότες υπογράψουν τη νέα κλαδική Σ.Σ.Ε.

Κι εμείς θα παρακολουθούμε με πολύ προσοχή τις εξελίξεις, όχι σαν ένα εργατικό θέμα που αφορά μέρος της δουλειάς μας για το ρεπορτάζ, αλλά σαν μια ουσιαστική κίνηση που μας αφορά άμεσα, αφού έχει να κάνει με το μέλλον του κλάδου και το δικό μας.

Κάθε κίνηση έχει ξεχωριστή σημασία. Η στρατηγική θέλει τα... αντίπαλα στρατόπεδα να «ακονίζουν» τα μαχαίρια προτάσσοντας τα επιχειρήματά τους.

Θα ΄ναι μια ευκαιρία να μετρήσουμε το μπόι μας, τις δυνάμεις μας, τις αντοχές μας. Εδώ τελειώνουν τα μεγάλα λόγια κι αρχίζουν οι πράξεις. Είτε μας αρέσει, είτε όχι. Δεν υπάρχουν περιθώρια για υπεκφυγές. Ο δρόμος δεν έχει επιστροφή.

Από την άλλη πρέπει να τονίσουμε το γεγονός ότι μια ενδεχόμενη νίκη θα ενθαρρύνει τον αγώνα επιβίωσης που δίνουν πολλοί εργαζόμενοι σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς του Δ.Ν.Τ. και τη τρόικας όπου το εισόδημα κι οι όποιες κατακτήσεις έχουν μπει στο στόχαστρο. Ναι, αν οι εργαζόμενοι στο Τύπο τα καταφέρουν τότε όλοι μπορούν να ελπίζουν πως θα ξημερώσουν καλύτερες μέρες. Ενδεχόμενη ήττα θα σημαδέψει για καιρό, ολόκληρο το συνδικαλιστικό κίνημα που έτσι κι αλλιώς δέχεται σκληρή κριτική από την Πολιτεία, ενώ έχει την αμφισβήτηση των εργαζομένων που εκπροσωπούν.

Το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, ένα μεγάλο πείραμα πραγματοποιείται. Και κανείς δεν μπορεί να περιμένει με σταυρωμένα τα χέρια την επιτυχία του εγχειρήματος. Εδώ, μετράμε δυνάμεις και όρια...

• Το κείμενο αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα της Κρήτης "ΡΕΘΕΜΝΟΣ" στην ομώνυμη στήλη.