Ένα Facebook για… κλάματα. Αν μπορείτε να φύγετε μακριά, κάντε το, σήμερα κιόλας…

probvlima22025
«Παίζει», όπως θέλει. Το Facebook σήμερα! Τους κανόνες τους ερμηνεύουν μηχανισμοί τεχνικής νοημοσύνης που πιάνονται από λέξεις και όχι από την ουσία των πραγμάτων. Συμβαίνει να έχουμε μια Δημοσιογραφική Ομάδα για να περνάμε την ώρα μας και επειδή έχουν μείνει κάποια κατάλοιπα από την προηγούμενη επαγγελματική ζωή.

omada
Και κάθε τόσο με αφορμή τη γόνιμη και εποικοδομητική κριτική που ασκούμε μέσα από την ομάδα βλέπουμε να έχουμε υποστεί ποινές, χωρίς κανείς παρά τα μηνύματα μας, να μας απαντά, τι ή πού κάναμε λάθος. Φυσικά, ποιος να απαντήσει; Τα μηχανήματα; Άψυχα είναι! Ούτε φωνή έχουν, ούτε λογική. Προγραμματισμένα μόνο, να κάνουν κάτι.

site.thrapsaniotis
Ο καθένας μας είναι ανυπεράσπιστος στα χέρια τους. Αυτοί είναι τα αφεντικά, αυτοί κάνουν ότι θέλουν. Μια σκέψη είναι να μην τους εμπιστεύεστε. Και να μην περιμένετε τίποτα από τέτοιες εφαρμογές. Δε γινόσαστε πιο «διάσημοι» ακολουθώντας τη μόδα και το συρμό της εποχής. Ούτε προσφέρετε κάτι στον εαυτό σας και στους φίλους σας.

in
Στα 500 άτομα που μας ακολουθούν ζητούμε εμείς συγνώμη για την απουσία μας. Δεν ευθυνόμαστε γι’ αυτή την κατάσταση. Εμείς εδώ είμαστε καθημερινά και παρακολουθούμε όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας και στον κόσμο. Ακολουθήστε μας από ΕΔΩ ή από ΕΔΩ. Σίγουρα θα ανακαλύψετε μαζί μας έναν κόσμο πιο απλό, πιο αληθινό. Όχι ψεύτικο, όχι λούτρινο, όχι γυαλιστερό.

Αύριο 12/2/2025 η Πανσέληνος Φεβρουαρίου 2025 θα κάνει την εμφάνισή της

panselinos.likavitos1.050520

Ονομάζεται και "Φεγγάρι του Χιονιού" λόγω των συνήθως ισχυρών χιονοπτώσεων που σημειώνονται αυτόν τον μήνα. Μάλιστα, θα συμπέσει με έναν άστατο καιρό και τσουχτερό κρύο, ενώ σε πολλές περιοχές της χώρας δεν θα είναι ορατή λόγω των βροχών, του συννεφιασμένου καιρού αλλά και των χιονοπτώσεων σε ορεινά και ημιορεινά.
panselinos1.lolos.301220

Ποιοι της έδωσαν το όνομα "Φεγγάρι του Χιονιού". Τα ονόματα της πανσελήνου που χρησιμοποιούνται από το "The Old Farmer's Almanac", προέρχονται από διάφορα μέρη, συμπεριλαμβανομένων των ιθαγενών της Αμερικής, της αποικιακής Αμερικής και των ευρωπαϊκών πηγών.

panselinos2.lolos.301220

Παραδοσιακά, κάθε όνομα πανσελήνου αφορούσε σε ολόκληρο τον σεληνιακό μήνα, όχι μόνο στην ίδια την πανσέληνο. Κατά μέσο όρο, ο Φεβρουάριος είναι ο μήνας με τις περισσότερες χιονοπτώσεις στις ΗΠΑ, σύμφωνα με στοιχεία της Αμερικανικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας. 
panselinos3.lolos.301220

Τη δεκαετία του 1760 ο καπετάνιος Τζόναθαν Κάρβερ, ο οποίος είχε επισκεφθεί τους Ναουντοβέσι (Ντακότα), έγραψε ότι η ονομασία που χρησιμοποιούσαν για την περίοδο αυτή, ήταν το "Φεγγάρι του Χιονιού", επειδή όπως είπαμε κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα πέφτει συνήθως περισσότερο χιόνι από κάθε άλλο μήνα του χειμώνα.

panselinos.ierisos

Η κακοκαιρία και οι έντονες χιονοθύελλες έκαναν το κυνήγι δύσκολο, γι' αυτό και αυτή η Σελήνη ονομαζόταν και Φεγγάρι της Πείνας. Είναι για όλους μας μια καλή αφορμή. Ας σηκώσουμε τα μάτια μας ψηλά στον ουρανό, όσο κι να δε βοηθάει ο καιρός. Μια χαραμάδα ανάμεσα στο συννέφιασμένο ουρανό, θα μας το δείξει και θα μας δώσει μαγάλη χαρά...

Επικαιρότητα

Λίγη ακόμα ομορφιά από τη γειτονιά μας και από την πρόσφατη βόλτα στο Μεγάλο Πεύκο

gitonia1.volta
Νοσταλγικό θέλουμε να είναι και το σημερινό σημείωμα μας... Προβάλλοντας κάποιες φωτογραφίες που έχετε δει στο Facebook και ξέρουμε από τις αντιδράσεις σας, ότι σας άρεσαν. Τα καλά αξίζει να τα μοιράζεσαι με τους φίλους. Όπως αυτό το φυτό στο εγκαταλειμμένο οικόπεδο στη γωνία Άστρους και Κιλκίς, στον Κολωνό.

volta.sto.m.pefko1
Ή όπως αυτή τη φωτογραφία της Σούλας, συνέχεια της χθεσινής ανάρτησης από τη βόλτα μας στο Μεγάλο Πεύκο. Πατήστε ΕΔΩ για να τη θυμηθείτε, αν και λίγο παρακάτω αν ψάξετε, θα τη βρείτε εύκολα. Το ζήτημα είναι να κάνετε κάτι κι εσείς. Μη σας τα δίνουμε όλα έτοιμα.

volta.sto.m.pefko2
Μεγάλο Πεύκο λοιπόν ή αλλιώς Νέα Πέραμος... Κάποιοι φανατικοί με τον αθλητισμό, μάλλον, αν κρίνουμε από το σύνθημα που πρόλαβαν να γράψουν πάνω στο πεζούλι μιας πολύ όμορφης κατασκευής, στην παραλία, το λέει ξεκάθαρα. Το κακό είναι ότι μέσω του βανδαλισμού προσπαθούν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.

volta.sto.m.pefko3
Όμως ήταν η ώρα τέτοια που όλα γύρω μας ήταν ή τα νοιώθαμε, πανέμορφα. Δείτε την παραλία. Ένα ελαφρό κυματάκι, ήσυχο, ήρεμο και στο βάθος το λιμάνι του Μεγάλου Πεύκο με τα καΐκια του, άλλα για ψάρεμα κι άλλα για τουρισμό. Από εδώ φεύγει και το φεριμπόουτ για την Σαλαμίνα, απέναντι.

volta.sto.m.pefko4
Την παραλιακή, ο δήμος την έχει διαμορφώσει πολύ όμορφα. Μπορείς να κάνεις τη βόλτα σου με τα πόδια ή το ποδήλατο σου, μόνος ή με τους ανθρώπους σου, πριν φτάσεις να καταλήξεις στα τραπεζάκια κάποιας ταβέρνας, δίπλα στη θάλασσα, προκειμένου να συμπληρώσεις τις... θερμίδες που έκαψες.

gitonia2.volta
Κάπως έτσι, η ζωή προχωράει. Και έχει ενδιαφέρον. Δεν βαλτώνει, δεν παύει να έχει τα καλά της. Απολαμβάνεις την κάθε στιγμή, σα να είναι η τελευταία. Ζεις την ομορφιά που υπάρχει δίπλα σου, γύρω σου και λες με ευγνωμοσύνη: "Ευχαριστώ Εκείνον που μου έδωσε τη δυνατότητα να το κάνω, άλλη μια μέρα".

