Περάσαμε πολύ όμορφα, μαζέψαμε τις ελιές μου και το χαρήκαμε στ’ αλήθεια ώς την ψυχή…
Έτσι θυμόμουν, παιδί, τις ελιές… Ήταν πανηγύρι. Το κάναμε, εμείς να είναι πανηγύρι… Είχαμε ανάγκη αυτό το κλίμα... Η δουλειά ήταν σκληρή και χρειαζόταν κάτι τέτοιο για να τα βγάζουμε πέρα… Σήμερα βέβαια, οι συνθήκες άλλαξαν… Δείτε εδώ στη φωτογραφία, οι άντρες κρατάνε από μια ηλεκτρική βέργα και δουλεύουν… Η παραγωγή είναι έτσι μεγαλύτερη, στη διάρκεια της μέρας.
Μια από τις ωραίες στιγμές στο μάζωμα των ελιών, είναι η ώρα της ρακής… Εκεί, γύρω στις 9:30 – 10:00 το πρωί σταματούν τη δουλειά, ότι κι αν κάνουν και κάθονται να πιούν μια… Φυσικά η ρακή, το αλκοολούχο αυτό ποτό, δεν πίνετε έτσι, ξεροσφύρι... Στρώνουν κάτω σαν σε φαί και είναι πραγματικά, κάτι σαν δεκατιανό.
Λίγο πριν, είναι καλό να ρίξουμε μια ματιά, πώς πάει η παραγωγή σήμερα… Θα πρέπει να καθαριστούν τα σπασμένα κλαδιά και να μπει ο καρπός της ελιάς, με όσο το δυνατόν λιγότερα φύλλα στα τσουβάλια, τα σακιά όπως τα λένε αλλού. Και αυτά δεν είναι μικρά. Γύρω στα 60 κιλά χωράνε, το καθένα… Μέσα σ αυτά θα πάνε οι ελιές στο ελαιουργείο, για τα περαιτέρω…
Η αδελφή μου, η Στασούλα, την ώρα του διαλείμματος, στο δεκατιανό… Είναι στο χωράφι μου με τις ελιές στην περιοχή Μπάρκα του χωριού μου και βοήθησε ουσιαστικά μαζί με τον άνδρα της, Αγησίλαο και το γιο της Μανώλη με τη γυναίκα του, Βούλα… Λειτούργησε όπως η μάνα μας, τα χρόνια που θυμούμαι από τις ελιές... Ετοίμασε το φαί και όλες τις απαραίτητες προμήθειες…
Κάπως έτσι, απλά, στρώνουν κάτω στο χώμα… Τα μικρά χαρτόνια που φαίνονται μέσα στη φωτογραφία αποτελούν μάλλον εξέλιξη των ημερών. Χρησιμοποιούνται ως καθίσματα για να καθίσουν οι εργάτες, εντελώς πάνω στη γη… Αν προσέξετε λίγο περισσότερο τη φωτογραφία θα δείτε τα καλούδια. Καρύδια, ξεραμένα σύκα, λουκουμάδες με μέλι, σταφίδες και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς…
Ύστερα, επιστροφή στη δουλειά… Το μηχανάκι ,αυτό που είναι μπροστά από τον Μανώλη, είναι κρητική πατέντα. Είναι δίχρονο και παράγει τόσο ρεύμα, έτσι που με το σταθεροποιητή που έχει πάνω του να μπορέσουν να δουλέψουν δύο με τρεις βέργες ραβδίσματος. Εφεύρεση δυνατή που βοηθά πολύ στο μάζωμα των ελιών…
Και κάπως έτσι μάζεψα τις ελιές μου στη Μπάρκα και στο παπούρι, στο Βαθύλακκο. Τρεις η ώρα και κάτι το μεσημέρι, είχαμε τελειώσει. Και βάλαμε μπροστά 9 παρά το πρωί με δύο διαλείμματα για ρακή και μεσημεριανό φαγητό. Να είναι καλά οι άνθρωποι που με βοήθησαν. Για μένα, τα εννιά τσουβάλια που έβγαλα θα μου δώσουν το λάδι της χρονιάς. Ελπίζω να αλέσω, σήμερα…
