Έτσι για να ενθαρρυνθούμε λίγο, επειδή τα έργα οικοδόμησης των Αιθουσών Βασιλείας συνεχίζονται σε όλο τον κόσμο με εντατικό ρυθμό, δείτε μια πρώτη πανοραμική εικόνα των νέων Αιθουσών Βασιλείας του Πειραιά... Οι φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί την Πέμπτη 6/11/2014.

ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η ΒΑΡΔΙΑ ΣΟΥ

Η βάρδια σου στην παράσταση «Ζωή»,

όπου να ’ναι τελειώνει.

Ετοιμάσου να βγάλεις από πάνω σου,

                     τη στολή του ρόλου που σου ’δωσαν

και να ξαναντυθείς εκείνη που φορούσες

πριν σε ανεβάσουν στη σκηνή.

Τότε που κάποια μαία,

σε κράτησε στην παλάμη της

και σε χτύπησε στην πλάτη,

για να αρχίσεις το ρόλο σου.

Τότε που κλαίγοντας άρχισες ν’ ανασαίνεις...



ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ «ΕΦΥΓΕ» ΝΩΡΙΣ

Σε θυμάμαι νέο, όμορφο, που στο πέρασμά σου ,

φάρδαιναν οι δρόμοι, για να σε χωρέσουν.

Οι άλλοι νέοι σε ζήλευαν, οι κοπέλες σε λιμπίζονταν

και κάποιοι, πολύ λίγοι, σε καμάρωναν.

Σε θυμάμαι και σκέφτομαι:

«Κρίμα που έφυγες νωρίς, αν ζούσες τώρα...»

Αλήθεια, αν ζούσες τώρα, πολλοί θα σε λυπόνταν,

όταν, κάθε πρώτη του μήνα,

θα σ’ έβλεπαν στο γκισέ κάποιας τράπεζας,

να περιμένεις, όχι τόσο για τη σύνταξη,

αλλά για να καταγράψεις έναν σταθμό της ζωής σου.

Να βεβαιωθείς ότι έζησες ακόμα ένα μήνα.

Όπως κάνουν όλοι οι συνταξιούχοι,

που μετρούν το υπόλοιπο της ζωής τους

με τα μηνιάτικα της σύνταξης.

Αν ζούσες τώρα, θα έτρεμες από φόβο,

στο θόρυβο από το πέταγμα ενός πουλιού!

Εσύ, που περπατούσες κι έτρεμε η Γη!

Εσύ, που με την αετίσια ματιά σου,

τρόμαζες αγρίμια και ληστές.

Θα έσφιγγες μέσα στα άσαρκα δάχτυλά σου,

με τα απομεινάρια της δύναμής σου,

τη λαβή του μπαστουνιού σου

από φόβο μην σου το πάρουν

και έτσι χάσεις το μοναδικό σου στήριγμα.

Εσύ, που με το χάδι του χεριού

στήριζες δεκάδες ετοιμόρροπους.

Θα ξερόβηχες και θα έκανες πως βαριακούς,

όταν δικοί σου άνθρωποι,

θα άφηναν υπονοούμενα πως έζησες πολύ.

Πως πιάνεις τσάμπα το χώρο.

Εσύ που ήσουν περιζήτητος στις συντροφιές

και πάντα πρώτος στις λίστες των καλεσμένων.

Θα άκουγες να σου λένε πως δεν ξέρεις,

εσύ που κάποτε ήσουν μοναδικός σύμβουλος.

Παραμονές εκλογών, θα άκουγες στις ειδήσεις,

πως δεν είσαι υποχρεωμένος να ψηφίσεις,

πως δεν χρειάζονται την ψήφο σου.

κι ας οδηγούσες κάποτε εκατοντάδες ψηφοφόρους.

Θα άκουγες τους άλλους γύρω σου,

να λογαριάζουν και να ιεραρχούν τις δουλειές τους,

ενώ εσύ δεν θα είχες να κάνεις τίποτα..

Εσύ που ποτέ δεν είχες τελειώσει τις δικές σου.

Εσύ......θα ήσουν τώρα...

ένα λιπόψυχο, λιπόσαρκο και... ανόητο γεροντάκι.

Ένας «πρώην» για πολλούς και για πολλά.

Θα ήσουν... θα ήσουν.... σαν... αλήθεια σαν ποιόν;..

Είναι τόσο πολλοί εκείνοι που μου ’ρχονται στο νου,

και κάθε φορά που κοιτώ τον καθρέφτη μου...

Κρίμα που έφυγες νωρίς.... Κρίμα;



ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΣΤΙΓΜΑ...

‘Ηθελε να γίνει μεγάλος, να είναι πετυχημένος.

Κάποτε πίστεψε πως έγινε στ’ αλήθεια.

Έτσι του έλεγαν οι γύρω του.

Φρόντιζε να το διαδίδει και ο ίδιος,

με πληρωμένες διαφημίσεις

με αγοραστούς και δανεικούς επαίνους.

Τώρα, έρημος και μόνος,

με τους ανεκπλήρωτους πόθους του

να τον πνίγουν ανελέητα,

νικημένος και ταπεινωμένος, παραδέχεται,

πως δεν ήταν παρά ένα μικρό στίγμα.

‘Ενα ασήμαντο επεισόδιο έκφρασης του καιρού του,

που πάσχιζε να κρατηθεί στην επιφάνεια,

όπως τόσα άλλα ασήμαντα επεισόδια και στίγματα,

που επιβιώνουν για να στιγματίζουν

και, κάποτε, να λεκιάζουν την εποχή τους.



ΤΟ ΑΛΜΑ ΣΟΥ

Ήξερες πως ο πήχης ήταν πολύ ψηλά.

Σου το είχα πει κι εγώ πολλές φορές.

Εσύ πίστευες πως θα τον περάσεις.

Όταν μου το είπες, δεν μίλησα,

Νόμισα πως το είπες απλά, χωρίς να το εννοείς.

Όταν όμως σε είδα να προσπαθείς,

Όταν πήρες φόρα για το απίθανο άλμα σου,

από το φόβο μου έκλεισα τα μάτια

και δεν είδα αν πέρασες τον πήχη

Ξέρω όμως πως δεν τον έριξες,

γιατί δεν άκουσα θόρυβο.

και όταν άνοιξα τα μάτια μου,

τον είδα στη θέση του.

‘Ετσι δεν ξέρω αν τον πέρασες.

Ξέρω όμως ότι προσπάθησες,

Ότι τόλμησες εκείνο το απίθανο άλμα!.

Από τότε, στη σκέψη και στην καρδιά μου,

είσαι νικητής και τροπαιούχος.

• Από την ποιητική συλλογή του Θανάση Ρέππα, «Στιγμιαίος Χρόνος, τυπωθήτω».

Εδώ, στον τύμβο Καστά της Αμφίπολης «παίζεται» ένα χοντρό επικοινωνιακό παιχνίδι… Γιατί άραγε υποτιμούν τον κόσμο, νομίζοντας ότι δεν αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει…


Φωτογραφίες από τις καρυάτιδες (τα δάκτυλα των ποδιών τους…) που βγήκαν και τις έστελναν κατά κόρον στις εφημερίδες και τα τηλεοπτικά δίκτυα… Τότε ήταν καλοί που τα δημοσίευαν, τώρα που κάνουν κριτική, έγιναν κακοί…


Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την εσπευσμένη πρωθυπουργική επίσκεψη μέσα στις ζέστες του Αυγούστου, του κ. Σαμαρά στο αρχαιολογικό μνημείο. Τι άραγε ήθελε εκεί, λίγο πριν από τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, αναρωτήθηκαν πολλοί…