Μια απογευματινή βόλτα στη θάλασσα του Μεγάλου Πεύκου που μας άρεσε πολύ...

megalo.pefko1.100622
Ξαφνικά, κατά τις επτά το απόγευμα της περασμένης Πέμπτης, πριν ακόμα καταφθάσει η κακοκαιρία Genesis, ένα χειμωνιάτικο διάλλειμα μες το καλοκαίρι, αποφασίσαμε με τη Σούλα να πάμε μια βόλτα, με το αυτοκίνητο ώς το Μεγάλο Πεύκο, να ξεκουραστούμε στη θάλασσα,

megalo.pefko2.100622
Και πρέπει να πούμε, έτσι όπως εξελίχτηκε, ότι ήταν μια καλή επιλογή, επειδή πραγματικά τη χαρήκαμε αυτή τη βόλτα που τη χρειαζόμαστε για να νιώσουμε λίγο καλύτερα μέσα μας. Το να ακούς τον παφλασμό των μικρών κυμάτων πάνω στην αμμουδιά είναι κάτι πολύ όμορφο.

megalo.pefko3.100622
Σε ηρεμεί, σε κάνει να νιώθεις καλύτερα... Εδώ η Σούλα επέλεξε το μικρό μόλο για τις ψαρόβαρκες που αυτή την περίοδο δεν φαίνεται να χρησιμοποιείται και πολύ. Το όλο περιβάλλον γύρο της είναι ωραίο, η θάλασσα, τα μικρά καΐκια. Ακόμα και η Σαλαμίνα στο βάθος είναι υπέροχη.

megalo.pefko4.100622
Δείτε κι ένα πιο γενικό πλάνο της θάλασσα, τι ωραίο που είναι... Καλοκαίρι, ζέστη κι εμείς αυτή την ώρα μάλλον χρειάστηκε να ρίξουμε κάτι επάνω μας για να απολαύσουμε το ουζάκι μας στα τραπεζάκια που υπάρχουν δίπλα στην δίπλα στην παραλία. Τι κι αν είναι χασαποταβέρνα. Και ψαρικά είχε για ποικιλία

megalo.pefko5.100622
Άσε που διαπιστώσαμε και αλλαγές από την τελευταία φορά που πήγαμε. Ας πούμε, στη μικρή πλατεία κοντά στο στρατόπεδο Πυροβολικού, η καντίνα που πηγαίναμε με το παππού είναι κλειστή και δεν υπάρχει κανείς που να βγάζει τραπέζια πάνω στη θάλασσα. Τρία χρόνια συμβαίνει αυτό.

megalo.pefko6.100622
Άξιζε τον κόπο να κάνουμε το εγχείρημα. Και δεν είχε καθόλου κίνηση ως εκεί. Ούτε ην εθνική ούτε στην παλιά εθνική που πήραμε, δίπλα στα διόδια για να φτάσουμε ώς το Μεγάλο Πεύκο ή όπως το λένε σήμερα, τη Νέα Πέραμο. Επιστρέψαμε τρεις ώρες μετά, πιο πλήρεις από ποτέ.

