Το μεσημέρι αξίζει να πάμε μια βόλτα στο σχολείο μας. Δίνουν βαθμούς Β' τριμήνου,τους περιμένουμε για να δούμε την πρόοδο των μαθητών. Όμως το πιο σημαντικό δεν είναι αυτό. Αυτό έτσι κι αλλιώς θα γινόταν κάποια στιγμή.

Το πιο σπουδαίο είναι ότι στο χώρο του σχολείου για πρώτη φορά γίνεται Έκθεση Βιβλίου με ευθύνη του Συλλόγου Γονέων που επιχειρεί να φέρει ένα καινούριο αέρα στο σχολείο μπαίνοντας στα βαθιά...

Όλο γυναίκες είναι αυτή τη φορά το Δ. Σ. Γυναίκες που αποδεικνύονται μεθοδικές, οργανωτικές και ικανές να φέρουν σε πέρας ότι σχεδιάζουν. Σε τέτοιους ενεργητικούς ανθρώπους αξίζει η στήριξη. Με οποιο τρόπο μπορεί κανείς... Αυτό κάνω κι εγώ, για όσο καιρό θα είμαι ακόμα εκεί, γιατί από του χρόνου πάμε λύκειο με το γιο μου.

Θα πάμε λοιπόν στο σχολείο και με αφορμή τους βαθμούς θα επισκευθούμε την Έκθεση Βιβλίου. Ευκαιρία να ανανεώσουμε τη βιβλιοθήκη μας. Το να υπάρχει χρόνος και να “βυθιστείς” στους τίτλους των βιβλίων είναι πολύ σημαντική υπόθεση.

Ότι καλύτερο για να ξεκινήσει η νέα εβδομάδα που σκιάζεται από την επέμβαση των δυτικών δυνάμεων στη Λιβύη. Όλα αυτά συμβαίνουν στη γειτονιά μας, στη Μεσόγειο, δίπλα μας. Κι αυτή η ιστορία με τους... καλούς που αποδίδουν το δίκιο, εμένα δεν με πείθει. Θα μπορούσαν, αν ήθελαν να βοηθήσουν αληθινά το λαό αυτό, αν όντως έχει προβλήματα, με άλλους τρόπους, αλλά δεν το έκαναν.

Έβλεπα χθες και στην τηλεόραση κάποιους “συναδέλφους”, ο Θεός να τους κάνει, που αναφαίρονταν στον... σοσιαλιστή δικτάτορα, Μουαμάρ Καντάφι. Μας αξίζει μια τέτοια τηλεόραση; Εγώ λεώ πως όχι...

Ας τους αφήσουμε λοιπόν στον κόσμο τους και ας πάμε στην Έκθεση Βιβλίου που οργανώνει ο Σύλλογος Γονέων του 54 Γυμνασίου Αθηνών. Το βιβλίο μας κάνει καλύτερους ανθρώπους...

Παγκόσμια ημέρα για την ποίηση σήμερα. Η άνοιξη κάνει ντου στην πόρτα μας... Μαρκόπουλος - Ελύτης, ο τόπος μας... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ. Και μην ξεχάσετε το βράδυ να πάτε, αν μπορείτε στο Ιδρυμα Μιχ. Κακογιάννη για να γιορτάσετε την παγκόσμια ημέρα ποίησης.

Όλο το 54 Γυμνάσιο πάει σήμερα εκπαιδευτική επίσκεψη στο Πλανητάριο, εκεί στη Συγγρού. Εκεί που αξίζει να πας, καθώς έχεις την αίσθηση ότι ταξιδεύεις εκτός πλανήτη στο διάστημα.

Τι παίζει αυτόν τον καιρό; Δείτε:

Μια νέα παράσταση με τίτλο "Παράθυρα στο Σύμπαν" παρουσιάζει στο ελληνικό κοινό το Ψηφιακό Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου από τις 3 Μαρτίου.

Η παράσταση παρακολουθεί την πορεία εξέλιξης των τηλεσκοπίων από τον Γαλιλαίο μέχρι τα γιγάντια τηλεσκόπια του σήμερα και του αύριο, τόσο στην επιφάνεια της Γης όσο και στο Διάστημα, με σκοπό να περιγραφούν οι τρόποι και τα μέσα που χρησιμοποιούν οι αστρονόμοι και αστροφυσικοί στην προσπάθειά τους να διερευνήσουν τα μυστικά του Σύμπαντος.

