Χθες πήρα ύλη για το τ. 176, της εφημερίδας "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος"

ilektikos175

Αυτό είναι το φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 175, το φύλλο πουκυκξλοφορεί τώρα. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, η Διοίκηση του. Και χθες, Παρασκευή 27/12/2024 πήρα ύλη για το νέο τεύχος.

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176. Με χειμώνα καιρό, και τα χιόνια να έχουν φτάσει χαμηλά στην Πάρνηθα Όλα όμως θα γίνουν όπως ακριβώς πρέπει, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να μας "γεμίζει" και να μας ενθουσιάζει. 

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

Επικαιρότητα

Περάσαμε και το φράγμα των 930.000 «κλικ»!. Σε καλό δρόμο είμαστε…

avli1.090615
Με τις ευωδιές ενός ολάνθιστου κήπου που βρήκε η Σούλα με την επιστροφή στο σπίτι που κατέβηκε να παραδώσει στον ιδιοκτήτη της, ως ενοικιαστής, σας καλωσορίζω  στη σημερινή μου ανάρτηση… Γλάστρες υπέροχες και ανθισμένες που χαίρεσαι να τις βλέπεις και αναγαλλιάζει η ψυχή σου καθώς τις «χορταίνουν» τα μάτια σου…

avli2.090615
Υπέροχο γιασεμί που μοσχομυρίζει την ατμόσφαιρα… Δεν άντεξε η Σούλα. Το φωτογράφισε, όπως και τα άλλα δυο και μου έστειλε τις φωτογραφίες με e-mail… Μοιραστήκαμε μια όμορφη στιγμή στην αυλή ενός σπιτιού που έζησε μερικά χρόνια και τώρα, πρέπει να φύγει για να βρεθεί κοντά στην οικογένεια της. Συμβαίνουν αυτά.. Δεν είναι η πρώτη φορά που μετακομίζει. Όταν όμως είναι από αγάπη, τότε σίγουρα είναι όμορφα…

avli3.090615
Δείτε κι αυτή τη γωνιά της μικρής αυλής… Υπέροχη! Μοναδική! Ευχαριστώ για τη χαρά που μου ‘δωσε στέλνοντας μου τις φωτογραφίες με τις γλάστρες και τα ανθισμένα φυτά της έως χθες αυλής της… Κάπως έτσι, με μικρά πράγματα η ζωή γίνεται πιο όμορφη. Κάπως έτσι δοξάζεις τον Δημιουργό γι’ αυτό το προνόμιο να τα ζεις και να τα απολαμβάνεις…

subscribeΑυτά είναι τα ωραία! Να αισθάνεσαι πραγματικά το website του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ ότι συνεχίζει να μεγαλώνει και να αναπτύσσεται, καθώς στην οικογένεια των αναγνωστών προστίθενται συνεχώς κι άλλοι. Έτσι, ξεπεράσαμε αισίως τα 930.000 και οδεύουμε προς τα 940.000 «κλικ» νέων επισκεπτών από ξεχωριστές Ι.Ρ. από όλον τον κόσμο…

Και δεν το κρύβω, χαίρομαι γι’ αυτό… Διότι, όπως και να το κάνεις η καθημερινή ενημέρωση απαιτεί κάποιο χρόνο, δεδομένου ότι δεν κάνουμε εδώ κάτι πρόχειρο, αλλά προσπαθούμε να δώσουμε ότι καλύτερο έχουμε, ώστε να ωφεληθούν κι άλλοι. Εκείνοι, δηλαδή που μας εμπιστεύονται και είναι εδώ μαζί μας, συμμετέχοντας αυτόματα με σχόλια κάτω από τα θέματα και τη μπάρα δεξιά, είτε όταν επισημαίνουν αξιόλογα πράγματα στο προσωπικό μου e-mail.

Προσπαθώ να βρω χρόνο ώστε να απαντώ παντού… Δεν τα καταφέρνω πάντα με επιτυχία, αλλά σας διαβεβαιώνω ότι το προσπαθώ… Θα το διαπιστώσετε αν ρίξετε μια ματιά στη μπάρα δεξιά, στα τελευταία σχόλια που είναι μαζεμένα εκεί… Οι απαντήσεις μου είναι εμφανείς σε κάθε σχόλιο αναγνώστη του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ.

Έχω τους λόγους μου που το κάνω, αυτό. Όπως σας δίνω λογαριασμό από την ανάρτηση που κάνω εδώ κάθε 10.000 νέες επισκέψεις, έτσι θέλω να γίνει εμφανές ότι σας αισθάνομαι πραγματικά φίλους μου, ότι είναι ξεκάθαρο μέσα μου πως, χωρίς εσάς αυτή η δημιουργία θα ήταν ένα γράμμα κενό.

Για μένα, αυτό το Site είναι σαν να γράφω καθημερινά στις σελίδες ενός βιβλίου που γνωρίζω ότι κάποιοι θα το διαβάσουν. Δεν περιμένει εκεί τυπωμένο αυτούς που θα του δώσουν ζωή.

Τη ζωή τη δίνει καθημερινά σε κάθε λέξη και εικόνα που θα κάνει ένα «κλικ» στον εσωτερικό κόσμο του αναγνώστη που εμπιστεύεται τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ και δεν τον κρατάει μόνο για τον εαυτό του, αλλά τον διαφημίζει κι αλλού, σε φίλους του  που γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα, σε όλο τον πλανήτη…

Κάπως έτσι γίναμε ένα μικρό χωριό… Εδώ οι λέξεις ενώνουν και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για να μοιραστούμε σημαντικά πράγματα… Γι’ αυτό χαίρομαι κάθε φορά που βλέπω 10.000 νέους ανθρώπους, ανεξαρτήτου φύλλου ή επιπέδου γνώσεων να είναι κοντά μας και να ενθαρρύνουν αυτή την προσπάθεια με ότι αυτό συνεπάγεται. Αυτονόητα τα ευχαριστήρια μας με την επισήμανση ότι όλη αυτή η επιδοκιμασία με γεμίζει με την ευθύνη να γίνεται ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ κάθε μέρα που περνάει και καλύτερος.

Διότι πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης εφόσον είναι δεομένη η καλή θέληση εκείνων που συμβάλλουν στη δημιουργία αυτού του website. Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ συνεχίζει να δίνει τη μάχη του απέναντι στο χρόνο και την ποιότητα στο περιεχόμενο της θεματολογίας του…

Σχόλια (5)

  1. demina

Αδελφε ΝΙΚΟ ευχαριστω για την απαντηση σας ,είμαι καινουργια στην αποστολή σχολιων .Το νησι μου είναι η Ανδρος και οι ντοπιοι το λενε η αρχοντισσα του Αιγαιου λογω της φυσικης του ομορφιας .Απολαμβανω την σελιδα σας ιδιαιτερα γιατι λογω...

Αδελφε ΝΙΚΟ ευχαριστω για την απαντηση σας ,είμαι καινουργια στην αποστολή σχολιων .Το νησι μου είναι η Ανδρος και οι ντοπιοι το λενε η αρχοντισσα του Αιγαιου λογω της φυσικης του ομορφιας .Απολαμβανω την σελιδα σας ιδιαιτερα γιατι λογω αποστασεων δεν μπορω να επικοινονω ευκολα με αδελφους και μου κρατα συντροφια κάθε μερα .επισης δεν οδηγω .δεν είμαι και μικρη .θα σας στειλω ένα δειγμα της δουλειας μου ,αλλα επειδή τα ποιηματα μου είναι λιγο μακροσκελή θα το γραψω άλλη μερα .Τα πιο πολλα εχουν γραφικα θεματα ,θα στειλω ένα πιο μικρο που εχει τιτλο ΕΙΡΗΝΗ .Επειδή λογω περιστάσεων παρακολουθώ παντα την συνελευση που ανηκει...η το Γαλατσι γιατι εκει εζησα 30 χρονια .τωρα που πηρα συνταξη μονιμα μενω Ανδρο που είναι η γενετιρα μου . Όταν βαφτιστηκατε ημουν εκει .Στην εκκλησια σας τον χειμωνα είναι μια ηλικιωμενη αδελφη η Εριφυλη .από ανοιξη μεχρ Νοεμβρη είναι στο νησι . ο Ιεχωβά να σας ευλογει καθως και ολους που κρατουν την αγκυρα της ελπιδας.

Read More
  Συννημένα
 
  1. Ν. Θεοδωράκης

Δεν συνηθίζω να λέω κάτι αν δεν το εννοώ… Και δεν μου αρέσουν τα κενά λόγια… Γι’ αυτό απάντησα και στο προηγούμενο και σε αυτό το σχόλιο σου, αδελφή μου…
Χαίρουμε για τα νέα στοιχεία που μου έδωσες σχετικά με το νησί που μένεις, την Άνδρο… Έχω...

Δεν συνηθίζω να λέω κάτι αν δεν το εννοώ… Και δεν μου αρέσουν τα κενά λόγια… Γι’ αυτό απάντησα και στο προηγούμενο και σε αυτό το σχόλιο σου, αδελφή μου…
Χαίρουμε για τα νέα στοιχεία που μου έδωσες σχετικά με το νησί που μένεις, την Άνδρο… Έχω έρθει παλιότερα στο νησί σου και ξέρω πως είναι ένα από τα πιο όμορφα κυκλαδίτικα νησιά… Και χαίρομαι ακόμα που έχουμε κοινούς γνωστούς καθώς και για το ότι ήσουν παρούσα στην αφιέρωση μου…
Όσο για τα ποιήματα σου, δεν με πειράζει καθόλου αν είναι μακροσκελή, εφόσον έχουν θεοκρατικό περιεχόμενο… Γράψετα και στείλτα μου με e-mail στο nikosth2004@yahoo.gr. Ο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗΣ είναι πολύ φιλόξενος. Να είσαι σίγουρη γι’ αυτό.
Θα εκτιμούσα επίσης πολύ αν υπέγραφες με το πραγματικό σου ονοματεπώνυμο… Δεν ζούμε στην παρανομία, όπως συμβαίνει αλλού με τους αδελφούς μας για να χρησιμοποιούμε ψευδώνυμα…

Read More
  Συννημένα
 
  1. demina

Tο ονομα μου είναι Δημητρα τριανταφυλλακη ετσι ονομάζεται ο συζυγος μου ,δεν είναι αδελφος αλλα ενας σύγχρονος Αβδε Μελεχ . Εχει σελιδα στο face book Luis triantafyllakis και είναι πολύ καλος βιολονίστας ,στην σελιδα του θα βρειτε...

Tο ονομα μου είναι Δημητρα τριανταφυλλακη ετσι ονομάζεται ο συζυγος μου ,δεν είναι αδελφος αλλα ενας σύγχρονος Αβδε Μελεχ . Εχει σελιδα στο face book Luis triantafyllakis και είναι πολύ καλος βιολονίστας ,στην σελιδα του θα βρειτε παραδοσιακη μουσικη της ανδρου ,παιζει και δυο τραγουδια του Ξυλουρη .Εγω είμαι μαρτυς του Ιεχωβά τεταρτης γενιας ,ο παππους μου Γιαννης Μπονης γνωρισε την αληθεια το 1916 στο Περθ της Αυστραλίας και μολονότι γυιος παπα και υποψήφιος για να γινει ιερεας αρνηθηκε το προνομιο εγεινε σπουδαστης της γραφης και πεθανε πιστος στον Ιεχωβά.αποψε εχομε συναθροιση ,θα στειλω το ποιημα μου οτα θ εχω χρονο γιατι τωρα πειραματειζομαι με το ιντερνετ.σας χαιρετω .

Read More
  Συννημένα
 
  1. demina

εκανα λαθος τριτης γενιας

  Συννημένα
 
  1. Ν. Θεοδωράκης

Θα περιμένω να το δω… Μην πιέζεις τον εαυτό σου, αδελφή μου Δήμητρα. Μπορείς να το κάνεις και αύριο ή μεθαύριο. Καθώς θα το στείλεις βάλε μαζί και δύο φωτογραφίες, μια δική σου και μια από τον τόπο που μένεις.
Έτσι θα έχεις την ευκαιρία να...

Θα περιμένω να το δω… Μην πιέζεις τον εαυτό σου, αδελφή μου Δήμητρα. Μπορείς να το κάνεις και αύριο ή μεθαύριο. Καθώς θα το στείλεις βάλε μαζί και δύο φωτογραφίες, μια δική σου και μια από τον τόπο που μένεις.
Έτσι θα έχεις την ευκαιρία να γνωριστείς και με άλλους αδελφούς μιας και στο ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ είναι πάρα πολλοί εκείνοι που μπαίνουν καθημερινά. Εκτιμώ ότι είναι καλό να γνωριζόμαστε μεταξύ μας…
Και δεν χρειάζεται να έχουμε κανένα άγχος για την εξωτερική μας εμφάνιση. Αυτό που μετρά, είναι η κοινή πίστη μας στον ίδιο Θεό, τον Ιεχωβά. Τον σύζυγό σου Luis triantafyllakis τον έκανα ήδη φίλο μου στο Facebook. Έτσι θα έχουμε καλύτερη επικοινωνία…

Read More
  Συννημένα
 
There are no comments posted here yet

Υποβάλετε το σχόλιό σας

Posting comment as a guest. Sign up or login to your account.
Συννημένα (0 / 3)
Share Your Location

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA