Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2024 κατέβηκα στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176. Και οπερότι ήταν μια περίοδος γιορτών με πολλές ενδιάμεσες αργίες, όλα πήγαν καλά και σήμερα το μεσιμέρι, ώρα 13:00 θα είμαστε εκεί για να την "κλείσουμε" δίνοντας τις τελευταίες πινελιές ώστε να φύγει για το πιεστήριο,,,Άλλη μια όμορφη στιγμή στην Εκκλησία μας, του Άκη και της Ελένης… Σε γάμου χαρές!...
Τι ευλογία είναι αυτή! Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο έχουν γίνει τρεις γάμοι στην Εκκλησία μας. Ανάμεσα τους και ο δικός μου. Τελευταίος, ο χθεσινός, του Άκη και της Ελένης, στο ξενοδοχείο Πάρκ, στην αρχή της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, απέναντι από το Πεδίον του Άρεως… Θα προσπαθήσουμε να το περιγράψουμε όπως τον ζήσαμε…
Οι αναγνώστες του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ, προφανώς έχουν χάσει την μπάλα με τις συνεχείς προβολές γάμων, φίλων και αδελφών… Σας διαβεβαιώνω ότι είναι από χαρά, δεν πρόκειται για κομμάτι του ρεπορτάζ. Αυτό για το φίλο μου Κυριάκο που με σχόλιο του μου έκανε γνωστό ότι σήμερα γίνεται ο γάμος του ανιψιού της γυναίκας του στη Ρουμανική Εκκλησία στην Κυψέλη…
Τα παιδιά που παρουσιάζω σήμερα, πρόκειται για τον Άκη και την Ελένη, όπως είπα, νεαροί αδελφοί στην Εκκλησία μας. Τους θυμάστε; Περάσαμε μαζί τους φανταστικά τη φετινή Πρωτομαγιά, καλεσμένοι τους στο Μεγάλο Πεύκο. Και ρωτώ αν τους θυμάστε, γιατί είχα αφιερώσει τότε αρκετές αναρτήσεις, από εκείνη τη ξεχωριστή μάζωξη…
Χθες ζήσαμε μαζί τους συγκινημένοι, σαν να ήταν δικά μας παιδιά, το δικό τους ταξίδι στο… διάστημα. Εξαιρετικό το περιβάλλον στο ξενοδοχείο Πάρκ. Δεν μας ήταν άγνωστο. Αλλά είδαμε πλευρές του, που ούτε τις υποψιαζόμαστε. Η ειδικά διακοσμημένη αίθουσα, όπου έγινε η τελετή του γάμου, ήταν κατάμεστη από ανθρώπους που ήρθαν να μοιραστούν τη χαρά τους.
Προσπάθησα να καλύψω όσο καλύτερα μπορούσα το χώρο, ώστε να φανεί η παρουσία των ανθρώπων. Δεν διεκδικώ, ασφαλώς το καλύτερο των φωτογραφιών, υπήρχαν άλλωστε εκεί επαγγελματίες του ήχου και της εικόνας που πήραν χιλιάδες καρέ, ώστε να είναι σε θέση, όταν ηρεμήσει το ζευγάρι και οι γονείς από τον καταιγισμό των συναισθημάτων, να ξαναζήσουν στιγμές…
Η δική μου ήταν, όπως πάντα μια απλή δημοσιογραφική ματιά… Που όμως είναι σε θέση να δώσει, σε όσους δεν ήταν παρόντες μια πρώτη γεύση του τι συνέβη χθες στο ξενοδοχείο Πάρκ. Όλοι παρακολουθήσαμε πολύ προσεκτικά την ομιλία του αδελφού Πέτρου. Απλός, κατανοητός, με επισημάνσεις μέσα από την Αγία Γραφή, έδωσε σε όλους μας και προπαντώς στο ζευγάρι, να αντιληφθούν το μέγεθος του εγχειρήματος.
Πολύ λογικό, ο Άκης και η Ελένη να παρακολουθούν προσεκτικά την ομιλία που προηγήθηκε των όρκων… Εκεί στάθηκα περισσότερο… Οι όρκοι που ακολούθησαν αποτελούν ασφαλώς ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο γι’ αυτούς, αλλά αξίζει να τονιστεί πόσο υποδειγματική ήταν και η παρουσία όλων μέσα στην αίθουσα… Αν και δεν άκουγαν πράγματα νέα σε εκείνους, ωστόσο μπορούσες να τους δεις ιδιαίτερα στοχαστικούς…
Αυτή η εικόνα ενός νέου ζευγαριού που ξεκινά τη ζωή του σήμερα, ύστερα από πολύμηνη προετοιμασία είναι, ιδιαίτερα όμορφη, χωρίς αμφιβολία... Αποτυπώνει όλη τη χαρά, την αγάπη, την ευγνωμοσύνη για τον Δημιουργό, τώρα που όλα φτάνουν στο τέλος τους. Στο τέλος, είπα; Ποιο τέλος; Τώρα είναι που αρχίζουν όλα στην κοινή ζωή τους. Τώρα!
Προτίμησα να μη βάλω σ’ αυτή την ανάρτηση άλλες φωτογραφίες από το γάμο. Ούτε από τη δεξίωση που ακολούθησε στην ταράτσα του ξενοδοχείου με φόντο την Ακρόπολη και τον Λυκαβηττό. Όλα όσα ζήσαμε εκεί (και ήταν πολλά και όμορφα…) θα τα κρατήσουμε ακριβά φυλαγμένα στην καρδιά μας. Όπως και τις γνωριμίες μας στο τραπέζι με νέους (σε μας…) αδελφούς που μας γέμισαν ενθάρρυνση… Καλό ταξίδι αδελφοί μας στη νέα σας ζωή!
Σχόλια (0)