Ο κ. Σαμαράς με την αρχαιολόγο κ. Περιστέρη, την ίδια εποχή που τον ενημερώνει για την πορεία των ανασκαφών… Ωστόσο δεν είχαν βρει τίποτα, τότε… Υποψίες είχαν… Τέσσερις μήνες μετά, ακόμα υποψίες έχουν... Γιατί λοιπόν, η κ. Περιστέρη, τα βάζει με τα ΜΜΕ; Δεν είναι τώρα πολύ συνεργάσιμα, όπως τότε;

Το έντονο ενδιαφέρον για τις ανασκαφές στην Αμφίπολη εκδηλώνεται από τότε καθημερινά σχεδόν, μέσω της τηλεόρασης... Εδω βλέπουμε τη δουλειά νέων παιδιών, που έφτιαξαν μόνοι τους, σελίδα στο διαδίκτυο με 3D ξενάγηση... Ιδιωτική πρωτοβουλία, φυσικά...

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 08/11/2014

Σήμερα λέω να ασχοληθούμε με ένα θέμα που προφανώς απασχολεί αρκετούς και για τους δικούς της λόγους, η συγκυβέρνηση (Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ) συχνά στρέφει τους προβολείς της δημοσιότητας πάνω στο ταφικό μνημείο της Αμφίπολης… Όταν μάλιστα εκπρόσωπος… Τύπου έχει αναλάβει η γνωστή δημοσιογράφος κ. Παναγιωταρέα, έχουμε πολλούς λόγους να είμαστε καχύποπτοι για τον τρόπο προβολής του θέματος στα ΜΜΕ.

Είναι φυσικό λοιπόν η επικεφαλής της ανασκαφικής έρευνας, Κατερίνα Περιστέρη να δίνει σε έντονο ύφος απάντηση σε όσους ασκούν κριτική για τις εργασίες που γίνονται αυτή την περίοδο στην Αμφίπολη.

Ειδικότερα, η κ. Περιστέρη διευθύντρια της Εφορείας Αρχαιοτήτων Σερρών, εκφράζοντας το σύνολο της ανασκαφικής ομάδας, έκανε πριν λίγες μέρες την ακόλουθη δήλωση σχετικά με τις απόψεις που ακούστηκαν και γράφτηκαν τις τελευταίες ημέρες για την πορεία του ανασκαφικού έργου:

«Κάποιοι εκ των εμφανιζόμενων συχνά στα ΜΜΕ, οι οποίοι εκφέρουν γνώμη για το έργο, το οποίο επιτελεί η ομάδα μας, ούτε είναι αρχαιολόγοι, ούτε έχουν βρεθεί σε ανασκαφή παρόμοια με τη δικιά μας, ούτε όμως, εξ όσων γνωρίζουμε, και σε οποιουδήποτε άλλου είδους ανασκαφή. Είναι, τουλάχιστον, αντιεπιστημονικό, μέσα από ένα γραφείο να εκφέρει κάποιος άποψη, τόσο για ένα αντικείμενο έρευνας με το οποίο δεν έχει ποτέ ασχοληθεί, όσο και για έναν αρχαιολογικό χώρο τον οποίο ποτέ δεν έχει επισκεφθεί.

Η ανασκαφή εκτελείται με τον καλύτερο επιστημονικό τρόπο, στον απαραίτητο χρόνο, υπακούοντας απολύτως στις ανάγκες του έργου και των ευρημάτων. Οτιδήποτε λέγεται για άσκηση οποιουδήποτε είδους πίεσης, είναι εκ του πονηρού. Δουλεύουμε με βάση τα ανασκαφικά στρώματα, από όπου αφαιρείται σταδιακά και με ιδιαίτερη προσοχή το αμμώδες χώμα. Χρησιμοποιείται ταινία για την αφαίρεση του, ελέγχεται καθ’ όλη την πορεία της και στη συνέχεια κοσκινίζεται. Όπου κρίνεται απαραίτητο, ανάλογα με την υφή του χώματος, χρησιμοποιείται φτυάρι ή σέσουλα για την αφαίρεση του.

