Χθες, Τετάρτη 5 Νοέμβρη, ήταν στον ουρανό η πανσέληνος του Νοεμβρίου. Την είδατε;

panselinos.likavitos1.050520

Η πανσέληνος του Νοεμβρίου έκανε την εμφάνισή της τον ουρανό χθες, Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2025, γνωστή ως “Φεγγάρι του Κάστορα” και ήτανι η προτελευταία πανσέληνος του έτους. Για περίπου 15–20 λεπτά, το φεγγάρι απέκτησε πορτοκαλί χρώμα, καθώς διέσχιζε το πυκνότερο τμήμα της γήινης ατμόσφαιρας, ενώ ήτανι περίπου 7,9% μεγαλύτερη και 16% φωτεινότερη από μια κανονική πανσέληνο.
panselinos1.lolos.301220

Αυτό το αστρονομικό φαινόμενο, γνωστό ως “υπερπανσέληνος” (super moon), συμβαίνει όταν η Σελήνη βρίσκεται στο περίγειο, δηλαδή στο κοντινότερο σημείο από την τροχιά της, τη Γη, σε απόσταση περίπου 356.500 χιλιομέτρων. Τώρα τελευταία τα μαθαίνουμε αυτά. Νωρίτερα, δεν γνωρίζαμε τίποτα για τις υπερπανσέληνους… Εδώ, λόγω του συνεφιασμένου ή βροχερού καιρού, δυσκολευτήκαμε λίγο να τη δούμε, αλλά αλλού ήταν πανέμορφη..

panselinos2.lolos.301220

Η ονομασία “Φεγγάρι του Κάστορα” προέρχεται από παραδόσεις και λαογραφίες των ιθαγενών της Βόρειας Αμερικής. Σύμφωνα με το Almanac τον Νοέμβριο οι κάστορες ενίσχυαν τα φράγματά τους έχοντας αποθηκεύσει τροφή ενόψει του χειμώνα. Το φεγγάρι του Νοεμβρίου επίσης σηματοδοτούσε την έναρξη της παγωνιάς και την ανάγκη για σχετική προετοιμασία.

panselinos3.lolos.301220

Η πανσέληνος του Νοέμβρη είχε ακόμα τις εξής ονομασίες: Frost Moon (Φεγγάρι του Παγετού) Mourning Moon (Φεγγάρι του Πένθους) Dark Moon (Σκοτεινό Φεγγάρι), λόγω της μικρότερης διάρκειας ημέρας. Ότι όνομα και αν του δώσετε, σημασία έχει να σηκώσετε ψηλά στον ουρανό τα μάτια σας και να δείτε με θαυμασμό τη δημιουργία. Εμείς το κάνουμε και δείνουμε αίνο στον Δημιουργό αυτή της ομορφιάς…

Επικαιρότητα

Μια ματιά στο χωριό Πορταριά, που γνωρίσαμε εμείς στην εκδρομή μας στο Πήλιο…

portaria1.140522
Ένα από τα δημοφιλέστερα χωριά του Πηλίου, αλλά και ολόκληρης της χώρας, η Πορταριά συνδυάζει την ατμόσφαιρα του αυθεντικού πηλιορείτικου οικισμού και την αξεπέραστη θέα στην πόλη του Βόλου και του Παγασητικού με την έντονη τουριστική ανάπτυξη. Και να ‘μαι κι εγώ εδώ να τη φωτογραφίζω...

portaria2.140522
Οι επισκέπτες της, την επιλέγουν για διακοπές όλους τους μήνες του χρόνου, με περίοδο αιχμής το χειμώνα. Η γραφικότητά της, η φυσική ομορφιά και η κοντινή απόσταση τόσο από το χιονοδρομικό κέντρο του Πηλίου όσο και από τη θάλασσα την καθιστούν ιδανικό προορισμό και ορμητήριο για εξορμήσεις σε όλο το Πήλιο.

portaria3.140522
Πολυτελή ξενοδοχεία, παραδοσιακοί ξενώνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, εστιατόρια και ταβέρνες (από τα καλύτερα του Πηλίου), καφέ, μπαρ και καταστήματα με σουβενίρ και είδη λαϊκής τέχνης συνθέτουν έναν ολοκληρωμένο τουριστικό προορισμό για όλα τα γούστα.

portaria5.140522
Δέντρα και λουλούδια στολίζουν τα λιθόστρωτα καλντερίμια, τα πέτρινα παραδοσιακά σπίτια και τις πλατείες, ενώ σε ολόκληρο το χωριό υπάρχουν σπουδαία αρχοντικά, περίτεχνες λιθόχτιστες βρύσες, εκκλησιές και μνημεία. Ναι, εμείς τα είδαμε όλα αυτά.

