Στο Κεφαλάρι της Κηφισιάς, μια όμορφη μέρα του Ιούνη. Εδώ που κάναμε κάποτε κοπάνες
Το Κεφαλάρι αποτελεί περιοχή της Κηφισιάς, που έχει κέντρο την ομώνυμη πλατεία με το περίφημο άλσος Κεφαλαρίου. Εδώ βρεθήκαμε χθες για δουλειά και επωφεληθήκαμε ώστε να περάσουμε κοντά δυο ώρες σ' αυτό το υπέροχο πάρκο. Η Σούλα μπροστά στη τεχνητή λιμνούλα.
Η περιοχή έγινε ιδιαίτερα γνωστή για τις ξενοδοχειακές μονάδες που λειτούργησαν εκεί από τη δεκαετία του 1920, με αποτέλεσμα να αποτελέσει τουριστικό πόλο έλξης για Αθηναίους και ξένους επισκέπτες. Έτσι πήγαμε κι εμείς περιμένοντας να γίνει η δουλειά μας. Στο πιο όμορφο και ιδανικό μέρος, όλο δροσιά.
Τα νερά που ρέουν στην περιοχή σε συνδυασμό με την απαράμιλλη φυσική ομορφιά και το δροσερό κλίμα συνθέτουν ένα ονειρικό τοπίο που συνέβαλε προς αυτήν την κατεύθυνση. Όντος είναι υπέροχα. Δεν ξέρω πόσο φυσικά είναι τα νερά, εμένα πάντως αυτά που πέφτουν στη λιμνούλα μου φάνηκαν να μην είναι.
Διαβάζουμε στο WIKIPEDIA ότι η τουριστική έκρηξη της δεκαετίας του 1930 συνέβαλε στην ανάπτυξη της περιοχής, που κρίθηκε έτοιμη να αναλάβει τη φιλοξενία πολλών ξένων επισκεπτών. Όπως κι αν έχει χθες το μεσημέρι είχε αρκετούς, νέους κυρίως που κάθονταν στα παγκάκια στον ίσκιο των δέντρων.
Και καθώς απολαμβάναμε όλη αυτή την ομορφιά, δεν μας έκανε καθόλου που διαβάσαμε ότι σημαντικές προσωπικότητες που έμειναν στα δημοφιλή ξενοδοχεία της περιοχής είναι η Πηνελόπη Δέλτα, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Θεμιστοκλής Σοφούλης, η Κατίνα Παξινού, η Ιωάννα Τσάτσου και πολλοί άλλοι.
Ακόμα και σήμερα που η Κηφισιά άλλαξε το χαρακτήρα της σε γενικά πλαίσια αυτός προορισμός πάντα μας άρεσε. Άσε που μπορείς μην πάρεις το αυτοκίνητο για να πας, αλλά τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο. Το τέρμα του είναι στην Κηφισιά και με ένα μικρό περπάτημα μπορείς να φτάσει ώς το Κεφαλάρι.