Με ιδιαίτερη προσοχή αφαιρέθηκε, σε πάχος 0,20μ. το επικαθήμενο χώμα, επί του ψηφιδωτού δαπέδου, το οποίο αποκαλύφθηκε σταδιακά, κατά τομές, λαμβάνοντας υπόψη και τις εργασίες αντιστήριξης και υποστύλωσης των πλαϊνών τοίχων, που πραγματοποιούνται παράλληλα, τόσο για την ασφάλεια του μνημείου, όσο και των εργαζομένων. Η προσεκτική ανάγνωση τού δίλεπτου βίντεο, επιβεβαιώνει τα ανωτέρω αλλά η προχειρότητα των σχολιαστών υπερτερεί.

Στο σημείο, όπου η έμπειρη συντηρήτρια χρησιμοποιεί "σκαρπέλο", δεν καθαρίζεται το ψηφιδωτό δάπεδο αλλά αφαιρούνται, προσεκτικά, πέτρες και μάζα σιδήρου, τα οποία ήταν κολλημένα στην επιφάνεια, ώστε στη συνέχεια να καθαριστεί το δάπεδο.

Ο χώρος ο οποίος ανασκάπτεται εσωτερικά του τάφου δεν έχει να κάνει με περιοχή εξομάλυνσης εδάφους, όπως αναφέρθηκε, αλλά με ανασκαφικό στρώμα.

Επισημαίνουμε ότι είναι λυπηρό, για μια τόσο σημαντική ανασκαφική έρευνα, οι πολυεμφανιζόμενοι μη αρχαιολόγοι στα ΜΜΕ, και ειδικά στα ηλεκτρονικά, να περιορίζονται μόνον σε πικρόχολα σχόλια για τον τρόπο που δουλεύουμε, χωρίς να μπορούν να αρθρώσουν έναν καλό λόγο για όλη την προσπάθεια και τον αγώνα των ανθρώπων, όλων των ειδικοτήτων, που εργάζονται καθημερινά, κάτω από δύσκολες συνθήκες, στο ταφικό μνημείο».

Αυτά λέει η κ. Περιστέρη… Και ίσως δεν έχει άδικο… Όμως, ειλικρινά και με το χέρι στην καρδιά έχει ευθύνη και η ίδια γι’ αυτή τη συμπεριφορά, την κακή των ΜΜΕ, θα συμφωνήσω κι εγώ… Όλη αυτή η υπερπροβολή από την ίδια και το υπουργείο Πολιτισμού της πορείας των ανασκαφών, δημιούργησε εύλογες προσδοκίες.

Το γεγονός ότι ο ίδιος ο κ. Σαμαράς μετέβη επιτόπου, ενώ οι εργασίες βρισκόταν σε εξέλιξη και φωτογραφήθηκε μπροστά στο ταφικό μνημείο και οι στοχευμένες διαρροές από την εκπρόσωπο Τύπο του τάφου κ. Παναγιωταρέα, είτε με φωτογραφίες που γίνονταν πολυσέλιδα αφιερώματα, είτε τρισδιάστατα σχέδια και βίντεο, είτε εκτιμήσεις ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια πολύ μεγάλη αποκάλυψη, πυροδότησαν ακόμη περισσότερο τα πράγματα…

Ασφαλώς, δεν είμαστε όλοι αρχαιολόγοι και η έρευνα θέλει ηρεμία για να αξιολογηθούν σωστά τα όποια ευρήματα… Όμως η κυρία αρχαιολόγος, αντί να εκνευρίζεται αδικαιολόγητα και να βγάζει καυστικές ανακοινώσεις, καλό θα ήταν να ελέγξει λίγο το περιβάλλον της και να παραμείνει στο επιστημονικό της έργο και μόνο, για να το διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού αντί να το βγάζει στο μεϊντάνι, στην πρώτη ευκαιρία…

• Το άρθρο αυτό θα δημοσιευθεί το Σάββατο 8/11/2014 στην κρητική εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου «Επισημάνσεις».