portaria4.140522
Ιδιαίτερα όμορφες και γραφικές είναι η πλατεία Μελίνας Μερκούρη, που είναι και η κεντρική του χωριού, περιτριγυρισμένη από ταβέρνες και καφέ, η πλατεία Αδάμενας από όπου και ξεκινάει το μονοπάτι για την Πηγή Μάνας με τα αιωνόβια πλατάνια, αλλά και η πλατεία Ταξιαρχών με την υπέροχη θέα.

portaria6.140522
Σ' αυτή δροσερή γωνιά καθίσαμε την ημέρα της επιστροφής μας για το μεσημεριανό φαγητό και για να ψωνίσουμε μερικά αναμνηστικά ρπάγμα για τους φίλους μας και για μας. Και μείναμε σε όλα ικανοποιημένοι. Κάτω από τους πλατάνους που τώρα μεγαλώνουν τα φύλλα τους,  ότι καλύτερο...

Ανθισμένες βουκαμβίλιες, ότι καλύτερο μπορείς να δεις αυτή την εποχή... Μας αρέσουν!

vukamvilia1.160522
Οι βουκαμβίλιες μας αρέσουν πολύ, ως φυτά. Είναι ανθεκτικές, αυξάνουν και γίνονται ακόμα και στη γλάστρα, αλλά εκεί που τα δίνουν όλα, είναι όταν τις φυτέψεις στο χώμα. Ότι δείτε εδώ σήμερα, είναι από βουκαμβίλιες που συναντήσαμε στο δρόμο μας, σε μια βόλτα για το πάρκο της Ακαδημίας Πλάρωνα. Περιοχή Κολωνού.

vukamvilia2.160522
Γι' αυτό και τολμήσαμε να βάλουμε και στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας στο χωριό, στην Κρήτη. Και είναι τόσο ανθεκτικές, ώστε παρά το γεγονός ότι "κάηκαν" έναν χειμώνα από τον όψιμο χιονιά και τη παγωνιά, ξαναβλάστησαν και γέμισαν τον τόπο. Τι να κάνουν άραγε τώρα; Έχουμε καιρό να τις δούμε...

vukamvilia3.160522
Αυτή και οι επόμενες δύο φωτογραφίες είναι η ίδια βουκαμβίλια από τρεις διαφορετικές πλευρές λήψης, στην οδό Αλαμάνας... Πάντα είναι έτσι, χρόνια τώρα που περνάμε από εκεί, σταματάμε λίγο να τη θαυμάσουμε. Φυτεμένη κάτω στο χώμα, φτάνει μέχρι την ταράτσα του δευτέρου ορόφου του κτιρίου.

vukamvilia5.160522
Ολοκόκκινη και πανέμορφη, μοιάζει να μην έχει φύλλα, μονο κόκκινα άνθη... Δεν ξέρω τι ακριβώς είναι αυτό που μου αρέσει στο φυτό. Και πραγματικά όσοι στο παρελθούν, προσπάθησαν να με απαοτρέψουν να φυτέψω με το επιχείρημα ότι γεμίζει ο τόπος από τα άνθη της, δεν τα κατάφεραν.

vukamvilia6.160522
Ακόμα κι έτσι να συμβαίνει, είναι τόση και τέτοια η ομορφιά της, που σε ξεσηκώνει. Και τα άνθη της κρατάνε αρκετό καιρό. Τα μάτια γοητεύονται από την ομορφιά της. Χαλαρώνεις και ηρεμείς. Και το έχουμε τόσο ανάγκη, κάτι τέτοιο, στις μέρες μας!

vukamvilia6.160522
Μ' αυτό το σκεπτικό κάνω τη σημερινή ανάρτηση. Είμαι βέβαιος ότι εσείς που παρακολουθείτε τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα θέλατε να δείτε βουκαμβίλιες ανθισμένες σαν ένα μικρό διάλειμμα από το Πήλιο. Και από αύριο, επιστρέφουμε να γνωρίσουμε κι άλλους τόπους στα μέρη που πήγαμε.

Είχαμε κι αυτές τις στιγμές, στο μιας εβδομάδας ταξίδι-εκδρομή μας, στο πανέμορφο Πήλιο

diafores.piliu1
Δεν είναι μόνο οι όμορφες στιγμές που έχουμε καταγράψει ως τώρα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ από το ταξίδι - εκδρομή στο Πήλιο και μπορείτε να τα δείτε μαζεμένα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ, ήταν και μερικές ξεχωριστές στιγμές σαν αυτή εδώ στο χωριό Κισσός όπου έχω καθίσει σ' ένα παγκάκι.

diafores.piliu2
Ή στη Μακρυνίτσα όπου συναντήσαμε αυτά τα δυο σκυλιά, ήρεμα, να έχουν σκαρφαλώσει σε ένα τοίχο και να χαζεύουν χαλαρά. Μας έκανε εντύπωση γιατί έχουμε συνηθίσει σ΄ αυτό το ρόλο τις γάτες. Πού να φανταστούμε ότι και τα σκυλιά, όταν θέλουν, μπορούν να κάνουν τα πάντα!

diafores.piliu3
Κρήνες με τρεχούμενα νερά θα συναντήσετε σχεδόν σε όλα τα χωριά του Πηλίου. Η συγκεκριμένη είναι παρμένη από την πλατεία της Μακρυνίτσας και το νερό της είναι γάργαρο και παγωμένο. Τύφλα να 'χουν τα εμφιαλωμένα νερά της αγοράς. Αλλά πού να τα βρεις, στην Αθήνα;

diafores.piliu4
Στο Χορευτό έκανα και το πρώτο φετινό καλοκαιρινό μπάνιο μου. Μακρινή η φωτογραφία, τραβηγμένη από τη Σούλα, από το τραπέζι στην ταβέρνα του "Πέτρου του Σώγαμπρου", αλλά "ιστορική" μιας και δοκιμάστηκε πολύ η αποφασιστικότητα μου, λόγω των παγωμένων νερών.

diafores.piliu5
Στην ίδια ταβέρνα είδαμε κι αυτή την επιγραφή. Οι άνθρωποι, αν μη τι άλλο έχουν χιούμορ. Και ο ίδιος ο Πέτρος, δηλαδή, ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας, είχε αυτοσαρκαστικό χιούμορ, πράγμα που το διαπιστώσαμε κουβεντιάζοντας μαζί του.

diafores.piliu6
Είναι δυνατόν να πας στην πηγή του μήλου και να μην το γευτείς σε όλες τις εκδοχές του; Φάγαμε λοιπόν τα φρέσκα που μας φίλεψαν στο Χορευτό, αλλά κι αυτά, τα ψημένα στο φούρνο, ως επιδόρπιο στην Πορταριά του Πηλίου. Όπως κι αν τα φας είναι υπέροχα!

Πώς δεν καταφέραμε να ανεβούμε με τον μικρό τρενάκι από τα Άνω Λεχώνια στις Μηλιές

lexonia.trenaki1
Στάθηκε αδύνατον να επικοινωνήσουμε με κάποιον υπεύθυνο στο σιδηροδρομικό των Άνω Λεχωνίων για να κόψουμε εισιτήριο. Θέλαμε να κάνουμε αυτή τη διαδρομή μέχρι τις Μηλιές για την οποία είχαμε διαβάσει τόσα και είμαστε προετοιμασμένοι. Αλλά δεν τα καταφέραμε.

lexonia.trenaki2
Αν και ήμασταν μισή ώρα νωρίτερα στο σταθμό που βρίσκεται 12 χιλιόμετρα από το Βόλο και 44 από τη Ζαγορά που βρισκόμασταν, δεν βρίσκαμε κανέναν υπεύθυνο. Όταν τον βρήκαμε, απλά μας ανακοίνωσε ότι δεν υπήρχαν θέσεις, επειδή τα παιδιά από ένα δημοτικό σχολείο του Μετσόβου που είχαν έρθει εκδρομή με τους γονείς τους, το έκλεισαν.

lexonia.trenaki3
Και δεν υπήρχαν και πολλές επιλογές. Δρομολόγια πραγματοποιούνται μόνο Σάββατο και Κυριακή. Και μάλιστα μόνο ένα που πάει κι έρχεται. Το τρένο αναχωρεί από τα Άνω Λεχώνια στις 10.00 πμ και επιστρέφει από τις Μηλιές στις 15.00.

lexonia.trenaki4
Η διαδρομή διαρκεί περίπου μιάμιση ώρα και περιλαμβάνει στάση 15 λεπτών στην Άνω Γατζέα. Το εισιτήριο για την απλή διαδρομή κοστίζει 10€, ενώ για την διαδρομή με επιστροφή κοστίζει 18€. Το παιδικό εισιτήριο κοστίζει αντίστοιχα 6€ και 10€ και ισχύει για παιδιά ηλικίας 4-12 ετών.

lexonia.trenaki5
Και πόση ειρωνεία να διαβάζεις ότι εισιτήρια μπορείτε να εκδώσετε από όλα τα φυσικά σημεία πώλησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, αλλά και ηλεκτρονικά, μέσω της ιστοσελίδας της ΤΡΑΙΝΟΣΕ: tickets.trainose.gr και της εφαρμογής για κινητά τηλέφωνα και tablet, ακόμα και 10′ λεπτά πριν την αναχώρηση της αμαξοστοιχίας.

lexonia.trenaki6
Ας είναι. Πήγαμε το είδαμε και... αποχωρήσαμε, όταν τρενάκι ξεκίνησε στην ώρα του, χωρίς εμάς για τη διαδρομή του και διέσχισε τοξωτές γέφυρες, καμάρες και σήραγγες, κατασκευασμένες από μαρμαρόπετρα και ασβεστόλιθο, παλιές αλλά περίτεχνες...

Τα Πηλιορείτικα λουλούδια που είδαμε και μας άρεσαν. Κάποια τα φωτογράφησε η Σούλα

fita.piliu1
Πήλιο και λουλούδια πάνε μαζί! Το είδαμε, το διαπιστώσαμε, καθώς ζήσαμε μια ολόκληρη εβδομάδα στη Ζαγορά και "περπατήσαμε" πολύ, γνωρίζοντας τα διάφορα χωριά του. Και όπως κάνει συνήθως η Σούλα, έστρεψε το φακό της πάνω τους, αποτυπώνοντας την ομορφιά τους. Τι είναι αυτό που τα κάνει τόσο ελκυστικά; Το χώμα, το νερό, ο ήλιος ή κάτι άλλο;

fita.piliu2
Ότι κι αν είναι, αρκετοί που έχουν κέφι και διάθεση για ζωή, τα έχουν παντού στα σπίτια τους. Τους χαιρόμαστε τέτοιους ανθρώπους και για να πούμε την αλήθεια τους ζηλεύουμε και λίγο γι' αυτό το προνόμιο που έχουν. Συναντήσαμε μια κοπέλα που ήρθε από την Αθήνα στην Ζαγορά, παντρεύτηκε, έκανε παιδιά, οικογένεια και έχει μια μικρή επιχείρηση με φυτά και λουλούδια μας είπε την άποψη της.

fita.piliu3
"Μπορεί να είναι και το νερό, ο αέρας, οι συνθήκες της ατμόσφαιρας που είναι τόσο διαφορετικές στο χωριό, σε σχέση με την πόλη". Κι επιπλέον εδώ, στην Αθήνα, τώρα που το σκέφτομαι το νερό έχει χλώριο. Κάνει καλό στα λουλούδια το χλώριο; Στην ανάπτυξη τους; Ερωτήματα που χρειάζονται απαντήσεις από εκείνους που γνωρίζουν.

fita.piliu4
Για την ώρα απολαμβάνουμε όλη αυτή τη δημιουργία, όπως της αξίζει. Δεχθήκαμε μάλιστα κι ένα δώρο από την ιδιοκτήτρια του βιβλιο - χαρτοπωλείου στο κέντρο της Ζαγοράς. Είχε, ανάμεσα στα άλλα λουλούδια και ένα παχύφυλλο και η Σούλα ρώτησε αν μπορεί να κόψει ένα για να το φυτέψει. Η ίδια πήρε την πρωτοβουλία και έβγαλε μερικά φυτά με τη ρίζα τους. Ελπίζω να αντέξουν. Το βλέπετε στην πρώτη φωτογραφία.

fita.piliu5
Αλλά κι εμείς το περιποιηθήκαμε. Αγοράσαμε μια γλαστρούλα, το φυτέψαμε και το πήραμε μαζί μας στην Αθήνα, εκτιμώντας ότι μ' αυτόν τον τρόπο θα το βοηθήσουμε ν' αντέξει και το ταξίδι της επιστροφής και τον λιγοστό, χρονικά ήλιο στο μπαλκόνι μας.  Και το άντεξε μια χαρά! Θα νιώσει άραγε την αγάπη μας και θα ανταποκριθεί με το να ζήσει και να αναπτυχθεί; Ο χρόνος θα δείξει...

fita.piliu6
Χαρά μας είναι τα λουλούδια! Τα θέλουμε, τα αγαπούμε και έχουμε αφήσει χώρο στην καρδιά μας, γι' αυτά. Η Σούλα μάλιστα διαθέτει αρκετό χρόνο στην περιποίηση τους. Και το σημαντικό είναι ότι καμιά αποτυχία δεν μας απογοητεύει, ούτε μας αποτρέπει από το να ασχοληθούμε μαζί τους. Θα συνεχίσουμε να το κάνουμε, όσο μπορούμε και αντέχουμε. Παρά τις όποιες δυσκολίες.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο απέδωσε σε μια πρώτη φάση, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, αλλά είχα μια ευχάριστη έκπληξη από τον Μιχάλη. Παρά τις δυσκολίες βγάλαμε το λάδι της χρονιάς μας. Ευγνώμονες!

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην οικονομική κρίση του 2011. Σε δύσκολες εποχές, δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA