Νοσταλγικό θέλουμε να είναι και το σημερινό σημείωμα μας... Προβάλλοντας κάποιες φωτογραφίες που έχετε δει στο Facebook και ξέρουμε από τις αντιδράσεις σας, ότι σας άρεσαν. Τα καλά αξίζει να τα μοιράζεσαι με τους φίλους. Όπως αυτό το φυτό στο εγκαταλειμμένο οικόπεδο στη γωνία Άστρους και Κιλκίς, στον Κολωνό.


Ή όπως αυτή τη φωτογραφία της Σούλας, συνέχεια της χθεσινής ανάρτησης από τη βόλτα μας στο Μεγάλο Πεύκο. Πατήστε ΕΔΩ για να τη θυμηθείτε, αν και λίγο παρακάτω αν ψάξετε, θα τη βρείτε εύκολα. Το ζήτημα είναι να κάνετε κάτι κι εσείς. Μη σας τα δίνουμε όλα έτοιμα.


Μεγάλο Πεύκο λοιπόν ή αλλιώς Νέα Πέραμος... Κάποιοι φανατικοί με τον αθλητισμό, μάλλον, αν κρίνουμε από το σύνθημα που πρόλαβαν να γράψουν πάνω στο πεζούλι μιας πολύ όμορφης κατασκευής, στην παραλία, το λέει ξεκάθαρα. Το κακό είναι ότι μέσω του βανδαλισμού προσπαθούν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.


Όμως ήταν η ώρα τέτοια που όλα γύρω μας ήταν ή τα νοιώθαμε, πανέμορφα. Δείτε την παραλία. Ένα ελαφρό κυματάκι, ήσυχο, ήρεμο και στο βάθος το λιμάνι του Μεγάλου Πεύκο με τα καΐκια του, άλλα για ψάρεμα κι άλλα για τουρισμό. Από εδώ φεύγει και το φεριμπόουτ για την Σαλαμίνα, απέναντι.


Την παραλιακή, ο δήμος την έχει διαμορφώσει πολύ όμορφα. Μπορείς να κάνεις τη βόλτα σου με τα πόδια ή το ποδήλατο σου, μόνος ή με τους ανθρώπους σου, πριν φτάσεις να καταλήξεις στα τραπεζάκια κάποιας ταβέρνας, δίπλα στη θάλασσα, προκειμένου να συμπληρώσεις τις... θερμίδες που έκαψες.


Κάπως έτσι, η ζωή προχωράει. Και έχει ενδιαφέρον. Δεν βαλτώνει, δεν παύει να έχει τα καλά της. Απολαμβάνεις την κάθε στιγμή, σα να είναι η τελευταία. Ζεις την ομορφιά που υπάρχει δίπλα σου, γύρω σου και λες με ευγνωμοσύνη: "Ευχαριστώ Εκείνον που μου έδωσε τη δυνατότητα να το κάνω, άλλη μια μέρα".