Δεν είναι μόνο οι όμορφες στιγμές που έχουμε καταγράψει ως τώρα στον ΘΡΑΨΑΝΙΩΤΗ από το ταξίδι - εκδρομή στο Πήλιο και μπορείτε να τα δείτε μαζεμένα ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ, ήταν και μερικές ξεχωριστές στιγμές σαν αυτή εδώ στο χωριό Κισσός όπου έχω καθίσει σ' ένα παγκάκι.


Ή στη Μακρυνίτσα όπου συναντήσαμε αυτά τα δυο σκυλιά, ήρεμα, να έχουν σκαρφαλώσει σε ένα τοίχο και να χαζεύουν χαλαρά. Μας έκανε εντύπωση γιατί έχουμε συνηθίσει σ΄ αυτό το ρόλο τις γάτες. Πού να φανταστούμε ότι και τα σκυλιά, όταν θέλουν, μπορούν να κάνουν τα πάντα!


Κρήνες με τρεχούμενα νερά θα συναντήσετε σχεδόν σε όλα τα χωριά του Πηλίου. Η συγκεκριμένη είναι παρμένη από την πλατεία της Μακρυνίτσας και το νερό της είναι γάργαρο και παγωμένο. Τύφλα να 'χουν τα εμφιαλωμένα νερά της αγοράς. Αλλά πού να τα βρεις, στην Αθήνα;


Στο Χορευτό έκανα και το πρώτο φετινό καλοκαιρινό μπάνιο μου. Μακρινή η φωτογραφία, τραβηγμένη από τη Σούλα, από το τραπέζι στην ταβέρνα του "Πέτρου του Σώγαμπρου", αλλά "ιστορική" μιας και δοκιμάστηκε πολύ η αποφασιστικότητα μου, λόγω των παγωμένων νερών.


Στην ίδια ταβέρνα είδαμε κι αυτή την επιγραφή. Οι άνθρωποι, αν μη τι άλλο έχουν χιούμορ. Και ο ίδιος ο Πέτρος, δηλαδή, ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας, είχε αυτοσαρκαστικό χιούμορ, πράγμα που το διαπιστώσαμε κουβεντιάζοντας μαζί του.


Είναι δυνατόν να πας στην πηγή του μήλου και να μην το γευτείς σε όλες τις εκδοχές του; Φάγαμε λοιπόν τα φρέσκα που μας φίλεψαν στο Χορευτό, αλλά κι αυτά, τα ψημένα στο φούρνο, ως επιδόρπιο στην Πορταριά του Πηλίου. Όπως κι αν τα φας είναι υπέροχα!