Παρότι προχωρούμε μέσα στον Ιούνη εντούτοις ο καιρός έχει ακόμα αναφορές στην άστατη άνοιξη… Οι βροχούλες φέρνουν ένα απαλό κρύο… Αλλά εμείς την Παρασκευή το βράδυ πήγαμε το πρώτο μας θερινό σινεμά…


Καθίσαμε αναπαυτικά στις καρέκλες του «Θησείον», ήμασταν από τους πρώτους που πήγαμε στην παράσταση των 9 μ.μ., αργότερα ήρθαν άλλοι 100 περίπου θεατές, οι περισσότεροι ξένοι τουρίστες… Ήπιαμε τα ποτά μας με νάτσος και απολαύσαμε την ταινία…


Το έργο, παλιό μεν, αλλά υπέροχο. Φανταστείτε, παραγωγής 1957, ασπρόμαυρη και ήταν σα να γυρίστηκε χθες… Μόνο το χρώμα της έλλειπε... Οι ερμηνείες και η κινηματογράφηση ήταν πολύ προχωρημένα για την εποχή τους…


Εκπληκτικός ο Πήτερ Σέλερ στο ρόλο του αλκοολικού κινηματογραφιστή, στη μηχανή προβολής του κινηματογράφου (ο Θεός να τον κάνει τέτοιον…) Άσε που η ταινία μας γυρνάει πολύ πίσω στο χρόνο και μπορούμε να δούμε πώς γινότανε οι προβολές ταινιών εκείνη την εποχή. Για τους νέους θα είναι μια μοναδική εμπειρία…

Παρασκευή βράδυ, πρώτη φορά για φέτος στο θερινό σινεμαδάκι «Θησείον» στην Αποστόλου Παύλου, κάτω από την Ακρόπολη… Ένα από τα πιο παλιά σινεμά της Αθήνας, από το 1935, με την πρασινάδα στον περίβολο του. Αν και ο καιρός ζητούσε να ρίξουμε κάτι παραπάνω πάνω μας… Ευτυχώς στο ταμείο έδιναν κουβερτούλα! Αλλά το απολαύσαμε πίνοντας την μπυρίτσα και το κρασάκι μας με μεζέ μια μερίδα νάτσος…

Ενεργοποιήσαμε τα κινητά μας στο Wi-Fi του κινηματογράφου και ανεβάσαμε τις πρώτες φωτογραφίες μας. Και οι αντιδράσεις των φίλων ήταν άμεσες… Στα διαλλείματα απαντούσαμε όπου μπορούσαμε…

Όσο για την ταινία είναι παραγωγής του 1957 και προβάλλεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από την Πέμπτη 4 Ιουνίου 2015, στους θερινούς κινηματογράφους. Μιλάμε για το φιλμ «The Smallest Show on earth – Ραντεβού στο σινεμά» με πρωταγωνιστή τον αξέχαστο ηθοποιό Πίτερ Σέλερς.

Το φιλμ ήταν και υποψήφιο για βραβείο BAFTA Καλύτερου σεναρίου, της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.

Μερικά πράγματα για την ταινία...

Ένα νεαρό ζευγάρι, ο Matt και η Jean Spenser (το πραγματικό ζευγάρι στη ζωή Bill Travers και Virginia McKenna) δεν μπορούν να πιστέψουν την τύχη τους, όταν ένας μακρινός θείος αφήνει όλη την περιουσία του σε αυτούς.

Αυτό που κληρονομούν είναι ένας ετοιμόρροπος παλιός κινηματογράφος που ονομάζεται «The Bijou», στον οποίο εργάζονται τρεις ηλικιωμένοι υπάλληλοι: ο θυρωρός (Bernard Miles), η ταμίας (Margaret Rutherford) και ο αλκοολικός μηχανικός προβολής (Peter Sellers).

Ωστόσο, ο κινηματογράφος τυγχάνει να βρίσκεται σε προνομιακή θέση, και ο ιδιοκτήτης του μεγάλου γειτονικού κινηματογράφου «The Grand» θέλει να το αγοράσει για να το κάνει παρκινγκ.

Σε μια προσπάθεια να πείσουν τον ιδιοκτήτη του Grand να αυξήσει την προσβλητικά χαμηλή προσφορά του (£ 750), οι Spensers ανακοινώνουν τη πρόθεσή τους να επαναλειτουργήσουν το Bijou.

Αλλά πρώτα πρέπει να μάθουν πώς λειτουργεί ένας κινηματογράφος…

Σκηνοθεσία: BasilDearden, Έτος παραγωγής - 1957, Διάρκεια: 80 λεπτά, Γλώσσα: Αγγλικά.

*Ο Βρετανός Πίτερ Σέλερς (1925-1980) υπήρξε από τους πιο θρυλικούς ηθοποιούς της ψαγμένης κωμωδίας στο σινεμά τις δεκαετίες του ’60 και ’70. Από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ήταν το «Πάρτυ» αλλά και ο ρόλος του «Επιθεωρητή Κλουζώ», στη σειρά ταινιών «Ροζ Πάνθηρας». Επίσης το 1979 προτάθηκε για Χρυσή Σφαίρα και για Όσκαρ α’ ανδρικού ρόλου για την δραματική κομεντί «Να είσαι εκεί κύριε Τσανς» του Χαλς Άσμπι.

Η ταινία διανέμεται από την εταιρεία filmboy. Εμάς μας άρεσε πολύ το έργο… Αν σας βολεύει, δοκιμάστε να το δείτε. Σας το προτείνουμε…

Θερινός κινηματογράφος ΘΗΣΕΙΟΝ: Αγαπάμε την παράδοση κι ας άλλαξαν πολλά από το 1935!

Ψάχνοντας να βρούμε πράγματα για το «Θησείον» είδαμε ένα όμορφο σημείωμα από τον κινηματογράφο στην ιστοσελίδα του: Ξεκινάμε λοιπόν! Πρώτη μέρα για τη νέα σεζόν το Σάββατο 2 Μαΐου 2015 και μπροστά μας έχουμε ένα ολόκληρο καλοκαίρι που θα είμαστε μαζί καθημερινά με ταινίες, οι οποίες επιλέγονται με σκοπό να σας προσφέρουν όμορφες στιγμές χαλάρωσης στην ολάνθιστη αυλή μας σαν να είστε στη δική σας.

Από τη φετινή σεζόν το θερινό σινεμά ΘΗΣΕΙΟΝ εισέρχεται στον ψηφιακό κόσμο σε σχέση με τον τρόπο προβολής των ταινιών. Ένας από τους πιο προηγμένους ψηφιακούς προβολείς ταινιών έχει λάβει εδώ και μέρες τη θέση του στην καμπίνα προβολής, οι άνθρωποι του σινεμά εκπαιδευτήκαμε στον χειρισμό του και τα τελευταία βράδια κάνουμε τις απαραίτητες δοκιμές για να είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι όλα λειτουργούν αποτελεσματικά. 

Παράλληλα, εγκαταστήσαμε και το νέο ψηφιακό σύστημα ήχου DolbySurround, καθώς και τον νέο ενισχυτή ήχου, ώστε να απολαμβάνετε την απόλυτη κινηματογραφική εμπειρία στο όμορφο και προσεγμένο περιβάλλον του θερινού σινεμά ΘΗΣΕΙΟΝ, στο πιο όμορφο σημείο της πόλης… κάτω από την Ακρόπολη.

Και όλα τα άλλα βεβαίως είναι έτοιμα. Οι καρέκλες μας και τα τραπεζάκια καθαρά και στοιχισμένα, το wi-fi μας ενεργό, οι κουβερτούλες σε ετοιμότητα για τα ανοιξιάτικα βράδια που ίσως έχει λίγη ψυχρούλα, το κυλικείο έχει απ’ όλα τα καλά (παγωμένες μπύρες, αναψυκτικά και άλλα ποτά, ποπ κορν, ξηρούς καρπούς κ.α.) και τα σπιτικά εδέσματα για τα οποία ξεχωρίζουμε (βυσσινάδα, λικέρ και γλυκό του κουταλιού βύσσινο, σπέσιαλ τυρόπιτες που ψήνουμε καθημερινά για να τις βρίσκετε φρέσκες και ζεστές πριν την έναρξη και στα διαλείμματα) κι εμείς είμαστε πολύ χαρούμενοι που μπαίνουμε πάλι σε ρυθμούς καλοκαιριού.

Οι τιμές των εισιτηρίων παραμένουν στα ίδια επίπεδα με τις προηγούμενες χρονιές και διατηρούμε το μειωμένο εισιτήριο για όλους για τις ημέρες Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη!

Πιο συγκεκριμένα: Κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη το εισιτήριο για όλους κοστίζει 6 ευρώ.

Κάθε Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή η γενική είσοδος κοστίζει 8 ευρώ και υπάρχει μειωμένο εισιτήριο με τιμή 6 ευρώ για τα παιδιά, τους φοιτητές, τους ανέργους και τα άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών.

• Τα στοιχεία για την ταινία είναι από το web site http://www.thebest.gr/ και τον δημοσιογράφο Τ. Μαρτάτο, ενώ τα στοιχεία για τον κινηματογράφο ΘΗΣΕΙΟΝ είναι από το site http://cine-thisio.gr/

Αυτή είναι η αφίσα της συναυλίας αφιέρωμα στα 20 χρόνια προσφοράς του Μίλτου Πασχαλίδη στο τραγούδι που δεν μπορέσαμε τελικά να πάμε να δούμε παρά τις προσπάθειες σε ότι είχαμε πρόσβαση ξεκινώντας από τα σημεία προπώλησης εισιτηρίων στον ΙΑΝΟ.


Κι άλλο ένα λόγο που φτιάχτηκε ειδικά γι’ αυτές τις δύο συναυλίες, τις αφιερωμένες στον Μίλτο. Την επόμενη φορά θα έχουμε το χρόνο σύμμαχο μας κι έτσι θα μπορέσουμε να το προγραμματίσουμε έγκαιρα, ώστε να μη χάσουμε μια τέτοια όμορφη βραδιά…

Για μια μέρα προγραμμάτισαν τη συναυλία που είναι αφιερωμένη στα 20 χρόνια στο τραγούδι του Μίλτου Πασχαλίδη. Και διάλεξαν το Θέατρο Βράχων στον Βύρωνα για τις 5 & 7 Ιουνίου 2015. Επειδή 20 χρόνια δε χωράνε σε μια μέρα, ο Μίλτος με τους καλεσμένους του προχώρησαν και σε δεύτερη συναυλία στον ίδιο χώρο, αύριο Κυριακή.

Θελήσαμε να πάμε. Γνωρίζω προσωπικά τον Μίλτο Πασχαλίδη και ξέρω τι υπέροχος χαρακτήρας είναι… Αλλά στάθηκε αδύνατον. Δεν υπήρχαν εισιτήρια πουθενά! Αν και μας κακοφάνηκε, είναι ωστόσο πολύ ενθαρρυντικό που σε τέτοιες εποχές κρίσης ο κόσμος στηρίζει με τη συμμετοχή και την παρουσία τους τέτοιες ωραίες συναυλίες…

Τα εισιτήρια όπως είπα, για την 5η Ιουνίου εξαντλήθηκαν γρήγορα και έτσι ο Μίλτος Πασχαλίδης και οι καλεσμένοι του θα ανέβουν και πάλι στη σκηνή του Θεάτρου Βράχων αύριο Κυριακή 7 Ιουνίου για μια δεύτερη συναυλία – γιορτή, για τα 20 χρόνια προσωπικής δισκογραφίας του. Αλλά κι εδώ πολύ γρήγορα τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν…

Στην προσμονή μιας νέας του συναυλίας που δεν θα χάσουμε, καθώς θα την προγραμματίσουμε πρόωρα, ας δούμε μερικά πράγματα γι’ αυτόν, ως καλλιτέχνη και τραγουδιστή…

Για μαθηματικός ξεκίνησε αλλά τελικά τον κέρδισε η μουσική για τα καλά και έτσι φέτος ο Μίλτος Πασχαλίδης συμπληρώνει αισίως 20 συνεχή χρόνια προσωπικής δισκογραφίας.

Στις 5 και στις 7 Ιουνίου, το θέατρο Βράχων μεταμορφώθηκε σε ένα μεγάλο μπαλκόνι, για να χωρέσει φίλους εγκάρδιους κι αγαπημένους. Όσους συμπορεύτηκαν και τραγούδησαν μαζί κάποιες νότες και λόγια από τα τραγούδια αυτής της εικοσαετίας.

Αυτό που φέρνει μαζί της η πρώτη εικοσαετία είναι μια σειρά από σπουδαίες μπαλάντες- κάποιες πιο ηλεκτρισμένες- μερικά δυνατά λαϊκά που εξέφρασαν το μη προφανές και τίτλοι που αποτέλεσαν την μουσική υπόκρουση μιας μεθυσμένης πορείας: «Η μόνη μου πατρίδα είναι ο χρόνος, Κακές συνήθειες, Παραμύθι με Λυπημένο τέλος, Στα είπα όλα, Τα μπλουζ της άγριας νιότης, Ηράκλειο – Καλαμάτα, Απουσία, Σου τηλεφωνώ, Βυθισμένες άγκυρες».

Καλεσμένοι στη γιορτή ήταν ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Χρήστος Θηβαίος, ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, ο Φίλιππος Πλιάτσικας, ο Μπάμπης Στόκας, η Γιώτα Νέγκα, ο Νότης Μαυρουδής και η Μιρέλα Πάχου.

Όσο ηχηρές οι παρουσίες άλλο τόσο και οι απουσίες των φίλων: Δημήτρης Μητροπάνος, Αλκης Αλκαίος, Μάνος Ξυδούς , Μάριος Τόκας. Ήταν κι αυτοί παρόντες μέσα από τα τραγούδια τους.

Αν η «μόνη μας πατρίδα είναι ο χρόνος» η Παρασκευή 5 και η Κυριακή 7 Ιουνίου είναι σηματοδοτούν την επιστροφή σ’ αυτή την πατρίδα και τη βόλτα στις πιο όμορφες γωνιές της, στα πιο συγκινητικά παράθυρα της.

«Τα χρόνια, από μόνα τους, ίσως και να μην έχουν σημασία. Σημασία έχει με ποιους τα μοιράζεσαι» λέει ο ίδιος ο Μίλτος Πασχαλίδης.

Συμμετείχαν οι μουσικοί: ΜΙΡΕΛΑ ΠΑΧΟΥ – Πιάνο, ακορντεόν, ΘΥΜΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ – Πνευστά, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΙΝΟΓΙΑΝΝΗΣ – Κιθάρες, ΠΑΡΙΣ ΠΕΡΥΣΙΝΑΚΗΣ – Λύρα, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΟΥΤΑΦΗΣ – Μπάσο, ΗΛΙΑΣ ΔΟΥΜΑΝΗΣ – Τύμπανα, ΓΙΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΕΤΟΠΟΥΛΟΣ - Κρουστά

Ηχοληψία: ΝΙΚΟΣ ΛΑΓΟΣ, ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΚΟΛΕΝΤΣΗΣ Φωτισμοί: ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΠΡΑΤΣΗ, Παραγωγή: STRAYMUSIC

• Δείτε ΕΔΩ μια ολόκληρη εκπομπή «Στην υγεία μας ρε παιδιά» του Σπύρου Παπαδόπουλου αφιερωμένη αποκλειστικά στον Μίλτο Πασχαλίδη. Ανοίξτε την οθόνη και καθίστε καλά για την απολαύσετε γιατί κρατάει κάπου δύο ώρες…

Μ’ αυτά τα χαρακτηριστικά πρωτοσέλιδα υποδέχθηκαν την Πέμπτη 04/06/2015 το μηδενικό για άλλη μια φορά αποτέλεσμα των συζητήσεων στις Βρυξέλλες. Εδώ ΤΑ ΝΕΑ. Πρόκειται για τις ίδιες εφημερίδες που τις προηγούμενες μέρες είχαν καλλιεργήσει προσδοκίες στους πολίτες…


«Εμπρηστικός» ο τίτλος του ΕΘΝΟΥΣ της γνωστής οικογένειας του εθνικού μεγαλοεργολάβου κ. Μπόμπολα. Αν και προκαλεί εντύπωση ότι παίρνουν το μέρος της Ελλάδας και όχι των δανειστών. Γιατί δυστυχώς το έχουμε δει κι αυτό…


Στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ βλέπουν πολύ κοντά τη ρήξη… Ή κάποιος μας δουλεύει άγρια ή κάποιοι «παίζουν» με τα νεύρα μας, καθώς ξέρουμε καλά πως ο χρόνος που περνάει «δουλεύει» σε βάρος μας. Κάποια στιγμή τα ταμεία θα «στεγνώσουν»…


Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ σωστά βλέπει σε όλα αυτά να εξελίσσεται ένα θρίλερ πολύ επικίνδυνο… Το ζήτημα βέβαια δεν είναι να κλείσει όπως – όπως μια οποιαδήποτε συμφωνία, αλλά να μη βγούμε υπερβολικά χαμένοι. Ξέρουμε άλλωστε πως εργαζόμενοι καιν συνταξιούχοι θα κληθούν να «πληρώσουν» τη νύφη…


Δεν ξέρω ειλικρινά με όσα έχω μάθει υπηρετώντας περισσότερα από 30 χρόνια τη δημοσιογραφία, ποιος ήταν ο λόγος που ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ έβγαλε στο περίπτερο δεύτερη έκδοση. Δεν έχει τίποτα πιο διαφορετικό, μια νέα πληροφορία, ας πούμε… Δημοσιογραφικά «παιχνιδάκια». Κάτω, μ’ αυτόν τον τίτλο παρουσίασε η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ το ίδιο θέμα…

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ 06/06/2015

Η είδηση όπως μεταδίδονταν την Πέμπτη το πρωί από το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Την ώρα που νέοι τίτλοι απελπισίας ήταν στα περίπτερα με γοερούς προβληματισμούς του στιλ, κάπου στράβωσε πάλι το πράγμα και πού θα βρούμε τα χρήματα να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας ως κράτος… Να συνεχίσουμε το φαύλο κύκλο να παίρνουμε νέα δάνεια για να πληρώνουμε τα παλιά δάνεια… Αφορά μια δήλωση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και λέει:

«Η πρόταση που έχει καταθέσει η ελληνική πλευρά παραμένει η μόνη ρεαλιστική και εποικοδομητική πρόταση στο τραπέζι». Αυτά ειπώθηκαν λίγο μετά τη συνάντηση που είχε το βράδυ της περασμένης Τετάρτης με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.

Ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε «εποικοδομητική και φιλική» τη συζήτηση με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ανέφερε ότι στη συζήτηση των δύο ανδρών προστέθηκε αργότερα το επιτελείο του κ. Γιούνκερ και στη συνέχεια και ο πρόεδρος του Eurogroup, Γέρουν Ντάισελμπλουμ.

Μας αρέσει να εντρυφούμε στις ειδήσεις… Φυσικά δεν ξενυχτήσαμε μέχρι τη μία τα ξημερώματα για να δούμε τις εξελίξεις. Γι’ αυτό υπάρχουν οι δημοσιογράφοι, για να μας ενημερώνουν. Έτσι διαβάζουμε: Συνεχίζοντας, ο πρωθυπουργός δήλωσε τα εξής:

«Από τις προτάσεις που ακούσαμε από τους τρεις θεσμούς θέλω να κρατήσω ως βάση συζήτησης τα χαμηλότερα πλεονάσματα, σε σχέση με τα προηγούμενα προγράμματα. Βεβαίως υπάρχουν και πολλά άλλα κοινά σημεία. Υπάρχουν όμως και σημεία τα οποία κανείς δεν θα μπορούσε να προσεγγίσει γιατί όλοι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι μιλάμε για μία χώρα που τα τελευταία πέντε χρόνια έχει υποστεί μια μεγάλη οικονομική καταστροφή. Χάθηκε το 25% του ΑΕΠ σε 5 χρόνια σκληρής λιτότητας. Οι προτάσεις που επαναφέρουν στο τραπέζι, ιδέες όπως να κοπεί το ΕΚΑΣ στους χαμηλοσυνταξιούχους ή να αυξηθεί ο ΦΠΑ στο ηλεκτρικό κατά 10 μονάδες, είναι προτάσεις που δεν μπορούν να έχουν καμία βάση συζήτησης. Υπήρξε, ωστόσο, από την πλευρά της Επιτροπής εποικοδομητική διάθεση να φτάσουμε σε έναν κοινό τόπο.

Οι προτάσεις που ούτως ή άλλως η ελληνική κυβέρνηση έχει καταθέσει αποτελούν τον μέχρι τώρα κοινό τόπο και οι συζητήσεις θα συνεχιστούν και νομίζω ότι το θετικό της σημερινής ημέρας είναι η απόδειξη από την πλευρά της Κομισιόν τουλάχιστον, των συνομιλητών μας δηλαδή, ότι υπάρχει διάθεση προκειμένου πολύ σύντομα να καταλήξουμε σε μία ρεαλιστική συμφωνία. Η ρεαλιστική βάση της συζήτησης παραμένει η ελληνική πρόταση. Οι συζητήσεις θα συνεχιστούν το επόμενο διάστημα, τις επόμενες ημέρες και μπορώ να πω ότι όσο κανείς συζητάει με ειλικρίνεια, τόσο πιο πολύ μπορεί να προσεγγίσει μια κοινώς αποδεκτή λύση».

Καταλήγοντας ο πρωθυπουργός είπε ότι δεν υπάρχει τελεσιγραφικού χαρακτήρα πρόταση (take it or leave it), μόνο διάλογος για μια λύση επωφελή για όλους. Ο κ. Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, με ανακοίνωση που εξέδωσε λίγο μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα στις Βρυξέλλες, είπε, «Ήταν μια καλή, εποικοδομητική συνάντηση. Σημειώθηκε πρόοδος ως προς την κατανόηση των θέσεων της κάθε πλευράς, στη βάση διαφορετικών προτάσεων».

Αυτό είναι που με τρελαίνει στις ανακοινώσεις… Πάντα εκτιμούν ότι σημειώνεται πρόοδος στις συζητήσεις, αλλά ποτέ δεν γίνεται ένα βήμα πιο πέρα από αυτά που γνωρίζαμε ώς σήμερα. Το μόνο σταθερό είναι η αγωνία που σπέρνουν στον κόσμο, τους πολίτες, ώστε όποια μέτρα τελικά πάρουν να μην έχουν μεγάλες αντιδράσεις, αφού, θεωρητικά δεν υπάρχει άλλη λύση… Κάποιος που είναι με την πλάτη στον τοίχο δεν έχει και πολλές δυνατότητες διαπραγμάτευσης…

Λυπάμαι που στο σημείωμα της περασμένης εβδομάδας υιοθέτησα και εγώ την εκτίμηση ότι ίσως σε κείνο το τριήμερο βρισκόταν η λύση και ότι ίσως προέκυπτε μια συμφωνία, υποφερτή και από τις δύο ενδιαφερόμενες πλευρές… Αλλά, ξέρετε, όταν προσπαθείς να προσεγγίσεις ένα θέμα κινδυνεύεις ανά πάσα στιγμή να είσαι εκπρόθεσμος… Ναι, υπάρχει αυτό το ρίσκο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς θα πάψουμε να λέμε την άποψη μας και τη γνώμη μας. Διότι αυτό είναι το χρέος μας…

• Το κομμάτι αυτό θα δημοσιευτεί αύριο Σάββατο στην εβδομαδιαία κρητική εφημερίδα ΡΕΘΕΜΝΟΣ και στη στήλη μου «Επισημάνσεις».

Ύστερα από τόσες μέρες εγγραφές και αναρτήσεις με αφορμή την εκδρομή στην αρχαία Κόρινθο, σήμερα όπως σας είχα υποσχεθεί θα προσπαθήσω προσεγγίσω το θέμα από μια άλλη πλευρά, την ανθρώπινη… Αυτή που πάντα βοηθάει όσους συμμετέχουν σε μια εκδρομή να έρθουν πιο κοντά ο ένας στον άλλον, να γνωριστούν καλύτερα καθώς χωρίς την πίεση της καθημερινότητας, χαλαρώνουν όμορφα…


Οι φωτογραφίες του σημερινού κομματιού είναι από την ώρα του μεσημεριανού φαγητού. Οι διοργανωτές της εκδρομής είχαν την καλή σκέψη να πάμε στο Λουτράκι στη λίμνη Ηραίου και κει, ανάμεσα στα πεύκα, δίπλα στη θάλασσα να φάμε, όλοι μαζί… Μας άρεσε πολύ και το απολαύσαμε. Άσε που όσοι ήθελαν, μπορούσαν να κάνουν τη βουτιά τους στη θάλασσα. Και μερικοί το έκαναν και το χάρηκαν…


Το μεγαλείο της φύσης αποκαλύπτεται μπροστά σου ελάχιστα μόλις χιλιόμετρα βόρεια της πόλης του Λουτρακίου. Αφού περάσαμε την Περαχώρα, κατευθυνόμενοι βορειοδυτικά, συναντήσαμες τη λίμνη του Ηραίου ή της Βουλιαγμένης, όπως είναι ευρύτερα γνωστή. Πολλοί αδελφοί δεν δίστασαν να κολυμπήσουν στα βαθυγάλανα νερά της και όλοι παραδωθήκαμε στις μοναδικές ομορφιές της και απόλαυσαμε τα φαγητά μας, ακριβώς εκεί όπου σκάει το κύμα...


Στην Περαία γη φωλιάζει μια από τις ομορφότερες λιμνοθάλασσες του ελλαδικού χώρου, η λίμνη της Βουλιαγμένης ή Εσχατιώτις, όπως ήταν γνωστή στην αρχαιότητα, τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, που περιβάλλεται από φυσικό πευκόδασος. Εκεί αν είχαμε λίγο περισσότερο χρόνο στη διάθεση μας θα ανακαλύψουμε τη χάρη της ήρεμίας. Σ' αυτή την περιοχή ανακαλύφθηκαν Πρωτοελλαδικοί οικισμοί που μαρτυρούν ότι κατοικείται τουλάχιστον από το 3000 π.Χ.


Η λίμνη Βουλιαγμένη είναι μια φυσική λιμνοθάλασσα που βρίσκεται 16 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Λουτρακίου, πολύ κοντά στην περιοχή του αρχαιολογικού χώρου του Ηραίου. Έχει μέγιστο μήκος 2 χλμ. και μέγιστο πλάτος περίπου 1 χλμ. Το βάθος της δεν υπερβαίνει τα 40 μέτρα. Διαθέτει παραλία με άμμο εν αντιθέση με την παραλία του Λουτρακίου. Επικοινωνεί με τα νερά του Κορινθιακού κόλπου από ένα πολύ στενό κανάλι που το πλάτος του δεν υπερβαίνει τα 6 μέτρα.


Στην αρχαιότητα ονομαζόταν, όπως είπαμε και παραπάνω, Εσχατιώτις αλλά και Γοργωπίς, όνομα που πήρε από την Γόργη κόρη του Μεγαρέα που πνίγηκε στην λίμνη. Στην περιοχή κοντά στο στενό κανάλι της λίμνης έχουν εντοπιστεί ίχνη ανθρώπινης εγκατάστασης της πρωτοελλαδικής περιόδου, δείγμα ότι η περιοχή κατοικείται από την 3η χιλιετία π.Χ


Έτσι όμορφη ήταν η παρέα μας… Μοιραστήκαμε τα φαγητά και πώς συμβαίνει αλήθεια να υπάρχει πάντα περίσσευμα τόσο που με τίποτα, όσο καλή διάθεση και αν έχεις, δεν μπορείς να φας παραπάνω… Μας άρεσε πολύ, τόσο που κάποια στιγμή, εγώ με τον Άρη τον φίλο μου, στρώσαμε υποτυπωδώς κάτω από τον ίσκιο των πεύκων και απολαύσαμε τη μεσημεριανή σιέστα μας…


Τα παιδιά βέβαια είχαν την ευκαιρία να παίξουν για ώρα πολύ στη θάλασσα. Πού και πού έκαναν και μια βουτιά. Τα νερά ήταν ανάβαθα και κανένας φόβος δεν υπήρχε για τους γονείς που απολάμβαναν και αυτοί την παρέα με τους φίλους τους… Το παιχνίδι είναι κομμάτι της ζωής και όχι μόνο για τους μικρούς. Και κάποιοι μεγαλύτεροι έπαιξαν με τις ρακέτες τους στο δρόμο, πάνω στην άσφαλτο…


Υπέροχη, προκλητική θάλασσα… Κι ωστόσο αντιστάθηκα. Το πρώτο μου μπάνιο το έκανα, δυο μέρες αργότερα καθώς έμπαινε ο Ιούνιος, στο μικρό αγαπημένο μου λιμανάκι, πίσω από την Αγκώνα, στους Αγίους Αποστόλους Αττικής. Σ’ αυτή την εκδρομή προτίμησα την καλή παρέα με τους φίλους μου και τους αδελφούς μου. Και, πιστέψτε με, δεν έχασα…

Η αρχαία Κόρινθος κατοικήθηκε ήδη από τα νεολιθικά χρόνια (6500-3250 π.Χ.). Η πόλη, γνωστή από τους μυκηναϊκούς χρόνους, αναφέρεται στον Όμηρο ως «αφνειός» (= πλούσια) (Ιλιάδα Β 570), λόγω της ιδιαίτερα εύφορης γης της. Η μεγάλη παραγωγή αγροτικών προϊόντων, ήδη από τους πρώιμους ιστορικούς χρόνους, ευνόησε την ανάπτυξη έντονης εμπορικής δραστηριότητας, κυρίως προς τη δυτική Μεσόγειο, ενώ τον 8ο αιώνα π.Χ. ιδρύθηκαν κορινθιακές αποικίες, όπως η Κέρκυρα στο Ιόνιο Πέλαγος και οι Συρακούσες στη Σικελία, με σημαντικό ρόλο και συμβολή στην ιστορία του αρχαίου μεσογειακού κόσμου. Εδώ η Σούλα μαζί με τη Χάρης, μόλις βγαίνουμε από τον αρχαιολογικό χώρο.


Η οικονομική άνθηση της πόλης έφτασε στο απόγειο κατά τον 7ο και τον 6ο αιώνα π.Χ., υπό τη διοίκηση του τυράννου Κύψελου και του γιου του Περίανδρου. Η ισχύς της Κορίνθου αποτυπώθηκε με μεγαλειώδη τρόπο σε περικαλλή κτήρια όπως ο Ναός του Απόλλωνος (560 π.Χ.), ενώ η ανάδειξη των Ισθμίων, των αγώνων που τελούνταν στο κορινθιακό Ιερό του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης στον Ισθμό, σε Πανελλήνιους Αγώνες (584 π.Χ.) ενίσχυσε ακόμη περισσότερο τη φήμη και την επιρροή της πόλης. Από τα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ., ωστόσο, η άνοδος της Αθήνας και η κυριαρχία της στην παραγωγή αγγείων και στο εμπόριο της Μεσογείου επέφερε σταδιακά περιορισμό της επιρροής των Κορινθίων, ιδίως μετά τους Περσικούς Πολέμους (490-479 π.Χ.), όπου, παρά την ισχυρή συμμετοχή τους, αναγκάστηκαν να αποδεχθούν την πρωτοκαθεδρία των Αθηναίων.


Στον Πελοποννησιακό Πόλεμο (431-404 π.Χ.) η Κόρινθος τάχθηκε ανοιχτά στο πλευρό της Σπάρτης, παροτρύνοντάς την εξαρχής να στραφεί στρατιωτικά εναντίον των Αθηναίων. Παρά την ήττα της Αθήνας, όμως, και παρά τη συμμετοχή της σε μια σειρά από πολεμικές επιχειρήσεις, μεταξύ των οποίων και ο λεγόμενος «Κορινθιακός Πόλεμος» εναντίον της Σπάρτης (395-387 π.Χ.), η πόλη της Κορίνθου δεν κατόρθωσε να ανακτήσει την παλαιά της δύναμη. Η διοργάνωση ενός πανελλήνιου συνεδρίου στην Κόρινθο το 337 π.Χ., από τον βασιλιά Φίλιππο Β΄ της Μακεδονίας, της νέας αναδυόμενης δύναμης του ελληνικού κόσμου, την επανέφερε προσωρινά στο προσκήνιο, ωστόσο πολύ γρήγορα υποτάχθηκε στους Μακεδόνες.


Την αποτίναξη του μακεδονικού ζυγού το 243 π.Χ. από τον Άρατο τον Σικυώνιο, ακολούθησε η προσχώρησή της στην Αχαϊκή Συμπολιτεία, μία ομοσπονδία πόλεων-κρατών της νότιας Ελλάδας. Ωστόσο, η αντιπαράθεση της Συμπολιτείας με τη Ρώμη οδήγησε το 146 π.Χ. στην περίφημη μάχη της Λευκόπετρας, στην περιοχή του Ισθμού, όπου τα ελληνικά στρατεύματα συνετρίβησαν από τις ρωμαϊκές λεγεώνες υπό τον Λεύκιο Μόμμιο (LuciusMummius). Όπως αφηγούνται Έλληνες και Ρωμαίοι συγγραφείς, τη στρατιωτική ήττα ακολούθησε η ολοσχερής καταστροφή και ερήμωση της πόλης (Κικέρων, Deimperiocn. pompeiadqviritesoratio 11? Orationesdelegeagraria 2.87. Στράβων, Γεωγραφικά 8.23. Παυσανίας 2.1.2).


Εκατό περίπου χρόνια αργότερα, το 44 π.Χ., ο ισόβιος δικτάτορας (dictatorinperpetuum) της Ρώμης Ιούλιος Καίσαρας αποφασίζει την επανίδρυση της Κορίνθου ως ρωμαϊκής αποικίας, αναγνωρίζοντας την ιδιαίτερη γεωγραφική σημασία της στην ευρύτερη στρατηγική του για την ανατολική Μεσόγειο. Ο βίαιος θάνατός του την ίδια χρονιά δεν ματαίωσε το μεγαλόπνοο σχέδιό του, καθώς το συνέχισε ο διάδοχός του Οκταβιανός, ο μετέπειτα Αύγουστος. Η νέα πόλη ονομάστηκε ColoniaLausIuliaCorinthiensis ή ClaraLausIuliaCorinthus ή IuliaCorinthusAugusta, ως αποικία της Ιουλίας οικογένειας του Καίσαρα και του Αυγούστου (GensIulia), και ορίστηκε το 27 π.Χ. πρωτεύουσα της ρωμαϊκής Επαρχίας της Αχαΐας (ProvinciaAchaiae), που περιλάμβανε μεγάλο μέρος της ηπειρωτικής Ελλάδας, την Πελοπόννησο και αρκετά νησιά.


Λόγω της ερήμωσής της μετά τη μάχη της Λευκόπετρας, η πόλη εποικίστηκε αρχικά με απελεύθερους Ρωμαίους και βετεράνους στρατιώτες, που σύντομα πλαισιώθηκαν από Έλληνες, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν την ιδιαίτερα εύφορη γη που δημεύτηκε από τη Ρώμη (agerpublicus) και παραχωρήθηκε σε νέους ακτήμονες. Στόχος της Ρώμης ήταν αφενός η δημιουργία μιας σταθερής ρωμαϊκής βάσης στην ταραχώδη Ανατολή και αφετέρου η ταχύτερη διέλευση του ρωμαϊκού στόλου μέσω του Διόλκου, της μοναδικής χερσαίας, λιθόστρωτης οδού για πλοία που διέσχιζε τον Ισθμό, όπως μαρτυρεί μία λατινική επιγραφή του 102 π.Χ. που καταγράφει τη διέλευση του στόλου για την αντιμετώπιση των πειρατών καθοδόν προς τη Σίδη της μικρασιατικής Παμφυλίας, υπό τον ρήτορα AntoniusMarcus, παππού του Μάρκου Αντωνίου, συντρόφου της βασίλισσας Κλεοπάτρας και θανάσιμου αντιπάλου του Οκταβιανού στον πόλεμο για τη διαδοχή του Ιουλίου Καίσαρα.


Πολύ σύντομα ο πληθυσμός της πόλης αυξήθηκε σημαντικά, καθώς αναπτύχθηκαν εκ νέου η γεωργία, η κτηνοτροφία και το εμπόριο, με αντίστοιχες εξαγωγές μαλλιού, βαμμένων μάλλινων υφασμάτων, ελαιολάδου και μελιού, αλλά και ξυλείας και μεταλλικών αντικειμένων. Από την άλλη, οι ανάγκες και οι συνήθειες των Ρωμαίων κατοίκων της νέας πόλης, καθώς και ο διεθνής ρόλος της, οδήγησαν σε εισαγωγές αγαθών από άλλες περιοχές της Αυτοκρατορίας, όπως κρασιού και οικοδομικών υλικών (μαρμάρου, γρανίτη), που ήταν απαραίτητα για τις νέες, πολυτελείς κατασκευές. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η πόλη επανασχεδιάστηκε με σύστημα ιπποδάμειο, δηλαδή με κάθετους και οριζόντιους οδικούς άξονες (cardines και decumani) που οριοθετούσαν πολεοδομικές νησίδες (insulae).


Γύρω από την Αγορά της ανεγέρθηκαν περικαλλή δημόσια οικοδομήματα και ιδιωτικά μνημεία εύπορων Ρωμαίων και Ελλήνων, που θέλησαν να δηλώσουν εμφατικά την παρουσία τους στην πρωτεύουσα της Επαρχίας. Μαρτυρίες για την κατασκευή των κτισμάτων απαντώνται σε πολλές επιγραφές, ενώ απεικονίσεις τους υπάρχουν κυρίως σε μεταγενέστερα τοπικά νομίσματα. Οι φράσεις του Οράτιου «noncuivishominicontingitadireCorinthum / nonlicetomnibusadireCorinthum» (Επιστολές 1.17.36) και του Στράβωνος «ου παντός ανδρός ες Κόρινθον εσθ’ ο πλους» (Γεωγραφικά 8.6.20) αντανακλούν την ευημερία της πόλης και το υψηλό κόστος που απαιτούσε η διαμονή εκεί. Περί τα μέσα του 1ου αιώνα μ.Χ., όταν την επισκέφθηκε ο απόστολος Παύλος, η Κόρινθος ήταν πλέον μια σημαντική ρωμαϊκή πόλη της Αυτοκρατορίας, διοικούμενη από δύο τοπικούς άρχοντες, τους duoviri, στα πρότυπα των υπάτων (consules) της Ρώμης, μία μικρογραφία της πρωτεύουσας που αποτελούσε σημείο αναφοράς στη σκέψη και το ταξίδι των Ρωμαίων προς την Ανατολή.


Τα στοιχεία που λαμβάνουμε καθώς συνεχίζουμε την έρευνα για την αρχαία Κόρινθο είναι πάρα πολλά. Επιλέγουμε να φτάσουμε στις μέρες μας… Έτσι παρά τις καταστροφές που υπέστη από την επιδρομή των Ερούλων (267 μ.Χ) και το καταστροφικό χτύπημα του εγκέλαδου περί το 375 μ.Χ., η πόλη παραμένει κραταιά και στην συνέχεια ορίζεται ως πρωτεύουσα του Ελλαδικού Θέματος της Ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Το 1204 κατελήφθη από τους Φράγκους, μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς, ενώ γνώρισε και μία μικρή περίοδο Ενετοκρατίας, την οποία διαδέχθηκε και πάλι η οθωμανική κατοχή ως την απελευθέρωση και την ίδρυση Ελληνικού Κράτους το 1830.


Περιορισμένη σε έκταση και αποτελέσματα έρευνα έγινε κατά τα έτη 1892 και 1906 από τον Α. Σκιά με δαπάνες της Αρχαιολογικής Εταιρείας. Συστηματικές ανασκαφές στην περιοχή που συνεχίζονται έως σήμερα, άρχισαν το 1896 από την Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών. Υπάρχουν πολλές ακόμα φωτογραφίες από το χώρο, αλλά νομίζω ότι ήδη δώσαμε μεγάλο βάρος. Αύριο θα δούμε την ανθρώπινη πλευρά μιας εκδρομής ανάμεσα σε φίλους. Ένα μεσημεριανό στη λίμνη Ηραίου ή Βουλιαγμένης, λίγο μετά το Λουτράκι, όπως το ζήσαμε και ήταν τόσο όμορφο…

• Αναδημοσίευση από το http://odysseus.culture.gr/ Συντάκτης: Σωκράτης Κουρσούμης

Λίγα χιλιόμετρα από την σημερινή Κόρινθο, βρίσκουμε την αρχαία Κόρινθο και τον αρχαιολογικό χώρο της, μοναδικό και αντιπροσωπευτικό της ιστορίας της. Η πρώτη εγκατάσταση ανθρώπων στην περιοχή γίνεται τη νεολιθική εποχή, στους ανατολικούς πρόποδες του Ακροκορίνθου. Η θέση εξασφαλίζει πλήρη έλεγχο της χερσαίας επικοινωνίας μεταξύ Πελοποννήσου και Στερεάς Ελλάδας, διέθετε πόσιμο νερό και στα «πόδια της» εκτεινόταν εύφορη πεδιάδα. Εξαιρετική επιλογή τοποθεσίας, απόδειξη, στο πέρασμα του χρόνου μέχρι και τα μεσαιωνικά χρόνια, ο οικισμός δεν άλλαξε ουσιαστικά τοποθεσία.


Η μεγάλη ακμή της Κορίνθου ξεκινά με τις αποικίες, κυρίως στην Κέρκυρα και τις Συρακούσες. Εδώ εμφανίζονται πρώτη φορά και οι τριήρεις. Όλα συναινούν στο να γίνει η Κόρινθος ο σημαντικότερος εμπορικός προορισμός στον ελλαδικό χώρο. Στα ίχνη της ολβίας Κορίνθου λοιπόν, θα συναντήσουμε τον επιβλητικό ναό του Απόλλωνα, την Αγορά, το ναό της Οκταβίας, τα Καταστήματα της Οδού Λεχαίου, το «Βήμα του Αποστόλου Παύλου», το Θέατρο και το Ωδείο.


Οι πρώτες ανασκαφές στην αρχαία Κόρινθο έγιναν το 1892 και το 1906, από τον Ανδρέα Σκιά. Σημαντικότερη όμως υπήρξε η ανασκαφή που ξεκίνησε και συνεχίζει μέχρι σήμερα η Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών το 1896. Πρέπει να αναφέρουμε ότι ο αρχαιολογικός χώρος της Κορίνθου, αυτός που περιέγραψε ο Παυσανίας όταν έφτασε εδώ το 155 μ.Χ., είναι η ρωμαϊκή Colonia, όταν η πόλη, ως πρωτεύουσα της επαρχίας της Αχαϊας, ήταν ίσως η σημαντικότερη της Ελλάδας.


Μπαίνοντας στον αρχαιολογικό χώρο, πάνω από τον κεντρικό χώρο της αγοράς, δεσπόζει ο αρχαϊκός ναός του Απόλλωνα, χτισμένος στα 530 π.Χ. Οι δωρικοί μονολιθικοί κίονες με την αρχαϊκή αυστηρή γραμμή τους, ήταν 6 στις στενές πλευρές και 15 στις μακρές. Σήμερα μόνον εφτά από αυτούς παραμένουν περίοπτοι στη θέση τους. Η οροφή στηριζόταν σε εσωτερικές κιονοστοιχίες και ο ναός ήταν χωρισμός σε δύο δωμάτια, πρόναο και οπισθόδομο. Οι εφτά αυτοί κίονες ήταν το μόνο εμφανές κτίσμα πριν ξεκινήσουν οι ανασκαφές.


Δυτικά του Απόλλωνα βρίσκεται η κρήνη Γλαύκη, ονομασμένη από την κόρη του βασιλιά Κρέοντα, η οποία πνίγηκε στα νερά της για να σωθεί από τις φλόγες δηλητηριασμένου πέπλου, δώρο της Μήδειας. Είναι σχεδόν εξ’ ολοκλήρου λαξευμένη στο βράχο, ενώ 4 επιμήκεις δεξαμενές στα νότια της τροφοδοτούσαν με νερό ισάριθμες λεκάνες. Στην πρόσοψη υπήρχε στοά με 4 τετράγωνες κολόνες μεταξύ παραστάδων, που στήριζαν τη βαριά λίθινη αψιδωτή οροφή. Το σχήμα της Γλαύκης, σε αντίθεση με άλλες κρήνες της αρχαίας Κορίνθου, έμεινε σχεδόν αναλλοίωτο σ’ όλη τη διάρκεια της χρήσης της.


Νότια του ναού του Απόλλωνα βρίσκεται η Αγορά της Κορίνθου, ορθογώνια με διαστάσεις 160 μέτρα μήκος και 70 πλάτος, η οποία αποτελούνταν από τα Βορειοδυτικά, Δυτικά και Κεντρικά καταστήματα, μικρούς ναούς, βωμό αλλά και το περίφημο «Βήμα» απ’ όπου ο Ρωμαίος ανθύπατος απευθυνόταν στους συγκεντρωμένους πολίτες. Από αυτή τη θέση, το 52 μ.Χ. ο απόστολος Παύλος κήρυξε τον Χριστιανισμό και έτσι έγινε ευρύτερα γνωστό ως «Βήμα του Αποστόλου Παύλου».


Νοτιότερα βρίσκεται η Νότια Στοά, αποτελείται από σειρά ομοιόμορφων καταστημάτων, καθένα από τα οποία ήταν χωρισμένο σε δύο δωμάτια. Μπροστά στα καταστήματα υπάρχει διπλή σειρά κιονοστοιχίας, εξωτερικά δωρική, και εσωτερικά ιωνική ενώ παρεμβάλλεται το Βουλευτήριο. Κατεβαίνοντας τα σκαλοπάτια των Προπυλαίων, προσεγγίζουμε την οδό Λεχαίου. Κοντά της βρίσκεται η κρήνη Πειρήνη με τα 6 ανοίγματα της. Με το όνομα αυτό ήταν γνωστές 2 κρήνες, μία στον Ακροκόρινθο και μια στην Αγορά.


Η δεύτερη βρίσκεται στα αριστερά της οδού Λεχαίου, κοντά στα Προπύλαια, ενώ ο μύθος θέλει να σχηματίστηκε από τα δάκρυα της Πειρήνης, όταν η Άρτεμη σκότωσε κατά λάθος το γιο της, Κεγχρία. Τη σημερινή της μορφή πήρε στα ρωμαϊκά χρόνια και ιδιαίτερα στην εποχή του Ηρώδη του Αττικού. Ογκώδεις αψίδες με κόγχες για αγάλματα περικλείουν στις 3 πλευρές υπαίθριο χώρο με ανοιχτή δεξαμενή στο κέντρο. Στην τέταρτη πλευρά μια σειρά 6 λίθινων αψίδων χρησιμεύει σαν πρόσοψη σε 6 τετράγωνα δωμάτια. Πίσω από αυτά υπάρχουν 3 βαθιές λεκάνες και πιο πίσω 4 μακρόστενες δεξαμενές, λαξευμένες στο βράχο.


Τον 6ο και 5ο αι. π.Χ. η άντληση του νερού γινόταν από τις λεκάνες. Αργότερα διαμορφώθηκαν δωμάτια που απομόνωσαν τις λεκάνες ενώ ο μπροστινός χώρος παρέμεινε μια ανοικτή αυλή. Στα ρωμαϊκά χρόνια χρονολογείται και η διακόσμηση της με επιχρίσματα, μαρμάρινες επενδύσεις και τοιχογραφίες. Η ρωμαϊκή Κρήνη στη Νότια Στοά είναι το πιο κομψό από τα ρωμαϊκά κτίρια και βρίσκεται δυτικά της εισόδου της Νότιας Βασιλικής. Είσοδος με 2 κίονες οδηγούσε στο δωμάτιο με την κρήνη στο κέντρο. Δεξιά κι αριστερά της δεξαμενής υπήρχαν μικρά δωμάτια με κτιστό θρανίο στο πίσω μέρος για την τοποθέτηση αγαλμάτων.


Το μέγεθος, η θέση και η διακόσμηση της με μάρμαρο, πεσσίσκους, παραστάδες, δείχνουν ότι αποτελούσε μέρος λατρευτικού κτίσματος. Προχωρώντας έξω από τον κυρίως αρχαιολογικό χώρο βρίσκεται το Ωδείο, κατασκευασμένο στο τέλος του 1ου αιώνα μ.Χ., ανακαινίστηκε από τον Ηρώδη τον Αττικό, οπότε και δημιουργήθηκε η αυλή με τις στοές γύρω. Λίγο χαμηλότερα βρίσκεται το μεγάλο Θέατρο της Κορίνθου. Τα παλαιότερα ίχνη (τέλος 5ου π.Χ. αιώνα) αφορούν σε κατασκευή με ξύλινη σκηνή, ενώ σώζονται λείψανα χτιστής σκηνής του 3ου π.Χ. αιώνα. Οι κερκίδες αυτού του θεάτρου υπολογίζεται ότι περιελάμβαναν 18.000 θεατές. Στις αρχές του 3ου μ.Χ. αιώνα η ορχήστρα μετατράπηκε σε ρωμαϊκή αρένα. Βορειότερα δίπλα στο τείχος της αρχαίας πόλης και κοντά στην πηγή Λέρνα σώζονται λείψανα του Γυμνασίου και του Ασκληπιείου. Η ανασκαφή έδειξε πως το Ασκληπιείο ήταν σκαλισμένο κατά μεγάλο μέρος στο βράχο. Ο ναός είχε διαστάσεις 14,93×8,32 μέτρα με σηκό και πρόναο με 4 δωρικούς κίονες μπροστά.


Τοποθεσία: αρχαία Κόρινθος, Τ.Κ. 20007, Αρχαία Κόρινθος (Νομός Κορινθίας) Τηλέφωνο: +30 27410 31207, φαξ: 27410 31480, Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. Γενική Είσοδος: Ολόκληρο: €6, Μειωμένο: €3 Ισχύουν για Μουσείο και Αρχαιολογικό Χώρο. Μειωμένο εισιτήριο (3€). Ώρες Λειτουργίας: Χειμερινό: Από 1η Νοεμβρίου έως 31 Μαρτίου 2012: 08:30-15:00 Θερινό: Από 1η Απριλίου έως 31 Οκτωβρίου 2012: 8:30-15:00 Πρόσβαση στον Αρχαιολογικό Χώρο Παράκαμψη προς Αρχαία Κόρινθο της Εθνικής Οδού Κορίνθου – Πατρών, με κατεύθυνση προς Πάτρα. Πρόσβαση για Α.Μ.Ε.Α.: Πρόσβαση ΑμεΑ στο Μουσείο και τον Αρχαιολογικό Χώρο.– Λαογραφικό Μουσείο Κορίνθου Πωλητήριο: Διατίθενται προς πώληση οδηγοί και αντίγραφα αρχαιοτήτων.

• Πηγή: http://www.mythicalpeloponnese.gr/