Ολοταχώς για τα 800.000 «κλικ» από διαφορετικές Ι.Ρ. Οι 790.000 είναι πια παρελθόν…
Όμορφο ηλιόλουστο πρωινό στην Αθήνα, οδός Πρεβέζης, κοντά στον καταπράσινο μικρό Λόφο Σκουζέ. Έχω βρει αυτή την υπέροχη βουκαμβίλια με τα λευκά άνθη της, που απλώνεται σε δύο ορόφους. Μια ομορφιά ανεπανάληπτη σ’ ένα λαϊκό προάστιο, κοντά στο κέντρο της Αθήνας.
Η βουκαμβίλια είναι πραγματικά εντυπωσιακή… Και ο φίλος μου ο Άρης, φωτογραφήθηκε από μένα κρατώντας μάλιστα και μερικά άνθη της από τα πιο χαμηλά… Μαγευτική, καθώς φτάνει ώς τη στέγη του πρώτου ορόφου και ίσως και μέσα της, ποιος ξέρει…
Άλλη μια δικιά μου φωτογραφία που δεν την περίμενα, είναι αλήθεια… Αλλά ο Άρης συνέχισε να τραβάει την ώρα που πήγαινα προς το μέρος του κι έτσι αποτυπώθηκε μια πιο χαλαρή διάθεση από τη μεριά μου. Και ίσως γι’ αυτό να μ’ αρέσει, ακόμα περισσότερο…
Δε χόρταινα να την κοιτάζω τη βουκαμβίλια από τη στιγμή που την είδα για πρώτη φορά… Έτσι τη φωτογράφισα μόνη της… Ύστερα ο Άρης έριξε την ιδέα να την κρατήσουμε για πάντα στη μνήμη μας, με μας μέσα της… Και το κάναμε, όπως διαπιστώσατε στις πιο πάνω φωτογραφίες… Καθημερινές στιγμές…
Τα πάντα κινούνται πια με πολύ γρήγορους ρυθμούς… Η επισκεψιμότητα καθημερινά γίνεται όλο και πιο μεγάλη… Αρχίζω να βλέπω πως το… σκαλοπάτι των 10.000 νέων επισκέψεων από ξεχωριστές Ι.Ρ. είναι μικρό, συμπληρώνεται γρήγορα και ίσως θα πρέπει να το ανεβάσω λίγο, για να προλαβαίνω να καταγράφω την επικαιρότητα, έτσι όπως την εισπράττω, προσωπικά.
Πραγματικά κι εγώ έχω εντυπωσιαστεί μ’ αυτούς τους ρυθμούς επειδή δεν κάνω κάτι ιδιαίτερο για να προσελκύσω αναγνώστες… Απλά είμαι λίγο πιο προσεκτικός στις αναρτήσεις μου και πιο επιλεκτικός στη θεματολογία μου…
Λογικό… Διότι καθώς νιώθω την αναπνοή τόσων φίλων να με εμπιστεύονται και να με ακολουθούν, προσπαθώ καθημερινά να έχω κάτι ουσιαστικό να πω, ως περιεχόμενο ή να δώσω στις φωτογραφίες μου κάποιο επιπλέον νόημα, όπως το εισέπραξαν τα μάτια μου.
Σε κάθε περίπτωση, ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για έναν προσωπικό ιστότοπο, τον οποίο προσπαθώ με τις μικρές μου και λίγες δυνάμεις να ενημερώνω σε καθημερινή βάση με κάτι που εκτιμώ και ενδεχομένως, είναι αξιόλογο. Και βεβαίως δεν έχει ξεφύγει από τον αρχικό στόχο που δεν ήταν άλλος από τη δημιουργία του, ώστε να με «γεμίζει» ως επαγγελματία δημοσιογράφο και να λειτουργεί ως τόπος έκφρασης ενός ανθρώπου που έχει κάτι να πει, με σοβαρότητα.
Δεν θέλω να το κρύψω, επειδή αν κάτι μας έφερε κοντά, αυτό είναι και η αλήθεια την οποία υπηρετώ με υπευθυνότητα και ευσυνειδησία, ότι χαίρομαι και εκλαμβάνω αυτή την επισκεψιμότητα ως ψήφο εμπιστοσύνης απέναντι στη δουλειά που γίνεται…
Και επειδή γνωρίζω το πνευματικό υπόβαθρο όσων μπαίνουν σ’ αυτή την ιστοσελίδα, αισθάνομαι άνετα ότι οι πληροφορίες που διακινεί «φιλτράρονται» κατά το δυνατόν και πάντως δεν υιοθετούνται άκριτα, ούτε αναδημοσιεύονται, έτσι απλά για να καλύψουν ένα χώρο… Αυτό με τιμά ιδιαίτερα και πολλαπλασιάζει την ευθύνη μου, να συνεχίσω να κάνω σωστά τη δουλειά μου, προσπαθώντας να πω, όσο γίνεται πιο αντικειμενικά, τις αλήθειες μου.
Ευχαριστώ για άλλη μια φορά και σας υπόσχομαι ότι, όπως έκανα πάντα μέχρι τώρα, με χαμηλούς τόνους, διακριτικά, έτσι θα συνεχίσω να λειτουργώ, προσπαθώντας να προσθέσω ένα λιθαράκι σε ότι μας περιβάλει, μας αφορά, μας προσδιορίζει κιόλας στην καθημερινότητα μας.
Αποτελεί για μένα δέσμευση ο χώρος αυτός να παραμείνει ένας χώρος αλήθειας των πιο σημαντικών πραγμάτων, όπως τα βλέπω εγώ, με τα μάτια μου και τα υποστηρίζω με την καρδιά μου…
Σχόλια (0)