Σήμερα, παίρνω ύλη για το τ. 176, της εφημερίδας "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ Σιδηρόδρομος"

ilektikos175

Αυτό είναι το φύλλο του ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ τ. 175, το φύλλο πουκυκξλοφορεί τώρα. Μπορείτε να το δείτε όπως είναι τυπωμένο ΕΔΩ. Σταθερός, όπως πάντα στην παρουσία του! Σταθεροί και οι άνθρωποι που έχουν την ευθύνη έκδοσης του, από το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, η Διοίκηση του. Σήμερα, Παρασκευή 27/12/2024 παίρνω ύλη για το νέο τεύχος.

anagrafi.040324

Εδώ, σ' αυτό το τυπογραφείο, την ΑΝΑΓΡΑΦΗ, στο Περιστέρι, γίνεται η τεχνική επεξεργασία του "ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ Σιδηρόδρομου". Η Ανδρομάχη ή Μάχη είναι η κοπέλα που συνεργαζόμαστε. Την ευχαριστούμε για την άψογη συνεργασία, όπως και τους ανθρώπους του τυπογραφείου, Σάκη και Δημήτρη.

ilektrikos.171Η έκδοση μιας εφημερίδας είναι ένας κύκλος. Μόλις ολοκληρωθεί ένα τεύχος και αφού περάσει λίγος καιρός και το χαρούν οι ανθρωποι του, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το επόμενο. Έτσι λοιπόν  την Παρασκευή 27 Δεκεμβρλίου 2024 κατέβαίνω στον Πειραιά για να παραλάβω το υλικό για το νέο τεύχος 176. Με χειμώνα και ρό, ανάμεσα σε μια μικρή ανάπαυλ!; Όλα θα γίνουν όπως ακριβώς πρέπει, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να μας "γεμίζει" και να μας ενθουσιάζει. 

Χαίρομαι κάθε φορά που συμβαίνει να  ολοκληρώνουμε αυτή τη διαδικασία, επειδή είναι απόλυτα σταθεροί και κάνουμε πραγματική δουλειά, όταν βρισκόμαστε από κοντά... Όλα τριγύρω αλλάζουμε κι όλα τα ίδια μένουν, λέει ένας ποιητής. Ο χρόνος φεύγει σαν αέρας. Είναι μια όμορφη διαδικασία που γίνεται, κάθε δίμηνο. Διότι κάθε πράγμα που αξίζει, έχει τη δουλειά του. Τίποτα και πουθενά, κάτι, δε γίνεται "μαγικά" κι από μόνο του.

Το συναίσθημα; Χαρά για κάτι όμορφο που δημιουργούμε τακτικά με συνέπεια και συνέχεια. Μια όμορφη διαδικασία που επαναλαμβάνεται σταθερά, χρόνια τώρα. Και δεν ξέρω το γιατί (ή μάλλον ξέρω...) αλλά μ' αρέσει πολύ όλη αυτή η διαδικασία. Κι αυτό, το κάνουν οι άνθρωποι του να φαίνεται έτσι. Ιδιαίτερα ο πρόεδρος Θύμιος Ρουσιάς! Νιώθω την αγάπη τους, τη ζεστασιά, την καλή συνεργασία τους που αποτυπώνεται και στην ποιότητα της δουλειάς μας.

Και κάπως έτσι η ιστορία μας με το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, σύνεχίζεται. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που θεωρώ μεγάλο προνόμιο μου να συνεχίζω μαζί τους αυτό που ξεκίνησε εδώ και 30 χρόνια, από τη γέννηση της εφημερίδας με τους συνταξιούχους του ΗΣΑΠ. Ανθρώπους ξεχωριστούς, με ήθος και συνείδηση που σπάνια βρίσκεις στον κόσμο, στο συνάφι εκείνων που ασχολούνται με τα κοινά. 

Αν και έχω αλλάξει δύο ανθρώπους, στις θέσεις ευθύνης του προέδρου στο Σωματείο, τον Μανώλη Φωτόπουλο στο ξεκίνημα και για 15 χρόνια και τον Θύμιο Ρουσιά τα τελευταία 12 χρόνια, ποτέ δεν είχα πρόβλημα από κανέναν τους. Τον Θύμιο τον ήξερα και συνεργάστηκα μαζί του, άλλα δέκα χρόνια πριν, καθώς ήταν ο Γραμματέας του Σωματείου, επί εποχής Φωτόπουλου.

Εξαιρετικοί άνθρωποι! Είναι από αυτούς που λύνουν, αντί να δημιουργούν προβλήματα, που χαίρονται μ' αυτό που κάνουν και δεν μιζεριάζουν από λάθη που μπορεί να συμβούν. Και επιπλέον, εκτιμούν πολύ τη δουλειά που τους προσφέρω, όλα αυτά τα χρόνια.

Κι όταν λέω «φτιάχνω» την εφημερίδα που βλέπετε, εννοώ ότι τη σχεδιάζω και την υλοποιώ ως έκδοση. Δίνω δηλαδή μορφή στα άψυχα κείμενα. Στην έκδοση που μπορείτε να δείτε πατώντας ΕΔΩ, και που είναι η τελευταία, όπως θα διαπιστώσετε.

Είναι ένα έντυπο «συνδικαλιστικό», με την έννοια ότι προβάλλει τη δράση του Σωματείου, αλλά και δημιουργεί εκείνες τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για να διατηρείται (το Σωματείο και οι άνθρωποι του) ενωμένο και αγαπημένο στα μάτια των 2.000- 2.500 περίπου μελών του, συνταξιούχων του ΗΣΑΠ σε όλη την Ελλάδα, όπου κι αν μένουν.

Βέβαια, όπως σε όλους, η πανδημία του Covid-19, δημιούργησε κι εδώ τα προβλήματα της. Εκείνον τον καιρό, θυμάμαι, οι άνθρωποι του Σωματείου, παίρνοντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, πήγαιναν τρεις φορές την εβδομάδα στον Πειραιά, στα γραφεία τους και σαν τα μυρμήγκια, ιδιαίτερα ο Θύμιος, ακόμα και από το σπίτι του, μάζευε την ύλη του 16σέλιδου ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ σε σχήμα ταμπλόιντ.

Μ’ αυτόν τον τρόπο και με καλό προγραμματισμό, κατάφεραν να μην χάσουν εκδόσεις, παρά μόνο μία! Άθλος, αν σκεφτεί κανείς, από τι περάσαμε… Και τι περνάμε! Αφού ο φόβος για τον Covid-19 δεν έχει φύγει, εντελώς.

Διατηρούν επίσης ένα εξαιρετικό διαδικτυακό τόπο για την άμεση ενημέρωση των μελών τους. Τις άμεσες ανακοινώσεις τις «ανεβάζει» η Ελευθερία, που έχει και τη γραμματειακή υποστήριξη του Σωματείου. Και τη γενική επιμέλεια έχω εγώ. Δείτε το ΕΔΩ, παρακαλώ.

Γενικά, είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί τους. Ακούν τις παρατηρήσεις μου, προσεκτικά και τις περισσότερες φορές τις εφαρμόζουν. Κάνουν τη δουλειά μου δημιουργική και ευχάριστη και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Και καθώς κι εγώ είμαι πια ο ίδιος συνταξιούχος, τους καταλαβαίνω όλο και περισσότερο. Το Σωματείο Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, αποτελεί ένα πρότυπο δημιουργικότητας.

Κάποιοι λένε ότι τα Σωματεία Συνταξιούχων, είναι για απομάχους της δουλειάς. Που ζουν στο περιθώριο και ζουν με τις μνήμες τους από τα παλιά. Μπορεί να είναι και αυτό, αλλά πιστέψτε με, πολλοί νέοι θα ήθελαν να τους μιμηθούν στη δουλειά που προσφέρουν, εθελοντικά, για το κοινό καλό!

The News

Εικόνες από τη χθεσινή συγκέντρωση...

Έξω από τη Βουλή των Ελλήνων χθες το απόγευμα, μετά τις 8, όταν όλα τα μπλοκ είχαν πλησιάσει το κτίριο του Κοινοβουλίου. Από διαφορετικές πλευρές, φυσικά. Μην ξεχάσουμε και... πάμε όλοι μαζί...

Οργανωμένη με δικά της πανό η Ένωση Γονέων της 6ης Δημοτικής Κοινότητας... Εντάξει ήταν λίγο μπερδεμένη η υπόθεση... Αντί για την πλατεία Κοραή, βρεθήκαμε λίγο πιο κάτω στην πλατεία Κλαυθμώνος...

Το πανό της ΑΣΓΜΕ... Ευτυχώς υπήρχαν τόσοι άνθρωποι για να το κρατήσουν. Ισχνή η ανταπόκριση των γονέων στο κάλεσμα της που ενισχύθηκε και από αυτά των Ενώσεων. Φοβερό όμως, αν το καλοσκεφτείς...

Πλατεία Συντάγματος προς Ερμού μεριά, όπου οι συγκεντρωμένοι ήταν πολλοί... Το ΚΚΕ που είχε συγκέντρωση για το ίδιο θέμα στην Ομόνοια φτάνοντας στο Σύνταγμα έστριψε προς το ξενοδοχείο “Μεγάλη Βρετανία”. Μη βρεθούμε όλοι αντάμα...

Παρ' όλα αυτά και με δεδομένο ότι ο καιρός ήταν κακός, ψιλόβρεχε, ο κόσμος έδειξε τη συμπαράσταση του στον αγώνα των εκπαιδευτικών... Τουλάχιστον οι συνειδητοποιημένοι πολίτες. Που συνήθως είναι οι λίγοι, οι ψαγμένοι με τον εαυτό τους...

Με πικέτες οι γονείς της Ένωσης  Γονέων Νίκαιας αν και λίγοι, έκαναν αισθητή την παρουσία τους την πλατεία Κλαυθμώνος... Αναρωτιέμαι πόσο πιο χαμηλά πρέπει να φτάσουμε για να αρχίσουμε να αντιδρούμε;

ΟΛΜΕ: Ανοιχτό γράμμα προς τους μαθητές μας

Ανοιχτή επιστολή των καθηγητών προς τους μαθητές τους. Εξηγούν γιατί και πώς έφτσαν στην απεργία και γιατί δεν πρέπει να πέσουν στην παγίδα να είναι απέναντι τους. Διαβάστε την επιστολή:

Φίλε μαθητή/ φίλη μαθήτρια,

Θα ήθελα να σου εξηγήσω για ποιους λόγους αναγκαστήκαμε εμείς, οι καθηγητές σου, να ξεκινήσουμε αυτό τον δύσκολο απεργιακό αγώνα. Αυτό βέβαια δεν είναι αρκετό. Θα ήθελα να μάθω κι εγώ τη γνώμη σου, ιδίως αν είναι διαφορετική από τη δική μου. Σου ζητώ όμως πρώτα να ξοδέψεις δυο λεπτά για να με ακούσεις.

Σε συναντώ καθημερινά στην τάξη, ανταμώνουμε στους διαδρόμους και στις σκάλες, στη αυλή του σχολείου μας. Με ενώνουν μαζί σου κοινές έγνοιες για το μάθημα της ημέρας, οι χαρές και οι λύπες της σχολικής καθημερινότητας. Ακόμα κι αυτά που κάποιες στιγμές φαίνεται να μας χωρίζουν συχνά γίνονται αφορμή για να συνδεθούμε στενότερα.

Κάποιες φορές στο σχολείο κυριαρχεί η ένταση, οι κραυγές δυναμώνουν, οι παλάμες σφίγγουν, το βλέμμα αγριεύει. Θα έχει περάσει, ασφαλώς, από το νου σου ότι τις περισσότερες φορές αυτές οι συγκρούσεις έχουν τη ρίζα τους έξω από το σχολείο, στο σπίτι, στη γειτονιά, στην καθημερινή ζωή. Και υπάρχουν λόγοι γιʼ αυτό. Ιδίως στις μέρες μας, η επιβίωση συχνά γίνεται ένας καθημερινός εφιάλτης.

Οι γονείς συζητούν ολοένα στο σπίτι για νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, για μεγαλύτερη φτώχεια, για το φόβο της απόλυσης. Οι μεγαλύτεροι φίλοι σου ομολογούν πόσο δύσκολο είναι να βρεις μια όποια δουλειά, κι ας έχεις ένα σωρό πτυχία. Μόνη διέξοδο βλέπουν στη μετανάστευση. Αλλά και συ ο ίδιος παρατηρείς το χαρτζιλίκι σου να λιγοστεύει, το σπίτι σου μέρα τη μέρα να αδειάζει. Και την ίδια ώρα οι υπουργοί μας κάνουν λόγο για νέες περικοπές και νέα μέτρα, που σχεδιάζει να επιβάλει η τρόικα, ή για δημόσια περιουσία που πρέπει να ξεπουληθεί.

Αυτά, φίλοι μαθητές, είναι προβλήματα που κι εμείς οι καθηγητές σας αντιμετωπίζουμε, όπως όλοι οι εργαζόμενοι. Ο μισθός μας μειώθηκε μέχρι το μισό, το διδακτικό μας ωράριο αυξήθηκε, οι συνθήκες εργασίας χειροτέρεψαν, οι διορισμοί νέων εκπαιδευτικών σταμάτησαν. Ταυτόχρονα, πολλά δημόσια σχολεία καταργούνται και συγχωνεύονται, άλλα δεν έχουν θέρμανση, εξοπλισμό, αίθουσες και εργαστήρια. Με τα τελευταία μέτρα που ψήφισε η κυβέρνηση, μπορούν να μας ξεσπιτώνουν και να μας στέλνουν από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη οποτεδήποτε, χωρίς να νοιάζονται πώς θα τα βγάλουμε πέρα με τέτοιους μισθούς. Μπορούν ακόμη να μας απολύουν με το παραμικρό.

Μετά από αυτά τα τελευταία μέτρα το ποτήρι ξεχείλισε. Πήραμε την απόφαση πως πια δεν πάει άλλο. Το ξέρουμε πως δεν είναι εύκολο να απεργούμε σε μέρες που κάποιοι από σας δίνουν κρίσιμες εξετάσεις για το μέλλον τους. Όμως δεν διαλέξαμε εμείς αυτή την περίοδο για να συγκρουστούμε, αλλά η κυβέρνηση, που προώθησε αυτά τα μέτρα. Ούτε είναι εύκολο για μας σε τέτοιες συνθήκες να στερηθούμε το μισθό μιας πολυήμερης απεργιακής περιόδου. Όμως, δυστυχώς, δεν έχουμε άλλη διέξοδο.

Στην τηλεόραση συχνά θα ακούς ότι τάχα η απεργία μας έχει στο στόχο της εσένα. Αυτοί που τα λένε αυτά έχουν κάνει ήδη την επιλογή τους. Πήγαν με εκείνους τους λίγους, που συνεχίζουν να κερδίζουν ακόμα και σε αυτή τη δύσκολη περίοδο. Είναι αυτοί που διαπομπεύουν τους γονείς σου και όλους τους εργαζόμενους σαν τους τεμπέληδες της Ευρώπης. Μην επιτρέπεις σʼ αυτούς να μιλούν στο όνομά σου. Μην τους αφήνεις να σε χρησιμοποιούν σαν όπλο ενάντια στο δίκαιο αγώνα όλων μας για ένα καλύτερο μέλλον.

Σκέψου πως έχουμε ένα κοινό στόχο, που μας φέρνει από την ίδια πλευρά. Θέλουμε να βάλουμε τέρμα σε αυτή την πολιτική, που διαλύει τη χώρα, που καταστρέφει το παρόν και το μέλλον μας.

Έχουμε επιλέξει να σταθούμε από την πλευρά του δίκιου και της αξιοπρέπειας. Και θα το κάνουμε, όσο περνάει από το χέρι μας.

Δεν είναι μια εύκολη επιλογή. Αλλά, πίστεψέ μας, δεν υπάρχει άλλη λύση.

Ο καθηγητής/η καθηγήτριά σου
Μάιος 2013

"Ποιος παίζει με το μέλλον μου;"

Ο έλεγχος προόδου του Κωνσταντίνου Μανίκα. Κυκλοφορεί στο διαδίκτυο... Για να μη λέμε ότι οι κακοί μαθητές είναι με τους καθηγητές... Οι συνειδητοποιημένοι, είναι...

Πόσο μακριά και έξω από την πραγματικότητα βρίσκονται μερικές εφημερίδες, όπως τα ΝΕΑ που προσπαθούν να στηρίξουν με νύχια και δόντια την κυβέρνηση. Κόψτε τους! Μην τους διαβάζετε, πια. Ας κλείσουν. Μόνο κακό προσφέρει η παρουσία τους...

Λέγομαι Κωνσταντίνος Μανίκας και είμαι μαθητής της πρώτης Λυκείου στο 1o Λύκειο Δραπετσώνας

Αποφάσισα να γράψω αυτό το κείμενο, θέλοντας να εκφράσω τον αποτροπιασμό και την αγανάκτησή μου για το θράσος και την υποκρισία και αυτών που μας κυβερνούν καθώς και όλων αυτών των δημοσιογράφων και ΜΜΕ που τους βοηθάνε για να επιβάλλουν τα άνομα και ανήθικα σχέδια τους σε βάρος των μαθητών και της νέας γενιάς.

Αφορμή είναι η απεργία των καθηγητών μου, μέσα στην εξεταστική περίοδο και τα κροκοδείλια δάκρυα πολιτικών και δημοσιογράφων για το μέλλον μου, που «κινδυνεύει» απ αυτήν.

Τι λέτε; Τι μέλλον έχω, -εξαιτίας σας – κι από ποιους πραγματικά κινδυνεύει;

Ας δούμε πρώτα ,ποιος διαμόρφωσε το μέλλον και την ζωή όλων, από παλιά.

Ποιος έφτιαξε το μέλλον του παππού μου και το έντυσε με τα αποφόρια της ΟΥΝΤΡΑ, στέλνοντας τον μετανάστη στη Γερμανία;

Ποιος κακοδιαχειρίστηκε και κατάκλεψε αυτόν τον τόπο;

Ποιος ανάγκασε την μητέρα μου να δουλεύει απ το πρωί ως το βράδυ για 530 ευρώ ,που αφού πληρώσει λογαριασμούς και φαγητό, δεν περισσεύουν –όχι για να μου πάρει παπούτσια- αλλά ούτε ένα βιβλίο που θέλω απ τον πάγκο του παζαριού;

Ποιος μείωσε στο μισό τον μισθό του πατέρα μου;

Ποιος τον συκοφάντησε,τον απείλησε με επιστράτευση, απόλυση -αυτόν και όλους τους συναδέλφους του στις μεταφορές- όταν κατέβηκαν σε απεργίες μόνο και μόνο γιατί ήθελαν να ζήσουν με αξιοπρέπεια;

Ποιος θέλει να κλείσει την σχολή που διάλεξε ο αδερφός μου για να πραγματοποιήσει τα όνειρα του ,στο Πανεπιστήμιο;

Ποιος μου έδωσε φωτοτυπίες αντί για βιβλία;

Ποιος με άφησε να παγώνω χωρίς θέρμανση στην τάξη μου;

Ποιος φταίει που μαθητές λιποθυμάνε απ την πείνα;

Ποιος άφησε τόσους άνεργους;

Ποιος οδήγησε 4000  ανθρώπους στην αυτοκτονία;

Ποιος άφησε τους παππούδες μας χωρίς περίθαλψη και φάρμακα;

Οι καθηγητές μου ή ΕΣΕΙΣ τα κάνατε όλα αυτά;

Λέτε επίσης ότι οι καθηγητές μου , με την απεργία , θα καταστρέψουν τα όνειρα μου.

Ποιος σας είπε ότι όνειρο μου είναι να είμαι ένας ακόμα άνεργος στο 67% των νέων ανέργων;

Ποιος σας είπε ότι όνειρο μου είναι να δουλεύω ανασφάλιστος και χωρίς ωράρια για 350 ευρώ το μήνα –όπως ψηφίσατε στην τελευταία σας τροπολογία-;

Ποιος σας είπε ότι όνειρο μου είναι να γίνω οικονομικός μετανάστης ;

Ποιος σας είπε ότι όνειρό μου είναι να γίνω delivery boy;

Δυο λόγια θέλω να πω και στους δασκάλους μου , σ όλη τη χώρα.

Δάσκαλοι μου , έχετε υποχρέωση απέναντι σ όλους τους μαθητές ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ .

Αν υποχωρήσετε στον δίκαιο αγώνα σας τότε πραγματικά θα έχετε παίξει με το μέλλον μου και θα το χετε υποθηκεύσει.

Όποια υποχώρηση και να κάνετε, όποια νίκη της κυβέρνησης, θα μου στερήσει το δικαίωμα να χαμογελάω, να ονειρεύομαι, να ελπίζω, να αγωνίζομαι για καλύτερη ζωή για μια ανθρώπινη κοινωνία.

Στους γονείς,τους συμμαθητές μου και σ όλη την κοινωνία έχω να πω τα εξής:

Θέλετε αυτοί που μας διδάσκουν να ζουν μες στην εξαθλίωση;

Θέλετε να μας στοιβάξουν σαν εμπορεύματα στις αίθουσες;

Θέλετε να κλείσουν τα σχολεία και να χτίσουν φυλακές;

Θα αφήσετε τους δασκάλους μας μόνους τους σε αυτόν τον αγώνα;

Έτσι θα μας μάθετε να φωνάζουμε αλληλεγγύη;

Θέλετε ο δάσκαλος να είναι παράδειγμα σε μας, αυτοσεβασμού , αξιοπρέπειας μαχητικότητας η παράδειγμα υποδούλωσης;

Θέλετε τελικά να ζήσουμε σαν δούλοι;

Από αύριο κιόλας, καταλήψεις σε όλα τα σχολεία από μαθητές και γονείς για να στηρίξουμε τους δασκάλους μας μ’ ένα τραγούδι, ένα σύνθημα : «εμπρός να τσακίσουμε τυράννους φασίστες»

Όλοι μαζί για να αγωνιστούμε για δημόσια δωρεάν και ποιοτική παιδεία.

Όλοι μαζί για να ανατρέψουμε αυτούς που κλέβουν το γέλιο μας,το γέλιο των παιδιών σας.

ΥΓ. όχι από ματαιοδοξία αλλά για να στερήσω από κάποιους το γελοίο επιχείρημα πως «απλά θέλω να χάσω μαθήματα», παραθέτω τους βαθμούς μου.

  • Κώστας Μανίκας, μαθητής 1ης Λυκείου στη Δραπετσώνα.

Νέα επιστράτευση μου... “μυρίζει”

Το βίντεο με τις... ηρωικές δηλώσεις του υπουργού Παιδεία κ. Ατβανιτόπουλου παίζει ήδη στο διαδίκτυο. Μέχρι το βράδυ στα δελτία ειδήσεων θα παίξει πολλές φορές για να... το εμπεδώσουμε. Πρόταση: Αφού δεν αφήνεται καμιά απεργία να γίνει και επιστρατεύετε τους απεργούς δεν καταλαβαίνω σε τι διαφέρει αυτή η δημοκρατία” από τη δικτατορία... Απορίες, ε;

«Οι Πανελλαδικές Εξετάσεις θα γίνουν ομαλά και στην ώρα τους» διαβεβαίωσε ο υπουργός Παιδείας Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος μετά τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, στον απόηχο της προκήρυξης απεργίας από το ΔΣ της ΟΛΜΕ μέσα στις εξετάσεις, προϊδεάζοντας για τη βούληση της κυβέρνησης για επιστράτευση των εκπαιδευτικών.

«Το δικαίωμα των νέων να διαγωνιστούν στην πρώτη πιο κρίσιμη εξέταση της ζωής τους, σε ένα περιβάλλον ομαλότητας και ηρεμίας είναι ιερό. Η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΟΛΜΕ για απεργία εν μέσω Πανελλαδικών Εξετάσεων δημιουργεί έντονη αναταραχή στην κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου, αδικαιολόγητη αναστάτωση σε εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες και θέτει σε ομηρία μαθητές και εκπαιδευτικούς» δήλωσε ο υπουργός Παιδείας μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό.

Η κυβέρνηση οφείλει να διασφαλίζει το δημόσιο συμφέρον, δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση, την ομαλή και απρόσκοπτη διεξαγωγή των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση είναι αποφασισμένοι να διασφαλίσουν τη γαλήνη και την ηρεμία γονιών και μαθητών. Οι Πανελλαδικές Εξετάσεις θα γίνουν ομαλά και στην ώρα τους. Δε θα επιτρέψουμε σε κανέναν να παίξει με τον κόπο και την αγωνία των νέων ανθρώπων» τόνισε ο κ. Αρβανιτόπουλος.

Η ΟΛΜΕ αποφάσισε την πραγματοποίηση 24ωρης απεργίας στις 17 Μαΐου και πενθήμερη απεργία την πρώτη εβδομάδα των Πανελλαδικών Εξετάσεων, από τις 20 Μαΐου. Οι πρόεδροι των κατά τόπους ΕΛΜΕ καλούνται να λάβουν την τελική απόφαση στις 15 Μαΐου. Το υπουργείο Παιδείας φέρεται αποφασισμένο να προχωρήσει στις επόμενες κινήσεις του, που δεν αποκλείουν και την επιστράτευση, πριν λάβουν απόφαση οι ΕΛΜΕ.

Αντιδράσεις των κομμάτων

Αντιδράσεις προκαλεί μεταξύ των κομμάτων η πρόταση του ΔΣ της ΟΛΜΕ προς τα μέλη της για απεργία κατά τη διάρκεια των Πανελλαδικών Εξετάσεων.

«Αδιανόητη» χαρακτηρίζει την απόφαση το ΠΑΣΟΚ, καλώντας την ΟΛΜΕ να την ανακαλέσει «Οι διεκδικήσεις και τα αιτήματα των καθηγητών μπορούν και επιβάλλεται να τεθούν με άλλους τρόπους ή σε άλλο χρονικό διάστημα» προστίθεται στην ανακοίνωση.

«Η διεκδίκηση αιτημάτων ουδεμία σχέση μπορεί να έχει με ακραίες και εκβιαστικές ενέργειες που βάζουν την κοινωνία απέναντι στο συνδικαλιστικό κίνημα και δεν συμβάλλουν στις προσπάθειες που πρέπει να γίνουν για την ουσιαστική αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΔΗΜΑΡ, η οποία καλεί την ηγεσία της ΟΛΜΕ «να επανεξετάσει τη στάση της».

«Μόνο θλίψη προκαλεί ο εκβιασμός που επιχειρεί ο ΣΥΡΙΖΑ στους χιλιάδες μαθητές των Πανελληνίων εξετάσεων και τις οικογένειές τους» αναφέρει το γραφείο Τύπου της ΝΔ σημειώνοντας ότι «Με αδίστακτο τρόπο, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υποκινούν την ομηρία των μαθητών και δεν διστάζουν (όπως ο κ. Κουράκης στο ραδιόφωνο Realfm) να εκστομίσουν φράσεις όπως “για μας πρώτα είναι ο εκπαιδευτικός και μετά ο μαθητής”». Για μας, αναφέρει το γραφείο Τύπου του κυβερνώντος κόμματος «προτεραιότητα είναι η ίδια η κοινωνία, το δημόσιο συμφέρον και η προστασία των μαθητών και των οικογενειών τους!»

Σε δήλωσή της, η τομεάρχης Παιδείας των ΑΝΕΛ, βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης σημειώνει ότι «Με την επιμονή της και την αδιαλλαξία της, η τρικομματική Κυβέρνηση επιβάλλει δικτατορικά το «Διαίρει και Βασίλευε» στην κοινωνία, που αγωνιά για το μέλλον των παιδιών της. Όπως σημειώνει, (η κυβέρνηση) «Δημιουργεί έντονες αντιπαραθέσεις μεταξύ κοινωνικών ομάδων και εκμεταλλεύεται τα όνειρα και τις ελπίδες των νέων ανθρώπων, εμφανίζοντας κακούς και αντι-παιδαγωγούς τους εκπαιδευτικούς που μοχθούν καθημερινά για αυτά τα παιδιά, αλλά διεκδικούν παράλληλα και την αξιοπρέπειά τους ως λειτουργοί της Μέσης Εκπαίδευσης».

Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Πράσινων, Θανάσης Παπακωνσταντίνου, δήλωσε ότι «η εκ του πονηρού επιλογή του υπουργείου να εξαγγείλει την αύξηση των εβδομαδιαίων ωρών στο τέλος της σχολικής χρονιάς, δε μπορεί να απαντηθεί με την ομηρία δεκάδων χιλιάδων παιδιών την περίοδο των εξετάσεων. Μία απεργία τις μέρες αυτές, απομονώνει τους εκπαιδευτικούς, από τους φυσικούς συμμάχους τους, που δεν είναι άλλοι από τους γονείς και τους μαθητές».

Τέλος, ο εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ Κ. Αϊβαλιώτης δήλωσε: «Οι πολιτικοί "όλμοι" 30 ετών κατά της παιδείας κορυφώνονται σήμερα με την στάση της ΟΛΜΕ η οποία -αντί να λυτρώσει τους μαθητές- τους κρατά σε περαιτέρω αγωνία».

Το ΚΚΕ για τις δηλώσεις Αρβανιτόπουλου

«Η κυβέρνηση έχει τεράστια ευθύνη για τα αντιλαϊκά μέτρα που ψήφισε και τα οποία οδηγούν σε μαζικές απολύσεις εκπαιδευτικών, συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, συνολική υποβάθμιση των μορφωτικών δικαιωμάτων της νεολαίας», αναφέρει σε σχόλιό του το γραφείο Τύπου του ΚΚΕ για τις δηλώσεις του υπουργού Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου για την απεργία της ΟΛΜΕ και προσθέτει:

«Έχει την κύρια και αποκλειστική ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση που έχει οδηγηθεί συνολικά η εκπαίδευση.

Το συνδικαλιστικό κίνημα έχει τις δικές του διαδικασίες, συσσωρευμένη εμπειρία ετών και με αίσθημα ευθύνης απέναντι στον ίδιο τον κλάδο, στους μαθητές, συνολικά στην παιδεία, σε κοινή δράση με την εργατική - λαϊκή οικογένεια που πλήττεται από την κρίση και τα κυβερνητικά μέτρα, έχει τη δυνατότητα να επιλέξει και το περιεχόμενο και τις μορφές πάλης που θα εξασφαλίζουν τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων, την αποτελεσματικότητα, τη συνέχεια  και την περιφρούρηση των αγώνων, καθώς και την προοπτική της πάλης. Αυτές τις προϋποθέσεις εξασφαλίζει η αγωνιστική πρόταση του ΠΑΜΕ που κατατέθηκε στην ΟΛΜΕ.

Το ΚΚΕ βρίσκεται πάντα και σε κάθε περίπτωση απέναντι στον κυβερνητικό κρατικό αυταρχισμό, όπως είναι η προσπάθεια επιστράτευσης των εργαζομένων και διαμόρφωσης κοινωνικού αυτοματισμού. Θα αντιπαλέψει το κυβερνητικό δόγμα «νόμος και τάξη» που είναι σε διαρκή εξέλιξη και εφαρμογή».

  • Το ρεπορτάζ είναι από το διαδίκτυο, από το MEDIASOUP

Στη Συνέλευση Αντιπροσώπων της Ένωσης

Το νέο προεδρείο της Ένωσης, χθες το βράδυ στην πρώτη ενθαρρυντική μάζωξη των αντιπροσώπων... Ευκαιρία να τους γνωρίσουμε καλύτερα από κοντά και να ακούσουμε τις απόψεις τους...


Μια φωτογραφία μέσα από το αμφιθέατρο του 52 Λυκείου. Μοιάζει απογοητευτική η εικόνα; Όχι, μην το δείτε έτσι. Όσοι ήρθαν δείχνουν και είναι συνειδητοποιημένοι ως γονείς...

Βραδάκι Παρασκευής. Ζεστό για την εποχή. Τα κοντομάνικα έκαναν κιόλας την εμφάνιση τους.. Δύσκολο. Μιας και τα σχολεία έκλεισαν από χθες για τις πασχαλινές διακοπές τους. Σε άλλες εποχές ο κόσμος θα επωφελούνταν και θα έφευγε για το χωριό του. Όμως τώρα έχει άλλες προτεραιότητες. Η αγωνία για την επιβίωση απέναντι στην τρικομματική συγκυβέρνηση που εμπνέεται τα χειρότερα σε ότι αφορά την Παιδεία μας κρατά όλους σε επιφυλακή...

Κρατώ από τη χθεσινή βραδιά ένα πολύ όμορφο κλίμα ζωντανού διαλόγου, όπου όλοι μπορούσαν να εκφραστούν και να διατυπώσουν τον προσωπικό τους λόγο... Αυτό είναι που χρειαζόμαστε στους δύκολους καιρούς που βιώνουμε...

Θετική εντύπωση έκανε το Blog της Ένωσης. Δείτε το ΕΔΩ. Έγινε αφορμή να γίνουν κι άλλα Blog από τους Συλλόγους Γονέων στα σχολεία. Δείτε το Blog του 62 Δημοτικού ΕΔΩ, του 144 Δημοτικού ΕΔΩ του 53 Γυμνασίου ΕΔΩ και του 58 Δημοτικού  ΕΔΩ. Εμείς, βέβαια στο 54 Λύκειο Αθήνας είμαστε πιο παλιοί, δείτε ΕΔΩ, αλλά το σημαντικό είναι να υπάρχει μια καλή επικοινωνία και να αντλεί κανείς εμπειρίες από τους άλλους. Να μαθαίνει συμμετέχοντας. Γιατί εδώ είναι που εντοπίζεται το πρόβλημα: Ο κόσμος δείχνει να μη συμμετέχει... Αφήνει να τον καταβάλουν τα προβλήματα της καθημερινότητας και αρνείται να μπει στη διαδικασία να τα παλέψει και να τα αντιμετωπίσει...

Κρατάω από την εισήγηση του προέδρου της Ένωσης Γονέων, Κώστα Κατσαρού, ο οποίος αφού παρουσίασε το νέο Διοικητικό Συμβούλιο, αναφέρθηκε σ' αυτό το “δωρεάν” που ακούμε στη δημόσια εκπαίδευση. “Δεν είναι, τόνισε, προσφορά, αλλά ανταπόδοση, έναντι των φόρων που πληρώνουμε ως πολίτες...”

Σχετικά με τη γραμμή της Ένωσης είπε ότι “ακολουθούμε τη γραμμή της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Γονέων, ενώ είμαστε σε συντονισμό με τους εκπαιδευτικούς. Ασχολούνται με τα παιδιά μας, διαμορφώνουν την ψυχή τους, δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς”...

Αναφέρθηκε στη σίτιση στα σχολεία και τόνισε πως “καλές είναι οι κινήσεις αλληλεγγύης των διαφόρων φορέων, αλλά αυτό πρέπει να γίνει πιο συντονισμένα με κρατική ή δημοτική μέριμνα”...

Μεγάλο ζήτημα αυτή την περίοδο ενόψει και του καλοκαιριού είναι η συντήρηση των σχολείων, ενώ ο Κώστας στάθηκε με έμφαση στην αίσθηση που έχει (όλοι την έχουμε) ότι προωθείται μια υποβάθμιση του μορφωτικού επιπέδου του σχολείου...

Ο επόμενος σοβαρός προβληματισμός του ήταν “πώς οργανώνεις το γονεϊκό κίνημα. Χρειάζεται απόλυτη και διαρκής ενημέρωση όλων των γονέων, διότι υπάρχει διάχυτη η ασάφεια και η ημιμάθεια”.

Να ενεργοποιηθούν οι συνελεύσεις και να δοθεί στους αντιπρόσωπους πιο ενεργός ρόλος με τη δημιουργία Ομάδων Εργασίας, που άλλωστε το προβλέπει το καταστατικό της Ένωσης. Αυτό το τελευταίο το βρήκαν οι Αντιπρόσωποι πολύ καλό. Πρώτος λοιπόν δήλωσα διαθέσιμος για την Ομάδα Ενημέρωσης, το ίδιο και ο Κώστας Ανατολίτης, γραφίστας από το 144 Δημοτικό κι άλλοι γονείς, ηλεκτρολόγοι, πολιτικοί μηχανικοί, λογιστές. Ο καθένας ότι γνωρίζει και μπορεί να προσφέρει.

Η πρόκληση είναι μεγάλη καθώς ο Κώστας τόνισε ότι ακόμα κι ο προσγραμματισμός των δράσεων μπορεί να γίνει με τη σύμφωνη γνώμη των αντιπροσώπων...

Οι Ομάδες Εργασίας που πρότεινε ο Κώστας έχουν να κάνουμε την Επικοινωνία και τις Δημόσιες σχέσεις, τη γραμματειακή υποστήριξη, τα πολιτιστικά και τα αθλητικά Επικοινωνήστε με το e-mail της Ένωσης και δηλώστε συμμετοχή για εθελοντική προσφορά...

Ύστερα έγινε κουβέντα για περισσότερες από δυόμιση ώρες. Κόντευε 10 κι ούτε που το καταλάβαμε πώς πέρασε η ώρα. Η αίσθηση ότι είναι αναγκαία και συνειδητή η συλλογική δράση, ήταν διάχυτη.

Σύσταση προσωπική: Την επόμενη φορά που θα γίνει συνέλευση Αντιπροσώπων μην την χάσετε. Είτε είστε αντιπρόσωπος, είτε όχι...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA