Χειμερινό ηλιοστάσιο 2024: Από τα ξημερώματα της 21 Δεκεμβρίου μεγαλώνουν οι μέρες

iliostasio

Στις 21 Δεκεμβρίου 2024 είναι το φετινό χειμερινό ηλιοστάσιο και συγκεκριμένα στις 04:27 π.μ. UTC (06:27 π.μ. ώρα Ελλάδας). Το αστρονομικό φαινόμενο σηματοδοτεί την αλλαγή της εποχής και τη μικρότερη ημέρα του έτους στο βόρειο ημισφαίριο.

agioplastio3
.
Πράγμα που σημαίνει ότι το βράδυ του χειμερινού ηλιοστασίου καταγράφεται η μεγαλύτερη νύχτα του έτους, καθώς από τα επόμενα βράδια η νύχτα αρχίζει να μικραίνει ξανά.

agioplastio6
Αυτό γιατί όταν ο Ήλιος περάσει το χειμερινό ηλιοστάσιο, αρχίζει και πάλι να ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά στον ουρανό. Αποτέλεσμα είναι η ημέρα να κερδίζει ξανά το χαμένο «έδαφος», μέχρι στην εαρινή ισημερία το φως και το σκοτάδι έχουν πάλι σχεδόν ίση διάρκεια.

sto.agioplastio4

Επικαιρότητα

Σήμερα θέλουμε να σας γνωρίσουμε το Χορευτό, μια παραλία απείρου κάλλους στο Αιγαίο

xorefto1.130522
Το Χορευτό είναι παραθαλάσσιος οικισμός του δήμου Ζαγοράς - Μουρεσίου του νομού Μαγνησίας. Βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του Πηλίου και αποτελεί επίνειο της Ζαγοράς. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 ο πληθυσμός του, ανέρχεται στους 131 μόνιμους κατοίκους.

xorefto2.130522
Είναι 52 χλμ Βορειοανατολικά του Βόλου. Μια περιοχή απείρου κάλλους μέσα στο πράσινο που καταλήγει σε μια καταπληκτική παραλία 2,5 χλμ άσπιλη αμμουδιά με καταγάλανα νερά. Αξίζει να βρεθείτε εκεί και να την περπάτήσετε. Ιδιαίτερα αυτή την εποχή είναι εντελώς άδεια...

xorefto3.130522
Εάν έχετε σκάφος, μπορείτε να επισκεφθείτε την περιοχή της Παλιάς Μιτζέλας με τις τεράστιες θαλάσσιες σπηλιές, όπου καταστράφηκε ο στόλος του Ξέρξη (480 π.Χ). Η ακατοίκητη σήμερα Παλιά Μιτζέλα ονομαζόταν στην αρχαιότητα Ιπνοί - Φούρνοι. Εμείς δεν μπορέσαμε να πάμε.

xorefto4.130522
Η οργιώδης βλάστηση του Πηλίου, αγκαλιάζει και τις αμμώδεις παραλίες του Χορευτού, που υπήρξε ξακουστό λιμάνι απ’ όπου ξεκινούσαν τα “Ζαγοριανά καράβια” για τις μεγάλες αγορές της Ευρώπης και της Ανατολής. Μας τα είπαν οι κάτοικοι εκεί.

xorefto5.130522
Σ’ αυτόν τον τόπο που στη μεγαλύτερη διάρκεια του χρόνου τα κύματα “χορεύουν” ο ποιητής Γεώργιος Δροσίνης εμπνεύστηκε την ποιητική του συλλογή “Γαλήνη”. Ένα καταπράσινο μονοπάτι, οδηγεί από το βόρειο μέρος του χωριού στις πανέμορφες ερημικές αμμουδιές Παρίσαινα και Ανάληψη.

xorefto6.130522
Εγώ το επέλεξα για δυο πράγματα: Πρώτος για να κάνω το πρώτο φετινό καλοκαιρινό μπάνιο μου και για να πιούμε δυο τρία τσίπουρα χωρίς γλυκάνισο στην ταβέρνα του "Σεβάχ" που άξιζαν και με το παραπάνω τα λεφτά τους. Μια πολύ όμορφη εμπειρία...

Μια ματιά στο χωριό Πορταριά, που γνωρίσαμε εμείς στην εκδρομή μας στο Πήλιο…

portaria1.140522
Ένα από τα δημοφιλέστερα χωριά του Πηλίου, αλλά και ολόκληρης της χώρας, η Πορταριά συνδυάζει την ατμόσφαιρα του αυθεντικού πηλιορείτικου οικισμού και την αξεπέραστη θέα στην πόλη του Βόλου και του Παγασητικού με την έντονη τουριστική ανάπτυξη. Και να ‘μαι κι εγώ εδώ να τη φωτογραφίζω...

portaria2.140522
Οι επισκέπτες της, την επιλέγουν για διακοπές όλους τους μήνες του χρόνου, με περίοδο αιχμής το χειμώνα. Η γραφικότητά της, η φυσική ομορφιά και η κοντινή απόσταση τόσο από το χιονοδρομικό κέντρο του Πηλίου όσο και από τη θάλασσα την καθιστούν ιδανικό προορισμό και ορμητήριο για εξορμήσεις σε όλο το Πήλιο.

portaria3.140522
Πολυτελή ξενοδοχεία, παραδοσιακοί ξενώνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, εστιατόρια και ταβέρνες (από τα καλύτερα του Πηλίου), καφέ, μπαρ και καταστήματα με σουβενίρ και είδη λαϊκής τέχνης συνθέτουν έναν ολοκληρωμένο τουριστικό προορισμό για όλα τα γούστα.

portaria5.140522
Δέντρα και λουλούδια στολίζουν τα λιθόστρωτα καλντερίμια, τα πέτρινα παραδοσιακά σπίτια και τις πλατείες, ενώ σε ολόκληρο το χωριό υπάρχουν σπουδαία αρχοντικά, περίτεχνες λιθόχτιστες βρύσες, εκκλησιές και μνημεία. Ναι, εμείς τα είδαμε όλα αυτά.

portaria4.140522
Ιδιαίτερα όμορφες και γραφικές είναι η πλατεία Μελίνας Μερκούρη, που είναι και η κεντρική του χωριού, περιτριγυρισμένη από ταβέρνες και καφέ, η πλατεία Αδάμενας από όπου και ξεκινάει το μονοπάτι για την Πηγή Μάνας με τα αιωνόβια πλατάνια, αλλά και η πλατεία Ταξιαρχών με την υπέροχη θέα.

portaria6.140522
Σ' αυτή δροσερή γωνιά καθίσαμε την ημέρα της επιστροφής μας για το μεσημεριανό φαγητό και για να ψωνίσουμε μερικά αναμνηστικά ρπάγμα για τους φίλους μας και για μας. Και μείναμε σε όλα ικανοποιημένοι. Κάτω από τους πλατάνους που τώρα μεγαλώνουν τα φύλλα τους,  ότι καλύτερο...

Ανθισμένες βουκαμβίλιες, ότι καλύτερο μπορείς να δεις αυτή την εποχή... Μας αρέσουν!

vukamvilia1.160522
Οι βουκαμβίλιες μας αρέσουν πολύ, ως φυτά. Είναι ανθεκτικές, αυξάνουν και γίνονται ακόμα και στη γλάστρα, αλλά εκεί που τα δίνουν όλα, είναι όταν τις φυτέψεις στο χώμα. Ότι δείτε εδώ σήμερα, είναι από βουκαμβίλιες που συναντήσαμε στο δρόμο μας, σε μια βόλτα για το πάρκο της Ακαδημίας Πλάρωνα. Περιοχή Κολωνού.

vukamvilia2.160522
Γι' αυτό και τολμήσαμε να βάλουμε και στην εξωτερική αυλή του σπιτιού μας στο χωριό, στην Κρήτη. Και είναι τόσο ανθεκτικές, ώστε παρά το γεγονός ότι "κάηκαν" έναν χειμώνα από τον όψιμο χιονιά και τη παγωνιά, ξαναβλάστησαν και γέμισαν τον τόπο. Τι να κάνουν άραγε τώρα; Έχουμε καιρό να τις δούμε...

vukamvilia3.160522
Αυτή και οι επόμενες δύο φωτογραφίες είναι η ίδια βουκαμβίλια από τρεις διαφορετικές πλευρές λήψης, στην οδό Αλαμάνας... Πάντα είναι έτσι, χρόνια τώρα που περνάμε από εκεί, σταματάμε λίγο να τη θαυμάσουμε. Φυτεμένη κάτω στο χώμα, φτάνει μέχρι την ταράτσα του δευτέρου ορόφου του κτιρίου.

vukamvilia5.160522
Ολοκόκκινη και πανέμορφη, μοιάζει να μην έχει φύλλα, μονο κόκκινα άνθη... Δεν ξέρω τι ακριβώς είναι αυτό που μου αρέσει στο φυτό. Και πραγματικά όσοι στο παρελθούν, προσπάθησαν να με απαοτρέψουν να φυτέψω με το επιχείρημα ότι γεμίζει ο τόπος από τα άνθη της, δεν τα κατάφεραν.

vukamvilia6.160522
Ακόμα κι έτσι να συμβαίνει, είναι τόση και τέτοια η ομορφιά της, που σε ξεσηκώνει. Και τα άνθη της κρατάνε αρκετό καιρό. Τα μάτια γοητεύονται από την ομορφιά της. Χαλαρώνεις και ηρεμείς. Και το έχουμε τόσο ανάγκη, κάτι τέτοιο, στις μέρες μας!

vukamvilia6.160522
Μ' αυτό το σκεπτικό κάνω τη σημερινή ανάρτηση. Είμαι βέβαιος ότι εσείς που παρακολουθείτε τον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ θα θέλατε να δείτε βουκαμβίλιες ανθισμένες σαν ένα μικρό διάλειμμα από το Πήλιο. Και από αύριο, επιστρέφουμε να γνωρίσουμε κι άλλους τόπους στα μέρη που πήγαμε.

Είχαμε κι αυτές τις στιγμές, στο μιας εβδομάδας ταξίδι-εκδρομή μας, στο πανέμορφο Πήλιο

diafores.piliu1
Δεν είναι μόνο οι όμορφες στιγμές που έχουμε καταγράψει ως τώρα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ από το ταξίδι - εκδρομή στο Πήλιο και μπορείτε να τα δείτε μαζεμένα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ, ήταν και μερικές ξεχωριστές στιγμές σαν αυτή εδώ στο χωριό Κισσός όπου έχω καθίσει σ' ένα παγκάκι.

diafores.piliu2
Ή στη Μακρυνίτσα όπου συναντήσαμε αυτά τα δυο σκυλιά, ήρεμα, να έχουν σκαρφαλώσει σε ένα τοίχο και να χαζεύουν χαλαρά. Μας έκανε εντύπωση γιατί έχουμε συνηθίσει σ΄ αυτό το ρόλο τις γάτες. Πού να φανταστούμε ότι και τα σκυλιά, όταν θέλουν, μπορούν να κάνουν τα πάντα!

diafores.piliu3
Κρήνες με τρεχούμενα νερά θα συναντήσετε σχεδόν σε όλα τα χωριά του Πηλίου. Η συγκεκριμένη είναι παρμένη από την πλατεία της Μακρυνίτσας και το νερό της είναι γάργαρο και παγωμένο. Τύφλα να 'χουν τα εμφιαλωμένα νερά της αγοράς. Αλλά πού να τα βρεις, στην Αθήνα;

diafores.piliu4
Στο Χορευτό έκανα και το πρώτο φετινό καλοκαιρινό μπάνιο μου. Μακρινή η φωτογραφία, τραβηγμένη από τη Σούλα, από το τραπέζι στην ταβέρνα του "Πέτρου του Σώγαμπρου", αλλά "ιστορική" μιας και δοκιμάστηκε πολύ η αποφασιστικότητα μου, λόγω των παγωμένων νερών.

diafores.piliu5
Στην ίδια ταβέρνα είδαμε κι αυτή την επιγραφή. Οι άνθρωποι, αν μη τι άλλο έχουν χιούμορ. Και ο ίδιος ο Πέτρος, δηλαδή, ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας, είχε αυτοσαρκαστικό χιούμορ, πράγμα που το διαπιστώσαμε κουβεντιάζοντας μαζί του.

diafores.piliu6
Είναι δυνατόν να πας στην πηγή του μήλου και να μην το γευτείς σε όλες τις εκδοχές του; Φάγαμε λοιπόν τα φρέσκα που μας φίλεψαν στο Χορευτό, αλλά κι αυτά, τα ψημένα στο φούρνο, ως επιδόρπιο στην Πορταριά του Πηλίου. Όπως κι αν τα φας είναι υπέροχα!

Πώς δεν καταφέραμε να ανεβούμε με τον μικρό τρενάκι από τα Άνω Λεχώνια στις Μηλιές

lexonia.trenaki1
Στάθηκε αδύνατον να επικοινωνήσουμε με κάποιον υπεύθυνο στο σιδηροδρομικό των Άνω Λεχωνίων για να κόψουμε εισιτήριο. Θέλαμε να κάνουμε αυτή τη διαδρομή μέχρι τις Μηλιές για την οποία είχαμε διαβάσει τόσα και είμαστε προετοιμασμένοι. Αλλά δεν τα καταφέραμε.

lexonia.trenaki2
Αν και ήμασταν μισή ώρα νωρίτερα στο σταθμό που βρίσκεται 12 χιλιόμετρα από το Βόλο και 44 από τη Ζαγορά που βρισκόμασταν, δεν βρίσκαμε κανέναν υπεύθυνο. Όταν τον βρήκαμε, απλά μας ανακοίνωσε ότι δεν υπήρχαν θέσεις, επειδή τα παιδιά από ένα δημοτικό σχολείο του Μετσόβου που είχαν έρθει εκδρομή με τους γονείς τους, το έκλεισαν.

lexonia.trenaki3
Και δεν υπήρχαν και πολλές επιλογές. Δρομολόγια πραγματοποιούνται μόνο Σάββατο και Κυριακή. Και μάλιστα μόνο ένα που πάει κι έρχεται. Το τρένο αναχωρεί από τα Άνω Λεχώνια στις 10.00 πμ και επιστρέφει από τις Μηλιές στις 15.00.

lexonia.trenaki4
Η διαδρομή διαρκεί περίπου μιάμιση ώρα και περιλαμβάνει στάση 15 λεπτών στην Άνω Γατζέα. Το εισιτήριο για την απλή διαδρομή κοστίζει 10€, ενώ για την διαδρομή με επιστροφή κοστίζει 18€. Το παιδικό εισιτήριο κοστίζει αντίστοιχα 6€ και 10€ και ισχύει για παιδιά ηλικίας 4-12 ετών.

lexonia.trenaki5
Και πόση ειρωνεία να διαβάζεις ότι εισιτήρια μπορείτε να εκδώσετε από όλα τα φυσικά σημεία πώλησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, αλλά και ηλεκτρονικά, μέσω της ιστοσελίδας της ΤΡΑΙΝΟΣΕ: tickets.trainose.gr και της εφαρμογής για κινητά τηλέφωνα και tablet, ακόμα και 10′ λεπτά πριν την αναχώρηση της αμαξοστοιχίας.

lexonia.trenaki6
Ας είναι. Πήγαμε το είδαμε και... αποχωρήσαμε, όταν τρενάκι ξεκίνησε στην ώρα του, χωρίς εμάς για τη διαδρομή του και διέσχισε τοξωτές γέφυρες, καμάρες και σήραγγες, κατασκευασμένες από μαρμαρόπετρα και ασβεστόλιθο, παλιές αλλά περίτεχνες...

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA