Σε κάποιους αρέσει να... καταστρέφουν, ότι με κόπο δημιουργούν άλλοι... Δυστυχώς!
Την ίδρυση του Μουσείου Ηλεκτρικών σιδηροδρόμων την παρακολουθούμε εδώ και περίπου 30 χρόνια, από την αρχή της συνεργασίας μας με τους ανθρώπους του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ που είχαν την ιδέα και προχώρησαν στην ίδρυση του και συγκεκριμένα του τότε προέδρου, Μανώλη Φωτόπουλου.
Ήταν κάπως έτσι... Και χθες στο e-mail μας, έφτασαν αυτές οι φωτογραφίες που βλέπετε με ένα κείμενο όλο αγανάκτηση, καθώς ξυπνώντας είδαν τα ιστορικά ξύλινα βαγόνια κατασκευής 1904 και 1914 σ' αυτή τη φρικτή κατάσταση από ανθρώπους που κάνουν τέχνη το γκράφιτι. Δεν τα είχαν στο δρόμο. Φυλασσόμενα ήταν, στο αμαξοστάσιο του Φαλήρου.
Την ανακοίνωση υπογράφουν οι πρόεδροι του Σωματείου Συνταξιούχων ΗΣΑΠ, Ευθύμιος Ρουσιάς, του Σωματείου Εργαζομένων ΣΤΑΣΥ, Π. Κοντογιάννης και φυσικά ο πρόεδρος του Μουσείου Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων, Μανώλης Φωτόπουλος. Τι συμβαίνει λοιπόν; Πρόκειται για... ξέφραγο αμπέλι, ρωτούν.
Οργή και αγανάκτηση διακατέχει συνταξιούχους και εργαζόμενους στον Ηλεκτρικό Σιδηρόδρομο ΗΣΑΠ, όταν αντίκρισαν σε φωτογραφίες την καταστροφή που προκάλεσαν οι ασύδοτοι και ανεξέλεγκτοι γκραφιτάδες, στα ιστορικά ξύλινα βαγόνια μέσα στο αμαξοστάσιο του Φαλήρου.
Ρωτάνε λοιπόν και περιμένουν απαντήσεις: Πώς και πότε μπήκαν οι γκραφιτάδες στους καλά φυλασσόμενους χώρους του Αμαξοστασίου από τους Σεκιούριτι; Πότε ενημερώθηκε η Διοίκηση της Εταιρίας για την καταστροφή; Ενημερώθηκαν οι Αστυνομικές Αρχές, το Υπουργείο Μεταφορών και το Υπουργείο Πολιτισμού, από ποιους και πότε;
Κι ακόμα: Πότε έχουν προγραμματίσει να γίνει η αποκατάσταση των ζημιών και ποιοι θα πληρώσουν για τις όποιες εργασίες; Να σημειώσουμε ότι τα ιστορικά ξύλινα βαγόνια συντηρήθηκαν και αποκαταστήθηκαν το έτος 2007 ύστερα από εντολή του τότε υπουργού Μεταφορών κ. Μιχάλη Λιάπη, προς τον τότε Διευθύνοντα Σύμβουλο των ΗΣΑΠ και σημερινό Αναπληρωτή Υπουργό Ανάπτυξης κ. Νίκο Παπαθανάση.
