Οι υπέροχοι, δημιουργικοί άνθρωποι του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ. Τους χαίρομαι!

imerologio.tixu2025
Είναι παράδοση πια τα τελευταία χρόνια στο Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ με το οποίο συνεργάζομαι στην έκδοση της εφημερίδαςν τους "Ηλεκτρικός Σιδηρόδρομος", εδώ και τριάντα (30) χρόνια, να βγάζουν κάθε χρόνο το δικό τους ημερολόγιο. Όχι σαν αυτά που κυκλοφορού στη αγορά. Αλλά δημιουργημένο από την αρχή με δική τους θεματολογία, διαφορετική κάθε χρόνο και μοντέρνο σχεδιασμό. Φέτος, το 2025 είναι αφιερωμένο στους μεγάλους οραματιστές και πρωτεργάτες των ΣΑΠ - ΕΗΣ Αλέξανδρο και Νικόλαο Βλάγκαλη και Στρατή Ανδρεάδη. Κι αυτό που βλέπετε είναι το επιτοίχιο ημερολόγιο. Πατώντας ΕΔΩ θα το δείτε όπως εκριβώς είναι τυπωμένο.

imerologio.tixu2025
Κι αυτό είναι το επιτραπέζιο ημερολόγιο ή κατά τη γλώσσα του τυπογραφείου, ίδιο θέμα, όπως και το επιτοίχιο, αλλά με διαφορετική διάταξη, λόγου του μεγέθους που απαιτεί άλλη σειρά στην παρουσίαση. Με πλήρη ισττορική αναφορά σ' αυτή τη σκοτεινή πλευρά της ιστορίας της χώρας μας, που κόστισε σε ανθρώπινες ζωές και πλούσο φωτογραφικό υλικό μιας εποχής που υποστηρίζει επαρκώς την προσπάθεια. Αποτελεί και συλλεκτικό είδος που απολαμβάνουν προνομιακά οι συνταξιούχοι των ηλεκτρικών σιδηροδρόμων, όπου κι αν μένουν σήμερα. Μπορείτε να το δείτε πατώντας ΕΔΩ.

ekdromes2025
Κι αυτό είναι ένα φυλλάδιο με τις προγραμματισμένες εκδρομές για την Ελλάδα και το εξωτερικό, το 2025. Διότι κι αυτό είναι κάτι που αγαπούν αυτοί οι άνθρωποι. Τα ταξίδια! Να γνωρίζουν νέους τόπους, πολιτισμούς, κουλτούρες... Και αναζητούν το καλύτερο σε συνεργασια με αξιόπιστα τουριστικά πρακτορεία σε πολύ καλές τιμές. Να, άλλος ένας λόγος που με κάνει να τους χαίρομαι. Διότι, όπως είναι δραστήριοι και δημιουργικοί στην έκδοση της εφημερίδας τους, έτσι είναι σε κάθε τομέας της ζωής τους! Δείτε το ΕΔΩ, όπως ακριβώς είναι τυπωμένο...

Μερικά πράγματα που ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας, αλλά δε μου δόθηκε η ευκαιρία

Posted in Μαρτυρίες

vukamvilia260814
Χθεσινή φωτογραφία της μιας από τις δύο βουκαμβίλιες που φύτεψα πέρσι στο πατρικό μου, στο χωριό. Συνεχίζουν και αναπτύσσονται κανονικά… Ο Αύγουστος με τις ζέστες του και τα νερά με την αγάπη που δέχτηκαν τις βοήθησε και τις δύο να μεγαλώσουν. Και να ξαναπέταξαν λουλούδια… Αυτό σίγουρα δεν το έχω ξαναδεί, αν και ο Ανδρέας που είναι δουλειά του, μου είπε πως αυτό μπορεί να συμβεί…
 
ethusa.vasilias Αυτή είναι η Αίθουσα Βασιλείας της Εκκλησίας Lisikilli, στη Namibia. Συνολικά έχει 8 ευαγγελιζόμενους. Έχει ένα πρεσβύτερο, ένα διακονικό υπηρέτη και τρεις τακτικούς σκαπανείς. Ο αριθμός των παρόντων στις συναθροίσεις της Κυριακής είναι 26, δηλαδή 325% παραπάνω παρόντες. Παρ' όλο που σε αυτό το μέρος της γης σχεδόν κανένας δεν έχει υπολογιστή, και φυσικά δεν μιλάμε για ίντερνετ, η εκκλησία ταπεινά ακολούθησε τις οδηγίες και ανάρτησε την μπλε πινακίδα jw.org. Οι πληροφορίες αυτές προέρχονται από τους αδελφούς Charles & Antoinette Hawley. (Επίσκοπος περιοχής Ν. Αφρικής.)
 
periptero3.thess.2014 Θυμάστε το περίπτερο στη Θεσσαλονίκη που είχα δημοσιεύσει εδώ τις προηγούμενες μέρες (ξαναδείτε το πάνω) τόσο σε φωτογραφίες, όσο και σε βίντεο; Φαίνεται πως έκανε (και κάνει…) μεγάλη αίσθηση στους κατοίκους που το επισκέπτονται, απόδειξη ότι ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, Άνθιμος, έβγαλε ειδική «ανακοίνωση» για να… προστατέψει το ποίμνιο του να μην το πλησιάζουν… Ο φανατισμός σε όλο του το μεγαλείο...
periptero.thess
 
Εσείς που χθες είδατε σε διαφάνειες μερικές από τις συνθέσεις του ΦΩΤΟΔΡΑΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ έχετε το κουράγιο και τη δύναμη να δείτε επί 3 ώρες και 41 λεπτά ολόκληρη την ταινία όπως παιζόταν τότε; Μη τη συγκρίνετε με το σημερινό κινηματογράφο, αλλά με τις δυνατότητες που είχε στα 1914 η εικόνα στο πανί… Τι κρίμα που δεν έχει μετάφραση στα ελληνικά… Η παρακολούθηση του θα ήταν ακόμα καλύτερη…
 
Το πήρα από μια ανάρτηση του αδελφού Πέτρου Ν. Σιμεωνίδη. Διάβασα στο συνοδευτικό τους: Τα ωραία πράγματα είναι για να μοιράζονται. Στην αναζήτησή μου διαπίστωσα ότι υπήρχε σε πολλές διαφορετικές γλώσσες, από όλο τον κόσμο (κινέζικα μέχρι βραζιλιάνικα!) εκτός από αυτήν που έψαχνα με τους ελληνικούς! Έτσι σκέφτηκα λοιπόν, ότι αξίζει να μεταφραστεί στα ελληνικά επίσης, και προσπάθησα. Δεν έχω ξανά ασχοληθεί με υποτιτλισμό, μα είμαι ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα, έμαθα καινούργια πράγματα και το διασκέδασα αρκετά! Ευλογία στον αδερφό μου, που με έδωσε κάποιες σοβαρές τεχνικές συμβουλές!

Το «Φωτόδραμα» προβλήθηκε για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 1914

Posted in Μαρτυρίες

fotodrama1Ακολουθούν μερικές εκθέσεις από τεύχη της Σκοπιάς του 1914 (στην αγγλική): 1 Απριλίου: «Ένας διάκονος, αφού είδε δύο μέρη, είπε: “Έχω δει μόνο το μισό ΦΩΤΟΔΡΑΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ, αλλά έχω ήδη μάθει από αυτό περισσότερα για την Αγία Γραφή από όσα έμαθα στα τρία χρόνια που φοιτούσα στη θεολογική σχολή”. Ένας Εβραίος, αφού το είδε, παρατήρησε: “Φεύγω καλύτερος Εβραίος από ό,τι όταν ήρθα”.

fotodrama2Αρκετοί Καθολικοί ιερείς και καλόγριες ήρθαν να παρακολουθήσουν το ΦΩΤΟΔΡΑΜΑ και εξέφρασαν μεγάλη εκτίμηση. Μόνο δώδεκα σετ του ΦΩΤΟΔΡΑΜΑΤΟΣ είναι μέχρι στιγμής έτοιμα. Ωστόσο, έχουμε ήδη φτάσει σε τριάντα μία πόλεις, στις οποίες και υπηρετούμε. Πάνω από τριάντα πέντε χιλιάδες άτομα την ημέρα βλέπουν, ακούν, θαυμάζουν, σκέφτονται και ευλογούνται».

fotodrama3
15 Ιουνίου: «Οι εικόνες με έχουν κάνει πιο ζηλωτή σε σχέση με τη μετάδοση της Αλήθειας και έχουν αυξήσει την αγάπη μου για τον Ουράνιο Πατέρα και για τον αγαπητό Μεγαλύτερο Αδελφό μας, τον Ιησού. Προσεύχομαι καθημερινά να ευλογεί πλουσιοπάροχα ο Θεός το ΦΩΤΟΔΡΑΜΑ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ και όλους όσους συμμετέχουν στην παρουσίασή του. Μαζί σας στην υπηρεσία Του, Φ. Γ. ΝΟΤΣ.—Αϊόβα».

fotodrama4
15 Ιουλίου: «Με χαρά παρατηρούμε τι υπέροχη εντύπωση έχουν αφήσει οι εικόνες σε αυτή την πόλη, και είμαστε βέβαιοι ότι αυτή η μαρτυρία στον κόσμο χρησιμοποιείται επίσης για να συναχθούν πολλά άτομα που αποδεικνύουν ότι είναι πετράδια τα οποία ο ίδιος ο Κύριος επιλέγει. Γνωρίζουμε αρκετούς ειλικρινείς σπουδαστές της Γραφής που είναι τώρα συνταυτισμένοι με αυτή την Τάξη ως αποτέλεσμα του έργου του Φωτοδράματος. Η αδελφή σας εν Κυρίω, ΕΜΑ Λ. ΜΠΡΙΚΕΡ».

fotodrama5
15 Νοεμβρίου: «Είμαστε βέβαιοι ότι θα χαρείτε να μάθετε για την έξοχη μαρτυρία που δίνεται μέσω του ΦΩΤΟΔΡΑΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ στην Όπερα του Λονδίνου, στο Κίνγκσγουεϊ. Το καθοδηγητικό χέρι του Κυρίου ήταν τόσο υπέροχα φανερό σε κάθε λεπτομέρεια αυτής της παρουσίασης ώστε οι αδελφοί νιώθουν πολύ μεγάλη χαρά. Τα ακροατήριά μας αποτελούνταν από όλες τις κοινωνικές τάξεις και από ανθρώπους κάθε είδους· ανάμεσα στους παρόντες διακρίναμε πολλούς κληρικούς.

fotodrama6
Ένας βικάριος ζήτησε εισιτήρια ώστε ο ίδιος και η σύζυγός του να έρθουν και να το ξαναδούν. Κάποιος Εφημέριος της Εκκλησίας της Αγγλίας έχει παρακολουθήσει το ΦΩΤΟΔΡΑΜΑ αρκετές φορές και έχει φέρει πολλούς φίλους του για να το δουν. Παρευρέθηκαν και δύο επίσκοποι καθώς και αρκετοί ευγενείς».

fotodrama7
1 Δεκεμβρίου: «Η σύζυγός μου και εγώ ευχαριστούμε ειλικρινά τον Ουράνιο Πατέρα μας για τη μεγάλη και ανεκτίμητη ευλογία που μας πρόσφερε χρησιμοποιώντας ως μέσο εσάς. Το όμορφο ΦΩΤΟΔΡΑΜΑ σας ήταν η αιτία που μας έκανε να διακρίνουμε και να δεχτούμε την Αλήθεια. Έχουμε τους έξι τόμους των ΓΡΑΦΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ σας. Είναι μεγάλη βοήθεια».

Βόλτα στη θάλασσα με φίλους. Ο Αύγουστος χρειάζεται μικρά διαλείμματα…

Posted in Επικαιρότητα

lemos1
Μικρό διάλειμμα στις Νηρηίδες, δίπλα στο Λαιμό της Βουλιαγμένης, έναν μικρό κολπίσκο ακριβώς πίσω από το Καβούρι στα αριστερά του, με ειδική πρόσβαση για να φτάσεις εκεί… Αλλά αξίζει το να πας μέχρι εκεί… Εμείς κάναμε τον κόπο και το τολμήσουμε…

lemos2
Υπάρχει ιδιωτικό παρκινγκ στο χώρο για να αφήσεις το αυτοκίνητο. Πέντε (5) ευρώ είναι το κόστος του. Κι αν πρόκειται για μια ημερήσια εκδρομή με φαγητά σπιτικά, πάνω στο γκαζόν και κάτω από τον ίσκιο των δέντρων, δεν μου φαίνεται να είναι πολύ...

lemos3
Μερικοί πάντως, όπως εμείς με την παρέα μας πήγαμε το απογευματάκι της Κυριακής κάναμε το μπάνιο μας και μείναμε εκεί μέχρι που βράδιασε. Τότε πήραμε το δρόμο της επιστροφής για την Αθήνα, πλήρεις από όσα ζήσαμε εκεί…

lemos4
Έκανε ζέστη πολύ χθες, Κυριακή, τουλάχιστον στην Αθήνα όπου και τη βιώσαμε εμείς… Έτσι πολλοί άνθρωποι,  έκαναν την ίδια ακριβώς σκέψη… Λίγη δροσιά στη θάλασσα ήταν κάτι που σίγουρα το χρειαζόμαστε... Και το έκαναν...

lemos5
Η παραλία ήταν σχετικά κοντά στην Αθήνα. Μέσω της Βουλιαγμένης κάναμε περίπου 40 λεπτά να πάμε κι άλλα τόσα για να γυρίσουμε… Το μεσημέρι χρειαζόμαστε το αιρκοντίσιον του αυτοκινήτου, αλλά το βράδυ είχε ήδη δροσίσει αρκετά ο καιρός…

lemos6
Η καλή παρέα αδελφών δίδει την ευκαιρία για καλή συναναστροφή. Μια πολύ καλή κουβέντα ενθάρρυνσης, ένας ήρεμος λόγος προκειμένου να μοιραστούμε το βάρος και η αρμύρα της θάλασσας, είναι ότι χρειαζόμαστε μερικές φορές…

lemos7
Το βράδυ, μετά το μπάνιο, καταλήξαμε στη βεράντα του σπιτιού, του Στέφανου, στον 5ο όροφο, για να τσιμπήσουμε κάτι… Βλέπεις το μπάνιο και η θάλασσα ανοίγουν την όρεξη… Όχι πως αντιμετωπίζουμε πρόβλημα σ’ αυτόν τον τομέα, αλλά η ανάγκη, να συνεχίσουμε να είμαστε μαζί μας οδήγησε να το κάνουμε…

Κυριακάτικο πρωινό σε μέρα μεγάλης ζέστης του Αυγούστου στην πυρακτωμένη Αθήνα…

Posted in Επικαιρότητα

mudaniaΜ’ αυτή την όμορφη, καλοκαιρινή φωτογραφία, στέλνει ο Δημήτρης Ρεβετζής τους χαιρετισμούς του στο e-mail μου από τα Μουδανιά… Τι όμορφο που είναι να επικοινωνούν οι άνθρωποι χωρίς εντάσεις, απλά μ’ ένα χαμόγελο και μια (ή περισσότερες…) φωτογραφία… Από τα Μουδανιά της Χαλκιδικής που είναι και Νέα ή την Μικρά Ασία;

sosivioΌμορφη Αυγουστιάτικη Κυριακή… Γεμίζει η καρδιά με απλά πράγματα… Όσο κι αν κάποιοι θα ήθελαν πολύ να μας αλλάξουν διάθεση με τα σχόλια που κάνουν εδώ, δεν θα τους κάνουμε τη χάρη…

Απορώ μερικές φορές με τον τρόπο που αντιμετωπίζουν κάποιοι άνθρωποι το διαδίκτυο. Σε ότι με αφορά, εδώ στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, προσπαθώ να μην είμαι προκλητικός στους χαρακτηρισμούς μου, αλλά δεν μπορώ να μην πω μερικά πράγματα που διαπιστώνω πως αρέσουν και συμβαίνει να τα αγαπώ… Στο κάτω – κάτω της γραφής πρόκειται για έναν προσωπικό ιστότοπο και αν μη τι άλλο, δικαιούμαι να τον διαχειρίζομαι κατά πώς μου αρέσει…

Το γεγονός ότι η πρόσβαση στο διαδίκτυο είναι ελεύθερη δε σημαίνει πως κάποιος –που κατά την εκτίμηση του δεν βρίσκει ενδιαφέρον- είναι υποχρεωμένος να μένει και να υπομένει αυτή δοκιμασία. Αυτό ίσως επειδή είναι αυτονόητο δεν το έχω τονίσει ιδιαίτερα ώς τώρα…

Η «Στέλλα», όπως υπέγραψε, μια άγνωστη σε μένα κυρία στο σχόλιο που άφησε χθες ήταν αρκετά εριστική, φτάνοντας τα όρια της εξύβρισης… Φυσικά, ως διαχειριστής, της «κατέβασα» το σχόλιο από τις αναρτήσεις… Ήθελα μ’ αυτόν τον τρόπο να δείξω πως αν και είναι ωραίο να ήταν αληθινό, δεν τρέφω ψευδαισθήσεις, ότι όλοι θα συμφωνούμε κάποια στιγμή σε όλα… Μπορούμε όμως να προσέχουμε τους χαρακτηρισμούς μας… Και ας έχουμε επιχειρήματα όταν είμαστε αρνητικοί…

Δεν θέλω βέβαια και ούτε είμαι σε θέση να κάνω μαθήματα σε κανέναν… Η ευγένεια είναι ένα προσόν που το διδάσκουν καταρχήν στο σπίτι, στην οικογένεια και στη συνέχεια στο σχολείο, αν αυτό θέλει να παίξει το ρόλο του και να δώσει αυτό που λέμε Παιδεία… Και στη συνέχεια καλλιεργείται καθημερινά από τον καθένα μας… Κανείς δεν μας το δίνει, ούτε πρέπει να αναμένουμε κάτι τέτοιο…

Να τονίσω λοιπόν για άλλη μια φορά αυτή τη ζεστή, Αυγουστιάτικη Κυριακή που αξίζει ένα δροσιστικό μπάνιο με παρέα στη θάλασσα, πως τα σχόλια σ’ αυτό το Site είναι ελεύθερα και «ανεβαίνουν» χωρίς προέγκριση όταν γράφετε.

Χρησιμοποιείστε αυτή τη δυνατότητα και δώστε την ευκαιρία για ένα εποικοδομητικό διάλογο… Εκφράστε τη διαφορετικότητα, τη διαφωνία σας, μιλήστε για όσα σας απασχολούν κάτω από το πρίσμα που εσείς το βλέπετε. Αλλά με σεβασμό στην προσωπικότητα του άλλου και στη διαφορετικότητα… Αυτόν τον αγοραίο τρόπο έκφρασης, δεν πρόκειται να τον ανεχτώ στην ιστοσελίδα μου.

Με συγχωρείτε αν φαίνομαι στα μάτια σας απόλυτος, αλλά νομίζω πως έχω αυτό το δικαίωμα να το κάνω στον προσωπικό μου ιστότοπο…. Κι αφού το έχω, να είστε βέβαιοι, ότι θα το υπερασπιστώ με κάθε τρόπο…

Είναι ωραία η παρέα εδώ… Δείτε ξανά, ας πούμε, στην κορυφή αυτού του δημοσιεύματος μας τη φωτογραφία που μου έστειλε στο e-mailμου, φίλος αναγνώστης… Δεν είναι υπέροχη; Δεν θα θέλατε κι εσείς να είσαστε στα Μουδανιά, να πίνατε ένα καφέ σ’ αυτό το μαγαζί, δίπλα στο δροσιά της θάλασσας; Εγώ, θα το ήθελα!... Δεν ντρέπομαι να το πω γιατί πραγματικά, είναι ωραίο…

Κι ελάτε, παρακαλώ, να τον «χτίσουμε» τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, ακόμα καλύτερο… Ύστερα από μια εμπειρία εννιά χρόνων, μπορούμε να κάνουμε πολλά ωραία πράγματα… Ας το δοκιμάσουμε, τουλάχιστον…

Η πρώτη μου επαφή με το έργο, μια εξαιρετική εμπειρία με μεγάλη προοπτική…

Posted in Τα δικά μου

Δείτε το βίντεο από το στήσιμο του περιπτέρου στη Θεσσαλονίκη… Δεκάδες ώρες προσεκτικής, ολοκληρωμένης δουλειάς. Με συνεργεία που έκαναν εξειδικευμένη εργασία. Έτσι ακριβώς το αποτέλεσμα έγινε ιδιαίτερα εντυπωσιακό. Απολαύστε το κι εσείς. Αξίζει…


psixiko1
Είχα την ευκαιρία να περπατήσω σήμερα, με συνεργασία εξαιρετική τους δρόμους ενός τομέα στο Ψυχικό. Την περιοχή δεν την ήξερα, δεν είχα ξαναπάει… Κι ήταν η πρώτη μου φορά στο έργο και παρατηρούσα πολύ προσεκτικά όλη τη διαδικασία εκτιμώντας κάθε κίνηση, ιδιαίτερα τις αντιδράσεις των ανθρώπων…

psixiko2
Στην άδεια από ανθρώπους, Αθήνα, τον Αύγουστο έχεις την ευκαιρία να δεις τους λιγοστούς που ανταποκρίνονται στο άγγελμα των καλών νέων, φοβισμένους, «κρατημένους» από κάτι απροσδιόριστο… Πάντως αρνούνταν να ακούσουν, άλλοι ευγενικά κι άλλοι όχι και πολύ κομψά.

psixiko3
Κράτησα για τον εαυτό μου το ρόλο του παρατηρητή… Εξάλλου ήμουν μ’ έναν έμπειρο άνθρωπο και έτσι καθετί ήμουν σε θέση να το διακρίνω καθαρά… Τα περισσότερα διαμερίσματα είναι άδεια. Και τα σπίτια εδώ, στο Ψυχικό μοιάζουν μ’ ένα αναπτυγμένο, από πολλές απόψεις, χωριό…

psixiko4
Παρατηρώντας τα ονόματα στα κουδούνια των πολυκατοικιών οι περισσότερες ήταν μια οικογένεια… Ίδια επίθετα με διαφορετικά μικρά ονόματα… Κι αν έβγαινε ένας μας προειδοποιούσε ότι οι υπόλοιποι ίσως απουσίαζαν σε κάποιο εξοχικό. Το βιοτικό επίπεδο δεν έδειχνε καθόλου χαμηλό, ούτε επηρεασμένο από την εποχή των μνημονίων…

psixiko5
Μια ώρα και δέκα λεπτά κράτησε η όλη διαδικασία σε μια Αθήνα που χτυπούσε το 40ρι το θερμόμετρο. Προσωπικά με γέμισε χαρά και αισιοδοξία γιατί είχα την ευκαιρία να διακρίνω από κοντά πόσο ανάγκη έχει ο κόσμος να μάθει για τα καλά νέα, αλλά παγιδευμένος στις τόσες δεσμεύσεις και υποχρεώσεις του δεν δίνει στον εαυτό του τη χαρά να ανοίξει τα αυτιά του και να ακούσει.

psixiko6
Όμως εδώ ακριβώς είναι η πρόκληση… Αξίζει πραγματικά τον κόπο να διαθέσεις περισσότερο χρόνο σ’ αυτό, να πλησιάσεις τους ανθρώπους και να τους δώσεις λίγη ελπίδα όχι με τα δικά σου λόγια ενθάρρυνσης, αλλά μέσα από το λόγο του θεού, την Αγία Γραφή. Η πρώτη μου εμπειρία ήταν αναμφίβολα πολύ καλή και οπωσδήποτε θα συνεχιστεί για να έχει αποτελέσματα…

Κι άλλες ευλογίες έρχονται στο σπίτι… Νέο δέμα από την Κρήτη με πολύ αγάπη…

Posted in Επικαιρότητα

dema1
Για έναν εργένη το δέμα από ανθρώπους που σε αγαπούν και σε προσέχουν έχει πάντα μια ξεχωριστή αξία... Δέχτηκα πρόσφατα, την περασμένη εβδομάδα ένα τέτοιο δώρο από το Ρέθυμνο και τώρα επαναλήφθηκε από το Ηράκλειο, αυτή τη φορά…

dema2
Χρειάστηκε βέβαια να σηκωθώ νωρίς και να πάω με το αυτοκίνητό μου στον Πειραιά, στο κοντέινερ με τα ασυνόδευτα των Μινωικών Γραμμών, αλλά είχε τόση αγάπη μέσα του που άξιζε και με το παραπάνω να μπω σ’ αυτή διαδικασία. Παρ’ όλο που το λιμάνι αυτή την περίοδο έχει τις δυσκολίες του..

dema3
Το φωτογράφισα σιγά – σιγά καθώς το άνοιγα κι έβγαζα τα πράγματα που είχε μέσα του για να τα τακτοποιήσω στα ντουλάπια της κουζίνας ή στο ψυγείο… Ναι, ήθελα να μοιραστώ μαζί σας αυτή τη χαρά… Δεν είναι και λίγο το να σε προσέχουν οι άνθρωποι που σ’ αγαπούν.

dema4
Ήταν πολύ όμορφα συσκευασμένα μέσα στην κούτα του ΝΟΥΝΟΥ τα πράγματα… Προσεκτικά και με επιμέλεια, ώστε να μη χαθεί χώρος που θα μπορούσε να δοθεί σε κάποιοι πράγμα, χρήσιμο για το σπίτι… Τις κράτησα στην καρδιά μου, αυτές τις εικόνες…

dema5
Ύστερα τα τακτοποίησα στα ντουλάπια μου… Αυτές οι προμήθειες θα μου καλύψουν τις ανάγκες μου, για πολύν καιρό… Αλλά πέρα από την πρακτική και ουσιαστική αξία του πράγματος το πιο σημαντικό είναι αυτό που έχω τονίσει αρκετές φορές ώς τώρα: Ότι είναι σταλμένα με τη δύναμη της καρδιάς…

dema6
Ακόμα κι αυτά το βότανα, έχω την αίσθηση ότι είναι ξεχωριστά… Η μυρωδιά τους «τρυπάει» τη μύτη, καθώς κουβαλούν την αυθεντική φύση πάνω τους… Χρήσιμα, ώστε να κάνουν πιο ποιοτική και όμορφη τη ζωή μας… Άλλη μια ευλογία του Ιεχωβά Θεού… Ευχαριστώ από καρδιάς…

Ένα μεγάλο βήμα για μένα, στον όμορφο δρόμο που μας οδηγεί η καρδιά μας…

Posted in Τα δικά μου

andreas.2013Ο πρώτος μου δάσκαλος, Ανδρέας και η σύζυγος του Όλγα στην περσινή Συνέλευση Περιφερείας στο ΟΑΚΑ. Με δέχτηκε με αγάπη στο σπίτι του, στο Γαλάτσι και αρχίσαμε μαζί τη μελέτη…

thdoris.2013
Ο τωρινός δάσκαλος μου, Θοδωρής, που με τη βοήθεια και τη συμπαράσταση του έκανα το μεγάλο βήμα… Είμαστε κοντά ο ένας στον άλλον και τον αισθάνομαι πραγματικά φίλο μου…

thipsi
Στη διάρκεια της "μεγάλης θλίψης", θα χρειαστεί να παραμείνουμε στενά συνδεδεμένοι με την τοπική μας εκκλησία. Εικονογράφηση από τη ΣΚΟΠΙΑ του Νοέμβρη 2014 σελ.26. Μια φωτογραφία με πολύ νόημα...

Χθες ήταν για μια ξεχωριστή μέρα για μένα… Ίσως δοθεί μια μέρα ο χρόνος να σας εξηγήσω, ίσως πάλι και να μη δοθεί ποτέ… Με την εμπιστοσύνη που έχουμε αναπτύξει χρόνια εδώ πέρα, παρακαλώ δεχτείτε το χωρίς ερωτήσεις… Σαν μια εξομολόγηση φίλου που έχει ανάγκη να την κάνει για να νιώσει πιο λεύτερη η ψυχή του…

Στη ζωή μας προσπαθούμε ή πρέπει να προσπαθούμε, επιβάλλεται να κάνουμε τις αναγκαίες εκείνες κινήσεις που θα μας βοηθήσουν να δούμε καλύτερα τα πράγματα, να ξεκαθαρίσουμε οριστικά ορισμένα ζητήματα και να κάνουμε το επόμενο καθοριστικό βήμα. Αυτό που σίγουρα θα μας δώσει τη δύναμη και το κουράγιο να βοηθήσουμε κι άλλους, στο βαθμό που μπορούμε.

Κι έρχεται εκείνη η ώρα… Συζητάς λογικά, καταλαβαίνεις, αντιλαμβάνεσαι και αισθάνεσαι την ανάγκη να ευχαριστήσεις τον Δημιουργό για τις διευθετήσεις του, τις τόσο όμορφες και μοναδικές.

Μιάμιση ώρα νομίζεις, αίφνης, ότι είναι λίγο, πολύ λίγο. Έτσι κι αλλιώς η αίσθηση του χρόνου μετριέται αλλιώς στον καθένα από μας και πάντως δεν βοηθούν πολύ τα… κλασικά ρολόγια, πιστέψτε με. Ας είναι, χρειαζόμαστε ένα κοινό μέτρο σύγκρισης προκειμένου να αντιλαμβανόμαστε πού πάμε και κυρίως, πού βρισκόμαστε.

Πάντα μου άρεσε η καλή κουβέντα… Αυτή που έχει περιεχόμενο και ουσία… Που μπορεί να σε πάρει και να σε μεταφέρει αλλού. Εκεί που πραγματικά επιθυμεί η καρδιά σου… Είχα προετοιμαστεί κατάλληλα. Έτσι νόμιζα… Στην πραγματικότητα δεν βοήθησαν όλα αυτά τα κείμενα που βρήκα στην έρευνα μου, παρά μόνο στο να ανοίξει καλύτερα η καρδιά μου και να δεχτεί τις ευλογίες που άκουσαν τα αυτιά μου…

Ξέρω, τα πράγματα στη συνέχεια θα είναι ίσως πιο δύσκολα καθώς θα πρέπει να προσαρμόσω ολόκληρη τη ζωή μου σ΄ αυτό. Δεν με πειράζει καθόλου. Το αντίθετο. Νιώθω όμορφα για τις επιλογές μου…

Δρόμοι είναι που θα περπατήσω… Σοβαροί, οπωσδήποτε με συντροφιά όποτε είναι απαραίτητες την ευθύνη, την επιμέλεια, τη σωφροσύνη… Όμως αυτά, δεν είναι στοιχεία ξένα σε μένα. ‘Ως ένα βαθμό τα είχα πάντα. Και τώρα που ξέρω το λόγο και την αιτία, όλα θα είναι ασφαλώς καλύτερα…

Ένα πράγμα που με έχει βοηθήσει πολύ στο παρελθόν και νομίζω πως είναι το καλύτερο μέτρο για να πορεύεται κανείς στη ζωή, είναι η ψυχραιμία… Ευτυχώς, το είχα πάντα αυτό το προνόμιο. Πολύ περισσότερο τώρα, που ανοίγονται νέοι δρόμοι μπροστά μου και μάλιστα τόσο γρήγορα…

Θα συνεχίσω να χαμογελώ με εμπιστοσύνη στα πιστεύω μου και θα φροντίζω καθημερινά, οι στόχοι μου να ορίζονται μέσα από τις αρχές που κινούμαι. Αυτό δεν είναι δύσκολο. Είναι ζήτημα εκπαιδευμένης συνείδησης. Κι όταν ξέρω ότι γύρω μου, δίπλα μου, υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που λειτουργούν έτσι, μάλλον καθόλου δεν ανησυχώ…

Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι κάνω το σωστό… Εξάλλου αυτή δεν είναι μια απόφαση που πάρθηκε μέσα σε μια στιγμή έξαρσης… Καθόλου. Καλλιεργήθηκε με πολύ προσοχή για χρόνια και τώρα ήρθε η στιγμή για το πρώτο σοβαρό και μεγάλο βήμα.

Είναι γνωστό ότι τα σταθερά βήματα είναι αυτά που δίνουν καρπούς ώριμους, γλυκούς, χρήσιμους, παραγωγικούς… Ευχαριστώ όλους τους δασκάλους μου που με βοήθησαν να δω καθαρά αυτό το φως και να περπατήσω με σιγουριά στο όμορφο μονοπάτι που οδηγεί στα καλύτερα που μπορεί να ονειρευτεί κανείς.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

thrapsano.arxio

Μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων μερικές δεκαετίες πίσω... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία Roland Hampe. Την είδααμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλίου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά στις μέρες μας συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA