Την ερχόμενη Τρίτη ανήμερα της γιορτής για το Πολυτεχνείο έχει προγραμματίσει το σχολείο μας να κάνει την εκδήλωση – φόρο τιμής στους πεσόντες στο Πολυτεχνείο. Με το χρονικό ποιήματα για κείνες τις μέρες. Και φυσικά με μουσική του κ. Λιαπάτη. Ελπίζω αυτή τη φορά να μη λήξει η γιορτή με τα μπουζούκια να παίζουν ζεϊμπέκικα.

Τα παιδιά πάντως είναι διατεθειμένα, αμέσως μόλις τελειώσει η γιορτή να πάμε στο Πολυτεχνείο μαζί με τους γονείς και να καταθέσουν στεφάνι. Δεν ξέρω αν τα καταφέρουμε, αλλά και σαν σκέψη ήταν πολύ προωθημένη.

Μου άρεσε που άκουσα στη σημερινή συνάντηση με το 15μελές μαθητικό συμβούλιο τέτοιες προτάσεις. Δείχνουν αρκετά ώριμα για την ηλικία τους παιδιά. Μέχρι και αναφορά έκαναν στη δίκη για το παλικάρι, τον μικρό Αλέξη, που “έπεσε” πέρσι στις 6 του Δεκέμβρη από τις σφαίρες του αστυνομικού Κορκονέα. Τώρα θα γίνει η δίκη του. “Κι αν η δικαιοσύνη είναι επιεικής μαζί του εμείς θα αντιδράσουμε και θα ξαναβγούμε στους δρόμους” είπε ένας μαθητής. Έμεινα. Τέτοια ωριμότητα απο 15χρονα... Μπράβο τους!

Τα παιδιά περιφρουρούν την κατάληψή τους. Όμορφα, χωρίς παρατράγουδα. Από αύριο το σχολείο θα είναι ξανά ανοιχτό.

Ξημερώματα Δευτέρας στο σχολείο του γιου μου έχουν κάνει κατάληψη. Γυμνάσιο που συστεγάζεται με το 54 Λύκειο Αθηνών. Το τηλεφώνημα που «έπεσε» από τη διευθύντρια κ. Λιάσκου ήταν γεμάτο αγωνία. «τα παιδιά έκλεισαν το σχολείο – χωρίς ιδιαίτερα αιτήματα».

Έντεκα η ώρα η διευθύντρια έχει καλέσει το 15μελές μαθητικό συμβούλιο και το σύλλογο γονέων. Κουβεντιάζουμε. Τα παιδιά έχουν καταθέσει τα αιτήματά τους. Ανάμεσά τους έχουν βάλει και την κακή συμπεριφορά ορισμένων καθηγητών, η απολύμανση του σχολείου και βεβαίως το πάγιο αίτημα για δημόσια δωρεάν παιδεία. Αίτημα που παλεύουμε από τη γενιά μας.

Η κουβέντα γίνεται σε καλό πλαίσιο. Δεν υπάρχει πίεση. Από τα πράγματα φαίνεται  ότι τα παιδιά αναλαμβάνουν από αύριο να σταματήσουν την κατάληψη και να επιστρέψουν στα μαθήματά τους.

Είναι να τα χαίρεσαι τέτοια παιδιά. Έχουν άποψη και θέση και τη διεκδικούν. Όσο μικρά κι αν είναι δείχνουν ώριμα. Το πρόβλημά τους φαίνεται να επικεντρώνεται πιο πολύ σε έναν καθηγητή.. Είναι πάντως ζωντανά και το δείχνουν. Και είναι αυθόρμητα ακόμη και στα λάθη τους. Δεν είναι υποκινούμενα από κανέναν…

Και στην πόρτα είχαν πλάκα… Όταν μπήκα, ρώτησαν ποιος είμαι και τι θέλω για να μου ανοίξουν. Δήλωσα την ιδιότητά μου και πέρασα. Στο δεύτερο όροφο, στην αίθουσα των καθηγητών, συνεδριάζει η διευθύντρια και η υποδιευθύντρια με το 15μελές μαθητικό συμβούλιο και το σύλλογο γονέων…

Ο γιατρός κ. Καλομοίρης που φέραμε στο σχολείο για να συζητήσουμε για τη γρίπη ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικός στην αποψινή συνάντηση. Ήρεμος, ήσυχος κι απλός μας διαβεβαίωσε ότι δεν συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας. Τα ΜΜΕ κάνουν τη ζημιά.

Κι εμείς, καμιά 150αριά γονείς που ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα των Συλλόγων Γονέων των 54 Γυμνασίου και Λυκείου της Αθήνας μείναμε άναυδοι από την ειλικρίνειά του.

Αλλά αυτός είναι ο κ. Καλομοίρης. Πρώην πρόεδρος του 4ου Διαμερίσματος Δήμου Αθηναίων και αντιδήμαρχος για ένα διάστημα, αρμόδιος για θέματα υγείας στο Δήμο Αθηναίων, δεν μπορούσαμε να έχουμε καλύτερη επιλογή.

Την αρχή μας μίλησε για τις ιώσεις και προσπάθησε να μας κάνει καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται. Πώς δηλαδή μερικές φορές παρεξηγούμε τα πράγματα. Πολλοί πυρετοί δεν οφείλονται στο κρύο, αλλά στους ιούς που γνωρίσαμε από τα ηλεκτρονικά μικροσκόπια. ΟΙ ιώσεις εξαπλώνονται πιο εύκολα σε κλειστούς χώρους. Και μεταδίδονται από την αναπνευστική οδό – αερογενώς. Ο άνθρωπος που έχει πρόβλημα βήχει και βγάζει τους ιούς. Οι ιοί δεν έχουν ειδικό βάρος. Αρκεί αν ανοίξουμε ένα παράθυρο και ο ιός φεύγει.

Το 1957 είχαμε πανδημία ασιατικής γρίπης. Η τελευταία γρίπη παρουσιάστηκε στο Μεξικό και μεταλλάχθηκε από τους χοίρους. Εκεί οι κοινωνικές συνθήκες διαβίωσης είναι πολύ χάλια. Χώρα φτωχή το Μεξικό και η ίωση δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα. Από εκέι απλώθηκε μέσω των ταξιδιωτών σε όλο τον κόσμο.

Έχω παρακολουθήσει, είπε ο γιατρός, πολλά συνέδρια ιατρικά. Και μέχρι στιγμής αυτό που βλέπω είναι ότι αυτή η γρίπη δεν είναι η πιο φονική από τις άλλες. Στα 1300 άτομα που έχουν έρθει στο ιατρείο μου τους τελευταίους τρεις μήνες μόνο τρία (3) γριπώδη περιστατικά έχουν καταγραφεί.

Τα ΜΜΕ όλου του κόσμου βομβάρδισαν με τρομερές ειδήσεις και φόβισαν τους ανθρώπους. Ειλικρινά σκέφτηκα μήπως ο πανικός αυτός έχει σχέση με τις φαρμακευτικές εταιρίες.

Η σημερινή πραγματικότητα: Σας καθησυχάζω απολύτως και υπεύθυνα. Όπως είπα και πριν η συμπεριφορά της γρίπης είναι όπως όλα τα γριπώδη περιστατικά. Χτυπά τις ευαίσθητες ομάδες πληθυσμού. Αυτοί και πρέπει να εμβολιαστούν. Κανείς άλλος δεν κινδυνεύει. Σε ότι αφορά το σχολείο χρειάζεται προσοχή. Αλλά όχι φόβος.

Συμπτώματα υψηλού πυρετού, πόνοι και αδυναμία είναι συμπτώματα γρίπης. Αν διαπιστώσουμε κάτι τέτοιο πρέπει άμεσα να πάμε στο γιατρό. Αυτό μπορεί να κρατήσει τρεις με τέσσερις μέρες.

Μια παρενέργεια της γρίπης είναι η πνευμονία. Εκεί χρειάζεται αντιβίωση και θεραπεία. Λέω προς τους καθηγητές να μην έχουν κανένα πανικό. Να μη φτάνουν σε ακρότητες. Να είναι λίγο πιο ανεκτικοί. Γιατί υπάρχει και η φοβία και ενδεχομένως να υπάρξει και μια υπερβολή.

Οι γονείς ρωτούν, θέλουν να μάθουν: Κατά πόσο είναι ασφαλές το να κάνεις εμβόλιο και πού μπορεί να πιστοποιηθεί ότι υπάρχει πρόβλημα;

Ο γιατρός είναι ο μόνος που θα κρίνει και θα στείλει το παιδί στο νοσοκομείο για περαιτέρω εξετάσεις, τονίζει. Σε ότι αφορά το εμβόλιο. Στη Γαλλία και στη Σουηδία απαγορεύτηκε. Εγώ δεν θα το κάνω, ούτε και στα παιδιά μου.

Άλλη ερώτηση: Η παιδίατρος μου λέει να κάνω εμβόλιο στα παιδιά μου.

Σέβομαι τη άποψη της. Αλλά κι εγώ δεν μιλάω έτσι. Έχω ολόκληρη βιβλιογραφία. Τα φάρμακα για την αντιμετώπιση του προβλήματος δεν πρέπει να γίνονται κάτω από πίεση.

Κι αν ένα παιδί κάνει πυρετό δίνουμε ασπιρίνη; Ο γιατρός είναι απόλυτος. Ποτέ. Μόνο Depon ή ponstant.

Οι γονείς είχαν απορίες πολλές και τις διατύπωσαν. Και ο κ. καλομοίρης ήταν αφοπλιστικά απλός. Τελικά ήταν καλή ιδέα να έρθει στο σχολείο για ενημέρωση. Όσο για το επόμενο θέμα “Η βία και η παραβατικότητα έξω από τα σχολεία” που συζητήσαμε αμέσως μετά καλύτερα να τα πούμε αύριο, γιατί το θέμα είναι μεγάλο και “απλώθηκε” και με δικιά μας υπαιτιότητα.

Τα παιδιά μας μας χρειάζονται κοντά τους... Να πάμε απόψε στη συνάντηση στο σχολείο. Ότι δουλειές κι αν έχουμε καμιά δεν είναι πιο σημαντική...

Την πρώτη μας μεγάλη συνάντηση οργανώνουμε σήμερα το απόγευμα στις 6 στο σχολείο που πηγαίνει Ο Λάμπρος. Πρόκειται για μια πρόσκληση των Συλλόγων Γονέων των 54 Γυμνασίου και Λυκείου της Αθήνας.

Οι δύο Σύλλογοι καλούν από κοινού τους γονείς των δύο σχολείων  στην ομιλία – ενημέρωση του ειδικού παθολόγου λοιμοξιολόγου κ. Καλομοίρη με θέμα τη γρίπη.

Ενδιαφέρον θέμα μετά την τρομοκρατία που έχουμε υποστεί από τα ΜΜΕ. Ευκαιρία να μάθουμε, υπεύθυνα, τι πρέπει να κάνουμε. Χωρίς πανικό και φοβίες. Για να δω ποιοι και πόσοι γονείς θα ξεκλέψουν λίγο χρόνο (Τετάρτη είναι, τα μαγαζιά είναι κλειστά…) για να τον αφιερώσουν στα βλαστάρια τους.

Είναι ακόμα ένα πολύ σοβαρό θέμα που ίσως δεν θα έπρεπε να εμβόλιμο, αλλά αυτοτελές. Πρόκειται για το σοβαρό θέμα επιθέσεων σε μαθητές του σχολείου μας.

Ναι, συμβαίνουν κι αυτά… Δυστυχώς έχουμε ήδη δύο κρούσματα στο σχολείο μας, όπου νεαρά άτομα έξω από το σχολείο απειλούν, χειροδικούν και κλέβουν από μαθητές χρήματα ή κινητά τηλέφωνα. Και όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που τα παιδιά μας πάνε ή φεύγουν από το σχολείο. Οι «συμμορίες» αυτές δεν είναι κάτι καινούριο... Χρόνια «δρουν» όχι οργανωμένα, ευκαιριακά. Κατά καιρούς μάλιστα και οι εφημερίδες δίνουν χώρο αναφερόμενες στο πρόβλημα. Το ζήτημα έχει πάρει διαστάσεις, καθώς σύμφωνα με την ασφάλεια, στην ευρύτερη περιοχή έχουν παρουσιαστεί περισσότερα από δεκαπέντε κρούσματα.

Δεν ξέρω τι μπορούμε να περιμένουμε από την αστυνομία αν και θα έπρεπε να αναλάβει το μερίδιο ευθύνης που της αναλογεί, αλλά κάτι πρέπει να κάνουμε κι εμείς. Να μιλήσουμε άμεσα στα παιδιά μας, να φροντίσουμε μην πηγαίνουν ή να φεύγουν μόνα τους αλλά με παρέα στο σχολείο και για ότι τους συμβεί να μιλάνε.

Τα χειρότερα συμβαίνουν ακριβώς επειδή κρατάμε το στόμα μας κλειστό. Αυτό πρέπει να το έχουμε υπόψη μας, πάντα…

• Δείτε ΕΔΩ την πρόσκληση των δύο Συλλόγων Γονέων.