Μια όμορφη Κυριακή του Ιούλη στο Θραψανό... Ακούστε το ολοκαίνουργιο τραγούδι του Γιάννη Κ. Ιωάννου “Χάθηκα μια Κυριακή” με τη Καλλιόπη Βέττα σε στίχους Αναστασίας Βαφειάδου, υπέροχο σε ταξιδεύει...

Οι σκέψεις αυτές διατυπώθηκαν στη μπάρα δεξιά. Στο “Σημειωματάριο” κι επειδή αυτές μπορεί να αλλάζουν, αλλά εκφράζουν μια χρονική στιγμή αληθινή, είπα να τις περάσω εδώ και να “μείνουν”.

Όταν ο καιρός περνά όμορφα, έχεις την αίσθηση ότι αυτό γίνεται πιο γρήγορα από τον συνηθισμένο τρόπο. Έχεις αυτή την αίσθηση, επειδή είσαι ήδη διατεθειμένος να δεχτείς πράγματα γιατί έχεις ανοιχτή την καρδιά σου, ζεις μαζί πολλά πράγματα. Περισσεύουν η αγάπη, η καλοσύνη και η αίσθηση πως όλα “συνωμοτούν” γλυκά για σένα, αφού όλα όσα συμβαίνουν σε αφορούν...
Πρόκειται, ξέρετε, για μερικά μικρά πράγματα που, κάτω από την πίεση της καθημερινότητας και της δουλειάς δεν τα αντιλαμβανόμαστε. Και δεν φταίμε εμείς γι' αυτό. Είναι όλες αυτές οι ευθύνες που αναλαμβάνουμε απέναντι στους άλλους.
Στις διακοπές αυτά δεν υπάρχουν. Κι έτσι, το κελάηδημα των πουλιών το ακούς καθαρά, βλέπεις καθαρά τα χαμόγελα και τη θλίψη των ανθρώπων γύρω σου.
Πάντα μου άρεσε αυτός ο τρόπος ζωής. Τον γνώρισα εδώ σαν παιδί. Έχω την ανάμνηση και την ελπίδα πως ίσως τα καταφέρω να ζήσω ξανά τέτοιες όμορφες στιγμές. Κι αυτή τη φορά όλα θα είναι πιο όμορφα καθώς, με το πέρασμα των χρόνων, μάθαμε να ξεχωρίζουμε ζητήματα και να αντλούμε δύναμη από μικρά πράγματα.
Μια εβδομάδα κοντά σε αγαπημένους ανθρώπους κι έχει μεγαλώσει η χαραμάδα που μπαίνει φως στην καρδιά μου και δυναμώνει την ελπίδα για καλύτερες μέρες που θα ζήσουμε...

Σκέψεις που καταγράφηκαν στο χαρτί στις πρώτες μέρες των φετινών καλοκαιρινών διακοπών μου... Σκέψεις που αποτυπώνουν την αλήθεια όπως τη βιώνω εδώ, στο χωριό...

Τα παιδιά δεν... τρελαίνονται για ποδόσφαιρο. Έχουν τους δικούς τους κώδικες επικοινωνίας, τα δικά τους παιχνίδια. Εδώ παίζουν το “δεν περνάς κυρά Μαρία...”. Δεξιά η Γεωργία, η κόρη της Ελένης, πρωτοπόρα στο παιχνίδι...