Το σενάριο και η σκηνοθεσία της παράστασης ανήκουν στον κ. Παναγιώτη Σιμόπουλο, η μουσική στην κα Αριάδνη Μακίνον Άντριου, το κείμενο και η επιστημονική συνεργασία στον κ. Αλέξη Δεληβοριά, η επιστημονική επιμέλεια στον κ. Διονύση Σιμόπουλο και η τεχνική διεύθυνση στον δρα Μάνο Κιτσώνα. Τέλος, την αφήγηση κάνουν ο ηθοποιός Μάκης Ρευματάς στα ελληνικά και ο Τομ Αλεξόπουλος στα αγγλικά.

Παράλληλα, το κοινό θα έχει τη δυνατότητα να δει την έκθεση εικαστικών, με τον ίδιο τίτλο, της κ. Βασιλικής Σαργολόγου, η οποία θα φιλοξενείται στο διάστημα 3-27 Μαρτίου στο Ίδρυμα Ευγενίδου.

Η έκθεση "Παράθυρα στο Σύμπαν" παρουσιάζει στο κοινό έργα εμπνευσμένα κατ' εξοχήν από το σύμπαν που μας περιβάλλει, σχέδια που άλλοτε θυμίζουν "αστρόπλοια", άλλοτε παραπέμπουν σε "φράκταλ" κι άλλοτε σε εικόνες βγαλμένες μέσα από ένα καλειδοσκόπιο.
Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό. Ώρες λειτουργίας της έκθεσης καθημερινά: 10:00-20:30.

Είναι ωραίο όμως για τους πιτσιρικάδες να μην έχουν μια μια μέρα το άγχος να ξυπνήσουν νωρίς, το ραντεβού στο σχολείο είναι για τις 9 το πρωί. Χωρίς τσάντες, αλλά με περίσσευμα στα χαμόγελα συγκεντρώθηκαν στα πούλμαν που θα τους πήγαιναν στα Πλανητάριο.

Ωραίες εμπειρίες είναι αυτές. Θα έχουν να το θυμούνται μια ζωή... Το Πλανητάριο αξίζει να το επισκεφθούμε κι εμείς, σε μια ώρα ελεύθερη. Αλλά έτσι όπως έχουμε κάνει τη ζωή μας πού να τη βρούμε αυτή την ώρα;

Άσε που, μεγαλώνοντας έχουμε την ψευδαίσθηση ότι τα... ξέρουμε όλα και δε χρειαζόμαστε επιπλέον γνώσεις. Τρομάρα μας....

Τα παιδιά μας ντυμένα μασκαράδες. Δείτε αυτό το τρίο που... σκοτώνει. Στο κέντρο ένας άγγελος, δεξιά του ένας φιλήσυχος διαβολάκος και αριστερά του ένας αστυνομικός σε... θυλική έκδοση όλα...

Πήγα μια βόλτα από το σχολείο του Λάμπρου. Έχουν πάρτι μεσημεριάτικα. Προσφορά από το Σύλλογο Γονέων του σχολείου για όλα τα παιδιά. Για τρεις ώρες το διασκέδασαν με την ψυχή τους.

Οι περισσότεροι είναι ντυμένοι μασκαράδες. Μερικοί με πολύ ευφάνταστες στολές, άλλοι απλά με μια μάσκα ή με ένα πρόχειρο μακιγιάζ. Έχουν κλείσει τις κουρτίνες και χορεύουν στην αίθουσα εκδηλώσεων. Το διασκεδάζουν με το δικό του τρόπο που, πρέπει να το πω αυτό, έχει διαφορά με τον τρόπο που το κάναμε στην ηλικία τους.

Μερικά παιδιά έχουν βγει στην αυλή και παίζουν. Φανταστείτε τώρα την εικόνα ενός παπά με γένια, ράσα και πετραχείλια να... παίζει μπάσκετ. Το γέλιο εξασφαλισμένο.

Μια νοσοκόμα του ελληνικού ερυθρού σταυρού έχει πάρει παραμάσχαλα δυο - τρεις μασκαράδες και προσπαθεί να τους συνεφέρει. Άψογα τα μέλη του Δ.Σ.του Συλλόγου που ήρθαν να βοηθήσουν να κυλίσει όμορφα η εκδήλωση, χωρίς παρατράγουδα. Όλα πάνε καλά, χωρίς προβλήματα...

Τζάμπα ήρθα κι εγώ να βοηθήσω... Παρατηρητής απλός είμαι, σε μια γωνιά ήσυχη στο προαύλιο του σχολείου να καταγράφω εντυπώσεις.

Με βλέπει η Μαριάννα. «Κρατάς απουσίες;» μου λέει. Πότε το έκανα; Τώρα θα το κάνω;

Μερικά πιτσιρίκια βιάζονται να... μεγαλώσουν. Κρατάνε με... μαγκιά το τσιγάρο και περιφέρονται έξω, αδιάφοροι για το ποιος τους κοιτάζει.

Ένα παιδιά ρίχνει «σύρμα» ότι ο Σύλλογος μοιράζει κρουασάν Molto και τρέχουν να πάρουν. Παιδιά πάντα... Δεν τους φτάνουν τα αναψυκτικά, θέλουν και κρουασάν.

Άλλα είναι κολλημένα στα κινητά τους και στέλνουν ή διαβάζουν SMS. Έχουν πάντως ένα δικό τους τρόπο με το οποίο αντιλαμβάνονται τις απόκριες. Εντελώς ξεχωριστό από το συνηθισμένο.

Άλλα μ' αρέσουν, άλλα όχι. Τι να κάνω, το «υπομένω». Όπως τα... υπομένουμε όλοι εμείς οι κάπως μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι. Όμως οι αποκριές χρειάζονται τις μικρές ανοχές μας. Έτσι δεν λέμε; Ε, το κάναμε στο σχολείο κι όλα πήγαν περίφημα.

Δεν έλειψαν βέβαια και οι... λίγο μεγαλύτεροι, φίλοι των παιδιών δήλωναν, που ήταν εκεί στο προαύλιο χωρίς όμως να δημιουργού προβλήματα.

Και του χρόνου να 'μαστε καλά, να το ξανακάνουμε!

Πλούσιος ο πάγκος του Συλλόγου Γονέων, ξεδίψασε με τα αναψυκτικά και τα νερά  του, τους μαθητές...

Είμαστε τυχεροί στο σχολείο του γιου μου, το 54 Γυμνάσιο Αθήνας. Γονείς και παιδιά. Ο Σύλλογος Γονέων έχει καλή συνέχεια. Από τις εκλογές του περασμένου Δεκέμβρη προέκυψε μια νέα διοίκηση, όλες γυναίκες, αλλά όλες ή σχεδόν όλες δραστήριες και δημιουργικές.

Εμείς οι παλιοί δεν βάλαμε υποψηφιότητα δεδομένου ότι τα παιδιά μας τελειώνουν φέτος το γυμνάσιο και από το Σεπτέμβρη θα... αρμενίζουμε πια στα βαθιά νερά του λυκείου. Θεωρήσαμε λοιπόν, εγώ και ο Άγγελος Χονδρορίζος, πως ήταν άδικο να μείνουμε τη μισή θητεία και... αποχωρήσαμε διακριτικά.

Μείναμε μόνο υποψήφιοι αντιπρόσωποι για την Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων του 4ου Διαμερίσματος Δήμου Αθηναίων. Εγώ εξελέγην, ο Άγγελος έχασε για λίγες ψήφους την έδρα.

Έτσι, ειλικρινά, χαίρομαι τώρα που βλέπω τα νέα μέλη να δραστηριοποιούνται στη σωστή κατεύθυνση... Μεθαύριο, Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011, 12-3 μ.μ. οργανώνουν στο σχολείο αποκριάτικο πάρτι για τα παιδιά.

Οι απόκριες είναι τρέλα, χορός, γιορτή κι είναι ωραία να προσφέρεις , δωρεάν, σε όλα τα παιδιά μια τέτοια εκδήλωση. Θα πάω για λίγο κι εγώ να τους βοηθήσω στην πόρτα. Πάντα, σε τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν εξωσχολικά στοιχεία που θέλουν να μπουν μέσα.

Τα κορίτσια όμως του Συλλόγου Γονέων του 54 Γυμνασίου Αθηνών έχουν κι άλλους στόχους. Ξεκίνησαν ήδη και λειτουργούν στο σχολείο μαθήματα ελληνικών παραδοσιακών χορών κάθε Παρασκευή στο σχολείο, ενώ ετοιμάζουν και Εκθεση Βιβλίου και ημερήσια εκδρομή για τα παιδιά της Γ' τάξης. Αυτά που την επόμενη σχολική χρονιά, το Σεπτέμβρη θα... μετακομίσουν δίπλα, στο λύκειο.

Ας είναι καλά όλα τα κορίτσια που είναι στο Σύλλογο Γονέων και το παλεύουν με αξιοπρέπεια...

• Δείτε ΕΔΩ το Blog των γονιών του σχολείου μας...