Μια μαρτυρία πριν 30 χρόνια, όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΞΥΠΝΑ, που αξίζει να δείτε
Το τριήμερο 17 – 18 – 19 Οκτωβρίου 2014 πραγματοποιήθηκε στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, Διεθνής Συνέλευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ενθαρρυντικό: Ήταν παρόντες 70.000 αδελφοί από 60 χώρες! Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο από τον καθαρισμό του σταδίου και από την προετοιμασία.
Τη Ζήσαμε κι εμείς τη Διεθνή Συνέλευση τον φετινό Ιούνιο εδώ, στο ΟΑΚΑ. Εδώ μάλιστα στην κορυφή της ιστοσελίδας μπορείτε να ξαναζήσετε όλη την ομορφιά της… Έτσι μπορούμε να αντιληφθούμε το υπέροχο κλίμα που υπήρχε εκεί. Μόνο που στην Αυστραλία η κουλτούρα είναι διαφορετική και τα ΜΜΕ αντιλαμβάνονται το ρόλο τους όπως θα έπρεπε. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ άλλο ένα τηλεοπτικό ρεπορτάζ.
Δεν υπάρχει πιο όμορφο από το να ζεις κοντά σε ανθρώπους που μοιράζονται το ίδιο πλούσιο πνευματικό τραπέζι. Και στη Μελβούρνη της Αυστραλίας συνέβη την περασμένη εβδομάδα… Ναι, μας ενθαρρύνουν τέτοιες διεθνείς συναντήσεις. Όλοι βγαίνουμε πιο ωφελημένοι. Δείτε ΕΔΩ κι άλλες εικόνες…
Οι φυλακισμένοι συνήθως είναι δυστυχισμένοι. Μπορείτε να καταλάβετε την αιτία, αφού ασφαλώς δεν θα θέλατε να χάσετε την ελευθερία και τη συναναστροφή σας με την οικογένεια και τους φίλους. Πολύ περισσότερο αν η καταδίκη θα ήταν για χρόνια σε φυλάκιση.
Η ιστορία, όμως, μας μιλάει για κάποιους ευτυχισμένους φυλακισμένους στην αρχαία πόλη των Φιλίππων στη Βόρεια Ελλάδα. Ήταν ο απόστολος Παύλος και ο σύντροφός του Σίλας. Βρίσκονταν στη φυλακή εξαιτίας της Χριστιανικής τους πίστης, κι όμως η Βίβλος λέει ότι ευτυχισμένοι ‘υμνούσαν προσευχόμενοι το Θεό.
Το Σεπτέμβριο του 1982, δύο διάκονοι από τα κεντρικά γραφεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη Νέα Υόρκη επισκέφθηκαν μια άλλη Ελληνική φυλακή. Εκεί συναντήθηκαν με παραπάνω από εκατό αφιερωμένους Χριστιανούς που επίσης ήταν ευτυχισμένοι.
Η επίσκεψη έγινε στις στρατιωτικές φυλακές της Αυλώνας, ένα σύγχρονο συγκρότημα γύρω στα 50 χιλιόμετρα στα βόρεια της Αθήνας. Αν και εκεί βρίσκονται κάθε είδους στρατιωτικοί φυλακισμένοι, πρόσφατα, ένα μεγάλο μέρος των εγκλείστων αποτελείται από νεαρούς οι οποίοι είναι διάκονοι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Γιατί βρίσκονται στη φυλακή;
Οι Μάρτυρες αυτοί φυλακίστηκαν επειδή έχουν παρόμοιες πεποιθήσεις όπως και οι πρώτοι Χριστιανοί. (Ησαΐας 9:6· 2:4· Ματθαίος 26:52) Στο βιβλίο «Μια Σύντομη Ιστορία της Ρώμης» οι Φερρέρο και Μπαρμπαγκάλλο δηλώνουν: «Ακόμη και στο δεύτερο αιώνα, η Χριστιανοσύνη διακρατούσε σταθερά την άποψη ότι ‘δεν είναι σωστό να είμαστε άνθρωποι των πολεμικών όπλων, . . . και ότι αν ένας γιος ειρήνης, δεν επιτρέπεται να προσφύγει ούτε στα δικαστήρια, πολύ περισσότερο δεν έπρεπε να παίρνει μέρος σε μάχη,’ κι επομένως η στρατιωτική υπηρεσία ήταν ασυμβίβαστη με τη Χριστιανοσύνη.»—Σελίδα 382.
Οι φυλακισμένοι Μάρτυρες στην Ελλάδα συνήθως καταδικάζονται σε τεσσεράμισι χρόνια φυλακή. Αφού περνούν τους πρώτους έξι ως οκτώ μήνες στην Αυλώνα , το υπόλοιπο της ποινής τους το υπηρετούν σε άλλες φυλακές, όπου επίσης τους μεταχειρίζονται καλά και με εκτίμηση.
Οι διάκονοι που επισκέφτηκαν την Αυλώνα έγιναν φιλικά δεκτοί από έναν ανώτερο αξιωματικό της φυλακής. Ενώ φιλόξενα πρόσφερε Ελληνικό καφέ στους επισκέπτες του, ο αξιωματικός έκανε σχόλια για την εξαιρετική συμπεριφορά των νεαρών διακόνων. Είναι άξιοι εκτίμησης και αξιόπιστοι. Πράγματι, τους έχουν κάνει υπεύθυνους για την κουζίνα και για την αποθήκη τροφίμων.
Ο αξιωματικός ευγενικά έδειξε στους επισκέπτες τον περίγυρο της φυλακής, και επίσης το μέρος όπου βρίσκονται τα δωμάτια των φυλακισμένων Μαρτύρων. Ανάλογα με το χώρο που υπάρχει, τέσσερις ή περισσότεροι Μάρτυρες μπορεί να βρίσκονται στο ίδιο δωμάτιο, οπότε είναι δυνατό να έχουν μια βιβλιοθήκη με τις Γραφές τους και τη σχετική ύλη μελέτης. Η φυλακή έχει χώρους για μπάσκετ μπωλ και για ποδόσφαιρο που μπορούν να πηγαίνουν όλοι οι φυλακισμένοι, αλλά οι Μάρτυρες εκτιμούν ιδιαίτερα μια άλλη δυνατότητα. Τους έχει χορηγηθεί μια μεγάλη αίθουσα (που χωράει 150 καθίσματα) αποκλειστικά και μόνο για τις εβδομαδιαίες Χριστιανικές τους συναθροίσεις. Παρά το γεγονός ότι η επίσκεψη έγινε καταμεσήμερο, επιτράπηκε στους 101 φυλακισμένους Μάρτυρες να συναντηθούν με τους αδελφούς τους από το Μπρούκλυν και να απολαύσουν λίγη εποικοδομητική πνευματική συντροφιά.
Οι δύο διάκονοι επισκέφθηκαν επίσης μερικά δωμάτια που υπήρχαν δείγματα από την όμορφη χειροτεχνία των φυλακισμένων σε χαλκό, ξύλο, μαλλί και ελαιογραφίες.
Παρά το γεγονός ότι η επίδοση στη χειροτεχνία φέρνει ικανοποίηση, οι Μάρτυρες φυλακισμένοι αντλούν ιδιαίτερη ευτυχία από τη μελέτη της Βίβλου, αποκτώντας βαθύτερη ενόραση στις αρχές της με τις οποίες ζουν. Και κάθε μέρα στην οποία φροντίζουν για τον κήπο ή άλλες παρόμοιες εργασίες μετράει σαν δύο για την ποινή τους. Έτσι αποφυλακίζονται γρηγορότερα. Κατόπιν θα απολαύσουν τη μεγαλύτερη ελευθερία να συμμετάσχουν μαζί με άλλους στη διάδοση των καλών νέων που έχουν μάθει από τη Γραφή. Ασφαλώς είναι καλά νέα να μαθαίνει κανείς ότι ο Θεός σύντομα θα εξαλείψει όλα τα παθήματα και την καταπίεση από τη γη. (Αποκάλυψις 21:4, 5). Προς το παρόν, «πάσα η κτίσις συστενάζει και συναγωνιά,» όπως ανέφερε ο Παύλος στο Ρωμαίους 8:22. Αλλά οι Χριστιανοί που έχουν φυλακιστεί για τις πεποιθήσεις τους στην Αυλώνα γνωρίζουν ότι όλοι όσοι υπηρετούν πιστά τον Θεό μπορούν να αποβλέπουν στο χρόνο που «και αυτή η κτίσις θέλει ελευθερωθή από της δουλείας της φθοράς και μεταβή εις την ελευθερίαν της δόξης των τέκνων του Θεού.»—Ρωμαίους 8:21.
Καθώς οι δύο επισκέπτες αναχώρησαν, πήραν μαζί τους από την Αυλώνα τις τρυφερές αναμνήσεις των αφιερωμένων νεαρών οι οποίοι είναι ευτυχισμένοι να υπηρετούν τον Θεό κάτω από όλες τις περιστάσεις και έχουν την πεποίθηση να αυξήσουν το δημόσιο αίνο τους προς τον Θεό αμέσως μόλις μπορέσουν.
- Το παραπάνω κομμάτι έχει δημοσιευθεί στο περιοδικό ΞΥΠΝΑ της 8/1/1984 και αναδημοσιεύθηκε στο αξιόλογο Blog του Άγγελου Φισκιλή απ’ όπου και το πήραμε.
Δείτε πώς παρουσίασαν το θέμα μερικές αθηναϊκές εφημερίδες. Γκλαμουράτα, όπως θα έκαναν για ένα ρεπορτάζ κοσμικό και πάντως όχι ως πολιτιστικό γεγονός. Διότι δεν ήταν. Το δημοσίευμα εδώ από τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ.
