Λίγες ακόμα βουκαμβίλιες, που αυτόν το καιρό είναι στο φόρτε τους, από τη γειτονιά μας...
Πάμε πλατεία; Για την πλατεία Κολωνού λέω ή όπως την ξέρουν οι ντόπιοι πλατεία Αγίου Κωνσταντίνου ή όπως μετονομάστηκε αργότερα Σωτήρη Πέτρουλα. Από εδώ είναι οι βουκαμβίλιες που σας έχουμε σήμερα. Μεγαλώνουν, σχετικά μόνες τους, χωρίς ιδιαίτερη φροντίδα.
Συχνά θα δεις Ρωμά να είναι με τα παιδιά τους καθισμένοι στον ίσκιο τους και να απολαμβάνουν τις στιγμές. Αν και η πλατεία βρίσκεται, ούτε πέντε λεπτά από το κέντρο της Αθήνας, πάνω στη Λένορμαν και στην ουσία ενώνει με το Περιστέρι την περιοχή, οι Ρωμά είναι μόνιμα εδώ.
Φυσικά τα πρωινά, αυτό δεν αποκλείει και σε άλλους κατοίκους, ντόπιους, να πάνε στην πλατεία και να επωφεληθούν. Ίσα - ίσα, ιδιαίτερα τώρα που καλυτερεύει ο καιρός, προφανώς και έχουν ανάγκη τη σκιά του. Και οι βουκαμβίλιες είναι πάντα εκεί, πανέμορφες, ανθισμένες.
Δέντρα ολόκληρα, καθώς οι ρίζες στο χώμα έχουν βρεις υγρασία και δεν χρειάζονται κανένα ιδιαίτερα πότισμα, για να διατηρούνται ζωντανές και σε καλή κατάσταση. Κι έχουν αυτό το μωβ χρώμα που, προσωπικά μου αρέσει πάρα πολύ. Τις χαίρομαι!
Ένα πρόσφατο πρωινό του Μαΐου, περάσαμε και καταγράψαμε αυτές τις φωτογραφίες που βλέπετε σήμερα, στο κινητό μου. Κάπου πηγαίναμε για δουλειά και ο δρόμος μας, μας έφερε από εκεί. Αυτό ήταν! Ξέρω πως αρέσουν και σε σας και προσπαθώ να μοιράζουμε τέτοια πράγματα μαζί σας.
Εδώ βρίσκουν απάγκιο άνθρωποι της τρίτης ηλικίας που δεν έχουν δουλειά καιπου κάπως πρέπει να περνάνε την ώρα τους, παίζοντας κάποιο παιχνίδι, με κάτι σαν τετράγωνα λευκά τα οποία έχουν τελείτσες πάνω τους (αν προσέξετε θα το δείτε στο τραπέζι τους) και αρνούνται να πάνε σε κάποιο καφέ... Ομορφιές!
Σχόλια (0)