Εικόνες από το ταξίδι μας στο Θραψανό, τέλος Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη του 2023

thrapsano22.201123

Μια εικόνα από το πρώτο ξημέρωμα στο χωριό μου Θραψανο, ένα χειμωνιάτικο πρωί του Νοέμβρη 2023. Έβρεχε, κατά διαστήματα, όλη τη νύχτα και μας άρεσε πολύ αυτό το τοπίο, οπότε ντυθήκαμε και βγήκαμε έξω, να καταγράψουμε όλη αυτή την ομορφιά πριν τις 8 το πρωί.

thrapsano2.20123
Μου αρέσει το πρωινό περπάτημα... Πήγα μέχρι το παλιό δημαρχείο και τράβηξα αρκετές φωτογραφίες από τη βόλτα μου. Δείτε ο δρόμος είναι ακόμα γεμάτος από τα νερά της βραδινής βροχής. Και τα φώτα στους φανοστάτες είναι ακόμα αναμμένα. Είναι και αυτός ο βαρύς συννεφιασμένος καιρός.

patriko.noemvris23
Ξημέρωμα έξω από την αυλή του πατρικού μου, όπως το βρήκαμε όταν κατεβήκαμε τον Νοέμβρη του 2023. Υπάρχουν δουλειές που πρέπει να γίνουν ακόμα, αλλά χρειάζεται υπομονή, γιατί αυτή την περίοδο, έχουμε άλλες προτεραιότητες. Πάντως από την πρώτη μέρα που φτάσαμε, ανασκουμπωθήκαμε να κάνουμε πράγματα που χρειάζονταν... Και ξεκινήσαμε βάφοντας άλλο χρώμα τις αυλές μας... 

thrapsano4.201123
Ανάψαμε και το τζάκι και ήρθαν και οι αδελφές μου Στασούλα και Μαλάμω. Και περάσαμε πολύ όμορφα εκείνο το βράδυ, καθώς προσθέσαμε στις ρακές μας και μια πίτσα που έψησε το πι και φι η Στασούλα. Και τι είναι χειμώνας; Μια παρεά με ανθρώπους που αγαπάς και ιστορίες.

thrapsano5.201123
Αυτός είναι ο φούρνος του χωριού μας, δίπλα μας. Από δω προμηθευόμαστε, σχεδόν καθημερινά ή μέρα παρά μέρα, φρέσκο ψωμί. Έχει τα πάντα και βλέπεις τους ανθρώπους που τον διαχειρίζονται να ζημώνουν το ψωμί και τα άλλα πράγματα που πουλάνε, μπροστά σου. Άσε που μπορείς να ανταλλάξεις και δυο κουβέντες ανθρώπινες...

thrapsano6.191123
Κι αυτό είναι το σπίτι του αδελφού μου Κωστή. Ο ίδιος δεν είναι πια κοντά μας, αλλά μένει εκεί η γυναίκα του, η Μαρία.. Στην πρωτη ευκαιρία την επισκεφτήκαμε και μιλήσαμει. Έκανε σε όλους μας καλό αυτή η επικοινωνία. Εικόνες από το Θραψανό, λίγο πριν μπούμε στο δεύτερο δεκαήμερο του Νοέμβρη 2023. Αλλά οι 15 μέρες, έφυγαν σαν αέρας και την Κυριακή 3 Δεκεμβρίου 2023, επιστρέψαμε... Καιρός, να ξαναβάλουμε τα πράγματα στη δική μας "ρουτίνα"... 

Επικαιρότητα

Οι δικοί μας άνθρωποι στις εκλογές

Φυσικά στο τηλέφωνο είναι όλες αυτές τις μέρες ο πρόεδρος της ΠΕΤ ΟΤΕ Βασίλης Λάμπρου, για να κάνει γνωστή την κάθοδο του στις περιφερειακές εκλογές στο συνδυασμό του Βασίλη Κικίλια.

Την Κυριακή ψηφίζουμε για τον «Καλλικράτη», τη νέα αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση από την οποία δεν ξέρουμε καλά - καλά τι μας περιμένει. Στην Αθήνα έχουν ξεκινήσει στον Πεδίον του Άρεως, από χθες βράδυ οι τελικές προεκλογικές συγκεντρώσεις των υποψηφίων.

Και στο δρόμο ή πάνω στα παρπρίζ των αυτοκινήτων, στη γειτονιά, θα δείτε τα φυλλάδια ή τις κάρτες των υποψηφίων. Όσων ενδιαφέρονται να κάνουν γνωστό το εγχείρημά τους και να υφαρπάξουν την ψήφο μας.

Χωρίς να θέλω να επηρεάσω κανέναν σε σχέση με τη στάση που θα κρατήσει σ' αυτές τις εκλογές, αποχή ή συμμετοχή, το κομμάτι αυτό αφορά τους δεύτερους, αυτούς που θα πάνε στην κάλπη την Κυριακή να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα.

Κι αυτό γιατί θέλω να κάνω «γνωστούς» τουλάχιστον στην περιοχή που μένω, το 4ο Διαμέρισμα του Δήμου Αθηναίων κάποιους ανθρώπους που κατεβαίνουν υποψήφιοι και για τους δικούς τους λόγους δεν έδωσαν και τόση διάστηση στο θέμα αυτό.

Έχουμε και λέμε λοιπόν... Με το συνδυασμό του Νικήτα Κακλαμάνη κατεβαίνει στο 4ο διαμέρισμα ο Χάρης Κατσιβαρδάς, στο ίδιο Διαμέρισμα με το συνδυασμό του Γιώργου Καμίνη, ο Κώστας Κίτσιος, με το συνδυασμός της Ελένης Πορτάλιου οι Αθηνά Μερτζέλου, Λίλα ΚόγουΆγγελος και Μοιράγια Χονδρορίζου, με τον συνδυασμό του Άγγελου Χάγιου, η Ματίνα Παπαχριστούδη. Όλοι πανάξιοι, έντιμοι και «καθαροί», ο καθένας στο χώρο του, δοκιμασμένοι στα τοπικά κινήματα ή στους Συλλόγους Γονέων στα σχολεία.

Για την Περιφέρεια, κεντρικός τομέας Αθηνών, με τον Κικίλια κατεβαίνει ο πρόεδρος της ΠΕΤ ΟΤΕ, Βασίλης Λάμπρου, με τη Λαϊκή Συσπείρωση, ο Αλέξανδρος Περράκης, ενώ με τον Δημαρά,  ο φίλος μου Χρήστος Σιαμέτης.

Να με συγχωρήσουν αν είναι κι άλλοι φίλοι υποψήφιοι που δεν τους ξέρω. Έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να 'χουν, επειδη έκανα αυτή την παρουσίαση, καμιά ιδιαίτερη μεταχείριση από τους ψηφοφόρους. Δεν τρέφω ψευδαισθήσεις ότι έχει τέτοια δύναμη το Site αυτό...

Εύχομαι σε όλους καλή επιτυχία... Αν μη τι άλλο, χρειαζόμαστε ηθικά στοιχεία την επόμενη μέρα. Και γι' αυτό «βάζω» το χέρι μου στη φωτιά...

Η ξεκούραση του πολεμιστή... Ο Αλέξανδρος Περάκης, υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος στον κεντρικό τομέα, με τη "Λαϊκή Συσπείρωση" βρίσκει λίγο χρόνο και για το γιο του...

Λίγες μέρες πριν τις εκλογές

Εκπληκτικό! Ημέρες τρομοπρόβας ΗΠΑ Σεπτεμβρίου, τότε με τους Δίδυμους Πύργους ζούμε από χθες στην Αθήνα με τους περίφημους περιφερόμενους φακέλους. Βεβαίως μπορεί και να μην το παίρναμε καθόλου χαμπάρι όλοι εμείς που ζούμε και κινούμαστε στο κέντρο της πόλης ως εργαζόμενοι, αλλά αφού ξελαρυγγιάζονται η Τ.V., το ραδιόφωνο και οι εφημερίδες να το λένε ως είδηση και να σπέρνουν τον τρόμο και τον πανικό, λίγο πριν τις εκλογές, θα πρέπει μάλλον να μας προβληματίσει.

Πριν αναπτύξω τις σκέψεις μου πάνω στο θέμα θεωρώ σκόπιμο να αναδημοσιεύσω εδώ το σχόλιο – γνώμη, στη σελίδα 8, του σημερινού ΕΘΝΟΥΣ:

ΔΥΣΤΥΧΩΣ τα πράγματα ήταν πολύ χειρότερα απ’ όσο έδειχναν. Και σίγουρα δεν επρόκειτο για κάποια μεμονωμένα «χτυπήματα», όπως ενδεχομένως να θεωρήθηκε από ορισμένους. Όποιοι σκέφτηκαν, σχεδίασαν και εκτέλεσαν την επίθεση εναντίον πρεσβειών αλλά και πολιτικών ηγετών στο εξωτερικό με δέματα που έκρυβαν εκρηκτικούς μηχανισμούς είχαν σαφέστατη στόχευση και υπηρετούσαν συγκεκριμένη σκοπιμότητα. Και προφανώς δεν θα μας απασχολήσει αυτή μόνο τη φορά η δράση τους.

ΘΑ ΗΤΑΝ μάλλον αφελές να πιστέψουμε ότι μπορεί να επιδίωκαν να πλήξουν τον Σαρκοζί ή τη Μέρκελ με τα «δέματα» που τους έστειλαν. Το ήξεραν ότι δεν θα έφταναν ποτέ κοντά τους. Άρα άλλο επιδίωκαν. Και προφανώς αυτό δεν ήταν τίποτα περισσότερο αλλά και τίποτα λιγότερο απ’ αυτό που έγινε το τελευταίο 48ωρο: μονοπώλησαν τη δημοσιότητα στη χώρα μας και τράβηξαν τους προβολείς του ενδιαφέροντος στο εξωτερικό.

ΕΙΝΑΙ προφανές ότι το σήμα που έστειλαν λέει πως το «χτύπημα» με το δέμα-βόμβα εναντίον του Χρυσοχοΐδη δεν ήταν παρά μόνο η αρχή. Αλλά δεν λέει μόνο αυτά. Λέει πως δεν τους απασχολεί, και ίσως και να το επιδιώκουν, το ενδεχόμενο να είναι περισσότερα του ενός τα θύματα σε κάθε χτύπημά τους. Κι ακόμη λέει πως δεν τους απασχολεί, και ίσως και να το επιδιώκουν, αν δημιουργείται στο εξωτερικό η εντύπωση πως η χώρα βρίσκεται στο έλεος μιας ομάδας τρομοκρατών, που μπορούν να την αναστατώνουν κατά βούληση.

ΦΥΣΙΚΑ η κυβέρνηση και τα κόμματα καταδίκασαν με τον κατηγορηματικότερο δυνατό τρόπο τη δράση των τρομοκρατών και υπογράμμισαν την εμπιστοσύνη τους στους δημοκρατικούς θεσμούς και τη βεβαιότητα ότι οι εμπνευστές και οι εκτελεστές των τρομοκρατικών δραστηριοτήτων θ’ αποκαλυφθούν και θα τιμωρηθούν.

ΚΑΘΕ νουνεχής άνθρωπος αυτό επιθυμεί. Και μακάρι οι ευχές να ευοδωθούν. Αλλά ας μην τρέφουμε την ψευδαίσθηση ότι η λύτρωση θα έρθει τόσο γρήγορα. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με άτομα πολύ πιο επικίνδυνα και αδίστακτα από εκείνα της 17Ν. Είναι βέβαιο.

Η δικιά μου σκέψη και ο προβληματισμός έχει να κάνει με το τι σχέση μπορεί να έχει αυτό το γεγονός ότι εμφανίζεται και παίρνει μεγάλες διαστάσεις, λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες για τις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Και σας θυμίζω τη διακαναλική συνέντευξη του Γ. Παπανδρέου με το εκβιαστικό δίλημμα ότι αν δεν γίνει αποδεχτή η πολιτική του θα προχωρήσει άμεσα σε εκλογές. Κρίμα... Δεν έχουν καθόλου φαντασία. Κάθε φορά που βρίσκονται σε δύσκολη θέση τα ίδια κάνουν. Καμιά πρωτοτυπία...

Γιορτάζουν οι άνδρες σήμερα;

Εσείς το ξέρατε ότι σήμερα γιορτάζουν οι άνδρες; Εγώ ομολογώ ότι δεν το ήξερα. Κανείς μέχρι σήμερα δεν μου είχε πει "χρόνια πολλά" μια τέτοια μέρα. Και ξαφνικά το είδα σήμερα σαν σχόλιο από τον καλό φίλο Ανδρέα Ανδρεόπουλο, που σαν να μη του έφταναν τα τρεξίματα του στις εκλογές της Κυριακής που είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στο Ίλιον με το συνδυασμό του Νίκου Ζενέτου, βρήκε χρόνο να ανεβάσει το βίντεο που έχω ανεβάσει κι εγώ εδώ και να το σχολιάσει κι όλας.

Εγώ αντί σχολίου θα δημοσιεύσω, ένα ανέκδοτο, πως δηλαδή είναι η μέρα που ο άνδρας αποφασίζει να μπει στην κουζίνα και να μαγειρέψει. Τι διάολο τόσες εκπομπές μαγειρικής έχουν πια μαζευτεί στην τηλεόραση, τζάμπα θα πάνε;

Ένας άνδρας, λοιπόν αποφασίζει να ψήσει μπριζόλες. Απλά πράγματα, όχι σύνθετες συνταγές... Σ' αυτήν την δραστηριότητα φαίνονται καθαρά τα ταλέντα της μαγειρικής ενός αληθινού άνδρα. Μόλις ένας άνδρας δηλώσει εθελοντής να κάνει αυτό το είδος μαγειρικής, η αλυσίδα γεγονότων ακολουθεί ως εξής:
Ο ΑΝΔΡΑΣ
1. Ο άνδρας βγάζει την ψησταριά και τα κάρβουνα.
Η ΓΥΝΑΙΚΑ
2. Η γυναίκα πλένει την σχάρα.
3. Η γυναίκα πάει στο μπακάλικο.
4. Η γυναίκα πάει στο χασάπικο.
5. Η γυναίκα πάει στο ζαχαροπλαστείο.
6. Η γυναίκα ετοιμάζει την σαλάτα και τα λαχανικά.
7. Η γυναίκα ετοιμάζει τα κρέατα για το ψήσιμο.
8. Η γυναίκα βάζει σε ένα δίσκο τα κρέατα με τα σχετικά μπαχαρικά και τα εργαλεία του ψησίματος.
9. Η γυναίκα φέρνει την σχάρα καθαρή και το δίσκο στον άνδρα που είναι ξαπλωμένος δίπλα στην ψησταριά απολαμβάνοντας την μπύρα του.
10. Ο άνδρας βάζει το κρέας πάνω στην σχάρα.
11. Η γυναίκα μπαίνει στο σπίτι να στρώσει το τραπέζι.
12. Η γυναίκα ρίχνει μια ματιά στα λαχανικά που βράζουν.
13. Η γυναίκα ετοιμάζει το επιδόρπιο.
14. Η γυναίκα ξανά βγαίνει έξω να πει στον άνδρα της ότι καίγεται το κρέας.
15. Ο άνδρας βγάζει το κρέας που παρά ψήθηκε από την σχάρα και το πάει στην γυναίκα του.
16. Η γυναίκα ετοιμάζει τα πιάτα και τα βάζει στο τραπέζι.
17. Ο άνδρας βάζει να πιούνε.
18. Η γυναίκα ξεστρώνει το τραπέζι και ετοιμάζει τον καφέ.
19. Η γυναίκα σερβίρει τον καφέ και το επιδόρπιο.
20. Μετά το γεύμα, η γυναίκα μαζεύει το τραπέζι και το τραπεζομάντιλο.
21. Η γυναίκα πλένει τα πιάτα και συμμαζεύει την κουζίνα.
22. Ο άνδρας αφήνει την ψησταριά όπως είναι γιατί ακόμη καίγονται τα κάρβουνα.
23. Ο άνδρας ρωτάει την γυναίκα του αν χάρηκε που δεν μαγείρεψε σήμερα.
24. Με ένα απορημένο ύφος ο άνδρας βγάζει συμπέρασμα ότι οι γυναίκες δεν είναι ποτέ ευχαριστημένες.

Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω ευχές για τη σημερινή μέρα από γυναίκες “μακάρι να μεγαλώσετε”. Αναρωτιέμαι αν αληθινά το θέλουν...

Να ακυρωθεί η επαίσχυντη συμφωνία

Θα έχετε ακούσει, φαντάζομαι, σχετικά το τεράστιο θέμα της επιχειρησιακής ΣΣΕ που υπέγραψε το Σωματείο των Υπαλλήλων και το Σωματείο Εργαζομένων στην εταιρεία G4S Guarding Security Services S.A. επαναλαμβάνουμε κατηγορηματικά:

Α) Η μόνη σωστή και αναγκαία διασφάλιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο χώρο αλλά και στο θεσμό των ΣΣΕ είναι η ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ και ΑΝΑΚΛΗΣΗ αυτής της επαίσχυντης «Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας» που αποδέχεται μισθό, (640 Ευρώ) κατώτερο της EΓΣΣΕ ( 739,56 Ευρώ)

Β) Το ΣΕΠΕ και το ΑΣΕ ( Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας ) είναι τα κατά τον Νόμο αρμόδια όργανα ελέγχου και εφαρμογής της ΕΓΣΣΕ, για όλους τους εργασιακούς χώρους και σ’ όλη την επικράτεια.

Η ΓΣΕΕ και η ΟΙΥΕ ( Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος ) με παρεμβάσεις τους και επιστολές τους προς το Υπουργείο Εργασίας, την ιδιοκτήτρια εταιρεία και τον ΗΣΑΠ ΑΕ έχουν απαιτήσει την μη εφαρμογή του παράνομου όρου της παραγράφου ΙΙ του άρθρου 2 της συγκεκριμένης ΣΣΕ.

Άνθρωποι – σκουπίδια: Ντροπή για όλους

Κι όμως υπάρχουν άγγελοι, σου λέω....

Από χθες κάτι με “σφίγγει” στο στομάχι. Η είδηση από τα δελτία ειδήσεων ήταν σαφής: “Νεκρός άστεγος που κατέληξε μέσα σε απορριμματοφόρο”. Αν είναι δυνατόν... Στα 2010 υπάρχουν άνθρωποι, ανάμεσά μας, που βγάζουν αυτές τις χειμωνιάτικες νύχτες έξω, ακόμα και μέσα σε κάδους απορρημμάτων.

Η είδηση έχει ως εξής:

Τραγικό θάνατο βρήκε χθες ένας άστεγος στην περιοχή του Ταύρου όταν τραυματίστηκε σοβαρά από μηχάνημα αποκομιδής σκουπιδιών. Σύμφωνα με την αστυνομία, ο άτυχος άνδρας, ηλικίας περίπου 50 ετών, κοιμόταν μέσα στον κάδο σκουπιδιών και δεν έγινε αντιληπτός από τους δημοτικούς υπαλλήλους, με αποτέλεσμα να καταλήξει στο εσωτερικό του απορριμματοφόρου και να τραυματιστεί θανάσιμα. Κατέληξε περίπου μια ώρα αργότερα στο νοσοκομείο. Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων, ο άτυχος άντρας ήταν άστεγος που ζούσε στην περιοχή των Κάτω Πετραλώνων και του Ταύρου, κοιμόταν έξω και έτρωγε από τα σκουπίδια ή όπου έβρισκε.

Το θύμα ήταν ένας από τους 20.000 άστεγους που ζουν στους δρόμους των ελληνικών πόλεων. Μόνο στην Αθήνα, πάνω από 1.500 άτομα κοιμούνται σε πάρκα, στα παγκάκια, έξω από εκκλησίες και στις εισόδους πολυκατοικιών, σε τουλάχιστον 200 διαφορετικά καταγεγραμμένα σημεία. «Κάποιοι άστεγοι έρχονται εδώ και ξεκουράζονται. Οι γιατροί τούς παρέχουν ιατρική φροντίδα και ένα πιάτο φαΐ. Ωστόσο, είναι πλέον λίγοι οι άστεγοι που κοιμούνται στα νοσοκομεία γιατί υπάρχει αυστηρός έλεγχος από τις εταιρείες σεκιούριτι» σχολιάζει ο Νίκος Μοσχονάς, ταμίας του συλλόγου εργαζομένων του Γενικού Κρατικού Αθηνών. «Ερχονται εδώ και κοιμούνται, συνήθως δύο - δύο. Νωρίς το πρωί φεύγουν πριν ανοίξουν τα καταστήματα. Είναι πολύ επιφυλακτικοί, δεν μιλάνε πολύ. Δεν δημιουργούν πρόβλημα» περιγράφει η Δ. Ν. που εργάζεται στην Ερμού.

Οπως καταγράφεται σε μελέτη της ΜΚΟ «Κλίμακα» που θα παρουσιαστεί αύριο, ο κύριος λόγος για τη ραγδαία αύξηση των αστέγων (τους οποίους πλέον αποκαλούν «νεοαστέγους») είναι η οικονομική κρίση και η ανεργία. «Διαπιστώνουμε ότι αλλάζουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των αστέγων σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Βλέπουμε περισσότερα άτομα 18 - 25 ετών που δεν έχουν δουλειά και υποστηρικτικό πλαίσιο από την οικογένειά τους. Επίσης δεν εμφανίζουν τον βαθμό ψυχοπαθολογίας που εμφάνιζαν οι άστεγοι τα προηγούμενα χρόνια» περιγράφει η Αντα Αλαμάνου εκ μέρους της «Κλίμακας» κάνοντας στην ουσία λόγο για νέους, υγιείς και μορφωμένους ανθρώπους που βρίσκονται στον δρόμο εξαιτίας της απώλειας της θέσης εργασίας τους. Η ίδια τονίζει την ανάγκη άμεσης λήψης αποφάσεων από την κεντρική διοίκηση για την αναχαίτιση του κύματος νεοαστέγων που αναμένεται το επόμενο χρονικό διάστημα.

Τώρα, τι σχόλιο να κάνω μπροστά σε ένα τέτοιο γεγονός; Μόνο η αίσθηση ότι αυτή η κοινωνία και όσοι επαίρονται να εμφανίζονται ως ταγοί της. πρέπει να αισθάνονται ντροπή.

Ακόμα κι εγώ, που όπως κι εσείς που με διαβάζετε δίδω μια καθημερινή μάχη αξιοπρεπούς διαβίωσης, αισθάνομαι άσχημα με τέτοιες καταστάσεις.

Το χειρότερο είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν όταν υποτίθεται πως μας κυβερνά μια... σοσιαλιστική κυβέρνηση. Ντροπή σε όλους μας, που ξεχάσαμε τι σημαίνει ανθρώπινη αλληλεγγύη και να δώσουμε ένα αληθινό χέρι βοήθειας σ' εκείνους τους συνανθρώπους μας που, “χτυπημένοι” από τη μοίρα και είδαν τη σκληρή πλευρά της ζωής, τη χρειάζονται.

Ας ξανασκύψουμε μέσα μας... Σίγουρα, κάπου θα υπάρχουν μέσα μας ψήγματα ανθρωπιάς. Μην τα αφήσουμε να... πεθάνουν έτσι.

Αυτό είναι το χωριό μου, το όμορφο Θραψανό, που ονειρευόμουν να ζήσω, κάποτε...

Αυτό είναι το χωριό μου, το Θραψανό... Φωτογραφημένο στις 6 Ιουλίου 2012. Τον αγαπώ αυτόν τον τόπο. Και κάποτε, ονειρευόμουν να ζήσω εκεί αρκετό καιρό, όταν θα έβγαινα στη σύνταξη.  Τώρα πια είμαι συνταξιούχος, έχοντας αλλάξει άποψη και πρωτεραιότητες στη ζωή μου... Η στιγμή που νόμιζα ότι δεν θα ερχόταν ποτέ, ήρθε! Δείτε ΕΔΩ μερικά πράγματα για το χωριό μου...

spiti.ktiti.dek23

Όταν η ζωή δεν το βάζει κάτω… Οι βουκαμβίλιες που ξεράθηκαν από την παγωνιά του Γενάρη 2017, όταν το χιόνι το έστρωσε για τα καλά στο χωριό (δες την ακριβώς από κάτω φωτογραφία, διότι είναι πολύ σπάνιο το χιόνι στο χωριό μας σε υψόμετρο 350 μ.). Χρειάστηκε να περιμένουμε λίγο... Αλλά ο χρόνος δεν είναι πρόβλημα, όσο είμαστε όρθιοι, μπορούμε και αντέχουμε τις αντιξοότητες… Η φωτογραφία αυτή, είναι τραβηγμένη το Νοέμβρη του 2023 όταν βάψαμε με άλλο χρώμα την εξωτερική και εσωτερική αυλή του σπιτιού...

xionismeno.spiti090117

Φωτογραφία τραβηγμένη στις 9/1/2017, στο χιονιά που άρεσε σε όλο το Θραψανό. Το πατρικό μου σπίτι, χιονισμένο. Απόλαυση οφθαλμών… Ευχαριστώ όσους είχαν την καλοσύνη και την προνοητικότητα να μου στείλουν αυτή τη φωτογραφία… Κάθε εποχή στο χωριό μου είναι όμορφη. Έτσι το βλέπω εγώ, έχοντας προσωπικά βιώματα… Οι όμορφες βουκαμβίλιες, από αυτόν τον πάγο, ξεράθηκαν, σε αντίθεση με την τριανταφυλλιά που, για άλλη μια φορά, αποδείχτηκε πολύ δυνατή και άντεξε... Αλλά η ζωή δεν σταματά! Ξαναπέταξαν πράσινα κλαριά, ξαναζωντάνεψαν!

parteria6

Φτιάξαμε και τα παρτέρια στα δυο περιβολάκια στην εξωτερική αυλή... Ο επόμενος στόχος, αν το θέλει ο Θεός και τον καταφέρουμε, είναι να μπουν πλακάκια και στις αυλές, τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική. Και μια πραγματική εξώπορτα που θα προστατεύει το σπίτι μας, καλύτερα, από τους ανόητους που δεν λείπουν. Ο στόχος παραμένει. Ελπίζω να τα καταφέρουμε να τον υλοποιήσουμε σ' αυτή τη ζωή.

thrapsano.arxio

Και μια ιστορική φωτογραφία που δείχνει το χωριό των πιθαράδων... Κρήτη, Θραψανό, 1958-1962, φωτογραφία του Roland Hampe. Την είδαμε δημοσιευμένη στη εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ Ηρακλείου της 10/5/2023. Τα νέα παιδιά, στις μέρες μας, συνεχίζουν αυτή την τέχνη. Αν τα βοηθούσε λίγο και η Πολιτεία, όλα θα ήταν καλύτερα... Δείτε κι αυτό ΕΔΩ το υπέροχο ντοκιμαντέρ για την αγγειοπλαστική στο Θραψανό που προβλήθηκε το Φλεβάρη του 2024  από την ΕΡΤ 3.

patris220624

Από την ημερήσια Ηρακλειώτικη εφημερίδα, ΠΑΤΡΙΣ. Την είδαμε δημοσιευμένη στη στήλη Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, το Σάββατο 22/6/2024 με την ένδειξη: 1958-1962, Κρήτη, Θραψανό. Φωτογραφία Roland Hame (πηγή: Άσπρο και Μαύρο). Η φωτογραφία έχει και μια ακόμα συναισθηματική αξία για μένα. Τραβήχτηκε, όταν εγώ γενήθηκα. Και προφανώς έχει επιχρωματιστεί. Δεν υπήρχε χρωματιστό φίλμ, τότε...

Σε ποια φάση βρίσκεται σήμερα η σελήνη; Θέλετε να ξέρετε;

Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

Η Αγία Γραφή περιγράφει μερικές φορές τους ανθρώπους με βάση την εργασία που έκαναν. Μιλάει για τον “Ματθαίο, τον εισπράκτορα φόρων”, τον “Σίμωνα τον βυρσοδέψη” και τον “Λουκά, τον αγαπητό γιατρό”. (Ματθ. 10:3· Πράξ. 10:6· Κολ. 4:14) Κάτι άλλο που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους είναι οι πνευματικοί διορισμοί ή τα προνόμιά τους. Διαβάζουμε για τον Βασιλιά Δαβίδ, τον προφήτη Ηλία και τον απόστολο Παύλο. Αυτοί οι άντρες εκτιμούσαν τους θεόδοτους διορισμούς τους. Παρόμοια και εμείς, αν έχουμε προνόμια υπηρεσίας, πρέπει να τα εκτιμούμε.

Ο αρχικός σκοπός του Ιεχωβά για την ανθρωπότητα ήταν να ζει για πάντα εδώ στη γη. (Γέν. 1:28· Ψαλμ. 37:29) Ο Θεός πρόσφερε γενναιόδωρα στον Αδάμ και στην Εύα διάφορα πολύτιμα δώρα που τους έδιναν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τη ζωή. (Διαβάστε Ιακώβου 1:17) Ο Ιεχωβά τούς χάρισε ελεύθερη βούληση, την ικανότητα να κάνουν λογικές σκέψεις και τη δυνατότητα να αγαπούν και να απολαμβάνουν φιλίες.

Ο Δημιουργός μιλούσε στον Αδάμ και τον συμβούλευε για το πώς να δείχνει την υπακοή του. Ο Αδάμ μάθαινε επίσης πώς να καλύπτει τις ανάγκες του καθώς και πώς να φροντίζει τα ζώα και τη γη. (Γέν. 2:15-17, 19, 20) Ο Ιεχωβά προίκισε επίσης τον Αδάμ και την Εύα με τις αισθήσεις της γεύσης, της αφής, της όρασης, της ακοής και της όσφρησης. Έτσι μπορούσαν να απολαμβάνουν πλήρως την ομορφιά και τα άφθονα αγαθά του παραδεισένιου σπιτιού τους. Για το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι, οι δυνατότητες να έχουν απόλυτα ικανοποιητική εργασία, να νιώθουν πλήρεις και να κάνουν ανακαλύψεις, ήταν απεριόριστες.

Τι μπορούμε να μάθουμε από τα λόγια που είπε ο Ιησούς στον Πέτρο; Χρειάζεται να προσέξουμε ώστε να μην αφήσουμε την αγάπη μας για τον Χριστό να εξασθενήσει και την προσοχή μας να αποσπαστεί από τα συμφέροντα της Βασιλείας. Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά τις πιέσεις που σχετίζονται με τις ανησυχίες αυτού του συστήματος πραγμάτων. Ας μάθουμε, να εκτιμούμε όσα έχουμε...

ΕΝΑ SITE "ΑΠΑΓΚΙΟ" ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!

Αυτόν τον ιστότοπο τον «παλεύω» πολλά χρόνια. Πολύ πριν γνωρίσω την αλήθεια και βρω σκοπό στη ζωή μου. Φανταζόμουν τον εαυτό μου συνταξιούχο στο χωριό, με μια σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια, δεδομένης μιας καλής σύνταξης που είχα οικοδομήσει πολλά πάνω της και ήθελα να έχω κάτι, για να περνάω το χρόνο μου.

Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει γύρω μου, όλα εκτός από το Site αυτό. Δηλαδή, άλλαξε κι αυτό λιγάκι προσανατολισμό… Αντί να περνάει την ώρα του με κούφια δημοσιογραφικά θέματα, που δεν είχαν να προσφέρουν και πολλά πράγματα στους ανθρώπους, προσφέρει ελπίδα για ένα βέβαιο, καλύτερο αύριο.

Αυτήν την αληθινή ελπίδα, προσπαθεί να βάλει στις καρδιές των αναγνωστών του και να τους ενθαρρύνει να πιστέψουν ότι όλες αυτές οι δυσκολίες κάθε μορφής που ζούμε είναι παροδικές. Τα ωραία, είναι μπροστά μας... Και μπορούμε να τα ζήσουμε, φτάνει να το θέλουμε πραγματικά.

Αρκεί να μη στηριζόμαστε στην αξιοπιστία των ανθρώπων που σήμερα είναι κι αύριο όχι… Ούτε στις δυνάμεις μας. Αλλά στον Λόγο Εκείνου που είναι απόλυτα αξιόπιστος και να ακολουθούμε στη ζωή μας τις φωτεινές προειδοποιητικές  πινακίδες που έχει βάλει στο δρόμο μας…

ΚΡΕΟΝΤΑΣ, τέλος...

Το φύλλο που βλέπετε εδώ είναι το τελευταίο της εκδοτικής προσπάθειας του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Κολοκυνθούς,  “Κρέοντας”. Δείτε το ΕΔΩ. Είναι το τεύχος 25 κι ΕΔΩ δείτε το αμέσως προηγούμενο. Ο ΚΡΕΟΝΤΑΣ αναγκάστηκε να αναστέλλει την έκδοσή του στην πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση. Σε δύσκολες εποχές δεν άντεχε άλλο, τα δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη. Βέβαια κάθε φύλλο που αναστέλλει την έκδοσή του, θέλει να ελπίζει και ονειρεύεται την επανέκδοση του... Μακάρι να γίνει έτσι. Και να μην είναι μόνο οι καλές προθέσεις των ανθρώπων του Συλλόγου...

Στο ρόλο του Συνταξιούχου

Αν έχεις κάπου να κρατηθείς, αν μπορείς να περιμένεις, η υπομονή αμείβεται.
Άπό τις 24/10/2020 είμαι πια συνταξιούχος!… Όλα εξελίχθηκαν καλά, όπως το περίμενα και τον Νοέμβρη του 2020 μπήκαν τα χρήματα της σύνταξης μου στο λογαριασμό μου. κι από τότε όλα γίνονται κανονικά, στην ώρα τους... Η αγωνία μου μετρούσε από τον Νοέμβριο του 2019, οπότε και κατέθεσα τα χαρτιά μου. Μια διαδικασία που κράτησε σχεδόν ένα χρόνο! 

Όλα αυτά έγιναν μέσα σε μια πρωτόγνωρη, δύσκολη εποχή του κορονοϊού Covid-19, με λοκντάουν και χωρίς τις μικρές εφημερίδες που βγάζω. Και όμως, όλα πήγαν καλά! Με τη βοήθεια ανθρώπων που μας αγαπούν, των παιδιών της Σούλας, δεν έχασα καμιά από τις ρυθμίσεις που είχα κάνει... Και δεν στερηθήκαμε τίποτα, από τα βασικά πράγματα. Ο Ιεχωβά να τους ευλογεί!

Δοξάζω τον Ιεχωβά για την καλή έκβαση του πράγματος! Και τον ευχαριστώ, γιατί αν δεν ήταν το ισχυρό χέρι Του να με οπλίζει με υπομονή και εγκαρτέρηση, όλα θα ήταν πολύ πιο δύσκολα!

Μικρές πινελιές αγάπης

athina1

Γεμάτος όμορφες, ξεχωριστές πινελιές, είναι αυτός ο ιστότοπος που διαβάζετε. Ξεκίνησε, για να καλύψει κάποιες ανάγκες έκφρασης, με δημοσιογραφικό κυρίως περιεχόμενο και τον βλέπουμε να εξελίσσεται ουσιαστικά σε ένα σημείο συνάντησης και επαφής, ανάμεσα σε φίλους. Και η αναφορά στις πινελιές δεν είναι καθόλου τυχαία. Κάπως έτσι δεν λειτουργούν και οι ζωγράφοι; Μόνο που εδώ το πράγμα μοιράζεται, ανάμεσα στις λέξεις και τις εικόνες. Και περιγράφουν μια ζωή πραγματική, όχι από αυτές που κυριαρχούν στη φαντασία και στο διαδίκτυο.

Δοκιμασία από τον Covid-19

Ότι μέχρι χθες, μόνο ως θεωρία γνωρίζαμε, το είδαμε να εφαρμόζεται στη ζωή μας... Και πήραμε τα μαθήματα μας. Δείτε ΕΔΩ κι ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

Το "φευγιό" της αδερφής μου

Η Γιωργία μας "έφυγε" για πάντα από κοντά μας το 2011. Και ο θάνατος του Γιάννη έναν ακριβώς χρόνο, μετά. Λιγοστεύουμε...

Έφυγε και ο Κωστής μας

Λιγοστεύουμε... Μετά τη Γεωργία μας, "έφυγε" και ο Κωστής μας. Τον αποχαιρετήσαμε (δείτε ΕΔΩ) με συγκίνηση... Θα τα ξαναπούμε αδελφέ!

Developed by OnScreen - Content by Nikos Theodorakis - Powered by FRIKTORIA