Σπίτια που χάνονται και χάσκουν έρημα ή οικόπεδα στο χάος της πολύβουης Αθήνας...

gremismeno.spiti1
Είναι δίπλα μας, ανάμεσα μας, εκεί που ζούμε. Αλλά καμιά φορά τα προσπερνάμε, θεωρώντας ότι πρόκειται για κάτι φυσιολογικό σε μια Αθήνα που ως ζωντανός οργανισμός συνεχώς μεταβάλλεται και αλλάζει, όχι πάντα προς το καλύτερο. Ας ρίξουμε μια ματιά σε μερικές τέτοιες αλλαγές.

gremismeno.spiti2
Γκρεμισμένα σπίτια... Με ιστορίες πίσω τους. Που τις περισσότερες φορές δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε. Ποιοι ζούσαν εδώ; Πώς και γιατί έφυγαν και άφησαν πίσω τους την εγκατάλειψη; Είναι άραγε μόνο βιολογικό το θέμα ή υπάρχει και κάτι άλλο πίσω τους; Εδώ ένα παράθυρο - ντουλάπι, μέσα στο τοίχο.

gremismeno.spiti3
Κι αυτά τα κομμένα δέντρα και οι συκιές που "εμφανίζονται" όπου υπάρχει η εγκατάλειψη με ένα τρόπο ¨θαυματουργικό"... Ωστόσο οι απορίες είναι εδώ και θέλω να τις εκφράσω. Αφού λοιπόν αποφάσισαν να κατεδαφίσουν το κτίσμα, γιατί μετά το άφησαν στην τύχη του;

gremismeno.spiti4
Δεν είναι πάντως και η πιο αισιόδοξη εικόνα της πόλης. Θαρρείς και είναι γήπεδο με... λίγο άτσαλη την επιφάνεια του. Και είναι ανοιχτό από τη μεριά του δρόμου. Μάλλον κάποια στιγμή θα χρειαστεί να βάλλουν ένα συρματόπλεγμα για να το προστατέψουν από τους βάνδαλους που μόνο σκοπό τους έχουν την καταστροφή.

gremismeno.spiti5
Στέκομαι και περιεργάζομαι όλο αυτό. Και ίσως όσοι με βλέπουν με το κινητό μου τηλέφωνο να βγάζω φωτογραφίες, να λένε "τι κάνει τώρα;", "με τι ασχολείται;" Αδιαφορώ. Για μένα, όσο και αν μου είναι άγνωστοι και η ιστορία του και οι ιδιοκτήτες του, αποτελεί κομμάτι μια ιστορίας που κάποιοι τη βίωσαν.

gremismeno.spiti6
Αυτό από μόνο του, έχει την αξία του. Να, γιατί αποφάσισα να το κάνω θέμα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ. Επειδή όσο και αν ακούγεται κάπως περίεργα, αυτό το Site έχει και ψυχή και αισθήματα. Και μέσα από τα μάτια του διαχειριστή του, ζει καταστάσεις και τις καταγράφει, όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται.

Πάμε λίγο βόρεια σήμερα να δούμε τα λουλούδια του Ηλία στην Αναστασιά των Σερρών...

ilias.luludia1
Εδώ, η άνοιξη κρατάει ακόμα. Δείτε τα ανθισμένα λουλούδια στην αυλή του σπιτιού του φίλου μου Ηλία, στην Αναστασιά των Σερρών. Αμφιβάλω αν υπάρχει έστω και ένας αναγνώστης του ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ που να μη γνωρίζει τον Ηλία. Έχουμε γράψει ως τώρα τόσα γι' αυτόν επειδή τον αγαπάμε πολύ.

ilias.luludia2
Αυτή τη φορά μας έστειλε τα λουλούδια από την αυλή του. Και είναι πραγματικά υπέροχα, όπως αυτά τα κόκκινα τριαντάφυλλα. Αν μυρίζουν όσο και η ομορφιά τους, τότε το πράγμα ξεπερνά οτιδήποτε συνηθισμένο. Χαιρόμαστε γι' αυτή την επικοινωνία. Μας κάνει να νιώθουμε και να "ζούμε" πιο κοντά του.

ilias.luludia3
Κι αυτά τα κρινάκια, τι όμορφα που είναι. Τα χαίρομαι και μου αρέσουν πολύ! Ψηλά και... μπόλικα. Τo ένα δίπλα στο άλλο, έτσι ώστε να προσθέτουν θετικά σε ολόκληρη την αυλή του σπιτιού του. Ζουν αρμονικά με τα δέντρα, αν διακρίνω καλά, εδώ πρόκειται για ελιά.

ilias.luludia4
Καθετί είναι ωραίο. Ακόμα κι αυτά τα μικρά και ταπεινά κίτρινα λουλουδάκια προσθέτουν, ανάμεσα στα άλλα και δημιουργού την αίσθηση ότι τίποτα εδώ δεν έχει βγει τυχαία. Αλλά κι έτσι να είναι έχουν προσαρμοστεί τόσο ωραία στο περιβάλλον και τονίζουν την ομορφιά τους.

ilias.luludia5
Μερικά ακόμα τριαντάφυλλα από τα τελευταία για φέτος. Κάποια δείχνουν να παίρνουν το δρόμο που δεν έχει επιστροφή, αλλά τα φύλλα της τριανταφυλλιάς είναι ακόμα τρυφερά, οπότε μπορεί κανείς να αναμένει ότι θα κρατήσουν λίγο καιρό ακόμα. Κι ας είναι Ιούνιος.

ilias.luludia6
Ας τον ευχαριστήσουμε λοιπόν τον Ηλία. Ξέρω ότι τα αγαπάει και αυτός και η γυναίκα του, η Κατερίνα και τα φροντίζουν, όπως και τα ζώα που έχουν. Έχουν φτιάξει ένα δικό τους μικρό παράδεισο, έτσι ώστε να είναι πλήρως έτοιμοι, όταν με το καλό έρθει η ώρα που όλοι περιμένουμε με λαχτάρα.

Σαν κάτι να "κινείται" στο κλειστό καφέ του Καπράλου, πάνω στο Λόφο Κολωνού...

kapralu1.030622
Πριν λίγες μέρες που πήγαμε μια βόλτα περπατώντας στο Λόφο Κολωνού, βρήκαμε έτσι το καφέ του Καπράλου. Μόνο που αυτή φορά, είχαν μαζέψει την πινακίδα με το όνομα του καφέ, ενώ η είσοδος ήταν κλειδωμένη. Έλλειπε κι εκείνο το χαρτί που έλεγε ότι γίνονται έργα στο εσωτερικό του.

kapralu2.030622
Πάνω από την ξύλινη πόρτα, σηκώσαμε το κινητό μας και πήραμε μια εικόνα της εισόδου. Όλα έδειχναν ότι αν και άδειο κάτι "γίνεται" εκεί. Κι αυτό έκανε τη φαντασία μας να βγάλει φτερά, οπότε κάναμε τον κύκλο της περίφραξης και βρήκαμε "ανοιχτή" μια πόρτα για να μπούμε.

kapralu3.030622
Κι αυτή είναι η εικόνα στο εσωτερικό του. Τα τραπέζια και τα καθίσματα που για πολύ καιρό ήταν στη θέση τους, τώρα έλλειπαν. Τίποτα δεν υπήρχε εκεί. Ελπίζω να τα πήραν οι άνθρωποι του και όχι άλλοι, επειδή η πόρτα ήταν "ανοιχτή" με ένα όχι και τόσο φυσιολογικό τρόπο.

kapralu4.030622
Άδειο λοιπόν από όλα, αλλά σχετικά καθαρό, σημάδι πως τουλάχιστον έδειχνε ότι δεν είχε πέσει θύμα λεηλασίας. Ας είναι. Όσοι έχουμε περάσει εκεί, κάποιες όμορφες στιγμές της ζωή μας, χαλαρά, μάλλον μας έπιασε μια θλίψη μ' αυτή την εικόνα της εγκατάλειψης που νιώσαμε και είδαμε με τα μάτια μας.

kapralu5.030622
Κλειστό το μαγαζί, αλλά αν πρόκειται να επαναλειτουργήσει, κάποιος θα πρέπει να ρίξει πολύ δουλειά για να το επαναφέρει στη ζωή. Πραγματικά δεν θα είναι εύκολη υπόθεση, αλλά ας ανοίξει έστω και υπό νέας διεύθυνση και όλα αυτά είμαι βέβαιος ότι θα γίνουν.

kapralu6.030622
Τα ξύλα σαπίζουν αν δεν τα συντηρήσεις. Και δυο χρόνια τώρα όλο αυτό παρέμεινε κλειστό, έρμαιο στις καιρικές συνθήκες, είτε αυτές ήταν χιόνι ή βροχή, είτε ήλιος. Εύχομαι και ελπίζω να το ξαναδούμε ζωντανό. Αξίζει και πρέπι να το αξιοποιήσει ο Δήμος Αθηναίων ως περιουσιακό του στοιχείο.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

egkainia.domis.agioplastikis

Κάτι μεγάλο και όμορφο έγινε στο χωριό μας. Ένα κέντρο Μινωικής αγγειπλασττικής. Για να θυμόμαστε την ιστορία, το ξεκίνησε ο πρώην δήμαρχος Θραψανού, Μανόλης Λαδωμένος, αλλά διάφορες δυσκολίες που δεν γνωρίζομαι δεν το άφησδαν να ολοκληρωθεί. Το εεκαινία σε ο δήμρχος κ. Κεγκέρογλου! Χαιρόμαστε που ένα σημαντικό και εμβληματικό έργο πολιτιστικής υποδομής, είναι πραγματικότητα. Ως αποτέλεσμα συνένωσης δυνάμεων του Δήμου Μινώα, του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, με την αρωγή της Περιφέρειας Κρήτης.

Ξεκίνησε να λειτουργεί στο χωριό μας, το Θραψανό, μια αξιόπιστη Δομή Αγγειοπλαστικής...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Κάποτε το θέλαμε να επιστρέψουμε, όσο τίποτα άλλο... Τώρα, δεν είμαι πια βέβαιος...

elies.a.nikola1.081220

Μια προσπάθεια πριν τρία χρόνια να ξαναφτιάξω τις ελιές μου σε συργασία με συγχωριανό μου φίλο και συμμαθητή από το σχολείο δεν έχει αποδώσει ακόμα, τρία χρόνια τώρα. Πέσαμε σε κακές εποχές. Ξηρασία, κακοχρονιά, δεν έχουμε πάρει ούτε ένα κιλό λάδι. Ας ελπίσουμε πως στο μέλλον τα πράγματα θα είναι καλύτερα...

livades.diakopes2013

Η Λιβάδα... Η τεχνιτή λίμνη στο χωριό μου που τα καλοκαίρια περνούσα πολλές ώρες εδώ... Πανέμορφη και πάντα έχει κάτι εξαιρετικό να σου δώσει... Δείτε ΕΔΩ ένα βίντεο που τραβηξα πριν μερικά χρόνια από τη λίμνη. Έτσι είναι και σήμερα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα... Η ίδια ομορφιά! Μόνο που εγώ δεν μπορώ να είμαι κοντά της, πια, με τη συχνότητα που ήμουν κάποτε...

panoramiki.livada.2014

Ιδού και μια πανοραμική φωτογραφία της λίμνης, που τράβηξα το χειμώνα του 2014 όταν κατέβηκα στο χωριό, για να μαζέψω τις ελιές μου...  Ελάτε, αν θέλετε, να σας πάω στις ελιές μου στου Μπουρμά. Δείτε ΕΔΩ. Τα τελευταία χρόνια δεν είχαν καρπό και από ότι δείχνουν τα πράγματα, ούτε και φέτος... Λογικό. Για να δώσουν καρπό, πρέπει να καλλιεργηθούν σωστά και φυσικά να βάλεις λιπάσματα. Κι αν το δεις από οικονομική άποψη, δεν είμαι βέβαιος ότι αξίζει τον κόπο...

 

 

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA