Οι υπέροχοι, δημιουργικοί άνθρωποι του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ. Τους χαίρομαι!

imerologio.tixu2025
Είναι παράδοση πια τα τελευταία χρόνια στο Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ με το οποίο συνεργάζομαι στην έκδοση της εφημερίδαςν τους "Ηλεκτρικός Σιδηρόδρομος", εδώ και τριάντα (30) χρόνια, να βγάζουν κάθε χρόνο το δικό τους ημερολόγιο. Όχι σαν αυτά που κυκλοφορού στη αγορά. Αλλά δημιουργημένο από την αρχή με δική τους θεματολογία, διαφορετική κάθε χρόνο και μοντέρνο σχεδιασμό. Φέτος, το 2025 είναι αφιερωμένο στους μεγάλους οραματιστές και πρωτεργάτες των ΣΑΠ - ΕΗΣ Αλέξανδρο και Νικόλαο Βλάγκαλη και Στρατή Ανδρεάδη. Κι αυτό που βλέπετε είναι το επιτοίχιο ημερολόγιο. Πατώντας ΕΔΩ θα το δείτε όπως εκριβώς είναι τυπωμένο.

imerologio.tixu2025
Κι αυτό είναι το επιτραπέζιο ημερολόγιο ή κατά τη γλώσσα του τυπογραφείου, ίδιο θέμα, όπως και το επιτοίχιο, αλλά με διαφορετική διάταξη, λόγου του μεγέθους που απαιτεί άλλη σειρά στην παρουσίαση. Με πλήρη ισττορική αναφορά σ' αυτή τη σκοτεινή πλευρά της ιστορίας της χώρας μας, που κόστισε σε ανθρώπινες ζωές και πλούσο φωτογραφικό υλικό μιας εποχής που υποστηρίζει επαρκώς την προσπάθεια. Αποτελεί και συλλεκτικό είδος που απολαμβάνουν προνομιακά οι συνταξιούχοι των ηλεκτρικών σιδηροδρόμων, όπου κι αν μένουν σήμερα. Μπορείτε να το δείτε πατώντας ΕΔΩ.

ekdromes2025
Κι αυτό είναι ένα φυλλάδιο με τις προγραμματισμένες εκδρομές για την Ελλάδα και το εξωτερικό, το 2025. Διότι κι αυτό είναι κάτι που αγαπούν αυτοί οι άνθρωποι. Τα ταξίδια! Να γνωρίζουν νέους τόπους, πολιτισμούς, κουλτούρες... Και αναζητούν το καλύτερο σε συνεργασια με αξιόπιστα τουριστικά πρακτορεία σε πολύ καλές τιμές. Να, άλλος ένας λόγος που με κάνει να τους χαίρομαι. Διότι, όπως είναι δραστήριοι και δημιουργικοί στην έκδοση της εφημερίδας τους, έτσι είναι σε κάθε τομέας της ζωής τους! Δείτε το ΕΔΩ, όπως ακριβώς είναι τυπωμένο...

Μερικές διευκρινήσεις σε σχέση με το δημοσίευμα για τις προσκλήσεις σε δυο γάμους…

Posted in Τα δικά μου

pedi

PenaΘα ήθελα δημόσια να κάνω μερικές διευκρινήσεις σχετικά με το δημοσίευμα μου σ’ αυτό το Site που «ανέβασα» την προηγούμενη Κυριακή και ίσως ξένισε ή προβλημάτισε μερικούς αναγνώστες μου… Αφορά τη δημοσιοποίηση δύο προσκλήσεων σε γάμους φίλων μου… Του Θοδωρή και του Άκη

Ας εξηγηθώ λοιπόν από την αρχή: Το δημοσίευμα μου δεν αναφερόταν στην απόφασή μου να παραβρεθώ στο γάμο ενός φίλου μου… Κάθε άλλο, τέτοια ζητήματα και οι αρχές που τα αφορούν είναι καθαρά και λυμένα στη συνείδηση μου. Άλλωστε πολύ πρόσφατα, στα μέσα του φετινού Ιουνίου δεν παραβρέθηκα συνειδητά στη βάπτιση της εγγονής μου… Και προσπάθησα να δώσω στην κόρη μου να καταλάβει το σκεπτικό μου και να μη θεωρήσει ότι δεν την αγαπώ και δεν τη σέβομαι την ίδια και την οικογένεια της. Και προπαντώς να μην εκληφθεί λάθος, ότι δεν αγαπώ την εγγονή μου. Κάθε άλλο… Υπάρχει παππούς που να μην αγαπάει την εγγονή του;

Στο σκεπτικό μου (σε σχέση με το άρθρο της Κυριακής) ήταν, δημοσιοποιώντας τις δύο τόσο διαφορετικές προσκλήσεις να δείξω τη μεγάλη διαφορά, δύο κόσμων που δεν έχουν τίποτα το κοινό… Ίσως να μην τα κατάφερα και να φάνηκε κάτι άλλο. Ζητώ ταπεινά, συγνώμη. Δεν ήταν στις προθέσεις μου κάτι τέτοιο…

Ευχαριστώ ειλικρινά, από καρδιάς όσους μου το επεσήμαναν διακριτικά και με αγάπη… Διαβάζω με πολύ προσοχή και σύνεση τα εδάφια 1 Τιμόθεο 15-16 όπου αναφέρουν τα λόγια τους αποστόλου Παύλου:

«Να στοχάζεσαι αυτά τα πράγματα, να είσαι απορροφημένος σε αυτά, για να είναι η πρόοδός σου φανερή σε όλους. Να δίνεις συνεχώς προσοχή σε ότι αφορά τον εαυτό σου και τη διδασκαλία σου. Να μένεις σε αυτά τα πράγματα κάνοντας το αυτό θα σώσεις και τον εαυτό σου και αυτούς που σε ακούν»

Έχω πάντα υπόψη μου το Ματθαίος 7:14 «…ενώ στενή είναι η πύλη και στενάχωρος ο δρόμος που οδηγεί στη ζωή και λίγοι είναι εκείνοι που τον βρίσκουν».

Και αγωνίζομαι καθημερινά να αλλάξω και να βελτιώσω την προσωπικότητα μου. Ωστόσο μερικά πράγματα είναι χαραγμένα, ριζωμένα στη μνήμη και θέλει καθημερινή δουλειά…

Το δημοσιογραφικό «μικρόβιο» της αντικειμενικότητας μπορεί να οδηγήσει σε λάθος συμπεράσματα ή να σκανδαλίσει αδελφούς που είναι χρόνια στην αλήθεια… Φιλιππισίους 1:10

Υπόσχομαι στο μέλλον να είμαι πολύ πιο προσεκτικός στη διαχείριση των επιλογών μου… Δεν αρκεί η καλή πρόσθεση… Προφανώς είναι αναγκαίο να προβληματίζομαι διπλά πριν κάνω μια ανάρτηση…

Θεώρησα ωστόσο ότι έπρεπε να αναπτύξω δημόσια αυτόν τον προβληματισμό σε ένα ζήτημα που με αφορά προσωπικά.

Ζητώ συγνώμη επίσης από τον Άκη, αν με την πρωτοβουλία μου η οποία προφανώς δεν του ήταν γνωστή, τον έφερα σε δύσκολη θέση… Είμαστε ατελείς, το γνωρίζουμε και δεχόμαστε τη καλή συμβουλή και διόρθωση. Κι όσο αυτό συμβαίνει θα είμαι ακόμα πιο ευτυχισμένος και χαρούμενος που ο Ιεχωβά μου έχει επιτρέψει να είμαι ανάμεσα σε μια τέτοια αδελφότητα.

Εικόνες φθινοπωρινές, γύρω μας… Πανέμορφες ξεχωριστές, χαραγμένες στην καρδιά μας…

Posted in Επικαιρότητα

fthinoporo1.2014
Να χαλαρώσουμε λίγο σήμερα. Να ηρεμήσουμε από την πίεση της καθημερινότητας, ακολουθώντας τη φύση και τον κύκλο της ζωής. Τέτοια εποχή είναι όμορφη να τη βιώνεις μέσα στη φύση, όπου οι αλλαγές της είναι όντως αισθητές… Μοναδικές. Κιτρινισμένα φύλλα που πέφτουν ή ετοιμάζονται να πέσουν και οι πρώτες βροχές…

fthinoporo2.2014
Tο Φθινόπωρο είναι μία από τις τέσσερις εποχές της εύκρατης ζώνης, η ενδιάμεση ανάμεσα στο καλοκαίρι και τον χειμώνα. Ξεκινά στο Βόρειο ημισφαίριο κατά την φθινοπωρινή ισημερία, στις 21 Σεπτεμβρίου και στις 21 Μαρτίου στο Νότιο ημισφαίριο. Αντίστοιχα στο Βόρειο τελειώνει στο χειμερινό ηλιοστάσιο στις 21 Δεκεμβρίου και στις 21 Ιουνίου στο Νότιο.

fthinoporo3.2014
Ωστόσο, για τη μετεωρολογία οι μήνες Σεπτέμβριος, Οκτώβριος και Νοέμβριος στο βόρειο ημισφαίριο και Μάρτιος, Απρίλιος, Μάιος στο νότιο ημισφαίριο απαρτίζουν συμβατικά την εποχή του Φθινοπώρου. Σημασία όμως δεν έχουν αυτές οι… λεπτομέρειες. Σημασία έχει πως αισθανόμαστε εμείς μέσα μας… Αυτό μην το ξεχνάτε ποτέ…

fthinoporo4.2014
Στην εύκρατη ζώνη το φθινόπωρο είναι η εποχή της συγκομιδής... Τα φυλλοβόλα δένδρα χάνουν το φύλλωμά τους, τα χρώματα στη φύση είναι διαφορετικά και ξεκινούν οι πρώτες βροχές, που προετοιμάζουν το έδαφος μεταφέροντας βαθύτερα τα άλατα, μεταλλικά στοιχεία και τις θρεπτικές ουσίες για την επερχόμενη σπορά.

fthinoporo5.2014
Τα φύλλα των φυλλοβόλων δέντρων, ενεργοποιώντας ένα δικό τους αμυντικό μηχανισμό, όταν ωριμάζουν μπορούν και διασπούν τις χρωστικές ουσίες που έχουν παραγάγει -ανάμεσά τους και την χλωροφύλλη- και τις απορροφούν πίσω στο κοτσάνι για άλλες χρήσεις. Όταν το πράσινο χρώμα της χλωροφύλλης εξαφανίζεται, τότε αποκαλύπτονται τα υπόλοιπα χρώματα, αυτά που συνήθως αποκαλούνται "φθινοπωρινά".

fthinoporo6.2014
Αυτά με επιστημονική επάρκεια… Κάποιοι άλλοι έχουν τη δυνατότητα να αφήνουν τις αισθήσεις να τους οδηγούν… Μόνο που εμείς, οι άνθρωποι της πόλης, κάπου έχουμε χάσει όλη αυτή τη μαγεία και την ομορφιά της φύσης με τα περάσματα της από εποχή σε εποχή… Ας τη χαρούμε όπου πέσει στην αντίληψη μας…

Ενθαρρυντικό ξεκίνημα σε μια νέα, εργάσιμη εβδομάδα… Ας το κάνουμε με ελπίδα και χαρά!

Posted in Μαρτυρίες

nea.iorkiΑς ξεκινήσουμε όμορφα την εβδομάδα με μερικές φωτογραφίες από το έργο στην Ελλάδα και τον κόσμο, μια και προσωπικά είχα μια θαυμάσια εμπειρία το Σαββατοκύριακο. Η φωτογραφία με τους αδελφούς έτοιμους για το ξεκίνημα, είναι από την Νέα Υόρκη…

martiria.neon
Οι νέοι επί το έργο… Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από αυτή την εικόνα… Είναι θαυμάσιο να βλέπεις νέα παιδιά να περπατούν στον ορθό δρόμο… Και να είναι εμφανές το χαμόγελο στα πρόσωπα τους…

ispania.roma
Ρομά στην Ισπανία… Είναι η νέα, αναπτυσσόμενη ομάδα ανάμεσα στο λαό του θεού. Έρχονται να γνωρίσουν με λαχτάρα την αλήθεια και κάνουν όσες αλλαγές χρειάζονται ώστε να παραμείνουν στην αγάπης Του, ευγνώμονες για ότι τους παρέχεται…

stant.ellada
Κι ένα σταντ κάπου στη χώρα μας… Θα μπορούσε να είναι στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου ή σε όποιο άλλο κεντρικό σημείο της Αθήνας ή της Ελλάδας. Σημασία έχει πως δίνεται μαρτυρία... Κι αυτό έχει βοηθήσει πολλούς συνανθρώπους μας…

mimisis
Απολαύστε ένα όμορφο φωτογραφικό παζλ, όπου αυτό που μπορεί κανείς να διαπιστώσει είναι η μίμηση των αδελφών πάνω στα κινούμε σχέδια που «παίζουν» στον ιστότοπο. Ή μήπως συμβαίνει το αντίθετο; Ότι δηλαδή οι σχεδιαστές αποτύπωσαν με το πανάκι τους την πραγματικότητα;

vorio.selas
Μια όμορφη εικόνα από το φωτεινό ουράνιο φαινόμενο που συμβαίνει στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και που παρατηρείται ιδίως στις πολικές περιοχές (εξ ου και Πολικό Σέλας), τόσο στο Βόρειο ημισφαίριο όσο και στο Νότιο αποκαλούμενο ανάλογα "Βόρειο Σέλας" και "Νότιο Σέλας".

Γάμου χαρές!.. Δυο φίλοι μου, Ο Θοδωρής και ο Άκης, παντρεύονται τον Οκτώβρη…

Posted in Επικαιρότητα

gamos1.thodoris
Ο γάμος ήταν πάντα χαρά για το σπιτικό που τον κάνει... Ιδιαίτερα όταν αυτός είναι συνειδητοποιημένος. Τον Οκτώβρη λοιπόν έχω δυο γάμους στο περιβάλλον μου. Ο πρώτος, χρονολογικά, είναι του Θοδωρή. Και θα γίνει στο Ίλιον…

gamos3.thodoris
Ο Θοδωρής έχει παντρευτεί ήδη με πολιτικό γάμο την καλή του, Μαρία και έχουν αποκτήσει ένα παιδί, ένα αγοράκι. Η πρόσκληση στο θρησκευτικό τους γάμο είναι γεμάτη χιούμορ, διαφορετική από τις συνηθισμένες… Την κάνει ο… μικρός τους.

gamos2.thodoris
Εκείνος είναι που καλεί στους γάμους των γονιών του… Συνηθίζεται, λέει, αυτό στον κόσμο… Στο θρησκευτικό γάμο δηλαδή να βαφτίζεται και το παιδί. Στα δικά μου χρόνια, αυτό ήταν αδιανόητο… Αλλά τα σημερινά ορθόδοξα ζευγάρια το θεωρούν ως κάτι συνηθισμένο…

gamos4.thodoris
Η εικονογράφηση πάντως της πρόσκλησης είναι εξαιρετικά έξυπνη, απλή και ελκυστική με αρκετό χιούμορ. Ο Θοδωρής, που έχει τη συνδικαλιστική ευθύνη του περιοδικού της ΠΕΤ ΟΤΕ, ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΤΟΥ ΟΤΕ, είναι ο άμεσος συνεργάτης μου στη δουλειά. Ευτυχισμένοι φίλε!

gamos1.akis
Ο Σπύρος ή αλλιώς Άκης όπως τον γνωρίζουμε εμείς, οι φίλοι του, έχει βάλει το στόχο του για τον γάμο του με την Τερέζα μερικές μέρες αργότερα, στις 11 του Οκτώβρη… Εκείνοι ξεκινούν αλλιώς την κοινή ζωή τους. Είναι νέοι και θέλουν να δημιουργήσουν ότι πιο σωστό είναι στα μάτια του Θεού…

gamos2.akis
Με μια ποιητική διάθεση έχουν φτιάξει τη δική τους πρόσκληση… Λιτή, όμορφη, ιδιαίτερα προσεγμένη… Ο γάμος, είναι ως θεσμός, ευλογημένος από τον Θεό και κάθε φορά που βλέπει κανείς ζευγάρια να ενώνουν τις ζωές τους με γνώση γι’ αυτό που κάνουν, χαίρεται… Να ζήσετε ευτυχισμένοι, Άκη και Τερέζα!...

Μια πολύ όμορφη συναναστροφή στο σπίτι του Μιχάλη Χατζηαργυρού, στον Κόκκινο Μύλο

Posted in Τα δικά μου

xatziargiros1.190914Διαφορά δευτερολέπτων χωρίζει αυτές τις δύο φωτογραφίες από τη χθεσινή επίσκεψη μου στο σπίτι του Μιχάλη Χατζηαργυρού, στον Κόκκινο Μύλο. Εδώ παρέα με τον ίδιο και με τον Βασίλη Δεδότση (δεξιά).

xatziargiros2.190914

Ναι, ήταν μια πολύ όμορφη βραδιά, η χθεσινή! Η πολύ ζεστή, όμορφη, ανθρώπινη φιλοξενία στο σπίτι του αδελφού Μιχάλη Χατζηαργυρού, μου έδωσε φτερά, δύναμη και ελπίδα να συνεχίσω τον αγώνα που δίνω, ακατάπαυστα, θεωρώντας πως όχι μόνο δεν πάει τίποτα χαμένο, αλλά το αντίθετο, κάθε στιγμή παρέα με ανθρώπους σαν τον Μιχάλη, τη γυναίκα του Κρυσταλλία και τα παιδιά τους μπορεί να είσαι σίγουρος ότι όλα μπορούν να συμβούν, ακόμα και σ’ αυτόν τον κόσμο, με τα όποια προβλήματα του, να είναι καλύτερα τα πράγματα…

Εκκρεμούσε καιρό αυτή η πρόσκληση. Από τον περασμένο Ιούνιο… Γνωριστήκαμε με τον Μιχάλη μέσα απ’ αυτό το Site. Και τη δεύτερη μέρα της φετινής Διεθνούς Συνέλευσης στο ΟΑΚΑ πήγα εκεί που ήταν και τον είδα από κοντά. Η χαρά έγινε ακόμα μεγαλύτερη, καθώς χθες βρεθήκαμε στο σπίτι του να κάνουμε συντροφιά, ύστερα από αρκετά τηλεφωνήματα και συνεννοήσεις, ώστε να βολεύει και τον Βασίλη Δεδότση να είναι εκεί…

Επτά η ώρα το απόγευμα είχαμε τα ραντεβού μας… Με μια πολύ μικρή απόκλιση στο χρόνο που οφείλονταν στο γεγονός ότι πρώτη φορά πήγαινα στην περιοχή που μένει ο Μιχάλης με τη μηχανή μου και με σύμβουλο τους χάρτες της Google, έφτασα χωρίς προβλήματα στον προορισμό μου.

Με περίμενε ο Μιχάλης και η οικογένεια του, η σύζυγος, τα παιδιά του και ο εγγονός του… Η Κρυσταλλία είναι πολύ φιλόξενη, χαμογελαστή, οικεία και… Θραψανιώτισσα! Είχε κάνει τις προετοιμασίες της και είχε φροντίσει να υπάρχουν τα πάντα, ώστε να νιώσω όμορφα στο ζεστό περιβάλλον του σπιτιού τους…

Η κόρη τους, Νίκη, σέρβιρε παγωμένη ρακή, για όσους έπιναν, συνοδευόμενη με ξηρούς καρπούς. Και η συζήτηση άναψε… Μιλούσαμε με την άνεση των ανθρώπων που γνωρίζονται χρόνια… Και ήρθαμε πιο κοντά ακόμα περισσότερο… Πήρα κουράγιο και δύναμη από τις δικές του περιπέτειες που δεν ήταν και λίγες…

Χάρηκα με τη δύναμη και την υπέροχη αύρα που υπήρχε στην ατμόσφαιρα… Λίγο αργότερα προστέθηκε στην παρέα μας και ο Βασίλης Δεδότσης με τη σύζυγο του. Και φυσικά η κουβέντα μας πήρε… φωτιά. Το ενδιαφέρον κορυφώθηκε…

Σταματήσαμε μόνο και προσωρινά, όταν είχαν πια σερβίρει για να φάμε… Τα γέλια και οι κουβέντες μας συνέχισαν, αμέσως μετά… Κάπου εκεί ο Βασίλης έδωσε την ιδέα για τη φωτογραφία που συνοδεύει τη σημερινή ανάρτηση… Όπως βλέπετε δεν μπορώ να συγκρατηθώ από τα γέλια καθώς, το ένα αστείο διαδέχεται το άλλο…

Τρεισήμισι ώρες κάθισα κοντά τους και ήταν για μένα, όπως ανέφερα και στην αρχή, ιδιαίτερα απολαυστικές… Ύστερα αποχαιρετιστήκαμε και πήρα το δρόμο της επιστροφής γεμάτος από την εποικοδομητική συναναστροφή… Πραγματικά, ήταν για μένα πολύ όμορφη και συμφωνήσαμε να το ξανακάνουμε, κάποια στιγμή…

Θα μου μείνουν αξέχαστα η ζεστή φιλοξενία και τα χαμογελαστά τους πρόσωπα… Είναι αυτό που κάνει μερικούς ανθρώπους να ξεχωρίζουν, η συνειδητοποίηση πως είμαστε περαστικοί από αυτόν τον κόσμο, προσωρινοί κάτοικοι και αξίζει να δίνουμε και να μοιραζόμαστε το καλύτερο κομμάτι του εαυτού μας με τους συνανθρώπους μας, κάθε στιγμή. Γιατί κάθε στιγμή είναι μοναδική…

Να πώς καταρρέει στα μάτια μας, ο μύθος της Αμερικής ως παγκόσμιας δύναμης…

Posted in Δημοσιογραφικά

fthinoporo-2Αν και κρατάει ακόμα λίγο η ζέστη, φθινοπωριάζει όπως και να το κάνουμε… Τα κιτρινισμένα, πεσμένα φύλλα μας το θυμίζουν… Στο μυαλό μας έρχονται εικόνες σαν αυτές μόνο που δεν έχουμε τα χρόνο και την κατάλληλη συντροφιά για να τις απολαύσουμε…

fthinoporo-3
Το υπέροχο τοπίο είναι από την περιοχή της Λίμνης Πλαστήρα, στην Κεντρική Ελλάδα και πολύ θα ήθελα κάποια στιγμή να τα κατάφερνα το επισκεφθώ. Όποια εποχή κι αν είναι… Για μένα το τοπίο, είναι πάντα υπέροχο και μοναδικό…

penΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 20/09/2014

Η είδηση ήταν συγκλονιστική: Περισσότεροι από 45 εκατ. Αμερικανοί ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας! Όχι πως το φαινόμενο δεν το ζούμε κι δεν το βιώνουμε κι εδώ, στην πατρίδα μας, κάθε άλλο, αφού τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί επικίνδυνα λόγω των χειρισμών της συγκυβέρνησης με τις διαδικασίες που έχει δρομολογήσει για να μας… σώσει, αλλά το να αναφέρεσαι στην Αμερική είναι σαν να καταρρέει ένας ακόμα μύθος…

Ο μύθος της ισχυρής οικονομικά και στρατιωτικά υπερδύναμης που έχει μάθει να χώνει το μακρύ της χέρι στους λαούς όλου του κόσμου. Φανταστείτε… Ο θείος Σαμ είναι γυμνός!

Αν και προσωπικά μου είναι αδιάφορη αυτή η πλευρά της, εντούτοις δεν μπορώ να μην την λάβω υπόψη μου στην ανάγνωση της είδησης… Διότι δεν είναι δυνατόν να κομπάζεις ότι είσαι το… αφεντικό της γης κι από την άλλη να μην είσαι σε θέση να διαχειριστείς τα του οίκου σου. Τόσο απλά και τόσο ξεκάθαρα…

Στοιχειώδης δικαιοσύνη είναι αυτό… Το να έχεις μια κοινωνία που ζει κάτω από αξιοπρεπείς συνθήκες είναι, το πρώτιστο για ένα κράτος δικαίου… Αλλά ούτε αυτό το βλέπουμε ή μάλλον κυρίως αυτό δεν… βλέπουμε… Εκείνο που αντιλαμβανόμαστε είναι ότι ενδιαφέρονται για την εικόνα που δίνουν προς τα έξω… Κι ας έχουν φροντίσει, τα πραγματικά προβλήματα να τα βάζουν κάτω από το… χαλάκι.episimansis

Βεβαίως η ειδησεογραφία, ελεγχόμενη καθώς είναι, επιχειρεί να δώσει μια αίσθηση βελτίωσης, καλυτέρευσης της πραγματικότητας. Δείτε τι ωραία που την παρουσιάζουν: «Ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας στις ΗΠΑ έφτασε το 2013 τα 45,3 εκατομμύρια (σε ανθρώπους αναφέρονται…), ήτοι ένα ποσοστό φτώχειας 14,5% (προσέξτε τον εξωραϊσμό…) που έχει μειωθεί ελαφρώς σε διάστημα ενός έτους, όπως καταγράφεται σε έκθεση της αμερικανικής στατιστικής υπηρεσίας που δόθηκε στη δημοσιότητα»…

Και η είδηση συνεχίζει… Πρόκειται για την πρώτη μείωση –κατά 0,5% σε διάστημα ενός έτους- του ποσοστού της φτώχειας από το 2006 όμως η μετάφραση της, σε απόλυτους αριθμούς, διαφοροποιείται ελαφρώς ανάλογα με την περίπτωση, σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης.

Δεν είναι τραγικές τέτοιες διαπιστώσεις; Προφανώς και είναι. Το αντιλαμβάνονται ακόμα και οι δημοσιογράφοι που επιμελούνται τη συνέχεια της είδηση… Χρησιμοποιούν αριθμούς και ποσοστά από αυτά που οι οικονομολόγοι κάνουν καθημερινή χρήση και οι αδαείς δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν την πραγματική τους αξία.

Δείτε τι θέλω να πω και θα καταλάβετε τον αποπροσανατολισμό που επιχειρούν… Το μέσο εισόδημα ανά νοικοκυριό έχει σημειώσει μικρή αύξηση και έχει ανέλθει στα 51.939 δολάρια ετησίως, έναντι 51.759 δολαρίων το 2012, όμως έχει μειωθεί κατά 8% σε σχέση με το 2007, πριν από την ύφεση.

Και πιο κάτω αναφέρεται: «Για τις οικογένειες το ποσοστό φτώχειας έχει μειωθεί ελαφρώς στα 11,25% (9,1 εκατομμύρια οικογένειες…) την ώρα που σε σχεδόν μία στις τρεις οικογένειες είναι μονογονεϊκές με επικεφαλής τη μητέρα». Το φαντάζεστε; Κάπως έτσι ο θεσμός της οικογένειας αποδυναμώνεται, τα προβλήματα και η ανασφάλεια μεγαλώνουν και η εγκληματικότητα καταγράφει ιστορικά ρεκόρ.

Οι συντάκτες όμως επιμένουν να κάνουν λίγο πιο λαμπερά τα χρώματα μιας τέτοιας μουντής είδησης. Λένε: «Ο αριθμός των παιδιών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας έχει επίσης σημειώσει πτώση για πρώτη φορά, εδώ και 14 χρόνια, στα 14,7 εκατομμύρια παιδιά (19,9%) έναντι 16,1 εκατομμύρια (21,8%) πέρυσι».

Κι ακόμα δύο οικονομικά στοιχεία για την Αμερική από την ίδια ανεξάρτητη πηγή: Το όριο της φτώχειας μιας τετραμελούς οικογένειας έχει οριστεί στα 23.834 δολάρια για τα εισοδήματα έτους. Τραγικά είναι επίσης τα στοιχεία που αναφέρονται στην υγειονομική ασφάλιση. Ο αριθμός των ανασφάλιστων πολιτών ανήλθε το 2013 στα 42 εκατομμύρια (13,4%) Θεέ μου σώσε μας… Μόνο εσύ μπορείς!...

  • Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευθεί αύριο στην εβδομαδιαία εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ, στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

O γαλαξίας μας και η ασημαντότητα μας... Μια μικρή κουκκίδα ολόκληρος ο γαλαξίας μας!

Posted in Επικαιρότητα

galaxias1Ο γαλαξίας μας είναι η μαύρη κουκκίδα που δείχνει η κόκκινη γραμμή. Ο νέος τρισδιάστατος κοσμικός «χάρτης» δείχνει ότι ο γαλαξίας μας, μαζί με περίπου 100.000 άλλους γαλαξίες, ανήκει στο ίδιο γιγάντιο σμήνος γαλαξιών, που ονομάστηκε Λιανακέα. Το τελευταίο έχει διάμετρο περίπου 520 εκατ. ετών φωτός ή σχεδόν 9,5 τρισεκατομμυρίων χιλιομέτρων.

galaxias2
Η μαύρη κουκκίδα υποδεικνύει τη θέση του Γαλαξία μας. Κάθε λευκή κηλίδα είναι ένας γαλαξίας. Μέχρι σήμερα οι αστρονόμοι πίστευαν ότι ο Γαλαξίας μας ανήκε στο μικρότερο υπερ-σμήνος γαλαξιών της Παρθένου, με διάμετρο 100 εκατ. ετών φωτός, το οποίο όμως, σύμφωνα με τους νέους υπολογισμούς, δεν είναι παρά ένα ‘παράρτημα' της Λιανακέα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο Γαλαξίας μας στην πραγματικότητα ανήκει σε ένα υπερ-σμήνος γαλαξιών 100 φορές μεγαλύτερο σε όγκο και μάζα από ότι πίστευαν έως τώρα.

Οι επιστήμονες δεν αποκλείουν ότι και η ίδια η Λιανακέα αποτελεί μέρος μιας ακόμη μεγαλύτερης γαλαξιακής δομής, που ακόμη δεν έχει ανακαλυφθεί ! Δείτε το βίντεο της μελέτης.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA